image
image
image

1.

Max

image

Ik staar naar het scherm van mijn laptop. Dankzij het internet kun je tegenwoordig zoveel te weten komen over iemand, dat het bijna luguber wordt als je er over nadenkt wat iemand misschien allemaal over je weet zonder dat je daar zelf erg in hebt. Zo ben ik vandaag ook al wat wijzer geworden over Valérie. Toen ik haar gisteren zag, wist ik dat ik meer over haar moest weten. Ik voel me een beetje een stalker, maar ik weet dat ik alles over haar wil weten dat ik kan vinden. Mijn eerste zoektocht begon op Facebook. Ze heeft daar wel een profiel, maar iets meer dan een paar foto’s kreeg ik niet te zien. Ze heeft haar profiel duidelijk goed afgeschermd voor mensen zoals ik, die op zoek zijn naar meer informatie over haar.

Op de paar foto’s die ik wel kan zien, kan ik in elk geval geen man zien, dus dat is al een kleine geruststelling. Niet dat het me iets zou uitmaken als ze wel een vriend had. Zij weet het misschien nog niet, maar ik zal alles in het werk stellen om haar voor mezelf terug te winnen. Aangezien de zoektocht op Facebook me niet veel wijzer gemaakt heeft, heb ik haar naam ingetypt in de zoekbalk van Google. Zo ben ik de reden te weten gekomen waarom ze op de persconferentie was.

Haar naam staat op de website van Stars Magazine, waar ze sinds kort werkt als reporter. Eigenlijk verwondert het me niets. Ze was vroeger altijd al nieuwsgierig naar alles wat er in ons dorp gebeurde, ook al was dat bijzonder weinig aangezien we in een klein dorpje woonden. Toen we gingen studeren, was haar keuze voor journalistiek dan ook meteen gemaakt. En ik heb haar altijd gesteund, tot ik mijn studies stopzette om mijn droom in de muziekwereld waar te maken.

Ik herinner me nog perfect hoe onze laatste avond samen is verlopen.

Gerelateerde afbeelding

‘Ik heb fantastisch nieuws. Bel me als je dit hoort.’

Bij het nieuws dat we een manager gevonden hebben en dat onze band eindelijk gaat doorbreken, is er maar één iemand die ik wil bellen: Valérie. Zij is de afgelopen maanden niet uit mijn gedachten geweest en ze heeft me altijd gesteund, dus wil ik het goede nieuws eerst met haar delen. Helaas krijg ik haar niet aan de lijn en ik spreek dan maar een boodschap in op haar antwoordapparaat. We daten al een paar maanden en ze weet hoe hard ik en de band gewerkt hebben aan onze carrière.

Wanneer ik een paar uur later nog steeds geen antwoord heb, fiets ik naar haar huis. Ik klop aan, maar er doet niemand open. Ik wil me net omdraaien en weggaan als ik het slot van de deur hoor openklikken en de deur op een spleetje zie opengaan. Het eerste wat ik zie, is hoe haar ogen rood en gezwollen zijn. De tranen staan nog in haar ogen als ze naar me opkijkt.

‘Wat is er aan de hand?’

Ze opent de deur en ik volg haar naar binnen. Ze wandelt naar de bruine stoffen bank en gaat er met een plof op zitten. Ze plaatst haar ellebogen op haar knieën en leunt met haar hoofd in haar handen. Met haar vingers draait ze kleine cirkeltjes aan de zijkant van haar hoofd. Ik ga naast haar zitten en leg mijn hand voorzichtig op haar dijbeen. Als ze naar me opkijkt, ziet ze er verslagen uit.

‘Toen ik vanmiddag thuiskwam van school was mama al thuis. Ze had weer te veel gedronken. Ze ging als een razende tekeer tegen me toen ik haar fles leeggoot door de gootsteen.’ Een nieuwe snik ontsnapt haar en ik trek haar tegen me aan. Ik streel met mijn hand door haar haren en probeer haar tot bedaren te brengen. ‘Ze zei dat ik de slechtste dochter ooit ben.’

‘Je bent geen slechte dochter, Valérie. Je weet dat je moeder niet weet wat ze doet als ze gedronken heeft.’

Ze haalt onverschillig haar schouders op. Ze probeert altijd tegen iedereen te doen alsof het haar niks kan schelen, maar gelukkig kan ze bij mij zichzelf zijn. Dan heeft ze niet het gevoel dat ze zich moet voordoen als iemand die ze niet is.

‘Ik doe het alleen maar om haar te beschermen; ik ben bang dat haar iets zal overkomen.’

Ik leg mijn twee handen rond haar hoofd en zorg ervoor dat ze me aankijkt. Ik rust met mijn voorhoofd tegen het hare en wacht tot het snikken een beetje stopt.

‘Jij.’ Ik kus haar voorhoofd. ‘Bent.’ Ik kus haar neus. ‘De liefste.’ ik kus haar mond. ‘Persoon die ik ken, Valérie. Je mag jezelf niet zo wegcijferen voor je moeder. Ze is een volwassen vrouw en zou voor jóú moeten zorgen. Niet omgekeerd.’

Ze kijkt naar me op en de sfeer tussen ons verandert. Ik buig langzaam naar voren en kus haar opnieuw, maar langzamer deze keer. Met mijn ene hand in haar haren en de andere op haar heup verdiep ik de kus. Ze opent gewillig haar mond en ik laat mijn tong bij haar naar binnen glijden. Ik proef haar zoete, unieke smaak. Valérie is de eerste die de kus verbreekt. Voor ik besef wat ze doet, trekt ze haar trui over haar hoofd en komt schrijlings op mijn schoot zitten. Ze heeft nu alleen nog haar beha en een kort shortje aan. Met haar benen aan weerskanten van mij duwt ze haar heupen tegen mijn erectie aan. ‘Ik wil je,’ kreunt ze.

In die paar maanden dat we samen zijn, hebben we natuurlijk wel al wat gedaan. Ik ben geen heilige. Maar Valérie is nog maagd, dus ik wil dit niet te ver laten gaan. Ze is nu te kwetsbaar en ik ben niet hiernaartoe gekomen om van haar te profiteren. We hebben belangrijke dingen te bespreken. Zoals mijn vertrek.

Ik streel een lok haar achter haar oor. ‘Ik wil geen misbruik maken van de situatie, Valérie. Ik ben hierheen gekomen om iets met je te bespreken.’

Ze legt haar vinger op mijn lippen om me het zwijgen op te leggen. Ze buigt naar voren en kust mijn nek en vervolgt haar pad met kleine kusjes tot aan mijn oor. ‘Ik wil dit,’ fluistert ze in mijn oor.

Als haar lippen de mijne weer raken, weet ik dat ik verloren ben. Ik ben nu eenmaal ook maar een man van vlees en bloed. Haar lichaam dicht tegen het mijne doet me alles vergeten, zelfs de reden waarom ik eigenlijk hierheen ben gekomen. Ik vecht niet langer tegen de verleiding en sla mijn armen om haar heen. Met haar in mijn armen ga ik rechtop staan. Ze slaat haar benen om me heen en met haar in mijn armen wandel ik naar haar slaapkamer.

Als ik haar kamer binnenstap, zet ik haar weer op de grond. Ik trek mijn shirt over mijn hoofd en doe mijn schoenen uit. Voor ik mijn jeans uittrek, haal ik nog snel een condoom uit mijn portefeuille en leg hem op het nachtkastje. Op dat vlak ben ik als een padvinder; ik ben altijd voorbereid. Tegen de tijd dat ik alleen nog in mijn boxershort sta, heeft Valérie haar korte broek ook uitgedaan. Het enige wat ze nog aanheeft is een witte, kanten beha en bijpassend kanten slipje. Haar haren omlijsten haar smalle gezicht en ze kijkt me verlangend aan vanonder haar lange wimpers.

Ik doe een stap vooruit en overbrug de kleine afstand die er tussen ons was. Ik kan de warmte van haar bijna naakte lichaam tegen me aanvoelen en als ik haar buik streel, voel ik hoe ze rilt onder mijn hand. Haar lichaam verraadt haar, maar ik moet zeker weten dat ze dit wil. ‘Gaat het wel?’

‘Absoluut,’ verzekert ze me. Ik leg haar neer op het bed en ga bovenop haar liggen, steunend op mijn ellebogen om niet met mijn volle gewicht op haar te liggen. Ze opent de sluiting van haar beha en gooit hem op de grond naast het bed. Ze wil haar slipje al uitdoen, maar ik houd haar tegen. ‘We hebben geen haast,’ fluister ik in haar oor.

‘Oké,’ zegt ze verlegen. Ik zie hoe ze haar zenuwen probeert weg te slikken. Het laatste wat ik wil is haar pijn doen, dus het is belangrijk dat ze zich ontspant. Ik kus haar hals en ga via haar nek verder naar beneden. Als ik boven haar borsten hang, kijk ik naar haar op. Ze houdt me aandachtig in de gaten en ik zie een mooie, rode blos op haar wangen verschijnen. Met mijn tong lik ik over haar ene tepel en daarna de andere. Ze tilt haar heupen op, op zoek naar de streling die ze nodig heeft. Met mijn neus streel ik over haar buik verder naar beneden tot ik bij haar slipje aankom. Ik haak mijn vingers onder het elastiek van haar slipje en trek het in een vloeiende beweging naar beneden. De geur van haar opwinding komt me al tegemoet. Als ik nog twijfelde of ze dit wel wilde, is dat mijn bevestiging.

Met mijn schouders duw ik haar benen iets verder uit elkaar. Het is de eerste keer dat ik de kans krijg om haar te bewonderen op deze manier. Haar borstkas gaat snel op en neer, in afwachting van wat komen gaat. Met mijn tong lik ik van haar trillende spleetje tot aan haar klitje.

‘Oooooo...’

Ik geniet van elke kreun die ze maakt, en laat me door het geluid leiden om te zien wat ze het prettigst vindt. Als ze steeds sneller gaat hijgen, weet ik dat ze er bijna is. Langzaam duw ik eerst één, daarna twee vingers bij haar naar binnen. Mijn God, wat voelt ze strak. Als mijn vingers eenmaal volledig in haar zitten, krul ik ze, op zoek naar haar ultieme genotsplekje. Ik weet meteen wanneer ik het raak, want haar heupen schieten los van het bed.

‘Kom voor me, Valérie.’

Met mijn mond zuig ik hard op haar klit en dat is wanneer haar orgasme losbarst. Ze gilt en trekt aan mijn haar, maar ik blijf haar zachtjes likken en strelen tot de laatste stuiptrekking van haar orgasme voorbij is. Als haar ademhaling weer normaal wordt, kruip ik langzaam omhoog, tot mijn lichaam het hare volledig bedekt. Ze opent gewillig haar benen om me ruimte te geven en ik kus haar langzaam maar diep.

Valérie probeert mijn erectie door mijn boxer heen te pakken, maar ik houd haar tegen voor ze hem kan vastgrijpen. ‘Wat ben je van plan?’

‘Eh, vind je niet dat ik jou moet helpen?’

Ik grinnik. Wat is ze toch schattig. ‘Schatje, dit is geen wedstrijd. En trouwens, dat is een wedstrijd die ik met veel plezier van je zou verliezen.’

Ze lacht en kijkt naar me met die diepgroene kijkers van haar. ‘Nou, als je het zo bekijkt, laat ik je graag winnen.’

Dat is waar ik van houd. Valérie heeft geen filter; ze zegt altijd wat ze denkt. Het is iets wat haar vaak in de problemen brengt, maar niet bij mij. Ik wil dat ze altijd zichzelf kan zijn bij mij. Ik kus haar opnieuw, neem de tijd om haar helemaal wezenloos te zoenen. Ik duw mijn erectie tegen haar aan.

‘Weet je nog steeds zeker dat dit is wat je wilt?’

Ik zoek haar gezicht af, op zoek naar een teken van twijfel, maar ik vind niks. Ze legt haar hand op mijn kaak en kijkt me intens aan. ‘Dit is wat ik wil, met jou.’

Ik druk nog snel een kus op haar neus, alvorens ik me omdraai en het condoom van het nachttafeltje pak. Snel doe ik hem om en nestel me weer tussen haar benen. Ik positioneer mijn eikel tussen haar natte lipjes. Met mijn armen aan weerskanten van haar hoofd,zorg ik ervoor dat ik haar niet verpletter. Ik kijk haar diep in de ogen terwijl ik mezelf centimeter voor langzame centimeter bij haar naar binnen duw. Haar natte, warme hitte omsluit me als een strakke vuist en ik stop als ik een barrière voel. Ik streel een haarlok uit haar gezicht. ‘Dit gaat eventjes pijn doen, maar ik beloof je dat het daarna beter wordt.’

Ze kijkt naar me op en zegt: ‘Ik vertrouw je.’

Ik druk mijn mond op de hare en duw mezelf in één stoot volledig bij haar naar binnen. Ik voel hoe ze verstrakt en probeer haar gerust te stellen door haar te blijven kussen om op die manier de pijn te verzachten. Roerloos blijf ik liggen, geef haar tijd om te wennen aan het gevoel. ‘Gaat het?’ vraag ik bezorgd.

Ze kronkelt onder me en het kost me al mijn zelfbeheersing om niet als een bezetene in en uit haar te stoten. ‘Kun je... bewegen?’ vraagt ze verlegen. Een beetje verwonderd door haar vraa, doe ik wat ze vraagt en ga een stukje uit haar en dan weer terug naar binnen. Een kleine kreun ontsnapt aan haar lippen. ‘Hoe voelt dat?’

‘Goed,’ hijgt ze.

‘Het gaat nog veel beter worden. Hou je goed vast.’

Ze doet wat ik vraag en pakt mijn bovenarmen vast. Eerst langzaam, maar dan steeds sneller begin ik in en uit haar te bewegen. Ik voel de bekende tinteling in mijn buik en weet dat ik niet veraf meer ben. Maar niet zonder haar. Ik til mezelf een beetje op, zodat ik mijn hand tussen ons in kan schuiven. Met mijn duim streel ik over haar klitje. ‘Laat het gaan, schatje.’

Met een kreun komt ze klaar en ik voel haar samentrekken rond mijn schacht. Dat zorgt ervoor dat ik mezelf niet langer kan inhouden en ook ik laat mezelf gaan. Dit is zonder twijfel een van de meest intense momenten die ik ooit met iemand gedeeld heb. Als ik weer een beetje op adem ben, glijd ik voorzichtig uit haar.

Ik rol van haar af, ga naar de badkamer en doe het condoom uit. Ik breng een washandje mee om haar schoon te maken en gooi het daarna terug in de richting van de badkamer. Als ik daarna in bed kom liggen, nestelt Valérie zich tegen me aan. Met haar vinger tekent ze kleine cirkeltjes op mijn borstkas.

‘Dat was fantastisch.’ Ik kus haar voorhoofd en trek haar dicht tegen me aan.

Een tijdje liggen we daar samen in stilte, gewoon genietend van elkaar. Tot mijn telefoon overgaat. Het schelle geluid van de ringtone weerklinkt door de kamer. Ik kruip uit bed en vis mijn mobiel uit mijn broekzak. Op het scherm knippert Jonathans naam.

‘Hey, makker.’ Ik luister naar Jonathan, terwijl hij vertelt hoe zijn vader hem net het huis uit heeft gezet omdat hij voor muziek gekozen heeft. ‘What the fuck, dat is echt oneerlijk.’

‘Ik weet het. Kan ik vannacht bij jou op de bank slapen? Het is maar tijdelijk, we vertrekken toch binnen een paar dagen.’

‘Absoluut,’ antwoord ik, waarna ik op mijn horloge kijk. ‘Ik ben thuis binnen een kwartier.’

Valérie zit inmiddels rechtop in bed met het laken tot onder haar kin opgetrokken. ‘Wat was dat allemaal?’ vraagt ze zodra ik het gesprek heb afgerond.

‘Jonathan heeft een plek nodig om te slapen, zijn pa heeft hem eruit gegooid.’

‘Echt? Waarom?’

‘Jonathan heeft niet deelgenomen aan het toelatingsexamen voor arts, hij heeft voor zijn muziek gekozen. Zijn pa was er duidelijk niet blij mee.’

‘Oh jee, wat nu?’

Ik trek mijn boxershort weer aan en daarna mijn spijkerbroek. Mijn T-shirt trek ik over mijn hoofd. ‘Ik ga nu naar huis om hem op te vangen; hij kan een paar dagen bij mij op de bank slapen. Daarna vertrekken we toch met de band, dus dan is dat probleem vanzelf opgelost.’

Valérie trekt haar wenkbrauwen op en kijkt me bedenkelijk aan. ‘Binnen een paar dagen vertrek je met de band?’

Oh fuck, ik was totaal vergeten dat dát de reden was dat ik hierheen was gekomen. Ik wrijf met mijn hand door mijn haar. ‘Dat is waarom ik hier ben. We hebben een manager gevonden en binnen een paar dagen vertrekken we. Hij heeft een hele promotietour uitgestippeld voor de band.’

Ik zie de pijn over haar gezicht trekken. ‘Dus wat wij net hebben gedeeld, dat deed je niks? Het was niet meer dan een avontuurtje?’

‘Valérie, zo was het niet.’

Haar handpalm raakt mijn wang voor ik nog meer kan zeggen. ‘Eruit,’ gilt ze.

‘Valérie...’

‘Ik wil je nooit meer zien.’ Ze duwt me haar kamer uit en het laatste wat ik zie voor ze de deur met een smak dichtgooit, is haar bleke, van pijn vertrokken gezicht. Ik hef mijn hand op om op de deur te kloppen, maar laat hem weer naar beneden zakken. Er is niets dat ik kan zeggen dat dit beter zal maken. Ik draai me om en loop naar de voordeur. Voor ik naar buiten stap, kijk ik nog een keer over mijn schouder. De deur van haar kamer is nog steeds dicht en het huis is stil, op een snikkende Valérie na.

Alles in mij schreeuwt om naar haar toe te gaan, maar welke toekomst kan ik haar bieden? Haar leven ligt hier en ik vertrek met de band. Ik kan haar niet eens garanderen dat het zal lukken; het is niet zeker dat ik voor haar zal kunnen zorgen zoals dat hoort. Dus ik doe het enige wat ik kan doen: ik vertrek zonder haar. Nu doet het pijn, maar ik ben er zeker van dat ze iemand zal vinden die haar heel gelukkig kan maken.

Ik doe de voordeur achter me dicht en loop de koude nacht in. Nu kan ik alleen maar hopen dat de band een succes wordt, anders ben ik niet alleen mijn geliefde kwijt, maar ook mijn beste vriendin.

Gerelateerde afbeelding

Die nacht was zonder twijfel één van de moeilijkste uit mijn hele leven. Maar hoe moeilijk die beslissing toen ook was, ik ben blij met alles wat ik en Full Moon bereikt hebben. Ik ben nu vooral blij dat ook zij haar doel bereikt heeft en journaliste is geworden. En bovenal dat ik deze informatie kan gebruiken om ervoor te zorgen dat ik haar hoe dan ook zal terugzien. Dat ik haar voor me terug kan winnen. Haar terugzien was een schok. De gevoelens die ik toen voor haar had, kwamen als bij donderslag opeens terug.

De band is geslaagd en ik ben nu meer dan toen in staat om voor haar te zorgen. En dat is ook exact wat ik wil doen; haar dicht bij mij hebben en haar nooit meer laten gaan. Door de jaren die ik inmiddels al meeloop in de showbizz heb ik hier en daar mijn contacten. Fanny is er daar eentje van en laten we zeggen dat zij me kan helpen. Nog nooit eerder heb ik mijn positie bij de band misbruikt, maar zoals ze zeggen: nood breekt wet. Het is de enige manier om Valérie te krijgen waar ik haar wil. Ik toets het telefoonnummer in op mijn mobiel en wacht tot de telefoon aan de andere kant overgaat.