Aanleiding

Holland Casino opende op 1 oktober 1976 haar deuren voor het grote publiek, na een jarenlange discussie of de Staat welles-nietes gokbaas kon en mocht worden.

Voor mij ging de personeelsdeur naast de parkeergarage open op 31 januari 1989, toen ik op de Kruiskade te Rotterdam in de plaatselijke vestiging toegelaten werd tot de cursussen Amerikaanse Roulette en Blackjack.

Nog diezelfde dag is – in eerste aanleg – het idee voor dit boek ontstaan. Sterker, de navolgende gebeurtenis was bij vele collega’s een vaste grap geworden.

Tijdens onze laatste pauze, zo rond drie uur ’s middags, stuitten mijn medecursisten en ik in de bedrijfskantine op onze toekomstige collega’s. Hoewel we met veel dedain werden aangekeken en in geen enkele discussie werden betrokken, konden we hun conversaties wel volgen.

“Tering zeg! Je gelooft nooit wat ik nu weer zojuist in de speelzaal heb meegemaakt.”

[...]

“Ja, inderdaad te gek voor woorden. Iemand zou daar eens een boek over moeten schrijven!”

Een van mijn medecursisten reageerde meteen. “Dan moet je hem hier hebben. Hij heeft iets in de journalistiek gedaan.”

Wel, die uitspraak heb ik ruim twee decennia lang onthouden zonder dat daar tot 2010 serieuze bedoelingen bijzaten. Nog geen enkel doel, nog geen enkel idee over het thema, of zelfs maar enige vorm van structuur. Niets van dat alles.

Misschien een beetje laat dus, maar hier is het boek dan.

Een van de redenen dat er nimmer eerder een dergelijk verhaal over Holland Casino is verschenen, kreeg ik ook tijdens mijn luistervinken op die bewuste laatste januaridag in 1989 te horen.

“Maar ja, zo’n boek heeft toch geen zin. Wie zou ons geloven?” Tijdens het schrijven van dit boek heeft bovenstaande zin meerdere malen een zaadje van twijfel in mijn gedachten geplant. Vaak gooide ik hele alinea’s weg, zoals die waarin ik zojuist had beschreven dat er een heuse mensendrol onder de Blackjacktafel was gevonden, dat een echtpaar door haar stommiteit ruim anderhalf miljoen misliep of dat de cao-voorstellen van 2011 al drie jaar eerder waren doorgerekend.

Om ze vervolgens toch maar weer allemaal terug te plaatsen.

Het is namelijk zó gebeurd.