HOOFDSTUK 19

Toen Jim Traft die stem hoorde en de revolver in zijn rug voelde en zijn handen omhoogstak, viel hij wel met een harde klap uit de wolken neer.

Hij herkende de gedaante die achter Molly opdook... Hack Jocelyn. Zichzelf vervloeken, omdat hij de waarschuwing van Andy Stoneham in de wind had geslagen, balde hij zijn vuisten. Toen hoorde hij de stem die hem beval zich om te keren en vooruit te lopen.

Hij hoorde het korte twistgesprek tussen de mannen, voordat hij de laan ingedreven werd. En Jocelyn bleef achter met Molly!' Hij draaide het hoofd om teneinde Molly iets toe te roepen, maar een gesis van Haverly en een duw van de revolver in zijn rug deden hem van gedachten veranderen.

Bij de bocht waar de laan op de weg naar het dorp kwam, wachtten drie mannen met paarden. Jim zag met verbazing dat zijn eigen paard er bij stond. Die kerels hadden hun plan goed voorbereid.

'Wat is je spelletje, Haverly?'' vroeg Jim fluisterend.

'We houden je vast voor een losprijs,' kwam het brutale antwoord. 'We brengen je naar onze schuldplaats en sturen een ruiter naar Flag.'

'Nu, ik zal mijn oom zelf aanraden om te betalen, als je met twee dingen akkoord gaat.'

'En die zijn?''

'Dat de losprijs niet alle redelijke eisen te boven gaat en dat Hack Jocelyn er niets van krijgt.'

Haverly knorde iets dat van alles kon betekenen. Jim kreeg een inval die hij meteen begon uit te werken.

'Die man Jocelyn deugt van geen kanten,' sprak hij. 'Hij had vrienden tussen de Diamond-ploeg, die hij volkomen bedroog. Hij is niet eerlijk. Hij wil alle partijen tegen elkaar uitspelen. Jullie jongens zijn sufferds dat je hem vertrouwt.'

'Sam, hoor je dat?'' siste Seth scherp.

'Verdorie. Ik ben niet doof,' antwoordde zijn broer.

'Jocelyn gebruikt de hele Cibeque-troep alleen voor zijn eigen doeleinden,' ging Jim verder en dacht dat dit voor het ogenblik wel genoeg was.

'Seth, ik begin het zelf ook te geloven,' zei Sam Haverly. 'En het begint me te spijten dat ik Hacks spelletje meegespeeld heb. Toen hij vanavond Andy Stoneham zo maar neerschoot op de weg, kreeg ik een schok. Niemand dan Boyd en Hart en ik hebben het gezien. Maar je kunt erop wedden dat West Fork ons de schuld zal geven.'

'Andy Stoneham neerschoot!' riep Jim verrast. 'Wanneer?''

'Een paar minuten geleden. Je had het schot moeten horen.' 'Wel ver...!' En waarom, verdorie nog aan toe?'

'Jocelyn beweerde dat Andy ons bespiedde en aan Molly Dunn zou verraden.'

'Aha! Jaloers op de arme Andy. Mijn God, de vent is gek op Molly... We kunnen maar beter niet op hem wachten. Bind zijn paard vast, boys, en we gaan ervandoor.'

Ze zetten er een draf in ; zwijgend bleef Jim zitten nadenken over wat hij zojuist gehoord had. Hij kreeg algauw in de gaten dat ze hem niet de kant van West Fork uit brachten, doch naar de Diamond. Maar de Diamond was een groot en ruw stuk land en hij kende er nog lang niet alles. Zo wist hij niet precies waar hij was, toen ze eindelijk bij een ruw gebouwde hut in een dicht bos kwamen. De nieuwe dag was al aangebroken. Op het geluid van de paardehoeven kwam er een man uit de hut. Haverly floot schel. Er kwam een tweede man naar buiten die een welkom riep.

'Nu, we zijn er,' zei Haverly tegen Jim. 'Ik kan niet zeggen dat je onderweg te veel gepraat hebt!'

'Dacht je dat ik zou piepen en om genade smeken?' Wat heeft Jocelyn je dan over me verteld?''

'Dat je een slappe tenderfoot was, die direct zou beginnen te huilen. Dat hij het laatste restje fut uit je geslagen had voordat hij wegging.'

'Was hij in West Fork toen ik mijn kleine uiteenzetting had met Slinger Dunn?''

'Nee. Maar ik wel. En ik zou weleens willen weten, als dit een kleine uiteenzetting is, wat je een grote noemt, mister Traft.'

'Die komt vanzelf wel als Curly Prentiss en mijn jongens ons hier vinden,' zei Jim opgeruimd. 'En er zal een tweede komen wanneer Slinger Dunn die Jocelyn tegen het lijf loopt. Ik zou voor geen miljoen in Jocelyns schoenen willen staan.'

'Hm!' Wel, ik mag je ergens wel een beetje, mister Traft. Dat was al zo toen ik je de eerste keer in jullie kamp zag, met Slinger Dunn, weet je nog?''

'Ik herinner het me. En ook vond ik toen dat jij nog een beetje gezond verstand had.'

'Dat meen ik ook te hebben. Maar ik mag hangen als ik niet vrees dat dat me verliet toen ik met Slinger Dunn brak.'

Ze gingen de hut binnen, waar een groepje mannen bij elkaar zat, waarvan er één hen ontving met een sarcastische vraag: 'Waar is onze nieuwe boss?''

'Matty, klets niet of je maakt me woedend,' zei Haverly scherp. 'Jocelyn is achtergebleven.'

In korte woorden vertelde hij de mannen wat er gebeurd was.

'Als je honger hebt, kom het dan maar halen voordat ik het naar buiten gooi,' riep de kok.

'Doe alsof je thuis bent,' zei Haverly tegen Jim en wees hem de weg. Ze aten en Jim kon de kok algauw een compliment maken.

'Wat wordt er nu verwacht dat ik zal doen?'' vroeg Jim vriendelijk.

'Nu, je zult beslist niet verwachten dat ik een liedje ga zingen om je bezig te houden,' antwoordde Seth droog.

'Nee. Ik voel me best op mijn gemak en neem niet graag nodeloze risico's,' zei Jim even droog.

'Wel, Traft, moet ik je binden of niet?'' vroeg Haverly.

'Ik kan beslist jouw gedachten niet lezen. Een feit is, Haverly, dat ik niet geloof dat je veel van dat grijze spul in je hoofd hebt. Anders had je nooit naar Jocelyn geluisterd en hem laten meedoen met jullie.'

Haverly nam die opmerking ernstig op, evenals overeenkomstige gezegden van Matty en de kok.

'Als je je woord geeft, niet uit te breken, zal ik je niet binden,' zei Haverly.

'Man, dat kan ik toch niet beloven!' Zou je het zelf wel doen?'' protesteerde Jim Traft.

'Wel, ik heb het eens gedaan - en gelogen als de duivel... Mister Jim, je schijnt een erg eerlijke kerel te zijn. Ik geloof dat we de gedachte dat je maar een tenderfoot bent, wel kunnen loslaten. Je kunt hier op je gemak binnen blijven. Maar als je weg wilt vliegen, vrees ik dat we je vleugels zullen moeten knippen. Dat is mijn bevel aan allemaal. Gesnopen?''

'Zeker. En' wel bedankt. Molly had gelijk toen ze zei dat je feitelijk toch wel een fatsoenlijke vent was. Alleen doordat je in slecht gezelschap raakte werd je een boef. Ze was blij dat Slinger jullie troepje verliet,' antwoordde Jim, ietwat afwijkend van de strikte waarheid. Maar hij moest een diep spelletje spelen en hij wist dat hij op deze simpele, primitieve geest invloed kon hebben.

'Wel, zei Molly dat!' riep Haverly, met een eigenaardige blik in zijn ogen. En hij verzonk in een diepe dagdroom.

'Daar zijn we dan nu,' zei Matty, zijn handen uitspreidend.

'En die Jocelyn kwam niet meer terug. Blijven we hier rustig wachten en onze nek riskeren, terwijl hij met dat meisje vrijt?''

'Niks vrijen. Hij zal Molly Dunn moeten binden als hij haar bij zich wil houden,' snoof Haverly.

Jim meende een kansje te zien. 'Zeg, zag je dan niet hoe Jocelyn Molly beetgreep?' Als hij dat niet gedaan had, zou ze weggelopen zijn.'

'Dat heb ik goed genoeg gezien. En ik wed om wat je maar wilt dat hij vlug hier zal zijn met haar,' antwoordde Haverly.

'Wel, de vent moet zijn kop verloren zijn,' gromde Matty. 'Het was al erg genoeg, deze Traft hier te kidnappen voor geld. Maar een Cibeque-meisje naar hier te slepen - met twijfelachtige bedoelingen!' - Seth, die Jocelyn-knul kent niets van de Cibeque.'

'Matty, je hoeft het me niet weer in te wrijven,' zei Seth dof. 'Ik heb hem gisterenavond duidelijk genoeg de wacht aangezegd. Als hij haar toch aanraakt - des te erger voor hem.'

'En het zal erger worden voor ons, vergeet dat niet.'

Nu sprak Sam Haverly. 'Matty, je hebt nog niet gehoord dat Jocelyn ook Andy Stoneham neerschoot?''

'Andy!?' Om godswil, dat vriendelijke joch uit de winkel van Enoch!' riep Matty geschrokken.

'Hack bezwoer dat Andy tegen ons spionneerde.'

Ze keken elkaar verbaasd en nadekend aan en Seth Haverly schudde weifelend zijn hoofd.

'Lui,' verbrak Jim na een poosje de stilte, 'die Hack Jocelyn is te diep voor jullie. Hij had de hele Diamond-ploeg ook te grazen. Zelfs nadat ik hem door had, kostte het me nog moeite enkele van mijn jongens te overtuigen.'

'Als je ons eens wat meer over hem vertelde,' stelde Seth Haverly voor. 'En over dit zaakje met jou zelf.'

'Dat wil ik wel,' verklaarde Jim, 'als je akkoord gaat met wat ik je vroeg.'

Seth wendde zich naar Matty, die blijkbaar een der voornaamste mannen van de troep was. 'Traft zegt dat hij zijn oom wil adviseren te betalen, als we niet al te veel eisen en als we beloven dat Jocelyn niets mee krijgt.'

'Lijkt me zwaar,' verklaarde Matty.

'Jocelyn zal woest worden. Hij wilde zelf het bedrag van de losprijs vaststellen en de brief aan de oude Traft schrijven. Maar hij is niet hier. En we hebben niet veel tijd te verknoeien.'

Jim kreeg een wild idee. 'Haverly, zou je mij vertrouwen om zelf het losgeld te gaan halen?''

Dat sloeg de hele troep met sprakeloosheid. Voordat er iemand iets kon zeggen, floot de kok, die buiten zijn pannen stond te wassen. Ze sprongen allen overeind en Seth ging naar buiten, door de rest gevolgd.

'Daar komt Jocelyn uit het bos,'wees de kok. 'En hij heeft iemand bij zich.'

'Verdomd als je gelijk hebt!' riep Matty en Seth Haverly vloekte wild. Het duurde even voordat Jim en de anderen Molly herkenden.

Jocelyn kwam naderbij, zijn handen op zijn heupen en scherp de mannen aankijkend.

'Raakte verdwaald en vond pas tegen de morgen de weg terug,' verklaarde hij ongevraagd.

Seth Haverly deed een stap naar voren. Hij was traag en op zijn hoede, maar niet bang.

'Zo, Jocelyn, je hebt Molly gekidnapt?'' vroeg hij schor.

'Ze kwam vrijwillig mee. Vraag het haar zelf maar,' antwoordde Jocelyn koel.

'Molly, zegt hij de waarheid?' Kwam je vrijwillig mee hierheen?'' vroeg Haverly.

'Ja, Seth, dat deed ik,' zei Molly kalm.

Haverly deed nog een paar stappen naar voren zodat hij de beide mensen scherp kon bekijken. Alsof hij van haar gezicht iets wilde aflezen. Toen zwaaide hij met zijn handen in de lucht. 'Traft, wil jij eens kijken of Molly dronken is of dol geworden of...'

Hij kon zijn zin niet afmaken en verried juist daardoor welsprekend hoe hij van Molly gehouden had.

Jim sleepte zich naar voren alsof er zware kettingen aan zijn voeten zaten. Hij keek Molly in haar ogen en las daar liefde, hoop en een speciale bedoeling.

'Goeiemorgen, Molly. Hoe gaat het?'' wist hij eruit te brengen.

'Ik ben in orde, Jim.'

'Alles in orde?' echode hij.

'Zeker, alleen heb ik verschrikkelijke slaap en honger en pijn,' antwoordde ze.

'Kwam je vrijwillig met Jocelyn mee?''

'Ik geloof van wel, Jim. Maar ik had niet veel keus,' teemde zij en van achter Jocelyns rug keek ze hem waarschuwend aan, hetgeen de anderen geenszins ontging.

Jocelyn lachte sardonisch. 'Geloof je me nu eindelijk?''

'Je sleepte haar mee tegen mijn order in,' zei Seth Haverly.

'Ja, dat is zo. Maar ik zeg je toch dat ze wilde komen,' snoof Jocelyn.

'Maak dat de eekhoorntjes wijs,' zei Haverly minachtend en wendde zich weer tot Molly. 'Kom eraf, meisje. Je ziet er waarachtig moe uit. Fletch zal wat eten voor je maken en ik maak een bed in orde.'

Seth keerde terug met een deken vol dennenaalden die hij achter de hut neerlegde, met een andere deken eroverheen. 'Je kunt daar gaan slapen, dan ben je uit de weg,' zei hij.

Eindelijk steeg ook Jocelyn af, onttuigde zijn paard en liet het lopen.

'Ik wil wat eten,' zei hij, 'en dan moeten we praten.' Hij ging naar binnen, waar hij Molly niet kon zien. Die maakte snel een beweging naar Jim, spelend met de ring die ze van van hem gekregen had. Toen ze haar honger en dorst gestild had, ging ze weg, op het bed liggen dat Seth voor haar gemaakt had lichter de hut. Jocelyn kwam naar buiten, blijkbaar goed genoeg voelend dat hij tussen deze mannen weinig gezag had.

'Wat zijn je plannen, Seth?' vroeg hij.

'Een heleboel, Jocelyn, en jij hebt er ook mee te maken,' zei Seth Haverly.

Jocelyn voelde een bedekte bedreiging in die woorden, vooral in de stem.

'Aha, mister Traft heeft met jullie gesproken. En jé luistert altijd naar de laatste man.'

'Wel, als ik niet helemaal loco ben, heb jij me mijn oren nogal vol gekletst.'

'Kom mee, weg van deze sufferds van je en we zullen snel tot een overeenstemming komen.'

'Noppes, niets daarvan. Sam en de rest van de jongens mogen ieder woord horen dat ik zeg.'

Jocelyn rolde een sigaret en stak die aan. Het viel Jim op, dat hij weinig vrees of zelfs achting voor de Cibeque-troep moest koesteren. Hij leunde tegen de deurpost alsof hij de hele situatie meester was.

'Haverly,' zei hij, 'je hoeft je geen enkele zorg te maken terwille van Molly. Ze gaat met me mee om ergens te trouwen.'

'Doet ze dat?' En jij wilt ons hier en nu in de steek laten?''

'Dat is je eigen zaak. Ik heb je al dikwijls gezegd dat het verstandig zou zijn om weg te trekken.'

Haverly stond op. Zijn gezicht was vuurrood.

'Ik heb me er niet in te mengen als Molly zelf met je wil trouwen. Maar het komt me verdomd vreemd voor. Ik kén dat meisje... Ze zou nog geen hond uit de Cibeque voor de gek houden... Je speelt een verdraaid hoog spel, Jocelyn, en ik moet erkennen dat je te slim bent voor ons.'

'Bedankt, maar als compliment is het niet veel waard.'

'Je hebt Andy vermoord en loopt weg met Molly - en dat maakt onze hele handel met Traft haast onmogelijk. Ik denk erover alles maar op te geven.'

'Dat zul je om de duivel niet,' brieste Jocelyn. 'Je zult moeien doorzetten, of mij mijn deel uit je eigen zak betalen.'

'We hebben niet veel tijd te verdoen,' zei Seth. 'Je kunt er donder op zeggen dat Curly Prentiss al achter ons aan zit. De lui uit West Fork zullen hem heus wel tippen. En erger nog... Slinger Dunn zal op zoek komen naar jou.'

'Dunn heeft zo'n pak slaag gehad dat hij wel een week op bed moet blijven. Mister Traft heeft daarmee goed in onze kaart gespeeld.'

'Jocelyn, je kunt nooit vermoeden waartoe Dunn in staat is en dat is juist wat mij zorgen baart. Zo zeker als God de kleine appeltjes schiep, zal hij juist deze minuut al op je spoor zitten.'

Jocelyn keek omhoog naar de wolken die dreigend uit het westen naderden.

'Het zal vannacht gaan regenen en dan vindt niemand ons spoor meer,' zei hij vol vertrouwen.

'Dat zal Slinger hoogstens even ophouden. Hij kent elk gaatje in dit land en heeft een neus als een jachthond.'

Plotseling trok Jocelyn Haverly mee buiten gehoorsafstand. Wel duidelijk zichtbaar stonden ze te debatteren, waarbij Haverly's protest minder en minder scheen te worden. Eindelijk hadden ze een soort overeenstemming bereikt en keerden naar de hut terug.

'Sam, we hebben het minste van twee kwaden gekozen,' zei Seth Haverly. 'Het gevaarlijkste was Molly. Het kan me niet veel schelen als Slinger ons hier vindt. Nu, Jocelyn wil met het meisje weg trekken en naar die hut gaan bij Turkey Spring. Een geweerschot zal hem waarschuwen als hij moet vluchten... We zullen Boyd direct met een brief naar de oude Traft sturen. Boyd heeft het snelste paard en hij kan in twee dagen met het geld terug zijn. Wat zeg je daarvan?''

'Mij best,' zei Sam lakoniek.

'Nu, ik vind het niet zo slim bekeken,' zei Matty temend. 'Morgen is het zondag en is er geen bank open. En veronderstel dat Boyd de oude Traft niet thuis treft?''

Jocelyn wuifde dat weg. 'Het gaat erom dat de brief voldoende duidelijk is. Blodgett of ieder ander van Trafts vrienden zal het geld voorschieten.'

'Zullen ze dat werkelijk?'' vroeg Matty weifelend. 'Goed, ik zal wel een korte en krachtige brief schrijven, dat als Boyd niet binnen twee dagen met het geld hier is, we Traft doden en zijn lijk over de omheining hangen.'