De Boyd & Norell-show was een enorm succes. Sadies haar was dat niet, maar dat leek Erin niet te deren. Haar blik toen we binnenstapten was onbetaalbaar: pure shock. Het was drie voor twaalf, de eerste keer in de geschiedenis dat Sadie Nixon vóór de afgesproken tijd was gearriveerd. Ik was erg tevreden over mezelf.
‘Ik weet niet hoe je het voor elkaar hebt gekregen.’ Erin dook achter me op, met haar armen over elkaar geslagen en een headset op haar hoofd. ‘Je bent briljant en ik ben onder de indruk. Heb je zin om fulltime voor me te komen werken? Ik heb nog meer meiden die een schop onder hun kont nodig hebben.’
‘Misschien kunnen we het daar volgende week even over hebben?’ Ik keek toe hoe Sadie transformeerde van mokkende gedumpte meid tot catwalkgodin. Uit de manier waarop ze visagisten en stylisten van zich af mepte, maakte ik op dat het beetje goede humeur waar ze vandaag over beschikte was opgegaan aan mij. ‘Als ik weer hersens heb?’
‘Uiteraard.’ Ze legde even haar hand op mijn schouder, Erins versie van een warme omhelzing. ‘Wanneer je er maar aan toe bent.’
Ik stond op het punt om te vertrekken toen ik Sadie achter me hoorde roepen. ‘Hé, manipulator!’
Ze was mijn naam nu al vergeten, wat had ik dan verwacht? Desalniettemin hield ik mijn pas in en zag haar op me af rennen, met twee visagisten en een kapper aan haar vastgeklonken.
‘Hé, ga je weg?’
Ik knikte. ‘Ja, ik heb een afspraak met een potentiële nieuwe huisgenoot. Chris wacht op je, hij brengt je terug.’
‘Nou eh…’ Ze schudde haar beautyteam van zich af en keek zo gemeen naar hen dat het drietal zich huiverend terugtrok in een hoekje. ‘Dank je wel voor alles. Hoe heette je ook alweer?’
‘Jenny.’ Ik spreidde mijn armen voor een soort omhelzing en ze smolt min of meer tegen me aan, een lange, beeldschone giraf op hakken. ‘Goed onthouden: eikels zijn het niet waard om hotelkamers voor te verbouwen.’
Ze grijnsde ontwapenend. ‘Ja, ik heb er wel een zootje van gemaakt, hè?’
Allejezus. ‘Laat ik het zo zeggen: ik boek daar voorlopig geen rustig weekendje meer.’ Ik salueerde naar mijn nieuwe beste vriendin en deed een stapje terug. ‘Vooruit, doe waar je goed in bent en laat die verdomde kleren schitteren.’
Ditmaal lichtte haar gezicht helemaal op en bereikte haar lach zelfs haar ogen. Die uitdrukking had ik alleen nog maar gezien op haar iPhone, op kiekjes met die ploert. Hopelijk zou ze er binnenkort een cosmeticacampagne mee binnenslepen.
Na de grenzeloze chaos van Sadies hotelkamer leek mijn appartement een heiligdom van rust en reinheid. Oké, er stond wat vuile vaat en er mocht wel eens gestofzuigd worden, maar ik was te uitgeput om aan de slag te gaan. Seksgod Sigge had een sms’je gestuurd dat hij er rond zeven uur zou zijn. Het was een rare tijd om een flat te bekijken, maar ik ging ervan uit dat Noors of Zweeds zijn net zoiets was als Spaans zijn – die lui deden altijd alles laat. De hemel zij dank dat ik geen date had. Ik keek even in de logeerkamer die ik zelf zo zou huren als ik een boomlang mannelijk model was die een plek voor zichzelf nodig had en liep toen terug naar de woonkamer, waar ik me op de bank liet vallen.
Mijn jeans was nog vochtig, niet echt een prettig gevoel, maar ik was te moe om er iets aan te doen. Het was al een hele tijd geleden dat ik dr. Jenny had gespeeld en ik was leeg. Model nummer één was afgehandeld, ik zou een kleine siësta houden en dan met model nummer twee dealen. Daarna zou ik wat tijd doorbrengen met mijn beste vrienden, Ben, Jerry en pizzaboer Papa John. Het zou een volmaakte vrijdagavond in New York worden.
Heftig, maar waar: voor de verandering sliep ik veel te lang en werd ik koud en stijf wakker van mijn telefoon. Ik had de airco veel te hoog gezet en mijn broek was tijdens het drogen keihard geworden en zat aan mijn achterwerk vastgeplakt. Waarom had ik ook geen pyjama-jeans besteld?
‘Hé, met mij, alles oké?’
‘Ja prima.’ Ik geeuwde. Hoe laat was het? ‘Ik deed net een dutje.’
‘O, shit, sorry.’ Angie was zelf ook een kei in dutten en respecteerde graag andermans slaap. ‘Ik wou even weten hoe het met dat modellenkreng is gegaan.’
‘O, Sadie was poeslief,’ loog ik. ‘Eén dagje met mij en ze is een nieuw mens. Hoe is het gisteravond gegaan nadat ik was vertrokken?’
‘Wil je de waarheid of een vleiender verhaal?’
‘Doe mij de waarheid maar.’
‘Craig vroeg waar je was gebleven, ik heb gezegd dat je ervandoor was omdat hij een grote eikel is en toen is hij naar huis gegaan met een van de barvrouwen.’
‘O, ik heb dus echt een kanjer laten lopen.’ Voorzichtig poetste ik met een vinger doorgelopen mascara onder mijn ogen weg. ‘Ik moet je ophangen, Sigge komt de kamer bekijken en hij lijkt me het type dat op tijd komt. Ik bel je morgen wel.’
‘Sigge het handmodel?’
‘Hij is geen handmodel.’ Hoewel hij dat best zou kunnen zijn, ik wist tenslotte niets van hem.
‘Ik heb zijn naam gegoogeld. Het betekent Winnende Beer.’
‘Dág, Angie.’
‘Brunch?’ stelde ze snel voor. ‘Ik sta bij je in het krijt voor gisteravond.’
‘Inderdaad,’ beaamde ik. ‘Laat me maar weten waar.’
Klokslag zeven ging de bel. Nou, ik kon er in ieder geval op rekenen dat hij de huur op tijd zou betalen.
‘Laten we dit snel afwerken,’ zei ik tegen de spiegel terwijl ik de deur voor hem open buzzde. ‘We mogen Ben, Jerry en John niet laten wachten.’
‘Jenny!’ Hij keek verrukt toen ik de voordeur van de flat voor hem open deed. Toen nam hij me van top tot teen op, stelde zijn uitdrukking bij naar nieuwsgierig en stapte binnen, waarbij hij me een bos bloemen overhandigde.
Bloemen?
‘Hoi, Sigge.’ Ik rekte me uit om de bloemen aan te nemen en zette ze snel in een kannetje met water op het aanrecht. Een man die bloemen meenam terwijl hij niets verkeerd heeft gedaan? Ik zou er aan kunnen wennen. ‘Sorry dat het hier wat rommelig is, ik had een krankzinnige dag.’
‘O, ik ook.’ Hij schonk me zijn 220 Volt-lach. Hij was zo lang en zijn blik straalde zo dat ik het gevoel had dat ik rechtstreeks in de zon keek. ‘Ik had vanmiddag een shoot en heb de hele ochtend sit-ups gedaan.’
‘Echt waar?’ Ja hoor, een homoseksuele huisgenoot zou echt prima uitpakken.
‘Echt waar,’ knikte Sigge, waarbij zijn blonde haar voor zijn lichtblauwe ogen viel.
‘Nou, dat zou ik toch eerst moeten zien om het te geloven.’ Een beetje plagen en uitdagen was precies wat dit appartementje nodig had. Dat, en een sixpack van steen.
‘Kijk maar.’ Waar Sigge ook vandaan kwam, ze hadden er blijkbaar een ander idee van wat een geintje was. In diepe ernst trok hij zijn shirt omhoog en toonde een volmaakt gebeeldhouwde buik. Ik moest mijn handen in mijn zakken steken om er niet even aan te zitten. Waar die shoot van Sigge ook voor was, ik zou het in bulk inslaan.
‘Eh, indrukwekkend.’ Ik gaf mezelf een mentale koude douche, probeerde de geile meid in mij te kalmeren en stapte langs hem heen. ‘Wil je een rondleiding?’
‘Dat is de Amerikaanse gewoonte, zo heb ik me laten vertellen,’ stemde hij in met een elegant knikje. ‘De rondleiding door het huis?’
‘Eh, ja?’ Was het typisch Amerikaans om iemand het appartement te laten zien waar ie een kamer kon huren? Europeanen zijn soms echt bizar. ‘Dit is dus overduidelijk de keuken.’
‘Waar je kookt?’ vroeg hij.
‘Niet echt,’ zei ik, om geen valse verwachtingen te scheppen. ‘En de keuken leidt vanzelf naar de woonkamer.’ Keuken was eigenlijk een te groot woord voor een blokje met een koelkast, gootsteen, gasfornuisje en magnetron dat pal naast de ingang stond en in open verbinding met een kamer die werd gedomineerd door mijn geliefde bank en mijn al even geliefde televisie.
‘De badkamer is hier,’ wees ik in het halletje.
Hij wilde wat zeggen, maar ik was hem voor. ‘Vragen alleen na afloop van de toer. De badkamer is klein, maar je zult er wel inpassen. En dit is de slaapkamer.’
Het had geen zin om hem mijn kamer te laten zien. En het zou bovendien te deprimerend zijn om dit prachtexemplaar tussen die vier muren te laten komen, als een onschuldig kussengevecht de enige potentiële manier was om samen in bed te belanden.
‘De slaapkamer?’
‘Wil je de slaapkamer niet zien?’ Onwillekeurig moest ik lachen om zijn beteuterde smoeltje, hij snapte er niets van. Met zijn Engels was niets mis, dus wat was precies het probleem? ‘Sorry, wilde je wat vragen?’
‘Nee.’ Hij lachte terug. ‘Laat me de slaapkamer maar zien.’
‘Het uitzicht mag er zijn.’ Ik liep rond het bed naar de ramen en keerde me naar hem toe. ‘Je kunt van hieruit het Chrysler-gebouw zien en…’
Voor ik nog meer attracties kon aanwijzen, besprong Sigge me. Eén brok mannenvlees drukte zich tegen me aan, het raam voelde koud tegen mijn rug. Man, die buikspieren van hem waren echt van graniet. Toen ik over de schok heen was dat zijn tong in mijn mond zat en ik mijn evenwicht weer had gevonden, duwde ik hem hard van me af en trakteerde hem als bonus op een stevig knietje.
‘Wat doe je nou?’ gilde ik en duwde hem zo hard dat hij achterover op het bed viel. ‘Zoiets flik je toch niet!’
‘Maar je nam me mee naar de slaapkamer?’ Hij keek oprecht overstuur. En als een man die net een enorme klap tegen zijn ballen heeft gehad.
‘Die wilde je toch huren?’ merkte ik op. ‘En trouwens, je bent homo!’
‘Ik ben helemaal geen homo,’ protesteerde Sigge vanaf het bed, nog steeds met zijn handen beschermend tegen zijn kruis. ‘En ik kwam helemaal niet voor die kamer, ik kwam voor jou. Ik dacht dat je… dit wilde.’
‘Dat ik aangevallen wilde worden? Dat stond niet echt boven aan mijn lijstje,’ schreeuwde ik, en toen drong tot me door wat hij net had gezegd. ‘Je bent hier niet voor de kamer?’
Hij kwam met een pijnlijk gezicht overeind. ‘Ik zou liegen als ik zei dat ik niet stiekem had gehoopt die te zien te krijgen, maar ik had er liever het een en ander aan vooraf laten gaan. Een drankje, een etentje, van die dingen.’
Ik legde mijn handen op mijn hoofd en kromp even in elkaar. ‘Dacht je dat dit een date was?’
Hij knikte.
‘Ik dacht dat je een kamer wilde huren.’ Ik trok mijn paardenstaart weer strak. ‘En ik dacht dat je homo was. Mijn vriendin dacht ook dat je homo was.’
Hij wierp zijn armen omhoog en staarde naar het plafond. ‘Iedereen denkt altijd dat ik homo ben, maar dat is helemaal niet zo!’
‘Je bent geen homo?’
‘Integendeel.’
‘En je dacht dat dit een date was?’
‘Ja. Daarom vroeg ik om je nummer. Daarom sta ik op vrijdagavond om zeven uur met bloemen op je stoep. Ik ben Zweeds, niet achterlijk.’
‘Shit.’
Sadies ex was blijkbaar niet de enige die modellen onderschatte. Al wist ik niet zeker of iemands seksuele avances verwarren met belangstelling voor een te huren kamer wel meetelde, qua onderschatten.
‘Het spijt me heel erg.’ Sigge klopte het stof van zijn kleren en liep de slaapkamer uit. ‘Ik ga ervandoor.’
Ik liet me op de vensterbank zakken en probeerde in kaart te brengen hoe haveloos ik eruit zag. En hoe ik dit grandioos had verkloot. En hoe geweldig zijn buikspieren waren geweest. Ik hoorde hoe hij de voordeur achter zich dichtsloeg en vond het jammer dat mijn nek er niet tussen zat. Wat een ellende, dit was nou typisch één stap vooruit, twee achteruit.