Voorwoord

K omt u wel eens ’s nachts op het strand?

Nee? Dan moet u dat echt eens doen. De Noordzee en de wind hebben dan vrij spel. Zand stuift op in spookachtige gedaanten, als schimmen langs de vloedlijn. Een enkele lichtbundel doorklieft de duisternis, als een priemend oog op zoek naar verloren zielen …

Tsja, nacht op het strand: daar slaat mijn fantasie van op hol.

Daar heb ik trouwens wel vaker last van; ik noem het het ‘verhalenvirus’. Overdag is het moeilijker, op de drukbezochte stranden vol wandelaars, watersporters en zonaanbidders, maar over het algemeen, als ik de zee zie, denk ik aan verhalen.

De grootste drama’s hebben zich op onze Noordzee afgespeeld. Denkt u maar eens aan de talloze verdwijningen, scheepkapingen en muiterijen. Geen wonder dat dit prachtige water het onderwerp is van zoveel fantastische sagen en legenden.

In deze bundeling ga ik steeds op zoek naar het snijpunt tussen werkelijkheid en fantasie. Alle verhalen spelen zich af op of rond de Noordzee, op het water of in de kustplaatsen. Van de meeste is nog een tastbare herinnering te zien of te bezoeken. Zo zijn op Terschelling het duinmeertje Dodemanskisten en het Wrakkenmuseum een bezoek waard. In Dodemanskisten stond vroeger het kasteel van een Terschellingse prinses en enkele van de schatten van de bij Terschelling vergane Lutine zijn in het museum te bewonderen.

Waar maar weinig tastbaar bewijs van is, maar wat absoluut niet mocht ontbreken in deze uitgave, is het bekendste spookschip van de Lage landen: De Vliegende Hollander . Als aanvoerder van de verhalenvloot steekt hij overal steeds de kop weer op.

Maar wist u dat dit niet het enige spookschip is op Nederlandse wateren? Denkt u maar eens aan Het duivelsschip van Veere, het schip van Walcheren dat zielen naar hun laatste rustplaats brengt, of het kleine scheepje van de dolende ziel uit Valkenburg.

Maak in Mysteries in Nederland – De Noordzee kennis met deze minder bekende spookschepen op de Noordzee, met onze schateilanden, piraten en heksenvergaderingen op het strand; maar ook met hedendaagse verschrikkingen zoals zogenaamde ‘monstergolven’ en mensetende witte haaien.

Laat u meevoeren op de stroom, laat uw kritische geest even varen, en geloof even – al is het maar voor een klein moment – dat deze verhalen op de werkelijkheid gebaseerd zijn. Laat het verhalenvirus u besmetten! En ik beloof het: u zult nooit meer op dezelfde manier naar de oude, vertrouwde Noordzee kijken.

Martijn Adelmund, juli 2007