5

De gevreesde en bewonderde staalmagnaat en multimiljonair keek geamuseerd naar de lange, onappetijtelijke vrouw in haar slobbèrjurk. Hoe kon zo'n mens vandaag de dag nog zo'n truttig kapsel dragen, dacht de goedgesoigneerde man achter het voornaam gebeeldhouwde, palisanderhouten bureau. Door de geopende ramen klonk uit de immense tuin het geluid van schreeuwende pauwen. In schrijnende tegenstelling tot deze lusthof was de telex die in een hoek stond te ratelen en 'berichten vanuit de gehele wereld uitspoog. Een wand van deze direktiezaal bestond uit monitors die onafgebroken de rusteloze beelden in en buiten de bedrijven van deze geweldige industrieel weergaven. Dit was een van de centra van waaruit wij eigenlijk geregeerd worden. Door industriëlen die zo rijk zijn dat geld geen waarde meer voor hen heeft, alleen macht. Macht over anderen. Anders wel een doordouwertje, die juffrouw, vond de staalmagnaat. Ze had tenminste kans gezien tot hem door te dringen, en dat was niet gering. Zelfs staatslieden hadden wel eens vergeefs op zijn deur getrommeld. Een luguber geluid, vooral wanneer het driftig en des nachts gebeurde. Wie was ze ook weer? Het gepraat hoorde hij niet eens. Met zijn zwaarbehaarde, brede hand sloeg hij een bloknote open. O ja, juffrouw van der Schoot, lerares Duits bij wie Simon in de klas zat.

Ineens werd zijn belangstelling gewekt.

'...die brief, zo goor en gemeen dat ik eerst dacht, dat kan nooit van Simon zijn. Maar na vergelijking van zijn handschrift moest ik eenvoudig wel tot die konklusie komen, meneer!'

Simon? 'Maar mevrouw!' zei de staalmagnaat. 'Simon zou u dus overvallen en verkracht hebben. Ik kan het me niet voorstellen! En dan zou hij nog zo stom geweest zijn dat nog eens in een brief te bevestigen? Kom nou, juffrouw! Die jongen kan niet eens schrijven!' De staalmagnaat barstte in lachen uit en veegde zich de ogen uit van de pret. Hij keek opnieuw de lerares aan en opnieuw overviel hem een daverende lachbui. 'U... u!' De magnaat hijgde van plezier. 'Gelooft u nu echt dat ik geloof dat mijn zoon u gepakt heeft? Kom nou! Gaat u daar eens voor de spiegel staan. Dan begrijpt u waarom dit niet kan?'

'O ja?' zei de lerares kalm. 'Mooi ben ik niet. Integendeel. Maar ik ben een warmbloedige vrouw. Misschien heb ik geen fraai gezicht en weet ik me niet te kleden maar uw zoon zag tenminste nog met meer ervaring wat ik te bieden had!' .

Dit maakte de magnaat woedend. Niemand was hem de baas. Ook zijn zoon niet. En hij had de meeste ervaring van de hele wereld. Met een gekke vrouw in het gesticht had hij zijn handen vrij gehad en hij had over de gehele wereld de mooiste en meest spektakulaire vrouwen op riante flats gezet. Toch hield hij zich in. Over die brief,' begon hij kalm. 'Ik geloof dat gewoon niet voor ik het zelf gezien heb.'

'Dat kan zei de lerares, opende haar tasje en overhandigde hem een vel papier. Met stijgende verbazing las hij de brief die Simon had geschreven maar hoogstpersoonlijk was gedikteerd. Doch dat wist niemand.

Wel, wel,' zei de magnaat nadenkend. 'Dat is niet mis!'

'En dat is niet alles,' zei de lerares. 'Hij heeft mij ook zwanger gemaakt. Ik wil dat uw zoon met mij trouwt.'

'Maar het is nog een schooljongen!' stiet de magnaat uit.

'Kom meneer,' zei de lerares ineens zakelijk. 'Reken maar dat die jongens op die leeftijd al heel wat mans zijn!'

'Het is ongelooflijk!' zei de magnaat. 'A propos, wilt u een sigaretje?'

Nu, dat wilde de lerares wel. De magnaat opende een doos en de sigaret verdween in haar mond. Langzaam zocht de magnaat zich een sigaar. Ze was niet weinig trots. Ze had toch maar een van de machtigtste mannen van Europa schaakmat gezet. 'Vuurtje?'

Ze boog zich voorover terwijl ze even de beeldig onderhouden tuin inkeek. Toen schrok ze op en trok haar hoofd weg. De magnaat had haar een hevig vlammende en walmende flambouw voorgehouden. Voor ze wist wat er aan de' hand was begreep ze het al. Ze kreeg vuur met de brief die ze Simon had gedikteerd. Ze zag de brief in een prachtige jade asbak tot as vergaan.

'En dat is dat,' zuchtte de magnaat tevreden. 'Daar gaat uw bewijs. Dom van u, niet?'

Ze knikte woordeloos. Ineens was alles voorbij. Haar plannen en toekomst. Wat een schoft was die vent geweest. Verbrandde een brief die niet eens aan hem gericht was. Wat nu?

'Ik geloof niet in verkrachtingen,' ging de machtige magnaat verder. 'Het is onmogelijk voor een man zijn lid bij een vrouw in te brengen wanneer zij weigert en haar dijen sluit. Verkrachtingen, geachte mejuffrouw, bestaan niet. Ze zijn altijd geschied mét toestemming van het zogenaamde slachtoffer. Vraagt u het de politie maar! U zult ook nooit horen dat een meerderjarige man, op beschuldiging van een meerderjarige vrouw een veroordeling krijgt wegens verkrachting. En zij die wel veroordeeld worden, zijn niet voor verkrachting veroordeeld maar voor oneerbare en onbevoegde handelingen, en zelfs die straf is uiterst licht. De hoogste straf, bij recidive, bedraagt nog geen half jaar!'

Ze was verslagen. Ze kon niet meer. De prooi was te groot geweest voor haar, onaantrekkelijke lerares Duits van zowat veertig jaar! Maar bij alle wanhopigen vlamt nog eenmaal de moed op die zelfs lammen laat lopen, doven laat horen en blinden doet zien.

'Ik weet dat u gelijk hebt!' zei ze kalm. 'Verkrachting bestaat niet. Maar misschien ben ik een uitzondering. Wanneer u gelijk hebt tart ik u!'

'Wat zegt u nu,' zei de magnaat en bracht in verbazing een hand aan het oor als was hij verstopt daar. 'Wat bedoelt u met ik tart u?'

'Ik wil dat u uw woorden waarmaakt,' zei de lerares eenvoudig. 'U meent dat wanneer een vrouw niet wil de man geen liefdesdaad kan volbrengen. Welaan, ga uw gang. Met mij! U weet dat ik u niet mag. Ik vind u een schoft omdat ik zwanger ben en u het enige bewijs van het vaderschap van mijn kind verbrand hebt. Probeer mij dan eens te verkrachten. U zult zien dat het, wat mij betreft, lukt. En zéér tegen mijn zin, meneer de magnaat. Dat zult u wel begrijpen!'

'Nou, mejuffrouw.' De vader van Simon hapte naar lucht. 'U bent niet goed lekker! Hoe komt u aan dit waanzinnige voorstel?'

'Ik heb toch niets meer te verliezen,' zei ze zacht. 'Nu stel ik mijn eer en deugd in de weegschaal. Zwanger ben ik al. Ik wil alleen bewijzen dat er altijd uitzonderingen zijn op de algemeen erkende en aanvaarde regel. Wanneer u geweld gebruikt zult u zien dat u mij kan verkrachten. En dan mag u mij wegsturen om mijn kindje, met schande overdekt, in eenzaamheid te baren en u zult altijd weten dat uw zoon het heeft gedaan en dat u zijn gemene daad hebt gesanktioneerd en een weerloze vrouw de dupe hebt laten worden. Vooruit! Waar blijft u? Schiet op en pak me!' Het laatste had ze haast uitgeschreeuwd.

'Maar juffrouw!' zei de magnaat. Hij schrok. Ze meende het. Ze was gaan staan, de ogen gesloten en stond daar, dramatisch als Jeanne d'Arc. ⁴Ik zou het niet eens kunnen, u verkrachten, want u doet me niets... Ik bedoel... Eh, wel, ik ben niet opgewonden. U begrijpt wat ik bedoel?'

'Nee,' zei ze. 'Ik begrijp niet wat u bedoelt. U wilt er zeker onderuit komen, hé? Laf wezen, zeker?'

'Nee, welnéé mens!' zei de magnaat, ten einde raad. 'Ik zou... nou, kijk, ik kan het niet. Biologisch... Ach wat, ik heb geen stijve pik!'

'Oh is het dat!' zei de lerares met spottende stem. 'Meneer verschuilt zich nu achter een leugen! Alsof ik zo groen ben dat ik niet zou weten dat elke man, wanneer zo'n hete vrouw als ik zich aanbiedt, ogenblikkelijk zijn geweer, wat zeg ik, zijn kanon in stelling brengt!'

'Ja, maar ik niet! Heus niet!' riep de magnaat vertwijfeld. 'Kijk, u moet het zo zien. Ik ben rijk en de mooiste vrouwen van de wereld hangen om mijn nek!'

'Staat u fraai dat u dat toelaat terwijl u nog een zoon hebt op te voeden en een vrouw bezit die in het gesticht zit , te dollen. Kom hier. Ik wil zien of er geen bobbel in die keurige pantalon van jou zit!'

De magnaat was perpléks. Dit had hij nog nooit meegemaakt. Hij keek dat lange eind eens aan. Ja, dat nummer zou hem kunnen kommanderen! Kom nou! Hij deed dan ook het enige wat op zijn plaats was in zo'n situatie. Hij barstte opnieuw in lachen uit. Nadat hij was uitgeproest greep hij naar het tableau dat op een van de vele hoeken van zijn hoefijzervormige bureau stond. 'Ik zal maar even bellen dat ze u eruit kunnen laten zei hij. Ik heb het echt tc druk voor deze komedie.' Zijn vinger had bijna het knopje bereikt om de portier te alarmeren dat er weer eens een bezoeker uitgedonderd diende te worden, toen hij naar haar keek. Ze stond midden op het hemelsblauw tapijt tussen de overkomfortabele witleren meubels en banken en ze deed niets anders dan over haar lijf strijken. Gebiologeerd keek hij naar haar handen die over haar borsten wreven die daarop opsprongen en pas nu zag hij wat ze daar had. Hij volgde haar handen over haar lendenen, de brede heupen naar voren, over de buik tot tussen haar benen waardóór haar rok meeging en duidelijk de diepe V van daar waar de dijen bij elkaar kwamen werden getoond. En ineens was het er. DE LUST. Wat een hete ijssalon, was dat! Langzaam stond hij op. Ze duwde haar bekken vooruit en begon langzaam haar rok op te trekken. Hij zag langzaam de dikke benen steeds verder, de grote, ronde zachte knieën, de dijen tot aan het eind van haar kous en dan werkelijk heerlijke vetkussens! Hij was het slanke gewend. Het Twiggy-achtige van vrouwen die voortdurend met hun lijn bezig waren. Maar dit was iets geheel nieuws! Hier groeide en bloeide en botte het uit zo het uitkwam. Hier was sprake van onversneden vrouwenvlees, zachte billen, heupen als kussens. Een wijf als een fauteuil!

'Nou,' zei de lerares spottend, 'Dat daar beweegt al of wil je zeggen dat dat een houtje was?'

'Nee... eh...' Snel liep de magnaat naar het bureau, keek in het blocnote en kwam weer terug. 'Nee, Diny, zal ik maar zeggen.'

'Zeg jij maar Diny hoor gaf ze hem zijn zin en meteen voelde hij een grote, geoefende hand aan zijn zwans die zijn ding zo kneedde en schudde dat zijn balzak een jan-doebel sloeg in het ruime kruis van zijn keurige donkere pantalon. Ze voelde en vond de meester. Simon was leuk geweest, maar zijn vader was kampioen op het pikhouweel. Opnieuw was ze verloren toen ze met haar ene hand haar rok ophield en met de andere die grote mannepik tot volle stijfheid klopte, schudde en trok. Hijgend zocht ze de ritssluiting maar het was een gulp met knoopjes en zenuwachtig begon ze deze te openen. Koortsachtig dook ze er met de hand in, vond de gulp van de onderbroek en haalde het ding eruit terwijl de staalmagnaat haar billen begon te kneden, haar rok vanachteren omhoog deed, haar broekje naar beneden trok waar het om haar knieën bleef hangen en een hand op haar flamoes legde. Meteen drongen twee, drie vingers bij haar naar binnen en daar begon het al, nog voor ze de wonderstaf volledig bloot had. Ze zakte bijna door haar knieën en begon overvloedig vocht af te geven nog voor haar kittelaar werd gepakt en gemanipuleerd. Toen had ze zijn knots en allemachtig! Goed, ze was ruim geschapen maar moest dit bij haar naar binnen? Angst overviel haar toen ze de machtige, oranje eikel voelde maar meteen was het verdwenen en werd ze nu vakkundig bevoeld. Ze begon direkt al verschrikkelijk te schokken. Nog dieper gingen die vingers en bewogen bliksemsnel in haar. Ze kreeg geen tijd om adem te halen. In één machtige ruk werd ze klaar gevingerd en over haar hoogtepunt heen-gesodemieterd zonder ook maar één sekonde oponthoud. Ze zakte kreunend op haar knieën en een drijfnatte hand slipte weg tussen haar dijen. Maar reeds werd ze omhooggetrokken en opnieuw plompten die vingers in haar en vaardig werd ze kwiek weer opgehitst. Ze pakte de geweldige zwans met twee handen vast en begon deze heftig af te trekken, maar dat was niet naar de zin van de vader van Simon. 'Stop 'm in je kut, stom varken,' gromde hij en meteen drukte ze de stamper naar boven. Omdat ze ruim een hoofd boven de kleine man uitstak, schoot de kop meteen haar vochtige grot binnen.

Aaaaahhhhhllir schreeuwde ze maar het was al voorbij. Ze viel achterover op het zachte tapijt en haar scheur vulde zich met een geweldige penis..Het leek haar als werd ze op een leest gezet.. -Haar kittelaar werd weggedrukt en schuurde langs de machtige fallus. Haar lustgang spande zich om de wortel en daar ging het! Machtig dreunde de vader van Simon er op los. Als een zuiger stampte zijn pik op en neer. De flamoes van de vrouw onder hem was eigenlijk krap en spande om zijn ding. Dat was extra heerlijk want tot nu toe had hij alleen van die gehaaide wijven gehad die al vele honderden beurten achter de rug hadden en al behoorlijk uitgerekt waren, maar dit was zalig! Als een condoom zoog de schede zich om zijn bout en zijn zware zak kletste keer op keer tegen die forse billen. Met zo'n vrouw zou hij het wel een weekje uit kunnen houden. Dan was ook zij zo degelijk uitgelebberd dat alles een beetje gewoon werd. Het maagdelijke was er dan vanaf. Het werd gewoon een spleet waarin hij met zijn knuppel kon roeren en dat was niet zo leuk meer. Dan gaf hij weer liever de voorkeur aan slanke, lenige types met kleine maar keiharde borstjes, smalle heupen die als stoomhamers werkten en zwiepten en die zo ervaren waren dat ze met steeds nieuwe standjes en verleidingen zijn oververwende knuppel omhoog konden krijgen.

Ze voelde hem overal. Het leek daar beneden bij haar in brand te staan. Het deed pijn. Het schuurde en scheurde maar bovenal werd ze witheet. Ze stootte omhoog, daarmee de pijn vergrotend maar ze kon niet anders. Ze moest die stamper volgen. Omhoog. Omhoog.

Neuk me!' kreunde ze. 'Ohhh!... Ik scheur uit... Oh, wat lekker... Ahhh!'

De vader van Simon maakte geen geluid. Naaien was voor hem niet nieuw. Integendeel het was niets bijzonders. Hij zocht alleen in de liefde iets eksklusiefs. Iets wat hij nog niet had gehad. Hij wist dat hij deze vrouw in elkaar ramde. Het ging te hard. Ze was misschien één, hoogstens twee keer met iemand naar bed geweest en zijn, door het vele gebruik loodzware en veel te omvangrijke kegel, zou haar inwendig ongetwijfeld beschadigingen. Hij was er nu al zeker van dat zij bloedde. Hij merkte ook aan de kleine pupillen dat ze hevige pijn leed. Maar ze was zo geil dat ze momenteel alles nam. Later zou ze er zeker voor boeten!

Hij lachte inwendig. Zoiets prikkelde hem alleen maar om nog heviger te keer te gaan. Ze schreeuwde nu zachtjes. Onverstaanbare woorden welden op uit haar haast dichtgeknepen keel. 'Kut!... Vul me... Oh wat lekkerrr!... Naai... naai... naaien!' en dergelijke meer. Hij lachte.

Toen schreeuwde ze écht hard en kwam klaar. Hij voelde haar komen. Haar vagina krampte om zijn fallus en meteen gaf hij het laatste en maakte drie, vier keer een hevige pompbeweging. Hij spoot en dat was voldoende. Hij vulde haar diepste holten met zijn zaad. Het drong in haar baarmoedermond waar haar orgasme juist uitstootte. Het was een schot in de roos en het was door beiden te voelen. De grote staalmagnaat trok met kracht zijn nog steeds zware, hamerende houweel eruit. Diny kreunde. Ze bleef amechtig op het tapijt liggen terwijl de vader van Simon zich neuriënd naar een verdekt opgesteld fonteintje begaf en zich reinigde. Langzaam stond de lerares Duits nu eveneens op. Een vlammende pijn schoot in scheuten door haar onderlijf. Ze was volledig klaar gekomen en deze door internationale training geoefende man had haar zo de schoorsteen uitgeveegd dat ze tollend op haar benen stond. Het lichte tapijt was bezoedeld door zweet, zaad en bloed. Ze keek er verschrikt naar.

'Schoonmaken,' hoorde ze achter zich. Snel bukte ze zich om met de slip van haar rok nog iets goed te maken. 'Eerst dit,' klonk het. Gehoorzaam pakte ze haar zakdoek en begon de pantalon van Simons vader rond de gulp te reinigen. Nog steeds voelde ze dat zijn penis hard en mannelijk in de broek stond.

'Wil je nog een portie?' werd haar vriendelijk gevraagd. Ze was nu minder dan een vloermat. Ze wist dat ze nu op een vreselijke wijze beledigd werd en dat er de spot werd gedreven met haar diepste vrouwelijke wezen maar ze kon niet meer weigeren.

Ze was in één keer gedegradeerd tot hoer, maar dan geen hoer die het om geld deed, maar een die geen wil genoeg meer had om te kunnen weigeren. Een vrouw die in één keer verslaafd was, ook al zou het haar dood veroorzaken.

'Dat kan zei de magnaat kalm. 'Niet meer door mij want ik ontdekte dat ik je al zo heb uitgerekt dat het voor mij niet meer hoeft. Ik zal het even met je in orde maken.' Hij greep zijn portefeuille en een regen van bankbiljetten viel voor haar voeten.

'Oprapen. Ik houd niet van die rommel!'

Ze bukte zich. Tranen sprongen in haar ogen.

'En wat mijn zoon betreft. Laat die jongen met rust, versta je!'

Ze knikte.

'Het was een handig plan,' ging de vader van Simon verder. 'Maar dan moet je toch wel een dommere tegenstander nemen! Ik weet het goed gemaakt. Je blijft maar voor een dag of veertien hier. Het is nu toch grote vakantie. Ik zal je een kamer laten wijzen. Het zal je aan niets ontbreken maar je moet wel op je kamer blijven. Daarna krijg je een aardige som geld om in een andere stad te beginnen en daarmee is de kous af!'

'Ja, meneer,' zei ze fluisterend en met gebogen hoofd voor de machtige man staande.

De pauwen in de tuin schreeuwden. Voor een der geopende ramen flitste een schaduw voorbij...