Stemming zakt

Ja, de heren Hompes en Frank begonnen hun optimisme nu ook te verliezen.

In het begin was het zo goed gegaan. Elke dag zagen zij de goudschilfers schitteren in het rulle zand.

Waar was het goud gebleven? De mensen groeven en groeven en de stemming zakte. Ze vonden niet meer zoveel als in het begin.

‘Gek, we zijn een halfjaar bezig en het lijkt wel of we in die tijd het meeste goud eruit hebben,’ sprak de heer Hompes eens.

Daarmee vertolkte hij ook de gevoelens van zijn collega, die ook het voorhoofd fronste en elke dag minder optimistisch werd.

‘We zitten misschien naast de eigenlijke ader,’ sprak hij zichzelf moed in.

Ook de arbeiders werden een beetje moe, nu er niet zoveel meer tevoorschijn kwam.

Toen verschenen de ingenieurs van de Staatsmijnen in Limburg, ervaren delvers, zij het van zwart goud. Ze kwamen er met plechtstatige deskundigheid.

Het geheim zou nu op hoog niveau ontsluierd worden. Zat er een goudader, en zo ja, waar liep die?

Ze verstuurden tien monsters naar Delft en verdwenen toen weer. Zou de uitslag erg verschillen van die van Schone?

Terwijl de heren Hompes en Frank in het begin nog weleens in hun verwachtingsvolle enthousiasme vergaten dat je bij het aanpakken van zand en aarde vuile handen kunt krijgen, raakten ze nu helemaal geen grond meer aan.

Het antwoord uit Delft kwam in een zakelijk doch duidelijk gesteld rapport: ‘De monsters 1, 2, 3, 4, 5, 7, en 10 bevatten goud, maar waarschijnlijk in een hoeveelheid die uit een commercieel oogpunt geen waarde heeft.’

Die hoeveelheden lagen per kubieke meter van 0,035 gram tot 0,086 gram.

‘De waarde aan goud in het zand bedraagt hoogstens 8 cent per 1.000 kilo of 14 cent per kubieke meter zand.’

Dat was een heel ander geluid dan het resultaat van de heer Schone.

En toch wees het officiële onderzoek uit dat de heer Schone de plank nou ook weer niet zo ver mis had geslagen.

Want er was nog een proef, die met nummer 9.

De eerste 100 gram grond bevatte niets, maar de tweede 100 gram bleek 0,2 gram goud te bevatten, een bedrag van 28 cent per kubieke meter.

Het is daarom interessant om de conclusie van dr. Hoogewerff te vernemen.

Hij schrijft: ‘Dit goud is zeer waarschijnlijk in kwartskorrels besloten, kwartskorrels die weerstand boden aan een langdurig natuurlijk vergruizingsproces zullen niet gemakkelijk langs kunstmatige weg zo vergruisd worden dat ze hun zeer fijn verdeelde goud loslaten.’

Dat was dat.