Nawoord

Dit boek is een roman, een fictief verhaal, geïnspireerd door historische gebeurtenissen die zich in 1892 hebben afgespeeld in Cromore House, de zetel van de familie Montagu in Portstewart, aan de noordkust van Ierland. Op de avond van 13 februari werd de familiedokter naar het huis geroepen, om de dood te constateren van de drie jaar oude Mary Helen Montagu, die door verstikking om het leven was gekomen. Bij het gerechtelijk onderzoek dat de volgende maandag in het huis werd gehouden, getuigde de moeder, Annie Margaret Montagu, dat zij de voorafgaande zaterdag de handen van het kind met een kous aan een ring in de muur van de ‘garderobekamer’ had gebonden, de deur op slot had gedaan en het meisje drie uur alleen had gelaten. De onderzoeksjury bepaalde dat de moeder haar dochter, Mary Helen Montagu, ‘op misdadige wijze om het leven had gebracht’ en na borgtocht zou worden berecht in Derry. Na een tweede voorlopige zitting op het politiebureau van Coleraine, later verdaagd naar de rechtbank aldaar, werd nog een nieuwe aanklacht ingediend onder de wet op de kinderbescherming, in verband met de behandeling van drie andere kinderen in het gezin. Enkele bedienden werden als getuigen opgeroepen. Na de uitspraak van een bevooroordeelde jury vond uiteindelijk op maandag 3 april een proces plaats in de Four Courts te Dublin, waar mevrouw Montagu schuldig werd bevonden aan doodslag en tot twaalf maanden gevangenisstraf werd veroordeeld. In de zomer van 1892 schonk zij in de gevangenis van Grangegorman het leven aan een kind. In april 1893 kwam ze vrij.