Als kind wordt Richard ernstig mishandeld en verwaarloosd door zijn gestoorde moeder. De afschuwelijke omstandigheden thuis laten een spoor van verwoesting na. Als tiener probeert Richard door middel van alcohol en drugs te ontsnappen aan de schaamte, de angsten en de pijn die hij niet kan begrijpen. Hoezeer hij zijn moeder ook haat, toch zou hij willen dat zij hem beschermt tegen alle kwaad.

NBD|Biblion recensie

De Amerikaanse auteur van dit boek beschrijft zijn eigen, hoogstpersoonlijke jeugdervaringen als puber. Hij geeft de liefdeloze opvoeding weer met vernedering en zonder bevestiging. Zijn vlucht in drank, drugs en het niet serieus genomen worden door de hulpverlening. Daardoor ervaart de jongeman opnieuw het gebrek aan respect en vertrouwen. Na een ervaring in een werkkamp stelt deze persoon zich de vraag waar zijn gedrag vandaan komt. Welke rol speelt de moeder en welke rol speelt hij zelf? Ook zijn geloof speelt een rol. De jongen wordt opgenomen in een bevriend gezin en ervaart via de kinderen in dat gezin zijn eigen gevoelens, Hij maakt dan een emotionele ontwikkeling door en deze ontwikkeling gaat via vrienden door, ondanks strijd en tegenslag. Middels een brief vraagt hij zijn moeder om vergeving, die brief komt echter te laat, maar heeft voor hem wel de betekenis van een afsluiting. Door het persoonlijke karakter van het boek is het een boeiend relaas met een happy end. Het boek dat leest als een roman, is een afzonderlijk leesbaar vervolg op 'Ik ben niet slecht' (2005)*. Normale druk.

(NBD|Biblion recensie, C. Oranje-Timmerman)
(source: Bol.com)

"En dan, zomaar op een vrijdagavond in oktober, wordt de grond onder mijn voeten weggeslagen, ben ik weduwe, hebben mijn kinderen geen vader meer, is alles leeg en stil.
Zomaar.
Op een vrijdagavond in oktober.
Zijn er alleen nog herinneringen aan negentien jaar samen, kan ik hem niet meer voelen, ruiken, proeven, horen en zien. Zo'n mooi mens, weg bij mij.
Wat nu dan?
De autorit van het AMC naar huis kan ik me niet meer herinneren. Mijn broer reed en ik zat er naast, denk ik.
En thuisgekomen voelt ons huis niet meer als thuis, ging ik aan de keukentafel zitten. Zoals ik weet ik veel hoe vaak al heb gedaan. Maar het voelt niet meer hetzelfde, niks is meer hetzelfde.

De binnenkant van verdriet is een waargebeurd verhaal, geschreven vanuit het hart van Brenda Beukering, die in 2007 plotsklaps weduwe wordt van Marco. Ze vertelt haar herinneringen en emoties op een toegankelijke en aangrijpende wijze en beschrijft de worsteling van de eerste jaren na, zoals zij het noemt, de Oerknal.

Centraal in het boek staan de keuzes die ze maakt om vooruit te komen en te overleven. De consequenties van haar keuzes zijn soms pijnlijk, maar gelukkig ook vaak om te lachen! Brenda neemt je mee in de emotionele rollercoaster na haar Oerknal.

(source: Bol.com)

Iedere dag loopt commissario Brunetti - de sympathieke hoofdpersoon uit de wereldwijde bestsellerserie van Donna Leon - door Venetië, van zijn huis naar het politiebureau, onderweg nog een bezoekje brengend aan een oude vriend of het café.

In Mijn Venetië neemt Donna Leon u mee door de stad waaraan ze haar hart heeft verloren. Geen wandeltochten langs toeristische attracties, maar een persoonlijke rondleiding, waarbij Donna Leon de ziel van de stad blootlegt. Met haar scherpe oog voor detail weet ze een fraai beeld te schetsen van het dagelijks leven in deze bijzondere stad.