Proloog

Zijn hand gleed over het slapende lichaam. Dijbeen, buik, borst. De huid voelde warm aan, ademde nog steeds de intensiteit van hun liefdesspel uit. Een achtergebleven zweetdruppel kleefde aan zijn vinger. Hij proefde het vocht en sloot zijn ogen.

De geur van seks drong in zijn neusgaten, de nasmaak tintelde op zijn lippen en het puntje van zijn tong. Hij haalde diep adem en liet de lucht langzaam en geluidloos ontsnappen. Zijn lichaam en geest kwamen tot rust. De omgeving straalde nu warmte en geborgenheid uit.

Door het open raam gleed een zeebries naar binnen. De geur van koele glooiende heuvels en zilte zee die perfect bij deze omgeving paste. Dit was namelijk het paradijs. Hier kwam alle schoonheid samen.

De vermoeidheid trok uit zijn lichaam en zijn hoofd werd helder. Hij overdacht de complexe situatie waarin hij zich bevond. Om te krijgen wat hij wilde, moest hij bepaalde stappen en risico’s nemen. Het was geen zakelijke deal, hoewel het daar wel degelijk iets van weg had. Hij glimlachte. Kijk, zo ingewikkeld zat het dus in elkaar…

Zijn hand gleed nogmaals over het heerlijke lijf naast hem. Drie jaar waren ze nu samen. Meestal te kort en met lange tussenpozen. De buitenwereld wist van niets en dat moest voorlopig zo blijven. Het waren de beste jaren van zijn leven geweest. Hij wilde en kon deze relatie niet opgeven. Daarvoor waren er teveel dingen gebeurd die onmogelijk teruggedraaid konden worden.

In alle rust nam hij de plannen door die in de afgelopen jaren waren bedacht. De voorbereiding was gedaan en nu zou het erop aankomen. Nu moest hij de laatste stap nemen. Hij zag ertegen op, maar er was geen weg meer terug. Zijn taak was immoreel en wreed. Wat hij ging doen wenste je iemands grootste vijand nog niet toe, laat staan een persoon waarmee je jarenlang lief en leed had gedeeld. En toch ging hij het doen. Daarover had hij zelfs niet de geringste twijfel of wroeging. Over het algemeen sliep hij als een roos.

Hij draaide zich op zijn zij en drukte een voorzichtige kus op de schouder van zijn geliefde. Morgen moest hij deze heerlijke plek verlaten om terug te keren naar een stramien waarin hij al veel te lang functioneerde. De wetenschap dat het einde van zijn burgerlijke leventje in zicht kwam, maakte hem al voorzichtig gelukkig.