Bijlage

 

In deze bijlage zijn een aantal christelijke kunstwerken opgenomen waarin de inclinatie of obliquiteit van de aardas terug te vinden is. De obliquiteit van de aardas is de hellingshoek die de aardas maakt t.o.v. het baanvlak dat de aarde volgt rond de zon. Deze hoek bedraagt 23,5°. Het gevolg van deze hellingshoek is dat de aarde gezien vanaf het noordelijke halfrond ofwel naar de zon toe gebogen staat ofwel van de zon afgewend staat in haar jaarlijkse omloop om de zon. Helt de aarde maximaal over naar de zon toe, dan bepaalt dit moment de zomerzonnewende (begin van de zomer op 21 juni). Helt de aarde maximaal van de zon af, dan bepaalt dit moment de winterzonnewende (begin van de winter op 21 december). Tijdens de equinoxen (lente en herfst) staat de aardas maximaal vertikaal t.o.v. de zon, de aarde staat nu noch van de zon af, noch naar de zon toe gebogen.

 

Obliquiteit van de aardas veroorzaakt de seizoenen.

 

Doordat de aardas bovendien zelf een rotatie doormaakt in de 25.920 jarige precessie cyclus, verschuiven de seizoenen t.o.v. de vaste achtergrond sterren. Als gevolg daarvan verschuiven de equinoxen en zonnewenden, waardoor de zon - gezien vanaf de aarde - langzaam door de tekens van de dierenriem loopt. Wanneer de positie van de zon ieder jaar tijdens de lente equinox bepaald wordt, dan blijkt dat de zon zich verplaatst lang de ecliptica met een snelheid van 1 graad per 72 jaar t.o.v. de vaste achtergrond sterren. Om een enkel dierenriemteken te doorlopen moet de zon 1/12 van 360° = 30° afleggen. Dit duurt 72 x 30 = 2160 jaar. Na 12 dierenriemtekens te zijn doorlopen is een precessie cyclus voltooid. Dit is dus na 2160 x 12 = 25.920 jaar.

 

Doordat de aardas zelf tolt (een cirkel doorloopt) in een periode van 25.920 jaar, verschuiven de zonnewenden en equinoxen. In 2012 staat de zon in Tweelingen tijdens de zomerzonnewende (gezien van de aarde).

 

De inclinatie of obliquiteit van de aardas is dus bepalend voor de precessie cyclus, het doorlopen van de zon van alle twaalf dierenriemtekens. Zonder deze helling van de aardas zou precessie eenvoudigweg niet kunnen bestaan. Het feit dat we de inclinatie van 23,5° van de aardas regelmatig terugvinden in christelijke kunstvormen, is naar mijn mening dan ook een verwijzing naar het belang van precessie.

 

In de christelijke kunst die hieronder is afgebeeld, zijn het steeds dezelfde vingers, handen, armen, benen, hoofden en lichamen die onder een hoek van 23,5° afgebeeld staan t.o.v. ofwel een verticale as ofwel een horizontale as. In totaal zijn er op deze manier twee hoeken van 23,5° te maken met een verticale lijn en twee met een horizontale lijn. Langs deze vier lijnen zijn de lichaamsdelen van de personages (mens of dier) in de kunstwerken uitgelijnd. In ieder kunstwerk is een duidelijk zichtbare horizontale basislijn gekozen om de lijnen uit onderstaand diagram te ijken. Deze basislijn kan de voet van een beeld zijn, de lijst van een schilderij of een horizontale stijl in een glas-in-loodraam etc. Deze horizontale basislijn wordt in de kunstwerken gelijk gesteld aan de ecliptica. Pas na ijking wordt gecontroleerd of er 23,5° lijnen aanwezig zijn in het kunstwerk. Hieronder staan de vier lijnen afgebeeld die een hoek maken van 23,5° met ofwel een verticale lijn ofwel een horizontale basislijn (ecliptica).

 

 

Vier lijnen van 23,5°

 

Christus wordt vaak als Pantokrator (Grieks voor heerser) afgebeeld verwijzend naar de almachtige God. Hij heeft daarbij een aureool rond zijn hoofd en het evangelieboek in zijn handen. In Pantokrator afbeeldingen is op een duidelijke wijze het fenomeen van de 23,5° lijnen terug te vinden. De betekenis hiervan is naar mijn mening, dat het verwijst naar precessie in het algemeen en de Grote Galactische Conjunctie in het bijzonder. Met zijn rechterhand maakt Christus namelijk het zogenaamde ‘Pantokrator gebaar’. De officiële verklaring voor dit vreemde handgebaar is dat het een zegenend en tevens waarschuwend gebaar zou zijn. De wijsvinger en de middelvinger vormen samen de letters IC, waarbij de duim en ringvinger de letter X zouden vormen. De pink vormt op haar beurt de letter C en gezamenlijk zouden alle vingers in dit handgebaar staan voor de letters uit het Christusmonogram IC XC.

 

Het is echter opmerkelijk dat de vingers een hoek maken van 23,5°. Daarbij komt dat op het evangelieboek vrijwel altijd een achtpuntig kruis staat afgebeeld. In onderstaande voorbeelden staat dit achtpuntig kruis onder een hoek van 23,5° afgebeeld. Dit achtpuntig kruis is natuurlijk het symbool van de Grote Galactische Conjunctie zoals uitvoerig uiteengezet is in dit boek.

 

 

Icoon van Christus als Pantokrator (IC XC)

 

Icoon van Christus als Pantokrator. Het achtpuntige kruis op het evangelieboek maakt hoeken van 23,5°

 

Voor meer informatie over het voorkomen van de obliquiteit van de aardas in christelijke kunst verwijs ik u naar de website ‘Paradigmshift’ van Gary Osborn die dit oorspronkelijk ontdekt heeft: www.freewebs.com/garyosborn/235degrees.htm

 

Hieronder volgen de christelijke kunstwerken die ik in Annecy in Frankrijk en Zagreb in Kroatië gefotografeerd heb en onderzocht heb op de aanwezigheid van deze hoek van 23,5°.

 

 

Notre Dame de Liesse, Annecy

 

De poten van het lam maken een hoek van 23,5°. Ook de kop van het lam is onder deze hoek afgebeeld.

 

 

Basílica de la Visitación, Annecy

 

De armen van de engelen maken een hoek van 23,5° en lijnen uit met de plaatsen van de spijkers in het kruis. Het hoofd en de vingers van Christus maken dezelfde hoek.

 

 

Christus als Pantokrator, Notre Dame de Liesse, Annecy

 

Let op het Pantokrator gebaar van de rechterhand van Christus. De pink, wijsvinger en duim maken een hoek van 23,5°. Daarnaast maakt de lijn die de toppen van de ring en middelvinger raakt een hoek van 23,5°. Het evangelieboek in zijn handen vermeldt de tekst ‘Je suis la lumière du monde’ (Ik ben het licht van de wereld), verwijzend naar de zon.

 

 

Eglise Saint-Maurice, Annecy

 

Gezicht van Maria maakt een hoek van 23,5°.

Tevens is het lichaam van Christus onder deze hoek afgebeeld.

 

Eglise Saint-Maurice, Annecy (detail)

 

In deze detailweergave is te zien dat de armen, benen en vingers een hoek van 23,5° maken. In de gebogen hand van de persoon links bijvoorbeeld, maken zowel de palm van de hand en de vingers deze hoeken (zie omcirkeling). Ook de duim en de wijsvinger aan de linkerhand van Maria maken een hoek van 23,5° waarbij de duim horizontaal naar de ecliptica verwijst (zwarte horizontale lijn).

 

 

Duingt, meer van Annecy

 

Duim en wijsvinger aan de hand van Christus (zowel linker als rechterhand) maken een hoek van 23,5°.

 

 

Duingt, meer van Annecy

 

Vingers aan de hand van Maria (boven) en Adam (rechtsonder) maken een hoek van 23,5°.

 

 

Duingt, meer van Annecy

 

Middel en wijsvinger maken een hoek van 23,5°. Hoofd gekanteld onder dezelfde hoek. Ook in de stijlen van het glas-in-loodraam is deze hoek gebruikt.

 

 

Eglice Saint-Maurice, Annecy

 

Christus ligt onder een hoek van 23,5°. Als symbool van de zon bevindt het kerstkind zich tussen de hoorns van het sterrenbeeld Stier (de os uit het kerstverhaal), daar waar de Melkweg en de ecliptica elkaar kruisen. Voor meer informatie zie hoofdstuk ‘de zonnige kant van het christendom’. 

             

 

Kathedraal Saint-Pierre, Annecy

 

In deze bijzondere afbeelding maken alle armen en handen zonder enige uitzondering een hoek van 23,5°.

 

 

Duingt, meer van Annecy

 

Alle spaken van het achtpuntig kruis zijn uitgelijnd met de 23,5° lijnen. De duim en wijsvinger van Maria maken wederom deze hoek.

 

Eglise Saint-Maurice, Annecy

 

Eglise Saint-Maurice, Annecy

 

In dit schilderij vinden we de 23,5° hoeken in veelvoud terug in o.a. gezichten, handen, vingers, armen en benen.

 

Notre Dame de Liesse, Annecy

 

Let op de duim en wijsvingers van Christus evenals de handen van Maria.

 

 

Duingt, meer van Annecy

 

Kathedraal van Zegreb Kroatië

 

Christus aan het kruis, armen en hoofd maken een hoek van 23,5°. Dit kruis bestaat uit twee verschillende vierpuntige kruisen die samen een achtpuntig kruis vormen, het symbool van de Grote Galactische Conjunctie. Kathedraal van Zagreb, Kroatië.

 

 

Kathedraal van Zegreb Kroatië

 

Dit beeld van Maria staat voor de kathedraal van Zagreb in Kroatië. Het staat op een pilaar in een achthoekige fontein. De fontein staat symbool voor de Melkweg (Zie ook hoofdstuk ‘De zonnige kant van het christendom’). Maria staat op een hemelbol met de hoorns van Isis onder aan de bol. De Ouroboros staat symbool voor de precessie cyclus. De twaalf sterren rond het hoofd van Maria staan symbool voor de twaalf tekens van de zodiak. De wijsvinger en duim van de linkerhand maken hoeken van 23,5°.

 

Jezus en de twaalf apostelen