Hoofdstuk 6

 

 

Dani kon nauwelijks ademhalen van opwinding. Al die mensen die ze die avond had ontmoet zouden wel denken dat ze een idioot was, aangezien ze nauwelijks tot een gesprek in staat was geweest.

Ze was aan tientallen mensen voorgesteld, en de hele avond had bestaan uit conversatie, speculatie en adoratie – van hem, welteverstaan.

Maar hij was niet van haar zijde geweken. Hij steunde haar en betrok haar in de gesprekken. Hij raakte haar veelvuldig aan en keek haar diep in haar ogen, waardoor het voelde alsof ze slechts met zijn tweeën in de zaal waren.

Ondertussen ontbrandde dat gevoel tussen hen, die kracht die zelfs de meest erudiete, ontwikkelde mens reduceerde tot het dier dat hij eigenlijk was: pure lust.

Ze dansten samen. Zijn ogen glinsterden plagend, terwijl hij haar het ene moment tegen zich aan trok, om haar even later weer rond te zwieren. Natuurlijk beheerste hij alle technieken van het dansen…

‘Ik wil wat drinken,’ smeekte ze, wanhopig verlangend even afstand van hem te kunnen nemen.

Hij grinnikte alwetend en leidde haar naar de bar.

‘Alex.’

Dani draaide zich om bij het horen van de onbekende stem, die zo dringend klonk. Maar direct daarna keek ze op naar Alex, die haar hand bijna fijnkneep in een beklemmende greep.

Hij stond als bevroren. De glimlach was van zijn gezicht verdwenen, en hij maakte niet eens aanstalten de man te begroeten die op hen toe kwam lopen.

De man was iets kleiner dan Alex en droeg een maatpak. Zijn haar was hier en daar grijs, maar ondanks zijn leeftijd was hij nog altijd knap om te zien.

‘Ik hoopte al dat je vanavond hier zou zijn.’ Die glimlach was absoluut ingestudeerd, want de ogen van de man stonden waakzaam. ‘Ik heb geprobeerd je te bellen.’

Alex gaf geen enkele reactie.

De man keek even naar Dani, glimlachte breed en verlegde zijn aandacht toen weer naar Alex. ‘Zou je me niet eens voorstellen?’

Een beladen stilte volgde. Wat was er aan de hand? Wilde Alex haar niet voorstellen? Nee, ze voelde dat de man tegenover haar het probleem vormde, niet zij.

Het moest wel een behoorlijk probleem zijn, want ze had nooit kunnen vermoeden dat Alex zich zo onbeleefd kon gedragen.

‘Dani, dit is Patrick. Patrick, dit is Dani,’ zei Alex uiteindelijk. Hij weidde niet uit. ‘Ik wist niet dat je in Nieuw-Zeeland was.’

‘Ja, dat leek me een goed plan. Ik neem aan dat je de testuitslagen hebt ontvangen?’

‘Ja.’

Dani kreeg kippenvel, zo koud had Alex’ stem geklonken.

De mannen staarden elkaar aan. Alex stond kaarsrecht, zijn houding weerspiegelde zijn onverzettelijkheid.

‘We zouden moeten praten,’ merkte Patrick op, rusteloos met zijn voeten schuifelend.

Klonk zijn stem nu enigszins smekend? Dani werd bang van de dreigende sfeer tussen de twee mannen. Alex leek gevaarlijk. Ze voelde de agressie bij hem toenemen.

‘Niet nu,’ snauwde Alex. Bruusk draaide hij zich om, Dani met zich meetrekkend.

Struikelend probeerde ze hem bij te houden. Ze was verbijsterd door deze onbekende kant van Alex.

Hij liep rechtstreeks naar de bar, waar hij een glas wijn voor haar, en een whisky voor zichzelf bestelde. In één teug sloeg hij het glas achterover. Tot dan toe had hij nog geen alcohol gedronken.

Dani nipte voorzichtig van haar wijn en vroeg zich af of hij een tweede whisky zou bestellen. Waarom werd hij zo agressief van die Patrick?

Ineens draaide hij zich met een vurige blik naar haar toe. ‘Kom met me dansen.’

Ze kon niet weigeren, en haar hart bonsde toen ze zijn nauwelijks bedwongen emotie opmerkte. Hij hield haar dicht tegen zich aan, en de agressieve energie die hij uitstraalde deed haar zenuwen tintelen.

Toen voelde ze zijn stemming omslaan van agressie in passie, even intens, even hevig. Hij trok haar nog dichter tegen zich aan en plantte zijn handen op haar lichaam. Zijn langzame, bijna bedwelmende bewegingen maakten haar duizelig en deden haar struikelen.

Hij nam haar bij de hand en leidde haar naar een afgelegen tafeltje, waar hij een glas water voor haar inschonk.

Snel nam ze een slok, en voordat ze de moed zou verliezen, vroeg ze: ‘Wie is die Patrick?’

Zijn blik werd donker en ondoorgrondelijk. ‘Niemand.’

Dat antwoord kwam niet als een verrassing. Het was trouwens haar zaak niet.

Hij trok zijn stoel dichterbij, zodat hij tegenover haar zat. Toen verdwenen zijn handen onder de tafel.

‘Wat doe je?’ kon ze slechts moeizaam uitbrengen.

‘Niets.’ Onder de tafel streelden zijn vingers haar knieën, eerst door de zijden stof van haar jurk, en vervolgens over haar huid.

Niets? Zoals toen in de lift?

Zijn vingers kropen omhoog langs haar been.

‘Ik betwijfel of dit wel de gelegenheid is voor een openbaar vertoon van lust,’ zei ze verstikt. ‘Ben je daar niet te goed voor opgevoed?’

‘Wie zegt dat?’ Zijn hand gleed over haar dij, en zijn aanraking werd intenser.

Dani snakte naar adem. ‘Ik dacht dat je op afstand zou blijven.’

‘Is dat zo?’

‘Hou op.’

Stop me dan maar, als je dat lukt. Hij zei het niet hardop, maar dat was ook niet nodig. Tenslotte was hij het gewend zijn zin te krijgen. Hij kende de kracht van zijn charme; die was wel weer bewezen door al die bewonderende mensen die vanavond.

Hij dacht vast dat hij overal mee weg kon komen. En misschien was dat ook wel zo…

Maar ineens kreeg Dani de behoefte om hem af te troeven, voor één keer. Ze kon de uitdaging niet weerstaan, en het was bovendien de beste manier om hem die kille ontmoeting met Patrick te doen vergeten.

‘Goed dan.’ Ze draaide zich naar hem toe. ‘Als dit is wat je wilt.’

Lichtjes streek ze met haar hand over zijn kaak en leunde tegen hem aan, genietend van de frisse geur van zijn aftershave. Haar hand gleed naar zijn borst, en ze voelde zijn hartslag versnellen.

Nu legde ze haar hand hoog op zijn dij en streek lichtjes over zijn kruis, glimlachend toen hij zijn adem inhield.

Zijn mond klapte dicht, en zijn strakke kaken waren het bewijs van zijn gevecht om zichzelf onder controle te houden.

Met haar mond een millimeter van zijn gezicht plaagde ze hem nog wat meer. ‘Wedden dat je nu niet over de dansvloer durft te lopen?’

Hij liet zijn adem ontsnappen en deinsde achteruit, buiten haar bereik. Blijkbaar was hij toch niet zo gesteld op openbaar vertoon…

Triomfantelijk keek ze hem aan, de opwinding van haar gevaarlijke gedrag deed haar glimlachen.

Maar toen stond hij op. Met zijn vingers als een bankschroef rond haar bovenarm trok hij haar overeind, tot ze voor hem stond, met haar rug naar hem toe. Zijn andere arm lag rond haar middel, en hij drukte zijn gloeiende harde lichaam tegen haar rug. Toen duwde hij haar vastbesloten vooruit.

Ze had geen keus en begon te lopen, dwars over de dansvloer. Eenmaal aan de andere kant liet hij haar echter niet los maar duwde haar de zaal uit, een gang in.

Halverwege de gang draaide hij haar om en trok haar tegen zich aan. Een hand gleed onder de zoom van haar jurk. Haar knieën knikten toen hij haar tegen de muur drukte. En hij bleef duwen, tot zijn lichaam in zijn geheel tegen het hare perste.

Ze hapte naar adem, en een scheut van verlangen trok door haar onderlichaam.

‘Denk niet dat je dit spelletje van me kunt winnen.’ De vurig uitgesproken woorden wakkerden haar verlangen en frustratie alleen maar aan.

Zijn lichaam voelde zo goed, zo fantastisch… Ze kon hem alleen nog maar aanstaren.

‘Nu is het mijn beurt om je uit te dagen,’ zei hij.

Haar zenuwen waren tot het uiterste gespannen van verwachting.

‘Kus me.’ Zijn greep werd losser, maar ze was niet in staat te ontsnappen en verlangde slechts naar zijn lichaam.

Ze was compleet in de ban van het genot dat hij haar beloofde. Zijn vingers streelden de zachte huid van haar dij, hoger en hoger, tot golven van genot door haar lichaam trokken.

‘Kus me.’ Hij drukte zijn lichaam weer tegen dat van haar, een kleine beweging met maximale impact.

Als gehypnotiseerd staarde ze hem aan, zich niet langer bewust van de wereld rond haar heen.

Hij hief zijn kin op, net zoals zij dat die dag in de lift had gedaan, en zijn lippen krulden zich in die onweerstaanbare glimlach.

Ze kon hem niet weerstaan. Hij was zo knap en voelde zo goed… Haar brein weigerde dienst, haar lichaam nam de regie over. Ze deed haar lippen vaneen en zag enkel nog zijn mond, en het verlangen in zijn ogen. Het bonken van haar hartslag was het enige wat ze hoorde.

De vederlichte aanraking van zijn lippen zond een rilling door haar lichaam. Om ervoor te zorgen dat ze de kus niet kon verbreken, begroef hij zijn vingers in haar haar.

Zij op haar beurt vlocht haar vingers door zijn haar, verlangend naar meer. Haar mond beroerde zijn volle lippen, haar tong verkende zijn mond. Dieper en dieper.

Even liet hij haar het voortouw nemen, maar toen beantwoordde hij haar hongerige zoektocht. Haar lichaam schokte onwillekeurig bij de hartstochtelijke aanval op haar lippen.

Zijn hand tussen haar benen gleed hoger en hoger, en hij voelde haar verlangen naar hem, een verlangen dat haar totaal aan hem overleverde…

Een wilde passie overmeesterde hen. Ze drukte haar bovenlichaam tegen zijn borstkas, zodat haar opgerichte tepels contact maakten met zijn harde lichaam.

Ineens drong het geluid van gelach en het getinkel van glazen tot haar door. Haar ogen vlogen open. Geschokt besefte ze waar ze zich bevonden.

‘Stop, Alex,’ fluisterde ze hijgend, zich bedwingend om niet met haar tong over zijn huid te likken, die glansde van het zweet.

Hijgend trok hij zich van haar terug.

‘Niet hier,’ bracht ze bijna smekend uit. Ze waren slechts door een dun muurtje van de elite van Auckland gescheiden, en als ze zo doorgingen, zou ze binnen een paar minuten haar hoogtepunt bereiken. Haar hart bonsde zo luid, dat het in haar borstkas leek te exploderen. Het verlangen brandde in haar lichaam.

Ze rukte haar blik los en keek de gang in. Verdorie, er was zojuist iemand voorbijgelopen. Alex’ brede schouders beschermden haar enigszins tegen onwelkome blikken, maar toch…

Haar verlangen had haar alles om zich heen doen vergeten: wie ze was, waar ze was, en wat ze eigenlijk zou moeten doen. Ineens werd ze overspoeld door een ander soort hitte.

Vernedering.

Het verlangen mocht haar niet in een slaaf veranderen, dat weigerde ze!

‘Laten we gaan,’ klonk zijn stem verleidelijk in haar oor.

Als ze nu met hem meeging, zouden ze op de achterbank van zijn auto belanden, of ergens in de bezemkast of op een andere onsmakelijke locatie. Ze moest standvastig blijven, want seks met Alex was niet alleen roekeloos, maar zelfs gevaarlijk.

De gevoelens die hij in haar opwekte waren veel te sterk, en ze mocht er niet in verdrinken. Ze waren veel meer dan alleen een lichamelijke reactie.

En Alex wilde slechts zijn pleziertje. Ze moest zorgen dat ze de zaken weer onder controle kreeg. ‘Moest je geen prijs uitreiken?’

‘Dat kan Lorenzo wel doen.’

‘Je kunt de mensen niet in de steek laten.’ Ze duwde hem van zich af en streek haar verfomfaaide jurk glad.

‘Nu is het jouw beurt om me uit te dagen,’ zei hij koeltjes en zelfverzekerd.

Ze schudde haar hoofd. ‘Ik kan niets meer verzinnen.’

‘Dat geloof ik niet,’ zei hij grinnikend. ‘Misschien moet ik je even op weg helpen.’ Opnieuw kuste hij haar, zoekend, dwingend.

Ze onderdrukte een kreun. Hoewel hij haar nergens anders aanraakte, brandde ze van verlangen om hem in haar te voelen en haar heupen te bewegen. Als ze alleen waren, zou ze dat doen: haar kleren uitgooien en hem bespringen, hard en snel en meteen!

Ze verbrak de kus en haalde diep adem, nog altijd duizelig. Geschokt door haar eigen verlangen staarde ze hem aan. Wat kon hij makkelijk door haar verdediging breken…

‘Wat dacht je van een time-out?’ Het had niet zo vinnig geklonken als ze gewild had, buiten adem als ze was.

Lichtjes streek hij met een vinger langs haar lippen, waardoor ze opnieuw naar adem hapte. ‘We kunnen het nog wel even uitstellen, maar uiteindelijk is het onvermijdelijk.’

Ze wilde ontkennend haar hoofd schudden, maar was er niet toe in staat. Ze zag de passie in zijn ogen, en de brede glimlach van genot op zijn gezicht.

‘We zijn huisgenoten,’ protesteerde ze zwakjes. ‘We kunnen wel vrienden zijn, maar niet…’ Haar stem stierf weg toen hij begon te lachen.

‘Liefje, we kunnen geen vrienden zijn voordat dit opgelost is.’ Zijn duim beroerde haar kin. ‘Daarna kunnen we vrienden zijn. Ik kan goed opschieten met al mijn voormalige minnaressen.’

O, ja? ‘Je bent een ware donjuan, hè?’ sneerde ze sarcastisch.

‘Nou, jij hebt anders ook je pleziertjes, toch?’ Hij glimlachte scherp. ‘Er is niets mis mee om van seks te genieten, het is heel natuurlijk.’

Ze kon zijn toespelingen niet langer verdragen; die deden haar hele lijf gloeien. ‘Ik moet me gaan opfrissen.’

‘Lafaard.’

 

Hoelang zou zijn lichaam nog zo opgewonden blijven? Alex vroeg zich af of hij kans maakte in het Guinness Book of Records te komen.

‘Neem je haar mee naar huis?’

‘Naar haar eigen slaapkamer, ja.’

Lorenzo lachte. ‘Daar zal ze niet lang blijven.’

Alex leunde tegen de muur, waar hij haar uit de toiletten zou zien komen. ‘Het is gecompliceerd.’

‘Nogal, met dat filmpje, en die baan, en nu ze je huisgenoot is.’

Alex schudde zijn hoofd. Lorenzo wist nog niet de helft van de moeilijkheden. Hij wist niets van die nachtmerrie met betrekking tot zijn vader. Snel keek Alex de zaal door, maar zag de rotzak nergens.

Hoe durfde Patrick zomaar op te komen dagen? Wat wilde hij van hem? Nou, wat het ook was, hij zou het niet krijgen.

Patrick was de werkelijke reden van zijn onrust, niet die kleine sexy dame. Hij zuchtte toen de gedachte aan Dani een steek van verlangen teweegbracht. ‘Het was jouw domme idee haar bij mij te laten wonen.’

‘Het leek me wel makkelijk,’ zei Lorenzo grinnikend.

Alex schonk hem een boze blik en dronk zijn glas vruchtensap leeg. Goed, Dani maakte hem ook onrustig, maar met het verlangen kon hij wel omgaan. Hij was tenslotte Alex Carlisle, de man met een adresboek vol namen en nummers van vrouwen. Als hij verlangde naar seks, kon hij het altijd krijgen.

Op dit moment zou hij het boekje echter zonder problemen in het water gooien. Gewoonlijk had hij een paar afspraakjes, een paar plezierige maanden en vooral geen gecompliceerde relaties. Vrouwen waren er om plezier mee te hebben, niets meer en niets minder.

Maar nu verlangde hij slechts naar één vrouw. Haar geur maakte een onbekende begeerte in hem los. Hoe moest hij die bevredigen? Doorlopend had hij geweldige fantasieën in zijn hoofd, verdorie…

Het was toch vooral een spel: de jacht, de uitdaging. Had hij ooit eerder zoveel moeite hoeven doen en moeten afwachten? Meestal speelde hij niet mee als een vrouw tegenstribbelde. Zo wanhopig was hij niet. Maar Dani was anders. Ze wilde geen relatie, geweldig. Maar haar weigering om een verhouding te beginnen, frustreerde hem. Nu telde alleen het spel, en hij zou er alles aan doen om haar over te halen.

Daar kwam ze aan. De uitdrukking op haar gezicht deed vermoeden dat hij die avond niet verder met haar zou komen, maar haar gespannen lichaam verraadde dat hij misschien nog wel een kans had. En die kans zou hij benutten!

 

Dani wachtte op de lift en richtte haar aandacht op haar ademhaling. Wat gedroeg ze zich toch idioot! Maar elke keer als ze zich in een kleine ruimte bevond, draaide haar maag zich om en leek alle zuurstof uit de lucht te verdwijnen.

Alex trok haar het belachelijk kleine hokje in. ‘Kijk me aan,’ beval hij, en hij wees naar zijn ogen. ‘Kijk naar me.’

Ze wierp hem een blik toe, geïrriteerd door zijn betuttelende houding. ‘Luister, ik ben geen gekke koe, en jij bent geen koeienfluisteraar, hoor.’

‘Dani.’ Hij pakte haar bij haar armen en schudde haar zachtjes door elkaar. ‘Dat ben je wel.’

‘Ja, ja,’ zei ze vaag, haar aandacht was volledig bij zijn betoverende groene ogen.

Hij liet haar los. ‘Kijk, we zijn alweer op de begane grond,’ zei hij ironisch.

Buiten leek de zwarte nacht hen op te slokken, en de hele weg naar huis werden ze omringd door een loodzware stilte.

Ze liep de trap op. Bij elke trede nam de spanning in haar lichaam toe.

Hij stelde het alarmsysteem in. Toen ze het geluid van zijn sleutels op de tafel hoorde, versnelde ze haar tempo om maar vlug haar kamer te bereiken. Alleen.

Maar toen greep hij haar bij haar pols.

Kon hij haar razende hartslag voelen? Ze hield haar pas in en voelde hem dichterbij komen.

Hij kuste haar nek, zijn warme adem beroerde haar huid. ‘Wanneer ben je voor het laatst onder handen genomen, lieverd?’ vroeg hij glimlachend. ‘Want volgens mij kun je wel wat aandacht gebruiken.’

Ze kon geen antwoord geven, kreeg bijna geen adem. Al haar angst smolt weg. Haar lichaam smolt weg…

Hij lachte, laag en sexy. ‘Je had het eerder over je avontuurtjes, Dani, maar die zijn allemaal verzonnen.’

‘Waarom denk je dat?’

‘Omdat je de laatste stap niet durft te zetten.’ Hij draaide haar om, met haar gezicht naar hem toe. ‘Je hebt helemaal geen avontuurtjes of minnaars. Je gaat door tot een bepaald punt, en dan stop je.’

Veel gespin en weinig wol, dus? Nou, daar had hij misschien wel gelijk in, maar dat ging ze dus niet toegeven.

‘Ik vraag me zelfs af of je misschien nog maagd bent,’ plaagde hij.

Ze slikte. Misschien was ze dan niet zo ervaren als ze had doen voorkomen, maar zo erg was het nu ook weer niet. Met haar blik op zijn shirt gericht, sloeg ze een verveelde toon aan. ‘Misschien heb ik gewoon niet zo’n zin in jou.’

‘O, jawel.’ Hij bukte, zodat zijn brede glimlach op ooghoogte kwam. ‘Zal ik het je bewijzen?’

Nu werd het serieus. Ze zag de vastberadenheid in zijn ogen. Volgens hem was het onvermijdelijk, en ze moest toegeven dat hij daar gelijk in had. Dus waarom verzette ze zich dan toch zo?

Omdat ze niet zijn nieuwste trofee wilde zijn. Goed, hij was onweerstaanbaar charmant, maar hij wilde ook winnen, en ze vermoedde dat hij zijn doel koste wat kost wilde bereiken. En nu was zij dat doel, die uitdaging.

Maar dat was dan ook alles wat ze was, en het zat nu eenmaal in haar karakter om niet toe te geven.

Maar vooral wilde ze zich niet openstellen voor hem, want dan zou ze haar gevoelens niet langer kunnen onderdrukken. Dus probeerde ze hem af te houden.

‘Nee, dat lijkt me niet nodig.’ Ze liep naar haar kamerdeur, waar ze relatief veilig was. Toen zei ze: ‘Je hebt gelijk, weet je: het is al even geleden. Ik was niet geheel tevreden over de dienstverlening. Maar een vrouw kan het alleen ook wel af.’ Ze bracht haar handen naar haar borsten, en verder omhoog naar haar lippen.

Op zijn gezicht verscheen een verbijsterde uitdrukking.

‘Ik kan mijn eigen verlangens wel bevredigen…’ Met haar wijsvinger streek ze langs haar onderlip, en ze likte even met haar tong. ‘…daar heb ik niemand anders voor nodig.’