16. Swingers’ Paradise

We stonden met een paar meisjes gezellig bij de receptie te praten toen ik een bekende figuur binnen zag komen, Herman van de Privé ontvangst, die hulk met zijn motor om wie de meisjes vochten. Ik had hem in geen twee jaar meer gezien, maar wel zo af en toe aan hem gedacht. Uiteraard koos hij voor mij. Het was een fijn weerzien en hij was oprecht geïnteresseerd hoe het met me was. Ik vroeg hem de oren van zijn hoofd. Aan het einde van de sessie wisselden we telefoonnummers uit om een keertje buiten het werk om af te spreken.

Al snel belde hij me om onder de noemer van een escort in een hotel af te spreken. Dat was voor mij verwarrend. Hij was altijd klant geweest en wist dat ik niet meer aan Privé ontvangst of aan escort deed. We waren allebei op onze hoede en tastten de situatie zorgvuldig af. Was dit professioneel of was er meer? Het voelde intiem, het was zeker geen werksituatie. Mijn professionaliteit viel weg, ik kon mezelf zijn. Op het einde wilde hij me alsnog betalen. Dat kon ik niet aannemen, dat voelde niet goed.

In één klap was de situatie totaal anders. We zagen elkaar steeds vaker en kregen uiteindelijk een vaste relatie. Hij had geen problemen met mijn kinderen en ook niet met mijn beroep. Hij had mij beroepshalve vaak meegemaakt en zelf ondervonden hoe goed ik mijn werk- en mijn Privéleven gescheiden wist te houden en daar grote afstand in kon bewaren.

Hij had nog altijd zijn snelle motor, dus kocht ik ook een racemotor. Alsof dat nog niet snel genoeg was, gingen we in het weekend vaak op het circuit in raceauto’s rijden. We hadden hetzelfde gevoel voor humor. Herman was lief en zorgzaam, we hadden het heel goed samen.

Hij woonde in Nederland en was directeur van een bloeiend familiebedrijf. Al snel kreeg hij problemen om naar behoren te blijven functioneren. Hij wilde graag bij ons zijn en hij had al geruime tijd met de gedachte gespeeld om van beroep te veranderen en naar België te verhuizen. Vanzelfsprekend nam zijn hele familie mij dat hoogst kwalijk, terwijl hij dat voor mij niet hoefde te doen.

Na twee maanden moest hij op zakenreis naar Amerika en ik kon mee. Hij had een schitterende villa aan het water in Fort Myers gehuurd. Vanaf het terras zagen we de dolfijnen springen. Ik was nooit zo voor Amerika, maar dit was een droom. Ik had er altijd kunnen blijven en willen wonen. Na twee weken vertrokken we naar de andere kant van Florida en liet hij mij de Everglades en Key West zien.

De laatste nacht sliepen we in een poepchique hotel in Miami Beach. Plotseling werden we ’s morgens vroeg door veel lawaai gewekt. We keken naar buiten en zagen een provisorisch podium waar hard gewerkt werd. Er hing een spandoek met ‘Good Morning America’ boven. Terug in bed en de tv aan. Even later zagen we op het scherm Bon Jovi een ‘live performance’ vanuit Miami geven. Snel uit bed en op naar het balkon: een Privéconcert, niet te geloven! Behalve een paar technische mensen was er bijna niemand. Een mooie afsluiter van een paar droomweken.

In de weekends gingen we vaak naar parenclubs. Dat was gewoon een leuke manier van uitgaan en Herman vond het wel spannend dat ik voor de vrouwen ging. We hadden duidelijke afspraken. We respecteerden elkaar en evalueerden na een avond hoe de gevoelens lagen. Als een van ons beiden een bepaalde situatie zich niet prettig voelde, ging de ander er niet mee door. We waren niet uit op eigenbelang, maar op een gezamenlijke belevenis. Het was volledig gelijkwaardig. Ik vond het van mijn kant spannend om de mannen te testen. Herman zag ik dan denken: je kunt proberen wat je wilt, je kunt haar toch niet krijgen.

In die periode kreeg ik in de gaten dat ik ook heterovrouwen kon verleiden. Ik beleefde de meest waanzinnige seks met vrouwen die absoluut niets van vrouwen moesten hebben, maar die er na een paar glazen wijn voluit voor gingen. Dit gebeurde ook tijdens een avondje stappen met een collega uit Brussel. Van meet af aan had ze aangegeven dat ze er niet van gediend was om het bed met een vrouw in te duiken. Na een wijntje of drie werd het sfeertje toch broeierig. Toen ze naar het toilet ging, besloot ik haar te volgen. Het damestoilet zat vervolgens vijf kwartier op slot.

Onze swingervrienden nodigden ons uit voor een mega kinky party in Nederland. De dresscode was lak/leer/rubber of extreem. Ik trok mijn leren setje aan met een grote halsband met de tekst ‘bitch’ erop. Dat kon de goedkeuring van de ‘doorbitch’, de vrouwelijke censor van de dresscode, niet wegdragen. ‘Ík ben hier de bitch.’

Binnen werden we overvallen door de meest extreme waanzin. Er liep een geketend, gemummificeerd mens, volledig in doeken gewikkeld, aan een ketting. Het was niet te zien of het een man of een vrouw was. Meester(esse)s met slaven. In de gang zat een slaaf die als tafeltje gebruikt werd en van zijn meesteresse op handen en voeten moest blijven zitten totdat zij met een knip van haar vinger liet blijken dat hij even mocht gaan staan.

In het midden van de zaal was het dringen geblazen. Ik was natuurlijk nieuwsgierig wat daar stond te gebeuren. Er zat een vrouw op een bank met haar benen open. Tussen haar benen zat een vrouw met een dokterskoffertje. Die vrouw trok een latex handschoentje aan, deed er glijmiddel op, deed eerst één vinger in de vagina van de vrouw, dan twee vingers totdat haar hele vuist er in zat. Er stond een hele rij wachtende vrouwen om aan de beurt te komen. Ik draaide me om naar Herman en zei: ‘Doe mij maar normaal.’

We kwamen in een nieuwe parenclub en mijn blik viel bij het binnenkomen al meteen op een mooi meisje dat rond de paal aan het dansen was. Ik kon mijn ogen niet van haar sierlijke bewegingen afhouden. Zij verleidde mij met haar lokkende ogen, terwijl ze routineus haar optreden, wat op technisch niveau zeer knap was, afmaakte. Wat hing zij schitterend in die paal! Ik zag dat helemaal zitten en dacht: dit wil ik ook kunnen.

De voorstelling was afgelopen en ze kwam uitdagend op me af. Ik was van de kaart en opeens waren we hevig aan het kussen. Het duurde niet lang of we verdwenen voor een paar uur naar boven. Ik beloofde haar om een cursus paaldansen te volgen. De volgende dag belde ik op de afgesproken tijd bij haar aan. De buurt was niet bepaald gezellig, maar daar kwam ik niet voor. Zij deed in haar duster open en ik herkende haar nauwelijks. Oei, die zag er gisteravond na de nodige wijntjes wel even iets beter uit. Het paaldansen was leuk maar moeilijk. Het bleef bij één sessie.

Na mijn werk haalde ik meestal eerst de kindjes op om daarna met ze boodschappen te gaan doen. Ik liep in de plaatselijke supermarkt en merkte na een tijdje dat ik gevolgd werd. Waar ik ook liep, die man liep er ook. Het werd op een gegeven moment zelfs hinderlijk. Ik besloot om niet verder te winkelen. Terwijl ik bij de kassa stond af te rekenen, zei hij zachtjes in mijn oor: ‘Ik heb je zaterdag op de tv gezien!’ Een Canal+ fan dus. Ik wist niet hoe snel ik met karretje en kindjes bij de parking moest komen.

De zomervakantie brak aan en mijn moeder vond het fijn om een weekje op de kinderen te passen. We gingen naar Cap d’Agde. Jaarlijks trekken duizenden zo niet tienduizenden swingers van Europa maar ook vanuit andere werelddelen naar Cap d’Agde. Openlijke seks en swingen gebeurt soms stiekem op het swingersstrand, Dirty Beach (al is publieke seks daar wel verboden, de politie controleert dat af en toe te paard) en in de vele swingersclubs. Het is een paradijs voor swingers met naakte schuimparty’s en moderne hotels waar beduidend meer is toegestaan dan alleen maar naakt zonnen. Partnerruil gebeurt gewoon op afspraak of in de daarvoor bestemde clubs.

We rolden van de ene verbazing in de andere. Cap d’Agde was één grote parenclub. Extravagante winkeltjes met dure hoerenkleding, alles was op seks belust. Alles, maar dan ook alles was toegestaan en bedreven. Waar en hoe laat de feesten plaatsvonden werd mondeling doorgegeven. We gingen eigenlijk alleen voor mij met vrouwen. Ik had geen interesse meer in andere mannen, ik had mijn partner. We hebben geen van beiden ooit met anderen geneukt.

Alle feesten en partijen eindigden in partnerruil of in een orgie. Wij deden daar dus niet aan mee. Sommigen deden daar moeilijk over en konden dat niet begrijpen: ‘Wat doen jullie hier dan?’ Na een week was ik helemaal dood, kapot. Na deze vakantie trok Herman bij mij in en durfde hij de door hem verlangde carrièreswitch door te zetten. Hier hebben we nooit spijt van gehad.

Ik ging voor een regelmatige check-up en bloedonderzoek naar mijn huisarts, een reguliere én een homeopathische dokter. Uit mijn energetische en klassieke bloedbeeld bleek dat de waarden van mijn lever niet normaal waren. Ik had al ettelijke zuiveringskuren voor de lever achter de rug. Nu waren de waarden zo hoog dat er gevaar bestond voor leverkanker.

‘Ik ga misschien iets raars zeggen, ik ga je doorsturen naar een energetisch medium.’ Daar stond ik volledig voor open. Ik maakte een afspraak en arriveerde in een sober ingericht appartement bij een gezette vrouw van rond de veertig. Een flinke tante, geen zweverige figuur. Ik ging zitten en zij gaf me een ‘aura reading’. Ze raakte me op bepaalde punten vluchtig aan, meer niet. ‘U heeft het niet aan uw lever, er ligt iets op uw lever. U doet van alles wat niet bij u past. U gaat een andere weg inslaan. U gaat zich spiritueel ontwikkelen en u gaat zich in hele andere zaken verdiepen.’

Ik had zelf ook al een en ander bedacht en beslist dat ik zelfstandige wilde worden met massages. Ik had me reeds ingeschreven voor een vijfdaagse spoedcursus bedrijfsbeheer. Op de ochtend van het examen lag er een hele mooie kaart op mijn ontbijtbord van Herman en de kindjes: ‘Heel veel succes. Je gaat het halen. We houden veel van je.’ Met die kaart voor mijn neus slaagde ik de eerste keer voor het examen.

Geïnspireerd door de massagecursus schreef ik me in Nederland in voor een opleiding voetreflexologie. Het was een intensieve opleiding, met diepe gevoelsmatige oefeningen om energie te voelen. Ik vond het stomme oefeningen, voelde helemaal niets en dacht: het zal allemaal wel zo zijn, leuk om op anderen toe te passen. Ik kreeg zelf ook voetreflexologie toegepast. Ik voelde mijn hele lichaam veranderen, zowel hormonaal als psychisch. Ik voelde meer en meer wat er al dan niet bij mij paste en werd rustiger. De opleiding leerde mij om de krachten die in mijzelf zaten te ontwikkelen en te stimuleren. De docenten gaven veel feedback en daagden me uit om dieper in mijzelf te gaan en na te denken over mijn ware gevoelens.

Het proces was in gang gezet.