Leo van de Ruit

De Kneet

Entertainer op twee wielen

2005

Op 2 november 2004 overleed volkomen onverwacht oudwielrenner Gerrie Knetemann (53). In de jaren zeventig en tachtig behoorde hij met zijn leeftijdgenoten Zoetemelk, Raas en Kuiper tot de wereldtop van de beroepsrenners. Zijn grootste triomf was in 1978 de wereldtitel, op de Nürburgring veroverd na een zinderend duel met Francesco Moser. Knetemann won tien Touretappes, legde twee keer beslag op de Amstel Gold Race en was een specialist in korte tijdritten, wat hem in tal van meerdaagse koersen de eindzege opleverde. Daarnaast was Knetemann ook een entertainer met veel Amsterdamse humor. De Nederlandse taal verrijkte hij met uitdrukkingen als ‘ik ben uitgewoond’, ‘harken’ en ‘de dood of de gladiolen’. ‘De Kneet’ belicht uitvoerig een rijke wielerloopbaan met triomfen, maar ook met zware tegenslagen.

NBD|Biblion recensie

Op 2 november 2004 stond het hart van Gerrie Knetemann plotseling stil. Hij werd 53 jaar oud. Begonnen als stratenmaker in Amsterdam groeide hij uit tot een bekend wielercoureur. Hij stopte in 1989 met wielrennen. Vanaf 1991 begeleidde hij jaarlijks de Nederlandse wielrenners tijdens het wereldkampioenschap. Als bondscoach stierf Knetemann dus in het harnas. Zelf werd hij wereldkampioen in 1978, won tien etappes in de Tour de France en droeg acht dagen de gele trui. Knetemann was geen supertalent, maar hij beschikte over koersinzicht en mentale kracht. Eigenschappen waarmee je het als wielrenner ver kunt brengen. Zo beschrijven de auteurs – beiden wielerjournalist – Gerrie Knetemann in biografische schetsen. Soms te haastig of hapsnap, maar wel altijd deskundig. Zolang er geen volwaardige biografie over Knetemann bestaat, voldoet deze uitgave als een eerbetoon aan het karaktermens en de taalverrijker (‘harken’, ‘de dood of de gladiolen’) Gerrie Knetemann. Bevat twee katernen zwartwitfoto’s, gedichten over de Kneet, een erelijst en een voorwoord van ex-wielrenner Peter Winnen.