10. De prostitutie

Drie weken na de geboorte ging ik met mijn kindje, mijn ouders en mijn zwangere zus op skivakantie. Zonder Dirk, want die wilde ‘zijn deur’ niet laten schieten. Deze vakantie was in geen enkel opzicht een pretje. De wond van mijn keizersnee was nog niet volledig genezen en zag er gemeen rood en gezwollen uit. Dat betekende het einde van de skipret.

De avonden werden besteed aan het schrijven van brieven naar Dirk. Hij had verschrikkelijke onvoorspelbare buien, zonder enige aanleiding sprak hij soms dagen niet tegen me. Hij vernederde me in het bijzijn van anderen. Het is gebeurd dat ik tijdens het huwelijksfeest van een van zijn vrienden een grapje maakte met als gevolg dat ik als een klein kind voor straf naar huis werd gestuurd. Niet discreet, maar luidkeels, zodat iedereen het wel goed moest horen. Mijn ouders en zus waren al dikwijls getuige geweest van die uitbarstingen. Ze boden me veel steun en hadden gehoopt dat het minder zou worden als het kindje er was.

Gewapend met een heel pak brieven waarin we Dirk tot rede trachtten te brengen en om verandering smeekten, keerden we huiswaarts. Vol hoop liet ik ze Dirk lezen. In plaats van dat hij inzicht in de problematiek kreeg, werden zijn buien erger en zijn gedrag steeds slechter.

Mijn ouders werden mijn steun en toeverlaat. Ik vluchtte met mijn baby uit die akelige sfeer. We gingen vaak naar Antwerpen en dronken dan thee op een terras. Na een fijne dag zat ik iedere keer met hetzelfde dilemma: ga ik wel of niet terug naar Dirk? Ik was nog jong, wist niet beter en keerde dan maar weer met lood in mijn schoenen naar huis. Mijn moeder deed net of ze de stille tranen, die ik regelmatig in mijn ogen had, niet zag. Ook zij stond machteloos.

Als Dirk geanimeerd tegen mij sprak was dat meestal over de ‘meisjes uit het circuit’ die hij in de dancing ontmoette. Dat ging dan over strippers, goedkope hoertjes die vluggertjes in een auto deden of over hele dure escortmeisjes. Die verhalen intrigeerden me. Ik voelde me aangetrokken door de macht en door het geld en ging met de gedachte spelen om dat zelf ook te gaan doen. Deze gedachten tolden steeds vaker door mijn hoofd.

Op een dag trok ik de stoute schoenen aan en vroeg ik aan Dirk:

‘Hoe zou jij het vinden als ik het ook zou gaan doen?’

Hij vond het opwindend en wist wel een privéadresje voor me.

Enkele dagen later stond ik bloednerveus bij een deur aan het Astridplein. Het kon niet missen op welke bel ik moest drukken. Niet alleen de bel was rood, maar er stond ook nog eens in rode neonletters levensgroot ‘Barbara privé’ op het naamplaatje naast de bel.

Aarzelend drukte ik op de bel. Het werd nu wel echt serieus. De deur ging open, ik liep de trap op en kwam in een piepklein studiootje. Daar stond Barbara, een klein, fijn, geraffineerd, geblondeerd type met grote tieten, gehuld in een rood setje. Geroutineerd legde ze mij alles uit. Er werden weekend- en nachtdiensten van mij verlangd. Daar kreeg ik het al lichtelijk benauwd van. Ze was nog niet uitgesproken of de bel ging. Een sjofel figuur kwam de trap op. Hij was halverwege de trap toen Barbara vroeg: ‘Wil jij die klant doen?’

Ik kreeg het Spaans benauwd. Barbara zou dan even in het keukentje verdwijnen. Ik moest er niet aan denken, ze kon daar alles horen. Met een rood hoofd stamelde ik: ‘Nee, nee, ik moet nu naar huis. Ik begin morgen wel.’

Thuis vertelde ik alles aan Dirk. Hij werd woedend, want hij had mijn prostitutieplannen niet serieus genomen. Nu bleek dat het mij ernst was, mocht ik dat niet van hem. De volgende dag belde ik met gemengde gevoelens Barbara af.

Ik werd steeds ongelukkiger in mijn relatie met Dirk. Ging meer en meer naar geld en onafhankelijkheid verlangen. Ik kocht de krant en spelde de advertenties met ‘meisjes gevraagd’ zorgvuldig uit. Na een paar weken had ik een goede gevonden. Uitsluitend uren overdag van elf tot vijf en geen weekendwerk. Ik twijfelde niet langer, dit was op mijn pad gekomen.

Mijn eerste telefoontje was naar de onthaalmoeder.

‘Is er nog plaats voor een baby van acht maanden?’

‘Wanneer denkt u te komen?’

Nu of nooit. ‘Zou komende maandag kunnen?”

Hij was van harte welkom.

Dat was één. Nu de hoerenmadame.

‘Ik heb uw advertentie gelezen. Is er nog plaats of bent u al voorzien?’

Een schorre, bijna mannelijke stem zei: ‘Per wanneer zou u kunnen komen?’

‘Maandag.’

‘Afgesproken. Neem meteen gepaste kleding mee, dan kunt u proefdraaien.’

‘Wat bedoelt u met gepaste kleding?’

‘Lingerie, jarretels, kousen met kant en stiletto’s, alles graag in het zwart.’

De kinderopvang was een modern, licht en aangenaam gebouw. De vrouw was lief en zorgzaam met de kindjes, ik liet mijn kind met een gerust geweten achter. Ik was reuze benieuwd naar mijn nieuwe werkomgeving. Het bleek een gelijkvloers appartement in een van de buitenwijken van Antwerpen, in een doodsaai keurig straatje.

Een dame van in de vijftig deed open. Ze stelde zich voor als Monica. Duidelijk een oude rot in het vak. Ze bekeek me van top tot teen en liet me binnen. Kennelijk was ik goedgekeurd. In de woonkamer zat mijn aanstaande collega. Ze stelde zich voor als Francesca en zei dat ze Italiaanse was. Het was een klein type met heel kort, spierwit geverfd haar. Haar bleke huid werd gesierd door lichtblauwe lingerie. Ze was fel opgemaakt. Ze werkte al jaren voor Monica en ze hadden een moeder-dochterverhouding. Beiden bleken geldwolven in schaapskleding te zijn.

De inrichting was ouderwets burgerlijk. Eiken eetstel en een kunstleren bankstel. Veel asbakken en een grote tv. In de grote slaapkamer stond een tweepersoonsbed, bedekt door een pantersprei. Op het nachtkastje stond massageolie, een mandje met condooms en een keukenrol. Er was absoluut geen sfeer. Het kleine kamertje was nog erger. Dat was vroeger van de dochter des huizes geweest en de laatste twintig jaar niet veranderd. Een eenpersoonsbed met een katoenen verschoten sprei, een kaal bureautje met stoel en een hanglamp aan het plafond.

Mijn werkkleding werd geïnspecteerd en goed bevonden. Francesca en Monica besloten dat ik onder de naam Sarah zou gaan werken en dat ik achttien jaar was. Waar ik deze artiestennaam aan te danken had, weet ik nog altijd niet, mijn onschuldige uiterlijk? Monica vertelde wat de bedoeling was. Alles op seksueel gebied moest voor de klant mogelijk zijn. Douchen vooraf verplicht, zo ook het gebruik van condooms. Ik bedacht dat ik nog nooit een condoom had gebruikt, laat staan dat ik wist hoe ik zoiets bij een man om moest doen.

Triootjes waren dubbel tarief. De seksuele wensen van de klant werden in de hal besproken met Monica. Wij moesten de helft van het geld van de klant aan haar afstaan. Monica zelf werkte niet tot nauwelijks meer. Af en toe deed ze een vaste klant.

Doodsbang zat ik, slechts gehuld in lingerie met de hoge hakken aan mijn voeten, op de bank te wachten tot er een klant aan zou bellen. Mijn lange haar hing los over mijn schouders en ik had geen make-up op, dat heb ik niet echt nodig. Mascara vind ik lastig, want dat wrijf ik ongemerkt over mijn hele gezicht. Naast me zat mijn collega-hoer naar een of andere stomme soap op de tv te kijken. Wij moesten de deur in sexy ondergoed opendoen met als gevolg dat je al halfnaakt voor de vleeskeuring ter beschikking stond.

Er spookte van alles door mijn hoofd: wie ging er eigenlijk naar de hoeren? Zou ik die kennen? De buurman of een kennis van mijn ouders? Die zou dat ook niet prettig vinden om hier betrapt te worden. Verdomme, wie waren nu toch die hoerenlopers? Ik kende er niet één, wie van mijn vrienden zouden zoiets doen? De man van de onthaalmoeder van mijn zoontje van acht maanden?

Stel je voor dat mijn vader hier plotseling zou staan. Bij die gedachte moest ik bijna overgeven. Wat moest ik dan doen, heel hard weglopen? Nee, nee, nee ik kon gerust op twee oren slapen en mijn papa van het lijstje halen. Daar geeft hij zijn geld niet aan uit. Ik kon aan niets anders denken.

‘What the hell doe ik hier? Ik heb toch geen geld nodig! Niemand heeft me hier naar toe gesleept en toch zit ik hier. Ik kan nog altijd weggaan.’

De klok kroop voort. Ik had al bijna een volledig pakje sigaretten opgerookt.

Fuck, de bel. Francesca, de Italiaanse, ging recht overeind staan, streek met haar handen door haar korte geblondeerde haar, priemde haar tieten strak vooruit en gebaarde dat ik haar moest volgen. Ik ging als een schaap achter haar aan. Ze deed de deur open en liet een man binnen. Mijn hart bonkte in mijn keel en ik durfde amper te kijken. Pfff... gelukkig geen bekende.

‘Hallo, ik ben Sarah’.

Francesca legde uit dat ik nieuw was. Dat wist hij allang. Hij behoorde tot de categorie klanten die alle dagen de kranten uitpluizen en vervolgens reageren op de advertenties met de tekst ‘nieuwe meisjes aanwezig’. Hij werd mijn eerste klant. Hij zag er normaal uit en was een beetje verlegen. Een man van in de veertig. Een bolle kop en een halve buik.

Francesca verdween om naar haar soap verder te kijken. Ik nam mijn klant mee naar het kleine kamertje. Het was er ijskoud. Monica gebruikte die achterdeur om haar hond in de tuin uit te laten. Die deur ging dus regelmatig open en vaak vergat ze hem weer dicht te doen. Bovendien was ze te gierig om daar de verwarming aan te hebben.

Ik volgde hem naar de zijkamer en begon mijn eerste praatje kut, terwijl ik hem langzaam uitkleedde. Hij vertelde heel trots dat hij een groot horecabedrijf had. Versteend van de kou en van de angst vroeg ik mijn klant om met me mee te gaan naar de badkamer. Onderweg naar de douche liet hij weten dat hij nog bij zijn moeder woonde.

‘Ik zal je eens lekker inzepen.’

Hij straalde.

Als voorspel liet ik mijn bh-bandjes zo verleidelijk mogelijk zakken en wreef ik met mijn tepels langs zijn buik. Geen reactie, geen erectie. Ik stond op mijn stiletto’s naast een plastic douchebak die dikke billen en piemel in te zepen alsof het de normaalste zaak in de wereld was. Ik wikkelde een handdoek om zijn heupen en pakte zijn hand op weg naar de slaapkamer. In mijn meest verleidelijke pose ging ik op de sprei zitten. Heel langzaam liet ik mijn slipje zakken. Ik was nog maar halverwege mijn benen, toen hij gebaarde dat hij er niet van gediend was. Ik mocht me niet verder uitkleden.

Hij ging op zijn knieën voor me zitten en vertelde dat hij een rollenspel van mij verlangde. Ik was de boze moeder en moest hem zo hard mogelijk billenkoek geven. Hij was het kleine stoute jongetje. Dat moest mij overkomen. Ik haat rollenspellen en mijn eerste klant in ‘het leven’ verwachtte uitgerekend van mij dat ik daarin meeging. Weinig keus.

‘Je bent een stout jongetje! Je verdient een pak slaag op je blote billen.’

Klats, klats, klats. Op de blote billen.

Hij gilde: ‘Mama, mama!’ en masturbeerde zich intussen klaar. Wat vond ik dat vreselijk. Mijn eerste klant en dan niet eens écht neuken. Ontgoocheld ging ik naast Francesca op de bank zitten. Diezelfde dag had ik gelukkig nog twee ‘normale’ klanten.

Francesca en ik moesten aan de stoutste verwachtingen van de klanten voldoen. Met triootjes had ik weinig moeite. Vervelender vond ik het als er lesbische shows van Francesca en mij verlangd werden. Francesca sprak alleen Engels, was ijskoud, schijnheilig en uitermate vrouwonvriendelijk. Kortom, een waardeloze lesbische partner. Ze gruwelde ervan en wist haar hoofd altijd zo te houden dat de klant niet kon zien dat ze geen pest uitvoerde. Er werd niet echt gekust, gelikt en ze plooide haar vingers net alsof ze mij vingerde. Eén grote fake, het stelde geen fuck voor. Of dat juist wel! Het enige wat ze wel graag wilde doen was neuken met een voorbinder, dan hoefde ze mij niet aan te raken. Ik hoor nog steeds Monica’s zware lach als iemand zo’n show vroeg. Met een schorre stem van het vele roken riep ze ons dan toe: ‘Gaan jullie maar lekker met elkaar lebberen!’

Thuis moest ik alles tot in geuren en kleuren aan Dirk vertellen. Het wond hem enorm op en het zag ernaar uit dat het onze relatie goed scheen te doen.

Het weekend na mijn eerste werkweek ging ik met mijn ouders Antwerpen in. Ik wist van ellende niet hoe ik moest kijken. Ik was bang om door een klant herkend te worden en had het gevoel dat er met grote letters ‘hoer’ op mijn hoofd geschreven stond.

Mijn moeder merkte wel iets en vroeg bezorgd: ‘Is er iets met je?’

‘Nee, hoezo?’

‘Je doet zo anders.’

Daar kon ze wel eens gelijk in hebben. Ik zweeg.

De maanden verstreken. Tijdens de werkdagen zaten we in onze setjes met nietszeggende ogen tv te kijken, meestal herhalingen van soaps. Een enkele keer maakte Monica het gezellig voor ons en gingen we samen eten koken of een spelletje doen.

De dagen regen zich snel aaneen. Of je al dan niet moe, zwak, ziek, ongesteld of misselijk was, gewerkt moest er worden. Gemiddeld hadden we tussen de drie en zeven klanten per dag. Als ik veel klanten had verwerkt, gaf dat van de condooms soms akelige ontstekingen en had ik de volgende dagen veel pijn en geen zin om te werken.

Ik kreeg een oudere klant. Na de gebruikelijke ceremonie wilde hij mij alleen maar likken. Ik leunde achterover en spreidde mijn benen wijd. Heerlijk, ik hoefde niets te presteren. Wat zou ik die avond koken? Hing de was nog buiten? Ik kreunde zo nu en dan pro forma. Opeens wist ik niet wat me overkwam. Ik kwam echt klaar! Ik schrok hevig en kon het niet plaatsen. Nog weken daarna voelde ik me er slecht over.

Ik werd steeds handiger en geraffineerder om de mannen klaar te laten komen voordat ze in mij kwamen. De trukendoos werd steeds groter. Ik plaatste het condoom dusdanig in mijn mond dat ik het in één beweging al pijpend afrolde. De klanten merkten niet eens dat ze een condoom om kregen. Sommige klanten probeerden het condoom vlak voor de penetratie stiekem te scheuren. Dat gebeurde meestal als de klanten van achteren kwamen. Ik had dat snel in de gaten en wist mijn hand dusdanig te houden dat ze de kans niet kregen. Ik had van Monica en Francesca gehoord dat dat kon gebeuren. Zij losten het probleem op door hun vagina met een bleekmiddel te spoelen, daar moest ik niet aan denken. Dat zou me gewoonweg niet overkomen.

Francesca en ik hielden de stand bij van wie de mannen onder de douche al zo ver kregen dat ze daar klaarkwamen. Binnen vijf minuten hun zak gelicht, wat centjes minder en weer buiten. Heerlijk, de beste klanten.

Sommige klanten belden met een speciaal verzoek. Zo ook Henry. Hij verlangde vuurrode lippenstift en ik moest een strak latex pakje dragen. Daar had ik geen enkel probleem mee. Henry belde aan en ik deed in de gewenste vermomming open. Er stond een typische seut voor me. Na de gebruikelijke inspectie verlangde hij van mij dat ik een stevige vibrator in zijn kont stak. Gewikkeld in een condoom ging hij erin.

Vreemd genoeg, geen erectie. Na een kwartier was zijn tijd op en verwijderde ik de vibrator. Henry stak die met condoom en al in zijn mond en begon de vibrator te pijpen. Een joekel van een erectie en binnen vijf minuten spoot hij zich helemaal leeg. Hij had me niet eens bekeken of aangeraakt. Bij het afrekenen vroeg hij: ‘Mag ik de volgende keer iets meenemen?’

‘Natuurlijk.’

De volgende keer had Henry een aktetas bij zich. Ik was razend benieuwd wat daar in zou zitten, maar Henry liet me in het ongewisse tot na de douchepartij. Zoals een goochelaar een konijn uit de hoed tovert, haalde hij een komkommer uit de aktetas. Ik had geen idee wat de bedoeling zou kunnen zijn, maar dat werd me snel duidelijk gemaakt. De komkommer moest in zijn kont in plaats van de vibrator. Ik deed de komkommer voorzichtig een condoom om en het spelletje ging precies zoals met de vibrator. Komkommer eruit en pijpen maar. Wat lopen er toch een rare eikels op deze wereld.

Het ging me mateloos irriteren dat ik iedere avond alle klanten en handelingen tot in de kleinste details aan Dirk moest vertellen. Hij kickte daar enorm op. Ik wilde mijn werk en mijn privéleven gescheiden houden en kapte die gesprekken af, wat tot grote ruzies leidde. Ik werd daar totaal onverschillig onder.

Moeilijker had ik het met het liegen tegen mijn ouders. We waren die vorige zomermaanden zoveel met elkaar naar Antwerpen geweest dat ze niet begrepen waarom ik plots geen tijd meer voor ze had. De baan in de IT was geen excuus meer, die smoes kenden ze al. Ik maakte ze wijs dat ik in de week in een frietkot werkte. Ik wist zeker dat ze daar geen voet naar binnen zouden zetten.

Ze geloofden me grif tot mijn zus opmerkte:

‘Hé, je ruikt helemaal nooit naar frituur.’

Au, wat moest ik nu weer verzinnen?

‘Nee, ik kuis boven en zorg voor het eten terwijl madame in de zaak staat.’

Mijn moeder vond het wel heel vreemd dat ik nooit iets over mijn werk vertelde. Normaal praat ik daar honderduit over. Zo nu en dan probeerde ze voorzichtig:

‘Wat heb je vandaag moeten doen?’ of ‘Was het druk op je werk?’

Ik werd heel boos. ‘Wat valt er over poetsen te vertellen!’

Ze hield wijselijk haar mond. Ik leidde een dubbelleven, voor mijn ouders en voor de buitenwereld. Alleen goede vrienden wisten wat ik deed en voor oppervlakkige kennissen hield ik een vaag verhaal op. De meesten waren niet achterlijk. Ik zag aan de blikken in hun ogen wat ze dachten: die verdient het geld op haar rug, je kunt van poetsen nu eenmaal geen dure kleren kopen. Toen ik bovendien in een mooie nieuwe auto verscheen, werden die blikken nog veel betekenisvoller.

Ik kocht niet alleen een nieuwe auto, maar besloot ook om een paar nieuwe tieten te kopen. Door de borstvoeding was mijn mooie natuurlijke cup D in een minimale cup C veranderd. De lade vol mooie lingerie kon ik wel weggooien, want de tieten hingen als theezakjes in mijn veel te grote bh’s. Monica vond de verbouwing van de voorgevel noodzakelijk voor het bedrijf en ik was het volledig met haar eens. Zij had het adres van een plastisch chirurg en binnen een maand zat ik met een paar prachtige volle tieten op de bank.

Tijd om van de operatie te herstellen was er niet, want er moest gewerkt worden. De enige concessie die Monica deed, was dat ik de speciale ondersteunende bh (die ik drie weken moest dragen) op de bank mocht aanhouden. Zodra er een klant kwam, moest ik die uitdoen. De pijn was de eerste dagen zo erg dat ik mijn armen niet kon bewegen. Ik was als de dood dat de klanten aan mijn borsten zaten, wat onvermijdelijk was.

Na twee maanden had ik de kunst afgekeken en besloot ik om voor mezelf te beginnen met de privé ontvangsten. De resterende tijd bij Monica gebruikte ik om nog meer ervaring op te doen en de kneepjes van het vak te leren. Ik leerde via de contactpersonen hoe je de advertenties het best in de krant moest plaatsen. Er kwamen vertegenwoordigers langs met doktershandschoentjes, glijmiddelen, sponsjes en condooms in alle mogelijke geuren en kleuren. Die sponsjes werden gebruikt om in je vagina te steken als je ongesteld was. Ik was voorbereid en wist bij wie ik wat moest kopen.