Cambridgeshire
12 augustus 1968
Lieve juf Madd,
Ik dacht vandaag aan u. Weet u nog, negen jaar geleden, toen Conor en ik u meenamen? Juli 1959 was dat, op een schitterend mooie dag. Wij gingen zwemmen en lieten u achter op een houten bankje aan de Cliff Walk, met de zon op uw gezicht en het licht dansend op het water bij Port-na-happle. De rotsen lagen in de schaduw, de zee kolkte woest om de klippen, en een straalvliegtuig kroop langs de bleke lucht als een naald die kaarsrecht een witte draad door een lap stof stikt, zoals de oude juf Greenan ons op naailes leerde. Herinnert u zich nog, juf Madd, wat er toen gebeurde?
U had een verhaal voor mij, zei u, en ik wist welk verhaal u bedoelde. In de loop van de jaren had ik genoeg geruchten gehoord en veelbetekenende blikken gezien om enig idee te hebben. Toen was ik er nog niet aan toe, maar nu zou ik het verhaal wel willen horen. En u bent de enige die het nog kan vertellen.
Wij komen thuis, naar het gele huis. Ik zie u in september. Houd u goed.