Wist u dit over vermiste, ontvoerde en misbruikte kinderen?

De bestaande statistieken over vermiste, ontvoerde en misbruikte kinderen zijn, zowel nationaal als wereldwijd, fragmentarisch en onvolledig. Dat probleem wordt volmondig erkend door mensen die op dat gebied werken, en dat is veelzeggend. Zonder een breder onderzoek en uitgebreid cijfermateriaal is het moeilijk de noodzakelijke maatregelen te formuleren en te implementeren om de veiligheid van kinderen te garanderen.

Hoewel de situatie in sommige landen beter wordt, is er nog een lange weg te gaan. Veel van de hierna vermelde cijfers hebben betrekking op Groot-Brittannië en de VS. Dat betekent niet dat misdaden tegen kinderen in die landen vaker voorkomen, maar in deze twee landen is alleen het meeste onderzoek gedaan, wat tot een beter begrip van het probleem heeft geleid. Sterker nog, als gevolg daarvan worden die landen waarschijnlijk veiliger voor kinderen, of misschien zijn ze dat al.

De cijfers vertellen ons echter lang niet alles en veel ervan zijn vaak onder voorbehoud gegeven, maar ik hoop dat de hier opgesomde gegevens op z’n minst een indicatie zijn voor de schaal waarop kinderen met deze misdaden geconfronteerd worden, en voor de succesvolle uitkomsten van goed werkende alarmsystemen.

Vermiste kinderen

De Britse politie ontving in het jaar 2009-2010 meldingen van 200.000

vermiste kinderen en tieners.

NPIA, Missing Persons: Data &Analysis 2009-2010

Ongeveer driekwart van de vermiste personen duikt binnen vierentwintig uur na hun verdwijning weer op of is dan gelokaliseerd.

NPIA 2010

In de VS wordt een op de zeven vermiste kinderen gevonden als direct gevolg van het feit dat iemand hun gezicht op een affiche of pamflet herkende en de politie inlichtte. Zevenennegentig procent wordt gelokaliseerd door middel van een verscheidenheid aan middelen naast de verspreiding van een foto.

Ontvoeringen

In Engeland en Wales werden in de periode van 2005-2006 en 2009-2010 gemiddeld per jaar 600 gevallen van (poging tot) ontvoering van kinderen gemeld.

UK Home Office, Crime Statistics

De meeste feitelijke ontvoeringen van kinderen zijn het werk van ouders of familieleden; in 16 procent van de gevallen is de kidnapper een vreemde.

G. Newiss en L. Fairbrother; Child Abduction: Understanding Police Recorded Crime Statistics, Findings paper 225 (2004)

Kinderen worden meestal niet ontvoerd om vermoord te worden, en moord komt in deze omstandigheden weinig voor in de VS naar schatting in 100 gevallen per jaar. Van de slachtoffers die wél worden vermoord, is 70 procent binnen de eerste drie uur dood.

Katherine M. Brown, Robert D. Keppel, Joseph G.Weis en Marvin E. Skeen, Case Management for Missing Children Homicide Investigation (Office of the Attorney General and US Department of Justice, Olympia, Washington, mei 2006)

In de VS worden ongeveer 115 kinderen per jaar stereotiep' door onbekenden) ontvoerd. Twintig procent van de slachtoffers wordt vermoord, 4 procent niet gevonden en 56 procent werdt levend teruggevonden. Andrea J. Sedlak, David Finkelhor, Heather Hammer en Dana J. Schultz, nismart 2 - National Estimates of Missing Children An OverView (US

Department of Justice, oktober 2002)

In de VS zijn 532 ontvoerde kinderen levend teruggevonden als direct resultaat van een amber Alert sinds de start van dat systeem.

NCMEC

In de periode van 2005 tot 2009 is 79 van de kinderen binnen 72 uur teruggevonden wanneer een amber Alert actief was. NCMEC

Alerte Enlèvement, het alarmsysteem voor kinderen in Frankrijk, is sinds de start in februari 2006 tien keer actief geweest (voor elf kinderen; één alert betrof twee kinderen). Tien van deze kinderen zijn levend teruggevonden.

Het Griekse amber Alert Hellas is sinds mei 2007 vijftien keer actief geweest voor zestien kinderen; dertien van deze kinderen zijn levend teruggehaald.

Misbruik van kinderen

Zedendelinquenten zijn de hardnekkigste veelplegers en reizen vaak rond om de politie te vlug af te zijn. Slechts drie van de zevenentwintig EU-lidstaten hebben een goed werkend register van zedendelinquenten: Groot-Brittannië, Ierland en Frankrijk.

Bij alle arrestaties in de VS in de periode 2000-2001 in relatie tot het bezit van kinderporno betrof 39 procent van het beeldmateriaal kinderen tussen de drie en vijf jaar; 19 procent betrof kinderen onder de drie.

NCMEC

Volgens schattingen van de Wereld Gezondheidsorganisatie werden in 2002 150 miljoen meisjes en 73 miljoen jongens beneden de achttien gedwongen tot seksueel verkeer of andere vormen van seksueel geweld. Bureau van de Hoge Commissaris voor de mensenrechten van de VN (http://www2.ohchr.0rg/english/bodies/crc/study.htm)

De sociale dienst van Mexico meldt dat meer dan 16.ooo kinderen in de prostitutie werken. Toeristenbestemmingen horen tot de gebieden met het hoogste aantal.

Unicef (http://www.unicef.org/protection/index_exploitation.html)

Men vermoedt dat 20 tot 50 procent van alle prostituees in Litouwen minderjarig is. Bekend is dat sommigen niet ouder zijn dan elf. Kinderen uit kindertehuizen, van wie sommigen 10 tot 12 jaar oud, zijn gebruikt om pornofilms te maken.

Unicef (http://www.unicef.org/protection/index_exploitation.html)

Het Inhoper 2007 Global Internet Trend Report stelt dat het aantal ‘in behandeling genomen meldingen van kinderporno’ ongeveer 9600 per maand bedraagt.

De CyberTipline van het NCMEC ontving in 2001 meer dan 24.400 meldingen van kinderporno. Begin 2006 was dat aantal gestegen tot meer dan 340.000 en in 2010 tot meer dan 990.000.

De Internet Watch Foundation meldt dat veel kinderen die op internetbeelden seksueel misbruikt worden, heel jong zijn. Vaak worden ze blootgesteld aan ernstige vormen van misbruik. Tweeënzeventig procent van de slachtoffers blijkt tussen de nul en tien jaar oud te zijn; 23 procent is nog geen zes, 3 procent hooguit twee. Vierenveertig procent van de beelden toont de verkrachting of marteling van het kind. iwf Annual and Charity report 2009

Het Europese alarmnummer voor vermiste kinderen: 116 000

De Internationale Dag van de Vermiste kinderen: 25 mei