7.

Valérie

Zodra ik de kamer binnen ben, laat ik mezelf tegen de deur zakken tot ik uiteindelijk op de grond zit. Ik leg mijn hand op mijn borstkas en probeer mijn razende hart tot bedaren te brengen. Met mijn duim streel ik over mijn lip. Als die niet gezwollen was, zou ik nooit geloven dat Max me zonet opnieuw gekust heeft.

En wát voor een kus was dat. Deze kus was veel intenser dan die van vanmiddag. Alle seksuele spanning die de afgelopen dag tussen ons in hing, heeft hij in onze kus gelegd. Het was heel anders dan zijn gedwongen kus van eerder. Niet dat ik die niet goed vond, maar die was gevuld met woede. Deze kus was anders. Ik voelde het van mijn kleine teentje tot in het puntje van mijn neus. Ik kan zonder enige twijfel zeggen dat een man me nog nooit eerder zo gekust heeft.

Ik kan amper geloven dat hij de wilskracht had om die kus te stoppen. Het was een kus zoals ik nog nooit eerder een kus ontvangen heb. Het voelde aan alsof elke vezel van mijn lijf in brand stond. In een paar uur tijd was ik al mijn goede voornemens vergeten. Opeens zag ik weer hoe Max altijd was. Innemend, charmant, knap... alles wat ik zoek in een man.

Als een galante heer had hij me zijn jas aangeboden, en op het moment dat hij die over mijn schouders legde, wist ik niet helemaal zeker of de warmte die ik door me heen voelde stromen door de jas kwam of door de nabijheid van Max. En toen ik mijn schoenen uitdeed, gaf hij me zijn arm ter ondersteuning. Toen we de lift instapten, was de spanning zo hoog opgelopen dat mijn gedachten maar op één ding gefocust waren. Ik moest zijn lippen proeven. En toen hij me ook echt kuste, kwam alles in een grote vloedgolf terug.

Mijn hele lichaam herinnerde zich weer hoe het voelde om door Max gekust te worden, ook al was dit een meer ervaren versie van hem. Ik leek een stukje kneedbare was in zijn handen. Hij had op dat moment alles met me kunnen doen wat hij maar wilde. Als hij me niet gestopt had, dan lagen we nu gegarandeerd samen in bed. En dat is iets waar ik morgen spijt van zou hebben gehad. Heel veel spijt. Dus ik moet hem dankbaar zijn dat hij stopte toen hij dat deed. Want mijn lijf was zo opgewonden dat ik het niet had gekund.

Ik kan niet geloven dat ik zo weinig controle heb over mijn eigen lichaam. Ik ben hier nog geen vierentwintig uur en ik heb al twee keer met hem gekust. Het voelt alsof ik de controle over mezelf kwijt ben.

Als mijn hartslag weer tot bedaren gekomen is, sta ik op en ga naar de badkamer. Terwijl ik me omkleed en mijn make-up eraf haal, dwalen mijn gedachten af naar Max. Nog maar een paar dagen geleden kon ik de naam Max niet horen en nu draait mijn hele wereld alweer om hem. Ik heb geleerd uit het verleden dat dat geen goed idee is, dus vanaf morgen zal ik weer afstand tussen ons moeten bewaren. Ik ben hier per slot van rekening met een doel. Ik ga aan Julian bewijzen dat ik wél een goede journaliste ben. Dat ik in staat ben deze opdracht tot een goed einde kan brengen.

Voor ik in bed kruip, kijk ik nog snel alle mails na die ik van Fanny ontvangen heb. Ze had niet gelogen toen ze zei dat er veel reactie was van fans die een vraag hadden voor Full Moon. Als mijn ogen bijna dichtvallen, klap ik de laptop dicht en leg hem op het nachtkastje.

Nu maar proberen een beetje te slapen.

Het was de bedoeling dat ik een goede nachtrust zou hebben, zodat ik me vandaag kon concentreren op het eerste interview dat gepland staat. In plaats daarvan zit ik aan de ontbijttafel met wallen onder mijn ogen en kan ik een geeuw niet onderdrukken. Deze morgen heb ik me extra opgemaakt in de hoop de wallen een beetje te bedekken. Ik heb gekozen voor een professionele look vandaag. Een strakke kokerrok en een los wit shirtje. Natuurlijk heb ik ook vandaag een paar hoge hakken aan. Toen ik daarnet de ontbijtzaal binnenkwam, was er nog niemand anders van de groep. Ik zit aan de voor de band gereserveerde tafel en roer met mijn lepel in mijn kop koffie om de suiker te laten smelten. Ik hoop dat de warme drank ervoor zal zorgen dat ik toch een beetje wakker word.

Vannacht heb ik eerst liggen draaien en woelen in bed; ik kon mijn draai maar niet vinden. Er was één bepaalde knappe zanger die ik steeds voor me zag. En om het allemaal nog erger te maken heb ik elke seconde van onze zoen meermaals opnieuw beleefd. Net als de reactie die mijn lichaam daarop had. En toen veranderde die kus in meer in mijn gedachten. De meeste wilde fantasieën zijn de revue gepasseerd en toen ik het echt niet meer aankon, heb ik zelfs mijn vibrator tevoorschijn gehaald. Ik ben een moderne vrouw en zou niet zonder op reis gaan. Maar twee orgasmes later voelde ik me nog steeds onbevredigd en had ik ook het gevoel dat er maar één iemand was die dat probleem voor me kon oplossen. Maar het laatste wat ik wilde, was bij hem aankloppen en smeken. Daarvoor had ik te veel zelfrespect.

Nu we het toch hebben over de zanger met het goddelijke lichaam die mijn nachtrust verstoorde... daar heb je hem. Hij wandelt de ontbijtzaal binnen en het lijkt of alle vrouwelijke ogen op hem gericht zijn. Hoe kan het ook anders; alles aan hem straalt seks uit. Hij loopt hier binnen alsof hij de eigenaar is van dit gebouw en niet als de oorzaak van mijn slapeloze nacht.

‘Goeiemorgen, schoonheid,’ zegt hij lachend.

‘Het is nog geen negen uur en ik zit pas aan mijn eerste kop koffie. Het is echt nog te vroeg om nu al zo vrolijk te zijn.’

Hij neemt plaats in de stoel naast me en buigt naar me toe. ‘Niet goed geslapen?’ Hij knipoogt naar me. ‘Hoe zou dat nu komen?’

Ik voel mijn wangen rood worden en voel hoe zijn blik op mij brandt. Volgens mij kan hij elke fantasie zien die ik afgelopen nacht in mijn dromen met hem beleefd heb. Die alwetende grijns van hem zegt in elk geval genoeg. Ik besluit maar om hem te negeren en begeef me naar het ontbijtbuffet.

Gelukkig zijn alle bandleden al aanwezig tegen de tijd dat ik terug ben bij onze tafel en hoef ik dus niet meteen de directe confrontatie met Max aan te gaan.

‘Wie ga je vandaag interviewen?’ vraagt Max.

Ik zie het in zijn blik: hij wil dat ik hem eerst kies. Opeens krijg ik het warm en lijkt dit over zoveel meer te gaan dan alleen een interview. Om eerlijk te zijn heb ik lang getwijfeld, maar het leek me beter om het interview met Max uit te stellen tot het laatst. Vandaag had ik graag Jonathan en John geïnterviewd. Ik slik de hap van mijn beschuit door en kijk naar Jonathan.

‘Ik had gedacht om met Jonathan te beginnen. Tenminste, als hij dat zelf ziet zitten.’

Jonathan haalt onverschillig zijn schouders op. ‘Allemaal prima; des te sneller ben ik ervan af.’

Als ik terugkijk naar Max, zie ik dat zijn anders knappe gezicht overschaduwd is. Had hij gehoopt dat ik zijn interview eerst zou doen? Ik heb erover nagedacht, maar het leek me beter eerst de andere bandleden te interviewen, zodat ik dat uit de weg had. Na een avond als gisteren leek het me geen goed idee om met ons tweetjes alleen in een ruimte te vertoeven. Ik vertrouw mijn eigen lichaam niet als ik te lang met hem alleen ben in een kleine ruimte.

Ik eet nog snel mijn ontbijt op en ga dan staan. ‘Ik zie je zo meteen in de gemeenschappelijke ruimte, Jonathan?’

Hij mompelt iets met zijn mond vol dat lijkt op een ‘ik zal er zijn’. Dus ik begeef me naar de uitgang van de ontbijthal en ga door de draaideur van het hotel naar buiten. Als ik de frisse lucht voel, neem ik een diepe teug lucht. Van het hotel naar de concerthal is minder dan tien minuten wandelen, dus ik heb nog alle tijd. Ik ben pas een straat verder als ik van achter word vastgegrepen en een klein steegje word ingetrokken. Hoewel mijn eerste reflex is om te gillen, herken ik meteen de sterke armen om me heen. Max duwt me voorzichtig tegen de muur en ik zet mijn handen er tegenaan om te vermijden dat mijn gezicht de harde muur raakt.

‘Max, wat ben je van plan?’

‘Ssssst, ik wil geen kik van je horen. Het lijkt me het beste dat ik je nog even herinner aan gisteren, voor het geval je lichaam het vergeten zou zijn.’

Hoe kan hij denken dat ik gisteren vergeten ben? Het is het enige wat de afgelopen uren door mijn hoofd heeft gespookt. Daar hoeft hij me echt geen herinnering voor te geven. Nog voor ik kan protesteren, verdwijnt zijn hand onder mijn rok en begint langzaam naar boven te glijden. Ik kijk angstig om me heen. We zijn hier in de open lucht. Ook al staan we redelijk uit het zicht, er kan zomaar iemand het steegje binnenwandelen en een verkeerd idee krijgen. Ik maak mijn handen los van de muur om zijn hand tegen te houden, maar hij houdt me meteen tegen.

‘Handen tegen de muur,’ eist hij.

Mijn hele lichaam staat gespannen sinds gisteren en omdat ik bewogen heb, is zijn hand gestopt. Zijn warme hand ligt nu op mijn dij en ik kan zijn warmte voelen tot waar ik het meest naar hem verlang. Mijn benen trillen van de ingehouden spanning. Als ik niet meteen gehoorzaam, verwijdert hij zijn hand van onder mijn rok en duwt met zijn hand de mijne terug tegen de muur. Hij duwt van achter tegen me aan en ik kan zijn erectie tegen mijn achterste voelen.

‘Zet..’ Stoot. ‘Je handen...’ Stoot. ‘Tegen de muur.’ Stoot.

Mijn hele lijf staat in vuur en vlam en ik kan alleen maar toegeven. Op dit moment kan het me niet schelen wie dit zou zien; ik wil alleen zijn handen op me voelen. Ik voel mijn onderbuik samentrekken door alleen al de gedachte dat hij me daar gaat aanraken. Ik doe wat hij vraagt en zet mijn handen terug tegen de muur. Met zijn voet duwt hij mijn benen iets verder uit elkaar en ik ben nu volledig aan hem overgeleverd.

Hij brengt zijn mond naar mijn hals en kust mijn gevoelige huid tot hij bij mijn oor aankomt.

‘Ben je nat, Valérie? Voor mij?’

Zijn erotische woorden dalen rechtstreeks naar mijn kruis en ik voel mezelf nog natter worden dan ik al was. Hij grinnikt in mijn oor. ‘Wat ben je toch een ondeugend meisje. Hou je handen tegen de muur.’

Zijn hand glijdt langs de zijkant van mijn borst verder langs mijn buik tot hij opnieuw aan de onderkant van mijn rok komt. Zijn hand verdwijnt onder mijn rok en gaat langzaam terug naar boven. Hoe dichter hij bij mijn slipje komt, hoe sneller ik begin te ademen. Ik sluit mijn ogen en concentreer me enkel nog op het gevoel van zijn handen op mij. Uiteindelijk strijkt zijn vinger over de inmiddels natte stof van mijn slipje.

‘Is dit voor mij, Valérie; ben je zo nat door mij?’

Als ik niet meteen antwoord, slaat hij met zijn vrije hand hard tegen mijn kont. Ik zou kwaad moeten zijn – boos omdat hij dit met me doet in het openbaar – maar het zorgt er alleen maar voor dat ik nog geiler word. Ik kan amper bevatten hoeveel invloed Max op me kan uitoefenen. Laten we eerlijk zijn: hij heeft me amper aangeraakt en ik ben nu al veranderd in een wanhopig, trillend hoopje verlangen. Het enige wat ik nog wil, is dat hij me daar aanraakt. Op de plek waarvam we allebei weten dat die nat is voor hém. Toch dwingt hij me om het hardop te zeggen.

‘Antwoord, Valérie.’

‘Ja,’ hijg ik.

‘Zie je, dat was niet zo moeilijk, toch?’ Hij heeft het lef om te grinniken. Hij geniet duidelijk van zijn overwinning. Maar nog voor ik hem kan antwoorden, zegt hij: ‘Hou je nu goed vast. Ik ga ervoor zorgen dat je tijdens de interviews maar aan één iemand kan denken.’

Met zijn vinger trekt hij mijn slipje opzij en ik voel de koude lucht langs mijn ontblote poesje strelen. Zijn vinger streelt me, langs mijn lipjes en de opening van mijn vagina. Er is echter maar één plaats waar ik wil dat hij me nu aanraakt en die plaats ontwijkt hij vakkundig. Ik kan nog net voorkomen dat ik grom uit frustratie. Dat genoegen schenk ik hem echt niet. Maar hoe langer ik volhou, hoe langer hij gewoon blijft doorgaan. Alsof we niet ergens staan waar zomaar iemand kan langskomen. Als ik er niet meer tegen kan, duw ik mijn kont naar achteren, op zoek naar die nodige aanraking.

Hij lacht en grijpt met zijn vrije hand in mijn haar. Hij draait de paardenstaart rond zijn vuist en trekt mijn hoofd naar achter. Nog nooit eerder is een man zo ruw met me geweest, maar ik kan niet zeggen dat ik niet van elke seconde geniet. Ik ben een geëmancipeerde vrouw, maar ik hou ervan als een man de touwtjes in handen neemt tijdens de seks.

‘Aan wie ga je denken, Valérie?’

‘Aan jou,’ kreun ik.

Zodra die woorden mijn mond verlaten hebben, haakt hij zijn vingers in mijn slipje en scheurt het met een korte ruk stuk. Het kleine, gescheurde stukje stof dat nog over is, valt op de grond. Ik wil hem zeggen dat dit toevallig een van mijn lievelingsslipjes was, maar hij begint meteen mijn klitje te bewerken. Met korte, krachtige rondjes brengt hij me op minder dan een paar seconden naar een hoogtepunt. Net voor ik het uitschreeuw, drukt hij zijn mond hard op de mijne en slikt elk kreuntje in dat ik uitbreng, met zijn ene hand nog steeds rond mijn paardenstaart en zijn andere nog steeds onder mijn rok. Hij blijft me vasthouden tot de laatste restjes van mijn orgasme zijn weggeëbt.

Voorzichtig laat hij mijn haar los en houdt me vast tot hij zeker weet dat ik stabiel op mijn benen sta. Hij trekt mijn rok weer recht voor hij me omdraait. Hij grijnst naar me en brengt zijn ene hand naar zijn mond. Terwijl zijn blik me geen seconde loslaat, likt hij elk restje van mij van zijn vingers af. Ik voel de hitte van eerder meteen terugkeren. Deze man weet perfect waar hij mee bezig is en ik kan niet anders dan toegeven dat het werkt.

Eén ding is zeker: de komende uren – wat zeg ik, dágen – zal dit beeld niet meer uit mijn gedachten verdwijnen. Als hij uiteindelijk stopt, drukt hij nog snel een kus op mijn lippen.

‘Succes met je interviews.’

Voor hij doorgaat, bukt hij, raapt het restant van mijn slipje op en steekt het in zijn broekzak. Zo snel als hij gekomen was, is hij weer verdwenen. Met trillende benen sta ik in het steegje. Mijn hoofd probeert te bevatten wat er zonet gebeurd is. Ik had geen idee dat Max zo bezitterig kon zijn. Ik neem mezelf voor om er vanavond met hem over te praten. Misschien kunnen we wel tot een verstandhouding komen. De periode dat ik hier ben, staat niets ons in de weg om het leuk te hebben samen. Ik ben vrijgezel en hij ook. Dus waarom zou dat niet kunnen? Ik moet alleen mijn hart beschermen, want vroeg of laat komt de dag dat ik terug moet naar mijn gewone leventje en dan zal ik hoe dan ook Max moeten achterlaten. Dus heb ik geen andere keuze dan mijn hart nu al beschermen.