De beslissing

Drup bleef bij haar vader zitten. En vroeg hem of hij werkelijk wilde sterven. Hij beaamde het. Hij leed en wilde niet nog meer lijden. Zijn leven was klaar. Hij wilde niet wachten tot hij nog verder afzwakte. Tot hij zelf niet meer kon slikken of meer dood dan levend verder en verder van de wereld af kwam te staan.

Hij wilde zelf beslissen. Op het moment dat hij nog zelf kon beslissen èn kon handelen. Daarom moest het nu gebeuren.

Drup legde haar hoofd op de borst van haar vader. Ze zou hem zo missen. De vader aaide ontroerd haar krullen. Glimlachte zwak, sprak zijn liefde uit voor zijn dochter, voor zijn vrouw. Nogmaals uitte hij zijn wens. Hij zou zijn gezin achterlaten, maar hij zag terug op een goed leven. Zo zou het einde ook moeten zijn. Dus moest er gehandeld worden. En snel. Hij keek Drup indringend aan. Het was duidelijk. Hij wilde sterven. Voor het te laat was.

Haar vader viel in slaap. Drup verliet de kamer. Ze besprak de nieuw ontstane situatie met haar moeder. Ze kwamen tot de conclusie dat ze er nu alleen voor stonden; ze waren in de steek gelaten door de artsen. Maar Drup had een belofte op zich genomen. Ze had haar vader beloofd hem te helpen naar de dood. Als het dan niet mét hulp van de artsen kon, dan maar zónder. Ze zette haar verdriet opzij en was vastberaden en strijdlustig. Ze zou handelen. Ze nam contact op met haar broers en zussen en besprak een te volgen strategie.

Toen haar vader wakker werd nam Drup het scenario met hem door. Drup zou middelen regelen die het hem mogelijk zouden maken om te sterven. Haar vader hoorde het aan. Hij was emotioneel en geroerd door de toewijding van zijn dochter. Hij wilde met zijn vrouw en andere kinderen spreken. Hij wilde nadenken over de vraag of hij de hulp van zijn dochter mocht accepteren, nu de artsen niets voor hem zouden doen.

Een dag later belde Drups moeder haar jongste dochter op. Haar vader bleef bij zijn standpunt uit het leven te willen stappen. Hij had zijn andere kinderen gesproken. Zij hadden veel begrip voor hem, steunden hem en vonden het fijn dat Drup actie zou ondernemen. Ze begrepen heel goed dat haast was geboden. Hoe veel ze ook van hun vader hielden, ze beseften dat het afscheid snel zou moeten komen. Juist omdat ze zoveel van hem hielden.