Hoofdstuk 10

Ryan lag daar, met Kelly in zijn armen, en probeerde te begrijpen wat er net was gebeurd. Oppervlakkig gezien was het een heel snelle, heel hartstochtelijke vrijpartij geweest. Een van de beste die hij ooit had gehad.

Het ging echter dieper dan dat. Het was niet alleen seks. Als het alleen seks was geweest, had hij nu niet het gevoel gehad alsof zijn hart zijn lichaam uit zou bonzen. Dan was hij nu niet zo in de war geweest, dat hij met zijn gevoelens geen raad wist.

Nooit eerder hadden ze zo intens de liefde bedreven. Het liefdesspel tussen hen was altijd sexy en vrolijk geweest. Maar deze keer was het bijna hartverscheurend geweest, en hij kon het verdrietige gevoel dat zich nu van hem meester maakte, niet van zich afschudden.

Hij streelde haar wang en trok haar toen langzaam van zich af totdat hij in haar ogen kon kijken. Ze zag er erg kwetsbaar uit. Breekbaar en doodsbang. Het trof hem als een dolksteek. Was ze bang voor hem? Vanwege alles wat er gebeurd was? Hij zou het vreselijk vinden als ze er problemen mee had dat ze had toegegeven aan hun overweldigende wederzijdse aantrekkingskracht nadat hij haar had mee teruggenomen naar New York.

‘Waar denk je aan?’ vroeg hij schor. ‘Zeg me dat je er geen spijt van hebt, Kell. Doe me dat niet aan.’

Langzaam schudde ze haar hoofd.

Een intense opluchting daalde over hem neer. Hij streelde haar wang, genietend van haar zijdezachte huid. Ook al had hij zichzelf nog zo voorgehouden dat hij beter af was zonder haar, hij kon zichzelf niet langer voor de gek houden. Hij verlangde naar haar. Hij wilde haar terug. Nadat hij hun verloving had verbroken, had hij diep nagedacht over hun relatie. Misschien had het ook wel aan hem gelegen. Misschien had hij niet zo hard moeten werken. Misschien had hij haar verwaarloosd.

Hoe dan ook, het was vreselijk misgelopen, en hij was vastbesloten om uit te vinden waar het aan lag, zodat het niet nog eens kon gebeuren.

Omdat hij de verleiding niet kon weerstaan, kuste hij haar voorhoofd en daarna haar oogleden. Hij kuste haar wangen en haar mond teder, en gleed toen naar haar oor.

Tot zijn verrassing voelde hij zijn mannelijkheid verstrakken en zijn lid zwol in haar zachte, vochtige warmte. Hij bewoog met zijn heupen waardoor ze zachtjes begon te kreunen en haar vingers in zijn schouders groef.

Hij gleed soepel in en uit haar, en hij trok haar been iets op zodat hij er nog beter bij kon.

‘Vind je het prettig zo op je zij?’ vroeg hij zacht. ‘Gaat het zo wel, of wil je liever bovenop?’

Ze bloosde, en hij glimlachte om haar plotselinge verlegenheid.

Zonder op haar antwoord te wachten trok hij haar boven op zich, waarbij ze met haar handen op zijn borst steunde.

Ze was heet en strak om hem heen. Hij klemde zijn kaken op elkaar en sloot diep ademhalend zijn ogen. De eerste keer had hij zijn zelfbeheersing al compleet verloren. Deze keer wilde hij het langer laten duren.

Ze klemde haar knieën tegen zijn zij, en hief haar heupen een klein stukje op om hem vervolgens weer te omringen met haar zijdezachte zaligheid.

Ze leek schuchter en een beetje onzeker, en hij vond haar verrassende verlegenheid vertederend. Hij begon haar te strelen, alsof hij haar gerust wilde stellen. Naarmate hij zijn handen over haar weelderige lichaam, haar gezwollen buik en prachtige borsten liet glijden, wilde hij haar alleen nog maar laten genieten.

Liefkozend streek hij over haar volle borsten. Haar tepels waren donkerder en geprononceerder, en hij kon bijna niet wachten om ze opnieuw te proeven.

Hij gaf er teder een kneepje in, zodat ze nog harder werden. Ze zoog haar adem in en trok haar spieren samen om hem heen totdat hij kreunde, verbeten zijn orgasme uitstellend.

‘Ik hou van je lichaam. Je bent zo mooi zwanger, Kelly. Ik kan mijn handen en mond niet van je afhouden. Ik word helemaal gek van je.’

Ze schonk hem een stralende glimlach, die hem tot diep in zijn ziel raakte.

Ze pakte zijn handen, vlocht haar vingers door de zijne en hief toen haar heupen weer een tikje op zodat hij weer door haar zoete zaligheid gleed.

Hij blies langzaam zijn adem uit, en toen liet ze zich zakken, hem opnieuw geheel omvattend.

‘Ik word gek van je,’ mompelde hij.

Ze glimlachte tevreden.

Hij genoot van het gevoel van haar kleine handen in de zijne. Hem stevig vasthoudend begon ze langzaam en ritmisch te bewegen.

Haar blik haakte zich in de zijne en ze bleef hem aankijken, terwijl ze de liefde met hem bedreef, en hem steeds dichter naar de totale ontlading bracht.

Ze begon steeds sneller en onregelmatiger adem te halen. Met een verhit gezicht klemde ze zich om hem heen. Ze was bijna zover, zag hij. Zelf balanceerde hij op het randje, maar hij was vastbesloten haar eerst te laten komen.

Het kostte hem zijn laatste restje zelfbeheersing. Zijn lichaam verstrakte. Hij hield echter vol, en even later begon ze om hem heen te schokken. Haar hele lichaam trilde.

Hij trok haar naar zich toe, en hield haar in zijn armen, meegaand in het ritme. Hij streelde en liefkoosde haar, kuste haar kruin, intussen mompelend hoe mooi ze was.

Terwijl het orgasme langzaam uit haar wegebde, bereikte hij zijn hoogtepunt. En al die tijd bleven ze elkaars handen vasthouden, hun vingers stevig verstrengeld.

Hij trok hun handen tussen hen in, tegen hun borst aan, tegen hun hart aan terwijl hij meegevoerd werd op de golven van puur genot.

Ze zeeg op hem ineen en begroef haar neus in zijn nek. Ze kuste hem net onder zijn oor, een lief gebaar dat hem deed glimlachen.

Hij had haar genegenheid gemist. Die aai in het voorbijgaan, die spontane kus, die lieve glimlach naar hem, hij had het gemist. Hij had háár gemist.

Nu moest hij ervoor zorgen dat ze niet nog eens vertrok. Hij wist heel goed dat een relatie niet met seks te herstellen was. Absoluut niet.

Hij besefte dat het niet gemakkelijk zou worden. Daarvoor waren het wantrouwen en het verdriet tussen hen te groot, maar op de een of andere manier moesten ze eruit zien te komen. Een andere optie was er in zijn ogen niet.

Ze was van hem. Ze was zwanger van zijn kind. Dat maakte alles wat hem betrof heel eenvoudig. Ze hoorde bij hem. Ze had hem nodig om voor haar te zorgen. Hij wilde voor haar zorgen.

Als hij bereid was het verleden te vergeten, zou zij dan niet bereid moeten zijn hun relatie opnieuw een kans te geven? Hij had haar tenslotte niet bedrogen.

Maar ze had zoveel verdriet en woede in zich. Er was bij haar iets vanbinnen geknakt. Was dat gebeurd toen hij haar de deur had gewezen? Wat had ze dan verwacht?

Hij streelde haar haar en moest zich beheersen om het verleden niet weer op te rakelen. Hij had zichzelf – en haar – beloofd om alles achter zich te laten.

‘Wat dacht je van ontbijt in bed?’ vroeg hij.

‘Hm, dat lijkt me heerlijk. Ik kan geen stap meer verzetten en voel me plotseling heel erg lui.’

Hij glimlachte, want hij kon zich niets leukers indenken dan knus met haar te ontbijten in bed.

‘Ik ga de roomservice bellen. Blijf jij maar lekker liggen, ik ben zo terug.’

Hij gaf een kus op haar neus en bevrijdde zich toen voorzichtig uit haar warme omhelzing. Hij duwde haar zachtjes op haar zij, trok het laken over haar heen en ging toen op het randje van het bed zitten.

Hij keek even om en zag grinnikend dat ze onmiddellijk, net als vroeger, zijn kussen in beslag had genomen.

Hij belde de roomservice, bestelde een ontbijt voor twee en rolde toen weer naast haar terug.

‘Je krijgt mooi je kussen niet terug,’ mompelde ze.

Glimlachend steunde hij met zijn hoofd op zijn hand. ‘Ze kunnen mij later nooit verwijten dat ik mijn meisje haar genoegens heb ontzegd.’

Ze trok haar wenkbrauw op en bestudeerde even zijn gezicht.

‘Ben ik dat?’ vroeg ze.

Hij fronste zijn voorhoofd. ‘Ben je wat?’

‘Jouw meisje,’ zei ze eenvoudig. ‘Ik moet weten wat dit betekent, Ryan. Zijn we weer bij elkaar? Ik weet niet wat er van mij verwacht word.’

Hij haalde diep adem. Dit moest hij goed aanpakken. Hij wilde het vooral niet verpesten, niet nu hij haar bijna zover had waar hij haar hebben wilde.

‘Ik denk dat jij dat zelf bepaalt,’ zei hij voorzichtig. ‘Ik ben er eerlijk voor uitgekomen wat ik wil, hoe het verder moet met onze relatie. Maar jij moet nu beslissen of dit is wat jij wilt. Of je bij mij wilt zijn. Ik zeg niet dat we nu over alles heen moeten stappen, maar we kunnen er wel voor kiezen om bij elkaar te zijn, zodat we eruit kunnen komen.’

Ze moest slikken, en hij zag weer de angst in haar ogen. Zijn maag kromp samen. Hij begreep niet waar ze zo bang voor was. Was hij dan zo’n bullebak?

‘Mijn verstand zegt dat ik wel gek lijk om het zelfs maar te overwegen,’ mompelde ze.

‘Wat zegt je hart?’ vroeg hij zacht.

Ze zuchtte en keek hem met een blik vol emotie aan.

‘Mijn hart zegt me dat ik dit wil. Ook al zegt mijn verstand het tegenovergestelde. Misschien is dit het verkeerde tijdstip om over onze relatie te praten, nu we nog murw van het vrijen zijn.’

Hij streelde haar lippen met zijn vinger. ‘Een beter tijdstip is er niet, want nu zijn we juist onbevangen. Alle muurtjes en obstakels zijn weg. Het gaat alleen om ons tweeën en hoe we ons voelen.’

‘Hoe voel je je, Ryan? Wil je dit echt?’

‘Ja, Kell, ik wil dit echt. Ik wil het zo graag, dat ik helemaal misselijk word bij het idee dat je me in de steek laat.’

Ze sperde haar ogen open. ‘Maar ik héb je nooit in de steek gelaten!’

Hij blies zijn adem uit. ‘Laten we het daar nu niet over hebben, goed? Wat er in het verleden ook is gebeurd, ik wil gewoon niet dat je nu bij me weggaat.’

‘Oké,’ zei ze zo zachtjes, dat hij het bijna niet kon verstaan.

Hij tilde haar kin een tikje omhoog. ‘Oké?’

‘Ik wil blijven. Ik heb geen idee hoe we eruit gaan komen, maar ik wil het wel proberen.’

Hij voelde zich zo opgelucht, dat hij even naar adem moest happen.

‘We gaan het niet alleen proberen,’ bezwoer hij haar, ‘maar het gaat ons ook lukken, Kell. Het komt helemaal goed.’