26 Het graf in de goot

De stadsreiniging zal er een heel werk aan hebben: het bij elkaar vegen van verdwaalde zielen – een beschonken provinciaal, of een stonede toerist die de rijke keuze die onze hoofdstad te bieden heeft, niet aankan. Iemand die om véél vromere redenen wel heel letterlijk in de Amsterdamse goot geëindigd is, is de op 2 mei 1645 gestorven Cornelia Arents. Ze ligt in de goot van de Begijnhof begraven.

Het Begijnhof, sinds 2 mei 1645, door overlevering bekend – Wie tegenwoordig het Begijnhof op loopt, komt in een goot, naast de mooie Engelse kerk, een grafsteen tegen. Het is het graf van de vrome Cornelia Arents.

Tijdens haar leven had de katholieke Cornelia veel verdriet over het feit dat veel van haar familieleden naar het nieuwe geloof overstapten. Toen ze haar einde voelde naderen, besloot ze daarom boete te doen. Haar kerkje in het Begijnhof was door onteigening van de gemeente in handen gekomen van de hervormde presbyterianen. Maar de begijnen hadden het recht behouden om hun doden er te begraven. Ondanks dit recht besloot Cornelia dat ze niet in de ‘ketterse’ kerk begraven wilde worden, maar ‘dan nog liever in de goot bij de kerk’.

Aanvankelijk nam men haar wens niet zo serieus. Tegen haar wil in werd ze toch in de hervormde kerk begraven, met de gebruikelijke ceremonie.

Die nacht vond er een wonder plaats: de ochtend na de begrafenis vonden haar zusters haar kist náást de kerk in de goot. Ze moeten vast gedacht hebben dat het een of andere zieke grap was en ze begroeven haar opnieuw in de kerk. En wat schetste hun verbazing: de volgende dag stond de kist er weer, tussen het vuil in de goot.

Toen moeten de verhalen begonnen zijn: ’s nachts had men Cornelia over het Begijnhof horen lopen… Met het goddelijke, bovennatuurlijke werd niet gespot – zeker niet door de katholieken. Daarom besloten de begijnen de laatste wens van Cornelia toch uit te voeren.

Bij heiwerkzaamheden bij de Engelse kerk in 1772 werden de stoffelijke overschotten van het begijntje gevonden. In 1732 werd ze herbegraven en sindsdien wordt het graf van Cornelia Arents elk jaar op 2 mei met wit zand en bloemen versierd.