Het mysterie van de Gotische Kathedralen

Verschenen in Frontier Magazine september 2008

 

De Gotische bouwstijl van de kathedralen ontstond in Frankrijk in het begin van de 12e eeuw tijdens de hoogtijdagen van de Tempeliers. De Tempeliers officieel geheten de ‘Orde van de Armlastige Soldaten van Christus en de Tempel van Salomo’ vormden een ridderorde bestaande uit priesters die de pelgrimroutes naar Jeruzalem beschermden. De orde werd opgericht in 1118 door Hugo van Payens die negen heldhaftige priesterridders om zich heen verzamelde. Deze groep van negen ridders groeide uiteindelijk uit tot één van de rijkste en machtigste bewegingen uit de geschiedenis. Met hun enorme vermogen, dat ze opgebouwd hadden door de financiering van de kruistochten waren ze in staat de Gotische kathedralen in Europa te bouwen. De kathedralen herinneren aan de Tempel van Salomo, de twee op het Westen gerichte torens, die de pilaren Jachin en Boaz voorstellen die voor de Tempel van Salomo stonden. Een beeld van Salomo is dan ook vaak te vinden bij het Westelijk hoofdportaal tussen de twee torens.

 

Er zijn vele boeken geschreven over de mysteries van de Franse Gotische kathedralen en de Heilige Geometrie die er in toegepast is. Een bekend boek is het werk van Fulcanelli (1839 - 1953), de mysterieuze Franse alchemist die als eerste een boekje open deed over de mysteries van de Franse kathedralen in zijn boek met de veelzeggende titel ‘Le Mystère des Cathédrales’ (Het mysterie van de Kathedralen) uit 1929. Volgens Fulcanelli vormt een kathedraal een alchemistisch boek in steen.

Einde der tijden

De bezoeker aan een kathedraal wordt direct bij binnenkomst geconfronteerd met het ‘Laatste Oordeel’ dat meestal afgebeeld staat in het timpaan (muurpaneel) boven de hoofdingang. In het timpaan staat Jezus afgebeeld rond de vier beesten van de Apocalyps. Deze vier beesten worden genoemd in de Openbaringen van Johannes en staan gelijk aan de vier belangrijkste apostelen van de vier canonieke boeken van de Bijbel, Matheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vier beesten van de Apocalyps hebben een astrologische betekenis. Het beest met het menselijke gezicht komt overeen met Waterman (Matheus), de leeuw met Leeuw (Marcus), de os met Stier (Lucas) en de arend met Aquilla (Johannes). Het sterrenbeeld Aquilla vervangt vaak het sterrenbeeld Schorpioen.

 

In christelijke kunstuitingen verschijnt Christus vaak in de Vesica Pisces samen met deze vier sterrenbeelden. Rond het hoofd van Christus staat meestal een halo afgebeeld die doet denken aan de zon. Het kruis in deze halo achter het hoofd van Christus zou wel eens kunnen staan voor de vier sterrenbeelden van de ‘Eindtijd’ Stier, Waterman, Schorpioen en Leeuw die samen een kruis vormen in de zodiak.

 

      

 

Jezus in de Vesica Pisces (Codex Bruchsal) met de vier tekens van de Apocalyps, linksboven (Waterman), 

rechtsboven (Schorpioen alias de arend), rechtsonder (Stier), linksonder (Leeuw)

 

De vier evangelisten van het Nieuwe Testament staan net als de vier beesten van de Apocalyps symbool voor de vier sterrenbeelden die het Galactische Kruis vormen (zie ook het hoofdstuk ‘Rosslyn Chapel en 2012’).

 

 

‘Laatste Oordeel’ Chartres westelijke Koningsportaal

 

Kathedraal de Notre Dame van Chartres

Een van de oudste Gotische kathedralen van Frankrijk is de kathedraal van Chartres. Deze kathedraal staat uitgelijnd op de zomerzonnewende. Op het zomersolstitium valt de zon door een raam ‘Saint Appollinaire’ genaamd, waarop de Romeinse zonnegod Apollo afgebeeld staat, precies op een ijzeren nagel in de vloer van de kathedraal.

 

 

Zomerzonnewende zon kathedraal van Chartres

 

In de kathedraal treffen we ook een zodiak aan wat bijzonder ongewoon is voor een kerk omdat astrologie in de ogen van het christendom een heidense zaak is. Deze zodiak lijkt echter iets belangrijks te willen vertellen. Het eerste wat opvalt aan deze zodiak is dat het kruis in de zodiak de vier sterrenbeelden Stier, Waterman, Schorpioen en Leeuw met elkaar verbindt. Hier wordt dus opnieuw net als in het ‘Laatste Oordeel’ gewezen op het belang van deze vier sterrenbeelden die kennelijk met het einde der tijden te maken hebben.

 

De reden hiervoor is dat deze vier sterrenbeelden heliakisch (voor de zon) rijzen tijdens een Grote Galactische Conjunctie op zonnewenden en/of equinoxen. Zij staan symbool voor het werkelijke Galactische Kruis, dat gevormd wordt in de zodiak door de plaatsen waar de ecliptica en de Melkweg elkaar kruisen. Het bijzondere van de Grote Galactisch Conjunctie van 2012 is dat dit het moment is dat na 6480 jaar het zodiak kruis gevormd door de equinox en solstitium assen, weer samenvalt met het Galactische Kruis. Dit is het moment waarop een 26.000 jarige precessiecyclus wordt afgesloten en een nieuwe cyclus begint. Dit wordt in de Openbaringen van Johannes het einde der tijden genoemd.

 

Equinox-solstitium kruis lijnt uit met het Galactische Kruis rond 2012

 

Het volgende dat opvalt aan de zodiak van de kathedraal van Chartres is dat deze twee cirkels bevat die elkaar snijden en een Vesica Pisces vormen. Een Vesica Pisces is een belangrijk symbool uit de Oudheid dat later overgenomen werd door de christenen om Christus uit te beelden. Verticaal afgebeeld symboliseerde de Vesica Pisces de vagina van de Godin en werd het met vruchtbaarheid en geboorte geassocieerd. Zoals vermeld wordt Christus vaak afgebeeld in een verticale Vesica Pisces zoals in het ‘Laatste Oordeel’ in het timpaan boven het Westelijke hoofdportaal van de kathedraal van Chartres. Deze symboliek verwijst dan ook naar de wedergeboorte of wederkomst van Christus aan het einde der tijden. Wanneer we de Vesica Pisces in de zodiak van Chartres nader bestuderen, ontdekken we iets interessants. De intersectie van de Vesica Pisces lijnt uit met de Vissen-Maagd as van de zodiak. Dit is een aanwijzing dat de Vesica Pisces geassocieerd dient te worden met zowel de sterrenbeelden Vissen en Maagd, maar dus ook met (weder)geboorte. Vissen staat natuurlijk voor Christus en Maagd voor Maria.

 

Grote Galactische Conjunctie

 

Er vindt één bijzondere astronomische wedergeboorte plaats tijdens het Vissen tijdperk rond het tijdvlak 2012 en dat is de wedergeboorte van de zon in de precessie cyclus op het Galactische Kruis. Dit moment betekent het begin van een nieuwe precessiecyclus. Zou het kunnen zijn dat de zodiak van Chartres bedoeld is om deze gebeurtenis uit te beelden?

 

In de jaren van de Grote Galactische Conjunctie (1978-2017) lijnt de 5° Vissen - 5° Maagd as van het Galactische Kruis uit met de equinoxen, terwijl de 5° Tweelingen - 5° Boogschutter as (siderische zodiak) van het Galactische Kruis uitlijnt met de zonnewenden. Het Galactische Kruis is dus terug te vinden in de zodiak van Chartres en deze wordt bepaald door de Vesica Pisces!

 

 

Chartres Zodiak. De as van de Vesica Pisces valt samen met een as van het Galactische Kruis tijdens de huidige Grote Galactische Conjunctie van 2012!

 

Het kruis in de zodiak dat de sterrenbeelden Stier, Waterman, Schorpioen en Leeuw verbindt, is tevens het kruis dat de windrichtingen aangeeft. Indien dit kruis op die manier geïnterpreteerd wordt komen interessante zaken aan het licht. De zon afgebeeld in de rechter bovenhoek van de zodiak staat dan op het punt in het noordoosten waar de zon tijdens de zomerzonnewende opkomt.

 

Merk op dat deze zon door een lijn verbonden is met het centrum van de zodiak. Deze lijn verbindt de zon met de geboorteplaats van de zon en wel binnenin de Vesica Pisces (het vrouwelijke geboortekanaal) en op het centrum van het Galactische kruis! De Vesica Pisces suggereert dan ook de wedergeboorte van de zon tijdens het zomersolstitium in het Vissen tijdperk tijdens de Grote Galactische Conjunctie van 2012.

 

Deze symboliek suggereert dat het einde der tijden niet gaat om de wedergeboorte van Christus, maar om de wedergeboorte van de zon! Dit is waarschijnlijk dan ook de diepere symboliek van de plaatsing van Christus in een verticale Vesica Pisces omgeven door de vier beesten van de Eindtijd in het ‘Laatste Oordeel’!

 

 

De zodiak codeert ook de zomerzonnewende. De zomerzonnewende zon staat afgebeeld in het noordoosten (zonsopkomst).

 

Zwarte Madonna

 

Zijn er meer redenen om aan te nemen dat het bijbelse einde der tijden de wedergeboorte van de zon betreft? Er is een tweede sterke aanwijzing in de kathedraal van Chartres te vinden en het betreft hier wederom het gebruik van hetzelfde symbool; de Vesica Pisces.

 

   

 

Links: Zwarte Madonna te Chartres.

Rechts: de ‘Onze Lieve Vrouw van de Pilaar’ te midden van achtpuntige kruisen

 

De kathedraal van Chartres staat bekend om zijn Zwarte Madonna verering. De Zwarte Madonna heeft weinig te maken met Maria. In werkelijkheid stelt zij de heidense Egyptische godin Isis voor. In haar armen houdt de Zwarte Madonna dan ook niet Jezus vast maar haar onbevlekt ontvangen zoon, de zonnegod Horus! Isis was net als Maria een maagd die het leven schonk aan een zoon en wel op 25 december. Dit is precies vier dagen na de winter zonnewende, het moment van de wedergeboorte van de zon in de jaarlijkse cyclus, nadat de zon ‘gestorven’ is op het kruis van de zodiak op de winterzonnewende dag.

 

 

Tekenplank met de onbevlekte ontvangenis van Maria. Maria staat tussen de pilaren van de Tempel van Salomo en verblijft in een Vesica Pisces. Boven haar zien we het Alziende Oog (dat het oog van Horus weergeeft). De tekenplank symboliseert de geboorte van de zonnegod Horus op de Melkweg.

 

In de vrijmetselaars tekenplank (zie de afbeelding hierboven) staat Maria’s onbevlekte ontvangenis afgebeeld. Ze is in een Vesica Pisces tussen de pilaren van de Tempel van Salomo geplaatst terwijl het alziende oog (Horus) over haar waakt. Deze maçonnieke tekenplank maakt duidelijk dat het hier niet gaat om de geboorte van Jezus maar om de geboorte van Horus, de Egyptische zonnegod.

 

Merk op dat de ‘maagd Maria’ in Chartres geplaatst is op een pilaar in een nis in de vorm van een Vesica Pisces. De oorsprong van dit gebruik in christelijke tradities om de maagd Maria op een pilaar te plaatsen stamt af van de legende van ‘Onze Lieve Vrouw van de Pilaar’. De legende verhaalt over de verschijning van de maagd Maria aan de apostel Jacobus in de begindagen van het christendom bovenop een kolom of pilaar gedragen door engelen.

 

In maçonnieke tradities stelt deze pilaar echter de Melkweg voor. De symboliek van de Zwarte Madonna met Jezus op de pilaar moet dan ook geïnterpreteerd worden als Horus (de zon) op de Melkweg. De zon staat op de Melkweg aan het einde der tijden op de winterzonnewende van 2012.

 

Zodiakvenster

 

In de zuidelijke koorgang treffen we een glas-in-loodraam aan met daarin de twaalf sterrenbeelden afgebeeld. Bovenaan in een klavertje vier, dat dus een kruisvorm voorstelt, staat Christus afgebeeld tussen de Griekse letters alfa en omega. In de christelijke leer wordt de geboorte van Christus voorgesteld door de letter alfa, en zijn wederkomst aan het einde der tijden met de letter omega. De alfa en de omega in deze zodiak staan echter hoogst waarschijnlijk voor het begin en het einde van de precessiecyclus, het doorlopen van de zon van de volledige dierenriem. De Grote Galactische Conjunctie van 2012 vormt de alfa en de omega van de precessiecyclus, het moment waarop de vorige cyclus eindigt en een nieuwe begint.

 

De vier sterrenbeelden die geassocieerd worden met het Galactische Kruis staan net als Christus afgebeeld in een klavertje vier, de overige sterrenbeelden in gewone cirkels. Er is echter één foutje ingesloten in deze zodiak, het sterrenbeeld Stier van het Galactische Kruis (Waterman, Schorpioen, Leeuw, Stier) is vervangen door het sterrenbeeld Tweelingen. De zomerzonnewende van 21 juni vindt plaats op de laatste dag van Tweelingen (22 mei- 21 juni). De symboliek van het verwisselingen van Stier door Tweelingen is dan ook geen toeval. Tweelingen als het sterrenbeeld van de zomerzonnewende zon wordt hiermee op het Galactische Kruis geplaatst! De zomerzonnewende zon staat op 21 juni 2012 op het Galactische Kruis in het sterrenbeeld Tweelingen, daar waar de ecliptica en de Melkweg elkaar kruisen!

 

Het zodiak venster van Chartres is duidelijk een verwijzing naar de zomerzonnewende Galactische Uitlijning van 2012, ofwel de Grote Galactische Conjunctie rond 2012.

 

Op 21 juni 2012 (Tweelingen) staat de zon op het Galactische Kruis.

 

 

Kruisribgewelven

 

In het hoofdstuk ‘Rosslyn Chapel en 2012’ heb ik getracht aan te tonen dat in de architectuur van Rosslyn Chapel een geheime boodschap over 2012 verborgen ligt. Dit geheim is naar mijn menig het grootste geheim dat bewaard wordt door de hoogste graad van de Schotse vrijmetselarij de Royal Arch (Koninklijke Boog) die er zijn naam aan ontleend heeft. Dit geheim is op een slimme wijze verankerd in de architectuur door gebruik te maken van kruissymbolen in de bogen en kruisribgewelven. Deze worden niet alleen aangetroffen in Rosslyn Chapel, maar ook in de Gotische kathedralen.

 

Het grondplan van de Gotische kathedralen vormt een kruis. Dit kruis bestaat uit het langschip dat zich in de Oost - Westelijke richting uitstrekt en uitgelijnd staat met de zonnewende, en het dwarsschip dat zoals de naam al impliceert hier loodrecht op staat. Vanuit de lucht gezien vormt een kathedraal dan ook een reusachtig kruis uitgelijnd op de zonnewende.

 

De spitsbogen van de Gotische kathedralen bestaan voor de overgrote meerderheid uit vierpuntige kruisribgewelven met als uitzonderingen de gewelven van het koor die vaak bestaan uit netgewelven of waaiergewelven omdat het koor een ronde vorm kent. Een bijzondere uitzondering vormt het veelvuldig toegepaste achtpuntige kruisribgewelf van de kruising of viering. De kruising vormt het hart van de kathedraal daar waar het langschip en het dwarsschip elkaar kruisen.

 

Dit is het algemene grondplan van een kathedraal:

 

Grondplan kathedraal met het achtpuntig kruis in de kruising (centrum van de kathedraal)

 

Boven de viering of kruising wordt vaak een toren geplaatst. Deze vieringtoren wordt vaak opgebouwd in de vorm van een achthoek zoals in de kathedraal van Coutances en Conques (Frankrijk). Als voorbeeld noemen we de kathedralen van Amiens, Auxerre, Laon, Rouen, Senlis en Toulouse die allen een achtpuntig kruisribgewelf in de kruising van de kathedraal hebben.

 

Kruising van langschip en dwarsschip van de Notre-Dame van Rouen met het achtpuntige kruisribgewelf

 

Een interessant detail is dat de vier hoofdpilaren van de kruising vernoemd zijn naar de vier evangelisten. De vier evangelisten staan zoals eerder vermeld voor de vier sterrenbeelden Stier, Waterman, Schorpioen en Leeuw.

 

Het is belangrijk te realiseren dat het achtpuntig kruis dus in het hart van de kathedraal staat. Het is het enige achtpuntig kruis in de kathedraal aangezien de rest van de gewelven doorgaans uit gewone vierpuntige kruisribgewelven bestaat. Deze vier en acht-puntige kruisribgewelven zijn naar mijn mening niet toevallig gebruikt, maar maken bewust onderdeel uit van de kruisarchitectuur van de kathedraal. Het grondplan van de kathedraal dat zelf een reusachtig kruis vormt, heeft waarschijnlijk niets te maken met het kruis van Christus. Het is waarschijnlijker dat dit kruis het zodiakkruis voorstelt, dat mede zou verklaren waarom de kathedralen uitgelijnd staan op zonnewenden.

 

 

Viering of kruising van de kathedraal van Amiens, twee verschillende vierpuntige kruisen, de hoofdpilaren vormen het Galactische Kruis die vernoemd zijn naar de vier evangelisten.

 

De Notre Dame van Amiens, net als die van Rouen en Parijs staat uitgelijnd op de winterzonnewende. De lengteas van de kathedraal loopt van noordwestelijke (azimut 295°) naar zuidoostelijke richting (azimut 115°). Het azimut van 115° van de kathedraal correspondeert exact met het azimut van de zonopkomst op de feestdag van het oude Keltische Nieuwjaar Samhain (Halloween) op 9-10 november.

 

De hoek die de lengteas van de kathedraal maakt met de Oost-West kardinale as bedraagt dus 25°. Door deze hoek staat de zon precies een uur voor zonsondergang op de zomerzonnewende dag (21 juni) op een azimut van 295° (270° voor het Westen + 25°) waardoor deze exact recht tegenover de westelijke gevel van de kathedraal staat om zo in het ‘laatste uur’ het ‘Laatste Oordeel’ te verlichten met haar ondergaande zonnestralen. De ondergaande zon symboliseert het einde van een tijdperk en/of de ondergang van een beschaving, het einde der tijden. In het schip van de kathedraal bevindt zich een achthoekig labyrint dat tijdens de zomerzonnewende samen met het ‘Laatste Oordeel’ uitgelijnd staat op de ondergaande zon. In het centrum van dit labyrint is een achthoek afgebeeld met daarin twee verschillende kruisen.

 

 

Labyrint van de kathedraal van Amiens

 

Het eerste kruis wordt gevormd door vier engelen, het tweede kruis door menselijke figuren die o.a. de koning, de plaatselijke bisschop en de architect van de kathedraal uitbeelden. Het kruis van de engelen lijnt uit met de windrichtingen en dus ook met de equinox as! Het bijzondere van dit achthoekige labyrint is dan ook dat deze zowel op equinox as (windrichtingen) als ook op de zonnewende as uitlijnt (met een nauwkeurigheid < 2,5°)!

                           

 

Bijzondere geometrie van het labyrint van Amiens

 

Het is natuurlijk geen toeval dat de zomerzonnewende avondzon precies uitlijnt met ‘Het Laatste Oordeel en dit labyrint. De boodschap van dit labyrint met een achtpuntig kruis bestaande uit twee verschillende kruisen, is naar mijn mening een verwijzing naar de Grote Galactische Conjunctie (Smelyakov/Wicherink 2006) van 2012 wanneer het kruis van de zonnewende en de equinoxas na 6480 jaar weer samenvalt met het Galactische Kruis. Dit moment correspondeert met het einde der tijden.

 

 

Notre Dames de Paris, het achtpuntig kruis op de nok van het koor staat precies op de winterzonnewende zonsopkomst gericht.

 

Op de nok van het koor van de kathedraal van de Notre Dames de Paris staat een achtpuntig kruis precies gericht op de opkomende zon van de winterzonnewende met een azimut van 115 ° (Zuidoosten).

 

Dit is overigens geen unicum want veel kathedralen en kerken hebben een dergelijk kruis op het koor staan en deze kruissymboliek beperkt zich dan ook niet tot de kathedralen. Daarbij komt dat de torenspits van vrijwel elke kerk een windvaan heeft met een achtpuntig kruis om de ‘windrichtingen’ aan te geven. Het is echter onmogelijk om de windrichting te bepalen aan de hand van dit kruis. Daar zijn twee redenen voor. Op de eerste plaats staat dit kruis vertikaal i.p.v. horizontaal en daarnaast staat dit kruis vrijwel nooit op de kardinale assen uitgelijnd. Het kruis wordt dwars op de langsas van de kerk geplaatst en indien de kerk zelf op de zonnewende uitgelijnd staat (wat vaak het geval is), betekent dit dus dat ook dit achtpuntig kruis op de zonnewende zon gericht staat.

 

  

 

Windvaan op de zonnewende gericht

 

Indien de functie van de windhaan onmogelijk het bepalen van de windrichting kan zijn, kan het dus enkel een (maçonnieke) symbolische en esoterische betekenis hebben.

 

Al met al kan gesteld worden dat de kathedralen dus een astrologische boodschap uitdragen over de Eindtijd van het Nieuwe Testament. Zoals aangetoond in dit artikel is deze bijbelse eindtijd equivalent aan de Grote Galactische Conjunctie rond 2012. De wederkomst van de Verlosser aan het einde der tijden kan symbolisch gezien worden als de wedergeboorte van de zon aan het einde der tijden, die een nieuwe tijd zal inluiden.