Inleiding

Het grote Holland Casino verbaasde begin 2010 vriend en vijand toen uit de jaarcijfers over boekjaar 2009 bleek dat het gokimperium voor het eerst in haar bestaan een negatief resultaat had geboekt.

De organisatie zelf grossierde in het benoemen van externe oorzaken waaraan de rode cijfers ten oorsprong zouden liggen.

Het antirookbeleid had al een enorme impact gehad. Maar omdat deze wet pas medio 2008 was ingegaan, kon de ellende voor dat jaar nog binnen de perken worden gehouden.

Hetzelfde gold eigenlijk voor de 29 procent kansspelbelasting, die dankzij de toenmalige staatssecretaris van Financiën De Jager ineens uit de lucht kwam vallen.

Maar nadat in de Verenigde Staten verschillende banken failliet waren gegaan en de recessie uitbrak, was de chaos compleet. Een verliesgevend casinobedrijf! Kon dat echt? Jazeker, dat kon echt. Maar het is te eenvoudig om bovenstaande opsommingen alleen als reden van de teloorgang te bestempelen. Intern ging er namelijk de afgelopen dertig jaar ook genoeg mis. Er zijn fouten gemaakt, we zijn als organisatie te afwachtend geweest, sloten soms de ogen waar krachtig optreden gewenst of zelfs noodzakelijk was.

Dit boek beschrijft de acties (of het achterwege blijven daarvan!) die mede tot de penibele financiële situatie hebben geleid. Echter, er is meer. Om te begrijpen hoe sommige zaken überhaupt konden plaatsvinden, is het noodzaak om te weten hoe Holland Casino als bedrijf in elkaar steekt.

Wie er aan de touwtjes trekt.

Hoe men onderling met elkaar omgaat.

Welke belangen er spelen nu de organisatie in het midden van een grote reorganisatie zit.

Wie de potentiële concurrenten aan de zijlijn zijn en nu reeds binnen Holland Casino met de directie dineren.

Hoe zaken als preventie op het gebied van witwassen en kansspelverslaving soms heel erg... en soms niet zo belangrijk zijn.

De gebeurtenissen in dit boek zijn echt. Voor wat betreft de personages heb ik gefingeerde namen gebruikt om hun privacy niet te schenden. Dit met uitzondering van publieke figuren zoals – bijvoorbeeld – de (voormalige) bestuursvoorzitter. Waar nodig heb ikzelf bepaalde uitspraken voor mijn rekening genomen, ook vanwege anonimiserende redenen.

Ik heb van de twee decennia achttien jaar met veel plezier en voldoening voor Holland Casino gewerkt. Daarbij wil ik vooral het personeel in de vestigingen hartelijk danken voor alle inzet die ik in die jaren heb mogen aanschouwen en meemaken. De gastgerichtheid is onder de collega’s in en rondom de speelzalen altijd onveranderd hoog geweest.

Na deze periode heb ik het nog wel een jaar als bedrijfsleider in een speelautomatenhal geprobeerd, maar het was op. Mijn nieuwe baas was net zo opgelucht als ik dat de twaalf maanden voorbij waren en regelde een keurige aftocht.

Ten slotte. Nee, ik ben zeker geen heilig boontje nu ik een kijkje achter de schermen van het staatscasino geef. Sterker, ik was zelf jarenlang een warm pleitbezorger van het beleid en gaf zelfs geregeld aanwijzingen aan eenieder om de winstgevendheid te verhogen. Kortom, indien u als lezer vindt dat een medewerk(st)er wellicht beter had moeten weten, of beter had moeten handelen... Bedenk dan dat in heel veel gevallen zij ook ‘gewoon’ mijn ideeën of opdrachten uitvoerden.