De provincie Florence                      6

Rond de stad Florence ligt de gelijknamige provincie. Hier liggen allerlei bezienswaardigheden die nauw verbonden zijn met de stad. Deze gebieden waren het eerst in de greep van de Florentijnen.

Fiesole

Fiesole, de plaats waar Boccaccio zijn Decamerone schreef, ligt 8 km ten noordoosten van Florence. Het stadje biedt een prachtig uitzicht over de vallei en over Florence. Vóór de stad ligt rechts van de weg de San Domenico di Fiesole, een kerk uit 1435 met twee werken van fra Angelico, een Madonna met heiligen, in de eerste kapel links, en een kruisbeeld in de refter van het klooster. Tegenover de kerk voert een weg omhoog naar de Badia Fiesolana, de oude benedictijnenkerk van Fiesole. In 1028 bouwden benedictijnen hier hun abdij. Opvallend is de façade die uit de oude romaanse gevel en een renaissancistische omlijsting bestaat.

OPENBAAR VERVOER. Fiesole is te bereiken met bus 7 van het Centraal Station in Florence.

Al in de 5de of 6de eeuw v.Chr. werd Fiesole, toen Faesulae geheten, bewoond door de Etrusken. Daarna kwam het in handen van de Romeinen. In het jaar 90 v.Chr. kwam het met andere Italische steden in opstand. Sulla maakte van Fiesole een Romeinse kolonie. Het theater, de thermen en de tempel getuigen vandaag de dag nog van het Romeinse verleden.

De Piazza Mino da Fiesole, genoemd naar de beroemde beeldhouwer uit de 15de eeuw die hier heeft gewoond, is het centrale plein. Het is het oude Romeinse forum (marktplaats). Aan de oostzijde staan de Palazzo Pretorio, tegenwoordig het stadhuis, en de kerk Santa Maria Primerana, aan de westzijde het seminarie en het bisschoppelijk paleis, en aan de noordkant de bezienswaardige dom. Op het plein staat het standbeeld dat de ontmoeting op de brug van Teano en de verzoening tussen koning Vittorio Emanuele II en Garibaldi weergeeft.

Omgeving Florence

Dom

Deze in romaanse stijl gebouwde kerk van na 1028 is een eenvoudig bouwwerk dat geheel van steen is gemaakt. De klokkentoren heeft kantelen. De dom bestaat uit drie schepen en heeft zuilen die gedeeltelijk uit tempels afkomstig zijn. Het presbyterium ligt boven een crypte, waarin zich doopvonten, een smeedijzeren altaar en fresco’s bevinden. Op het hoofdaltaar is een veelluik van Neri di Bicci te zien en in het gewelf van de abside een fresco met de geschiedenis van de heilige Romulus, patroon van de kerk.

Rechts van het hoofdaltaar, in de Salutati-kapel, staat een meesterwerk van Mino da Fiesole: de mooie buste van bisschop Leonardo Salutati. Ook de tombe van de bisschop en een beeld van de Maagd werden door deze kunstenaar vervaardigd. De fresco’s in de kapel zijn door Cosimo Rosselli geschilderd.

Opgravingen en Archeologisch Museum

De ingang van de archeologische opgravingen van Fiesole is in de Via Portigiani 1. Het Archeologisch Museum herbergt objecten uit Fiesole en directe omgeving: Etruskische tombes, urnen, fragmenten van bouwkundige versieringen, Etruskische en Romeinse inscripties, munten en voorwerpen uit de barbaarse en middeleeuwse perioden. Van belang zijn vooral een Etruskisch beeld dat Hercules voorstelt, en het hoofd van een standbeeld van Claudius.

Het Romeinse theater dateert uit de 2de en 1ste eeuw v.Chr. en werd in de eerste eeuwen van onze jaartelling verfraaid. Nog steeds zijn vakken met 19 treden te zien, waar ongeveer 3000 personen plaats konden nemen. Vlak bij het theater liggen de thermen, de badgelegenheid van de inwoners van Fiesole; deze dateren eveneens van de 1ste eeuw v.Chr. Een smalle weg voert naar de resten van een Etruskisch-Romeinse tempel en het restant van een Etruskische muur.

ARCHEOLOGISCH MUSEUM. Geopend: ma.–zo. 9.30–19 uur

Bandini-museum

Dit museum bezit mooi aardewerk van de Della Robbia’s, een standbeeld van Pisano en voornamelijk 14de- en 15de-eeuwse schilderijen uit de Toscaanse school.

BANDINI-MUSEUM. Geopend dag. 10–19 uur.

San Francesco-klooster en missiemuseum

Tussen het seminarie en het bisschoppelijk paleis leidt de Via San Francesco naar een plein, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de streek rond Florence. Nog hoger op de heuvel (345 m) bevond zich de oude akropolis; nu staat er het San Francesco-klooster.

De gotische kerk is eenvoudig. Boven de deur bevindt zich een 15de-eeuwse fresco waarop Sint-Franciscus is afgebeeld. Het interieur is met talrijke schilderingen versierd. In het klooster bevindt zich het museum van de franciscaanse missie met een groot aantal kunstobjecten uit het Verre Oosten.

MISSIEMUSEUM. Geopend: di.–vr. 10–12 en 15–18, za. en zo. 15–18 uur.

Festival

In juli en augustus wordt de Estate Fiesolana, een reeks concerten en theatervoorstellingen, gehouden in het Teatro Romano.

INFORMATIE ESTATE FIESOLANA. Tel. 59477.

De villa’s van de Medici

In de buurt van Florence hadden de Medici een groot aantal buitenhuizen. In de meeste gevallen waren het van oorsprong oude vestingen, die men liet aanpassen aan de eisen van de tijd. Zo ontdekte men onder invloed van de klassieke geschriften dat een villa niet alleen een centrum van een boerenbedrijf kon zijn, maar ook een plaats waar men tot rust kon komen en zich kon vermaken.

Villa di Careggi

Even ten noorden van Florence ligt aan de SS65 het plaatsje Careggi. Daar staat op een heuvel de oudste villa van de Medici, de Villa di Careggi. Deze was oorspronkelijk eigendom van de familie Lippi. In 1457 kocht Cosimo de Medici het gebouw en gaf hij Michelozzo opdracht om het geheel te verbouwen. Het werd een middelpunt van het culturele leven dat door de Medici werd gestimuleerd. Hier richtte Cosimo de beroemde Platoonse Academie op. Hij verschafte Marsilio Ficino, toen de grootste kenner van het werk van Plato, onderdak in de buurt van de villa. Aan het eind van de 15de eeuw werd een loggia aan het gebouw toegevoegd. De tuin van de villa gold als een van de wereldwonderen. De villa zelf is privébezit.

VILLA DI CAREGGI. Geopend: ma.–vr. 9–18; za. 10–12 uur. Careggi is bereikbaar met bus 14 van de Piazza del Duomo in Florence.

Villa di Castello en Villa della Petraia

In het vlak bij Careggi gelegen Castello di Sotto (deel van Sesto Fiorentino) liggen twee Medici-villa’s. Aan de voet van de Monte Morello staat de Villa di Castello, van oorsprong een 14de-eeuws huis dat in 1480 eigendom werd van de Medici. Tijdens de onlusten van 1527 werd het geplunderd. Daarna is het gerestaureerd. De voorgevel is 15de-eeuws. Het interieur is niet te bezichtigen. Achter het huis ligt een tuin, in 1540 aangelegd door Tribolo, met waterwerken en beelden.

Boven de Villa di Castello en door een laan ermee verbonden ligt de Villa della Petraia, die in 1532 in beslag werd genomen door de Medici. Buontalenti verbouwde het huis zeer grondig. Alleen de toren van het oorspronkelijk 14de-eeuwse gebouw bleef bewaard.

Het centrum van het huis is een met fresco’s versierd binnenhof. In de galerijen werden in de 17de eeuw de historische hoogtepunten van de Medici en van de orde van de heilige Stefanus uitgebeeld. De overkapping van glas dateert van de 19de eeuw, evenals het meubilair in de villa. De tuin geldt als een van de mooiste van Italië.

Beide villa’s kwamen achtereenvolgens in bezit van het huis Savoye en de Italiaanse staat.

VILLA DI CASTELLO EN VILLA DELLA PETRAIA. Geopend: dag. 8.15–17 uur. De villa’s zijn bereikbaar met bus 28 vanaf het Centraal Station van Florence.

In Sesto Fiorentino is ook een porseleinmuseum te bezichtigen. In het plaatsje is sinds 1737 de porseleinfabriek Doccia gevestigd.

PORSELEINMUSEUM SESTO FIORENTINO. Geopend: wo.–za. 10–13 en 14–18 uur.

Villa van Poggio a Caiano

De volgende Medici-villa ligt 18 km ten noordwesten van Florence in Poggio a Caiano, aan de SS66 van Florence naar Pistoia. De villa geldt als het fraaiste exemplaar uit het bezit van de Florentijnse familie.

Het gebouw heeft de vorm van een H. De basis wordt gevormd door arcaden met pilaren. Twee sierlijke buitentrappen leiden naar het Ionische voorportaal. De villa is geen verbouwd middeleeuws versterkt huis, maar een nieuwe creatie van Giuliano da Sangallo voor Lorenzo il Magnifico, die het tussen 1480 en 1485 als buitenhuis liet bouwen.

De grote zaal is versierd met fresco’s van de hand van Franciabigio, Pontormo en Andrea del Sarto. Zij begonnen met de decoratie in 1521. Allori legde in 1578 de laatste hand aan de fresco’s. De onderwerpen zijn afkomstig uit de Romeinse geschiedenis, maar verwijzen naar hoogtepunten in de geschiedenis van de Medici.

VILLA VAN POGGIO A CAIANO. Geopend: dag. 9–18 uur. Per uur worden hoogstens 25 personen binnengelaten. De villa is te bereiken met de CAP-bus 13 (rood) vanaf de Via Nazionale in Florence.

Op weg van Poggio a Caiano naar de volgende villa in Artiminio, dat 7 km zuidelijker ligt, passeer je Comeana. Ten oosten van het dorp ligt de Tomba di Montefortini, een in 1965 ontdekt Etruskisch graf uit 600 v.Chr. De ronde grafheuvel met een doorsnede van 70 m bevat een gang die uitkomt in de grafruimte.

Villa La Ferdinanda

Vervolgens arriveer je bij de door Buontalenti gebouwde Villa La Ferdinanda in Artiminio. Het is een jachtslot dat groothertog Ferdinando I liet oprichten. Ook hier leidt een dubbele trap naar een portaal, dat anders dan in Poggio a Caiano door Dorische zuilen wordt gestut. In de villa bevindt zich ook een Archeologisch Museum met Etruskisch materiaal uit de omgeving van Comeana.

VILLA LA FERDINANDA. Archeologisch Museum geopend: ma., di., do.–za. 9.30–12.30, zo. 10–12 uur. De villa is bereikbaar met de bus naar Poggio a Caiano (zie boven).

Overige villa’s

Andere villa’s van de Medici bevinden zich ten noorden van Florence aan de SS65 naar Bologna. Zo’n 12 km van Florence staat in Pratolino de Villa Demidoff. Geopend do.–zo. 10–20 uur. Veel aandacht trekt het gigantische beeld van Giambologna, de Apennijn.

Vervolgens vind je 12 km noordelijker in Novoli de Castello del Trebbio en nog 2 km verder de Villa van Cafaggiolo. Dit is het gebied waar de Medici oorspronkelijk vandaan kwamen. Hier is goed te zien dat de oorsprong van deze huizen 14de-eeuwse versterkingen zijn die in de 15de eeuw in opdracht van Cosimo de Medici zijn verbouwd.

Tussen Florence en Siena

Certosa del Galuzzo

Aan de weg naar Siena ligt 6 km van Florence de Certosa del Galuzzo, een in 1342 gesticht kartuizerklooster. In 1958 hebben de huidige bewoners, de cisterciënzer monniken, hun intrek genomen in het complex. Er is een schilderijenverzameling te zien met als hoogtepunt de fresco’s van Pontormo over het lijdensverhaal. Vroeger sierden deze de grote kloosterhof. In de kerk, die in tweeën is gedeeld, staat op het priesterkoor een fraai koorgestoelte. Ook is er een opvallend tabernakel van Giambologna. In een onderaardse kapel liggen de tomben van enkele leden van de familie Acciaiuoli. Een van hen, Niccolò, is de stichter van het klooster.

Een bezoek aan de kloostergebouwen is de moeite waard. De grote kloosterhof is versierd met werk van Andrea en Giovanni della Robbia. In de kloosterapotheek worden de huismiddelen van de monniken verkocht.

CERTOSA DEL GALUZZO. Geopend: 9–12 en 15–18 uur, ma. gesloten. Het klooster is bereikbaar met bus 36 en 37 van de Santa Maria Novella in Florence.

Een alternatieve route van Florence naar Siena leidt eerst naar het westen. De Via Pisana voert de eerste 15 km door een onaantrekkelijk gebied over de N67 richting Pisa, maar zodra de weg parallel aan de Arno loopt, heeft het landschap veel te bieden.

Empoli

Empoli ligt 32 km ten westen van Florence. Het is een marktcentrum voor landbouwproducten en heeft een glaswerkindustrie. Empoli is een oude nederzetting, maar het telt nog maar weinig belangrijke bouwwerken, aangezien het tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar werd beschadigd.

Het belangrijkste plein is de Piazza Farinata degli Uberti. Hier staat de Collegiata Sant’ Andrea, een kerk uit 1093 met – in navolging van de San Miniato al Monte in Florence – een romaanse façade in wit en groen marmer. Het bovenste deel is er in de 18de eeuw opgezet.

Rechts van de kerk bevindt zich een museum. Het herbergt een baptisterium waarin zich een doopvont in de vorm van een vaas bevindt dat in het atelier van Donatello werd vervaardigd. Verder bevat het museum kunstwerken uit de 14de tot 17de eeuw, zoals een bas-reliëf van Mino da Fiesole, een drieluik van de Madonna met Kind en heiligen van Lorenzo Monaco en het voornaamste werk van Bernardo Rossellino uit 1447: de Maria-Boodschap. De binnenhof naast het museum is erg aardig. Aardewerk medaillons bevinden zich op de eerste verdieping.

MUSEUM. Geopend: di.–zo. 9–12 en 16–19 uur.

San Miniato

Van Empoli voert de N67 richting Pisa in 11 km naar het kleine San Miniato, dat schilderachtig op een heuvel ligt. Hier lag het keizerlijke slot van Frederik Barbarossa, waarvan slechts twee torens over zijn. De laagst gelegen toren doet nu dienst als klokkentoren voor de dom, die aan een leuk plein ligt. De van oorsprong romaanse kerk is verscheidene malen verbouwd en weinig bezienswaardig. Op de Piazza del Duomo vinden in de maand augustus religieuze feesten plaats, zoals de Palio di San Rocco op 16 augustus.

Links van de dom bevindt zich het Museo d’Arte Sacra, met religieuze kunst uit de kerken in de omgeving. Er zijn werken van Filippo Lippi, fra Bartolomeo della Porta en Andrea del Verrocchi.

MUSEO D’ARTE SACRA. Geopend: di.–zo. 10–19 uur.

Vanaf het Domplein leidt een trap naar een tweede plein, waaraan de Municipio (gemeentehuis) ligt. De gevel is versierd met Latijnse moralistische spreuken en met vage muurschilderingen.

Villa van Cerreto Guidi

Iets ten noorden van Empoli en San Miniato liggen aan de overzijde van de Arno twee bezienswaardige dorpen: Cerreto Guidi en Vinci. In Cerreto Guidi bevindt zich een villa van de Medici, gebouwd op de resten van een kasteel. Net als bij andere villa’s van de familie leidt een indrukwekkende bordestrap naar de ingang. De villa werd in 1565 gebouwd in opdracht van hertog Cosimo I. In het huis bevindt zich een fraaie collectie portretten van leden van de familie Medici.

VILLA VAN CERRETO GUIDI. Geopend: ma.–zo. 8.15–19 uur; 2de en 3de ma. van de maand gesloten.

Vinci

Vinci is bekend vanwege zijn beroemdste zoon: Leonardo da Vinci.

In het kasteel van Vinci is het Museo Leonardiano ondergebracht. Hier kun je een goede indruk krijgen van Leonardo’s werk. Veel van de door hem getekende machines zijn er nagebouwd.

MUSEO LEONARDIANO. Geopend: dagelijks 9.30–19 uur.

In Anchiaro, een dorpje vlak bij Vinci, staat het geboortehuis van Leonardo.

GEBOORTEHUIS LEONARDO DA VINCI. Geopend: dag. ’s zomers 9.30–19; ’s winters 9.30–18 uur.

Certaldo

In het dal van de rivier de Elsa dat zich tussen Poggibonsi en Empoli uitstrekt, zijn twee plaatsen een bezoek waard. Eerst is er het tegen een helling gelegen Castelfiorentino, dat in de San Francesco en de nabijgelegen Santa Verdiana twee interessante kerken heeft. Dan is er de plaats waar Boccaccio heeft gewoond en in 1375 is gestorven, het zeer fraai op de heuvel gelegen Certaldo. Een stadsmuur omgeeft de gehele bovenstad. In de Via del Boccaccio staat de Casa del Boccaccio met zijn toren en loggia. Nu is het huis de zetel van een studiecentrum voor het werk van de dichter. Zijn graf bevindt zich in de Santi Michele e Jacopo. Aan het eind van de straat verheft zich de façade van de Palazzo Pretorio.

Prato

De weg van Florence naar het 15 km noordwestelijk gelegen Prato belooft niet al te veel goeds. De omgeving maakt een rommelige indruk. Bij Prato aangekomen merk je vooral de industriële activiteit op. Van oudsher wordt hier textiel gemaakt; vroeger vooral van wol, maar de industriële vernieuwing heeft ook hier toegeslagen.

Toeristisch gezien is vooral de binnenstad interessant, met het oude centrum dat omgeven is door 14de-eeuwse stadsmuren. Prato ligt zo dicht bij Florence dat het in het verleden zijn onafhankelijkheid niet lang kon bewaren. Toch heeft het zijn eigen karakter weten te behouden.

Dom

De dom van Prato werd gebouwd op de plaats waar in de 10de eeuw een eenvoudige parochiekerk stond. In de 13de en 14de eeuw kreeg de dom grotendeels zijn huidige gedaante met de groene en witte strependecoratie, die binnen de kerk terugkomt. Aan de hoek van de façade valt de buitenpreekstoel op, die ontworpen werd door Michelozzo en van reliëfs voorzien door Donatello. Op deze preekstoel wordt op belangrijke feestdagen de voornaamste relikwie, de ceintuur van Maria, aan het volk getoond. Deze relikwie wordt in de eerste kapel aan de linkerzijde bewaard. De afbeelding waarop Maria de apostel Thomas haar ceintuur geeft, komt in dit gebied vaak voor.

Naast het kostbare relikwie herbergt de dom nog enige fraaie kunstwerken, zoals de preekstoel van Mino da Fiesole. Het hoogtepunt is echter de reeks fresco’s van fra Filippo Lippi die het hoofdaltaar siert. De schilder stond voor een moeilijke opgave vanwege de grote afstand die de toeschouwers scheidt van de schilderijen. In de gewelven zijn de meer dan levensgrote evangelisten geschilderd, rechts scènes uit het leven van Johannes de Doper en links uit dat van de heilige Stefanus, aan wie de dom is gewijd.

Fra Filippo Lippi (1406–1469) was al vroeg wees en werd op achtjarige leeftijd door zijn tante in een klooster van de karmelieten geplaatst. Daar stak hij weinig op van het onderwijs, maar hij liet zien dat hij grote schilderstalenten bezat. Na enige omzwervingen werd hij door Cosimo de Medici aan opdrachten geholpen. De monnik verwierf zich al spoedig een grote reputatie als rokkenjager. Vasari vertelt in zijn biografie dat Cosimo hem zelfs eens opsloot om hem aan het werk te houden. Lippi scheurde toen zijn hemd in repen en ontsnapte door het raam via de aan elkaar geknoopte stroken. In Prato verleidde hij Lucretia Buti, een non die uit Florence afkomstig was. Hij ontvoerde haar toen ze de uitstalling van de ceintuur buiten de dom gadesloeg. In 1457 werd hun zoon Filippino Lippi, die eveneens kunstenaar werd, geboren. Filippo Lippi stierf toen hij in Spoleto in de dom werkte. De Medici wilden hem in de kathedraal in Florence begraven, maar de bestuurders van Spoleto stonden deze beroemdheid die in hun kathedraal begraven lag, niet af.

Museo dell’Opera del Duomo

Aan de Piazza del Duomo 49 herbergt een 12de-eeuws romaans klooster een klein, maar alleraardigst museum met een fraaie binnenhof. Schilderijen op hout, kazuifels en liederenboeken vormen de omlijsting van het belangrijkste object uit de collectie: de originele buitenpreekstoel, die aan de dom vervangen is door een replica.

DOMMUSEUM. Geopend: ma. en wo.–za. 9.30–12.30 en 15–18.30, zo. 9.30–12.30 uur.

Palazzo Pretorio

Door de gezellige winkelstraat Via G. Mazzoni kom je op de Piazza del Comune. Daar staat de stoere 13de-eeuwse Palazzo Pretorio, met een fraaie buitentrap die toegang geeft tot de schilderijenverzameling van de Galleria Comunale.

GALLERIA COMUNALE. Voor herstelwerkzaamheden gesloten.

Palazzo Datini

De Via Ricasoli loopt naar de Piazza San Francesco. Daar sla je de Via Rinaldesco in om de Palazzo Datini te bekijken. Op de drie façaden zijn wat vervaagde decoraties te zien uit de 14de eeuw.

In dit huis woonde de koopman Francesco di Marco Datini. Waarschijnlijk is hij de best ‘gedocumenteerde’ persoon uit de middeleeuwen. Onder de trap van de Palazzo was namelijk zijn administratie verstopt, en in 1870 werden daar 140.000 brieven ontdekt, waarvan er 11.000 zijn persoonlijke correspondentie vormden en de rest uit zakelijke brieven bestond. Iris Origo schreef een mooi boek over Datini, waarvan de Nederlandse titel De koopman van Prato is.

Overige bezienswaardigheden

Op de Piazza Santa Maria di Carceri staan twee interessante gebouwen die zeer verschillend zijn: de Santa Maria delle Carceri, een renaissancekerk die tussen 1484 en 1495 is gebouwd onder leiding van Giuliano da Sangallo. Vier grote bogen dragen de koepel. In de koepel zie je afbeeldingen van de vier evangelisten en hun symbolen. Ernaast staat het stoere Castello dat Frederik II in 1248 liet oprichten.

CASTELLO DELL’IMPERATORE. Piazza delle Carceri. Geopend: wo.–zo. 9–13 uur.

Vanaf de Piazza delle Carceri leidt de Via del Ceppo Vecchio naar het nieuwe Museo del Tessuto di Prato, een museum dat geheel gewijd is aan de belangrijkste industrie van Prato, de textielnijverheid. De Piazza San Marco wordt opgeluisterd door een kolossaal modern werk van Henry Moore, Vierkant met opening.

Aan de Viale Repubblica 277 zijn het Museo d’Arte Contemporanea Luigi Pecci (Museum voor Hedendaagse Kunst) en het Centro di Informazione e Documentazione Arti Visivi gevestigd. Aanvankelijk was het vooral een documentatiecentrum voor moderne kunst maar recent is ook een eigen tentoonstellingsgebouw gereedgekomen. Dit is een van de weinige punten in Toscane waar moderne kunst bijeen is gebracht.

MUSEO DEL TESSUTO DI PRATO. Geopend: ma., wo.–vr. 10–18, za. 10–14, zo. 16–19 uur.

Het Chiantigebied ten zuiden van Florence

Ten zuiden van Florence ligt het Chiantigebied. In de buurt van Florence zijn twee monumenten te bezichtigen, die gemakkelijk in een uitstapje vanuit de stad kunnen worden opgenomen.

Poggio Imperiale

De grote villa Poggio Imperiale dankt haar naam aan de oorspronkelijke eigenaar, Poggio Baroncelli. Om de toenmalige eigenaar te straffen, confisqueerde Cosimo I het landgoed. Hij gaf het zijn dochter Isabella als huwelijksgeschenk toen zij met Bracciano Giampalo Orsini trouwde. In 1616 werd de villa verkocht aan Maria Magdalena van Oostenrijk. Later koos Elisa Baciocchi, de zuster van Napoleon, het huis als residentie.

Nu is in de villa het regionale bestuur van Toscane ondergebracht. Binnen zijn schilderijen, die eigendom waren van de groothertogen, te bezichtigen.

POGGIO IMPERIALE. Geopend: op afspraak, tel. 055–220151. De villa is vanuit Florence bereikbaar met bus 38 en 11A.

Santa Maria dell’Impruneta

Deze op een heuvel gelegen Mariakerk werd volgens de overlevering gebouwd op de plaats waar een ossenkar met bouwstenen zonder bestuurder halt hield. De huidige kerk dateert van de 15de eeuw. Er wordt een wonderdoend Mariabeeld bewaard, dat in moeilijke tijden in processie naar Florence werd gebracht. Op het altaar bevindt zich een veelluik van Pietro Nelli uit 1375. Verder zijn de beide tabernakels bij het koor de moeite waard. Ze werden ontworpen door Michelozzo en versierd door Luca della Robbia.

OPENBAAR VERVOER. Santa Maria dell’Impruneta is te bereiken met de CAP-bus vanaf het Centraal Station van Florence. Vanaf Poggio Imperiale is het anderhalf uur lopen naar de kerk.