5

Kom binnen, lui. Kom binnen!' De vrolijke stem schalde van boven. Haar man ging haar doelbewust voor. Die ging voor niets uit de weg. Wat hij eenmaal in zijn kop had gezet gebeurde. Al waren alle deuren dicht.

Ze glimlachte terwijl ze achter haar man de trap op liep en in zijn linker sok, vlak boven de rand van zijn schoen, een gat ontdekte.

Het was wel sfeervol. Een dikke loper, wijnrood van kleur bedekte de traptreden. Echtkoperen roeden hielden de loper gespannen. De trap en de wanden waren zacht rose geverfd en er hing een geur van een heel duur, haar onbekend, parfum. Een vleugje, haast mystiek aandoende geur.

Terwijl ze omhoog liep keek ze naar de vele gipsen goudkleurige engeltjes die de wanden dekoreerden. Prachtig gewoon.

De heer des huizes ontving hen. Hij was een jaar of vijftig maar zag er de helft jonger uit. Hij was bizonder modieus gekleed. Een groenblauw zijden overhemd waaronder een helderwitte zijden shawl. Een bruine broek waarvan de pijpen zo wijd vanaf de knie uitliepen dat ze op de schoenen zeker een halve meter wijd waren en een prachtige karmozijnen gordel.

'Daar zijn onze nieuwe vrienden!' De man schudde hen hartelijk de hand. 'Wel, wel, fijn nu jullie bij ons thuis te mogen begroeten.'

Dit was dus de advertentiesteller die kontakt had gezocht met een ander echtpaar. Het avontuur had haar aangetrokken en toch ook weer afgeschrokken maar ze had uitsluitend aan haar man gedacht. Die wilde het en voor hem had ze alles over. Ze kwamen in een prachtig ingerichte kamer, heel modern ingericht en toch voornaam. Ze ging zitten in een enorme witleren fauteuil en keek bedeesd rond.

'Jaja,' zei hun gastheer en liep naar een prachtige bar waar een keur van dranken in hun flessen opgloeiden. 'Mijn vrouw komt zo. Ze legt de laatste hand aan haar uiterlijk. Ze wil zo knap mogelijk voor de dag komen. Borreltje?'

De drank werd in prachtige glazen opgediend.

'Ik ga haar even halen.'

Zodra de gastheer verdwenen was richtte haar man zich tot haar. 'Zou je het met hem goed kunnen vinden?'

We zouden toch geen partnerruil doen?' piepte ze angstig.

'Nee, natuurlijk niet maar je weet toch nooit hoe een muis een paard vangt!'

'Nee natuurlijk niet maar...'

'Hé! Je lijkt de Gazet van Antwerpen wel!' zei haar man geërgerd.

'En jij de Standaard!'

Anders lachte hij wel eens om een van haar grapjes maar nu flikkerden zijn ogen boos.

'Ik bedoel het niet zo!'

'Dat is je geraden!'

'Vind je deze jurk echt leuk?'

'Waarom niet?'

'Ik voel me zo'n slons in deze dure omgeving!'

'Mini staat je goed,' suste hij.

'Waarom?' vroeg ze gretig en tuk op een komplimentje.

'Je hebt goeie benen!'

Ze keek. De zoom van haar rok kwam tot halverwege haar dijen. Ze had inderdaad fijne benen. Mannen keken er altijd naar. Ze waren dik, pompeus haast maar prachtig van vorm. Haar benen waren haar attraktie. Hoeveel kerels waren al niet door het omkijken met hun kop tegen lantarenpalen gelopen! Haar benen hadden iets hoerigs en soms schaamde ze zich voor haar onderdanen wanneer op straat mensen naast haar waren komen lopen en haar oneerbare voorstellen deden. Maar tenslotte had haar trots toch altijd de overhand gehad.

'Je zal zien dat het allemaal best meevalt!' hield haar man haar voor.

'Ja hoor, lieverd!'

'En ik zeg altijd maar... *

Wat haar man had willen zeggen werd niet duidelijk want de gastheer was inmiddels weer binnengekomen en voerde zijn vrouw aan een hand mee. Ze voelde zich koud worden. Wat een schoonheid! Hoe slonzig en armoedig was zij nu in haar eenvoudige paarse jurkje, zelf gemaakt uit de soutane van haar oom de prelaat.

De vrouw was hoogblond, zeer lang en slank, droeg een zeer, ja zeer lange avondjapon, een boa konstruktor om de hals, was beeldschoon, mooi, interessant en zei met een diepe stem: 'Dag! Dag! Allemaal!'

'Dag mevrouw.' Haar man was opgeveerd en drukte nu, duidelijk geïmponeerd de schoonheid een hand die ze hem langoureus voorhield.

'En jij, wijfje.'

Het klonk vriendelijk. Meteen stond ze op en keek omhoog. 'Dag mevrouw!'

'Dag mensje. Leuk dat je ons eens komt opzoeken.'

'Dat zei ik al,' riep de knappe gastheer uit. 'Heus lieve, dat heb ik meteen gezegd. Waar of niet!' Hij keek haar aan en ze voelde dat ze verbleekte.

'Jawel, meneer.' Haar stem piepte uit haar luchtpijp. 'U zei dat u het leuk vond dat wij waren gekomen.'

'Je hoort het!' riep de gastheer triomfantelijk uit. 'Ik heb het direkt gezegd, nog voor ze boven waren, als ik me niet vergis!'

'Dat is echt waar!' riep ook haar man.

'Het is goed!' Als een vorstin ging de mooie dame zitten. Ze leek inderdaad een beetje op de koningin van een door taalstrijd verdeeld volk. Er heerste nu een gedrukt zwijgen.

'Zeg lieve!' riep de mooie vrouw. 'Wees eens charmant en tap ons eens wat!'

De gastheer schoot op uit zijn dommel. Ze had wel gezien dat zijn ogen waren toegevallen nog voor hij zich in een komfortabele stoel had neergelaten. De man was zeker vreselijk moe. Misschien was het de avond ervoor wel vreselijk laat voor hem geworden.

De glazen werden tot de rand gevuld met Whisky, Napoleon, Sherry & de Brandy en nog meer. Ze begon zich echt behaaglijk te voelen en zag dat haar man koortsachtig naar vuur zocht toen de mooie blonde vrouw een bijna een meter lang sigarettenpijpje met een niet brandende sigaret in zijn richting stak.

'Wacht!' Ze sprong op en haalde uit haar tasje de lucifers. Ze liep naar de blonde vrouw toe en ontstak lucifer na lucifer. Ze was zo zenuwachtig dat de eerste twaalf de sigaret niet haalde maar al brandende op het dikke tapijt vielen. Gelukkig had haar man, haar onhandigheid kennende, zijn schoen bij voorbaat uitgetrokken en sloeg nu met een hak steeds de vlam uit.

'Het is nu eenmaal een onhandige troel!' hoorde ze hem zeggen.

'Maar ik kan goed koken!'

'Hoor je dat mannie riep de blonde vrouw.

'Ja, ik hoor het, lieveling.'

'En wat kan je nog meer?'

Ze bloosde maar haar man hielp haar. 'De bout hag-gelen.'

'Zozo haggel jij zo goed de bout.'

'Het gaat wel.'

'Nee, niet zo bescheiden. Kom maar eens naast mij op de grond zitten.'

Snel voldeed ze aan het verzoek. Wie was ze om te aarzelen. Verlegen keek ze tegen de hoogblonde vrouw op. Haar avondjurk viel opzij geraffineerd open en ze zag volmaakte benen. Daar waren de hare augurken bij.

'Misschien zou meneer eens een dansje voor ons kunnen doen?' vroeg de blonde. 'Vraag het eens aan hem?'

'Toe!' fleemde ze, de valse schaamte van haar man kennende. 'Sla eens een kuitenflikker.'

Tussen de protesten door van haar man barstten de mooie vrouw en haar elegante man in lachen uit. 'Kuiten-flikker!' gilde de blonde van de pret. 'Heb ik ooit. Nou, vooruit.'

'Nee,' zei haar man. 'Ik heb geen zin om voor aap te staan.'

'Je durft niet! Je durft niet!' riep de blonde.

'Oh nee!' Meteen stond haar man al op zijn voeten. 'We zullen zien.'

'Zet muziek op, schat!' riep de blonde naar haar echtgenoot. 'Meneer gaat een tango voor haar dansen.'

'Te moeilijk.' Haar man maakte aanstalten weer te gaan zitten.

'Je durft niet! Je durft niet!' Opnieuw sprong haar man op. Ze kende zijn eergevoel!

Zacht maar allengs harder en harder klonken daar de plechtige tonen van de wereldberoemde tango Amigo Amigo Hopop en haar man zette zich in postuur en even later rende hij als een idioot door de prachtige kamer terwijl het elegante echtpaar bijna bewusteloos raakte van het lachen. Zou haar man nu niet in de gaten hebben dat hij zich als een idioot gedroeg! Dat hij belachelijk was! Maar de blonde dame had haar man al als een ordinair soort ring om haar vinger gewonden. Ze voelde zich ernaast staan. Vooral ook omdat niemand verder aandacht aan haar besteedde. Ze zat daar maar als een hondje naast die blonde. Zou ze aandacht trekken?

'Ik kan het ook!' riep ze. 'Zal ik ook deze dans eens doen?'

De blonde bestierf het nu bijna van het lachen. 'Ik doe het in mijn broek!' gilde ze. 'Oh oh!'

'Ik ook!' riep haar echtgenoot. 'Mens, mens, is me dat een plezier. Wat een stel halve garen!'

Maar reeds zwiepte ze weg. Ze sprong de tangodans en sloeg de passen. Uit een hoek van de kamer klonk gerinkel maar ze danste maar door, blij nu in het middelpunt van de belangstelling te staan totdat ze bemerkte dat niemand meer naar haar keek doch alleen naar de gebroken vaas die haar man van het tafeltje had gestoten. Geërgerd ging ze weer zitten terwijl haar man zijn beurs had getrokken en ter plaatse de schade van de gastheer vergoedde. Ze zag heel wat biljetten van eigenaar verwisselen. Daar ging haar naaicursus waar ze nu al jaren op hoopte.

Drank kwam en ging. Geen moment waren de glazen leeg of halfvol. Ze voelde zich een beetje dronken door de drank en liet per ongeluk een boer.

'Viezerd!' De blonde vrouw zwaaide haar wijsvinger.

'Geef haar een schop

De man stond op en kwam op haar af. Daar kwam de lel en ze kromp ineen van pijn.

'Kan je ook zingen?' vroeg de blonde aan haar man.

'Als een lijster, mevrouw!'

'Zo, laat dan maar eens horen.'

Haar man hief het volkslied aan en meteen sprong ze in de houding, wat het elegante echtpaar verbaasd deed opkijken. 'Wat hebben we nou?' hoorde ze de gastheer zeggen terwijl ze snel weer ging zitten.

Haar man deed nog een goocheltruc die halverwege mislukte en liet zien hoe lang hij op één been kon staan, alles om de blonde mevrouw meer te behagen.

'Let nu ook eens op mij,' zei ze zachtjes.

'Ach, ons trommeltje voelt zich verwaarloosd!' riep de blonde dame uit. 'Ga jij daar eens wat aan doen.'

De heer des huizes kwam naast haar zitten. Hij legde een arm om haar schouder en vroeg belangstellend hoe ze het weer vond.

'Beter dan gisteren.'

'Zo, en hoe zal het morgen zijn.'

Ze was afgebluft en bleef zwijgend zitten. 'Laten we hopen dat het morgen...'

De gastheer wuifde resoluut met de hand. 'Laat maar. Wil je mijn pik eens zien?'

'Liever niet, als het u hetzelfde is.'

'Waarom ben jij dan hier gekomen?'

'Om mijn man te plezieren.'

'En ik dan?'

'Ja,' zei ze. 'Dat is zo, meneer Ze wist er echt geen raad mee. Haar man zat inmiddels intiem met de blonde dame te praatten en ze wilde hem geen moeilijkheden bezorgen. 'Vooruit dan maar,' besloot ze zuchtend.

'Maak jij mijn gulp dan maar open.'

Moeizaam begon ze aan de knoopjes. Het was wel dure stof waarvan de broek vervaardigd was. Het lukte haar niet.

'Het lukt me niet de knoopjes te openen zei ze.

'Geen wonder. Het is een ritssluiting zei de gastheer bestraffend.

'Oh, pardon Ze zocht en vond en trok de ritssluiting naar beneden. De gastheer droeg een zijden slipje, versierd met strikjes. Wat gek. 'Nog verder?' vroeg ze bedeesd.

'Wat dacht je?'

'Verder,' konstateerde ze.

'Ga je gang.'

Ze trok het elastiekje van het broekje naar beneden. Eerst kwam vlokkend schaamhaar tevoorschijn. Ze ging verder. Gek eigenlijk dat ze helemaal geen bult of zoiets voelde.

'Ik voel helemaal niets,' zei ze. 'Als ik dit met mijn man doe, schiet zijn piloon vanzelf in mijn richting.'

'Wat lief van je om zo vertrouwelijk met mij te zijn.'

'Ach, maar u bent ook zo charmant.'

'Dank je. Zeg, je man laat er ook geen gras over groeien.'

Ze keek. Inderdaad, haar echtgenoot was met hetzelfde bezig. Hij graaide naar het broekje van de blonde en was nu doende het elastiek naar beneden te trekken terwijl de blonde dame nieuwsgierig op zijn vingers keek.

'Vooruit maar!' spoorde de gastheer haar aan.

'Schiet maar op, ventje!' hoorde ze de mooie blonde dame zeggen.

In een ruk trok ze het broekje van meneer toen naar beneden en slaakte een doordringende gil. Ze zag slechts een harige karamel.

Maar ook haar man had een kreet van verbazing geslaakt. 'Je hebt een fallus!' riep hij naar de blonde dame.

'En wat voor een, schat,' hoorde ze de blonde dame zeggen en tot haar verbazing omhelsde haar man de blonde dame en begon deze hartstochtelijk te zoenen.

Daar zat ze met die vreemde vrucht in haar linkerhand. Enigszins verbaasd, mocht ze wel zeggen, 'Ik geloof dat je rechts bent?' zei de vriendelijke gastheer.

Wat dom van me, dacht ze. Ik had het kunnen weten. Meneer hier heeft geen enkele baardgroei. En ook de stem is eerder een alt dan een sopraan.

'Nu,' zei ze. 'Om eerlijk te zijn, ik heb wel enkele linkse simpatieën. Ik vind dat de bazen nog steeds een te grote mond hebben, evenals de overheid, de rechterlijke macht en allen die zich gewichtig vinden zoals tramkondukteurs, postbodes, dokt...'

'Nee,' legde haar gastheer haar geduldig uit. 'Ik bedoel ïechtshandig.'

O dat, ja, inderdaad, meneer.'

'Pak 'm dan in je rechterhand schat,' beval de gastheer aan.

'Zo u wilt.' Ze nam de vreemde flamoes in haar rechterhand en veegde haar natte linkerhand steels aan de zitting van de bank af.

'Stop je duim er eens in?' vleemde haar gastheer.

Ze deed wat haar gevraagd werd. Weigeren, dat was onbeleefd. Haar gastheer werd prompt danig onrustig en schoof zachtjes voor en achteruit. Inmiddels liet haar man zich ook niet onbetuigd. De blonde dame had haar zeer lange rok tot over haar schouders geworpen en zat daar met ontbloot onderlijf. Haar man had haar hand en arm om haar schouders geslagen en hun lippen leken verslonken en geknipt tot een onontwarbare vleesknop terwijl het zuigende geluid tot ver in de omtrek te horen was.

'Mannie,' zei ze zachtjes.

'Niet mee bemoeien,' hield haar gastheer haar voor. 'Laat die twee maar. Je ziet, ze hebben elkaar gevonden. En jij staat daar mooi buiten.'

'Maar ik wilde hem vragen of hij misschien...'

'Niks mee te maken. Niks an te doen. Wacht, ik zal jou ook eens masseren.'

Ze voelde de hand tussen haar parmantige benen. De hand gleed over haar dij, tussen haar dijen in opwaartse richting, kwam bij de zoom van haar kousen en beroerde het naakte vlees. Maar nog stopte de hand niet. Nee, hij gleed verder en kwam in haar kruis zocht en vond vanonder de rand van haar broekje en slipte naar binnen. Ze sidderde.

'Niet doen!' kreunde ze.

'Natuurlijk wel, liefje. Dat is toch lekker!'

Ze zuchtte. De vingers waren in haar graafschap gegleden en vonden nu haar kittelaar.

Dat kon ze niet hebben.

'Alstublieft!'

De gastheer lachte. 'Stop er nog wat vingers bij,' bedelde hij.

Ze balde haar vuistje en verdorie, die vreemde flamoes was zo groot dat haar hele hand naar binnen schoot.

'Het lijkt wel of ik een ding van een olifant binnen heb,' grapte de gastheer.

'Zegt u dat wel.' Ja, hemel, wat moest ze anders zeggen.

De vingers in haar intieme vrouwelijkheid roerden zich heftig. Ze spande haar spieren maar kon niet verhinderen dat ze ras vochtig werd.

'Je wordt al nat,' bevestigde de gastheer.

Ze wilde niet toegeven maar haar rijlaars zwol op.

'Nounou, die groeit hard!' hield haar gastheer haar op de hoogte.

Ze lachte verlegen.

Haar man was ontdaan geweest toen hij ontdekte dat hij een vent in de armen hield. Wie had dat nou kunnen denken.

Hij had wel eens gehoord van zulke types maar nooit veel aandacht aan die praatjes besteed. Ben je gek, hij geloofde er geen sodemieter van. Maar nu zag hij het zelf.

Toch kuste die goed. Daar ging niks van af. Beter zelfs als zijn eigen wijf. Verlegen toch wel keek hij even naar beneden naar die vreemde roede daar die snel met schokjes omhoog kwam.

'Vind je hem mooi?' vroeg ze kirrend. 'Ik weet zeker dat jij ook een pracht van een tromp hebt.'

Ach ziet u, dat valt nogal tegen hield hij zich groot.

Ineens voelde hij de volle hand op zijn gulp. Hij had daar inderdaad een beginnende bult maar nu probeerde hij zich te konsentreren en de zaak daar weer slap en futloos te krijgen. De hand was echter bedreven, lokaliseerde zijn lid door de stof van zijn broek heen en pakte hem.

Mmm, hij wordt al wat!' klonk het bij zijn oor.

Ach, dat valt best mee.'

Je spot! Ik voel hem steigeren!' Ze lachte. 'En dat allemaal ter ere van mij!'

Hij was afgebluft. Verdomd, zijn piel werd snel harder en harder onder die ervaren strelingen. Wat moest hij doen.

Je mag de mijne ook wel even pakken, lieverd.' Hij keek weer naar beneden. Dat vreemde mannelid was nu haast monsterachtig van proporties.

'Ik durf niet,' bekende hij.

Ze nam zijn arm bij de pols en bracht zijn hand er naar toe. De rug van zijn hand botste tegen dat rappe gevaarte en hij schrok zich zowat dood. Een mannelid vlak bij zijn knuist. Dat had hij nog nooit beleefd.

Open de hand maar opdat deze gevuld worde!' kirde ze.

Gehoorzaam ontsloot hij zijn vingers in de vorm van een komma.

En kom er maar omheen rond mijn uitroepteken!'

Nu voelde hij voor het eerst wat het betekende een erekte mannenpik gegrepen te hebben. De wereld hield even op met draaien om daarna op versnelde wijze weer te gaan rondtollen. Haast automatisch bracht hij zijn hand in een duwende en trekkende beweging. Ze schokte op.

'Ondeugd! Ben je me gewoon aan het aftrekken!'

Meteen had ze zijn broek open. Hij wilde nog iets roepen van 'niet doen' en 'me vrouw kijkt' maar zijn lid was inmiddels al van het tekstiel bevrijd en daar ging hij. De hand van de ander begon zagende bewegingen te maken. Zijn rozerode lullekop kwam bloot en werd weer bedekt door de ruime, in plooien neerhangende voorhuid. Bedekt en opnieuw toegedekt. Een heerlijk gevoel ging door hem heen. Daar hij gewoon was altijd zelf een handnummer te maken ging hij automatisch zijn hand eveneens op en neer waarmee hij een prompte erektie kreeg.

Ze draaide zich helemaal naar hem toe en drukte zijn pik, de gloeiende kop tegen de hare. Het kleefde en het was verrukkelijk.

Nu ben je een flikker, een ruigpoot,' fluisterde ze in het oor. 'Zo'n mannenzwans is toch heel wat interessanter dan een vrouwengleuf.'

'Nou, dat moet u niet zeggen zei hij met een rood hoofd want hij voelde zich ontzettend opgewonden worden.

'Je geilt al,' pareerde ze.

'U ook,' dacht hij leuk te zijn.

'Natuurlijk. Maar ik ben ook een homo. En homo's vinden het verleiden van normale mannen altijd het leukst.'

'Is dat zo? Zo, is dat zo.'

'Ja, dat is zo, puk.'

En toen begonnen ze, in weerwil van elkaar, en de bank waarop ze zaten piepte van de heftige bewegingen van twee volwassen kerels.

En hoe ging het inmiddels met mevrouw?

Mevrouw zat met gespreide benen op de bank en keek met koortsachtige blik naar het opwindende spel van twee heren. Ze gaf de gastheer vrijelijk toegang tot haar intiemste deel. Haar broekje hing drijfnat op haar schoenen en ze schoof nog iets onderuit terwijl ze, op aanraden van haar gastheer met haar vingers de fan-fan uit elkaar getrokken hield.

Is het niet wat kil daar in het kruis vroeg haar gastheer ernstig en bedekte met een hand haar vagina.

'Heerlijk,' kreunde ze. Wat een sensatie. Alles was rood voor haar ogen.

'Maar jij laat me lelijk zitten,' mopperde haar gastheer.

Ach, hemeltjelief!' Meteen liet ze haar foudraal los en joeg haar hand in de ander zijn schaamspleet.

Tararaboemdiee!' schreeuwde haar gastheer vergenoegd.

Wil je niet vergeten dat je hier in een overwegend katholiek land bent.¹

0 ja, daar wonen mensen die zulke boeken als dit hier lezen.'

En het is ze nog altijd goed bevallen...Kijk nou toch eens aan!'

Haar gastheer had gelijk.

Beide heren waaronder haar echtgenoot waren op de rand gegleden. Ze klemden zich aan hun gevallen vast alsof ze, beschonken naar lantarenpalen grepen.

Die hebben er plezier in.'

Wat plezant is, is nooit weg!'

'Zo is het!'

Ze keek op van de kermende toon die haar gastheer plotseling aanhief.

Wordt u heet!'

En hoe! Je staat daar maar zonder gevoel in mijn fla-moes te stampen, madam. Denk je dat dat in de koude kleren gaat zitten?'

U bent begonnen! '

Maar ik kon toch vooruit niet weten dat u mij zou ophitsen!'

Had dan uw fatsoen gehouden!'

En die vieze man van u!'

Dat moet u nodig zeggen. Die fraaie vrouw van u die zich kleed als een vorstin maar uiteindelijk gewoon een kerel blijkt te zijn. '

Daar kan hij niets aan doen. Het is zijn ongeluk.'

'Moet geopereerd worden... Ahhhhh!'

De kreet was eruit voor ze zich had kunnen beheersen. Haar dijen kletsten tegen elkaar.

'Je begint te komen konstateerde haar gastheer.

'Je bent een heet rakkertje!'

'En u? Wil het bij u al vlotten?'

'Wat zal ik zeggen.' Met zijn vrije hand stak de gastheer een sigaar op. 'Ik geloof wel dat we, ijs en weder dienende, het zover krijgen dat ik klaar kom.'

'Wat heerlijk voor u,' spotte ze.

'Niet zo cynisch!' Haar gastheer trilde nu als een espenblad. 'Wilt ge mijn tieten paar niet eens zien?'

'Ik heb ze zelf!'

'Ja, maar dat is toch opwindend!'

'Misschien voor een man maar mij kan het niks schelen!'

'Maar ondertussen zitten we samen hier ons op te winden!'

'Nou, het mag anders geen naam hebben. Met mijn man is het fijner!'

'Daar geloof ik niks van!'

'Jawel!'

'Maar ik denk dat je man na deze avond niet meer zo'n zin in je zal hebben nu hij heeft geleerd wat een man in de liefde kan schenken!'

'Man!' riep ze, maar haar echtgenoot was nu als een bezetene bezig.

'Mannie!' ging ze klagend verder. 'Denkt u nog aan mij!'

Haar gastheer lachte spottend. 'Schei toch uit, mens. Hij hoort je niet eens.'

Ze voelde zich komen. En ineens verlangde ze naar haar man. Ze begon te trillen en te schokken. Die vreemde hand was nu als een gek bezig. Ze wilde niet op zo'n manier klaarkomen. Iets in haar zei dat ze op een vreselijke manier beledigd werd. Haar vrouwzijn werd aangerand. Het prachtige van haar intimiteit was niet bedoeld om er zo smerig mee om te gaan. Het was...

Ahhhh!... Ohhhhh... jajaja!' kreunde ze.

'Heerlijk heerlijk!' klonk het naast haar. De gastheer verspreidde een sterke geur van citroenen tijdens het klaarkomen. Ze wilde haar vuist terugtrekken maar kon niet. Langzaam maar zeker werd haar arm tot voorbij de elleboog naar binnen gezogen. Haar heupen dansten en sprongen op de veerkrachtige zitting. Ze mummelde onsamenhangende klanken.

Haar man voelde zijn hoogste genot naderen. De tong speelde met zijn eikel, gleed er over en erlangs. Het was om gek van te worden.

Met een schuin oog keek hij naar zijn vrouw. Zo, die zat ook te pompen dat horen en zien verging.

Ik kom!' stamelde hij. En daar gutste hij. Maar wat was dat! Hemeltjelief. De kloppende spaan die hij automatisch had zitten masseren scheen licht te gaan vespreiden. De paarse kop gloeide en daar kwam de eerste straal al, wit en schuimend, en spetterde tegen zijn zondagse pantalon.

'Lik het af!' mummelde de stem uit de mond die nog steeds om zijn pik zat gesnoerd.

'Mannie! Mannie! Zijn vrouw riep. Ook de gastheer had een duivelse grijns. Het was een geklots, gehijg en gespetter van belang. En veel gebeurde er nog dat natuurkundig te wonderlijk was om na te vertellen...