Hoofdstuk 7

 

 

Moeizaam sleepte Dani zichzelf uit bed, gefrustreerder dan een seksverslaafde na drie jaar eenzame opsluiting. En eigenlijk was dat precies wat ze was: verslaafd, aan zijn aanraking, zijn kus. En daarom kostte het zo’n moeite haar heupen in bedwang te houden.

Ze sloot ze op in haar meest degelijke zwarte rok en trok vervolgens een bleekblauwe blouse aan. Een dikke zwarte panty zou haar benen aan het zicht onttrekken, en de schoenen met sleehak maakten haar wat langer.

Ze borstelde haar haren en deed zorgvuldig wat lichte make-up op. Vandaag had ze behoefte aan een conservatief uiterlijk; het was haar harnas.

Uiteindelijk bekeek ze het resultaat in de spiegel en zuchtte. De frustratie was van haar bleke gezicht met de kringen onder haar ogen af te lezen. Verdorie, nu had hij ook al zijn weerslag op haar uiterlijk. Werd ze nu net zo’n slachtoffer als haar moeder? Liet ze een man haar leven op zijn kop zetten?

Misschien moest ze gewoon een keer met hem vrijen en het de wereld uit helpen. Ze wilde niets liever… En overdreef ze niet het effect dat hij op haar had? Kwam dat niet doordat ze al zo lang geen seks had gehad?

Misschien was een korte affaire met hem wel precies wat ze nodig had. Geen emotie, geen gedoe, alleen plezier, het was tenslotte maar seks. En daarna zouden ze vrienden kunnen zijn.

Zo deed hij het ook. Seks was gewoon plezierig, had hij gezegd. Als ze zich dat in haar hoofd prentte, kon ze de controle toch wel behouden?

Ze liep de trap af naar de keuken. Halverwege de gang keek ze op en bleef stokstijf staan, aan de grond genageld door zijn intense blik.

Haar tepels tintelden, en haar spieren trokken samen. Dit ging niet over; het werd alleen maar erger.

Ze wendde haar blik af en keek omlaag naar haar blouse en rok. Zonder het te beseffen had ze precies dezelfde kleding aangetrokken als die dag in de lift. En aan zijn blik te zien, kon hij zich dat moment nog heel goed herinneren.

‘Heb je een goede nacht gehad?’ informeerde hij scherp. ‘Lekker alleen liggen spelen in dat grote bed?’

Natuurlijk moest hij haar aan haar domme opmerking herinneren… Wat een grap! De hele nacht had ze rusteloos liggen woelen, verlangend naar zijn lichaam. Ze fronste.

Hij leunde achterover op de bank en legde zijn hand op zijn hart. ‘Verpest mijn fantasieën nu niet.’ Met halfgesloten ogen keek hij haar aan, een duivels glimlachje rond zijn mond. ‘Je weet dat ik dolgraag zou toekijken.’

‘Je bent pervers.’ Haar wangen gloeiden, en ze voelde dat haar lichaam begon te tintelen.

Haastig liep ze naar de provisiekast. Nu eerst ontbijten, en dan aan het werk. Met bonzend hart ging ze op zoek naar iets te eten. Wat was er gebeurd met haar gastheer? Waarom had hij nu geen ontbijt voor haar bereid?

Ze hoorde iets achter zich en keek om. Ze zag zijn brede gestalte in de deuropening. Trillend probeerde ze wat muesli in een kom te schudden.

‘Komt het door de kleine ruimte dat je zo van streek bent?’

Hij had het dus opgemerkt. Dat was ook niet zo moeilijk, aangezien ze het pak muesli al twee keer bijna had laten vallen.

Haar mond werd droog, en ze slikte moeizaam. ‘Nee.’

‘Waarom ben je dan zo nerveus?’

Met een ruk draaide ze zich om. Hij stond vlak achter haar. ‘Je weet heel goed waarom.’

Opnieuw hield hij haar met zijn blik gevangen.

Gebiologeerd staarde ze hem aan. Toen nam ze een beslissing, bewust en vastberaden. ‘Als we dit doen,’ zei ze ferm, ‘wil ik dat je het met niemand anders doet.’

Zijn ogen spuwden vuur. ‘Denk je echt dat je me daar op moet wijzen?’

‘Je kust wildvreemde vrouwen in een lift, dus dat lijkt me wel.’

‘Ja, en jij hebt toegegeven dat je een handvol minnaars hebt, dus van jou vraag ik hetzelfde.’

Ze zuchtte dramatisch. ‘Het zal moeilijk worden, maar ik zal de discipline wel op kunnen brengen.’

Dreigend stak hij zijn hand op. ‘Met die discipline kan ik je wel helpen, lieverd.’

Haar mond viel open. ‘Waag het niet.’

Zijn hese lach zond golven van verlangen door haar buik.

‘Het is mijn beurt om je uit te dagen,’ probeerde ze de leiding weer over te nemen.

Ineens was hij weer ernstig. ‘Wat wil je dat ik doe?’

Haar antwoord was kort en duidelijk. En zeer onfatsoenlijk.

‘Nu?’ Hij kwam al dichterbij.

‘Ja.’

‘Hier?’

‘Schiet op.’ Met twee armen reikte ze naar hem. Hunkerend.

Hij drukte zijn lippen op die van haar, maar dat was niet genoeg. Ze perste haar lichaam tegen hem aan, en dat wat er die dag in de lift was begonnen, dreef hen nu voorwaarts, pijlsnel richting de enige mogelijke afloop.

Ze wreef haar lichaam tegen hem aan, verlangend naar het gevoel van zijn dijen tussen de hare, zijn handen, zijn mond, zijn mannelijkheid. Alles, nu meteen.

Hij kuste haar wang, haar hals. Toen daalden zijn lippen af naar haar borsten, terwijl zijn handen haar blouse omhoogtrokken.

Ze frunnikte aan de knoopjes, vloekend toen ze niet snel genoeg opengingen. Ze greep zijn haar beet en trok zijn mond weer naar die van haar. Het verlangen verteerde haar, en ze kromde haar lichaam tegen hem aan. Nu, ze wilde hem nu!

Hij trok zijn mond los en vloekte. ‘Ik wil niet meer stoppen.’

Koortsachtig liet ze haar handen over zijn rug glijden.

‘Voorzorgsmaatregelen,’ zei hij. ‘Ik wil de situatie niet nog moeilijker maken.’

‘Ik ben beschermd.’ Hongerig viel ze weer aan op zijn mond. ‘Ik zal nooit ongewenst zwanger raken. Ga door.’

Opnieuw vlamde hun hartstocht op. Nooit eerder had ze zo naar een man verlangd. Snel bewoog ze haar handen, op zoek naar zijn naakte huid. Stof scheurde, knopen sprongen los.

Ze klauwde met haar nagels in zijn gespierde armen. Ze wilde hem, zijn lichaam, zijn kracht, zijn onverdeelde aandacht. Nu!

Nooit eerder had hij dit ervaren, deze ongetemde seks. Gewoonlijk was hij hoffelijk, en wijdde hij al zijn aandacht aan zijn partner, alvorens zijn eigen bevrediging te zoeken. Seks was plezierig, dartel, zorgeloos.

Dit was anders. Dit leek wel een gevecht op leven en dood. Hij pakte haar bij haar middel en tilde haar op, met haar rug tegen de muur. Nu kon hij haar hebben.

Ze vocht als een wilde kat, haar verlangen al net zo agressief als dat van hem. Ze wurmde zijn shirt uit zijn broek en trok aan de knopen. Allebei vochten ze om hun doel te bereiken. Hij wilde haar naakt.

Het viel niet mee. Ze vochten om haar panty uit te krijgen. Uiteindelijk hing hij rond haar kuiten, en hij stapte over de stof om haar benen rond zijn middel te kunnen slaan. Haar rok kreukelde rond haar taille, en de gescheurde blouse hing open.

Hunkerend nam hij haar tepel in zijn mond, door de stof van haar beha heen. Ze hijgde. Hij scheurde haar slipje los en beroerde haar met zijn vingers.

Hijgend hing ze tegen hem aan, en haar schokkende heupen vormden een belofte van intens genot.

Ze was er klaar voor.

Hij bewoog zijn heupen, en met één stoot kwam hij in haar.

De wereld rond hem heen explodeerde toen hij diep in haar ogen keek, niet in staat te bewegen. Ongelofelijk, wat voelde dit goed. Wat voelde zij goed.

Ook zij bewoog zich niet. Haar adem kwam met horten en stoten, en een klaaglijk gekreun ontsnapte aan haar keel.

Ineens werd hij overspoeld door een golf van emotie. Op hetzelfde moment vlocht zij haar vingers door zijn haar en kuste hem.

De hartstocht van haar kus deed hem bijna zijn evenwicht verliezen, en inwendig schreeuwde hij het uit van genot.

Eindelijk kwamen ze in hetzelfde ritme, en samen werkten ze toe naar het hoogtepunt. Ze beantwoordde zijn krachtige stoten en sloeg haar benen nog steviger rond zijn middel. Haar mond was iets geopend, en ze kreunde van genot.

Ook hij kreunde op het ritme van hun bewegingen. Nog dichter wilde hij bij haar zijn, nog dichter naar de top, die net buiten zijn bereik lag.

Ze beet op haar lip, haar verhitte wangen bloosden van extase.

Ze was beeldschoon. Haar hoofd helde achterover, en hij zag de kwetsbare zachte huid van haar hals.

Toen slaakte ze een kreet, die doordrong tot diep in zijn merg. Zijn instinct nam het over en dreef zijn bewegingen op, sneller en harder, haar volgend in haar extase, tot alles om hem heen vervaagde, en hij een rauwe kreet slaakte, die echode in de kleine ruimte.

Hij sloot zijn ogen. Zweet parelde op zijn voorhoofd, zijn rug. Zou hij ooit weer op adem komen? Met een hand greep hij een plank vast, achter haar, om zijn trillende lichaam in balans te houden.

Uiteindelijk keek hij haar aan. Haastig probeerde ze de geschokte uitdrukking op haar gezicht te verhullen, maar hij had het gezien. Ze kon zich niet langer voor hem verbergen, niet na wat er net tussen hen was gebeurd. En wat hij had gezien, vervulde hem met intense tevredenheid.

Tot zijn grote opluchting was ze al net zo buiten zinnen geweest als hij.

 

Met haar laatste restje kracht duwde Dani hem van zich af. Struikelend ging ze rechtop staan, terwijl hij zijn broek optrok en het zweet van zijn voorhoofd veegde.

Haar lichaam trilde. Ze moest hier weg. Niet vanwege de kleine ruimte – ze was zich de laatste paar minuten niet eens bewust geweest van waar ze was. Nee, ze moest weg van hem, en snel ook, zodat ze zichzelf weer onder controle kreeg.

Het was maar seks? Plezierig? Onbetekenend?

Dit was iets heel anders geweest. Dit was de meest intense belevenis van haar leven. Zo wild. Zo geweldig. Zo angstaanjagend.

Op weg naar de deur greep hij haar pols beet. ‘We moeten praten, Dani.’

Waarom? Ze wilde geen analyse van het gebeurde. Ze wilde het alleen maar inpakken in een papiertje en het koesteren. ‘Dat hoeft niet,’ zei ze nonchalant, proberend met enige waardigheid weg te lopen, wat niet meeviel, aangezien haar panty nog rond haar enkels zat. ‘Ik moet aan het werk, en jij ook,’ zei ze zwakjes.

‘Het werk kan wachten.’

‘Ik ga echt geen uur te laat komen omdat ik zo nodig seks met de baas moest hebben.’ Eigenlijk zou ze elke herinnering daaraan moeten uitbannen.

‘Ik ben je baas niet.’

‘Je snapt me wel.’ Ze haastte zich naar haar kamer. ‘Ik ben er over tien minuten weer.’

Twintig minuten later was ze nog altijd niet zichzelf. Dat zou een paar eeuwen duren. Wauw! O, wauw! Wie had kunnen denken dat het zo fantastisch zou kunnen zijn? Geen wonder dat hij zo populair was, en zo vol zelfvertrouwen.

Beneden stond hij op haar te wachten, zijn haar nog vochtig van het douchen. Haastig wendde ze haar blik af en probeerde de gedachte aan zijn naakte lichaam in de douche te verdrijven.

‘Dani…’

‘Nee, Alex,’ smeekte ze bijna, terwijl ze de trap naar de garage afdaalde. ‘Je had gelijk; het was onvermijdelijk. Maar nu is het achter de rug.’

‘Denk je dat?’ vroeg hij, ongelovig lachend. ‘Je maakt vast een grapje.’

Het was geen grapje. Het zou het verstandigst zijn dit geen tweede keer te doen. Ze was te onervaren om met een man als hij te spelen. ‘Kunnen we gaan? Ik wil niet te laat komen.’

Hij sloeg het portier dicht en startte de auto. ‘Dit is nog niet voorbij.’

‘Ik ga geen discussie met je aan, Alex.’

‘Mooi zo, want je weet dat ik gelijk heb.’

Ze zette de radio aan en staarde demonstratief naar buiten.

Wat dom! Wat ontzettend dom! Ze had het best geweten… Instinctief had ze het bij het rechte eind gehad. Nu was het een complete chaos. Ze wilde vluchten, maar tegelijkertijd wilde ze niets liever dan dicht bij hem zijn, en dat was al net zo gevaarlijk als afdalen in een rommelende vulkaan.

‘Waarom ben je hier in Nieuw-Zeeland, Dani? Zoek je iemand? Je broer?’

Met een ruk draaide ze zich naar hem toe. Hoe wist hij dat?

‘Ik hoorde je gisteravond telefoneren,’ bekende hij kort.

Haar hart bonsde. Dit was haar best bewaarde geheim, een privézaak, en ze wilde niet dat iemand daar iets van wist. ‘Je zou mensen niet moeten afluisteren.’

‘Misschien kan ik je helpen.’

Hoe dan? Had hij soms toegang tot die geheime dossiers? Ze kreeg geen adem en was niet in staat te spreken.

‘Je hoeft het me niet te vertellen,’ ging hij verder. ‘Maar ik ken een hele goede privédetective.’

‘Waar heb jij die nou voor nodig?’ reageerde ze verbijsterd.

‘Elke familie heeft zo zijn geheimen, Dani,’ zei hij met een scheef glimlachje.

‘Maar niet elke familie schakelt een detective in.’

In stilte parkeerde hij de auto voor het pakhuis. Ze wist dat hij op antwoord wachtte, maar ze had nog nooit iemand over Eli verteld. Niet dat hij haar geheim was, maar wel dat van haar moeder.

Uiteindelijk haalde Alex zijn schouders op. ‘Het aanbod blijft staan.’

‘Ik zal erover nadenken,’ zei ze uit beleefdheid. Dit ging ze echt niet met hem delen, het was veel te persoonlijk. ‘Bedankt,’ voegde ze er haastig aan toe.

Hij stapte uit en liep naar de passagierskant, ineens met een vurige blik in zijn ogen. ‘Moet je dit soort bloezen dragen?’

‘Wat is er mis mee?’ Ze waren op maat gemaakt en heel keurig. ‘Ze zijn toch niet te strak?’

‘Ze zinspelen ergens op.’

Zinspelen? Ze fronste toen ze een geluid hoorde. ‘Ben je nu aan het tandenknarsen?’

‘Nu ik weet wat eronder zit…’

Zijn stem stierf weg, en ze keek hem aan. Direct voelde ze een golf van verlangen die haar benen verlamde. Toch niet weer? ‘Ik zal mijn kaftan straks voor de dag halen.’

‘Dat heeft geen zin. Ik zie die welvingen overal doorheen.’ Hij greep haar hand vast, met een beweging die geen protest duldde.

‘Wat doe je?’ En waarom klonk haar stem nu weer zo buiten adem?

‘Mijn theorie bewijzen.’

Hij drukte zijn lippen op de hare en duwde haar tegen de auto. Zijn handen bewogen over haar lichaam.

Meteen voelde ze haar spieren tintelen en haar lichaam smelten. Seks als ontspanning? Onzin!

 

Alex hief zijn hoofd op en glimlachte. Blozend en zacht lag ze in zijn armen, en ze was onweerstaanbaar. ‘Ga maar naar binnen, lieverd. Je wilt toch niet te laat komen, hè?’

Haar boze blik maakte hem aan het lachen. Toen stapte hij in de auto en startte de motor.

Heerlijke zorgeloze seks. Dat had hij nodig. Dat was wat hij wilde. Alleen dan zou hij zijn aandacht af kunnen leiden van de familiecrisis.

Beelden van de vorige avond verschenen voor zijn ogen. De schok toen hij Patrick zag. Hij had hem aangestaard, op zoek naar een gelijkenis, zichzelf vervloekend dat hij die niet eerder had opgemerkt. Hij haatte de man voor al zijn leugens.

Alex had al die jaren keihard gewerkt. En waarvoor? Hij had geen recht op zijn naam, en zijn moeder had hem niet wijs mogen maken dat dat wel zo was. Ze had niet het recht gehad om op zijn plichtsgevoel te spelen, waardoor hij nooit een andere optie had overwogen dan het familiebedrijf tot zijn levenswerk te maken.

Het bedrog was onvoorstelbaar, het verraad bijna ondraaglijk. Hij was blij dat Samuel was overleden zonder de waarheid te kennen. Want die deed pijn.

Hij had dus wel recht op een verzetje, toch? Dani mocht er geen spijt van krijgen, daar moest hij voor zorgen.

Spijt had ze, dat wist hij wel. Er waren helemaal geen minnaars. Zelf had hij ook een beetje hoog van de toren geblazen; hij was echt niet de playboy die hij voorgaf te zijn. Goed, hij had een paar wilde jaren gehad, maar inmiddels was hij volwassen. Het gebeurde nog maar zelden dat zijn afspraakjes tot seks leidden. Eigenlijk was hij nogal snel verveeld…

Maar dat was nu niet het geval.

Als ze wilde, zou hij haar helpen bij haar zoektocht, zodat ze de antwoorden kon vinden die ze nodig had. Die behoefte kende hij maar al te goed.

En ook al wilde ze geen relatie, ze was wel degelijk romantisch, met dat kaarsje en dat kanten ondergoed. Dus zou hij haar het hof maken. Want hij piekerde er niet over om zich door haar van een affaire te laten beroven die voor hen beiden fantastisch zou zijn, en die hem al het andere kon laten vergeten. Ook al duurde het maar kort…

 

Cara zat aan haar bureau, met een plagerige glimlach op haar gezicht.

Dani keek even snel door het raam. Ja, ze keek uit over de parkeerplaats. Wat gênant… Gelukkig was Cara te beleefd om er iets van te zeggen.

Deels zou Dani het heerlijk vinden om iets van haar onrust en opwinding te kunnen delen. Om een vertrouwelijk meidengesprek te kunnen hebben, zoals vroeger met haar moeder of haar vriendinnen. Maar tijdens het ziekbed van haar moeder was ze al haar vriendinnen uit het oog verloren, en ze kende Cara nog lang niet goed genoeg om haar in vertrouwen te nemen.

Dus ging ze maar aan het werk, ondertussen even stiekem tijd nemend om een bericht te plaatsen op een adoptiesite. Al haar eerdere berichten hadden geen reactie opgeleverd. Wat kon ze verder nog doen, nu ze zijn dossier niet mocht inzien?

Toen Cara vroeg in de middag vertrokken was, ging Dani weer online. Ze was niet zo dol op die sociale netwerken op internet, zeker niet nu ze de hoofdrol in een van de filmpjes had gespeeld. Maar nu kwelde ze zichzelf nog wat meer. Ze typte Alex’ naam in, gevolgd door die van haar.

Het filmpje was zo gevonden, en ze beet op haar lip bij het lezen van enkele commentaren. Snel keerde ze terug naar de adoptiesite, in de hoop dat iemand haar bericht had beantwoord.

Er was maar één reactie.

Als hij nog niet heeft gereageerd op je berichten, kun je alleen nog maar professionele hulp inroepen. Huur een privédetective in.