Gehoorzame vis

Tot mijn verbazing kwam ik de vrouw van mijn viszaak in het park tegen, midden op de dag. 'Moet jij niet in de winkel staan?' vroeg ik haar. Ze slaakte een diepe zucht. 'Ja, eigenlijk wel, maar ik moest even een luchtje scheppen. Ik was zo boos!' Ik zei niets, de stoom kwam uit haar oren, het verhaal zou vanzelf wel komen. 'Er kwam net een klant,' brieste ze, 'zo’n hele chique tante weet je wel, zo'n kakmadame. Ze kwam mosselen terugbrengen. Een half zakje.'

De visboer zette haar hoge stem op: `Mevrouw! Normaal koop ik mijn vis in de stad. Nu één keer hier en meteen gaat het mis! Deze mosselen zijn niet goed! Bedorven, helemaal fout! Als alles hier van een dergelijke kwaliteit is kunt u de zaak beter sluiten! Ik wil mijn geld terug, voor de hele zak!!'

De visboer hapte naar adem. Ze was echt in het diepst van haar ziel geraakt. 'Verkeerde mosselen, hoe haalt ze het in haar hoofd. Ze hoeft toch niet zo hoog van de toren te blazen?'

'Hoe reageerde je?' vroeg ik. Ondanks alles schoot de visboer in de lach.

'Ik kon niets zeggen, maar mijn man was gelukkig ook in de zaak. Hij vroeg waaraan mevrouw had gemerkt dat de mosselen niet goed waren. Ze zei Meneer! Normaal gaat een mossel open als je op zijn schelp tikt! Maar deze niet, geen van allen, ze doen het geen van allen!

Mijn man keek die mevrouw aan en zei heel serieus: Mevrouw,ik was er al bang voor; ze zeiden het al bij de veiling. Er is een ploegje dwarse mosselen bij. Ze hadden me al gewaarschuwd: als dat maar goed gaat... Nou dat is dus niet goedgedaan. Kom mosselen, naar achter met jullie! Ik zal jullie eens leren! En terwijl mijn man naar achter liep seinde hij naar mij dat ik geld moest teruggeven. Ik hoorde hem in de keuken foeteren op de mosselen. Kunnen jullie wel, die mevrouw zo op stang jagen...Foei toch!!

Ik heb mevrouw haar geld teruggegeven voor de hele zak. Terwijl ze waarschijnlijk de helft gewoon lekker heeft opgegeten. Stom mens, kale kak! Ze bedankte me niet eens en liep zo de winkel uit.'

De visboer keek me aan en kalmeerde een beetje toen ze mij zag lachen. We liepen samen een rondje door het park tot ze de humor van het gebeuren wel inzag.

'Ik ga terug naar de zaak' zei ze, 'kom zo even in de winkel, dan krijg je een haring van me....een gehoorzame!'