11.

Valérie

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Niet dat ik een souvenir nodig heb aan gisternacht – want het is een nacht die ik nooit zal vergeten – maar toch zijn ze er. Ik zie een paar rode plekken aan de binnenkant van mijn dijen en bloos als ik terugdenk aan het moment dat Max me daar zoende. Zijn getalenteerde tong heeft elke centimeter van mijn lijf verkend en ik heb van elke seconde genoten.

Mijn haar is een grote warboel, mijn wangen blozen en mijn lippen zijn rood en gezwollen. Op mijn rechterborst staat een bijtafdruk en ik voel meteen een nieuwe schokgolf van genot als ik terugdenk aan het moment dat hij me daar gebeten heeft.

Gisteravond en vannacht leken wel een sprookje, maar nu is het ochtend en zijn we terug in de realiteit. Max is nog steeds een bekende zanger en ik ben nog steeds een journaliste die hier is voor haar werk. Ik had het nooit zover mogen laten komen en zo meteen moet ik terug naar de slaapkamer en Max onder ogen komen. Wat er ook gebeurt, dit mag deze kamer nooit verlaten. Niemand mag weten wat er tussen mij en Max speelt. Ik hoop maar dat hij dat begrijpt. Ik heb heel hard gewerkt om mijn studie af te maken en ik heb uiteindelijk mijn droombaan weten te scoren. Dus ik wil niet dat dit ertussen komt. En trouwens, waarschijnlijk is dat precies hoe Max het ook ziet. Hij is niet op zoek naar een vaste relatie, dit is gewoon seks.

Lekkere, heerlijke, verrukkelijke seks.

Kom op, Valérie. Je kunt dit!

Ik ben een volwassen vrouw, dus ik moet perfect in staat zijn om tegen een man te zeggen wat ik wil en hoe ik het wil. Daar had je gisteren ook geen problemen mee. Mijn innerlijke godin is duidelijk wel al wakker, en op dit moment vervloek ik haar. Zij is degene die me in de problemen heeft gebracht en nu zal ik dit moeten oplossen.

Ik doe nog een beetje fris water op mijn gezicht, trek een kamerjas aan en draai me dan om naar de badkamerdeur. Als ik de deur opendoe, komt de geur van verse koffie me tegemoet. Bij het bed staat een kar met daarop een heel assortiment aan ontbijt. Van verse chocoladekoeken tot vruchtensap en een kan koffie. Die laatste zal ik het eerst nodig hebben; mezelf een beetje moed in drinken voor ik Max alles kan vertellen.

Max ligt in bed. Het laken bedekt alleen zijn lichaam vanaf kruis en als ik opkijk zie ik krassen op zijn borstkas. Ik ben dus niet de enige die fysieke herinneringen heeft aan deze nacht. Ik vraag me nog steeds af wat me bezielde. Nog nooit eerder heb ik me zo laten gaan bij iemand, maar laten we zeggen dat Max daar altijd al goed in is geweest: hij haalt een bepaalde persoonlijkheid in me naar boven die ik normaal altijd achter slot en grendel bewaar. Precies om te vermijden dat ik in dit soort situaties terecht kom.

Hij staat op uit bed en even ben ik bang dat hij nog naakt is. Maar als het laken wegvalt, zie ik dat hij gelukkig al een boxershort heeft aangetrokken. Hij komt op me af en ik blijf als aan de grond genageld staan. De blik in zijn ogen zorgt ervoor dat er lust poelt in mijn buik. Hoe is het mogelijk dat hij met alleen een blik erin slaagt me in vuur en vlam te zetten?

Als hij vlak voor me staat, ben ik de geur van de koffie meteen vergeten. Zijn unieke, mannelijke geur dringt mijn neusgaten binnen en als hij ook nog eens dicht bij me komt staan, voel ik zijn warme huid door de kamerjas heen. Hij legt zijn arm om mijn middel en trekt me tegen zich aan. ‘Was het een lekkere douche?’

‘Ja,’ zucht ik. ‘Max, kunnen we praten over gisteravond?’

Hij brengt zijn mond naar de mijne en wat ik ook wilde zeggen, verdwijnt als sneeuw voor de zon. ‘Nee, Valérie. Nu gaan we eerst eten. Daarna kunnen we praten, zoveel als je wilt.’

Mmmm, misschien is dat nog niet zo’n slecht idee. Als mijn maag knort van de honger, schieten we beiden in de lach. Max kust me nogmaals. ‘Ik denk dat je maag het met me eens is.’

‘Dat denk ik ook.’

Ik pak een bord van het karretje en begin uit te kiezen wat ik zal nemen. Als mijn bord gevuld is met een chocoladebroodje, een eitje en een geroosterde boterham, stap ik naar het bed. Voorzichtig neem ik plaats op het matras en zet het bord op het nachtkastje naast me. Ik pak het chocoladebroodje en bijt erin. Ik kan een kreun niet onderdrukken. Het broodje is nog warm en smelt in mijn mond. Ik geniet van de sensatie van de smaak in mijn mond, tot ik bespeur dat Max naar me kijkt. Ik voel zijn ogen op me branden.

Ik kijk omhoog en zie dat hij inderdaad naar me staart. Hij heeft een vreemde uitdrukking in zijn ogen en aan de tent in zijn boxershort te zien hebben mijn kreunen hem niet onberoerd gelaten.

‘Sorry,’ zeg ik zacht.

Zijn blik wordt donker als hij langzaam over het matras naar me toe kruipt. Hij streelt met zijn duim over het hoekje van mijn mond een stukje chocolade weg. Mijn ogen laten zijn blik geen seconde los als ik toekijk hoe hij zijn duim naar zijn mond brengt en het stukje chocolade van het topje aflikt. Lust raast door me heen en ik moet mijn benen samenknijpen om de druk wat te verlichten. Hij lacht zijn duivelse lachje naar me, omdat hij precies weet wat hij met me doet.

‘Beste smaak ooit: jij, vermengd met chocolade.’

Ik sla mijn blik verlegen neer. Na alles wat hij vannacht met me gedaan heeft, zou ik me hiervoor absoluut niet hoeven te schamen. Maar misschien komt dat omdat het nu licht is en ik besef dat de nacht voorbij is. Max gromt voor hij mijn kin omhoog duwt en me ruw kust.

‘Eet eerst maar; straks kunnen we praten.’

Ik schenk hem een klein glimlachje en val aan op het ontbijt. Na de lange nacht ben ik echt uitgehongerd. Niet alleen de chocoladebroodjes zijn overheerlijk, ook het eitje en de geroosterde boterham smaken verrukkelijk. Als ook mijn glaasje vruchtensap leeg is, durf ik op te kijken naar Max. Hij veegt net zijn mond af met een servet. Nu komt het stuk waar ik bang voor ben.

‘Je moet begrijpen dat ik geen relatie met je kan beginnen, Max. Dit is alleen seks; niets anders.’

Hij kijkt me kwaad aan. Zijn mond, die net nog stralend lachte, vertrekt tot een korte streep. ‘Waarom?’

Ik kan hem niet de echte reden vertellen, dus moet ik het op een andere manier proberen duidelijk te maken. Ik mag niet nog een keer mijn hart verliezen aan Max. De laatste keer dat ik dat deed, ging ik er bijna onderdoor. Een tweede keer zou ik niet overleven.

‘Omdat ik hier ben voor mijn werk, Max. Ik heb er hard voor gewerkt om te komen waar ik nu ben. Ik kan het me niet permitteren dat mijn baas dit te weten komt. Dat zou het einde van mijn carrière zijn en ik doe mijn baan te graag om hem nu al te verliezen.’

‘Dus jij gaat dit met ons uit de weg omdat je denkt dat ze je daarvoor zullen ontslaan?’

‘Ik weet dat jij dat moeilijk kunt begrijpen, maar mijn baan is heel belangrijk voor me.’

Hij kijkt me doordringend aan. Een tijdje is hij stil en ik hoop dat hij het me niet nog moeilijker gaat maken dan het al is. Ik weet dat ik hem niet kan weerstaan, dus doe ik hem het enige voorstel dat ik hem nu kan bieden. ‘Er is toch niemand die hoeft te weten wat wij ’s avonds op onze hotelkamer doen; daar heeft niemand iets mee te maken. Ik kan elke nacht in jouw bed doorbrengen, Max. We zijn twee volwassen mensen, niemand anders hoeft te zeggen wat wij wel en niet mogen. Ik kan mijn baan alleen niet op het spel zetten. Maar als je dat niet ziet zitten, dan begrijp ik dat echt wel.’

Hij blijft me intens aankijken, nadenkend over mijn voorstel. ‘Wat gebeurt er als je opdracht voorbij is?’

‘Dan ga ik terug naar huis en kunnen jij en ik verder met ons leven.’

Ik verwacht dat hij me zal wegsturen, maar uiteindelijk zegt hij: ‘Ik neem wat je voorlopig bereid bent me te geven, maar luister goed naar me, Valérie. Ik wil me nu al verontschuldigen, want er komt een dag dat ik aan de hele wereld ga vertellen wat jij voor mij betekent. Want jij bent het voor mij; ik wil niemand anders meer.’

Mijn oren tuiten van alles wat hij zonet zei. Er gebeuren een paar dingen tegelijk. Ten eerste besef ik dat hij hierover nagedacht heeft, ten tweede spreekt hij over een toekomst die verder loopt dan de duurtijd van mijn opdracht hier en ten derde opent zich mijn hart en word ik weer verliefd op de Max die me al die jaren geleden in de steek heeft gelaten. Voor me zie ik niet de stoere leadzanger van Full Moon, maar tiener Max, die er toen ook in slaagde om me met een paar woorden voor zich te winnen.

Alsof hij mijn gedachten kan lezen, lacht hij naar me. Zijn duivelse lachje van eerder. ‘Ik kan alles aan, wat er ook voor nodig is om jou bij me te houden. Ik ben je één keer verloren; deze keer laat ik je niet gaan. Ik zal ervoor zorgen dat je na je opdracht niet meer weg wilt. Ik geef je mijn woord.’

Ongelofelijk. Hij is duidelijk niet van plan om ook maar een béétje naar me te luisteren. ‘Ik heb het je al gezegd, Max. Dit gaat om mijn baan en die is heel belangrijk voor mij. Dit,’ ik wijs met zijn vinger tussen hem en mij, ‘mag deze hotelkamer niet verlaten. Beloof me dat.’

Hij gaat met zijn handen door zijn haar. ‘Waarom wil je niet met me gezien worden?’

‘Daar gaat het niet om, Max. Dit gaat niet om jou, maar om mij. Beloof het me of ik vertrek nu.’

Hij mompelt iets binnensmonds dat klinkt als ‘onuitstaanbaar’ en knikt uiteindelijk. Maar iets in mij zegt dat ik nog niet goed weet waar ik aan begonnen ben.

Vanavond is het eerste concert dat ik niet backstage zal bijwonen. Tot grote ergernis van Max. Hij is doodongerust dat er iets misgaat.

‘Wat zou er nou in godsnaam kunnen misgaan? Jullie fans zijn er toch ook, is het voor hen dan ook allemaal onveilig?’

‘Nee, zo bedoel ik het niet. Maar ik weet hoe wild het er soms aan toe kan gaan tijdens onze concerten. Ik zal geen moment gerust zijn op het podium als ik niet weet dat jij veilig backstage staat.’

‘Max, je doet het al jaren zonder mij. Dat gaat nu heus niet veranderen.’ Ik kijk op mijn horloge en zie dat het de hoogste tijd is om me klaar te maken. ‘Ik ga me nu klaarmaken. Jij moet trouwens binnen een kwartier in de concerthal zijn.’

Ik stap uit bed en wil al richting de badkamer lopen als Max zijn arm om mijn middel slaat, me op het bed gooit en bovenop me komt liggen. Met zijn beide handen houdt hij mijn handen naast mijn hoofd vast. Hij kijkt me aan met die intense blik van hem. ‘Beloof me dat je voorzichtig zult zijn. Als er ook maar iets met je gebeurt, vergeef ik het mezelf nooit.’

Ik probeer mijn handen los te rukken, maar hij wijkt geen millimeter. ‘Max, ik beloof het. Laat me nu los, ik moet me klaarmaken. Wat gaat de band zeggen als je te laat komt?’

Hij gromt voor hij zijn hoofd naar beneden laat zakken en zijn lippen hard op de mijne duwt. Mijn verzet om los te komen stopt meteen. Hij weet perfect hoe hij mijn lichaam moet bespelen om me de mond te snoeren. Ik kan er nog steeds niets aan doen. Ongeacht het aantal keren dat ik me al heb voorgenomen om me niet zo te laten beïnvloeden, breek ik elke keer hij me aanraakt, streelt of kust. Als hij de kus eindelijk verbreekt, kijkt hij me opnieuw aan. Ik geef hem de woorden die hij wil horen.

‘Ik zal voorzichtig zijn, Max. Dat beloof ik.’

Hij laat me los, gaat rechtopstaan en steekt dan zijn hand naar me uit om me rechtop te helpen. Als ik sta, kust hij me nog een keer en duwt me dan richting de badkamer. ‘Ga nu maar snel, voor ik me bedenk en je terug op bed gooi.’

‘Dan zou je zelf te laat komen op het concert, dat kunnen we je fans niet aandoen.’

‘Als jij naakt in mijn bed ligt, is dat het laatste waar ik aan denk.’

‘Dan kan ik me maar beter haasten.’

Ik doe de badkamerdeur achter me dicht en op slot. Zo kan hij niet meer in de verleiding komen. Want ik weet zeker dat als hij hier de badkamer binnenkomt terwijl ik naakt onder de douche sta, hij niet op tijd is voor het concert.

Als ik klaar ben met me wassen en aankleden ga ik terug naar de kamer. Max is al vertrokken en dat geeft me nog even de tijd om naar mijn eigen kamer te gaan. Bij het naar buiten gaan loop ik bijna tegen Jolien op.

‘Wauw, jij hebt haast,’ zegt ze vrolijk.

‘Sorry, ik had je niet gezien. Kan ik iets voor je doen?’

‘Ik was op zoek naar Max; ik dacht dat dit zijn kamer was.’

Mijn wangen worden rood en Jolien lacht naar me met een alwetende grijns op haar gezicht. ‘Ah, ik zie dat hij je toch heeft kunnen overtuigen.’

‘Ik, eh, nou... het zit eigenlijk zo...’

Ze legt haar hand op mijn arm en wacht tot ik haar aankijk. ‘Je geheim is veilig bij mij.’

De adem waarvan ik niet wist dat ik hem had ingehouden, komt in één stoot naar buiten.

‘Dank je, Jolien. Dat waardeer ik heel erg. Max is al naar de concerthal.’

‘Oké, zie ik je straks na het concert?’

‘Absoluut. En nogmaals bedankt.’

Natuurlijk ben ik al eens eerder naar een concert geweest, maar ik had nooit verwacht dat het zo anders zou zijn nu ik naar Full Moon sta te kijken. Dat ik de zanger van de band op een wel heel persoonlijke manier ken, kan er natuurlijk wel iets mee te maken hebben.

De beat van de muziek werkt in op mijn lichaam en hoewel ik eigenlijk aan mijn werk zou moeten denken, kan ik er niets aan doen dat mijn lichaam gewoon meegaat in de beat van de muziek. Voor ik het weet, ben ik net een van de vele fans die naar dit concert zijn gekomen in plaats van een journaliste die hier is om te werken.

Heel even kan ik echt alles vergeten. Mijn hoofd is leeg. Ook al zijn er duizenden fans, het voelt of ik hier helemaal alleen sta. Ik dans met alle energie die ik in me heb zitten en maak mijn hoofd echt even volledig leeg.

Als het concert voorbij is, blijft ik rustig tussen de menigte staan, wachtend tot iedereen naar buiten gaat. De zaal loopt al bijna leeg en ik ben bij de laatste fans die naar buiten gaan. Het groepje meisjes voor me is ook nog helemaal in de roes van het concert. Ze letten niet op mij.

Als ik door de uitgang naar buiten stap, wil ik naar rechts afslaan om naar de backstage area te gaan als ik opeens een bekende arm om mijn middel voel die me terug naar binnen trekt. Nog voor ik een woord kan zeggen, is Max’ mond op de mijne. Hij eist toegang met zijn tong en ik laat hem met veel plezier toe. De adrenaline van het concert raast nog door me heen.

Met mijn handen streel ik door Max’ haar, dat nog nat is van het zweet na het concert dat hij net gaf. Als zijn mond de mijne eindelijk loslaat, staan we beiden hijgend naar elkaar te staren.

‘Heb je enig idee hoe sexy je eruitzag tijdens het dansen? Het kostte me alle moeite om mijn tekst te onthouden terwijl ik wist dat jij daar ergens tussen stond.’

Ik grijp met mijn vuist zijn T-shirt en trek hem weer tegen me aan. Als ik over zijn schouder kijk, zie ik dat we de enige zijn in de concerthal. Ik breng mijn mond naar zijn oor.

‘Heeft één van je fangirls je al eens verleid tot een vluggertje in de lege concerthal?’

Zijn gekwelde kreun klinkt in mijn oor en ik giechel als een onschuldig tienermeisje. Hij kust mijn nek en vervolgt zijn pad naar mijn oorlel.

‘Jij wordt mijn dood nog eens. Maar nee, ik kan niet zeggen dat ik dat privilege al heb gehad.’

Hij blijft mijn nek kussen, verder naar beneden tot hij bij mijn boezem aankomt. Met zijn beide handen knijpt hij in mijn borsten en alleen al die aanraking zorgt ervoor dat ik in vuur en vlam sta. En ik weet dat ik hem wil, dat ik voor één avond alle voorzichtigheid aan de kant wil gooien. Mijn hoofd is leeg en ik heb de hele avond niet aan mijn baan gedacht. Alleen aan hém.

‘Ik wil je, Max. Hier en nu.’

Zijn hoofd komt omhoog en ik zie zijn ogen fonkelen.

‘Je weet toch dat de crew hier zo meteen binnenkomt om op te ruimen?’

Ik kijk zo uitdagend mogelijk terug en laat hem zien dat ik daar niet bang voor ben. ‘Dan kan je maar beter snel zijn.’

Zijn blik blijft op mij gericht, alsof hij probeert in te schatten of ik er wel echt zeker van ben. Hij houdt zijn blik op mij gericht terwijl zijn hand over mijn been streelt, steeds verder omhoog tot hij bij de zoom van mijn rok aankomt. Ik bijt op mijn lip als hij met zijn duim over mijn slipje streelt. Ja, ik wil dit. Ik heb dit nodig.

‘Jezus, Valérie. Je bent drijfnat.’

Opeens lijkt alles in een stroomversnelling te gaan. Voor ik het weet hoor ik een scheur en heeft hij mijn kapotte slipje in zijn handen. Ik zie nog net hoe hij het in zijn broekzak steekt voor hij me omdraait.

‘Handen tegen de muur, benen wijd,’ gromt hij.

Oh God, ik dacht niet dat het kon, maar ik word nog heter door zijn eisende woorden. Het is een wonder dat ik overeind kan blijven staan. En dan hoor ik zijn rits opengaan en voel ik zijn eikel tegen mijn opening duwen.

‘Hou je goed vast, Valérie. Dit wordt een vluggertje.’

Met die laatste woorden duwt hij zichzelf tot aan de wortel bij me naar binnen. De sensatie is enorm en hij houdt zich aan zijn woord. Als een bezetene begint hij in en uit me te stoten. Hoe raar het ook klinkt: het feit dat we beiden volledig aangekleed zijn, maakt het allemaal des te spannender. Er kan ieder moment iemand binnenkomen, en het zou maar al te duidelijk zijn wat we aan het doen zijn.

Maar op dit moment draagt dat alleen maar bij aan de meest erotische ervaring van mijn hele leven. Zijn hand verdwijnt onder mijn rok en zijn duim streelt over mijn klitje terwijl hij in en uit me blijft stoten.

‘Laat het los, Valérie.’

En dat doe ik. Met een luide schreeuw kom ik klaar. Ik voel hem in me groeien en twee stoten later komt ook hij klaar, diep in mij. Een hele tijd blijven we gewoon zo staan, beiden hijgend om op adem te komen. Als hij zich uiteindelijk terugtrekt, huiver ik even bij het verlies van ons contact en van de koude wind die me raakt op de meest verhitte plek op mijn lichaam.

Max draait me om en duwt zijn mond op de mijne. ‘Dat was....’

Ik lach naar hem en zie dat dit even intens was voor hem als voor mij. ‘Intens? Onvergetelijk?’

‘Exact.’