DE VIJFDE

Truut begon haar Geurt te bespioneren. Die gedenkwaardige avond had haar de ogen geopend. Later hadden zij en buurvrouw voortdurend zitten fluisteren en giechelen als bakvissen. Zo erg dat de mannen op het laatst verbaasd hadden zitten vragen wat er wel zo leuk was wat natuurlijk nog grotere proestpartijen tot gevolg had.

Ze hadden in bed er nog ruzie over liggen maken. Geurt had gezegd dat ze zich op schandalige wijze had aangesteld. 'Wat moest Arie er wel van denken?'

'Die denkt genoeg!' had ze niet na kunnen laten uit te roepen en was prompt en onder grote verbazing van haar echtgenoot in slaap gevallen.

Ze geloofde dat buurvrouw gelijk had. Ze probeerde Geurt erin te laten lopen. Zo zei ze bijvoorbeeld dat ze boodschappen ging doen, ging weg maar kwam even later heel stilletjes terug terwijl ze anders de bel luidde als was er brand. En toen, op een keer, had ze om het hoekje van de deur naar 't salon Geurt bezig gezien. Hij had zich gemakkelijk in een stoel neergelaten, de benen wijd uiteen en was verdiept in een boek met een prachtig omslag. Pornotaria had ze kunen lezen. Geschreven... door... Johan Nes-...de...back. Dertig gulden en te vinden of te bestellen in de betere boekhandel. Ze kende het boek niet maar het moest mirakels mooi zijn want Geurt trilde er helemaal van. En toen zag ze zijn hand naar zijn gulp schuiven. En die hand daar kneep eens in het kruis. Die hand scheen zelfs iets te pakken. Iets langwerpigs. En zeker geen mondorgel. Maar de hand kon er kennelijk niet goed bij en daarom hadden de vingers van die hand langzaam de knoopjes van de gulp geopend en verdween er toen in. Ze zag de hand onder de stof woelen maar na enige tijd was de hand weer tevoorschijn gekomen. En in die hand... En in die hand zat Geurts piemel! En wat voor een! Kolossaal wat een eind! Wat een feesttrompet! Ze zag de blauwachtige kop die door Geurt bloot was getrokken. En daar verdween die stoot weer om even later weer zichtbaar te worden. En zo maar door en zo maar verder. Steeds vlugger en sneller en op laatst was Geurt gaan kreunen, zonder nochtans de blik uit het boek op te heffen. Dit aanzicht deed haar wat. Ze voelde zich warm van sympathie worden en ze had moeite niet naar voren te stormen en Geurts haar te kammen. Maar ze durfde niet. En toch zou het er van komen, dacht ze. En binnenkort. Buurvrouw zou meedoen. Ze dacht aan de stevig gebouwde Arie terwijl ze naar Geurt keek en dat wond haar nog meer op. Ze was nog nooit ontrouw geweest, maar met Arie?

Ja, met Arie. Daar was iets heel speciaals mee aan de hand!

Hij had nooit speciaal op dat kind gelet. Ze was bescheiden en altijd op de achtergrond. Een nichtje dat zijn vrouw hielp en daarvoor in de kost was. Ze groeide samen met de andere kinderen op zonder veel rompslomp of kontebijterijen. Ze was een opgewekt kind, altijd klaar om een vrolijk lied aan te heffen wanneer ze zijn zware vleeshouwerslaarzen poetste en de resten van tussen de hakken en zolen verwijderde. En verder niets. Maar ineens was ze hem opgevallen. En eigenlijk om een ding van niks. Op een ochtend moest hij vroeger op om het onder hem fungerende personeel hun vet te geven. Order van de direktie. Zijn vrouw was al bezig in de keuken en hij stapte uit zijn pyamabroek en wilde naar de badkamer gaan. Nu grensde de badkamer, hoe is het mogelijk, aan de slaapkamer. Hij liep naar de badkamerdeur die iets openstond en wilde juist de doucheruimte instappen toen hij water hoorde ruisen en wegklokken. Er was dus iemand bezig daar. Grote woede beving hem. Daar zou hij, sodeju en kanker aan je hart, door de eerste de beste opgehouden worden. Woedend was hij. Drift joeg het bloed naar zijn hoofd en deed hem alles rood zien. Hij wilde de badkamer instormen en wie het dan ook was een oelebas verkopen toen hij een glimp opving van degene die daarbinnen was. Een gladde, door water glanzende schim. Hij zag twee slanke armen zich omhoog naar de douche kronkelen. Twee jonge, harde borsten spanden zich en richten zich op. Uit een dun middeltje vloeiden de heupen uit, smal en toch breed in verhouding. En uit de heupen kwamen slanke benen voort. Benen waarvan de lange dijen zich welfden en breder waren dan de heupen zelf. En deze nimfachtige verschijning draaide zich rond onder de waterstraal. Wat een beeldje!' schoot het door hem heen. De lepeltjes waren in een hevig erekte toestand en niet alleen door het water maar ook omdat lange meisjesvingers keer op keer eroverheen streken. Dan veerden die tepels weer op. Ze spatten omhoog als het ware. En hij zag het dons, die liefdesdriehoek waarin het water parelde. Arie wist dat hij naar iets verbodens keek. Hij wist dat dit erger was dan alleen maar de ontrouw aan zijn vrouw. Hij wist dat dit meisje nog minderjarig was. Een kind nog van veertien jaar. Maar wat was ze ergens al volwassen! Alles zat er al op en aan! En Arie voelde iets in zich verstijven. Iets verhief zich uit zijn passieve rust en kwam langzaam naar boven. Als in een droom tastte hij er naar tot het tenslotte, hard als een stuk hout maar kloppend van barstend leven, trillend in volle wasdom schuin naar boven kwam te staan. Hij keek en keek maar, niet in staat zich te verplaatsen of zijn blik neer te slaan. Was dit het kind dat zo vlak bij hem in huis woonde? Wat een schat! Wat een parel! En wat sprak ze al duidelijk en goed voor in de mond! Heel wat anders dan de meeste mensen. Hij zag haar zich langzaam onder de waterstraal omdraaien. Daar kwam haar stevige kont, die harde billen. Oh, wat zou hij er niet voor geven daar zijn handen eens op te leggen! Een slechte gedachte maar hoe kon Arie ook anders. Kijk dat kind nu toch! Ze scheen er maar niet genoeg van te krijgen. Nu had ze haar beide handen op haar peervormige borstjes gelegd. Een groot gevoel van warmte en hartelijkheid spoelde over Arie heen. Toe maar! dacht Arie. Pluk maar, lief kind. Voel je tepeltjes maar. Daar zijn ze voor gemaakt! En ja hoor. Een meisjeshand zakte, gleed door de dons onder aan die platte buik en toen nog verder. Ze ging zelfs een beetje wijdbeens staan! Verdorie, ze betastte zichzelf ook daar... Dat kind zat zich op te vrijen. Zo jong al en zo intens bedorven! Dat was andere spek dan zijn vrouw. Ach kijk. Ze werd heet! Ineens boog het meisje haar hoofd en keek naar beneden. Haar andere hand gleed van haar borsten weg op haar rug naar beneden, pakte de stevige billen die zachtjes trilden. Ze begon al staande te rijden dat het een lieve lust was. Ze schokte haar heupen voor en achteruit. Het kwam vanuit haar middel. Alleen haar heupen stootten. Hij hoorde haar boven het gekletter van het water uit hijgen. Zet 'm op meid! fluisterde Arie zachtjes. Oom weet er alles van. Oom is net zo alleen als jij! En daar, ónder al dat water, stond het jonge ding en stak nu, vanvoren en vanachter een hand in haar zonnig Madeira. Zou ze nog maagd zijn? vroeg Arie zich af. Wat was dat kindje heet! Hij zag dat ze haar knieën boog en nu haar gladde dijen tegen elkaar drukte. Wat had het meidje het moeilijk! Haar mond stond open en haar ogen waren half gesloten. Ze wist zich kennelijk geen raad meer. Wat een temperament! Wat een pracht!

En toen voelde hij zich gepakt. Het was zijn vrouw die zich vanachter tegen hem aandrukte. Hij voelde haar zachte, brede buik tegen zijn naakte billen. En hij voelde haar borsten tegen zijn slechts in hemd gehulde rug. En haar hand was rond zijn hulpverlener.

'Kijk maar rustig, Arie!' hoorde hij haar zeggen. 'Ik gun je best wat!' Haar stem klonk stotend omdat ze ondertussen energiek bezig was. 'Kijk maar lekker naar dat kind... Maar nooit wat doen met haar, hoor... Als je iets wilt moet je het mij doen!... Geen kinderen, Arie! Geen kinderen pakken hoor!'

'Nee nee, natuurlijk niet!' hijgde hij. Het meisje had zich nu op haar knieën neergelaten, haar dijen tot het uiterste gespreid. De waterstraal uit de douche kletterde op haar smalle rug en haar borsten veerden hevig heen en weer. Ook zijn vrouw deed haar best. Hij voelde dat ze haar rok omhoog schoof. Toen verwisselde ze van hand en ook bij haar gleed een hand tussen de benen. Nog even en hij kwam klaar, dat stond, als zijn paal boven water. En ook dat lieve kind scheen het steeds moeilijker te krijgen. Hij zag dat ze bijna uitgeput was. 'Ze kan haast niet meer!' hoorde hij zijn vrouw fluisteren en ze begon nu op haar beurt te rijden.

'Zit je in je melting pot?' vroeg hij.

'Mmm... mmm...' deed zijn vrouw. Even beving hem verbazing. Dat had hij nooit van haar verwacht. Dat ze het met zichzelf zou doen. Dan had ze toch meer temperament dan hij verwacht had. En ze durfde meer dan hij ooit had kunnen denken. Wat waren vrouwen toch geheimzinnig. Hij herinnerde zich dat hij haar graag eens vanachter had willen pakken of staande pakken. Of op de tafel. Haar benen om zijn middel. Maar dat hij dat nooit had durven voorstellen. Omdat hij altijd bang was geweest dat ze het onfatsoenlijk zou hebben gevonden. En op het laatst had hij haar links laten liggen. Omdat zijn fantasie hem heel wat lekkerder dingen voorschotelde. En nu dit! Ze deed het dus ook met zichzelf en ze vond het heerlijk onderwijl naar een maagdelijk meisje te kijken dat haast in onmacht raakte door .de wellust die ze bij zichzelf opwekte. Het feminisme had dus toch gelijk... hij zag het ineens voor zich. Hij zou haar weer in brand doen vliegen. Met zijn huisheer nam hij de verantwoordelijkheid weer op! Deze ontuchtige gedachten maakten hem bijna buiten zinnen. Hadden ze het elkaar maar jaren eerder bekend! Vind je het ook fijn... op tafel een nummer...'

'Oh heerlijk Arie!' ze liet hem niet eens uitspreken.

'En jij op mij zitten?'... wilde hij weten.

'Oh... Arie... Ik voel je al...'

'Ik zal je uit mekaar stampen!'

'Jah Arie... O ja... Pleur 'm erin! Vrij met me!

'Oh ja...'

Het meisje in de douche boog zich, nog steeds op de knieën, achterover tot haar hoofd bijna de granieten vloer raakte. Haar haar plakte in slierten op haar gezicht en haar tong hing naar buiten. Haar borstjes spanden zich en verdwenen bijna onder die houding. Alleen haar tepels bleven zichtbaar; fier rechtopstaand en hard...

En hij kwam. Hij kwam zo verschrikkelijk dat hij niet meer wist wat hem overkwam. Zijn sperma spoot in stralen te voorschijn en petste neer op het zeil van de slaapkamer. En zijn vrouw kwam. Ze sloeg haast dubbel terwijl een donker gegrom uit haar keel opsteeg. En het meisje kwam. Haar buik perste zich naar boven in twee, drie stoten. Haar dijen sloegen petsend tegen elkaar en het water spoelde haar schoon. Schoon van ontucht. Schoon van de menselijke tralala. Wat moeten mensen anders dan met hun geslachtsdelen spelen, ging het door Arie heen. Veel en langdurig spelen tot men zo mager is als een brandhout?