DE ACHTSTE

En hoe verliep het binnen? Binnen verliep alles op rolletjes. Amper had Geurt het vertrek verlaten of Truut voelde zich een stuk vrijer. Vooral toen haar vriendin half met haar rug naar het dansende koppel onder lamp gezellig wat verstelwerk ter hand nam, kreeg ze goesting en zin in plesanterie. Arie draaide nu heerlijke slowfoxmetley's. Vooral metley 57 van Jan Corduwener was wat ze wilde horen. Op de langzame tonen der snerpende trompetten voerde Arie haar zachtjes over het kleed dat hier en daar al aardige slijtplekken vertoonde, rond en zwaaide haar in ingewikkelde passen die haar rok omhoog deed wervelen. In het begin duwde ze met haar hand tegen het bovenbeen om haar rok in bedwang te houden, maar toen ze konstateerde dat Arie voortdurend meer van haar probeerde te zien dan deugdzaam was, liet ze het zo. Ze hield van nieuwsgierige mannen. Zeker hier en nu in het brandpunt van Aries belangstelling. Ze kreeg het warm en opende van boven wat knoopjes. 'Ohlala!' grapte Arie en dreigde met een knots van een wijsvinger. Ze zag hoe het vuil zich in de huid had gevreten en dat vond ze op zichzelf al heerlijk. Zij met haar propere veelgewassen vent! Terwijl ze danste pakte Arie haar nu resoluut bij de kont. In het begin drukten zijn handen er alleen maar op. Wat later volgden kleine kneepjes en tenslotte greep hij haar hard en onvervaard. En niet langer verzette ze zich er tegen maar liet zich ronduit tegen hem aanleunen. Zijn jongeheer stond stijf als een spijker. Ze voelde hem tegen haar onderbuik drukken en zonder dat ze het beiden toegaven, probeerden ze, ieder op eigen wijze, hem tussen haar benen te krijgen. Ze vond het heerlijk opwindend. Een man die op haar 'n stijve kreeg. Zij, een vrouw van ver in de vijftig! In het begin vond ze het even onhygiënisch dat ze daarbij zo vochtig in haar broek werd, maar wat later genoot ze met volle teugen. Ze kon nog best een man hebben! Seks was niet alleen voor jonge mensen!

Ze omstrengelde Arie als was hij een boom en hardschuurde zijn krommenie tegen haar ruige venusheuvel. 'Neem me niet kwalijk!' zei Arie lachend.

'Geeft niks hoor!' lachte ze terug.

'Ja, de natuur stelt zijn eisen,' kwam Arie er op terug. 'Goeiendag, wat heb ik een stijve!'

'Door mij?' vroeg ze koket en haar mond plooide zich in honderden rimpeltjes. 'Mag best!'

'Ja, maar je voelt ook lekker... Zo'n lekkere stevige kont!' meteen tilde Arie haar bijna aan de billen op.

'Even naar de kinderen kijken!' zei de buurvrouw.

'Ben over tien minuten terug!' Nu was ze alleen met Arie. 'Tien minuten,' zei hij. 'Veel tijd hebben we niet maar we zijn allebei wijs en oud genoeg!'

'Ik dacht dat je aan je vrouw genoeg had?' probeerde ze nog. Nu ze er voor stond, voelde ze toch wel veel bezwaren.

'Ja maar je hebt me helemaal gek gemaakt!'

Ze voelde zich warm van trots worden. Alsjeblieft, meneer was voor haar gevallen. 'Hoe wil je het doen?' vroeg ze zachtjes.

'Nou,' zei Arie die haar had losgelaten en nu speurend rondkeek. 'In een stoel?'

'Ben je nou helemaal! Hoe doe je dat?' zei ze ontsteld en toch nieuwsgierig.

'Op de bank dan maar!' besloot Arie zuchtend. 'Vooruit. Trek die broek van je uit.'

'Maar die krijg ik nooit zo vlug weer aan!' hield ze hem benauwd voor. 'En als... Je moet voorzichtig...'

'Geen mens ziet of jij wel of geen broek aan hebt,' hield Arie haar voor,

'Denk je dat iemand jou, op jouw leeftijd, onder de rok probeert te kijken!'

Even ging er iets scherps door haar heen. Een roze zon daalde bijna tot achter de horizon. Ja, ze was oud. En straks de dood. Dan was ze voorbij. Een enge gedachte.

Arie opende met gespreidde benen en gestrekte vingers zijn gulp en pakte zijn mannelijkheid. Ze schrok. Dat was niet mis. Moeizaam trok ze haar step-in naar beneden. Ze probeerde zo elegant mogelijk te doen omdat Arie, met zijn jongeheer uit zijn broek, handen in de zij en een sigaret in de bakkes, stond toe te kijken als een keurmeester naar een varken. Een been had ze nu eindelijk uit maar haar schoen bleef steken en ze viel zijdelings op de grond, precies op haar toch al zo rheumatische arm. De lampen rinkelden in hun fittingen. Ze voelde zich gekwetst toen ze weer overeind krabbelde. Ze keek naar Arie die nieuwsgierig toezag. En ineens zag ze iets verschrikkelijks. De omvang van zijn geslacht was sterk afgenomen. Hij zou toch niet afknappen op haar! O nee. Dat nooit!

'Ik ben klaar!' zei ze en probeerde ontspannen te lachen. Ze liep op Arie toe en kuste hem. Zijn lippen bleven gesloten en ze stond op het punt geschrokken te vragen wat er aan de hand was toen Arie met de duim naar beneden wees. Eerbiedig vatte ze zijn jongeheer. Hij was nog flink, gelukkig. 'Wat moet ik doen?' vroeg ze eenvoudig.

'Kus 'm,' zei Arie slechts.

Een vreselijke schok. Dat durfde ze niet. Dat zou ze nog niet voor Geurt doen.

'Opschieten!' hield Arie haar kalm voor.

Ze boog zich voorover en opende haar mond. Ze voelde de warmte en de gladheid en proefde een zachte zoetigheid. Dat wond Arie op, merkte ze. Na enige tijd trok Arie haar hoofd bij haar haren achteruit.

'Pas op voor mijn permanent!' klaagde ze maar Arie lachte.

Nu moest ze met opgeschorte rokken en heupwiegend naar de bank lopen. 'De Fanfare!' riep Arie.

Ze slikte deze belediging. Gek maar het wond haar ook een beetje op zelfs. Ze moest met haar benen uit elkaar op de rand van de bank gaan zitten. Daar zat ze in haar vlees en voelde zich een dweil. Arie kwam dichterbij. Zijn stomprêt had de stijve toestand weer geheel hervonden en stond, fier als een vlaggestok, omhoog. Arie inspekteerde haar zachte opening. Toen raakte hij haar klitoris en ,een machtig, alles overbruisende vloed nam bezit van haar. Ze liet zich met een kreun achterover glijden en Arie begon zacht te zingen over morgenrood. Als vanzelf zocht en vond ze zijn piel. Ze trok eraan en Arie gaf mee. Ze trok die vent naar haar toe tussen haar wijd gespreidde benen.' Ze ging languit op de bank liggen en stak haar twee benen schuin recht omhoog. Ze trok Arie boven zich en eindelijk liet hij zich zakken. Met een tevreden zucht voelde ze zijn gewicht haar bijna verpletteren en toen liet de man zich definitief in haar neer. Arie gleed naar beneden en zijn eikenloof raakte haar liefdesmond. En toen schoof Arie in haar. Ze voelde de stam in haar glijden. Ze genoten samen van het feit dat ze nog zoveel leven konden maken.

Bij de eerste gilletjes van Truut kwam haar vriendin zachtjes naar binnen. Ze hield een kamera in haar hand en daar zoemde al zachtjes de motor. Ze filmde de zaak zoals ze het in de keuken ook had gedaan toen die ouwe het nichtje stond te verwoesten. Tenminste, dat dacht hij maar dat kind was terdege door haar op de hoogte gebracht. Wat haar alleen had geërgerd was dat het kind er kennelijk plezier in had gehad terwijl het toch bissniss was en die mocht je nooit met je gevoelens verwarren. Al dacht Xaviera den Hollander daar anders over.

Ze lachte toen ze Truut zo onder haar man hoorde hijgen. Hij richtte zijn hoofd iets op en gaf haar een knipoog en ze maakte een gebaar van Vooruit! Zo, dat zou morgen een hele verrassing worden wanneer zij hen zouden uitnodigen voor een paar gezellige familiefilmpjes. En dan maar betalen jongens. Tot het eind van hun leven! Zij zou ze wel scheren die twee met hun vele poen. Dat kwam best in orde. Zij zou wel zorgen voor de spreiding van inkomens en de sterkste schouders de zwaarste lasten. Door de zoeker van haar kamera zag ze dat haar man het nu echt te pakken had. Ze hoorde het gesteun van Truut en het gekreun van Arie.

En Arie deed inderdaad wat hij kon. Hij werd er verdikke doodmoe van. Maar straks zou het geld alles verzoeten!

Zou poen dat doen? Vele mensen denken dat geld gelukkig maakt. Dat is juist. Geld is belangrijker dan genegenheid of liefde, want daarvoor koop je nog geen half brood. Met geld is een man altijd zeker dat hij iets kan. Hij hoeft maar te knippen met zijn vingers en de mooiste typen verdringen zich. En zo is het goed. Al die idealen en hooggestemde verwachtingen zijn goed voor onnozelen en politieke partijen. Poen. Daar ging het om.

De vrouw van Arie lachte tevreden terwijl ze de deur achter zich sloot. Op de gang rustte ze even uit van de emoties. Eindelijk zou haar leven opbloeien! Laten we het, met haar, hopen...