Hoofdstuk 3

 

 

 

‘Als je me nog steeds bang probeert te maken,’ fluisterde ik, ‘zul je beter je best moeten doen.’

Jax lachte zacht, schor. ‘Ik ben bang genoeg voor ons beiden.’ Hij nam mijn gezicht tussen zijn handen, draaide het omhoog en kuste me.

Op het moment dat zijn lippen de mijne raakten, schoot er een bijna pijnlijk gevoel van pure liefde door mijn hart. Ik greep me vast aan zijn middel en ging op mijn tenen staan om hem dieper te kunnen kussen. Mijn aderen vulden zich met hitte en begeerte, een onvermijdelijke reactie op zijn heerlijke geur… de warmte van zijn harde lichaam… de smaak van zijn mond.

Grommend trok hij me tegen zich aan. Ik hunkerde al zo lang naar hem, dat mijn honger bijna niet meer te stillen leek. Mijn tong streelde de zijne, likte de binnenkant van zijn mond. Ondertussen hield ik mijn mond onbeschaamd wellustig op de zijne gedrukt.

‘Kom hier.’ Hij trok de ceintuur van mijn badjas los, duwde daarna het kledingstuk over mijn schouders naar achteren tot het op mijn onderarmen hing.

Ik liet hem de mouwen van mijn armen af trekken en voelde de badjas van me af vallen.

‘Goeie God.’ Hij trok me naar zich toe, klemde mijn naakte lichaam hard tegen het zijne aan.

Toen ik de knopen van zijn gilet in mijn huid voelde drukken, realiseerde ik me dat ik hem bij onze afspraakjes in Vegas nooit in dit soort zakelijke kleding had gezien. Mijn hoofd wegdraaiend, wierp ik een blik in de spiegel aan de muur, en ik rilde toen ik ons beiden zag staan: Jax, donker en formeel gekleed, een gevaarlijk sexy zakenman, en ik, naakt en schaamteloos.

‘Kijk,’ fluisterde ik.

Toen hij naar de spiegel keek, zag ik pure lust over zijn mannelijke gezicht glijden.

Hij sloot zijn ogen en legde zijn kin tegen mijn slaap aan. ‘Je bent zo mooi, liefje. Zo heet, dat ik verdomme wegbrand. Ik ben zo bang om het te verknallen. Om je op een dag aan te kijken en te zien dat het licht verdwenen is dat je altijd in je ogen hebt wanneer je naar me kijkt.’

‘Jax.’ Hij had me altijd al het gevoel gegeven dat ik de geweldigste vrouw ter wereld was. Maar hoe opwindend ik het ook vond om weer bij hem te zijn, de pijn die hij me had bezorgd, klopte nog steeds als een open wond diep in me. ‘Je hebt me gekwetst,’ zei ik zacht. ‘Je hebt mijn hart gebroken.’

Hij legde zijn voorhoofd tegen het mijne. ‘Ik heb ons allebei pijn gedaan. Ik wou dat ik kon zeggen dat het nooit meer zal gebeuren, maar ik weet niet wat ons te wachten staat, of hoe het leven met mij je zal bevallen.’

‘Ik zal vast ook fouten maken.’ Ik begon de knopen van zijn gilet los te maken, een voor een. ‘We moeten gewoon van elkaar houden.’

Hij hield zijn hoofd schuin en nam opnieuw bezit van mijn mond. Ditmaal kuste hij me met zoveel tederheid, dat ik de tranen achter mijn ogen voelde prikken. Zijn handen kwamen langzaam omhoog, tot onder mijn borsten, met de duimen onder de welvingen. De streling van zijn vingers over mijn gevoelige huid maakte mijn tepels hard. Ik kreunde zacht, smekend om een stevigere aanraking. Het weeë gevoel diep in mijn onderbuik was bijna pijnlijk, en mijn spleetje was kleddernat.

Zo ging het altijd met Jax. Het was alsof mijn lichaam het zijne herkende als het lichaam waar het voor gemaakt was.

Jax kwam abrupt in beweging, tilde me moeiteloos op en legde me op bed. De om mijn haren gewikkelde handdoek viel los. Hij kwam boven me hangen, bracht zijn hoofd omlaag en streek zijn neus van onder naar boven tussen mijn borsten door omhoog. ‘Zeg alsjeblieft dat je een condoom hebt.’

Ik beet op mijn lip en moest helaas mijn hoofd schudden.

Hij sloot zijn ogen weer en haalde diep adem. ‘Dan moet ik mijn kleren aanhouden.’

‘Jax…’ Het kwam eruit als een smeekbede, want ik kon me met geen mogelijkheid voorstellen dat ik hem niet in me zou voelen. Hard, lang en dik… Er ging een rilling door me heen toen hij zijn hoofd oprichtte en ik de wilde lust in zijn donkere ogen zag. Ik wist maar al te goed hoe het zou voelen als hij die lust op me losliet.

‘Ik zou me absoluut niet op tijd terugtrekken,’ zei hij, zijn stem schor van begeerte. ‘Echt niet.’

Ik opende mijn mond om te zeggen dat het oké was… dat ik aan de pil was… dat ik hem in me wilde voelen klaarkomen zonder iets tussen ons in… maar op dat moment klonk de deurbel.

‘Roomservice.’

Ik kreunde.

Er trok een gepijnigde uitdrukking over zijn gezicht. Toen begon hij zachtjes te lachen. ‘Gered door de bel.’

‘Wacht…’

Voordat ik verder kon praten, had hij mijn badjas echter al gepakt en over me heen gedrapeerd. ‘Blijf liggen,’ zei hij op bevelende toon.

Hij opende de deur, zorgde ervoor dat de hotelmedewerker niet binnenkwam en regelde alles op de gang. Toen hij weer verscheen, had hij een dienblad met een fles wijn, wijnglazen en een met een metalen cloche bedekte maaltijd in zijn handen.

Nadat hij het blad op het bureau had gezet, bekeek hij me uitvoerig, terwijl ik rechtop ging zitten en mijn benen voor me uitstrekte. ‘Je bent me aan het martelen,’ zei hij zacht.

‘Je verdiende loon.’

Er verscheen een zure grijns rond zijn mond. ‘Vast wel. Maar er zit een grens aan wat een wanhopig man kan verdragen. Ik moet hier maar snel wegwezen.’

Ik trok een pruillip. ‘Spelbreker.’

‘Breng die lekkere kont van je maar snel terug naar New York, dan pak ik je tot je niet meer kunt. Ik zal alvast beginnen het een en ander te regelen.’

‘Moet je dan iets regelen om me te neuken?’

‘Nee, voor wanneer je bij me komt wonen. En nu moet ik je laten eten. Je moet wel genoeg kracht hebben voor alles wat ik met je ga doen wanneer ik je neuk.’ Hij greep me vast, terwijl ik van het bed af kwam, en gaf me een snelle, harde kus. ‘En als je dan zover bent om het zonder condoom te doen, doen we het goed: in ons eigen appartement, in ons eigen bed.’

Ik slikte iets weg. ‘Ik moet met mijn broers praten. Met mijn ouders.’

‘Dat doen we samen wel.’

‘Je bent nogal voortvarend voor iemand die net nog aan het tegenstribbelen was.’

Er trok een zachte gloed over zijn gezicht. ‘Ik probeer al een tijdje te bedenken hoe we het zouden kunnen aanpakken. Ben erover aan het nadenken, plannen voor aan het maken…

‘Het wordt misschien helemaal niet zo moeilijk als je denkt.’

Hij schoof een pluk van mijn vochtige haren achter mijn oor. ‘De media zullen dol op je zijn, Gia,’ mompelde hij. ‘Je bent een wandelende natte droom. Je hebt sexappeal en een fantastisch lichaam. Ze zullen jou zien; ze zullen mij naar je zien kijken, en ze zullen zich hete, geile seks voorstellen. En dát is nieuws.’

Ik gaf hem een zetje. ‘Hou op, grapjas.’

‘Ze zullen zich vergissen en denken dat je een tijdelijk scharreltje van me bent. Dan zullen ze beginnen te speculeren over wanneer het weer uit zal gaan. Ze zullen ons aan andere mensen linken en onzinnige nieuwtjes verzinnen alleen maar om weer een foto van je te kunnen plaatsen.’

Dat had ik wel eerder zien gebeuren, bij andere stelletjes. Jax en ik waren alleen geen beroemdheden. Ik was totaal onbekend, en hij mocht dan wel Rutledge heten, maar hij werkte achter de schermen van de politieke kringen waar sommigen van zijn familieleden hun roem aan te danken hadden.

‘Je gelooft me niet.’ Hij wreef zijn slaap tegen de mijne aan. ‘Je moet me vertrouwen. Ik heb gezien wat er kan gebeuren. Ik heb mensen zien bezwijken onder de stress.’

Een knagend vermoeden in mijn achterhoofd deed me vragen: ‘Iemand van wie je hield?’

‘Ja.’

‘Wat is er gebeurd?’

Hij nam wat afstand van me, en ik zag dat hij zich had afgesloten. ‘Ze heeft het opgegeven,’ zei hij op vlakke toon. ‘Dat laat ik met jou niet gebeuren.’

Mijn vingertoppen boorden zich in zijn strakke middel. Het was vervelend om eraan herinnerd te worden dat hij van andere vrouwen had gehouden. Het was ook vervelend om te beseffen dat zijn ex hem zóveel pijn had gedaan, dat hij mij opzij had gezet zodat hij zich niet weer kwetsbaar zou hoeven opstellen.

Hij kuste mijn voorhoofd. ‘Wanneer kom je terug?’

‘Overmorgen.’

‘Goed. Kijk of we die avond nog bij je familie langs kunnen gaan. Dan verhuizen we de dag daarna je spullen naar mij toe.’

Het voelde alsof ik op het punt stond van een hoog klif af te springen, zonder te weten waar ik zou landen. ‘Je laat mijn hoofd tollen.’

Hij deed nog een stap naar achteren en gaf me een knipoogje. ‘Dat heb ik ook als ik naar jou kijk, liefje.’

 

‘Je zit echt mijlenver weg.’

Het geluid van Chads stem haalde me uit mijn gedachten. Ik keek naar de vliegtuigstoel naast me en lachte hem verontschuldigend toe. ‘Sorry.’

‘Moet ik me zorgen maken?’

Ik schudde mijn hoofd. ‘Het is iets persoonlijks.’

Zijn wenkbrauwen gingen omhoog. ‘Dat is voor mij waarschijnlijk goed nieuws. Voor jou kennelijk niet. Wil je erover praten?’

Ik probeerde te bedenken hoe persoonlijk ik de relatie met Chad wilde maken en vroeg toen: ‘Heb je wel eens samengewoond, met een vriendin?’

‘Niet echt. Zo af en toe was er eentje die veel bij me thuis was, en voor de seks was dat wel handig, maar wat privacy en lekker rondhangen met mijn vrienden betrof, was het niet geweldig. Dat soort opofferingen bewaar ik denk ik liever voor het huwelijk. Waarom vraag je dat?’

‘Ik denk dat ik het met je eens ben over die opofferingen.’

De speelse blik verdween uit zijn ogen. ‘Rutledge heeft je gevraagd om bij hem te komen wonen?’

‘Zoiets.’ Hij had me bijna ópgedragen om bij hem te komen wonen…

Het bleef even stil. ‘Daar heb ik misschien wel een probleem mee,’ zei Chad.

‘O?’ Ik draaide me om in mijn stoel zodat ik hem beter kon aankijken.

‘Je zegt dat je deze vent al een paar jaar kent, maar hij begint pas aan je te trekken op het moment dat je met mij gaat werken? Hij verknalt mijn deal met Stacy; hij strikt Isabelle, en nu wil hij gaan hokken met jou, de vrouw die op de hoogte is van al mijn zaakjes en al mijn plannen?’

Diep zuchtend liet ik zijn woorden tot me doordringen. ‘Eergisteren leek je er minder moeite mee te hebben.’

‘Ik heb erover nagedacht.’

Oké. Shit. Ik had het gevoel dat ik voor het blok gezet werd. ‘Ik denk niet dat het persoonlijk is. Ik meen zelfs zeker te weten dat het niet persoonlijk is. Jax zegt altijd dat het zakelijke en het persoonlijke gescheiden moeten blijven.’

‘Voor mij is het wel persoonlijk,’ bracht hij ertegenin.

Die opmerking schudde iets in me wakker. Ik had ongeveer hetzelfde tegen Jax gezegd toen hij me dat zinnetje naar het hoofd gooide.

‘En voor Stacy is het ook persoonlijk. Ze zal natuurlijk willen slagen, maar ze zal me ook willen overtreffen. Meer willen hebben dan ik. Ze zal willen bewijzen dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt, en hij staat aan háár kant! Pembry heeft veel te winnen, of te verliezen, met haar. Iedereen gaat zijn best doen om het haar zo veel mogelijk naar de zin te maken.’

Hij had geen ongelijk, verdomme.

‘Het werkt twee kanten op,’ zei ik voorzichtig. ‘Ik zal ook weten waar hij mee bezig is.’

Zo had ik mijn relatie met Jax nog niet bekeken, als een situatie waarin bepaalde onderwerpen omzichtig benaderd moesten worden. Had ik geen zin in gehad. Ik wilde dat alles tussen ons echt en oprecht en mooi was, maar die hoop werd door geen van de mensen met wie ik werkte gedeeld, en ook door Jax niet. Hij ging er natuurlijk van uit dat de zwaarste klappen van buitenaf zouden komen, maar hoe dan ook leek het erop dat ik iets realistischer moest zijn over wat het zou inhouden om met Jax samen te wonen.

Je zwemt tussen de haaien…

Chad keek me onderzoekend aan. ‘Het spijt me, Gianna, maar Rutledge is misschien een maatje te groot voor je.’

‘O, dat is hij zeker wel, maar dat betekent nog niet dat ik hem niet aankan. Dat gezegd hebbende…’ Ik ademde diep in. ‘…zal ik het begrijpen als je liever iemand anders aan het hoofd van het Savor-project hebt.’

Hij perste zijn lippen op elkaar. ‘Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar dat zou inderdaad misschien wel het beste zijn.’

 

Ik was van plan geweest om na de landing op LaGuardia meteen naar het werk te gaan, maar ik besloot om toch eerst mijn spullen naar huis te brengen. Het gesprek met Chad had me een rotgevoel bezorgd, en ik had even wat tijd nodig om mijn gedachten op een rij te zetten, voordat ik Lei onder ogen kwam.

Toen ik de grote metalen voordeur van onze etage openschoof, trof ik mijn twee broers aan op de bank. Ze zaten een videospelletje te spelen.

‘Pak hem dan!’ riep Angelo geagiteerd, zijn joystick wild naar rechts bewegend. ‘Kom op! Die klootzak gaat me afmaken.’

‘Wacht.’ Vincent sprong overeind en drukte fanatiek op allerlei knopjes. ‘Ik heb er zelf zes aan mijn broek hangen.’

Blij dat ik weer thuis was, stond ik even stil in de deuropening. ‘Achter je!’ schreeuwde ik naar Angelo, toen zijn avatar op het scherm belaagd werd door een zombie.

Beide jongens schrokken op, en ik wist opeens twee paar donkere ogen op me gericht.

‘Ik schrik me dood!’ zei Vincent, de pauzeknop op het scherm indrukkend.

‘Hé,’ zei Angelo ter begroeting, waarna hij zijn aandacht direct weer op het spelletje richtte. ‘Hoe was het in Atlanta?’

Ik trok de deur achter me dicht. ‘Bloedheet.’ Het appartement rook naar gebakken bacon, en ik zag op het aanrecht en in de wasbak de overblijfselen van het ontbijt staan. Mijn broers waren gewend aan de afwassers die in Rossi’s de boel aan kant hielden.

‘Vrij vandaag?’ vroeg Vincent, terwijl hij naar me toe liep. Gekleed in een korte broek en verder niets, bracht hij me weer in herinnering waarom mijn schoolvriendinnetjes na schooltijd altijd zo graag met me mee naar huis wilden.

‘Nee,’ zei ik. ‘Ik moet me vandaag nog even laten zien. Ik wilde alleen eerst mijn spullen thuisbrengen.’

‘Kom nou verder spelen,’ mompelde Angelo. ‘Ik word hier helemaal afgeslacht door die freaks.’

Vincent draaide met zijn ogen. ‘Shit. Ik had gehoopt dat jij het van me over zou nemen, Gianna. Jij en Nico zijn degenen die zo dol zijn op die rotspelletjes.’

‘Nu niet. Hé, voordat ik het vergeet, bedankt dat je me in contact hebt gebracht met Deanna.’

‘Geen probleem.’ Hij grijnsde. ‘Bedankt voor het doen van mijn was.’

Ik gaf hem een speelse duw met mijn schouder, terwijl ik langs hem heen naar mijn kamer liep. Ons appartement was min of meer één grote ruimte, waarin we wat muren hadden laten plaatsen zodat we allemaal een slaapkamer en een vorm van privacy hadden. Het waren eigenlijk enorme vierkante ruimtes, niet echt kamers, maar het beviel ons prima om zo te wonen zolang we bezig waren met de renovatie van het appartement.

Ik realiseerde me dat ik aan het overwegen was een plek te verlaten waar ik me volkomen veilig voelde, om te gaan samenwonen met een minnaar die ik nog geen achtenveertig uur eerder hevig wantrouwde.

Ik ging op de rand van mijn bed zitten en greep met natte handpalmen mijn knieën vast. Ik offerde nogal wat op om met Jax te zijn, en ik kon maar niet bedenken wat hij eigenlijk op het spel zette om bij mij te zijn.

Mijn telefoon ging over. Zonder te kijken, diepte ik het apparaat uit mijn handtas op. Het verraste me totaal niet om Jax’ naam op het scherm te zien. ‘Hallo.’

‘Hé, liefje.’ Zijn stem klonk laag en zwoel. ‘Blij dat je terug bent.’

‘Het is grappig hoe snel dingen kunnen veranderen.’

‘Wat is er mis?’

Het was ook grappig, op een ironische manier, dat hij me zo goed kende. Chad maakte zich misschien met recht zorgen over het feit dat ik voor Jax een open boek was. ‘Je kunt beter vragen wat er níét mis is.’

Zijn toon werd iets harder. ‘Kun je iets specifieker zijn?’

‘Chad Williams zet terecht wat vraagtekens bij het feit dat ik, zijn projectleider, met de vijand in bed lig. Hokken met jou lijkt roet in het eten te gaan gooien.’

‘Wie gaat er hokken?’ vroeg Angelo, die me op de drempel van mijn kamer stond aan te gapen. Hij was met zijn één meter negentig de kortste van mijn drie broers en had het langste haar. De donkere lokken vielen speels rond zijn knappe gezicht en tot op zijn schouders. Hij had veel vrouwenharten gebroken toen hij met Denise was getrouwd.

‘Fuck,’ mompelde ik, wensend dat er een knop was waarmee ik de hele dag opnieuw kon beginnen. ‘Eruit!’

‘Ik sta er niet in,’ wierp mijn broer tegen. ‘Jij hebt de deur open laten staan.’

‘Doe hem dan dicht!’

‘Ben je weer iets begonnen met die eikel?’

Ik kwam overeind. ‘Heb ik jou iets gevraagd?’

‘Gia!’ riep Jax door de telefoon.

‘Wacht even,’ zei ik tegen hem, mijn broer kwaad aankijkend. ‘Ik ben aan de telefoon, Angelo. Doe die deur dicht en bemoei je met je eigen zaken!’

‘Heb je Jax aan de telefoon?’ Hij stormde mijn kamer binnen alsof hij daar het volste recht toe had. ‘Laat mij maar even met hem praten.’

‘Pardon?’

‘Gia! Verdomme, praat met me,’ snauwde Jax.

‘Ik ben bezig,’ snauwde ik terug. ‘Ik bel je later.’

‘Waag het niet –’

Ik legde Jax het zwijgen op door de verbinding te verbreken en gooide mijn telefoon op bed toen Angelo hem van me probeerde af te pakken. ‘Ben je helemaal gek geworden?’ schreeuwde ik.

‘Rutledge is degene die gek is geworden als hij denkt dat jij met hem gaat samenwonen!’

We werden onderbroken door Vincent, die ook opeens in de deuropening stond. ‘Wat is er aan de hand?’

‘Haal hem uit mijn kamer!’ zei ik, gebarend naar Angelo.

‘Rutledge wil dat Gianna bij hem gaat wonen,’ zei Angelo. Met zijn armen over elkaar geslagen draaide hij zich naar Vincent toe.

Vincent trok zijn wenkbrauwen op. ‘Heeft hij je een ring gegeven?’

Ik gooide mijn handen in de lucht. ‘Niet te geloven, zeg! Dit is de eenentwintigste eeuw, wist je dat?’

‘De regels zijn niet veranderd,’ zei hij, eveneens met over elkaar geslagen armen. ‘Als hij de melk wil, moet hij de koe kopen.’

Ik keek hem vals aan. ‘Noem je me nu een koe? Zal ik jou eens wat vertellen? Ik ben geen maagd! Ik heb seks gehad. Meer dan één keer!’

Vincent en Angelo stopten allebei hun vingers in hun oren. Angelo begon hard te neuriën.

‘Jullie zijn allebei zo belachelijk!’ zei ik. ‘Ik ben een volwassene. Ik mag doen wat ik wil.’

Vincent liet zijn handen langs zijn lichaam vallen. ‘En samenwonen met die vent is wat je wilt? Echt waar?’

‘Misschien. Dat maak ik zelf wel uit.’

Opnieuw sloeg Angelo zijn armen over elkaar. ‘Papa zal er kapot van zijn.’

‘O, God.’ Ik masseerde mijn slapen, in een poging een opkomende hoofdpijn te verdrijven. ‘Probeer je me een schuldgevoel aan te praten? Voor wat het waard is: Jax wilde met jullie allemaal rond de tafel gaan zitten om alles te bespreken.’

‘Nou en?’ zei Vincent laatdunkend. ‘Verdient hij nu applaus, of zo?’

‘Een beetje wel,’ zei Angelo tot mijn verrassing. ‘Je moet ballen hebben om de broers en ouders van een meisje te gaan vertellen dat je met haar wilt gaan samenwonen.’

Vincent schudde zijn hoofd, een stoïcijnse uitdrukking op zijn gezicht. ‘Als hij je zo graag bij zich wil hebben, zou hij een ring om je vinger moeten schuiven.’

‘Voordat ze doorkrijgt waar ze zich mee aan het inlaten is?’

We draaiden ons allemaal om, en daar stond Jax in de deuropening van mijn slaapkamer. Hij was zakelijk gekleed – een grijs pak, een wit overhemd en een zwarte das – en hij zag er geweldig uit. Ik realiseerde me dat hij op weg naar mij was geweest toen hij had gebeld. Ondanks alles bezorgde die gedachte me een siddering van opwinding.

‘Er is hier totaal geen beveiliging,’ zei hij op barse toon. ‘Jezus. Ik kon gewoon naar binnen lopen!’

Vincent bracht zijn vuisten omhoog. ‘Ik heb hier wel wat beveiliging voor je.’

Ik pakte snel mijn telefoon en handtas en begon weg te lopen. Als de bom zowel thuis als op het werk ging barsten, kon ik net zo goed op het werk zijn.

‘Gia.’ Jax pakte mijn arm vast op het moment dat ik langs hem heen probeerde te komen. ‘Ik regel het wel. Maak je niet druk.’

‘Jij hebt gemakkelijk praten,’ zei ik opstandig. ‘Jij hebt niets op het spel staan.’

Hij klemde zijn kaken op elkaar. ‘Ik hou van je. Ik heb alles op het spel staan.’