NOG EEN VERDWIJNING
'Hoe weet je zo zeker dat die man op de film Vilnoff niet
is?' vroeg meneer Hardy. 'Hij lijkt er toch wel erg veel op.
'
'Toen we op een avond bij Vilnoff thuis waren, viel het me op
dat hij een soort tic had, ' zei Frank. 'Die middag bij de
voetbalwedstrijd had ik het ook al gezien. Iedere keer als hij wat
zei, knipperde hij steeds maar met zijn ogen. En hij had ook de
gewoonte, zijn rechterhand naar boven te houden en die zenuwachtig
open en dicht te doen. Die man op de film doet dat helemaal niet.
'
'Ja, maar hij draagt een tas, ' wierp Joe tegen, 'dus hoe kan
hij dan zijn hand naar boven doen?'
'Die tas draagt hij in zijn linkerhand. Zijn rechterarm heeft
hij vrij. Je hebt gezien, dat hij iets zei tegen de cameraman of
tegen iemand die er vlakbij stond en hij heeft zijn arm niet eens
bewogen terwijl hij sprak. '
Fenton Hardy had vol belangstelling geluisterd. '
'We zullen de film nog eens afdraaien, ' zei hij. 'Je kon wel
eens gelijkhebben, Frank. '
Weer trilde de film over het scherm en weer liep de man, die
zoveel op Vilnoff leek, met zijn tas de loopplank op.
'Je hebt gelijk, ' gaf Joe toe. 'Hij draagt de tas in zijn
linkerhand. ' Ze zagen hoe de man de cameraman ontdekte, sprak,
zich omdraaide en het schip op rende. Zijn rechterhand had zich
niet bewogen en hij had ook niet met zijn ogen
geknipperd.
'Heel goed opgemerkt, Frank, ' zei meneer Hardy goedkeurend.
'Ik geloof werkelijk dat Vilnoff een dubbelganger heeft. '
'De man die aan boord van de Atlantis is gegaan, is natuurlijk
degene die diezelfde ochtend met het vliegtuig uit Bayport is
vertrokken. Daarom heeft hij ons niet herkend toen hij ons op de
baai passeerde. '
'Kunt u geen telegram sturen naar het schip, zodat ze die kerel
vasthouden als de Atlantis een haven aandoet?' vroeg Joe. Zijn
vader schudde het hoofd.
'We hebben geen bewijs. We zouden eerst de echte Vilnoff
moeten vinden, voor we kunnen bewijzen dat die andere man zijn
dubbelganger is. En hier is nu jullie taak: eerst de echte Vilnoff
vinden. ' Fenton Hardy moest die morgen in een rechtszaak getuigen,
dus dejongens moesten alleen verder werken. Ze
vertelden hun vader het een en ander over de zaak-Topnotch, maar
meneer Hardy zei dat hij het zo druk had, dat hij zich niet kon
bemoeien met het vermiste renpaard.
Hij gaf zijn jongens de raad met hun eigen onderzoek door te
gaan. 'Als ik meneer Prescott te pakken kan krijgen, ' zei hij,
'dan leg ik hem de situatie wel uit en dan zal ik hem aanraden,
jullie voorlopig je gang te laten gaan. Het schijnt dat jullie
zonder mijn hulp goed werk hebben gedaan. Intussen zou ik het wel
prettig vinden als jullie konden uitzoeken waar Vilnoff zit.
'
'Wilt u ons nog steeds niet vertellen waarvoor u hem nodig
hebt?' vroeg Frank. De detective glimlachte.
'Beroepsgeheim, mijn jongen. Maar die man moet gevonden
worden. ' Toen Fenton Hardy op weg was naar het gerechtsgebouw,
keken de jongens de krant eens door. Op een van de sportpagina's
vonden zij een artikel dat hun interesseerde. De kop
luidde:Jockey Iwan berijdt paard Prescottstallen In
het artikel stond verder, dat de stallen in het geheim een van hun
beste paarden hadden verzonden naar de stad, waar de volgende week
een race gehouden zou worden.
'Meneer Prescott wilde geen risico lopen, nog een waardevol
paard te verliezen. Vandaar de geheimhouding bij de verzending van
het paard, ' vervolgde het artikel. 'Er is nog geen spoor gevonden
van Topnotch, het beste paard van de Prescottstallen, dat tijdens
het transport naar de renbaan van Spurtown is verdwenen. Jockey
Iwan, die daar de afgelopen week gebleven is, vertrekt vanavond en
heeft goede hoop dat hij de inschrijving van de Prescottstallen de
volgende week naar de overwinning zal rijden. '
Dit bericht maakte de jongens nieuwsgierig. Als ze nog iets
van Iwan wilden horen, dan moesten ze hem te spreken zien te
krijgen voor hij vertrok.
'We moesten maar eens naar Spurtown rijden en hem opzoeken, '
zei Frank.
De jongens stapten in hun auto. Op de renbaan vroegen ze naar
Iwan, maar ze kregen te horen dat ze hem die ochtend nog niet bij
de stallen hadden gezien. Een vriendelijke trainer gaf hun echter
het adres van de jockey, een pension dat vlakbij lag.
De pensionhoudster, een oudere, schrandere dame, keek de
Hardy's onderzoekend aan.
'Ik zal eens kijken, of hij thuis is, ' zei ze en puffend en
blazend ging ze de trap op. Even later riep ze:'Kom
maar boven. Hij wil jullie wel spreken, zegt ie. ' Iwan was net
bezig zijn koffer te pakken.
'Hallo, jongens!' zei hij opgewekt. 'Blij jullie te zien. Ik
ben net van plan te vertrekken. '
'In de krant stond dat je vanavond pas weggaat, ' zei Frank.
'Ik ben van gedachten veranderd. Ik neem een vroegere trein. Nou,
is er nog nieuws? Hebben jullie nog wat gehoord over Topnotch?'
Frank haalde zijn schouders op.
'We zijn niet veel verder gekomen, ' moest hij bekennen. 'We
komen eigenlijk hier om je wat te vragen. '
'Ga je gang maar, ' zei de jockey. 'Ik wil jullie natuurlijk
zoveel mogelijk helpen. '
'Laatst stond je op de renbaan met iemand te praten die
Vilnoff heet. Dat was op die middag, dat die auto er vandoor ging.
' Iwans gezicht scheen te betrekken, toen Frank de naam Vilnoff
noemde.
'Ja, en?'
'Is dat een vriend van je? Wat weet je van hem?'
Iwan scheen er niet veel zin in te hebben, over Vilnoff te
praten en hij gaf een ontwijkend antwoord.
Inmiddels was Frank wantrouwig geworden. Als Vilnoff dat
renpaard had gestolen, dan had Iwan er misschien ook wel iets mee
te maken, Hij en Vilnoff kenden elkaar immers.
'Ik ken hem wel, ja. Maar ik kan niet veel over hem
vertellen. Hij woont, geloof ik, in Bayport, ' zei Iwan. Dat was
alles wat ze uit hem konden krijgen.
'Wat zou je ervan zeggen, als ik je eens vertelde dat hij
Topnotch gestolen heeft?' vroeg Joe plotseling.
De jockey keek hem verbaasd aan. Toen kreeg hij een
kleur.
'Dan zou ik zeggen dat het een leugen was, ' zei hij vlug.
Hij scheenhier vast van overtuigd te zijn.
Voor de jongens hem verder nog iets konden vragen, rinkelde
dedeurbel. De pensionhoudster kwam hijgend de trap
op.
'Er zijn hier een paar heren, die u naar het station willen
brengen, meneer Iwan, ' zei ze, terwijl ze zichzelf met haar schort
koelte toe wuifde. 'Ze zijn van de Renpaardenbond, zeggen ze. Ze
wachten buiten in een prachtige auto. '
'Van de Renpaardenbond!' riep Iwan uit. 'Dat is mooi, zeg. Ik
ben zo beneden, mevrouw Clancy. '
'Mijn arme man, hij ruste in vrede, ' zei de vrouw, 'was de
beste jockey, die ooit een paard heeft bereden, maar hij heeft toch
nog nooit meegemaakt dat er mensen van de Renpaardenbond kwamen om
een ritje met hem te maken. U bent een gelukkige jongen, meneer
Iwan, dat die fijne meneren zoveel belang in u stellen. ' Zich nog
steeds koelte toe wuivend, ging ze de kamer uit. Iwan deed zijn
koffer dicht en sloot hem af. Hij schudde de jongens de hand en
zei:'Het is jammer dat ik zo snel weg moet, maar
misschien zien we elkaar nog wel eens. '
'Misschien, ' antwoordde Frank.
Ze liepen met de jockey naar beneden. Iwan nam afscheid van
zijn hospita. Toen gingen ze naar buiten.
Een grote, gesloten wagen stond op de hoek te wachten.
Terwijl Iwan instapte, zagen Frank en Joe in een flits een man
ineengedoken op de achterbank zitten. Hij trok hun aandacht, omdat
hij een zwart lapje voor zijn ogen had.
De jongens hadden geen gelegenheid, de andere inzittenden te
zien, want zodra het portier achter Iwan was dichtgetrokken, reed
de auto weg en verdween snel uit het gezicht.
'Frank!' riep Joe opgewonden. 'Heb je die man met dat lapje
voor zijnoog goed gezien?'
'Nee, ' zei Frank.
'Maar ik wel. Het was Vilnoff!'
Frank schrok.
'Weet je het zeker?'
'Absoluut. '
'Laten we direct naar het station gaan. '
De Hardy's sprongen in hun auto en reden naar de hoek. De
andere . wagen was niet meer te zien en dus vroegen ze de weg naar
het station. Ze waren er in een paar minuten, sprongen uit de auto
en renden het perron over.
Ze konden echter geen spoor ontdekken van Iwan en Vilnoff. De
auto, die de jockey bij zijn pension was komen afhalen, was nergens
te zien.
De jongens begrepen er helemaal niets meer van, toen de trein
tien minuten later binnenreed en Iwan nog steeds niet verschenen
was. Hun navragen bleef zonder resultaat.
'Zijn hospita zei toch duidelijk, dat die mannen van de
Renpaarden-bond hem naar het station zouden brengen!' zei Joe. 'Ik
ben er gewoon zeker van dat die Vilnoff helemaal niet aangesloten
is bij de Renpaardenbond!' zei Frank. 'Er is iets geks aan die hele
zaak. Ik hoop niet dat er iets met Iwan gebeurd is. Het is een
verdraaid aardige vent. '
'Ja, ' vond zijn broer. 'Maar toch scheen hij meer van
Vilnoff af te weten dan hij wilde vertellen!'
De Hardy's ondervroegen die middag nog diverse mensen in
Spurtown en ze gingen zelfs terug naar het pension van de jockey.
De hospita zei dat ze sinds hij weg was niets meer van hem had
gehoord of gezien.
Ten slotte belden zij interlokaal naar de renstallen, waar
Iwan die middag naartoe moest. De antwoorden, die ze op hun vragen
kregen, maakten de zaak nog geheimzinniger.
'Jockey Iwan?' zei de beambte, die aan de telefoon kwam.
'Nee, die is hier niet. We hebben bericht gekregen, dat hij van
gedachten veranderd is en helemaal niet komt'. 'Heeft Iwan u dat
zelf gezegd?'
'Nee, iemand anders heeft ons dat telefonisch meegedeeld. '
Frank wist nu helemaal niet meer wat hij ervan moest denken. Zelfs
al was Vilnoff in een paar duistere zaken verwikkeld, dan had de
jockey hieraan, naar Franks overtuiging, part noch deel. Maar het
begon er nu toch wel naar uit te zien, dat het tweetal iets te
maken had met de verdwijning van Topnotch.
'Voor ik het vergeet, ' vroeg hij aan de hospita, 'hoe heet
Iwan eigenlijk van zijn achternaam?'
'Evans, ' antwoordde ze prompt. 'Maar ik noem hem altijd
gewoon meneer Iwan. '
De jongens reden terug naar Bayport. Onderweg bespraken ze de
gebeurtenissen van die dag.
'Iwan is een buitenlandse naam, ' zei Frank. 'Denk je, dat
Evans maar een aangenomen naam is?'
'Geen flauw idee, ' antwoordde Joe. 'Wat ik wel weet is, dat
ik die knaap wel mag en Vilnoff niet. En dus... '
'Ja?'
'Ik geloof, dat Iwan eerlijk is. En ik heb zo'n idee, dat ze
hem ontvoerd hebben!'
'Ik ben bang dat je gelijk hebt, Joe. En wij moeten hem
redden!'