Sector Grijs

Oorspronkelijkheid is in tijdvak 124 ver te zoeken. Overal is verscheidenheid; oorspronkelijkheid is nergens. Zoals een humorist zei: 'Iedere dag vindt iemand ergens het buskruit uit.' 

Dit klopt allemaal precies met de Theorie van Getrapte Verjaring, die toelaat dat gelijke gebeurtenissen op verschillende werelden op verschillende tijden gebeuren. De mens evolueert, familiebetrekkingen veranderen; de oude Adam uit de mythen ontstaat niet opnieuw. Vandaar de hardnekkigheid van agressiepatronen die tot oorlog leiden. 

Een boek als dit dat probeert een doorsnede te geven van de Sterrenhoop op één bepaald moment in de tijd, moet op zijn minst voor één veldtocht ruimte maken, als het een juist beeld wil geven. 

Er is een ruime hoeveelheid strijd waaruit we kunnen kiezen. 

Misschien is de meest opvallende wel de oorlog die nu gevoerd wordt in de vreemde formatie die bekend staat als het Alfa Wiel, dat in Sector Grijs ligt, achter de Trog. We hebben noch de tijd, noch de zintuigen ervoor, een beschrijving te geven van een oorlog die op de grootste schaal die waarschijnlijk ooit mogelijk zal worden, verbeten wordt gevoerd tussen twee rassen van telesensitieve wezens. 

We begrijpen vandaag de dag veel meer dan tevoren van het Alfa Wiel. Het Wiel heeft zich doodeenvoudig nooit ontwikkeld. Het blijft een gebied van slechts anderhalf lichtjaar doorsnede en heeft binnen zijn grenzen vele vreemde stoffen en zelfs zijn eigen natuurwetten. 

Een voorbeeld hiervan: De wanverhouding in de chemische samenstelling van dit jonge stelsel heeft tot gevolg gehad dat er een enorme hoeveelheid vrije zuurstof ontstond. Het is in zo'n overvloed aanwezig, dat, wat wij de interplanetaire ruimte zouden noemen, ermee gevuld is. Het wordt daar op z'n plaats gehouden door de hoge aantrekkende en centrifugale krachten van het stelsel. Dientengevolge hebben de achthonderd planeten die samen het Wiel vormen een gemeenschappelijke atmosfeer. 

Het is moeilijk om geen verband te leggen tussen dit vreemde verschijnsel en het feit dat de Jakkapische rassen als enige in de Sterrenhoop telesensitief zijn. Zoals ze de hun omringende lucht gemeen hebben, hebben ze ook bepaalde zintuigen gemeen. En de ene planeet is voortdurend met de andere in een strijd gewikkeld, al vanaf de dag dat de mens voor de eerste keer contact met hen had. 

We kennen vele mensen die met zichzelf in strijd zijn, ondanks alle vorderingen van de zieleheelkunde. De Jakkapische rassen lijden op dezelfde manier. Hun oorlogen zijn erger, omdat iedere slag die de vijand toegebracht wordt vriend en vijand evenveel pijn doet. 

Een vijand kan de bewegingen van ]akkapische machines net zo duidelijk voorspellen als de bewegingen van hun troepen. Hun gedachten zijn gemeenschappelijk; en dus kunnen hun machines, die in wezen slechts verlengstukken van hun geest zijn, nooit geheim zijn. Ware het niet dat de sterfelijkheid bestond, dan zou al een eeuwigheid geleden een remise bereikt zijn in dit dodelijke schaakspel. Een hart en een machine kunnen op dezelfde manier falen. Op het moment van falen, dat onvoorspelbaar is, ontstaat wanorde. Dan slaat de vijand toe. De uitgebreide uitkijkstelsels, die dwars door de stormen van het Wiel heenreiken, zoeken niet naar succes, maar naar falen. 

De harten en de machines waar we ons hier mee bezig houden moeten menselijk zijn. Als we een menselijke oorlog zoeken, hoeven we niet ver van het Wiel te gaan. De planeet Drallab in het Eotstelsel ligt ook in Sector Grijs. 

Daar woedt de oorlog al tien standaardjaren. Dat is op melkwegschaal maar een kleine twist en voornamelijk interessant omdat de erecode van de militaire junta's die over Drallab regeren zo streng is dat er, hoewel ze al ver gevorderd zijn in hun Eerste Technologische Tijdperk, geert wapens toegestaan worden die niet door één man gedragen kunnen worden. Land na land in Drallab had zich uitgeput, niet om die regel te breken, maar om sterkere mannen te kweken die zwaardere wapens konden dragen. We zullen zien hoe men op een andere manier die regel omzeilt door het gebruik van verdovende middelen. 

Sommige daarvan werden in het centrum van de Sterrenhoop al duizenden millennia geleden vervangen. Maar op Drallab waren ze nieuw, revolutionair. Iedere dag vindt iemand ergens het buskruit uit.;