Dit is het NOS nieuws van 20 februari 2010: Het kabinet-Balkenende IV is gevallen over de kwestie-Uruzgan. De PvdA-bewindslieden zijn uit het kabinet gestapt. Premier Balkenende zei vannacht in een verklaring dat hij het ontslag van zijn kabinet zal aanbieden aan de koningin. Hij ervaart de val van het kabinet als ‘een nederlaag’.

Hi Nebahat,

In 2010 ben je staatssecretaris van Justitie en zowel vriend als vijand vindt dat je deze zware politieke functie met verve bekleedt. Met eventuele toekomstige stappen ben je nog niet bezig. Dat komt pas aan de orde bij de verkiezingen van volgend jaar. Maar dan in de nacht van 19 op 20 februari 2010, wanneer het kabinet valt, komt alles in een onverwachte stroomversnelling.

Blijf je in de politiek of is dit het moment om elders verder te gaan? Een vraag waar je nog een jaar op had kunnen broeden, moet nu in enkele dagen worden beantwoord. Om nu, op het hoogtepunt van je politieke carrière een drastische stap in je leven te overwegen, is niet vreemd. Sterker nog, al snel ontvang je twee aanbiedingen die aantonen dat je goed in de markt ligt. Tegelijkertijd voel je echter tot in je haarvaten de drang om juist op het politieke toneel verder te gaan. Dit is een strijd tussen hoofd en hart.

Je kwam min of meer bij toeval in de politiek terecht. Je droomde ervan om advocaat te worden, en dan het liefst in Brussel, toen ineens een geweldige baan bij het ministerie van Binnenlandse Zaken de revue passeerde. Voor jou betekende het inslaan van deze weg niet het einde van je droom om advocaat te worden, maar juist een kans om een andere wereld, die van het politieke speelveld, te betreden en te ontdekken. Vol enthousiasme ging je tussen de ministers en bestuurders aan de slag zonder ook maar één seconde te denken dat je het ooit tot staatssecretaris zou schoppen

Je engagement wordt met de jaren alleen maar groter. Jacques Wallage neemt je begeleiding op zich en bereidt je voor op het lidmaatschap van de Tweede Kamer. Je verantwoordelijkheden groeien met de dag. Op dit pad kom je voor steeds meer beslissingen te staan, ook en vooral waar het politieke besluiten van anderen betreft, waarbij je hart wat anders influistert dan je ratio. Zelfs voor iemand die alles kan relativeren zijn dit lastige momenten. Je twijfelt. Gelukkig maar, want twijfelen is menselijk.

Sterker nog: zonder twijfel geen overtuiging. Mensen met een overtuiging die geen twijfel kennen luisteren niet meer naar de argumenten van anderen. Deze mensen zijn eng. Als de twijfel toeslaat val je terug op jezelf. Dit is het moment dat je aan een innerlijke zoektocht begint zonder dat je enig idee hebt waar je uit zult komen. Niet dat je het belang van de dagelijkse praktijk uit het oog verliest, maar je bent op een ander niveau wel steeds met die zoektocht bezig. Pas als je alles hebt geanalyseerd en alle afwegingen hebt geordend en gewogen, maak je een keuze.

Jij ziet je twijfel als een luxe die de vrijheid, die je in dit land geniet, je geeft. Vrijheid is zoiets bijzonders. Alles wat je ooit hebt gedaan zijn bewust genomen beslissingen van jou geweest. Alleen jij draagt daar alle verantwoordelijkheid voor en dat is jouw waardevolle schat.

In geval van twijfel moet je dus durven vertrouwen op je eigen intuïtie en gevoel. Je door de jaren heen verworven schat aan ervaringen speelt een waardevolle rol, maar elke beslissing begint altijd bij het volgen van je hart. Blijf dicht bij jezelf. De zwaarste besluiten worden ineens een stuk minder moeilijk dan je van tevoren dacht. Leer vertrouwen op jezelf. Spijt heb je nooit, want ieder besluit wordt grondig overwogen en nooit impulsief genomen. Op dát moment was dát de beste keuze.

De dagen na de val van het kabinet zet je de dingen nog eens voor jezelf op een rij. Om twee redenen ben je ooit de politicus geworden die je vandaag de dag bent. Ten eerste om sociaaleconomische redenen. Opgegroeid in een arbeidersgezin met zeven kinderen was het een luxe dat je ouders zich geen zorgen hoefden te maken over de kwaliteit van het onderwijs die wij ontvingen, laat staan of ze het konden betalen. Jij was nooit zo ver gekomen als je geen onderwijs had kunnen volgen. Iedereen moet recht hebben op dezelfde kansen.

Ten tweede vanwege je achtergrond. Helemaal sinds 9/11 wordt systematisch ontkend dat allochtonen gelijke burgers zouden zijn en krijgen mensen op grond van hun geloof een negatief stempel op gedrukt. Ook jíj bent van allochtone afkomst en de sfeer en termen die gebruikt worden laten je niet onberoerd. Wat je het ergste vindt, is dat men eraan gewend raakt in apartheidstermen te spreken, steeds vaker gaat het namelijk over groepen in plaats van individuen. Als dit zo doorgaat kan dit proces mogelijk zelfs leiden tot een splijting in de samenleving, en dat terwijl juist iedereen nodig is in de samenleving. Een dergelijke splijting zou schadelijk zijn voor de toekomst van Nederland.

Bij het analyseren van jouw politieke drijfveren kom je tot de conclusie dat je sociaaleconomische en persoonlijke kernwaarden onder vuur liggen. De eerste worden bedreigd door aanstaande bezuinigingen en de tweede door de stemmingmakerij van de PVV. Juist nu, in tijden dat jouw politieke hart wordt aangevallen, moet je opkomen voor waar je in gelooft, zeg je tegen jezelf. Een moeilijk dilemma is ineens helder en overzichtelijk geworden en je berust in het vertrouwen dat je hebt in je intuïtie en je gevoel. Het moment om de politiek te verlaten is verder weg dan ooit.

Ik wil je ook nog een andere tip meegeven. Werk niet in vijfjarenplannen, maar sta open voor nieuwe dingen. Door je flexibel op te stellen ontdek je nieuwe werelden en mensen, waar je anders nooit mee in aanraking zou zijn gekomen. Je droomde er ooit van om advocaat te worden en je kwam bij toeval in de politiek terecht. Maar je droom om advocaat te worden is daarmee niet per direct afgeschreven. Wie weet wat de toekomst brengt? Life is what happens to you while you’re busy making other plans’ schreef John Lennon

Mocht die droom uiteindelijk nooit uitkomen dan is er ook geen man overboord. Zolang je altijd hebt gedaan waar je gelukkig van werd, kun je zonder spijt terugkijken op een geweldige tijd.

Volg je hart en doe wat je gelukkig maakt,

Nebahat