Hoofdstuk 2

 

 

 

Ik onderbrak mijn schoonzus meteen toen ze de telefoon opnam. ‘Verrader!’

Denise, die net de naam van haar schoonheidssalon aan het zeggen was, viel even stil en zei toen: ‘Ik begrijp dat hij je heeft gebeld?’

‘Hij is hiernaartoe gekomen!’ Grommend ging ik op de rand van het bed zitten.

‘Is hij in Atlanta? Dat meen je niet!’ Denise floot zachtjes.

Ik hoorde gekraak op de achtergrond en kon me haar levendig voor de geest halen, zittend op de felroze kruk achter de toonbank van haar zaak.

‘Hij heeft het flink te pakken van jou,’ zei ze.

‘Ik vind het echt ongelofelijk dat je me hebt verraden. Als ik wilde dat hij wist waar ik was, had ik hem dat zelf wel verteld, denk je niet?’

‘Kom nou, Gianna. Zoals je naar hem kijkt, heb ik je nog nooit naar een man zien kijken. Ik wil alleen maar dat je gelukkig bent. Dat kun je me toch niet kwalijk nemen?’

‘Hij verdient het om even in zijn eigen sop gaar te koken, Denise. Ik wil juist dat hij me mist en zich afvraagt wat ik aan het doen ben.’

‘O, oké. Ik snap het. Het spijt me.’

‘Het spijt je helemaal niet.’

‘Goed dan, het spijt me een beetje,’ zei ze. ‘En wat nu? Gaan jullie het weer bijleggen?’

‘Zo zit het niet in elkaar.’

‘Hoe zit het dan in elkaar?’

‘Jongen ontmoet meisje, jongen dumpt meisje, jongen duikt twee jaar later weer op, jongen neukt meisje en verneukt bijna haar grote zakendeal, jongen wil meisje weer neuken, en misschien ook weer verneuken, maar jongen zegt deze keer van tevoren dat hij meisje vroeg of laat weer gaat dumpen.’

‘Hm-m.’ Haar kauwgombel klapte met een harde knal uit elkaar. ‘Als ik niet had gezien hoe jongen naar meisje kijkt, had ik je misschien aangeraden hem direct aan de kant te schuiven.’

‘Dat zou waarschijnlijk wel het verstandigst zijn. Maar wat stel je dan voor?’

‘Naai hem helemaal suf. Zet zijn wereld ondersteboven. Laat hem zien wat hij gaat missen. Zorg ervoor dat de gedachte aan opstappen hem pijn gaat doen, dan blijft hij wel.’

Was het maar zo gemakkelijk. ‘Dat vind ik een dom plan.’

‘Misschien wel, ja.’ Ze grinnikte, waarop ik met tegenzin even glimlachte. ‘Maar dit is wel een likkebaardend lekker stuk, Gianna. Je kunt het als vrouw slechter treffen dan een uurtje of wat in bed liggen met een lekkere vent die verliefd op je is.’

Ze zei precies wat ik had willen horen: een excuus om door te zetten in plaats van mijn verlies te nemen en me uit de voeten te maken. ‘Je brengt me op het slechte pad, Denise!’

‘Nou en? Jackson is misschien slecht voor je, maar seks is goed. Je krijgt er een frisse blos van, en een beter humeur. Je doet aan lichaamsbeweging…’

Ik draaide met mijn ogen. ‘Nu ga ik ophangen.’

‘Ik hou van je!’ zei ze snel.

‘Ik ook van jou.’ Ik verbrak de verbinding en bleef even staan, zachtjes de telefoon tegen mijn kin aan tikkend.

Ik hield genoeg van Jax om weglopen niet als optie te zien, zelfs niet om mezelf te beschermen. Jax hield genoeg van mij om weglopen juist als enige optie te zien. Het plan van Denise was misschien toch niet zo heel dom. Het was misschien beter om niet de hele tijd tegen Jax in te gaan, maar om met alles wat ik in me had van hem te houden. Hem dat echt te laten voelen, zodat hij me zou missen wanneer hij me niet meer had en weer bij me terug zou komen.

Het enige probleem was echter nog steeds dat hij me op zakelijk gebied verneukt had. Dat kon ik niet zomaar over mijn kant laten gaan. Die wond zat te diep.

 

Chad en Rick, de manager van het hotel, konden het meteen goed met elkaar vinden. Ik vond het leuk om ze te horen praten met hun zuidelijke accent. Ze waren allebei charmant en heel gezellig, maar toen Rick ons vroeg om met hem te gaan dineren, sloeg ik de uitnodiging af nadat Chad die had geaccepteerd. Ik wilde hem niet in de weg zitten, en het leek me goed dat hij op eigen houtje vrienden maakte, zonder dat ik over zijn schouder meekeek. Hij had geen babysitter nodig, en ik wilde hem niet het gevoel geven dat ik geen vertrouwen had in zijn capaciteiten om zijn eigen zakelijke belangen te behartigen.

Zodra ik weer in mijn kamer was, belde ik Lei.

‘Gianna,’ zei ze toen ze opnam. Ze had natuurlijk aan de nummerweergave gezien dat ik het was. ‘Hoe gaat het in Atlanta?’

‘Met Chad gaat het prima,’ zei ik. ‘Hij zit lekker in zijn vel. Hij is ontspannen en heel enthousiast. Dit reisje heeft gebracht wat we ervan hoopten.’

Zo scherpzinnig als ze was, vroeg ze: ‘En jij? Zit jij ook goed in je vel?’

‘Jackson is me achternagereisd.’ Dat persoonlijke detail vertelde ik niet aan mijn baas zoals ik het aan Denise of aan een van mijn andere vriendinnen verteld zou hebben. Ik deelde het zakelijk mee aan haar omdat er belangenverstrengeling op de loer lag. Ik zou Jax niet de kans geven om mijn baan nog meer schade te berokkenen.

‘Is dat zo?’ Haar toon was bedachtzaam. ‘En? Wat vind je daarvan?’

‘Ik weet het nog niet…’ Ik zweeg even. ‘Nee,’ zei ik toen, mezelf corrigerend, ‘dat is niet waar. Ik ben pissig op hem. Hij heeft een relatie die toch al ingewikkeld was, nog ingewikkelder gemaakt door in Pembry Ventures te investeren. En alsof dat niet genoeg was, heeft hij ook nog eens direct telefonisch contact gehad met Isabelle om er persoonlijk voor te zorgen dat ze overliep. Ik kan hem niet vertrouwen, Lei.’

Elke keer wanneer ik dacht aan wat hij had gedaan, werd ik weer kwaad.

‘Dat is nogal een probleem.’

‘Ja, ik weet het.’ Ik bleef het vermoeden hebben dat Jax met opzet een wig tussen ons had gedreven, maar ik vond het moeilijk om te bepalen of die motivatie hem nu gevaarlijker maakte of juist niet. ‘Je moet me eerlijk zeggen of ik mijn baan op het spel aan het zetten ben.’

‘Je weet zelf dat je je baan op het spel aan het zetten bent. Ik zal je niet ontslaan omdat je iets met hem hebt, Gianna. Het zijn mijn zaken niet met wie jij iets hebt. Maar als hij nog één keer iets doet wat de schijn wekt dat hij door jou, bedoeld of onbedoeld, getipt is, zal ik je moeten ontslaan, want dan gaat het om mijn zaken. Begrepen?’

Er kwam een knoop in mijn maag. ‘Begrepen.’

‘Goed.’ Haar toon werd milder. ‘Wat staat er voor morgen op de agenda?’

Dat vertelde ik haar. Hoewel ik kalm en gelijkmatig sprak, zat de schrik er goed in. Ik had mijn hele toekomst rond mijn baan gepland en had geen reserveplan.

‘Laat me weten wat Chad van de ontwerpplannen vindt wanneer hij ze heeft gezien. En pas goed op jezelf, Gianna. Je bent meer dan alleen maar een werknemer voor me. Dat weet je denk ik wel.’

Ik knikte, ook al kon ze me niet zien. ‘Ja, ik weet het. Dank je, Lei.’

Nadat we het gesprek hadden beëindigd, gooide ik de telefoon op het bed. Er was hoofdpijn op komst, en ik maakte de clip los waarmee ik mijn keurige lage knotje had vastgezet. Ik haatte Jax echt op dat moment. Ik wist niet hoe ik om moest gaan met alle emoties die hij in me naar boven bracht sinds hij terug was in mijn leven. Ik bleef hinkelen tussen de wens om hem te genezen van dat wat hem pijn deed en de wens om hem zelf pijn te doen.

Ping! Nieuw bericht. Van Jax.

Ik word gek van het wachten op je.

Er leek iets in me te knappen. Ik belde hem op. Alles wat fout ging in mijn leven was zijn schuld, en dat moest hij maar eens weten.

‘Zeg dat je in de lobby bent,’ zei hij ter begroeting, zijn stem schor en omfloerst.

Ik kwam meteen ter zake. ‘Ik hou van mijn werk. Het is het belangrijkste wat ik in mijn leven heb, en door jou loop ik nu kans het te verliezen.’

Het duurde even voor hij reageerde. ‘Fuck. Gia –’

‘Als je ook maar een beetje van me houdt, zeg je me nu of dit ermee gaat eindigen dat ik werkloos word. De warme poesjes staan voor je in de rij, Jax. Je hebt de mijne niet nodig.’

‘Jezus.’ Hij ademde wild uit. ‘Alle zaken die ik van plan was met Ian Pembry te doen, heb ik nu wel gedaan.’

Weer zo’n quasiantwoord. Dat was ik zo zat. Hij beantwoordde verdomme bijna elke vraag op die manier.

Ik hing op en gooide de telefoon weer op bed. Ik begon me uit te kleden om onder de douche de hele dag van me af te gaan schrobben.

Mijn telefoon begon te rinkelen. Klik. Tijd om dat rotding uit te zetten en voor de rest van de avond uit te laten.

De hoteltelefoon gooide ik ook van de haak, voordat Jax kans zag me via die weg te benaderen. Ik was naar Atlanta gekomen om even uit zijn buurt te zijn, en dat had ik hard nodig, ook al protesteerde mijn lichaam hevig tegen het idee het zonder hem te moeten stellen.

‘Een orgasme kun je ook zonder hem wel krijgen,’ zei ik streng tegen mezelf. Daarmee was ik natuurlijk niet meteen vergeten wat ik het heerlijkst vond aan seks met Jax: Jax zelf…

Twintig minuten later zat ik met een handdoek om mijn natte haren gewikkeld met de roomservice te bellen. Een plotseling kloppen op de deur maakte me zo aan het schrikken, dat ik letterlijk overeind sprong.

Ik wist meteen dat het Jax was, nog voordat ik hem hoorde zeggen: ‘Doe verdomme die deur open, Gia.’

Knarsetandend keek ik op. Het hotel kon met geen mogelijkheid mijn kamernummer aan hem hebben gegeven. Het irriteerde me vreselijk dat Jax met zijn connecties alle regels wist te omzeilen waar ieder ander zich gewoon aan te houden had.

Ik richtte mijn aandacht weer op de telefoon. ‘Weet u wat? Doet u in plaats van een glas maar een fles Ste. Michelle. Dank u.’

Jax klopte nog ongeduriger op de deur.

Ik hing op en wierp een woeste blik in die richting. ‘Rot op,’ gooide ik eruit.

‘Je gedraagt je als een klein kind.’ Zelfs door de gesloten deur heen was de woede in zijn stem duidelijk te horen.

‘Snap je het dan nog niet, Jax? Ik wil je niet zien.’

‘Dat is verdomme dan heel jammer. Je kunt niet eeuwig in die kamer blijven, Gia, maar ik kan wel iemand naast je deur zetten om ervoor te zorgen dat je direct naar mij toe komt zodra je naar buiten komt. Je mag zelf kiezen wat er gaat gebeuren.’

Met een dodelijke blik in mijn ogen schoof ik de grendel opzij en trok de deur open. Jax kwam meteen op me af, drong me terug de kamer in. Achter zijn grote lichaam zag ik nog net een glimp van een vent in een donker pak, maar toen schopte Jax de deur achter zich dicht.

Ik deed snel een paar stappen achteruit, mijn blik dwalend over zijn lichaam. Hij droeg een zwarte pantalon en een bijpassend gilet. Zijn grijze overhemd en stropdas maakten zijn uitstraling niet minder duister. Zijn haar viel in sexy, rommelige plukken op zijn voorhoofd, alsof hij zijn handen er net doorheen had gehaald. Zijn bruine ogen zaten vol vuur, terwijl hij me van top tot teen bekeek, ondertussen duidelijk geërgerd zijn wenkbrauwen fronsend.

Hij had gezegd dat hij me vreselijk sexy vond wanneer ik kwaad was, en nu ik oog in oog stond met een meter negentig aan woeste, opvliegende mannelijkheid, wist ik precies wat hij bedoelde. Zijn prachtige gezicht stond strak; zijn kaken waren gespannen, en zijn sensueel welvende lippen waren samengeperst tot een onverzettelijke streep. Hij straalde gevaar en rauwe seksualiteit uit.

‘Ik begin het goed zat te worden dat jij steeds alles afkapt,’ beet hij me toe.

‘Dat gevoel ken ik maar al te goed.’

Hij staarde naar het plafond alsof hij om geduld aan het bidden was. ‘Is Yeung je het leven zuur aan het maken?’

‘Nee.’ Ik sloeg mijn armen over elkaar, wensend dat ik meer aanhad dan de hotelbadjas, die maar een dun schild vormde voor mijn naakte lichaam. ‘Ze is juist erg vergevingsgezind geweest, gezien de omstandigheden.’

Terwijl ik me langzaam naar achteren bleef bewegen, bekeek hij me van top tot teen. Met zijn grote gestalte vulde hij de hele entreehal van de kamer, daarmee de weg naar de uitgang, de kast en de badkamer blokkerend. Het Mondego was een erg mooi hotel, met een prachtige, onderkoeld elegante inrichting, maar deze suite was niet half zo fabelachtig als die waar Jax me in New Jersey mee naartoe had genomen.

‘Mijn deal met Pembry heeft niets met jou te maken.’

‘Ik geloof je niet.’

Zijn wenkbrauwen gingen omhoog. ‘Geloof jíj me niet, of is Yeung degene die me niet gelooft?’

‘Ik. Je zult er vast wel meer redenen voor gehad hebben, maar ik weet bijna zeker dat ik een van die redenen was. En aangezien het zo goed uitgepakt is voor je en ik me serieus afvraag of je geen bedrijfsrisico vormt, kan ik er niet zeker van zijn dat je niet nog een keer iets doet waar ik je om ga haten. Want dat is toch wat je wilt, of niet? Je wilt dat ik er een punt achter zet omdat je het zelf niet kunt.’

Er was weinig emotie op zijn gezicht te zien, maar er veranderde wel iets in zijn ogen. ‘Waarom zou ik dat willen?’

‘Omdat je bang bent voor me. Met name voor de gevoelens die je voor me hebt.’

‘Is dat zo?’

‘Ja, of je vader loopt je bang te maken. Wat is het?’

‘Ik heb je al verteld hoe hij is,’ zei Jax zacht.

Dat bracht me tot stilstand. ‘Misschien geloof ik meer in je dan jij zelf doet. Ik denk dat je hem aankunt, Jax. Ik vertrouw erop dat je me zou beschermen als dat nodig was.’

Hij lachte vreugdeloos. ‘Denk je dat ik je zou beschermen tegen de grote boze wolf?’

Geschrokken staarde ik hem aan. Die bittere kant van hem had ik nog nooit gezien. Voordat ik wist wat er gebeurde, had hij me in zijn stevige armen genomen. Hij drukte zijn lichaam tegen het mijne aan en bracht zijn gezicht vlak bij dat van mij. Hij was zo onmogelijk mooi. De adembenemendste man die ik in mijn hele leven had gezien. En hij was zwaar pissig.

‘Ik bén de grote boze wolf, poppetje,’ zei hij zacht. ‘Wil je bij me zijn? Wil je mijn vriendin zijn? Wil je met me mee naar feestjes… recepties… familiediners?’

‘Ja!’ Ik ging op mijn tenen staan. ‘Ik ben het zat om alleen maar op afroep met je naar bed te gaan, Jax. Daar heb je een dozijn andere vrouwen voor. Ik verdien beter!’

‘Een dozijn? Ik leef verdomme bijna als een monnik sinds ik jou ken! Twee vrouwen, Gia. Twéé. En aangezien jij twee kerels hebt geneukt, ben je wel de laatste die daar iets van mag zeggen. Ik heb recht op die twee avontuurtjes, zo zinloos als ze waren.’

Ik hapte naar adem, geschrokken van het idee dat hij me zó goed in de gaten had laten houden, dat hij precies wist met hoeveel mannen ik het bed had gedeeld sinds we uit elkaar waren.

‘Wil je alles erop en eraan?’ gooide hij eruit. ‘Prima. Je leven gaat compleet veranderen. Je privacy is verleden tijd. Je gaat –’

‘Alsof ik ook maar enige privacy had! Mijn God, je loopt me al jaren te stalken. Ben je –’

‘Gia, elke eventuele misstap die je in je leven hebt begaan, kan op elk moment voorpaginanieuws worden. Het leven van je broers is ook vogelvrij, en dat van je ouders en vrienden ook. Ga je naar buiten, word je gevolgd door fotografen. Van je politieke voorkeuren tot je kleding, alles kan onderwerp van gesprek worden.’

Ik slikte moeizaam.

‘Je komt bij mij wonen. Je bent veilig in mijn appartement, maar ik weet niet waar je broers mee te maken zullen krijgen. Of je schoonzus. Er zal vierentwintig uur per dag beveiliging om je heen zijn. En ik wil niet horen hoe rot het is om altijd iemand bij je te hebben, iemand aan wie je elke dag je agenda moet overleggen.’

‘Mij maak je niet bang,’ fluisterde ik, maar ik loog. Mijn bonzende hart zat vol spanning. Ik had mijn familie altijd fanatiek in bescherming genomen. Wie het waagde hen te bedreigen, kreeg het met mij aan de stok.

‘O, dat komt nog wel,’ zei hij op onheilspellende toon. ‘Tot nu toe heb je alleen nog maar het beste van me gezien, maar als je echt alles wilt, zul je dat krijgen ook. Alle mooie dingen, maar ook de heel lelijke dingen.’

‘Kom maar op,’ zei ik uitdagend, opnieuw pissig geworden. Hij stond met opzet de eikel uit te hangen.

‘Ik reis veel. Je zult lange, saaie gelegenheden moeten bijwonen en dan laat thuiskomen, ook als je de volgende dag weer vroeg aan het werk moet. Ik zal je vertellen wat je aan moet doen, wat je moet zeggen, hoe je je moet gedragen. Dat is mijn vak, Gia. Imago is alles in de politiek en het bedrijfsleven, maar dat heb je natuurlijk zelf al uitgevogeld, hè? Je hebt al veel voorwerk voor me gedaan. Ik herken je soms bijna niet.’

Opstandig trok ik me los uit zijn grip. ‘Dank je wel, Jax,’ zei ik, mijn stem druipend van sarcasme. ‘Je maakt het me wel heel gemakkelijk om te beslissen wat ik moet doen.’

Zijn mondhoeken krulden zich in een wrede grijns omhoog. ‘Heb ik je nu toch bang gemaakt?’

Dit gedoe was zo frustrerend, dat ik het wel uit kon schreeuwen. We waren nooit gemeen geweest tegen elkaar. Meer dan wat ook wilde ik wanhopig graag afstand tussen ons creëren. ‘Van een man die echt van me hield, zou ik al die dingen accepteren, en nog veel meer,’ liet ik hem op kille toon weten. ‘Maar ik pik geen shit van de een of andere eikel.’

Hij leek in staat zijn vuist door een muur heen te rammen.

Ik gebaarde naar de deur. ‘Ga alsjeblieft weg, Jax. Ik wil je niet zien.’ Alweer een leugen. Ik zou wel eeuwig naar hem kunnen kijken. Maar dit gedoe met hem was ik zat. Ik had om goede redenen behoefte aan een adempauze.

‘Ik zeg je waar het op staat, en dan flip je.’ Vloekend wreef hij even over zijn gezicht.

‘Nee,’ zei ik. ‘Je probeerde me af te schrikken, en nu krijg je wat je wilde. Ik neem wel genoegen met een alleen-maar-wippenarrangement, maar alleen wanneer het mij uitkomt. Ik bel jou wanneer ik je wil. Jij hoeft mij dus niet meer te bellen, want ik neem niet op. En duik niet overal op waar ik kom. Dat is gewoon griezelig.’

‘Verdomme.’ Hij kwam op me af en probeerde me vast te pakken.

Ik stapte snel naar achteren. ‘Raak me niet aan.’

Zijn donkere blik boorde zich dwars door me heen. ‘Straks zeg je nog dat ik moet stoppen met ademhalen. Wat wil je verdomme van me, Gia? Ik probeer je te geven waar je om vraagt, en het is nog niet goed.’

‘Nee, natuurlijk niet! Je hebt allerlei hinderlagen uitgezet en me geen enkele uitweg gelaten. Wat zou me ertoe bewegen om de eerste stap te zetten?’

‘Mijn leven ligt nu eenmaal onder een microscoop! Daar kan ik niets aan veranderen.’

‘Je had kunnen zeggen: “Luister, Gia, het zal niet gemakkelijk zijn om mijn leven met mij te delen, maar ik hou van je. Ik zal mijn best doen om ervoor te zorgen dat ons privéleven de publieke hel waard is.” Of iets dergelijks!’

‘Jezus.’ Hij stootte een zucht van frustratie uit. ‘Dit is verdomme geen keukenmeidenroman! Ik ben maar een vent die zijn best doet om je te geven wat je wilt, zodat ik je bij me kan hebben.’

Als dat eens waar was. Hij wist wat ik wilde, maar hij bleef zich met hand en tand verzetten. ‘Wel, nu kun je het allebei hebben: je leven en mij – wanneer ík er zin in heb.’ Ik bracht waarschuwend mijn hand omhoog. ‘Niet nu. Geloof me, ik bel je zodra ik weer in New York ben.’

‘Prima. Jij je zin.’ Hij draaide zich om en beende naar de deur, rug stijf en schouders gespannen.

Een deel van me wilde nog steeds toegeven aan de verleiding, hem terugroepen en zeggen dat hij moest blijven, met hem naar bed gaan en me laven aan die ongelofelijke sensuele intimiteit die ik nog nooit bij iemand anders had gevoeld. Maar we hadden veel om over na te denken en tijd en ruimte nodig om dat te doen.

Hij trok de deur open en stapte de gang in.

Ik slikte de woorden in die in mijn keel waren blijven steken, pakte mijn telefoon van het bed en richtte mijn aandacht daarop zodat ik hem niet hoefde zien vertrekken.

Op het moment dat ik de deur dicht hoorde gaan, sloot ik mijn ogen en ademde langzaam en bibberig uit. Hier zouden we niet van herstellen. Dit zou alles tussen ons veranderen. Voorgoed.

‘Ik…’

Mijn hart sprong in mijn keel toen ik zijn stem hoorde.

‘Ik hou van je. Oké? Ik hou zoveel van je, dat ik er gek van word.’

Ik greep de stoel voor me vast om mijn plotseling wel erg wankele benen ondersteuning te bieden. Dit waren de woorden die ik hem had willen horen zeggen, maar nu ik ze had gehoord, wilden ze maar niet tot me doordringen. Ik realiseerde me pas hoe geëmotioneerd hij was toen hij mijn bovenarmen vastgreep en zijn gezicht in mijn hals begroef.

‘Ik wil je in mijn huis,’ zei hij zacht. ‘Ik wil met je wakker worden, in slaap vallen met jou in mijn armen, samen met je eten wanneer ik thuiskom van het werk. Ik wil wat we in Las Vegas hadden, maar alles was toen zo anders. Daar had ik je helemaal voor mezelf. Zo zal het niet meer zijn.’

Ik bracht mijn rechterhand omhoog en pakte zijn linkerhand vast. ‘Ik begrijp het. Ik kan het wel aan.’

‘Ik hoop het,’ mompelde hij, terwijl hij me naar zich toe draaide. ‘Want ik zal je hierna niet meer kunnen loslaten, Gia. Wat er verder ook gebeurt, goed of slecht, je bent van mij.’