19. MARYAM
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Kāf Hā Yā ‘Ain Sād. 3.Oto opis łaski twego Pana okazanej Jego
słudze, Zachariaszowi, 4.Kiedy zwrócił się do swego Pana półgłosem.
5.Powiedział: „Panie mój, moje kości rzeczywiście osłabły, a moja
głowa cała już siwa, lecz nigdy, Panie mój, nie pozostałem bez
błogosławieństwa w mojej modlitwie do Ciebie. 6.”A obawiam się
mojej rodziny poza mną, moja zaś żona jest niepłodna. Daj mi zatem
od Siebie następcę, 7.”Aby został moim spadkobiercą oraz dziedzicem
błogosławieństw Domu Jakuba. I uczyń go, Panie mój takim, aby
podobał się Tobie”. 8.Bóg rzekł: „O Zachariaszu, przekazujemy ci
dobrą nowinę o synu, któremu na imię będzie Yahyā. Przed nim nikogo
nie nazywaliśmy tym imieniem”. 9.Ten rzekł: „Panie mój, jakże mam
mieć syna, skoro moja żona jest bezpłodna, a ja osiągnąłem już wiek
starczy?” 10.Anioł niosący objawienie rzekł: „Tak będzie”. Twój Pan
jednak powiada: „To jest dla Mnie łatwe, a w rzeczy samej Ja
stworzyłem ciebie przedtem, kiedy byłeś niczym”. 11.Zachariasz
rzekł: „Panie mój, wyznacz mi jakieś przykazanie”. Bóg powiedział:
„Przykazanie dla ciebie jest takie, iż nie będziesz odzywał się do
ludzi przez trzy kolejne dni i noce”. 12.Wtedy on poszedł do swego
ludu z jego pokoju i cicho poprosił go, aby ten wychwalał Boga rano
i wieczorem. 13.Bóg odrzekł: „O Yahyā, trzymaj tę Księgę mocno”. I
daliśmy mu mądrość, kiedy był jeszcze dzieckiem, 14.Jak i czułe
serce od Nas oraz czystość, a był pobożny 15.I obowiązkowy wobec
swoich rodziców. A nie był on hardy i zbuntowany. 16.I pokój
spłynął nań w dniu jego narodzin oraz w dniu jego śmierci, jak i
pokój będzie z nim w dniu, kiedy ponownie podniesiony zostanie do
życia. 17.I opowiedz historię Marii, jak wspomina się o tym w
Księdze, kiedy odsunęła się od swego ludu i udała się na wschód
18.I oddzieliła się od niego. Wtedy wysłaliśmy Naszego anioła do
niej i objawił on się jej w formie przystojnego mężczyzny.
19.Powiedziała: „Szukam schronienia u Łaskawego Boga przed tobą,
jeśli rzeczywiście boisz się Go”. 20.Anioł rzekł: „Jestem tylko
posłańcem od mego Pana, aby przekazać ci dobrą nowinę o
sprawiedliwym synu”. 21.Ona powiedziała: „Jakże mogłabym mieć syna,
skoro nie dotknął mnie żaden mężczyzna, ani nie byłam niecnotliwa?”
22.Anioł rzekł: „Tak się stanie”. Lecz powiada Pan: „To jest dla
Mnie łatwe i uczynimy tak, aby stał się on Znakiem dla ludzi oraz
by był łaską od Nas, a jest to rzecz postanowiona”. 23.I poczęła go
i oddaliła się wraz z nim do odległego miejsca. 24.A bóle porodowe
zmusiły ją do chwycenia pnia palmy. Powiedziała: „ O, gdybym tak
przedtem umarła i została całkiem zapomniana!” 25.Wówczas spod niej
przemówił do niej anioł, mówiąc: „Nie narzekaj. Pan twój umieścił
pod tobą strumyczek”. 26.”A przyciągnij tez gwałtownie do siebie
pień palmy – zrzuci ci ona świeże dojrzałe daktyle. 27.”Zatem jedz
i pij ostudź swe oko. A jeśli ujrzysz jakiegoś człowieka, powiedz:
<<Ślubowałem post Panu Miłosiernemu, dlatego tego dnia nie
przemówię do żadnej istoty ludzkiej>>. 28.Potem sprowadziła
go do jej ludu, jadąc wierzchem. Oni powiedzieli : „O Mario,
zaiste, dopuściłaś się straszliwej rzeczy! 29.”O siostro Aarona,
twój ojciec nie był niegodziwcem, ani twoja matka nie była
nieczysta!” 30.Na to ona wskazała na niego. Oni rzekli: „Jakże
możemy przemawiać do kogoś, kto jest dzieckiem w kołysce?” 31.Jezus
zaś odrzekł: „Jestem sługą Allacha. On dał mi Księgę i uczynił mnie
prorokiem. 32.”On pobłogosławił mi, gdziekolwiek mógłbym cię
znaleźć, i nakazał mi Modlitwę i dawanie jałmużny przez całe moje
życie. 33.”I On uczynił mnie obowiązkowym wobec mojej matki, a nie
uczynił mnie hardym i niewdzięcznym. 34.”A pokój spłynął na mnie w
dniu moich narodzin, jak i pokój będzie ze mną w dniu mojej śmierci
oraz w dniu, w którym na nowo podniesiony zostanę do życia”.
35.Taki był Jezus, syn Marii. Oto stwierdzenie prawdy, co do której
powątpiewają. 36.Nie przystoi majestatowi Allacha brać sobie syna.
On jest Święty. Kiedy on nakazuje coś, powiada temu: „Bądź” i to
się staje. 37.Jezus rzekł: „Zaiste, Allach jest moim Panem i Panem
waszym, więc Jemu wyłącznie oddawajcie cześć, taka jest właściwa
droga”. 38.Jednak różne grupy spierały się między sobą. Zatem biada
tym, którzy nie wierzą, a to z powodu nadejścia żałosnego dnia.
39.Jakże wspaniale będą oni słyszeć i widzieć w dniu, kiedy do Nas
przybędą! Dzisiaj jednak grzesznicy są w całkowitym błędzie. 40.I
udziel im ostrzeżenia o dniu smutku, kiedy sprawa zostanie
postanowiona. Teraz jednak znajdują się oni w stanie nieuwagi, więc
nie wierzą. 41.To My jesteśmy Tym, który odziedziczy ziemię i
wszystko, co na niej jest, oraz do Nas wszyscy oni powrócą. 42.I
opowiedz historię Abrahama, jak mówi o tym Księga. Był on
człowiekiem prawdomównym i Prorokiem. 43.Kiedy rzekł do swego ojca:
„O ojcze mój, dlaczego czcisz to, co ani nie słyszy, ani nie widzi,
ani też nie jest w stanie w niczym ci pomóc? 44.”O ojcze mój,
naprawdę otrzymałem wiedzę, jakiej ty nie posiadasz, idź więc za
mną, ja poprowadzę cię ku prostej drodze. 45.”O ojcze mój, nie
czcij Szatana. Zaiste, Szatan jest buntownikiem przeciwko Panu
Miłosiernemu. 46.”O ojcze mój, naprawdę obawiam się, aby nie spadła
na ciebie kara od Miłosiernego Pana oraz abyś nie został
przyjacielem Szatana”. 47.Ten odrzekł: „Czy odwracasz się od moich
bogów, o Abrahamie? Jeśli z tego nie zrezygnujesz, z pewnością
zerwę z tobą wszelkie stosunki. A teraz pozostaw mnie na chwilę
samego”. 48.Abraham rzekł: „Niechaj pokój będzie z tobą. Do mego
Pana zwróce się o przebaczenie dla ciebie. On rzeczywiście jest dla
mnie miłosierny. 49.”Będę trzymał się z daleka od ciebie oraz od
tego, do czego się zwracasz poza Allachem. I będę modlić się do
mojego Pana. Być może w mojej modlitwie do Pana mego nie doznam
rozczarowanie”. 50.Kiedy zatem oddzielił się od nich oraz od tego,
co oni czcili poza Allachem, My daliśmy mu Izaaka i Jakuba, a
każdego z nich uczyniliśmy Prorokiem. 51.I obficie obsypaliśmy ich
Naszą łaską oraz daliśmy im prawdziwie i trwale dobre imię. 52.I
opowiedz historię Mojżesza, jak mówi o niej Księga. On w samej
rzeczy był człowiekiem wybranym. Był też Posłańcem, Prorokiem. 53.I
zawołaliśmy doń z prawej strony Góry i uczyniliśmy, że zbliżył się
do Nas bardzo w celu zawarcia szczególnej wspólnoty. 54.I daliśmy
mu z Naszej łaski jego brata Aarona, którego uczyniliśmy Prorokiem.
55.I opowiedz historię Izmaela, jak mówi o niej Księga. On
rzeczywiście dotrzymał swe obietnice. I był on Posłańcem,
Prorokiem. 56.On zachęcał do Modlitwy i do dawania jałmużny, a jego
Pan znajdował w nim upodobanie. 57.I opowiedz historię Idrīsa, jak
mówi o tym Księga. Był on człowiekiem prawdomównym, jak i
Prorokiem. 58.My wynieśliśmy go na wspaniałe stanowisko. 59.Oto
ludzie, których Allach obdarzył swoimi błogosławieństwami spośród
Proroków z potomstwa Adama, jak i z potomstwa tych, których
zabraliśmy do Arki wraz z Noem, jak i z potomstwa Abrahama i
Izraela. Oni są spośród tych, których wybraliśmy i którymi
kierowaliśmy. Kiedy przedstawiano im Znaki od Pana Miłosiernego,
padali na twarz przed Allachem i płakali. 60.Po nich jednak
nadeszło złe pokolenie, które zaniedbało Modlitwy i szło ze swymi
przyziemnymi pragnieniami. Zatem ci spotkają się ze zniszczeniem.
61.Z wyjątkiem tych, którzy okazują skruchę, wierzą i spełniają
dobre uczynki. Ci wejdą do Nieba i ani trochę nie będą skrzywdzeni
– 62.Ogrody Wieczności, które Miłosierny Bóg obiecał swoim sługom,
choć schowane są jeszcze przed ich wzrokiem. Zaiste, Jego obietnica
musi się wypełnić. 63.Oni nie będą w nich słuchać niczego próżnego,
lecz tylko pozdrowienie pokoju. W nich będą mieć utrzymanie rano i
wieczorem. 64.Takie jest Niebo, które damy w dziedzictwo tym z
Naszych sług, którzy są sprawiedliwi. 65.A aniołowie powiedzą im:
„Przybywamy wyłącznie z polecenia twego Pana. Do Niego należy
wszystko, co jest przed nami, jak i wszystko, co jest za nami, oraz
wszystko pomiędzy tym. A Pan twój nie zapomina. 66.”To On jest
Panem niebios i ziemi oraz wszystkiego tego, co jest między nimi.
Dlatego służ Mu i bądź wytrwały w tej służbie. Czy znasz kogoś Jemu
równego?” 67.A człowiek powiada: „Co? Czy, kiedy umrę, będę na nowo
podniesiony do życia?” 68.Czyż człowiek nie pamięta, że My
stworzyliśmy go przedtem, kiedy jeszcze był niczym? 69.I, na twego
Pana, z pewnością z każdej grupy wybierzemy tych, którzy wśród nich
byli najbardziej uparci w buncie przeciwko Bogu Miłosiernemu. 71.I,
zaiste, My najlepiej znamy tych, którzy zasługują na spalenie tam.
72.I nie ma wśród was takiego, kto nie przybyłby tam. To jest
absolutny dekret twego Pana. 73.I oszczędzimy sprawiedliwych,
grzeszników zaś pozostawimy w nim na kolanach. 74.Kiedy przedstawia
się im Nasze wyraźne Znaki, niewierni powiadają do niewiernych:
„Powiedzcie nam, która z tych dwóch grup jest lepsza, jeśli chodzi
o pozycję, oraz która wywiera większe wrażenie, jeśli chodzi o
towarzyszy?” 75.Ileż pokoleń zniszczyliśmy przed nimi, które lepiej
miały się od nich w bogactwie i lepiej się prezentowały.
76.Powiedz: „Bóg Miłosierny udziela tym, którzy błądzą, zwłoki na
pewien czas aż do chwili, kiedy ujrzą to, co im zagraża – czy to
będzie kara czy też ostatnia Godzina – uświadomią sobie, kto jest
gorszy w kwestii pozycji i słabszy w sile”. 77.Allach powiększa
przewodnictwo tych, którzy za przewodnictwem idą. A te dobre
uczynki, które trwają, są najlepsze w oczach twego Pana, jeśli
chodzi o nagrodę oraz jeśli chodzi o ostateczny koniec. 78.Czyż nie
widziałeś tego, który nie wierzy w Nasze Znaki i powiada: „Z
pewnością otrzymam wielkie bogactwo i dzieci”? 79.Czyż on posiada
wiedzę o niewidzialnym lub przyjął obietnicę od Pana Miłosiernego?
80.Zaiste, nie! Zapiszemy to, co mówi, i przedłużymy jego karę.
81.My odziedziczymy po nim wszystko to, o czym mówi, przybędzie do
Nas samotny. 82.Wzięli sobie innych bogów poza Allachem, aby byli
oni źródłem honoru i władzy dla nich. 83.Ależ nie! Odrzucą ich
cześć i będą ich przeciwnikami. 84.Czy nie widzisz, że posyłamy
szatanów przeciwko niewiernym, podburzając ich do aktów
nieposłuszeństwa? 85.Zatem nie śpiesz się przeciwko nim. My
zachowujemy pełen zapis ich poczynań. 86.Pomyśl o dniu, kiedy My
zgromadzimy sprawiedliwych przed Bogiem Miłosiernym jako
uhonorowanych gości, 87.A winnych wrzucimy do Piekła jak stado
spragnionych wielbłądów. 88.Nikt nie będzie miał mocy
wstawiennictwa oprócz tego, kto otrzymał obietnicę od Miłosiernego
Boga. 89.i powiadają: „Miłosierny Bóg wziął sobie syna”.
90.Niechybnie wypowiedzieliście rzecz najbardziej ohydną. 91.Niebo
mogłoby od tego pęknąć, a ziemia rozstąpić się, góry zaś rozpaść
się na kawałki. 92.Albowiem przypisują syna Bogu Miłosiernemu.
93.Nie wypada Bogu Miłosiernemu, aby brał sobie syna. 94.Nie ma
takiego w niebiosach i na ziemi, który nie przybyłby do Boga
Miłosiernego jako niewolnik. 95.Zaprawdę, On obejmuję ich swoją
wiedzą i wszystkich dokładnie policzył. 96.I każdy z nich
przybędzie do Niego w Dniu Zmartwychwstania samotny. 97.Ci, którzy
wierzą i spełniają dobre uczynki – Miłosierny Bóg stworzy dla nich
głęboką miłość. 98.Zatem My uczyniliśmy Koran łatwym w twoim
języku, abyś mógł przekazać przy jego pomocy dobrą nowinę ludziom
sprawiedliwym oraz przy jego pomocy ostrzec ludzi swarliwych.
99.Ileż pokoleń zniszczyliśmy przed nimi! Czy spostrzegasz choć
jednego z nich lub słyszysz choćby ich szept?
20. TĀ HĀ
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Tā Hā. 3.Nie Nie zesłaliśmy ci Koranu, abyś się smucił, 4.Lecz
jako przypomnienie dla tego, który okazuję bojaźń przed Bogiem
5.Oraz jako objawienie od Tego, który stworzył ziemię i wysokie
niebiosa. 6.On jest tym Miłosiernym Bogiem, który stanowczo zasiadł
na tronie. 7.Do niego należy wszystko, co jest w niebiosach, jak i
wszystko, co jest na ziemi oraz to, co jest między nimi, oraz to,
co znajduje się poniżej wilgotnego podglebia. 8.I kiedy przemawiasz
głośno, On to słyszy, jak i wtedy, gdy mówisz półgłosem, albowiem
On zna tajemne myśli człowieka oraz to, co jest jeszcze bardziej
ukryte. 9.Allach – nie ma boga oprócz Niego. Do Niego należą
najpiękniejsze imiona. 10.I czy otrzymałeś historię Mojżesza?
11.Kiedy ujrzał ogień i rzekł do swej rodziny: „Zaczekajcie, widzę
ogień. Może będę mógł przynieść wam jedną głownię lub znajdę przy
tym ogniu przewodnictwo”. 12.A kiedy zbliżył się doń, zawołał do
niego głos: „O Mojżeszu, 13.”Zaprawdę, Jam jest twoim Panem.
Zdejmij więc swoje buty, albowiem znajdziesz się w świętej Dolinie
Tuwā. 14.” I to Ja sam ciebie wybrałem, więc wysłuchaj tego, co
jest ci objawiane. 15.”Zaprawdę, Jam jest Allach. Nie ma boga poza
Mną, więc czcij Mnie jednego i przestrzegaj Modlitwy na Moją
pamiątkę. 16.”Zaiste, Godzina nadchodzi i Ja zamierzam ją
zamanifestować, aby każdej duszy odpłacono za jej wysiłek.
17.”Zatem nie pozwól, aby ten, kto nie wierzy i podąża za swymi
przyziemnymi pragnieniami, odwiódł cię od wiary, inaczej zginiesz.
18.”Cóż tam masz w swej prawej dłoni, o Mojżeszu?” 19.Mojżesz
rzekł: „Oto moja laska, wspieram się na niej i strącam nią liście
dla moich owiec i dla innych celów też jej używam”. 20.bóg rzekł:
„rzuć ją na ziemię, o Mojżeszu”. 21.Ten zatem rzucił ją i – spójrz!
– po ziemi pełzał wąż. 22.Bóg rzekł: „Weź go do ręki, a nie obawiaj
się. Przywrócimy jej pierwotny kształt. 23.”Włóż swą dłoń pod
pachę, a wyjmiesz ją białą, choć bez choroby – jeszcze jeden Znak,
24.”Abyśmy mogli wskazać ci niektóre z Naszych większych Znaków.
25.”Idź do Faraona, on zaiste przekroczył już wszelkie dopuszczalne
granice”. 26.Mojżesz powiedział: „Panie mój, powiększ moja pierś
27.”I uczyń moje zadanie łatwym 28.”Oraz rozwiąż węzeł, jaki
znajduje się na mym języku, 29.”Aby zrozumieli moja mowę. 30.”I daj
mi pomocnika spośród mojej rodziny – 31.”Aarona, mojego brata.
32.”Powiększ moją siłę dzięki niemu 33.”I niechaj dzieli moje
zadanie wraz ze mną, 34.”Abyśmy mogli wielce Ciebie wychwalać 35.”I
dobrze o Tobie pamiętać. 36.”Tyś niechybnie Wiecznym naszym
Strażnikiem”. 37.bóg rzekł: „Modlitwa twoja została wysłuchana, o
Mojżeszu. 38.”A wyświadczyliśmy ci łaskę również w innym czasie,
39.”Kiedy matce twojej objawiliśmy to, co było ważnym objawieniem,
a mianowicie: 40.”Włóż go do kosza i umieść go w wodzie rzeki, a
wówczas rzeka wyrzuci go na brzeg, a tam ten, kto jest Moim
wrogiem, zajmie się nim”. I obdarzyłem cię swoją miłością, a
uczyniłem to, abyś mógł być postawiony przed Moimi oczami;
41.”Kiedy nadeszła twoja siostra i powiedziała: <<Czy mam cię
skierować do tego, kto zajmie się nim?>> Zatem zwróciliśmy
cię twojej matce, aby uspokoiło się jej oko oraz aby nie żaliła
się. A ty zabiłeś człowieka, lecz My uwolniliśmy cię od żalu. Potem
wypróbowaliśmy cię na różne sposoby. I czekałeś przez kilka lat
wśród ludu Madian. Wtedy osiągnąłeś wymaganą normę, o Mojżeszu,
42.”Ja zaś wybrałem ciebie dla siebie samego. 43.”Idź, ty i twój
brat, z moimi Znakami i nie słabnij w pamiętaniu o Mnie. 44.”Idźcie
obaj do Faraona, albowiem on przekroczył wszelkie granice. 45.”Lecz
przemawiajcie doń uprzejmymi słowami, może przypadkiem zastanowi
się lub przerazi”. 46.Oni odrzekli: „Panie nasz, obawiamy się, aby
nie dopuścił się jakiego występku przeciwko nam albo żeby nie
przekroczył wszelkich granic w prześladowaniu nas”. 47.Bóg rzekł:
„Nie bójcie się, albowiem Ja jestem z wami. Ja słyszę i widzę”.
48.”Idźcie zatem do niego obaj i powiedzcie: „Jesteśmy Posłańcami
od twego Pana, pozwól więc Dzieciom Izraela odejść wraz z nami i
nie męcz już ich. Niechybnie przynieśliśmy ci wielki Znak od twego
Pana. Niechaj pokój będzie z tym, kto idzie za przewodnictwem.
49.”Naprawdę zostało nam objawione, że kara spadnie na tego, kto
odrzuci Posłannictwo Boże i odwróci się”. 50.Faraon powiedział:
„Któż zatem jest Panem was dwóch, o Mojżeszu?” 51.Mojżesz rzekł:
„Naszym Panem jest Ten, który wszelkiej rzeczy dał jej właściwy
kształt, a potem poprowadził ją ku jej właściwej funkcji”.
52.Faraon powiedział: „Jaki będzie los poprzednich pokoleń?”
53.Mojżesz rzekł: „Wiedza o tym jest u mego Pana, zachowana w
Księdze. Mój Pan ani nie myli się, ani nie zapomina. 54.”On jest
Tym, który ziemię uczynił dla was łożem i sprawił, że przez nią
prowadzą dla was dróżki. On jest Tym, który zesłał z nieba deszcz i
dzięki niemu My powodujemy, że rosną wszelkiego rodzaju rośliny
parami. 55.”Spożywajcie i paście swoje bydło. Zaprawdę, w tym
zawierają się Znaki dla tych, którzy są obdarzeni rozumem”. 56.Z
tej oto ziemi My was stworzyliśmy i spowodujemy, że do niej
powrócicie. Z niej też – tak uczynimy – podniesiemy was powtórnie.
57.I pokazaliśmy Faraonowi Nasze Znaki, wszystkie, lecz on odrzucił
je i nie chciał uwierzyć. 58.Powiedział: „Czy przybyłeś do nas, o
Mojżeszu, aby wyprowadzić nas z naszej ziemi przy pomocy magii?”
59.”My jednak przedstawimy ci tają samą magię, więc umów się z nami
tak, abyśmy nie zawiedli – ani my, ani ty – w miejscu
odpowiadającym nam wszystkich”. 60.Mojżes rzekł: „Spotkanie to
odbędzie się w dniu święta. I niechaj wasi ludzie zbiorą się, kiedy
słońce stanie wysoko”. 61.Wówczas faraon odszedł i przyjął jego
plan, później zaś przybył na umówione miejsce. 62.Mojżesz rzekł do
nich: „Biada wam, nie wypowiadajcie kłamstwa przeciwko Allachowi,
aby nie zniszczył was jakąś karą, a z całą pewnością ten, kto
wymyśla kłamstwo, zginie”. 63.Wtedy ci omówili swą sprawę między
sobą i zastanawiali się potajemnie. 64.Powiedzieli: „Zapewne, ci
dwaj to czarodzieje, którzy starają się wyprowadzić was z waszej
ziemi dzięki ich magii oraz starają się zniszczyć wasz najlepszy
sposób życia. 65.”Dlatego ułóżcie swój plan, a później podejdźcie
grupą. Zaiste, ten, który dzisiaj uzyska przewagę, temu będzie się
dobrze wiodło”. 66.Oni rzekli: „O Mojżeszu, albo ty rzucasz
pierwszy albo pierwsi będziemy rzucać my”. 67.Mojżesz rzekł: „Nie,
rzucajcie wy”. Lecz oto ich sznury i ich laski wydały mu się,
dzięki ich magii, jakby biegały dookoła. 68.Mojżesz przeraził się w
myślach. 69.My powiedzieliśmy: „Nie obawiaj się, albowiem ty
zwyciężysz. 70.”rzuć to, co masz w prawej ręce. To połknie to, co
zrobią oni, albowiem to, co oni zrobią, jest tylko sztuczką
magiczną. Czarownik nie odniesie sukcesu, bez względu na to, co
uczyni. 71.Póżniej urzeczywistnienie prawdy spowodowało, że
czarownicy upadli na twarze. I rzekli: „Wierzymy w Pana Aarona i
Mojżesza”. 72.Faraon rzekł: „Czy wierzycie w niego, zanim wam na to
pozwoliłem? Ten musi być waszym dowódcą, kto nauczył was czarów.
Dlatego z pewnością obetnę wam ręce i stopę po przeciwnych stronach
ciała i z pewnością ukrzyżuję was na pniach palm. Wtedy dowiecie
się, który z nas jest w stanie nałożyć sroższą i bardziej trwałą
karę”. 73.Powiedzieli: „Nie wybierzemy ciebie wobec wyraźnych
Znaków, jakie otrzymaliśmy, ani nie postawimy ciebie ponad Tym,
który nas stworzył. Zatem rozkaż, co pragniesz rozkazać, albowiem
możesz rozkazywać jedynie to, co dotyczy życia doczesnego.
74.”Zaiste, uwierzyliśmy w Naszego Pana, aby mógł nam przebaczyć
nasze grzechy oraz wybaczyć nam przebaczyć nasze grzechy oraz
wybaczyć nam naszą magię, do praktykowania której zmusiłeś nas. A
jest Allach Najlepszym i Najbardziej Trwałym”. 75.Zaprawdę, ten,
kto przychodzi do swego Pana jako grzesznik – na niego czeka
Piekło. Ten nigdy w nim nie umrze ani nie będzie żył. 76.Lecz ten,
który przybywa do Niego jako wierzący, spełniwszy dobre uczynki –
dla takich są najwyższe wyróżnienia – 77.Ogrody Wieczności, pod
którymi płyną strumienie – zamieszkają w nich na wieki. Oto zapłata
dla tych, którzy żyją w czystości. 78.I pokierowaliśmy Mojżeszem
dzięki objawieniu: „Zabierz Moje sługi nocą i uczyń dla nich suchą
drogę poprzez morze, nie obawiając się pojmania, ani czegokolwiek
innego”. 79.Wtedy Faraon gonił ich ze swym wojskiem, a wody morza
całkowicie ich zakryły. 80.Faraon sprowadził swój lud z drogi i nie
kierował nim właściwie. 81. O dzieci Izraela, wybawiliśmy was przed
waszym wrogiem i zawarliśmy z wami przymierze po prawej stronie
Góry, jak i zesłaliśmy wam Mannę i Salwā. 82.I napomnieliśmy was:
„Spożywajcie spośród dobrych rzeczy, które wam daliśmy, a nie
grzeszcie w tym, aby Mój gniew nie spadł na was. Ten zaś, na
którego spłynie Mój gniew, zginie. 83.”Lecz, zaiste, Jam jest
Wszechwybaczający wobec tego, kto okazuje skruchę, wierzy i spełnia
sprawiedliwe uczynki, a potem korzysta z przewodnictwa”. 84.Kiedy
Mojżesz przybył na umówione spotkanie ze swym Panem, On rzekł: „Co
spowodowało, że tak pośpiesznie oddaliłeś się od twego ludu, o
Mojżeszu?” 85.Ten powiedział: „Oni idą tuż za mną, ja zaś
pośpieszyłem do Ciebie, mój Panie, aby sprawiło Ci to radość”.
86.Bóg rzekł: „Wypróbowaliśmy twój lud podczas twej nieobecności i
Sāmirī sprowadzili go z właściwej drogi”. 87.zatem Mojżesz powrócił
do swego ludu zły i smutny i rzekł: „O ludu mój, czy Pan wasz nie
przyobiecał wam czegoś wspaniałego? Czy zatem czas spełnienia tej
obietnicy wydawał się wam zbyt długi albo może zapragnęliście, aby
spadł na was gniew waszego Pana, skoro złamaliście dane mi słowo?”
88.Odrzekli: „Nie złamaliśmy danego ci słowa z samych siebie, lecz
zostaliśmy obładowani ciężarem ozdób ludu i odrzuciliśmy je, a i
podobnie odrzucili je Sāmirī”. 89.Potem uczynił on im cielca – jego
wizerunek – wydający niski głos. Potem on i jego towarzysze
powiedzieli: „Oto wasz bóg oraz bóg Mojżesza, on jednak o nim
zapomniał i pozostawił go za sobą”. 90.czyż nie widzieli, że nie
mógł on udzielić im odpowiedzi oraz że nie posiadał mocy, by im
szkodzić lub czynić dobro? 91.Aaron zaś powiedział im przed
powrotem Mojżesza: „O ludu mój, zostałeś jedynie wypróbowany
poprzez tego cielca. Zaiste, Pan Miłosierny jest waszym Panem, więc
idźcie za mną i bądźcie posłuszni moim nakazom”. 92.Oni odrzekli:
„Nie przestaniemy go czcić aż do powrotu Mojżesza”. 93.Mojżesz
rzekł: „O Aaronie, co cię powstrzymało, kiedy zobaczyłeś, iż
zboczyli z drogi, 94.”Przed pójściem za mną? Czy zatem nie okazałeś
posłuszeństwa mojemu nakazowi?” 95.Aaron odpowiedział: „Synu mojej
matki, nie chwytaj mnie za brodę ani za włosy na głowie. Bałem się,
żebyś nie powiedział: <<Wywołałeś podział między Dziećmi
Izraela i nie zaczekałeś na moje słowo>>”. 96.Mojżesz rzekł:
„Jakie zatem macie wytłumaczenie, o Sāmirī?” 97.rzekł: „zrozumiałem
to, czego oni nie zrozumieli. Przyjąłem tylko część tego, co wpajał
Posłaniec (Mojżesz), lecz i to również odrzuciłem. Oto, co polecił
mi mój umysł”. 98.Mojżesz powiedział: „A zatem precz! Przez całe
życie będziesz musiał każdemu mówić: „Nie dotykaj mnie, a i jest
dla ciebie obietnica kary, która z całą pewnością spełni się. A
teraz spójrz na swego boga, którego stałeś się gorącym czcicielem.
Z pewnością spalimy go, a później rozrzucimy jego popioły po morzu.
99.”Twoim Bogiem jest wyłącznie Allach – nie ma boga poza Nim. On
ogarnia wszystkie rzeczy swoją wiedzą”. 100.Tak zatem przekazujemy
ci nowinę o tym, co wydarzyło się przedtem. I daliśmy ci
Przypomnienie od Nas. 101.Jeśli kto odwróci się od niego, ten z
pewnością będzie dźwigał ogromny ciężar w Dniu Zmartwychwstania,
102.Trwając pod nim. A ciężar ten będzie złem dla nich w Dniu
Zmartwychwstania – 103.W dniu, kiedy odezwą się trąby. Tego dnia
zbierzemy grzeszników wszystkich razem, niebieskookich. 104.Będą
mówić do siebie półgłosem: „Zabawiłeś ledwie dziesięć dni”. 105.My
wiemy najlepiej, co oni powiedzą, kiedy ten najlepszy wśród nich
pod względem postępowania powie: „Zabawiliście ledwie jeden dzień”.
106.Pytają cię w sprawie gór. Powiedz: „Mój Pan rozwali je na
kawałki i rozrzuci je jak pył. 107.”I uczyni z nich jałową, gładką
równinę, 108.”Na której nie ujrzycie ani zagłębienia, ani
wzniesienia”. 109.Tego dnia pójdą za Wołającym, w którego nauce nie
ma zawiłości. A wszystkie głosy zostaną uciszone przed Miłosiernym
Panem, ty zaś nie usłyszysz niczego poza stłumionym pomrukiem.
110.Tego dnia na nic zda się wstawiennictwo, z wyjątkiem
wstawiennictwa tego, któremu Miłosierny Pan udzieli zezwolenia i z
którego słowa wiary jest On zadowolony. 111.On zna wszystko, co
jest przed nimi oraz wszystko, co jest za nimi, oni jednak nie są w
stanie pojąć tego w swojej wiedzy. 112.A wszyscy wielcy przywódcy
ukorzą się przed Żywym Samowystarczalnym i Wszechpodtrzymującym
Bogiem. I w samej rzeczy, ten jest zgubiony, kto dźwiga brzemię
niegodziwości. 113.Lecz ten, kto spełnia dobre uczynki, będąc
wierzącym, nie doświadczy ani niesprawiedliwości, ani straty.
114.tak zatem zesłaliśmy to – Koran w języku arabskim – i
wyjaśniliśmy w nim wszelkie ostrzeżenie, aby bali się Boga lub też
żeby dzięki niemu pamiętali o Nim. 115.Wielki jest zatem Allach,
Król Prawdziwy. A nie śpiesz się z przedstawianiem Koranu przed
jego objawieniem do końca, lecz powiadaj tylko: „Panie, ześlij mi
więcej wiedzy”. 116.I zaprawdę, zawarliśmy przymierze z Adamem
wcześniej, on jednak zapomniał, a nie znaleźliśmy u niego żadnego
postanowienia nieposłuszeństwa wobec Nas. 117.I przypomnij sobie,
kiedy powiedzieliśmy aniołom: „Podporządkujcie się Adamowi”, a oni
wszyscy podporządkowali się. Lecz Iblis nie uczynił tego. On
odmówił posłuszeństwa. 118.Wtedy powiedzieliśmy: „O Adamie, oto
jest twój wróg i wróg twojej żony, więc nie pozwól, aby was oboje
wywiódł z tego ogrodu, abyś nie żałował. 119.”Nakazano już, abyś w
nim nie był głodny ani nie chodził nagi 120.”Oraz abyś nie był w
nim spragniony ani wystawiony na działanie słońca”. 121.Lecz Szatan
podszepnął złe myśli. Powiedział: „A Adamie, czy mam poprowadzić
cię do drzewa wieczności oraz do królestwa, które nigdy nie
przemija?” 122.Wówczas oni oboje zjedli z niego, tak że ich nagość
stała się dla nich widoczna i zaczęli okrywać się liśćmi z tego
ogrodu. A Adam nie przestrzegał nakazu swego Pana, więc jego życie
stało się żałosne. 123.Potem jego Pan wybrał go na obiekt swojej
litości i zwrócił się doń w swej łasce i pokierował nim. 124.Bóg
rzekł: „Odejdźcie stąd oboje. Niektórzy z was będą sobie wzajemnie
wrogami. A jeśli przyjdzie do was przewodnictwo ode Mnie, wówczas
ten, kto pójdzie za nim, nie zejdzie z drogi ani nie będzie
żałował. 125.”Jeśli jednak kto odwróci się od pamięci o Mnie, jego
życie stanie się ubogie, a w Dniu Zmartwychwstania podniesiemy go z
martwych ślepym”. 126.Powie on: „Panie mój, dlaczego podniosłeś
mnie z martwych ślepym, skoro przedtem widziałem?” 127.Bóg powie:
„Przybywały do ciebie Nasze Znaki, a ty ignorowałeś je, wobec tego
teraz podobnie będziesz zignorowany ty sam”. 128.Tak oto odpłacamy
temu, który grzeszy przeciwko granicom Prawa Bożego i nie wierzy w
Znaki swego Pana. A kara Życia Przyszłego jest nawet sroższa i
trwalsza. 129.Czyż nie jest dla nich wskazówką to, jak wiele
pokoleń zniszczyliśmy przed nimi, a pośród mieszkań których teraz
chodzą? Zaprawdę, w tym zawierają się Znaki dla tych, którzy mają
rozum. 130.I gdyby nie słowo wypowiedziane już przez ich Pana oraz
gdyby nie ustalony już termin, ich kara byłaby przejmująca.
131.Zatem znoś cierpliwie to, co mówią i wychwalaj swego Pana Jego
chwałą przed wschodem słońca i przed jego zachodem. I wychwalaj Go
w godzinach nocy oraz we wszystkich częściach dnia, abyś odnalazł
prawdziwe szczęście. 132.I nie wysilaj swoich oczu z powodu tego,
czym obdarzyliśmy niektóre ich grupy ze splendoru świata
doczesnego, by dzięki temu móc ich wypróbować. Zabezpieczenie Twego
Pana jest lepsze i trwalsze. 133.I zachęcaj lud do Modlitwy i sam w
niej trwaj. Nie prosimy cię, żebyś dawał, albowiem to My tobie
dajemy. Dobry zaś koniec jest dla tych, którzy chronią się przed
złem. 134.I powiadają: „Dlaczego nie przyniesie on nam Znaku od
jego Pana?” Czyż nie otrzymali wyraźnego dowodu tego, co zawarte
jest w poprzednich Księgach? 135.A gdybyśmy zniszczyli ich karą
przed nadejściem tego Posłańca, z pewnością powiedzieliby: „Panie
nasz, dlaczego nie przysłałeś nam Posłańca, abyśmy mogli wypełniać
Twoje rozkazy zanim zostaliśmy poniżeni i popadliśmy w niełaskę?”
136.Powiedz: „Każdy czeka. Dlatego czekajcie i wy, a wkrótce
dowiecie się, który jest ludem właściwej drogi i kto idzie za
prawdziwym przewodnictwem, kto zaś nie.
21. AL-ANBIYĀ’
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Rozliczenie ludzi jest już blisko, a jednak odwracają się nie
zważając. 3.Nie otrzymują od swego Pana żadnego nowego napomnienia,
lecz słuchają go, jednocześnie wyśmiewając się zeń. 4.A ich serca
są niepomne. Oni – grzesznicy – naradzają się potajemnie i
powiadają: „Czy ten człowiek jest czymś więcej niż śmiertelnikiem
tak jak my sami? Czy zatem poddacie się jego czarom z otwartymi
oczami?” 5.W odpowiedzi na to Prorok powiedział: „Pan mój wie, co
jest wypowiadane w niebie i na ziemi. On jest Wszystkosłyszący,
Wszechwiedzący”. 6.Nie, oni mówią: „To tylko pomylone sny. Nie, on
wymyślił to sam. Nie, on jest raczej poetą. Niechaj zatem
przyniesie nam Znak, tak jak i poprzedni Prorocy wysyłani byli ze
Znakami”. 7.Żadne miasto przed nimi, które zniszczyliśmy, nie
uwierzyło. Czy zatem oni uwierzą? 8.i przed tobą nie wysyłaliśmy
nikogo innego, jak tylko takich, którym daliśmy objawienie.
Zapytajcie zatem ludzi o Przypomnienie, jeśli nie wiecie. 9.Ani nie
dawaliśmy im ciał, które nie przyjmowały pożywienia, a i nie mieli
oni żyć wiecznie. 10.Potem spełniliśmy daną im obietnicę i
uratowaliśmy ich wraz z tymi, w których znajdowaliśmy upodobanie, a
niszczyliśmy grzeszników. 11.Teraz zesłaliśmy wam Księgę, która
mówi o waszym wywyższeniu. Czyż zatem nie pojmujecie? 12.O, ileż
miast, które postępowały grzesznie, całkowicie zniszczyliśmy, a po
nich powołaliśmy inne ludy. 13.i kiedy zrozumieli Naszą karę –
patrz! – zaczęli od niej uciekać. 14.Wówczas powiedzieliśmy: „Nie
uciekajcie, lecz powróćcie do zbytku, którym radowaliście się, oraz
do swoich domów, aby wypytano was o wasze postępowanie”.
15.Powiedzieli: „Biada nam, istotnie byliśmy grzesznikami!” 16.I
było to ich wołaniem aż do czasu, gdy zrównaliśmy ich z ziemią,
zniszczyliśmy. 17.A nie stworzyliśmy nieba i ziemi i tego, co jest
między nimi dla zabawy. 18.gdybyśmy zechcieli zabawiać się, to
zaiste znaleźlibyśmy to w tym, co jest z Nami, jeśli mielibyśmy w
ogóle czynić coś takiego. 19.Nie, ciskamy prawdą w fałsz, a ten
rozbija swą głowę, i – spójrz! – ginie. I biada wam z powodu tego,
co przypisujecie Allachowi. 20.Do Niego należy wszystko, co jest w
niebiosach i na ziemi. A ci, którzy są przy Nim, nie gardzą Jego
czcią ani się nią nie męczą. 21.Oni wychwalają Go dzień i noc i nie
tracą sił. 22.Czy wzięli sobie bogów z ziemi, którzy podnoszą z
martwych? 23.Gdyby poza Allachem byli w niebiosach i na ziemi inni
bogowie, wtedy z pewnością wszyscy popadliby w ruinę. Zatem chwała
Allachowi, Panu Tronu, który jest wysoko ponad tym, co Mu
przypisują. 24.Jego nie sposób wypytywać, jeśli chodzi o to, co
czyni, oni jednak będą wypytywani. 25.Czy wzięli sobie bogów poza
Nim? Powiedz: „Dajcie dowód. Ten oto Koran jest źródłem honoru dla
tych, którzy są ze mną, jak i źródłem honoru dla tych, co przede
mną”. Nie, większość z nich nie zna prawdy i dlatego odwracają się.
26.I nie wysyłaliśmy przed tobą Posłańca, by mu wcześniej nie
objawić: „Nie ma boga oprócz Mnie, więc czcij Mnie jednego”. 27.A
oni powiadają: „Miłosierny Bóg wziął sobie syna”. On jest Święty.
Nie, ci, których oni tak określają, są wyłącznie Jego uszanowanymi
sługami. 28.Oni nie przemawiają zanim On nie przemówi i wypełniają
tylko Jego przykazania. 29.On wie, co jest przed nimi i co jest za
nimi, a oni nie wstawiają się za nikim z wyjątkiem tego, kogo On
uznaje, i drżą w strachu przed Nim. 30.A jeśliby kto z nich
powiedział: „Jestem bogiem oprócz Niego”, temu odpłacimy się
Piekłem. W ten sposób udzielamy zapłaty grzesznikom. 31.czyż
niewierni nie widzą, że niebiosa i ziemia były ściśniętą masą,
którą My później otworzyliśmy? Z wody zaś uczyniliśmy wszelką żywą
istotę. Czyż zatem nie uwierzą? 32.I umieściliśmy na ziemi mocne
góry, aby ona nie drżała wraz z nimi, i uczyniliśmy na niej
szerokie drogi, aby mogli być dobrze prowadzeni. 33.Niebo
uczyniliśmy dachem, dobrze zabezpieczonym, a mimo to oni odwracają
się od jego Znaków. 34.On jest tym, który stworzył noc i dzień,
słońce i księżyc, a każde spokojnie porusza się po swej orbicie.
35.Nie daliśmy wiecznego życia żadnemu śmiertelnikowi przed tobą.
Gdybyś ty miał umrzeć, to czy oni będą tu żyć na wieki? 36.Każda
dusza posmakuje śmierci. Wypróbowujemy was złem i dobrem na
zasadzie próby. I do nas powrócicie. 37.A kiedy widzą cię
niewierni, żartują sobie tylko z ciebie i powiadają: „Czy to jest
ten ,który mówi bez sensu o waszych bogach?” A jednak to oni sami
wypierają się wspominania o Miłosiernym Bogu. 38.Człowiek stworzony
jest z pośpiechu. Ja zapewne ukażę wam Moje Znaki, lecz nie proście
Mnie, bym się śpieszył. 39.I powiadają: „Kiedy zostanie spełniona
ta obietnica, jeśliście prawdomówni?” 40.Gdybyż tylko niewierni
znali czas, kiedy nie będą w stanie powstrzymać ogień przed ich
twarzami i przed ich plecami, a nikt im nie pomoże. 41.Nie, to na
nich spadnie znienacka i całkowicie ich zaskoczy. A nie będą w
stanie tego odrzucić ani nie będzie im udzielona zwłoka.
42.rzeczywiście szydzono z Posłańców przed tobą, lecz to, z czego
szydzili, ogarnęło tych, którzy drwili. 43.powiedz: „Kto może
obronić was w nocy i w dzień przed Bogiem Miłosiernym?” A jednak
odwracają się od pamięci o ich Panu. 44.czyż mają jakichś bogów,
którzy mogliby obronić ich przede Mną? Nie potrafią sami sobie
pomóc ani też nikt nie przyjdzie im z pomocą przeciwko Mnie.
45.Nie, daliśmy tym i ich ojcom dobre rzeczy tego świata aż ich
życie stało się dla nich zbyt długie. Czyż nie widzą, że My
nawiedzamy ten kraj, ograniczając go od strony jego otaczających
granic? Czy i wówczas mogą być zwycięzcami? 46.Powiedz: „Ostrzegam
was wyłącznie zgodnie z objawieniem Bożym”. Lecz przecież głusi nie
słyszą wołania, kiedy się ich ostrzega. 47.I jeżeli dotknie ich
zaledwie tchnienie kary ich Pana, z pewnością wykrzykną: „biada
nam! W istocie byliśmy grzesznikami”. 48.I ustawimy sprawiedliwe
szale w dniu Zmartwychwstania, aby żadna dusza nie została
skrzywdzona nic a nic. I gdyby to miała być waga nasionka gorczycy,
ujawnimy ja. Wszak My wystarczymy jako rachmistrz. 49.A daliśmy
Mojżeszowi i Aaronowi Wnikliwość, Światło i Przypomnienie dla
sprawiedliwych – 50.Tych, którzy okazują bojaźń przed ich Panem w
ukryciu i którzy boją się Godziny Sądu. 51.A ten Koran, który
zesłaliśmy, jest błogosławionym Przypomnieniem. Czyż zatem
odrzucicie go? 52.Przedtem zaś daliśmy Abrahamowi przewodnictwo i
dobrze go znaliśmy. 53.Kiedy rzekł do swego ojca i jego ludu: „Cóż
to za wizerunki, którym tak jesteście oddani?” 54.Oni
odpowiedzieli: „Czcili ich nasi ojcowie”. 55.Ten rzekł: „Zatem i
wy, i wasi ojcowie niechybnie byliście w błędzie”. 56.Oni
powiedzieli: „Czy rzeczywiście prawdą jest to, co nam przynosisz,
czy może sobie żartujesz?” 57.On odrzekł: „Nie, wasz Pan jest Panem
niebios i ziemi, jest tym, który je stworzył. Ja zaś jestem jednym
z tych, którzy dają temu świadectwo.” 58.”I, na Allacha, niechybnie
będę knuł przeciwko waszym bożkom po tym, jak odwrócicie się i
odejdziecie”. 59.Pogruchotał je więc na kawałki – wszystkie z
wyjątkiem najważniejszego, aby mogli doń powrócić. 60.Powiedzieli:
„Kto uczynił to naszym bogom? Zaiste, jest on grzesznikiem”.
61.Niektórzy inni powiedzieli: „Słyszeliśmy, jak pewien chory
człowiek mówił o nich. Nazywają go Abraham”. 62.Powiedzieli: „zatem
przyprowadźcie go przed oblicze tego ludu, aby mógł przeciwko niemu
zaświadczyć”. 63.Potem rzekli do Abrahama: „czy to ty jesteś tym,
który uczynił to naszym bogom, o Abrahamie?” 64.On odpowiedział:
„Hm, ktoś to z pewnością uczynił. Oto najważniejszy z nich.
Zapytajcie zatem ich, o ile potrafią mówić”. 65.Wtedy oni odwrócili
się do siebie nawzajem i rzekli: „To wy sami jesteście z pewnością
winni”. 66.Tak zatem musieli spuścić głowy ze wstydu i powiedzieli
do Abrahama: „Ty niechybnie wiedziałeś, że ci nie przemówią”. 67.On
rzekł: „Czy zatem poza Allachem czcicie tego, kto nie jest w stanie
wam pomóc ani wam zaszkodzić? 68.”Niechaj zatem spadnie wstyd na
was oraz na to, co czcicie oprócz Allacha! Czy nie rozumiecie?”
69.Powiedzieli: „Spal go i udziel pomocy twoim bogom, jeśli w ogóle
chcesz coś zrobić”. 70.Powiedzieliśmy: „o ogniu, ty stań się
źródłem spokoju i bezpieczeństwa dla Abrahama!” 71.Oni knuli zły
plan przeciw niemu, lecz My uczyniliśmy ich najbardziej
przegranymi. 72.Wybawiliśmy jego i Lota i wyprowadziliśmy ich do
kraju, któremu pobłogosławiliśmy dla tych ludów. 73.I daliśmy mu
Izaaka oraz wnuka, Jakuba, i wszystkich ich uczyniliśmy
sprawiedliwymi. 74.I uczyniliśmy ich przywódcami, którzy prowadzili
ich lud dzięki Naszym przykazaniom, jak i zesłaliśmy im objawienie,
zachęcając do spełnienia dobrych uczynków, przestrzegania Modlitwy
i dawania jałmużny. I czcili wyłącznie Nas. 75.A Lotowi daliśmy
mądrość i wiedzę. Wybawiliśmy go z miasta, które dopuszczało się
obrzydliwości. Był to zaiste lud niegodziwy i zbuntowany. 76.I
dopuściliśmy go do Naszej łaski. Zaiste, był on jednym ze
sprawiedliwych. 77.I przypomnij sobie Noego, kiedy zwrócił się do
Naszej łaski. Zaiste, był on jednym ze sprawiedliwych. 77.i
przypomnij sobie Noego, kiedy zwrócił się do Nas niegdyś, a My
wysłuchaliśmy jego modlitwy i wybawiliśmy jego i jego rodzinę przed
wielkim niebezpieczeństwem. 78.I pomogliśmy mu przeciwko ludowi,
który odrzucił Nasze Znaki. Zaiste, byli ludźmi niegodziwymi, więc
zatopiliśmy ich wszystkich. 79.I przypomnij sobie Dawida i
Salomona, kiedy wydawali swe sądy o zbiorach, kiedy pewnej nocy
zabłąkały się tam owce pewnego ludu, a My byliśmy świadkiem ich
sądów. 80.Daliśmy Salomonowi właściwe zrozumienie sprawy, a każdemu
z nich daliśmy mądrość i wiedzę. A Dawidowi podporządkowaliśmy góry
i ptaki, by świętowały chwałę Bożą wraz z nim. I to właśnie My
wszystko to czyniliśmy. 81.I nauczyliśmy go produkować kolczugi dla
was, aby chroniły was przed wzajemną gwałtownością podczas waszych
bitw. Czy zatem nie okażecie wdzięczności? 82.A Salomonowi
podporządkowaliśmy gwałtowny wiatr. Wiał on na jego rozkaz ku
krajowi, któremu My pobłogosławiliśmy. A My posiadamy wiedzę o
wszystkich rzeczach. 83.I podporządkowaliśmy mu nurków, którzy dla
niego nurkowali oraz wykonywali inne prace poza tym. I to właśnie
Mu ich pilnowaliśmy. 84.I przypomnij sobie Joba, kiedy zawołał do
swego Pana: „Spadło na mnie nieszczęście, a Tyś jest Najbardziej
Litościwy ze wszystkich, którzy okazują litość”. 85.Wysłuchaliśmy
więc jego modlitwy i odsunęliśmy nieszczęście, którego doświadczał,
i oddaliśmy mu jego rodzinę i jeszcze raz tyle jako łaskę od Nas
oraz jako napomnienie dla wyznawców. 86.I przypomnij sobie Izmaela
i Idris i Dhu’l-Kifl. Wszyscy oni byli ludźmi cierpliwymi.
87.Dopuściliśmy ich do Naszej łaski. Zaiste, byli oni spośród
sprawiedliwych. 88.Przypomnij sobie Dhu’l-Nūn, kiedy odszedł
zagniewany, a był przekonany, że nie ześlemy nań nieszczęścia, i
zawołał pośród swej niedoli: „Nie ma boga poza Tobą – Tyś jest
Święty. W istocie byłem jednym z grzeszników”. 89.Wysłuchaliśmy
więc jego modlitwy i uwolniliśmy go od jego niedoli. W ten sposób
uwalniamy prawdziwych wiernych. 90.I przypomnij sobie Zachariasza
również, kiedy zawołał do swego Pana: „Panie mój, nie zostawiaj
mnie samego, Tyś bowiem jest Najlepszym z dziedziców”.
91.Wysłuchaliśmy zatem jego modlitwy i daliśmy mu Jana oraz
uleczyliśmy jego żonę z niepłodności. Rywalizowali ze sobą w
dobrych dziełach i zwracali się do Nas w nadziei i strachu oraz
okazywali przed Nami pokorę. 92.I przypomnij sobie tę, która
chroniła swej czystości, więc tchnęliśmy w nią z Naszego Słowa i
uczyniliśmy ją i jej syna Znakiem dla wszystkich ludów.
93.Zaprawdę, Wasza społeczność jest jedną społecznością, Ja zaś
jestem waszym Panem, więc czcijcie Mnie. 94.A oni rozdzielają się
między sobą i wszyscy do Nas powrócą. 95.Jeżeli zatem ktoś będzie
spełniać dobre uczynki i będzie wierzącym, jego wysiłki nie zostaną
odrzucone, a My z pewnością je zapiszemy. 96.Niezmiennym prawem
miasta, które zniszczyliśmy, jest to, że nie powrócą. 97.Tak się
stanie, nawet jeśli Gog i Magog będą wypuszczone i będą śpieszyć z
każdego wzgórza i szczytu każdej fali. 98.A spełnienie obietnicy
Bożej zbliża się. Zatem zważajcie, ci którzy nie wierzą,
wytrzeszczą oczy i zawołają: „Biada nam! W istocie nie zważaliśmy
na to. Nie, byliśmy grzesznikami”. 99.Zostanie im powiedziane:
„Zaiste, wy oraz to, co czcicie oprócz Allacha, jesteście paliwem
dla Piekła. Wszyscy do niego przyjdziecie”. 100.Jeśli ci, jak
twierdzicie, byli bogami, nie weszliby tutaj. A zamieszkają tu
wszyscy. 101.Ich losem tam będą jęki, a nie będą tam słyszeć
niczego innego. 102.Lecz jeśli chodzi o tych, dla których obietnica
dobrej zapłaty już od Nas wyszła – ci będą od tego miejsca
oddaleni. 103.Oni nie będą słyszeć najmniejszego stamtąd dźwięku i
zamieszkają w takim stanie, jakiego pragną ich dusze. 104.Nie
będzie ich trapił Wielki Strach, a spotkają się z nimi aniołowie
mówiąc: „Oto dzień, który wam obiecano”. 105.”dzień, w którym
zwiniemy niebiosa tak jak skryba zwija swe pisane zwoje”. Tak jak
zaczęliśmy Nasze pierwsze stworzenie, podobnie powtórzymy je – oto
obowiązująca nas obietnica. Niechybnie jej dotrzymamy. 106.I
napisaliśmy już w Księdze Dawida, po Przypomnieniu, że moi
sprawiedliwi słudzy odziedziczą ten kraj. 107.Zaiste w tym zawarte
jest posłannictwo dla ludu, który czci Boga. 108.I zesłaliśmy cię
jako łaskę dla wszystkich ludów. 109.Powiedz: „Zaiste, zostało mi
objawione, że wasz Bóg jest Jednym Bogiem. Czy zatem
podporządkujecie się?” 110.Jeśli jednak odwrócą się, powiedz:
„Wszystkich was ostrzegłem jednakowo i nie wiem, czy to, co wam
obiecano, jest blisko czy daleko. 111.”Zaprawdę, On wie, co jest
jawne w mowie, oraz On wie to, co skrywacie. 112.”I nie wiem, czy
to jest waszą próbą czy tylko chwilową radością”. 113.I rzekł
Prorok: „Panie mój, osądź w prawdzie. Pan nasz jest Bogiem
Miłosiernym, którego pomocy szuka się przeciwko temu, co
otrzymujecie”.
AL-HAJJ
(objawiony częściowo przed a częściowo po
Hijrah)
1.w IMIĘ Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.O ludu, bój się swego Pana. Zaprawdę, trzęsienie ziemi tej
Godziny to rzecz straszliwa. 3.W dniu, kiedy je ujrzycie, każda
karmiąca niewiasta zapomni o swym osesku, a każda niewiasta
ciężarna zrzuci swoje brzemię. A ty ujrzysz mężczyzn jakby byli
pijani, podczas gdy pijani nie będą, lecz zaiste sroga będzie kara
Allacha. 4.Wśród ludzi są tacy, którzy spierają się w kwestii
Allacha, choć nie mają wiedzy, i idą śladem każdego zbuntowanego
szatana. 5.Względem którego postanowione jest, że jeżeli ktoś się z
nim zaprzyjaźni, tego on sprowadzi z drogi i powiedzie ku
cierpieniom Ognia. 6.O ludu, jeżeli wątpicie w Zmartwychwstanie, to
weźcie pod rozwagę fakt, że My rzeczywiście stworzyliśmy was z
pyłu, potem z kropli nasienia, potem z zakrzepłej krwi, potem z
kawałka mięsa, a po części nie uformowanych po to, aby
zamanifestować wam Naszą potęgę. My czynimy, że to, co pragniemy,
pozostaje w łonach przez wyznaczony czas. Następnie dajemy wam
życie jako dzieciom. Później wychowujemy was, abyście mogli
osiągnąć wiek pełen siły. Są wśród was tacy, którzy umierają w
sposób normalny, jak i tacy wśród was, którzy czekają aż do
najgorszej części życia z takim rezultatem, że nie wiedzą niczego,
choć przedtem posiadali wiedzę. I widzisz ziemię bez życia, lecz
kiedy zsyłamy na nią wodę, ona budzi się, nabrzmiewa i daje wzrost
wszelkim rodzajom pięknych roślin. 7.Jest tak, albowiem Allach jest
Samoegzystujący i Wszechpodtrzymujący oraz ponieważ On jest tym,
który zawraca zmarłych do życia, jak i dlatego, iż to On ma władzę
nad wszystkimi rzeczami. 8.I ponieważ Godzina niechybnie nadejdzie,
nie ma wątpliwości co do tego, oraz ponieważ Allach podniesie z
martwych tych, którzy spoczywają w grobach. 9.Wśród ludzi jest i
ten, kto spiera się w sprawie Allacha, nie posiadając wiedzy,
przewodnictwa i oświecającej Księgi. 10.Odwracając się lekceważąco,
by sprowadzić ludzi z drogi Allacha. Na niego czeka niełaska na tym
świecie, w Dniu Zmartwychwstania zaś uczynimy, że skosztuje on kary
palenia. 11.Jest tak z powodu tego, co wysyłamy twoje ręce
przedtem, a Allach nie jest niesprawiedliwy dla swoich sług. 12.I
wśród ludzi jest ten, kto służy Allachowi, stojąc, jak to było, na
skraju. Wówczas jeśli spotyka go dobro, jest zeń zadowolony. Jeżeli
jednak spada na niego próba, powraca do swej poprzedniej drogi. Ten
człowiek traci zarówno ten świat, jak i Życie Przyszłe. A jest to
niechybnie wyraźna strata. 13.On poza Allachem zwraca się do tego,
co ani nie może zaszkodzić ani pomóc. To istotnie nazywa się
zboczeniem z drogi. 14.On zwraca się do tego, którego szkoda jest
bardziej prawdopodobna niż korzyść. Zły jest zaiste opiekun, jak i
zły jest ten, kto się z nim wiąże. 15.Zaprawdę, Allach uczyni, że
ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, wejdą do Ogrodów,
poniżej których płyną strumienie. Zaiste, Allach czyni to, co
zechce. 16.Jeżeli kto uważa, że Allach nie pomoże mu na tym świecie
i w Życiu Przyszłym, niechaj rozciągnie linę do nieba i niechaj ja
odetnie. Następnie niechaj sprawdzi, czy jego narzędzie może usunąć
to, co go rozwściecza. 17.Tak zatem zesłaliśmy Koran jako wyraźne
Znaki, i, zaiste, Allach prowadzi tego, kogo zechce prowadzić.
18.Jeżeli chodzi i tych, którzy wierzą, Żydów i Sabian,
chrześcijan, Magian i bałwochwalców; Zaprawdę, Allach rozsądzi
pomiędzy nimi w Dniu Zmartwychwstania. Zaiste, Allach sprawuje
pieczę nad wszystkimi rzeczami. 19. Czy nie widzisz, że Allachowi
podporządkowuje się wszystko, co jest w niebiosach oraz wszystko,
co jest na ziemi, i słońce, i księżyc, i gwiazdy, i góry, i drzewa,
i zwierzęta, jak i wielu spośród ludzkości? Istnieje jednak i wielu
takich, którzy zasługują sobie na karę. A jeśli ktoś nie spodoba
się Allachowi, nikt nie będzie w stanie podnieść go do czci.
Zaprawdę, Allach czyni to, czego pragnie. 20.Oto dwie grupy
spierających się, którzy nie zgadzają się w kwestii ich Pana.
Jeżeli chodzi o tych, którzy nie wierzą, skrojona im będzie szata z
ognia, na ich głowy zaś wylana będzie wrząca woda, 21.Przez co, to,
co będzie w ich brzuchach, jak i ich skóra, zostaną stopione.
22.Natomiast w formie dalszej kary otrzymają żelazne buławy. 23.I
jeśli kiedykolwiek w swej udręce będą próbowali wydostać się z
niej, zostaną weń na powrót wprowadzeni. I będzie im powiedziane:
„Posmakujcie męki palenia!” 24.Allach jednak uczyni, że ci, którzy
wierzą i spełniają dobre uczynki, wejdą do ogrodów, poniżej których
płyną rzeki. Będą tam przystrojeni złotymi bransoletami z perłami.
Tam ich strój będzie z jedwabiu. 25.Będą oni prowadzeni ku czystej
mowie oraz ku drodze Godnego Chwały Boga. 26.Jeżeli chodzi o tych,
którzy nie wierzą i powstrzymują ludzi przed drogą Allacha i przed
wchodzeniem do Świętego Meczetu, który My wyznaczyliśmy dla
korzyści wszystkich ludzi, ci niechaj zostaną mieszkańcami tam lub
gośćmi z pustyni. A jeśli kto zechce tam szkodliwie zboczyć z
drogi, uczynimy, że posmakuje żałosnej kary. 27.I przypomnij sobie,
kiedy przypisaliśmy Abrahamowi miejsce Domu i powiedzieliśmy:
„Niczego nie łącz ze Mną i utrzymuj dom Mój w czystości dla tych,
którzy dopełniają okrążeń oraz tych, którzy wstają i którzy
kłaniają się i padają na twarz w Modlitwie. 28.”Głoś ludziom
Pielgrzymkę. Przybędą do ciebie pieszo i na wszelkim nędznym
wielbłądzie, idąc z każdej odległości, głęboką drogą, 29.”Aby dać
świadectwo korzyściom im danym oraz po to, by wymienić imię
Allacha, podczas wyznaczonych dni, nad czworonogami tej klasy
bydła, jaką On im dał. Zatem spożywajcie z nich i nakarmcie
strapionych i potrzebujących. 30.”Potem niechaj dopełnią swych
koniecznych aktów oczyszczenia, niechaj wypełnią swe śluby i okrążą
Starożytny Dom”. 31.Oto przykazanie Allacha. Jeżeli kto uzna rzeczy
głoszone przez Allacha za święte, to będzie dla niego dobre u Jego
Pana. Spożywanie mięsa wszelkiego bydła czyni się prawowitym z
wyjątkiem tego, co już zostało ogłoszone w Koranie. Dlatego
wystrzegajcie się obrzydliwości bałwochwalstwa oraz strońcie przed
wszystkimi słowami nieprawdy, 32.Poświęcając całą waszą wiarę i
posłuszeństwo Allachowi oraz nie przypisując Mu niczego. A jeśli
kto przypisze cokolwiek Allachowi, spadnie – jak to było – z
wysokości, a porwą go ptaki albo wiatr zdmuchnie go do odległego
miejsca. 33.Prawdą jest, że jeżeli ktoś szanuję święte Znaki
Allacha to, istotnie, bierze się ze sprawiedliwości serca. 34.W
ofiarach tych zawierają się korzyści dla was na określony czas,
lecz później miejscem składania ofiar będzie Starożytny Dom.
35.Każdemu ludowi wyznaczyliśmy rytuały Ofiary, aby wymieniali imię
Allacha nad czworonogami z klasy bydła, które On im dał. Tak zatem
twój Bóg jest Bogiem Jedynym, dlatego wszyscy podporządkujcie się
Mu. I przekazuj dobrą nowinę pokornym, 36.Których serca napełniają
się strachem, gdy wymieniane jest imię Allacha, oraz którzy
cierpliwie znoszą wszystko, co na nich spada i którzy przestrzegają
Modlitwy i wydają z tego, czym ich obdarzyliśmy. 37.Pośród
uświęconych Znaków Allacha wyznaczyliśmy wam wielbłądy ofiarne. W
nich jest dla was wiele dobrego. Zatem wymieniajcie imię Allacha
nad nimi, kiedy stoją uwiązane w rzędach. Kiedy upadają martwe na
bok, spożywajcie z nich i karmcie potrzebujących, którzy są
zadowoleni, jak i tego, kto prosi. W ten sposób podporządkowaliśmy
je wam, abyście byli wdzięczni. 38.Ich mięso nie dosięga Allacha
ani ich krew, lecz to wasza sprawiedliwość, która dociera do Niego.
W ten sposób On je wam podporządkował, abyście wychwalali Go za to,
że was prowadzi. I przekazuj dobrą nowinę tym, którzy czynią dobro.
39.Zaiste, Allach broni tych, którzy wierzą. Zaiste, Allach nie
miłuję nikogo, kto jest perfidny, niewdzięczny. 40.Pozwala się brać
do ręki broń tym, przeciwko którym prowadzona jest wojna, ponieważ
zostali poszkodowani, a Allach – zaiste! – ma władzę, by im pomóc –
41.Tym, którzy niesprawiedliwie zostali wygnani ze swych domów,
tylko dlatego, że powiadali: „Naszym Panem jest Allach”. I gdyby
Allach nie odtrącał jednych ludzi poprzez innych, klasztory i
kościoły, synagogi i meczety, w których wymienia się imię Allacha,
z pewnością zostałyby już zniszczone. Niechybnie Allach pomoże
temu, który Jemu pomaga. Allach rzeczywiście jest Potężny, Silny –
42.Tym, którzy – jeśli umieścimy ich na ziemi – będą przestrzegać
Modlitwy, płacić Zakāt i zachęcać do dobra, zabraniać zaś zła. W
rękach Allacha spoczywa ostateczne rozstrzygnięcie wszystkich
spraw. 43.A jeśli oskarżą cię o fałsz, tak jak i przed nimi uczynił
lud Noego i plemiona ‘Ād oraz Thamud, które oskarżały swoich
Proroków o fałsz; 44.A podobnie uczynił lud Abrahama i lud Lota
45.I mieszkańcy Madianu. Również i Mojżesz oskarżany był o fałsz.
Ja jednak daję wytchnienie niewiernym, a potem spadam na nich, a
jakże okropne były konsekwencje wypierania się Mnie! 46.Ileż miast
My zniszczyliśmy, które oddawały się grzechowi, tak że ten spadł na
ich dachy. A ileż studni wyschło oraz ile wspaniałych zamków leży w
gruzach! 47.Czy nie podróżowali po kraju, by mieć serca do
rozumienia oraz uszy do słuchania? Albowiem, zaiste, to nie oczy są
ślepe, lecz ślepe są serca, które biją w piersiach. 48.Wymagają od
ciebie, abyś przyśpieszył karę, lecz Allach nigdy nie złamie swej
obietnicy. I zaprawdę, jeden dzień u twego Pana to czasami tysiąc
lat waszego liczenia. 49.Ilu miastom udzieliłem zwłoki, podczas gdy
oddawały się grzechowi. Potem chwytałem je, a do mnie nastąpi
powrót. 50.Powiedz: „o ludzkości, ja mam was tylko ostrzegać.
51.”Tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, czeka
przebaczenie i zaszczytne dary. 52.”Lecz ci, którzy wysilają się
przeciwko Naszym Znakom, starając się pokrzyżować nasz cel, oni
będą mieszkańcami Ognia”. 53.Gdy wysyłaliśmy Posłańca lub Proroka
przed tobą, a ten starał się osiągnąć swój cel, zawsze Szatan
rzucał przeszkody na drodze tego, co on chciał osiągnąć. Allach
jednak usuwa przeszkody, które umieszcza Szatan. Potem Allach mocno
ustanawia swój Znak. A jest Allach Wszechwiedzący, Mądry. 54.Dzieje
się tak, aby On mógł uczynić przeszkody, które Szatan umieszcza na
drodze Proroka, próbą dla tych, w sercach są zatwardziałe; zaiste,
grzesznicy daleko posunęli się w opozycji – 55.Oraz by ci, którzy
otrzymują wiedzę, dowiedzieli się, że jest to prawda od twego Pana,
aby mogli uwierzyć w nią oraz by ich serca były wobec Niego
pokorne. Zaiste, Allach prowadzi tych, którzy wierzą, ku właściwej
drodze. 56.Ci zaś, którzy nie wierzą, nie przestaną wątpić w to aż
do czasu, gdy nadejdzie nagle, lub gdy spadnie na nich kara dnia
zniszczenia. 57.Tego dnia Królestwo należeć będzie do Allacha. On
rozsądzi między nimi. Zatem ci, którzy wierzą i spełniają
sprawiedliwe uczynki, znajdą się w Ogrodach Szczęścia. 58.lecz ci,
którzy nie wierzą i odrzucają Nasze Znaki otrzymają poniżającą
karę. 59.tych, którzy opuszczą swe domy w sprawie Allacha i zostaną
później zabici lub umrą, Allach niechybnie dobrze zaopatrzy. I,
zaiste, Allach jest Najlepszym Dawcą. 60.On z pewnością dopuści ich
do miejsca, z którego będą bardzo zadowoleni. Allach jest
rzeczywiście Wszechwiedzący, Wyrozumiały. 61.Tak naprawdę jest. A
jeśli kto odwzajemnia się tak, jak został skrzywdzony, a będzie
przeciwko niemu zgrzeszone, jemu Allach przyjdzie niechybnie z
pomocą. Allach rzeczywiście zmazuje grzechy i jest Najbardziej
Przebaczający. 62.Taki system kary funkcjonuje po to, by wskazać,
że to Allach powoduję, iż noc wchodzi w dzień, a dzień wchodzi w
noc, jak i że Allach jest Wszystkosłyszący, Wszystkowidzący. 63.Jak
i to, że dzieje się tak dlatego, iż to Allach jest Prawdą, to zaś,
do czego zwracają się poza Nim, jest Fałszem, jak i dlatego, że
Allach jest Wysoki, Wielki. 64.czyż nie widzisz, że Allach zsyła
wodę z nieba i ziemia staje się zielona? Allach, zaiste, jest
Znawcą subtelności, jest Wszechświadom. 65.Do Niego należy
wszystko, co jest w niebiosach, jak i wszystko to, co jest na
ziemi. Zaiste, Allach jest Samowystarczalny, Godny Chwały. 66.czyż
nie widzisz, że Allach podporządkował wam wszystko, co jest na
ziemi, jak i statki, które płyną przez morze z Jego rozkazu? I to
On podtrzymuje niebo, aby nie spadło na ziemię, chyba żeby On tego
zapragnął. Zaiste, Allach jest Współczujący i Litościwy dla ludzi.
67.On jest tym, który dał wam życie, a potem uczyni, że umrzecie,
później zaś da wam życie na nowo. Zaiste, człowiek jest istotą
najbardziej niewdzięczną. 68.Każdemu ludowi wyznaczyliśmy sposoby
oddawania czci, których przestrzegają. Niechaj zatem nie spierają
się z tobą w sprawie islamskiego sposobu oddawania czci. Nawołuj
ludzi do twego Pana, albowiem ty jesteś z pewnością właściwie
prowadzony. 69.A jeśli będą się z tobą spierać, powiedz: „Allach
najlepiej wie, co czynicie. 70.”Allach rozsądzi pomiędzy wami i mną
w Dniu Zmartwychwstania w sprawie tego, z czym nie zgadzaliście
się”. 71.Czyż nie wiesz, że Allach zna wszystko, co jest w
niebiosach i na ziemi? Zaiste, wszystko to zachowane jest w
Księdze, a to jest dla Allacha łatwe. 72.I czczą zamiast Allacha
to, czemu On nie zesłał żadnego świadectwa, jak i to, o czym nie
mają żadnego pojęcia. Grzesznicy nie znajdą żadnego pomocnika. 73.A
kiedy Nasze zrozumiałe Znaki przedstawiane są im, widzisz na
twarzach tych, którzy nie wierzą, wyraźne znaki zadowolenia. Oni
chętnie zaatakowaliby tych, którzy recytują im Nasze Znaki.
Powiedz: „Czy mam wam powiedzieć o czymś gorszym niż to? Jest tym
Ogień! Allach obiecał go tym, którzy nie wierzą. A jest to zły
los!” 74.O ludzie, przedstawiona wam będzie przypowieść, więc
słuchajcie. Zaiste, Ci, do których się zwracacie poza Allachem, nie
są w stanie stworzyć nawet muchę, nawet jeśliby wszyscy razem tego
spróbują. A gdyby mucha ta coś im odebrała, nie byliby w stanie
tego od niej odzyskać. Zaiste, słaby jest zarówno szukający, jak i
szukany. 75.Nie stworzyli prawdziwej koncepcji atrybutów Allacha.
Zaiste, Allach jest Potężny, Silny. 76.Allach wybiera swych
Posłańców spośród aniołów i spośród ludzi. Zaiste, Allach jest
Wszystkosłyszący, Wszystkowidzący. 77.On wie, co jest przed nimi i
co jest za nimi, i do Allacha wszystkie sprawy powrócą do
rozstrzygnięcia. 78.O wy, którzy wierzycie! Pokłońcie się i
padnijcie na twarz w Modlitwie i czcijcie swego Pana i spełniajcie
dobre uczynki, aby dobrze się wam wiodło. 79.Dokładajcie starań dla
sprawy Allacha, tak jak starać się wam przystoi. On was wybrał i
nie nałożył na was żadnych trudności w sprawie religii. Zatem
wyznawajcie wiarę waszego ojca, Abrahama. To on nazwał was
muzułmanami, zarówno przedtem, jak i w tej księdze, aby Posłaniec
był waszym świadkiem, a wy byście byli świadkami dla całej
ludzkości. Dlatego przestrzegajcie Modlitwy i płaćcie Zakāt oraz
wytrwale stójcie przy Allachu. On jest waszym Obrońcą, Wspaniałym
Obrońcą i Wspaniałym Pomocnikiem!
23. AL-MU’MINŪN
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Naprawdę szczęśliwi są wierni, 3.Którzy są pokorni w swych
Modlitwach 4.I którzy są punktualni i regularni w płaceniu Zakāt,
6.I którzy chronią swej czystości 7.Z wyjątkiem tego, co wiąże się
z ich żonami lub tym, co posiada ich prawa ręka, albowiem wtedy nie
będą obwinieni. 8.Ci jednak, którzy szukają czegokolwiek poza tym,
są grzesznikami – 9.I którzy pilnują swych obowiązków i swych
przymierzy, 10.I którzy dokładnie przestrzegają swych Modlitw.
11.Ci są spadkobiercami, 12.Którzy odziedziczą Raj. Zamieszkają w
nim na wieki. 13.Zaprawdę, My stworzyliśmy człowieka z najczystszej
gliny, 14.Potem umieściliśmy go w formie kropelki nasienia w
bezpiecznym miejscu. 15.Następnie z nasienia ukształtowaliśmy
grudkę, a z tej grudki bezkształtną bryłę. Później z tej
bezkształtnej bryły ukształtowaliśmy kości, a następnie okryliśmy
kości ciałem. Później rozwinęliśmy to w inne stworzenie. Niechaj
zatem błogosławiony będzie Allach, Najlepszy ze stwórców. 16.Po tym
jednak musicie z pewnością umrzeć. 17.Natomiast w Dniu
Zmartwychwstania będziecie niechybnie podniesieni z martwych. 18.A
ponad wami stworzyliśmy siedem dróg i nigdy nie lekceważymy
stworzenia. 19.I zesłaliśmy wodę z nieba zgodnie z miarą i
uczyniliśmy, że pozostała na ziemi – mamy jednak moc, by ją
odebrać. 20.I dzięki niej uczyniliśmy wam ogrody z palm daktylowych
i winogronu. Znajdziecie w nich obfitość owoców i z nich
spożywacie. 21.Oraz drzewo, które wyrasta z Góry Synaj. Wydaje ono
oliwę i sos dla tych, którzy jedzą. 22.Także i w bydle zawiera się
dla was lekcja. Dajemy wam pić z tego, co znajduje się w ich
brzuchach, a macie zeń wiele innych korzyści, a i spożywacie mięso
niektórych spośród nich. 23.na nich i na okrętach podróżujecie.
24.I z pewnością My posłaliśmy Noego do jego ludu, a on rzekł: „o
ludu mój, czcij wyłącznie Allacha. Nie macie boga poza Nim. Czy
zatem nie będziecie się starać o Jego ochronę?” 25.A dowódcy jego
ludu, którzy nie wierzyli, powiedzieli: „On wszak jest
śmiertelnikiem tak jak i my. On chce uzyskać nad wami wyższość. Bo
gdyby Allach tego zechciał, z pewnością mógłby wraz z nim zesłać
anioły. Nigdy nie słyszeliśmy o czymś takim wśród naszych praojców.
26.”On jest najwyraźniej człowiekiem nawiedzonym szaleństwem.
Dlatego, jeśli chodzi o niego, zaczekajcie chwilę”. 27.Noe rzekł:
„O Panie mój, pomóż mi, albowiem uważają mnie za kłamcę”.
28.Pokierowaliśmy więc nim dzięki objawieniu: „Zbuduj Arkę pod
Naszym spojrzeniem i zgodnie z Naszym objawieniem. A kiedy
otrzymasz nasz rozkaz, a źródła ziemi trysną wodą, weź na nią po
dwie pary z każdego gatunku i swą rodzinę, z wyjątkiem tych z nich,
przeciwko którym wypowiedziane już zostało słowo. I nie zwracaj się
do Mnie w sprawie tych, którzy źle postąpili – ci z pewnością
zostaną zatopieni. 29.”A kiedy znajdziesz się w Arce – ty oraz ci z
tobą – powiedz: <<Wszelka chwała należy się Allachowi, który
uratował nas przed niesprawiedliwym ludem>>. 30.”A kiedy
opuścisz Arkę, powiedz: „<<Panie mój, uczyń to lądowanie
błogosławionym, albowiem Tyś jest Najlepszym z tych, którzy
sprowadzają ludzi na ziemię>>”. 31.Zaprawdę, w tym zawarte są
Znaki. Zaiste, My wypróbujemy ludzi. 32.Potem uczyniliśmy po nich
inne pokolenie. 33.I posłaliśmy miedzy nich Posłańca spośród nich
samych z takim Posłannictwem: „Służcie Allachowi, nie macie wszak
boga poza Nim. Czy zatem nie uczynicie Go swą tarczą przeciwko
wszystkim nieszczęściom?” 34.A przywódcy jego ludu, którzy nie
wierzyli i zapierali się spotkania z ich Panem z Życiu Przyszłym
oraz którym My daliśmy spokój i wygodę w życiu doczesnym,
powiedzieli: „Oto śmiertelnik taki sam jak wy. On je to, co wy
jecie, jak i pije to, co wy pijecie. 35.”Jeżeli okażecie
posłuszeństwo śmiertelnikowi wam podobnemu , z pewnością będziecie
jednymi z przegranych. 36.”Czy obiecuje on wam, że kiedy umrzecie i
staniecie się pyłem i kośćmi, będziecie na nowo podniesieni do
życia? 37.”Jakże dalekie od prawdy jest to, co wam obiecuje.
38.”Nie ma innego życia poza naszym obecnym życiem. Umieramy i
żyjemy i nie będziemy na nowo podniesieni do życia”. 39.”On jest
człowiekiem, który wymyślił kłamstwo przeciwko Allachowi, więc my
nie zamierzamy mu uwierzyć”. 40.On rzekł: „Panie mój, pomóż mi,
albowiem uważają mnie za kłamcę”. 41.Allach powiedział: „Oni z
pewnością za chwilę będą pełni skruchy”. 42.Wtedy słusznie spadła
na nich kara, a uczyniliśmy ich jak odpadki. Niech zatem przeklęty
będzie lud, który grzeszy! 43.Potem, po nich daliśmy miejsce innym
pokoleniom. 44.Żaden lud nie jest w stanie wyprzedzić swój
wyznaczony czas ani nie może pozostać za nim. 45.Później
wysyłaliśmy naszych Posłańców jeden po drugim. Za każdym razem, gdy
do jakiegoś ludu przybywał jego Posłaniec, lud ten uważał go za
kłamcę. Wobec tego uczyniliśmy, że szli jedni za drugimi do
zniszczenia i przygotowaliśmy dla nich ledwie opowieści o
przeszłości. Niechaj zatem przeklęci będą ludzie, którzy nie
wierzą! 46.Potem wysłaliśmy Mojżesza i jego brata, Aarona, z
Naszymi Znakami i zrozumiałym świadectwem 47.Do Faraona i jego
dowódców, oni jednak zachowali się arogancko i byli ludźmi
krnąbrnymi. 48.I powiedzieli: „Czy mamy uwierzyć dwu śmiertelnikom
jak my sami, podczas gdy ich lud to nasi niewolnicy?” 49.Nazwali
ich więc kłamcami i stali się ludem zrujnowanym. 50.i daliśmy
Mojżeszowi Księgę, aby byli prowadzeni. 51.I uczyniliśmy syna Marii
i jego matkę Znakiem i daliśmy im schronienie we wzniesionym kraju
zielonych dolin i źródeł bieżącej wody. 52.O wy, Posłańcy,
spożywajcie z czystych rzeczy i spełniajcie dobre uczynki.
Zaprawdę, Jam jest Świadom tego, co czynicie. 53.I wiedzcie, że ta
wasza społeczność to jedna społeczność, a Ja jestem waszym Panem.
Mnie zatem weźcie za swego obrońcę. 54.Ludzie jednak podzielili
całą sprawę między sobą, łącząc się w różne grupy, a każda z nich
radowała się z tego, co było z nimi. 55.Zatem pozostawcie ich w ich
zamieszaniu na jakiś czas. 56.Czy wyobrażają sobie, że dlatego, iż
dajemy im bogactwo i dzieci, 57.Śpieszymy, by czynić im dobro? Nie,
oni jednak nie rozumieją tego. 58.Zaprawdę, ci, którzy drżą ze
strachu przed ich Panem, 59.Oraz ci, którzy wierzą w Znaki ich
Pana, 60.I ci, którzy ich Panu nie przypisują żadnych partnerów,
61.oraz ci, którzy dają to, co dają, podczas gdy ich serca pełne są
strachu przed tym, że powrócą do ich Pana – 62.Oto ci, którzy
śpieszą, by spełniać dobre uczynki i są w ich spełnianiu
najpilniejsi. 63.Żadnej duszy nie obciążamy ponad jej siły, i u Nas
jest Księga, która mówi prawdę, a nie zostaną skrzywdzeni. 64.Lecz
ich serca zupełnie nie zważają na tę Księgę, a poza tym dopuszczają
się oni innych złych postępków 65.Aż kiedy ogarniemy ich karą –
tych spośród nich, którzy pławią się w zbytku – spójrz! – ci wołają
o pomoc, 66.Na co My rzeczemy: „tego dnia nie wołajcie o pomoc, bo
z pewnością My wam nie pomożemy. 67.”Zaprawdę, Moje Znaki zostały
wam przedstawione, lecz wy zwykliście byli odwracać się na pięcie.
68.”W swej bucie, opowiadając bez sensu w nocy o Koranie”. 69.czyż
zatem nie zastanowili się nad Słowem Bożym, a może przyszło do nich
to, co nie przybyło do nich dawnych ojców? 70.Lub czy nie
rozpoznają swego Posłańca, iż go odrzucają? 71.Lub czy powiadają:
„Jest w nim szaleństwo”? Nie, on przynosi im prawdę, a większość z
nich nienawidzi prawdy. 72.A gdyby Prawda spełniła ich pragnienia,
to – zaprawdę – niebiosa i ziemia oraz to, co w nich jest,
zepsułyby się. Nie, przynieśliśmy im ich napomnienie, lecz od swego
własnego napomnienia oni teraz odwracają się. 73.Lub czy prosisz
ich o jakąś nagrodę? Nagroda od twego Pana jest najlepsza, On
bowiem jest Najlepszym z Dawców. 74.I ty niechybnie zapraszasz ich
ku właściwej drodze. 75.Ci zaś, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe,
rzeczywiście zbaczają z tej drogi. 76.I gdybyśmy okazali im litość
i uwolnili ich od ich nieszczęść, oni trwaliby nadal w swym
grzechu, ślepo błądząc. 77.My już ogarnęliśmy ich karą, oni jednak
nie ukorzyli się przed ich Panem ani nie chcieliby cicho prosić,
78.Aż kiedy My otworzymy przed nimi wrota srogiej kary, wpadną z
tego powodu w rozpacz. 79.I On jest tym, który stworzył dla was
uszy, oczy i serca, lecz wy niewiele dziękujecie. 80.I On jest tym,
który pomnożył was na ziemi, a przed Nim wszyscy zostaną zebrani.
81.I On jest tym, który daje życie i powoduje śmierć, a pod Jego
kontrolą znajduje się przemienność nocy i dnia. Czyż zatem nie
rozumiecie? 82.Oni jednak powiadają rzeczy podobne do tych, które
wypowiadały poprzednie ludy. 83.Powiadają: „Co? Kiedy umrzemy i
staniemy się ledwie pyłem i kośćmi, to czy rzeczywiście będziemy na
nowo podniesieni do życia? 84.Oto, co obiecano nam poprzednio – nam
i naszym ojcom. To nic innego niż tylko opowiadania o dawnych
czasach”. 85.powiedz: „Do kogo należy ziemia oraz to, co na niej
jest, o ile wiecie?” 86.”Do Allacha”, odpowiedzą. Powiedz: „Czyż
zatem nie będziecie napomnieni?” 87.Powiedz: „Kto jest Panem
siedmiu niebios i Panem Wielkiego Tronu?” 88.Oni powiedzą: „One
należą do Allacha”. Powiedz: „Czyż zatem nie weźmiecie Jego za
swego Obrońcę?” 89.Powiedz: „W czyjej ręce jest władza nad
wszystkimi rzeczami i kto chroni, lecz przed którym nie ma obrony,
o ile wiecie?” 90.Oni odpowiedzą: „Wszystko to należy do Allacha”.
Powiedz: „Jak zatem jesteście wprowadzeni w błąd?” 91.Tak,
przynieśliśmy im prawdę, a oni z pewnością są kłamcami. 92.Allach
nie wziął sobie żadnego syna ani nie ma żadnego innego boga wraz z
Nim. W takim przypadku każdy bóg zabierałby to, co stworzył, a
niektórzy z nich niechybnie staraliby się zyskać nad innymi
przewagę. Niechaj wychwalany będzie Allach wysoko ponad to, na co
się powołują, 93.Tak samo Znawca tego, co niewidzialne, jak i co
widzialne. On jest wyniesiony wysoko ponad wszystko to, co oni z
Nim łączą! 94.Powiedz: „Panie mój, jeśli chcesz mi ukazać to, co
jest im obiecane, 95.”Panie mój, w takim razie nie umieszczaj mnie
wraz z ludźmi grzesznymi”. 96.A niechybnie mamy władzę, by pokazać
ci to, co zostało im obiecane. 97.Odtrąć zło tym, co jest
najlepsze, My bardzo dobrze wiemy, co oni otrzymują. 98.I powiedz:
„Panie mój, w Tobie szukam schronienia przed namowami złych. 99.”I
szukam w Tobie chronienia, o Panie mój, aby się do mnie nie
zbliżyli”. 100.Kiedy do jednego z nich przyjdzie śmierć, wiele razy
powtarza błagalnie: „Panie mój, odeślij mnie, 101.”Abym mógł
spełniać sprawiedliwe uczynki w życiu, które pozostawiłem za sobą”.
Tak nie może być! To tylko słowo, co on wypowiada. A za nim
znajduje się bariera aż po dzień, w którym na nowo zostaną
podniesieni do życia. 102.A kiedy zabrzmi trąba, tego dnia nie będą
ich łączyć żadne więzy ani nie będą się nawzajem za sobą wstawiać.
103.Wówczas ci, których szala przeważy – tym dobrze się będzie
wiodło. 104.Lecz ci, których szale będą lekkie – oto ci, którzy
zniszczyli swe dusze; zamieszkają w Piekle. 105.Ogień przypali im
twarze i będą się krzywić ze strachu przed nim. 106.Zostanie im
powiedziane: „Czyż Moje Znaki nie były wam przedstawiane, a wy czy
nie potraktowaliście ich jak kłamstwa?” 107.Oni powiedzą: „Panie
nasz, przytłoczył nas nasz zły los, a byliśmy ludem błądzącym,
108.”Panie nasz, wydobądź nas z tego, a jeślibyśmy potem powrócili
do nieposłuszeństwa, wówczas – zaiste – będziemy grzesznikami”.
109.Allach powie: „Precz z wami, pogardzeni tam, i nie odzywajcie
się do Mnie. 110.”Była taka grupa moich sług, którzy powiadali:
<<Panie nasz, wierzymy, dlatego przebacz nam nasze grzechy i
okaż nam litość, albowiem Tyś jest Najlepszy z tych, którzy okazują
litość>>. 111.”Wy jednak szydziliście z nich tak bardzo, że
to ich wyszydzanie spowodowało, iż zapomnieliście o Mnie, podczas
gdy nadal wyśmiewaliście się z nich. 112.”Tego dnia wynagrodziłem
ich za ich cierpliwą wytrwałość. Oni istotnie są tymi, którzy
osiągnęli szczęście”. 113.Potem Allach powie: „Ile lat spędziliście
na ziemi?” 114.Oni odpowiedzą: „Spędziliśmy tam dzień lub część
dnia, ale spytaj tych, którzy obliczają”. 115.On powie:
„Spędziliście niewiele czasu, gdybyście tylko wiedzieli!” 116.Co?
Czy zatem uważaliście, iż stworzyliśmy was bez żadnego celu oraz że
nie będziecie na powrót do Nas sprowadzeni? 117.Niechaj wyniesiony
zostanie Allach, Król Prawdziwy. Nie ma boga poza Nim, Panem
Wspaniałego Tronu. 118.A ten, kto zwraca się do innego boga obok
Allacha, co do którego to boga nie ma żadnego świadectwa, ten
będzie musiał przedłożyć sprawozdanie przed swym Panem. Niechybnie
niewiernym nie wiedzie się dobrze. 119.I powiedz: „Panie mój,
przebacz i okaż litość, Tyś jest bowiem Najlepszym z tych, którzy
okazują litość”.
24. AL-NŪR
(objawione po Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Oto Sura, którą objawiliśmy oraz obrzędy, które czynimy
obowiązkowymi. Objawiliśmy w niej zrozumiałe przykazania, abyście
zważali. 3.Cudzołożnica i cudzołożnik – każde z nich wychłostajcie
sto razy. A nie żałujcie tych dwojga podczas wypełniania sądu
Bożego, jeśli wierzycie w Allacha i Dzień Ostatni. I niechaj jakaś
grupa wiernych będzie świadkiem ich kary. 4.Cudzołożnik może mieć
stosunek seksualny tylko z cudzołożnicą lub niewiastą oddającą się
czci bożków, podobnie i cudzołożnica – nikt nie może mieć z nią
stosunku seksualnego, jak tylko cudzołożnik lub bałwochwalca. To
jest rzeczywiście zakazane wiernym. 5.Ci, którzy obwiniają czystą
niewiastę, a nie przyprowadzą czterech świadków – tym dajcie
chłostę osiemdziesięciu razy i nigdy więcej nie uznawajcie ich
świadectwa, albowiem to oni sami są grzesznikami, 6.Z wyjątkiem
tych, którzy później okażą skruchę i zadośćuczynią, albowiem
prawdziwie Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 7.A
jeśli chodzi o tych, którzy o cudzołóstwo oskarżają swoją własną
żonę, a nie mają żadnych świadków poza sobą samym – świadectwo
takiego człowieka wystarczy, jeśli je złoży czterokrotnie w imię
Allacha, solennie potwierdzając, iż jest jednym z tych, którzy
mówią prawdę. 8.Piąty zaś raz, że niechby spadło nań przekleństwo
Allacha, gdyby kłamał. 9.Jednakże kara będzie od niej odsunięta,
jeśli ona czterokrotnie zaświadczy w imię Allacha, że on jest
kłamcą. Piąty zaś raz, że niechaj spadnie na nią gniew Allacha,
jeśli on mówił prawdę. 11.I gdyby nie miłosierdzie i litość Allacha
wobec was oraz to, że Allach jest Współczujący i Mądry,
zginęlibyście. 12.Zaprawdę, ci, którzy wymyślili to wielkie
kłamstwo, są grupą spośród was. Nie myślcie, że incydent ten jest
dla was złem. Nie, on jest dla was dobrem. Każdy z nich otrzyma to,
na co sobie zasłużył tym grzechem. Ten zaś spośród nich, który brał
w tym najważniejszy udział, otrzyma żałosną karę. 13.Kiedy
usłyszeliście o tym, dlaczego wierzący mężczyźni i wierzące
niewiasty nie pomyśleli dobrze o swoim własnym ludzie i nie
powiedzieli: „To najzupełniej kłamstwo” 14.Dlaczego ci, którzy
puścili w obieg to oskarżenie, nie sprowadzili czterech świadków,
by to udowodnić? Ponieważ nie przyprowadzili wymaganych świadków,
rzeczywiście są kłamcami w obliczu Allacha. 15.Gdyby nie
miłosierdzie Allacha i Jego litość dla was na tym świecie oraz w
Życiu Przyszłym, olbrzymia kara spadłaby już na was z powodu
zniesławienia, jakiego się dopuściliście, 16.Albowiem zaczęliście
je poznawać z języków innych ludzi, a potem wypowiadaliście je
własnymi ustami, a powtarzaliście to, o czym nie wiedzieliście i
wydawało się wam, że to sprawa drobna, podczas gdy w oczach Allacha
była to rzecz godna ubolewania. 17.I dlaczego, gdy usłyszeliście,
nie powiedzieliście: „Nie do nas należy rozprawianie o tym. Tyś
jest Święty, o Boże, to okropna potwarz”. 18.Allach napomina was,
abyście nigdy czegoś takiego nie powtarzali, jeśliście wiernymi.
19.Allach wszak wyjaśnia wam przykazania, a jest On Wszechwiedzący,
Mądry. 20.Ci, którzy lubią, aby niegodziwość rozprzestrzenia się
wśród wiernych, otrzymają bolesną karę na tym świecie oraz w Życiu
Przyszłym. Allach bowiem wie, wy zaś nie wiecie. 21.I gdybyż nie
miłosierdzie Allacha, Jego litość oraz to, że Allach jest
Współczujący i Litościwy, bylibyście już zgubieni. 22.O wy, którzy
wierzycie! Nie chodźcie śladami szatana, kto bowiem chodzi śladami
Szatana, ten powinien wiedzieć, że niechybnie zachęca do
nieprzyzwoitości i jawnego zła. I gdyby nie miłosierdzie Allacha i
Jego Litość wobec was, nikt z was nigdy nie byłby czysty, albowiem
Allach oczyszcza, kogo zechce. A jest Allach Wszystkosłyszący,
Wszechwiedzący. 23.I nie pozwalajcie, aby ludzie bogaci i wpływowi
pośród was zarzekali się, że niczego nie dadzą swym bliskim oraz
potrzebującym, jak i tym, którzy opuścili swoje domy dla sprawy
Allacha. Pozwólcie im przebaczyć. Czyż nie pragniecie, aby Allach
przebaczył wam? A jest Allach Najbardziej Przebaczający, Litościwy.
24.Zaprawdę, ci, którzy rzucają kalumnie na czyste, nieostrożne
wierzące niewiasty, są przeklęci na tym świecie oraz w Życiu
Przyszłym. Czeka ich żałosna kara 25.W dniu, kiedy ich języki, ich
ręce oraz ich stopy dadzą świadectwo przeciwko nim w kwestii tego,
co zwykli byli czynić. 26.Tego dnia Allach w pełni odpłaci się im,
oni zaś dowiedzą się, że jedynie Allach jest Jawną Prawdą. 27.Złe
rzeczy to cecha złych ludzi, źli ludzie zaś mają inklinacje do
złych rzeczy. Natomiast rzeczy dobre są cechą dobrych ludzi i
ludzie dobrzy skłaniają się ku rzeczom dobrym – ci nie są winni
tego, co twierdzą oszczercy. Dla nich jest przebaczenie i
zaszczytne dary. 28.O wy, którzy wierzycie! Nie wchodźcie do
żadnych domów poza swoimi własnymi aż nie uzyskacie na to
pozwolenia i nie pozdrowicie mieszkańców. To jest dla was lepsze,
abyście zważali. 29.A jeśli nikogo w nich nie zastaniecie, nie
wchodźcie tam, chyba że uzyskacie na to pozwolenie. A gdyby
powiedziano wam: „wracajcie”, wówczas wróćcie. Allach wszak dobrze
wie, co czynicie. 30.Nie jest z waszej strony niczym złym, jeśli
wchodzicie do niezamieszkanych domów, w których są wasze dobra. A
Allach wie, co czynicie jawnie, a co ukrywacie. 31.Powied wierzącym
mężczyznom, aby powstrzymywali swe spojrzenia i okrywali swoje
członki. Tak będzie dla nich czyściej. Zaiste, Allach jest
Wszechświadom tego, co czynią. 32.I powiedz wierzącym niewiastom,
aby powstrzymywały swe spojrzenia i okrywały swe członki oraz nie
wystawiały na pokaz swego piękna lub swych ozdób, z wyjątkiem tego
co widoczne. I niechaj noszą okrycia głowy sięgające aż do brzucha
oraz niechaj nie okazują swego piękna lub ozdób nikomu prócz męża,
ich ojców, ojców ich mężów lub ich synów, synów ich mężów lub ich
braci, synów ich braci lub synów ich sióstr lub też niewiast, które
są ich towarzyszkami, lub tych, których posiada ich prawa ręka,
albo takich mężczyzn, którzy nie pragną niewiast lub małych dzieci,
które jeszcze nie posiadały wiedzy o ukrytych częściach ciała
niewiasty. I niechaj nie tupią, aby nie ujawniły się ozdoby, jakie
posiadają. Zwracajcie się do Allacha wszyscy razem, o wierni, aby
dobrze się wam wiodło. 33.I szukajcie małżeństwa dla wdów wśród
was, dla waszych niewolników i niewolnic, które nadają się do
małżeństwa. Gdyby byli biedni, Allach da im ze swojej szczodrości,
jest On wszak Hojny, Wszechwiedzący. 34.I niechaj ci, którzy nie
mają środków do małżeństwa, utrzymują się w czystości, aż Allach
nie da im tych środków ze swej szczodrości. Takim, którzy spośród
posiadanych przez waszą prawą rękę pragną aktu wyzwolenia na
piśmie, dajcie to wyzwolenie, jeśli znacie w nich jakieś dobro. I
dajcie im z bogactwa, którym obdarzył was Allach. I nie zmuszajcie
swoich panien do życia nieczystego, trzymając je niezamężnymi, gdy
pragną być czyste, po to, byście szukali zysków życia doczesnego.
Jeśliby kto je jednak zmusił, wówczas po ich przymusie Allach
będzie Przebaczający i Litościwy dla nich. 35.I zesłaliśmy wam
wyraźne Znaki, jak i objawiliśmy wam przykład tych, którzy
przeminęli dawno przed wami, oraz napomnienie dla Bogobojnych.
36.Allach jest Światłem niebios i ziemi. Jego światło jest takie,
jakby była jasna nisza, a w niej lampa. Lampa znajduje się wewnątrz
szklanej kuli. A kula ta jest jak błyszcząca gwiazda. Lampa płonie
dzięki oliwie z błogosławionego drzewa – drzewa oliwnego – ani ze
Wschodu, ani z Zachodu, którego olej nieomal świeciłby, nawet gdyby
nie tknął go ogień. Światło na światło! Allach prowadzi do swego
światła, kogo zapragnie. Allach przedstawia także ludziom
przypowieści, a zna Allach wszystkie rzeczy całkowicie. 37.Światło
to oświetla te domy, względem których Allach nakazał, aby zostały
wyniesione oraz by pamiętano w nich Jego imię. W nich Go wychwalają
rano i wieczorem. 38.Ludzi, których ani handel, ani towary nie
odciągają od pamiętania o Allachu, od przestrzegania Modlitwy oraz
dawania Zakāt. Oni boja się dnia, w którym serca i oczy będą w
stanie podniecenia i boleści, 39.Więc Allach da im najlepszą
nagrodę spośród ich uczynków i da im jeszcze więcej ze swej
hojności. Allach bowiem daje bez miary każdemu, komu zechce. 40.A
jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą, ich uczynki są jak
fatamorgana na pustyni. Człowiek spragniony widzi w niej wodę, aż
kiedy zbliży się do niej stwierdza, że niczego tam nie ma. Ten
znajduje Allacha obok siebie, kto potem w pełni przed Nim się
wytłumaczy, a Allach jest Szybki w rozliczaniu. 41.Albo ich uczynki
są jak grube pokłady ciemności rozpostarte ponad wielkim i głębokim
morzem, na powierzchni którego unoszą się fale nad falami, ponad
którymi są chmury – pokłady ponad pokładami ciemności. Kiedy on
podniesie swą dłoń, ledwo może ją ujrzeć. Komu Allach nie użycza
światła, dla tego nie ma światła w ogóle. 42.Czy nie widzisz, że to
jest Allach, którego chwałę świętują wszyscy, którzy są w
niebiosach i na ziemi, i także samo czynią ptaki z rozpostartymi
skrzydłami? Każdy zna swój sposób modlitwy i chwały. A Allach
dobrze wie, co czynią. 43.Do Allacha należy Królestwo niebios i
ziemi i do Niego nastąpi powrót. 44.Czy nie widzisz, że Allach
powoli przesuwa chmury, potem łączy je razem, potem zbija je razem,
tak że ty widzisz, jak z nich wypływa deszcz? I to On zsyła z nieba
chmury podobne do gór, w których jest grad, a On razi nim, kogo
zapragnie, odwraca zaś od tego, od kogo zechce. Ich błyskawica może
nieomal odebrać wzrok. Zaiste, w tym zawiera się lekcja dla tych,
którzy maja oczy. 45.Allach przemienia noc z dniem. 46.Allach
stworzył wszelkie zwierzę z wody. Wśród nich są takie, które
posuwają się na swych brzuchach; wśród nich są takie, które chodzą
na dwóch nogach. Są też wśród nich takie, które chodzą na czterech.
Allach tworzy to, co zechce. Zaiste, Allach ma moc, by czynić
wszystko to, czego zapragnie. 47.My rzeczywiście zasłaliśmy wyraźne
Znaki. A Allach prowadzi każdego, kogo chce, ku właściwej drodze.
48.I powiadają: „Wierzymy w Allacha oraz w Posłańca i okazujemy
posłuszeństwo”, a później niektórzy z nich odwracają się. Tacy w
ogóle nie są wiernymi. 49.A kiedy wzywani są do Allacha oraz Jego
Posłańca, by ten rozsądził między nimi – spójrz! – część z nich
odwraca się. 50.A jeśli uważają, że słuszność jest po ich stronie,
przybywają doń biegnąc w poddaniu. 51.Czy może w ich sercach jest
jakaś choroba? Albo może wątpią lub obawiają się, że Allach i Jego
Posłaniec będą wobec nich niesprawiedliwi? Nie, to oni sami są
grzesznikami. 52.wszystko, co wierni powiadają, kiedy wzywa się ich
do Allacha i Jego Posłańca, by rozsądził między nimi, to: „Słuchamy
i jesteśmy posłuszni”. I to właśnie oni są tymi, którym się
powiedzie. 53.i jeśli kto jest posłuszny Allachowi i Jego
Posłańcowi, boi się Allacha i bierze Go sobie za tarczę do obrony,
ten odniesie sukces. 54.I składają w imię Allacha najbardziej
solenne przysięgi, że – jeśli im rozkażesz – z pewnością pójdą.
Powiedz: „Nie przysięgajcie. Czego się od was wymaga, to
posłuszeństwo wobec tego, co prawe. Zaiste, Allach jest Świadom
tego, co czynicie”. 55.Powiedz: „Okazujcie posłuszeństwo Allachowi
i bądźcie posłuszni Posłańcowi”. Jeżeli jednak odwrócicie się, to
on jest odpowiedzialny za to, co ma czynić, wy zaś jesteście
odpowiedzialni za to, czym wy jesteście obarczeni. A jeśli
będziecie okazywać mu posłuszeństwo, będziecie właściwie
prowadzeni. Posłaniec natomiast jest wyłącznie odpowiedzialny za
przekazanie Posłannictwa. 56.Allach obiecał tym z was, którzy
wierzą i spełniają dobre uczynki, że z pewnością uczyni ich
Spadkobiercami na ziemi, tak jak uczynił Spadkobierców pośród tych,
którzy byli przed nimi. On obiecał im też, że z pewnością ustanowi
dla nich ich religię, którą dla nich wybrał. Obiecał im, że z
pewnością w zamian da im bezpieczeństwo i pokój w następstwie ich
strachu. Będą Mnie czcić i nie będą przypisywać Mi niczego. Wtedy
jeśli kto po tym nie będzie wierzył, będzie buntownikiem. 57.I
przestrzegajcie Modlitwy, dawajcie Zakāt i bądźcie posłuszni
Posłańcowi, aby okazano wam litość. 58.Nie myśl, że ci, którzy nie
wierzą, są w stanie udaremnić Nasze plany na ziemi. Ich mieszkaniem
jest Piekło, a jest to rzeczywiście złe miejsce. 59.O wy, którzy
wierzycie! Niechaj ci, których posiada wasza prawa ręka, jak i ci z
was, którzy nie osiągnęli okresu dojrzewania, proszą o pozwolenie
po trzykroć przed wejściem do waszej komnaty – przed Modlitwą
Poranną i kiedy odkładacie na bok swe szaty w południe letniego
dnia oraz po Modlitwie Nocnej. Powyższe to trzy okresy waszego
zacisza. W innych porach nie jest waszą ani innych winą, albowiem
niektórzy z was muszą odwiedzać innych lub poruszać się swobodnie
zgodnie z potrzebą. W ten sposób Allach wyjaśnia wam Znaki,
albowiem jest Allach Wszechwiedzący, Mądry. 60.I kiedy wasze dzieci
osiągną wiek pokwitania, również i one powinny prosić o pozwolenie,
tak jak i ich starsi prosili przed nimi. W ten sposób Allach
wyjaśnia wam Jego przykazania, a jest On wszechwiedzący, Mądry.
61.Takie starsze niewiasty, które minęły już wiek małżeństwa nie
spada na nie wina, kiedy odkładają na bok swe wierzchnie szaty, nie
obnażając swego piękna. Jednakże powstrzymywanie się nawet od tego
jest dla nich lepsze. Bo Allach jest Wszystkosłyszący,
Wszechwiedzący. 62.Nie ma krzywdy dla ślepego i nie ma krzywdy dla
chromego, i nie ma krzywdy dla chorego ani dla was samych, abyście
spożywali ze swoich własnych domów lub z domów waszych ojców, lub z
domów waszych matek, lub z domów waszych braci, lub z domów waszych
sióstr, lub z domów braci waszych ojców, lub z domów sióstr waszych
ojców, lub z domów braci waszych matek, lub z domów sióstr waszych
matek, lub z domów, do których klucze posiadacie, lub z domu
waszego przyjaciela. Nie ma też żadnej szkody, jeśli spożywacie
razem lub oddzielnie. Lecz kiedy wchodzicie do domów, pozdrawiajcie
swoich pozdrowieniem pokoju – pozdrowieniem od waszego Pana –
pełnym błogosławieństwa i czystości. W ten sposób wyjaśnia wam
Allach swe przykazania, abyście zrozumieli. 63.Ci tylko są
prawdziwymi wiernymi, którzy wierzą w Allacha i Jego Posłańca oraz
którzy – gdy są z nim dla rozpatrzenia jakiejś wspólnej sprawy, dla
czego zebrali się – nie odchodzą aż nie zwrócą się doń o
pozwolenie. Zaiste, ci, którzy proszą cię o pozwolenie, oni tylko,
oni tylko prawdziwie wierzą w Allacha i Jego Posłańca. Zatem kiedy
zwrócą się do ciebie o pozwolenie z powodu jakiejś ich ważnej
sprawy, udziel go tym, którym zechcesz i proś Allacha o
przebaczenie dla nich. Zaiste, Allach jest Najbardziej
Przebaczający, Litościwy. 64.Nie traktujcie zwracania się do
Posłańca tak samo jak zwracanie się jednego z was do drugiego.
Allach niechybnie zna tych spośród was, którzy wymykają się
ukradkiem. Niechaj zatem ci, którzy idą wbrew Jego przykazaniu,
wiedzą, aby nie dotknęła ich próba ani nie spadła na nich straszna
kara. 65.Słuchajcie! Do Allacha należy wszystko, co jest w
niebiosach i na ziemi. On wie, w jakich znajdujecie się warunkach.
A w dniu, kiedy powrócą do Niego, On poinformuje ich o tym, co
czynili. Allach bowiem wszystko doskonale zna.
25. AL-FURQĀN
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Błogosławiony Ten, kto zesłał Al-Furqān swemu słudze, aby
ostrzegał wszystkie światy – 3.Ten, do kogo należy Królestwo
niebios i ziemi. On nie wziął sobie żadnego syna oraz nie ma
żadnego partnera w Królestwie, jak i On to stworzył wszystko i
określił właściwą tego miarę. 4.A mimo to wzięli sobie bogów poza
Nim, bogów, którzy niczego nie tworzą, lecz sami są stworzeni, jak
i którzy nie mają żadnej władzy, by sobie zaszkodzić lub przynieść
korzyść, ani nie mają władzy nad śmiercią lub życiem czy
Zmartwychwstaniem. 5.Ci zaś, którzy nie wierzą, powiadają: „To nic
innego jak tylko kłamstwo, które zmyślił, a inni ludzie pomagali mu
w tym”. Zaiste, popełnili oni wielką niesprawiedliwość i wielki
fałsz. 6.I powiadają: „To tylko bajki o dawnych czasach. On je
spisał i odczytują mu je rano i wieczorem”. 7.Powiedz: „Objawił to
ten, kto zna wszystkie tajemnice niebios i ziemi. Zaprawdę, On jest
Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 8.i powiadają: „Cóż to jest
za posłaniec, skoro spożywa jedzenie i spaceruje po ulicach?
Dlaczegoż nie został mu zesłany anioł, aby wraz z nim nas
ostrzegał? 9.”Albo powinno mu zostać zesłane bogactwo lub powinien
posiąść ogród, z którego mógłby spożywać”. A grzesznicy powiadają:
„Idziecie tylko za człowiekiem oczarowanym”. 10.Spójrz, jak
układają dla ciebie przypowieści! Tak, zeszli z drogi i nie mogą
jej na powrót odnaleźć. 11.Błogosławiony Ten, który – jeśli zechce
– da ci coś lepszego niż to wszystko – ogrody, przez które
przepływają strumienie – oraz da ci pałace. 12.nie, oni odrzucają
Godzinę, lecz dla tych, którzy odrzucają Godzinę, My
przygotowaliśmy płonący ogień. 13.kiedy on spojrzy na nich z
daleka, usłyszą jego huk i ryk. 14.I kiedy zostaną wrzuceni w jego
ciasne miejsce razem związani łańcuchem, będą modlić się o
zniszczenie. 15.”Tego dnia nie módlcie się o jedno zniszczenie,
lecz módlcie się o wiele zniszczeń”. 16.powiedz: „czy lepsze jest
to czy Ogród Wieczności, który obiecany jest sprawiedliwym? Taka
będzie ich nagroda i ostateczne miejsce”. 17.Będą w nim mieli
wszystko, czego zapragną, a zamieszkają w nim na wieki. Jest to
obietnica obowiązująca twego Pana i zawsze należy się o nią modlić
do Niego. 18.w dniu, w którym on zbierze ich oraz tych, których
czczą poza Nim, spyta tych ostatnich: „Czy to wy sprowadziliście z
drogi te o to Moje sługi czy też oni sami zboczyli z właściwej
drogi?” 19.Oni powiedzą: „tyś jest Święty! Nie było z naszej strony
słusznym, by brać sobie obrońców innych niż Ty sam, lecz Ty
obdarowałeś ich oraz ich ojców dobrymi rzeczami tego życia, aż
zapomnieli Twe napomnienia i stali się zrujnowani”. 20.Wtedy
powiemy do ich czcicieli: „Dali wam kłamstwo, jeśli chodzi o to, co
mówiliście, więc nie jesteście w stanie odwrócić karę ani nie
otrzymacie pomocy. A jeżeli ktoś z was dopuści się zła, My
pozwolimy skosztować mu żałosnej kary”. 21.A przed tobą nie
wysyłaliśmy żadnego Posłańca, który by nie jadł pożywienia i nie
chodził ulicami. Niektórych z was My czynimy próbą dla innych, by
sprawdzić, czy jesteście wytrwali. A Pan twój jest
Wszechwiedzący.
CZĘŚĆ
XIX
22.ci zaś, którzy nie oczekują spotkania z
Nami, powiadają: „dlaczego ni zostali zesłani nam aniołowie? Albo
dlaczego nie widzimy Pana naszego?” Zaiste, ci są zbyt dumni z
siebie i daleko posunęli się w buncie. 23.w dniu, w którym ujrzą
anioły, nie będzie żadnej dobrej nowiny dla winnych. Zawołają w
rozpaczy: „A niechby istniała mocna bariera!” 24.i zwrócimy się ku
ich dziełom i rozbijemy je na cząstki pyłu. 25.w dniu tym
mieszkańcom Nieba będzie lepiej, jeśli chodzi o ich mieszkanie, jak
i miejsce odpoczynku. 26.A w dniu, kiedy niebo rozstąpi się i
zawisną nad nimi chmury oraz zostaną zesłani aniołowie w wielkiej
liczbie – 27.Prawdziwe Królestwo w tym dniu należeć będzie do
Miłosiernego Boga. A będzie to ciężki dzień dla niewiernych.
28.Tego dnia grzesznik gryźć będzie swe dłonie i powie: „O, gdybym
tylko poszedł jedną drogą z Posłańcem! 29.”O, biada mi! Gdybym
tylko nikogo takiego nie brał sobie za przyjaciela! 30.”Odwiódł
mnie on od Przypomnienia po tym, jak do mnie przybyło”. Szatan
bowiem zawsze opuszcza człowieka w godzinie potrzeby. 31.A
Posłaniec powie: „O Panie mój, lud mój rzeczywiście traktował ten
oto Koran jak rzecz, którą należy odrzucić”. 32.Tak zatem każdemu
Prorokowi uczyniliśmy wroga spośród grzeszników. A Pan twój
wystarczy jako Przewodnik i Pomocnik. 33.Ci zaś, którzy nie wierzą,
powiadają: „Dlaczego Koran nie został mu objawiony w całości?” My
objawiliśmy go w ten sposób, aby wzmocnić z jego pomocą twe serce.
A ułożyliśmy go w najlepszej formie. 34.i nie przychodzą do ciebie
z zarzutami, abyśmy nie zaopatrzyli cię w prawdę i doskonale
wyjaśnienie. 35.Ci, którzy na nich twarzach zebrani będą w Piekle –
ci będą w najgorszym położeniu i będą najbardziej oddaleni od
właściwej drogi. 36.Daliśmy Mojżeszowi Księgę i wyznaczyliśmy mu
jego brata, Aarona, jako jego pomocnika. 37.I powiedzieliśmy im:
„Idźcie obaj do ludu, który odrzucił Nasze Znaki”, a potem
zniszczyliśmy go całkowicie. 38.Zaś lud Noego, kiedy odrzucił
Posłańców, ten zatopiliśmy i uczyniliśmy go Znakiem dla całej
ludzkości. Dla grzeszników wszak przygotowaliśmy bolesną karę. 39.I
zniszczyliśmy Ād i Thamūd oraz lud Studni, jak i wiele pokoleń
pomiędzy nimi. 40.I każdemu posyłaliśmy przykład, i każdy
ostatecznie zniszczyliśmy. 41.A ci oto Mekkańczycy z pewnością
odwiedzili to miasto na które spadł zły deszcz. Czy nie widzieli
tego? Nie, nie oczekują, iż będą podniesieni po śmierci. 42.kiedy
cię widzą, żartują sobie tylko z ciebie i mawiają: „Co? Czy to ten,
którego Allach przysłał jako Posłańca? 43.”Ten rzeczywiście nieomal
odwiódł nas od naszych bogów, gdybyśmy tylko nie trzymali się ich
byli mocno”. Co dowiedzą się, kiedy ujrzą karę, kto najbardziej
zboczył z właściwej drogi. 44.Czy widziałeś takiego, kto swoje
własne złe pragnienia bierze sobie za boga? Czy możesz być jego
stróżem? 45.Czy sądzisz, że większość z nich słyszy lub rozumie?
Oni są jak bydło – nie, oni w swym zachowani są gorsi niż bydło.
46.Czy nie widzisz, jak Pan twój wydłuża cień? I gdyby zechciał,
mógłby go unieruchomić. Wtedy pozycję słońca uczyniliśmy jego
wskazaniem. 47.Potem przyciągamy go do siebie, powoli. 48.To On
uczynił noc okryciem dla ciebie, sen dla odpoczynku, jak i dzień,
by wstawać i pracować. 49.On jest Tym, który wysyła wiatry jako
dobrą nowinę przed Jego laską, a zsyłamy czystą wodę z chmur,
50.Aby przy jej pomocy dawać życie martwej ziemi oraz dawać ją do
picia Naszemu stworzeniu – bydłu i ludziom bardzo licznym. 51.I
wyjaśniliśmy im Koran na różne sposoby, aby zważali, lecz większość
ludzi odrzuca wszystko, tylko nie niewiarę. 52.Gdybyśmy tego
zechcieli, z pewnością powołalibyśmy kogoś, kto by ostrzegał, w
każdym mieście. 53.Nie bądź zatem posłuszny niewiernym i
przeciwstawiaj się im wszelkimi sposobami zawartymi w Koranie.
54.On jest Tym, który uczynił, że popłynęły te dwa morza, smaczne i
słodkie oraz słone i gorzkie. A pomiędzy nimi umieścił przeszkodę i
przegrodę nie do pokonania. 55.I On jest Tym, który stworzył
człowieka z wody i uczynił mu rodzinę z krwi i z małżeństwa. A Pan
twój jest Wszechpotężny. 56.I czczą oprócz Allacha to, co ani nie
może im zaszkodzić, ani pomóc. Człowiek niewierzący jest zawsze
przeciwny planom swego Pana. 57.A wysłaliśmy cię jedynie jako
nosiciela dobrej nowiny oraz tego, który ostrzega. 58.Powiedz: „Nie
proszę was za to o żadną zapłatę; jedynie ten, który tego pragnie,
może odnaleźć drogę do swego Pana”. 59.Zaufaj Temu Jedynemu, który
jest Wiecznie Żywy i jest Źródłem wszelkiego życia i który nie
umiera, oraz wychwalaj Go Jego chwałą. On bowiem wystarczy za
Znawcę grzechów swoich sług. 60.Ten, który stworzył niebiosa i
ziemię oraz wszystko, co jest między nimi w sześciu okresach, a
potem zasiadł pewnie na Tronie – Bóg Miłosierny! Spytaj zatem o
Niego tego, który wie. 61.A kiedy im się powiada: „Podporządkujcie
się Bogu Miłosiernemu”, odpowiadają: „A kto jest tym Bogiem
Miłosiernym? Czy mamy się podporządkować czemukolwiek, do czego nas
przymuszasz?” I to powiększa ich awersję. 62.Błogosławiony Ten,
który w niebie uczynił budowle z gwiazd i umieścił tam Lampę dającą
światło oraz księżyc, który odbija. 63.On jest Tym, który stworzył
noc i dzień, a każde idzie za tym drugim, dla korzyści tego, kto
pragnie pamiętać lub chce być wdzięczny. 64.A prawdziwymi sługami
Boga Miłosiernego są, ci, którzy chodzą po ziemi pokorni, a kiedy
zwracają się do nich nieświadomi, unikają ich łaskawie, mówiąc:
„Pokój!” 65.I którzy spędzają noc leżąc do ziemi i stoją przed ich
Panem, 66.I którzy powiadają: „Panie nasz, odwróć od nas karę
Piekła, albowiem jego kara jest męką największą. 67.”To
rzeczywiście jest złe miejsce odpoczynku oraz mieszkania”. 68.Oraz
ci, którzy – gdy wydają – nie są ani rozrzutni, ani skąpi, lecz
przyjmują pozycję umiarkowaną, pośrodku. 69.Także ci, którzy nie
zwracają się do żadnego innego boga obok Allacha ani nie zabijają
osoby, której zabijania Allach zabronił, chyba że w sprawiedliwej
sprawie, ani nie dopuszczają się cudzołóstwa – ten zaś, kto
dopuszcza się go, spotka karę za swój grzech. 70.Jego kara będzie
podwójna w Dniu Zmartwychwstania i zamieszka tam wzgardzony – 71.Z
wyjątkiem tych, którzy okażą skruchę, uwierzą i będą spełniać
sprawiedliwe uczynki. Jeśli o tych chodzi, Allach zamieni ich złe
uczynki za dobre, a jest Allach Najbardziej Przebaczający,
Litościwy. 72.Oraz ci, którzy okazują skruchę i spełniają
sprawiedliwe uczynki – oni rzeczywiście zwracają się do Allacha z
prawdziwą skruchą. 73.I kto daje fałszywe świadectwo oraz kiedy
przechodzi obok czegoś próżnego, przechodzi godnie. 74.Jak i ci,
którzy – kiedy im przypomnieć Znaki ich Pana – nie upadają wówczas
głusi i ślepi. 75.Oraz ci, którzy powiadają: „Panie nasz, daj nam
radość naszych oczu z naszych żon i dzieci, jak i uczyń nas wzorem
dla sprawiedliwych”. 76.Są to tacy, którzy będą nagrodzeni
wyniosłymi pokojami w Raju, albowiem byli wytrwali. Ci będą w nim
przyjęci pozdrowieniem i pokojem. 77.I w nim zamieszkają. Jest on
wspaniały jako miejsce odpoczynku oraz jako mieszkanie. 78.powiedz
niewiernym: „Gdyby nie wasza modlitwa do Niego, mój Pan nie
troszczyłby się o was w ogóle. Lecz skoro otrzymaliście Jego
Posłannictwo, Jego kara do was przylgnie”.
26. AL-SHU’ARĀ’
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga Miłosiernego, Litościwego.
2.Tā Sīn Mīm. 3.Oto wersety Księgi, która wyjaśnia różne rzeczy.
4.Być może napełnisz się żalem na śmierć, ponieważ oni nie wierzą.
5.Jeśli tego zapragniemy, możemy zesłać z nieba Znak dla nich, tak
że ich szyje pokłonią się przed nim. 6.A nigdy nie jest tak, żeby
otrzymywali nowe Przypomnienie od Boga Miłosiernego i nie odwracali
się od niego. 7.Rzeczywiście potraktowali je jak kłamstwo, lecz
wkrótce otrzymają nowinę o tym, z czego szydzili. 8.Czyż nie widzą
ziemi – ileż wspaniałych gatunków istot stworzyliśmy na niej? 9.W
tym, zaiste, zawarty jest Znak, lecz większość z nich nie wierzy.
10.I, zaprawdę, twój Pan – On jest Potężny, Litościwy. 11.I
przypomnij sobie, kiedy twój Pan zawołał Mojżesza i nakazał mu:
„Udaj się do ludu grzesznego – 12.”Do ludu Faraona. Czy nie okażą
bojaźni przed Bogiem?” 13.Ten rzekł: „Panie mój, myślę, że oni mnie
odrzucą. 14.”I moja pierś jest ściśnięta i mój język nie jest dość
płynny. Zatem poślij i słowo Aaronowi. 15.Wszak mają przeciwko mnie
oskarżenie, więc obawiam się, że mnie zabiją”. 16.Bóg rzekł: „Tak
się nie stanie, więc idźcie obaj wraz z Naszymi Znakami. My
jesteśmy z wami i słuchamy waszych modlitw”. 17.Udajcie się zatem
do Faraona i powiedzcie: „Jesteśmy Posłańcami Pana wszystkich
światów, 18.”Żeby powiedzieć ci, abyś wysłał Dzieci Izraela z
nami”. 19.Faraon rzekł: „O Mojżeszu, czyż nie wychowaliśmy cię
wśród nas? Pozostawałeś między nami przez wiele lat. 20.”A czyniłeś
to, co czyniłeś i jesteś jednym z niewdzięcznych”. 21.Mojżesz
powiedział: „Uczyniłem to wówczas nieumyślnie, wszak umysł mój
pełen jest zakłopotania. 22.”Zatem uciekłem od was, kiedy zacząłem
się was obawiać. Potem Pan mój obdarzył mnie zdrowym rozsądkiem i
uczynił mnie jednym z Posłańców. 23.”I czy ową łaskę wychowania
mnie, gdy byłem dzieckiem, przeciwstawiasz teraz uwięzieniu Dzieci
Izraela?” 24.Faraon rzekł: „A kimże jest Pan światów?” 25.Mojżesz
powiedział: „Pan niebios i ziemi oraz wszystkiego tego, co jest
między nimi, jeśli uwierzysz”. 26.Faraon odezwał się do tych,
którzy byli wokół: „Czy nie słyszycie?” 27.Mojżesz rzekł: „Wasz Pan
oraz Pan waszych praojców”. 28.Faraon powiedział: „Z całą pewnością
ten wasz Posłaniec, który został do was wysłany, jest szaleńcem”.
29.Mojżesz rzekł: „Pan Wschodu i Zachodu oraz tego, co znajduje się
między nimi, jeśli potraficie to zrozumieć”. 30.Faraon powiedział:
„Jeśli bierzesz sobie boga innego niż mnie, z pewnością wsadzę cię
do więzienia”. 31.Mojżesz rzekł: „Co? Mimo wszystko przekażę ci coś
wyraźnego!” 32.Faraon powiedział: „zatem przedstaw to, jeśli jesteś
prawdomówny”. 33.Zatem Mojżesz rzucił swą laskę i – spójrz! –
wyraźnie widać było węża. 34.I wyciągnął dłoń i – spójrz! –
patrzącym wydała się biała 35.Faraon rzekł do otaczających go
dowódców: „To zaiste zręczny czarownik. 36.”On pragnie przy pomocy
swej magii wyprowadzić was z waszej ziemi. Co zatem radzicie
uczynić?” 37.Ci rzekli: „Zaczekaj z nim i jego bratem przez chwilę,
a poślij po miejskich heroldów, 38.”Którzy przyprowadzą ci
wszystkich zręcznych i przebiegłych czarowników”. 39.W ten sposób w
wyznaczonym czasie zebrano wszystkich czarowników. 40.I powiedziano
ludowi: „Czy i wy zbierzecie się?” 41.”Abyśmy mogli iść za
czarownikami, jeśli okażą się zwycięzcami?” 42.A kiedy czarownicy
przybyli, powiedzieli do Faraona: „czy otrzymamy nagrodę, jeśli to
my zwyciężymy?” 43.Ten rzekł: „Tak, wtedy z pewnością znajdziecie
się wśród moich wybranych”. 44.Mojżesz rzekł do nich: „Teraz
rzućcie to, co macie rzucić”. 45.Rzucili więc swoje laski i sznury
i rzekli: „Na honor Faraona, z pewnością my zwyciężymy”. 46.Wtedy
Mojżesz rzucił swoją laskę i – spójrz! – ona połknęła wszystko to,
co oni wyczarowali. 47.Widząc to, czarownicy padli na twarze 48.I
rzekli: „Wierzymy w Pana światów, 49.”Pana Mojżesza i Aarona”.
50.Faraon rzekł: „Uwierzyliście mu zanim wam na to pozwoliłem? Ten
jest z pewnością waszym przywódcą, który nauczył was czarów. Jednak
poznacie konsekwencje tego wszystkiego. Z całą pewnością poobcinam
wam ręce i stopy z powodu waszego nieposłuszeństwa oraz z całą
pewnością ukrzyżuję was wszystkich”. 51.Oni powiedzieli: „To nie
jest w stanie nam zaszkodzić, albowiem do naszego Pana powrócimy.
52.”Żywimy nadzieję, że Pan nasz przebaczy nam nasze grzechy,
albowiem jesteśmy pierwszymi wśród wiernych”. 53.I objawiliśmy
Mojżeszowi, kierując nim: „Zabierz moje sługi nocą, choć z
pewnością będziecie ścigani”. 54.Faraon zaś rozesłał heroldów do
miast, głoszących: 55.”To jest mała grupa, 56.”A mimo to obraziła
nas. 57.”Nas jest natomiast mnóstwo i jesteśmy w pełni przygotowani
i czujni”. 58.Wyrzuciliśmy ich więc z ogrodów i źródeł, 59.Bogactw
i zaszczytnego mieszkania. 60.Tak było. I daliśmy ich jako
dziedzictwo Dzieciom Izraela. 61.A wojska Faraona goniły ich i
dogoniły nad ranem. 62.I kiedy oba hufce zbliżyły się do siebie na
odległość wzroku, towarzysze Mojżesza rzekli: „Niechybnie będziemy
chwyceni”. 63.”Nigdy!” odrzekł on. „Mój Pan jest ze mną, On
wyprowadzi mnie w bezpieczne miejsce”. 64.Wtedy objawiliśmy
Mojżeszowi: „Uderz w morze swoją laską”. Wówczas morze rozdzieliło
się, a każda jego część wyglądała jak wielki kopiec. 65.I
uratowaliśmy Mojżesza oraz tych, którzy z nim byli. 67.Potem
zatopiliśmy tych drugich. 68.Zaprawdę, w tym jest Znak, lecz
większość tego świata nie wierzy. 69.I niechybnie Pan twój – On
jest Potężny, Litościwy. 70.I opowiedz im historię Abrahama.
71.Kiedy rzekł do swego ojca i do swego ludu: „Co czcicie?” 72.Oni
odrzekli: „Czcimy bożków i nadal będziemy im oddani”. 73.On rzekł:
„czy oni was słyszą, kiedy się do nich zwracacie?” 74.”Albo czy
czynią wam dobro czy szkodzą wam?” 75.Ci rzekli: „Nie jest tak,
lecz przecież nasi ojcowie czynili t o samo”. 76.Abraham rzekł:
„Czy wiecie, że ci, których czcicie – 77.”Wy oraz wasi ojcowie
przed wami – 78.”Ci wszyscy są moimi wrogami oraz że to Pan światów
jest tym, 79.”Który mnie stworzył. To On również jest Tym, który
mnie prowadzi 80.”I który daje mi pożywienie i napoje, 81.”A kiedy
zachoruję, to On przywraca mnie do zdrowia. 82.”I który uczyni, że
umrę, a potem ponownie da mi życie, 83.”I który, mam nadzieję,
przebaczy mi moje błędy w Dniu Sądu. 84.”Panie mój, obdarz mnie
mądrością i przyłącz mnie do sprawiedliwych 85.”I daj mi prawdziwe
i trwałe dobre imię wśród potomnych 86.”I uczyń mnie jednym ze
spadkobierców Ogrodu Szczęścia 87.”I przebacz memu ojcu, albowiem
jest jednym z błądzących 88.”I nie okaż mi niełaski w dniu, w
którym oni będą podniesieni z martwych, 89.”W dniu, w którym ani
bogactwo, ani synowie na nic się nie zdadzą. 90.”Zbaw tego, który
przychodzi do Allacha ze zdrowym sercem”. 91.Niebo zostanie
przybliżone do sprawiedliwych. 92.Piekło zaś będzie dobrze widoczne
dla tych, którzy zboczyli z drogi. 93.I będzie im powiedziane:
„Gdzież są ci, których czciliście 94.”Oprócz Allacha? Czyż mogą oni
pomóc wam albo samym sobie?” 95.Wtedy zostaną wrzuceni weń głowami
naprzód, oni oraz ci, którzy zeszli z drogi, 96.Jak i zastępy
Iblisa, wszyscy razem. 97.Powiedzą, spierając się tam między sobą:
98.”Na Allacha, byliśmy w całkowitym błędzie, 99.”Kiedy uważaliśmy
was za równych Panu światów. 100.”i nikt inny nie sprowadził nas z
drogi, jak tylko źli. 101.”Teraz natomiast nie ma dla nas
wstawienników 102.”Ani miłujących przyjaciół. 103.”Gdybyśmy tylko
mogli powrócić do świata, bylibyśmy jednymi z wiernych!” 104.W tym,
zaprawdę, zawiera się Znak, jednak większość z nich nie uwierzy.
105.I, zaprawdę, Pan twój – On jest Potężny, Litościwy. 106.Lud
Noego traktował Posłańców jak kłamców. 107.kiedy ich brat, Noe,
powiedział im: „Czy nie będziecie się bać Boga? 108.”Zaiste, jestem
waszym Posłańcem, wiernym memu dziełu, 109.”Więc bójcie się Allacha
i bądźcie mi posłuszni. 110.”Nie proszę was za to o żadną nagrodę.
Moja nagroda jest wyłącznie u Pana światów, 111.”Więc bójcie się
Allacha i bądźcie mi posłuszni”. 112.Powiedzieli: „Czy mamy ci
uwierzyć, skoro idą za tobą najmniejsi?” 113.On rzekł: „A jakąż ja
mam wiedzę o tym, co oni czynią? 114.”Ich rozrachunek leży w rękach
mego Pana, gdybyście tylko wiedzieli. 115.”Ja nie zamierzam
wypędzać wiernych, 116.”Jestem wszak tylko tym, który ostrzega”.
117.Powiedzieli: „Jeśli nie odstąpisz, o Noe, zostaniesz niechybnie
ukamienowany na śmierć”. 118.On rzekł: „Panie mój, mój lud uznał
mnie za kłamcę, 119.”Dlatego rozstrzygnij stanowczo pomiędzy mną i
nimi i uratuj mnie oraz wiernych, którzy są ze mną”.
120.Uratowaliśmy więc jego oraz tych, którzy z nim byli na w pełni
załadowanej Arce. 121.Następnie zatopiliśmy tych, którzy pozostali
w tyle. 122.Zaprawdę, w tym zawarty jest Znak, lecz większość z
nich nie wierzy. 123.I, zaprawdę, Pan twój – On jest Potężny,
Litościwy. 124.Plemię ‘Ād odrzuciło Posłańców, 125.Kiedy ich brat,
Hūd, rzekł do nich: „Czy nie boicie się Boga? 126.”Zaiste, jestem
Posłańcem do was, wiernym mojemu zadaniu, 127.”Więc bójcie się
Allacha i bądźcie mi posłuszni. 128.”Nie proszę was o żadną nagrodę
za to. Moja nagroda spoczywa wyłącznie u Pana światów. 129.”Czy
wznosicie monumenty na każdym wzgórzu, szukając próżnej chwały?
130.”I czy wznosicie pałace, tak jak mielibyście żyć wiecznie?
131.”A kiedy nakładacie dłonie na cokolwiek, nakładacie je jak
tyrani. 132.”Zatem bójcie się Allacha i bądźcie mi posłuszni.
133.”Bójcie się Tego, który pomógł wam we wszystkim tym, co wiecie.
134.”On pomógł wam bydłem i synami, 135.”Ogrodami i źródłami.
136.Oni powiedzieli: „Jest nam wszystko jedno czy nas napominasz
czy nie jesteś jednym z tych, którzy napominają. 138.”To przecież
tylko dawny zwyczaj 139.”I nie będziemy ukarani”. 140.Tak zatem
odrzucili go, a My zniszczyliśmy ich. W tym, zaiste, zawiera się
Znak, lecz większość z nich nie wierzy. 141.I, zaprawdę, twój Pan –
On jest Potężny, Litościwy. 142.Plemię Thamūd także odrzuciło
swoich Posłańców, 143.Kiedy ich brat, Sālih, powiedział im: „czy
nie będziecie bronić się przed złem?” 144.”Zaiste, jestem Posłańcem
dla was, wiernym mojemu zadaniu, 145.”Więc bójcie się Allacha i
bądźcie mi posłuszni. 146.”A nie proszę was o żadna za to nagrodę.
Moja nagroda spoczywa wyłącznie u Pana światów. 147.”Czy sądzicie,
że pozostaniecie bezpieczni tutaj pomiędzy tymi rzeczami, które
macie tutaj, 148.”Wśród ogrodów i źródeł, 149.”I wśród pól
zbożowych, i palm z ciężkimi pochwami bliskimi pęknięcia?” 150.”I
wyrąbujecie sobie domy w górach, dumne z waszej wielkości.
151.”Zatem bójcie się Allacha i mnie bądźcie posłuszni. 152.”A nie
okazujcie posłuszeństwa rozkazom tych, którzy przekraczają granice,
153.”Którzy wzniecają zamęt na ziemi, a nie propagują porządku i
bezpieczeństwa”. 154.Powiedzieli: „Jesteś jednym z oczarowanych.
155.”Jesteś tylko śmiertelnikiem jak my sami. Daj nam zatem jakiś
Znak, jeśli jesteś prawdomówny”. 156.On rzekł: „Oto wielbłądzica.
Ona ma swą kolej picia, jak i wy macie swą kolej picia w
wyznaczonym dniu. 157.”I nie dotykajcie jej złem, aby nie spadła na
was okropnego dnia”. 158.Oni jednak poprzecinali jej ścięgna, a
później okazali skruchę. 159.Wówczas spadła na nich kara. Zaprawdę,
w tym zawarty jest Znak, lecz większość z nich nie wierzy. 160.I,
zaiste, Pan twój – On jest Potężny, Litościwy. 161.Lud Lota
odrzucił Posłańców, 162.Kiedy ich brat, Lot, powiedział do nich:
„Czyż nie boicie się Boga?” 163.”Zaiste, jam jest dla was
Posłańcem, wiernym mojemu zadaniu. 164.”Zatem bójcie się Allacha i
mnie bądźcie posłuszni. 165.”A nie proszę za to o żadną nagrodę.
Moja nagroda jest jedynie u Pana światów. 166.”Czy wy, spośród
wszystkich stworzeń, zbliżacie się do mężczyzn? 167.”I
pozostawiacie swoje żony, które Pan was dla was stworzył? Nie,
jesteście ludem, który przekracza wszelkie granice”. 168.Oni
rzekli: „Jeżeli nie odstąpisz od tego, o Locie, z pewnością
zostaniesz wygnany”. 169.On rzekł: „O jakże nienawidzę wasze
postępowanie”. 170.”Panie mój, wybaw mnie i moją rodzinę przed tym,
co czynią”. 171.Zatem My wybawiliśmy jego i jego rodzinę, ich
wszystkich, 172.Z wyjątkiem pewnej starej niewiasty spośród tych,
którzy pozostali w tyle. 173.Następnie zniszczyliśmy tych
pozostałych. 174.I zesłaliśmy na nich deszcz, a zły był to deszcz,
który spadł na tych, których ostrzeżono. 175.Zaprawdę, w tym
zawiera się Znak, lecz większość z nich nie chce wierzyć. 176.I,
zaiste, Pan twój – On jest Potężny, Litościwy. 177.Lud Lasu
odrzucił Posłańców, 178.Kiedy Shu’aib powiedział doń: „czyż nie
boicie się Boga? 179.”Zaiste, jestem Posłańcem do was, wiernym memu
zadaniu”. 180.”Zatem bójcie się Allacha i mnie bądźcie posłuszni.
181.”A nie proszę was o żadną za to nagrodę. Moja nagroda czeka
bowiem na mnie u Pana światów. 182.”Dawajcie pełną miarą i nie
bądźcie z tych, którzy dają mniej, 183.”A i ważcie na uczciwej
wadze, 184.”i nie pomnieszajcie ludziom ich rzeczy, ani nie
chodźcie po ziemi siejąc zamęt. 185.”I bójcie się Tego, który
stworzył was i wcześniejsze ludy”. 186.Oni rzekli: „Tyś jest zaiste
osobą oczarowaną, 187.”A jesteś wszak śmiertelnikiem jak i my sami.
Uważamy zatem, że jesteś kłamcą. 188.”Tak zatem uczyń, aby
fragmenty nieba spadły na nas, jeśli jesteś prawdomówny”. 189.On
rzekł: „Pan mój najlepiej wie, co czynicie”. 190.Tak zatem
odrzucili go. Potem kara dnia przytłaczającego mroku spadła na
nich. Była to rzeczywiście kara strasznego dnia. 191.W tym,
zaprawdę zawarty jest Znak, lecz większość z nich nie wierzy.
192.I, zaiste, Pan twój – On jest Potężny, Litościwy. 193.Zaprawdę,
ten Koran jest objawieniem od Pana wszystkich światów. 194.Duch,
wierny swemu zadaniu, zstąpił wraz z nim 195.Do twego serca, abyś
ostrzegał 196.w jasnym i zrozumiałym języku arabskim.
197.niechybnie wspomina się o tym w Pismach poprzednich ludów.
198.I czy nie jest to dla nich wystarczający Znak, aby uczeni
spośród Dzieci Izraela o tym wiedzieli? 199.Gdybyśmy zesłali go do
kogoś, kto nie jest Arabem, 200.A on przeczytałby go im, nigdy nie
uwierzyliby weń. 201.Tak zatem uczyniliśmy, że niewiara wkroczyła
do serc ludzi grzesznych. 202.Nie uwierzą weń aż nie ujrzą żałosnej
kary, 203.Która spadnie na nich niespodziewanie, podczas gdy oni
nie będą jej świadomi. 204.I powiedzą: „Czy będzie nam udzielona
zwłoka?” 206.Co? Czy próbują przyśpieszyć Naszą karę? 206.Jak ty
uważasz, czy jeśli pozwolimy im cieszyć się dobrymi rzeczami tego
świata przez wiele lat, 207.A potem spadnie na nich kara, jaka im
obiecano, 208.To na cóż zda im się to, czym pozwolono im się
cieszyć? 209.Nigdy nie zniszczyliśmy żadnego miasta, aby nie było
wcześniej ostrzeżone. 210.Aby zostali napomnieni, a My nie jesteśmy
niesprawiedliwi. 211.i źli nie sprowadzili go, 212.To bowiem do
nich ani nie pasuje, ani nie mają mocy stworzenia go. 213.Zaiste,
oni pozbawieni są możliwości słuchania Słowa Bożego. 214.Dlatego
nie zwracaj się do żadnego innego boga poza Allachem, abyś nie stał
się jednym z tych, którzy są ukarani, 215.I ostrzegaj swoich
najbliższych, 216.I opuszczaj swoje skrzydło litości wobec
wiernych, którzy za tobą idą. 217.Potem, jeśli nie będą ci
posłuszni, powiedz: „Wypieram się wszelkich związków z tym, co
czynicie”. 218.i zaufaj Potężnemu, Litościwemu, 219.Który widzi
cię, kiedy stoisz w Modlitwie, 220.I który widzi twe ruchy wśród
tych, którzy padają na twarz przed Allachem. 221.On rzeczywiście
jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 222.Czy mam was
poinformować, na kogo zstępują źli? 223.Oni zstępują na każdego
kłamliwego grzesznika. 224.Ci wytężają swe uszy w stronę nieba, a
większość z nich to kłamcy. 225.A jeśli chodzi o poetów – to ci,
którzy się mylą, idą za nimi. 226.Czy nie widzisz, jak bezcelowo
wędrują po każdej dolinie 227.Oraz że mówią to, czego nie czynią?
228.Z wyjątkiem tych, którzy wierzą i spełniają sprawiedliwe
uczynki, dobrze pamiętają o Allachu i sami siebie bronią po tym,
jak zostaną skrzywdzeni. Grzesznicy zaś dowiedzą się wkrótce, do
jakiego miejsca powrotu powrócą.
27. AL-NAML
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Tā Sīn. Oto wersety Koranu i oświecającej Księgi. 3.Przewodnictwo
i dobra nowina dla tych, którzy wierzą, 4.Którzy przestrzegają
Modlitwy i płacą Zakāt oraz mocno wierzą w Życie Przyszłe. 5.Jeżeli
chodzi o tych, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe, uczyniliśmy, iż
ich uczynki wydają się im piękne, więc błądzą jak ślepi. 6.Oto ci,
którzy cierpieć będą męki i to oni właśnie będą najbardziej
przegrani w Życiu Przyszłym. 7.Zaprawdę, ty otrzymujesz Koran od
Jedynego Mądrego, wszechwiedzącego. 8.Przypomnij sobie, kiedy
Mojżesz rzekł do swej rodziny: „Widzę jakiś ogień. Przyniosę wam
stamtąd pewne bardzo ważne wieści lub też przyniosę wam płonącą
głownie, abyście się rozgrzali”. 9.A kiedy przybył doń, zawołał do
niego głos: „Błogosławiony ten, kto jest w ogniu, jaki i ci, którzy
są dokoła niego oraz niechaj wychwalany będzie Allach, Pan światów.
10.”O Mojżeszu, zaprawdę, Ja jestem Allach, Potężny, Mądry.
11.”Rzuć swą laskę”. A kiedy ten zobaczył, że porusza się ona jak
wąż, odwrócił się cofając i nie patrzył za siebie, na co My
powiedzieliśmy: „O Mojżeszu, nie obawiaj się. Zaprawdę, Ja jestem
tym Jednym, w którego obecności Posłańcy nie muszą się bać.
12.”Jeżeli chodzi o tych, którzy dopuszczają się zła, a potem
zamiast zła przyjmują dobro, wobec nich jestem rzeczywiście
Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 13.Włóż dłoń w swój brzuch, a
wyjmiesz ją zeń białą bez szkody. Ten jest wśród dziewięciu Znaków
dla Faraona i jego ludu, albowiem jest to lud buntowniczy”.
14.Kiedy jednak Nasze dające wzrok Znaki otrzymali, rzekli: „Oto
prawdziwa magia”. 15.I odrzucili je w grzechu i arogancji, podczas
gdy ich dusze przekonane były o ich prawdzie. Spójrz zatem, jakże
zły był koniec tych, których działanie pełne było zepsucia!
16.Daliśmy wiedzę Dawidowi i Salomonowi, a oni rzekli: „Wszelka
chwała należy się Allachowi, który wyniósł nas ponad wielu spośród
Jego sług”. 17.Salomon był dziedzicem Dawida. Rzekł: „O wy, ludzie,
nauczeni zostaliśmy języka ptaków oraz mieliśmy wszystkie potrzebne
rzeczy, jakimi nas obdarowano. Oto rzeczywiście jawna łaska Boża”.
18.I zebrano przed Salomonem wszystkie jego zastępy jinn, ludzi i
ptaków i ustawiono ich w oddzielnych grupach. 19.I kiedy przybyli
do Doliny Al-Naml, pewna niewiasta Namlicka powiedziała: „O wy,
ludu Naml, wejdźcie do swych domostw, aby Salomon i jego zastępy
nie roztarły was na proch, albowiem oni nie wiedzą”. 20.Wówczas on
uśmiechnął się, zastanawiając się nad jej słowami, i rzekł: „Panie
mój, daj mi, abym mógł być wdzięczny za Twą łaskę, którą obdarzyłeś
mnie i moich rodziców, jak i bym spełniał takie dobre uczynki,
które będą podobać się Tobie oraz pozwól, dzięki Twej litości, abym
był jednym z Twoich sprawiedliwych sług”. 21.i dokonał on przeglądu
ptaków i rzekł:” „Jak to się stało, że nie widzę Hudhuda? Czy
umyślnie nie jest on tutaj obecny? 22.”Z pewnością dam mu srogą
karę lub zabiję go, chyba że przedstawi mi zrozumiały powód swej
nieobecności. 23.I nie trwało długo zanim przybył Hudhud i rzekł:
„Nabyłem wiedzę o tym, o czym ty nie masz pojęcia. Przybywam do
ciebie z Szaby z pewnymi wiadomościami. 24.”Stwierdziłem, że ludem
tym rządzi niewiasta oraz że otrzymała każdą potrzebna rzecz oraz
ma potężny tron. 25.”Stwierdziłem, że ona i jej lud czczą słońce
zamiast Allacha, a Szatan uczynił, iż ich postępki wydają się im
piękne, powstrzymując ich w ten sposób przed znalezieniem właściwej
drogi, przez co nie są oni właściwie prowadzeni. 26.”I upierają
się, że nie będą czcić Allacha, podczas gdy On jest Tym, który
ujawnia to, co jest ukryte w niebiosach i na ziemi oraz który zna
to, co ukrywacie oraz co ujawniacie ze swych planów. 27.”Allachu!
Nie ma boga poza Tobą, Panem Potężnego Tronu”. 28.Na co Salomon
rzekł: „Sprawdzimy czy mówisz prawdę czy może jesteś kłamcą.
29.”Idź i złóż ten mój list przed nimi. Potem wróć, a zobaczymy
jaka będzie ich odpowiedź”. 30.Królowa powiedziała: „Dowódcy,
dostarczono mi szlachetny list. 31.”Posyła go Salomon, a brzmi on
tak: „W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 32.”Nie bądźcie wobec
mnie butni, lecz przybądźcie do mnie w poddaniu”. 33.Ona rzekła:
„Dowódcy, udzielcie mi rady w mojej sprawie. Nigdy nie podejmuję
żadnej decyzji bez zasięgnięcia waszej rady”. 34.Oni odrzekli:
„Posiadamy wielką siłę i jesteśmy waleczni w bitwie, lecz wszak to
ty masz rozkazywać, a więc rozważ to, co rozkażesz”. 35.Ona rzekła:
„Zaiste, królowie, kiedy wkraczają do jakiegoś kraju, plądrują go,
a największych jego ludzi zamieniają w najmniejszych. Tak zawsze
czynią”. 36.”Ja jednak zamierzam posłać im dar i zaczekać na ich
odpowiedź, jaką przyniosą wysłannicy”. 37.Kiedy zatem wysłannicy
królowej przybyli do Salomona, ten rzekł: „Czy sądzicie, że
pomożecie mi waszym bogactwem? Wszak to, co dał mi Allach, jest
lepsze niż to, co wy mi dajecie. Nie, pysznijcie się swoim darem.
38.”Wracajcie do nich, albowiem my z pewnością do nich przybędziemy
z takimi zastępami, przeciwko którym nie znajdą oporu, i wyrzucimy
ich z kraju pogardzonych, a będą poniżeni”. 39.Ten rzekł: „o
szlachetni, który z was przyniesie mi jej tron zanim przybędą do
mnie w poddaniu?” 40.Wielki dowódca spośród jinn powiedział: „Ja ci
go przyniosę zanim rozbijesz obozowisko. Rzeczywiście jestem dość
silny, by tego dokonać, a i można mi zaufać”. 41.Powiedział jeden,
który posiadał wiedzę o księdze: „Ja ci go przyniosę zanim twój
szlachetny wysłannik do ciebie powróci”. A kiedy ujrzał go przed
sobą, rzekł: „Oto łaska od mego Pana, by mógł wypróbować czy jestem
wdzięczny czy niewdzięczny. Kto bowiem jest wdzięczny, jest
wdzięczny dla dobra swojej własnej duszy. Kto zaś jest
niewdzięczny, to zaiste, Pan mój jest Samowystarczalny,
Miłosierny”. 42.Powiedział: „Uczyńcie tron tak piękny, aby jej
własny wydał się jej zupełnie zwyczajnym, a zobaczymy czy idzie ona
drogą właściwą czy też jest jedną z tych, którzy nie idą drogą
właściwą”. 43.I kiedy przybyła, powiedziano jej: „czy twój tron
podobny jest do tego?” Odrzekła: „Wygląda, jakby był taki sam.
Jednak otrzymaliśmy wiedzę wcześniej i już poddaliśmy się”. 44.A
to, co czciła poza Allachem, powstrzymywało ją przed uwierzeniem,
jako że pochodziła z niewierzącego ludu. 45.Powiedziano jej: „Wejdź
do pałacu”. Kiedy go ujrzała, pomyślała, że jest tam wiele wody,
więc odkryła swe nogi. Salomon powiedział: „Jest to pałac wyłożony
gładko szklanymi płytami”. Ona rzekła: „Panie mój, rzeczywiście
zgrzeszyłam przeciwko mej duszy, więc wraz z Salomonem poddaje się
Allachowi, Panu światów”. 46.I wysłaliśmy do Thamūd ich brata
Sāliha, który rzekł: „Czcijcie Allacha”. Od razu podzielili się na
dwie spierające się z sobą grupy. 47.Powiedział on: „O ludu mój,
dlaczego staracie się przyśpieszyć zło raczej niż dobro? Dlaczego
nie prosicie Allacha o przebaczenie, aby okazano wam litość?” 48.Ci
powiedzieli: „Przepowiadamy zło od ciebie oraz od tych, którzy są z
tobą”. On rzekł: „Prawdziwy powód waszego złego losu jest u
Allacha, wy jednak nie jesteście ludem, który poddawany jest
próbie”. 49.W mieście tym była grupa dziewięciu osób, które siały w
kraju zamęt i nie chciały się zmienić na lepsze. 50.Powiedzieli:
„Przysięgnijcie sobie nawzajem na Allacha, że z pewnością
zaatakujemy w nocy jego i jego rodzinę, potem zaś powiemy do jego
dziedzica: <<Nie byliśmy świadkami zniszczenia jego rodziny,
a niechybnie jesteśmy prawdomówni>>. 51.Oni ułożyli plan oraz
My również ułożyliśmy plan, lecz oni tego nie spostrzegli.
52.Spójrz zatem, jak zły był koniec ich planu! Zaprawdę,
zniszczyliśmy ostatecznie ich oraz ich lud, wszystkich razem. 53.I
tam są ich domy upadłe z powodu ich grzechu. Zaprawdę, w tym
zawarty jest Znak dla ludu, który ma wiedzę. 54.I zbawiliśmy tych,
którzy wierzyli i bali się Boga. 55.I wysłaliśmy Lota jako
Posłańca, kiedy rzekł do swego ludu: „Czy dopuszczacie się ohydy,
widząc? 56.”Co? Zbliżacie się pożądliwie do mężczyzn raczej niż do
niewiast? Nie, w istocie ciemny z was naród”. 57.Jedyną ich
odpowiedzią było to, iż powiedzieli: „Wyrzućcie rodzinę Lota z
naszego miasta. Są to ludzie, którzy chcą pozostawać czyści.
58.Zatem uratowaliśmy jego i jego rodzinę z wyjątkiem jego żony.
Postanowiliśmy, że ona będzie jedną z tych, którzy pozostali w
tyle. 59.I zesłaliśmy na nich deszcz. Zły był deszcz, który spadł
na tych, których ostrzeżono. 60.Powiedz: „Wszelka chwała należy się
Allachowi oraz pokój tym Jego sługom, których On sobie wybrał. Czy
lepszy jest Allach czy też to, co oni z Nim łączą?”
CZĘŚĆ
XX
61.Lub kto stworzył niebiosa i ziemię oraz
kto zesłał wam wodę z nieba, dzięki którym czynimy, iż wzrastają
przepiękne sady? Wy nie zdołaliście uczynić, aby ich drzewa rosły.
Czy przy Allachu jest jakiś bóg? Nie, oni są ludem, który schodzi z
właściwej drogi. 62.lub kto uczynił ziemię miejscem odpoczynku i
umieścił na niej rzeki i potężne góry oraz stworzył przegrodę
pomiędzy dwiema wodami? Czyż jest jakiś bóg z Allachem? Nie,
większość z nich nie wie. 63.Lub kto opowiada na wołanie człowieka
dotkniętego nieszczęściem, kiedy ten zwraca się do Niego, i odsuwa
zło i daje wam spadkobierców na ziemi? Czyż jest jakiś bóg z
Allachem? Małością jest to, nad czym się zastanawiacie. 64.lub kto
prowadzi was w głębiach ciemności po ziemi i morzu oraz kto zsyła
wiatry jako dobra nowinę przed Jego litością? Czyż jest jakiś bóg z
Allachem? Wyniesiony jest Allach ponad to, co oni z Nim łączą.
65.Lub kto daje początek stworzeniu, a potem powtarza je oraz kto
daje wam z nieba i z ziemi? Czyż jest jakiś bóg z Allachem?
Powiedz: „Przedstawcie swój dowód, jeśliście prawdomówni”.
66.Powiedz: „Nikt w niebiosach i na ziemi nie zna niewidzialnego z
wyjątkiem Allacha. Oni jednak nie wiedzą, kiedy będą podniesieni z
martwych”. 67.Nie, ich wiedza dotycząca Życia Przyszłego osiągnęła
już swe granice. Oni raczej w nie wątpią, są raczej wobec niego
ślepi. 68.A ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Co? Kiedy my i nasi
ojcowie staniemy się pyłem, to czy rzeczywiście zostaniemy na nowo
podniesieni do życia? 69.”Z pewnością obiecano nam to przedtem –
nam i naszym ojcom – lecz to nic innego jak tylko opowieści o
dawnych czasach”. 70.Powiedz: „Przemierzcie ziemię i sprawdźcie,
jak zły był koniec grzeszników”. 71.I nie smuć się z ich powodu ani
nie rozpaczaj z powodu tego, co oni knują. 72.I powiadają: „kiedy
obietnica ta zostanie wypełniona, o ile jesteście prawdomówni?”
73.Powiedz: „Być może część tego, co pragnęlibyście przyspieszyć,
jest już tuż za wami”. 74.Istotnie, Pan twój jest miłosierny wobec
ludzkości, lecz większość z nich nie jest wdzięczna. 75.I,
zaprawdę, Pan twój wie, co ukrywają ich piersi, a co ujawniają.
76.I nie ma ani w niebiosach, ani na ziemi niczego ukrytego, co nie
byłoby zapisane w zrozumiałej Księdze. 77.Zaprawdę, ten Koran
wyjaśnia Dzieciom Izraela większość z tego, w czym są poróżnieni.
78.I, zaprawdę, jest on przewodnictwem i łaską dla wiernych.
79.Zaprawdę, twój Pan rozsądzi pomiędzy nimi zgodnie ze Swoim
sądem, a jest On Potężny, Wszechwiedzący. 80.Zatem zaufaj
Allachowi. Istotnie, ty wspierasz się na wyraźnej prawdzie.
81.Zaprawdę, nie potrafisz uczynić, by zmarły usłyszał, ani nie
potrafisz uczynić, by głuchy usłyszał wołanie, kiedy oni odchodzą,
odwracając się plecami. 82.I nie potrafisz wyprowadzić ślepych z
ich błędu. Ty możesz uczynić, że usłyszą wyłącznie ci, którzy
wierzą w Nasze Znaki, więc podporządkowują się. 83.I kiedy zapadnie
wyrok przeciwko nim, wyprowadzimy im z ziemi owada, który ich
ukąsi, albowiem lud nie uwierzył w Nasze Znaki. 84.I przypomnij im
dzień, kiedy zbierzemy razem spośród każdego ludu część tych,
którzy odrzucili Nasze Znaki, i będą podzieleni na oddzielne grupy.
85.Wówczas, kiedy przybędą, On powie: „Czy odrzuciliście Moje
Znaki, podczas gdy nie mieliście o nich pełnej wiedzy? Lub cóż to
takiego było, co względem nich czyniliście?” 86.I zapadnie
przeciwko nim wyrok, albowiem grzeszyli, i będą pozbawieni mowy.
87.Czyż oni nie widzą, że stworzyliśmy noc, aby mogli podczas niej
odpoczywać, jak i dzień dający wzrok? Zaprawdę, w tym zawarte są
Znaki dla ludu, który wierzy. 88.I przywołaj sobie na myśl dzień,
kiedy odezwie się dźwięk trąby i kiedy każdy, kto jest w
niebiosach, oraz każdy, kto jest na ziemi napełni się strachem z
wyjątkiem tego, w którym Allach znajduje upodobanie. I wszyscy
przybędą do Niego w pokorze. 89.I widzisz góry, które uważasz za
mocno posadowione, jak przemijają tak samo jak przemijają chmury –
dzieło Allacha, który wszystko uczynił doskonałym. Zaprawdę, On
jest w pełni świadom tego, co czynicie. 90.Jeżeli kto spełnia dobre
uczynki, ten będzie miał lepszą niż to nagrodę i ten wolny będzie
od strachu tego właśnie dnia. 91.Ci zaś, którzy czynią zło, zostaną
wrzuceni na twarze w Ogień. I zostanie im powiedziane: „Czyż nie
zostaliście nagrodzeni za to, co czyniliście?” 92.powiedz:
„nakazano mi tylko, bym służył Panu tego Miasta, które On uczynił
Świętym, wszak do Niego należą wszystkie rzeczy. I nakazano mi,
abym był jednym z tych, którzy podporządkowują się Bogu, 93.”Jak i
bym recytował Koran”. Zatem jeżeli kto idzie za przewodnictwem, ten
idzie za nim wyłącznie dla dobra swojej własnej duszy. A jeśli
chodzi o tego, który zbacza z drogi powiedz: „Ja tylko jestem tym,
który ostrzega”. 94.I powiedz: „Wszelka chwała należy się
Allachowi. On wkrótce wskaże wam swoje Znaki, a wy je poznacie”.
Twój Pan nie jest nieświadom tego, co czynicie.
28. AL-QASAS
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Tā Sīn Mīm. 3.Oto wersety zrozumiałej Księgi. 4.Przedstawiamy ci
prawdziwy opis Mojżesza i Faraona dla korzyści ludu, który wierzy.
5.Zaprawdę, Faraon postępował na ziemi wyniośle i podzielił jej lud
na części. Próbował osłabić jedną jego część, zabijając jego synów,
a pozostawiając przy życiu niewiasty. Był on niechybnie jednym z
intrygantów. 6.I My zapragnęliśmy okazać łaskę tym, którzy na ziemi
uważani byli za słabych oraz uczynić ich dziedzicami Naszych łask
7.Oraz mocno posadowić ich na ziemi, jak i uczynić, by Faraon,
Hāmān oraz jego zastępy ujrzeli przez nich to, czego się obawiali.
8.I pokierowaliśmy matką Mojżesza dzięki objawieniu: „Karm go
piersią, a kiedy będziesz się o niego bać, wrzuć go do rzeki i nie
obawiaj się ani nie żałuj, albowiem My oddamy ci go oraz uczynimy
go jednym z Posłańców”. 9.Ta uczyniła tak i ktoś ze świty Faraona
znalazł go, tak że stał się on dla nich źródłem smutku oraz
wrogiem. Zaprawdę, Faraon, Hāmān oraz ich zastępy byli
grzesznikami. 10.A żona Faraona rzekła: „On będzie radością dla
mnie i dla ciebie. Nie zabijaj go. Być może okaże się on dla nas
pożyteczny albo może weźmiemy go sobie za syna”. A nie znali
Naszego celu. 11.Serce matki Mojżesza uwolniło się od niepokoju.
Prawie ujawniła swoją tożsamość, gdybyśmy nie wzmocnili jej serca,
aby była jedną z mocno wierzących. 12.I powiedziała do jego
siostry: „Idź za nim”. Tak zatem obserwowała go z daleka, a oni nie
byli tego świadomi. 13.I My postanowiliśmy już, że on odrzuci
mamki, więc ona rzekła: „Czy mam was pokierować do ludzi domu,
którzy wam go przyniosą i będą mu szczerze dobrze życzyć?” 14.W ten
sposób oddaliśmy go jego matce, aby jej wzrok się rozweselił i żeby
nie smuciła się, jak i by wiedziała, że obietnica Allacha jest
prawdziwa. Jednakże większość ludzi nie wie. 15.I kiedy osiągnął on
wiek pełnej siły i dojrzałość, obdarowaliśmy go mądrością i wiedzą.
W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro. 16.Pewnego dnia
wszedł on do miasta w takim czasie, kiedy jego mieszkańcy byli w
stanie nieuwagi. Znalazł tam dwóch mężczyzn walczących – jeden z
jego własnej grupy, a drugi spośród jego wrogów. Ten, który był
spośród jego grupy, wołał go na pomoc przeciwko temu, który był
spośród jego wrogów. Zatem Mojżesz uderzył tego ostatniego pięścią
i w ten sposób zabił go. Wówczas Mojżesz rzekł: „Oto dzieło
Szatana. On rzeczywiście jest wrogiem, jawnym zwodzicielem”.
17.Powiedział: „Panie mój, zgrzeszyłem przeciwko mojej własnej
duszy, więc przebacz mi”. Zatem Pan przebaczył mu – jest bowiem
Najbardziej Przebaczający, wiecznie Litościwy. 18.Rzekł on: „Panie
mój, z powodu łaski, jaką mnie obdarowałeś, nigdy nie będę pomagał
winnym”. 19.Poranek zastał go w mieście pełnego obaw, będącego na
baczności. I oto ten, który prosił go o pomoc poprzedniego dnia raz
jeszcze zwrócił się doń o pomoc. Mojżesz powiedział mu: „Zaprawdę,
Tyś rzeczywiście jest człowiekiem błądzącym”. 20.I kiedy postanowił
pochwycić człowieka, który był wrogiem ich obu, ten rzekł: „O
Mojżeszu, czy zamierzasz zabić mnie tak samo jak zabiłeś tego
człowieka wczoraj? Pragniesz być tyranem w tym kraju, a nie chcesz
być czyniącym pokój”. 21.I przybył człowiek z odległej części
miasta, biegnąc. I rzekł: „O Mojżeszu, prawdziwie przywódcy
naradzają się wspólnie przeciwko tobie, by cię zabić. Dlatego
uciekaj. Zaiste, ja dobrze tobie życzę”. 22.Zatem odszedł on
stamtąd, pełen obaw i rozwagi. Powiedział: „Panie mój, uwolnij mnie
od niesprawiedliwych ludzi”. 23.A kiedy zwrócił swe oblicze w
stronę Madianu, rzekł: „Mam nadzieję, że Pan mój poprowadzi mnie ku
właściwej drodze”. 24.Kiedy przybył do wód Madianu, spotkał tam
grupę mężczyzn, pojących swe stada. A obok nich zauważył dwie
niewiasty, jak powstrzymywały swe stada w tyle. Powiedział: „Na
czym polega wasz kłopot?” One rzekły: „Nie możemy napoić naszych
stad aż pasterze odejdą ze swymi stadami, a ojciec nasz jest bardzo
starym człowiekiem”. 25.Zatem on napoił ich stada za nie. Potem
oddalił się w cień i rzekł: „Panie mój, potrzebuję wszelkiego
dobra, jakim Ty możesz mnie obdarować”. 26.A jedna z dwóch niewiast
podeszła do niego lękliwie. Powiedziała: „Mój ojciec wzywa cię, by
móc cię wynagrodzić za to, że napoiłeś nasze stada”. Kiedy zatem
przybył do niego i opowiedział mu, ten rzekł: „Nie obawiaj się,
uciekłeś od niesprawiedliwych ludzi”. 27.Jedna z dwóch niewiast
powiedziała: „O ojcze mój, weź go do swej służby, albowiem
najlepszym człowiekiem, jakiego możesz zatrudnić, jest ten, który
jest silny i godny zaufania”. 28.Ich ojciec rzekł do Mojżesza:
„Zamierzam oddać ci za żonę jedną z tych oto dwóch moich córek pod
warunkiem, że pozostaniesz w mojej służbie przez osiem lat. Jeśli
jednak pozostaniesz przez dziesięć lat, będzie tak z twojej własnej
woli. I nie będę obarczał cię nadmiernym ciężarem. Jeżeli Allach
tego zechce, stwierdzisz, że jestem jednym ze sprawiedliwych”.
29.Mojżesz rzekł: „To postanowione pomiędzy mną i tobą.
Któregokolwiek z tych terminów dotrzymam, nie będzie dla mnie
żadnej niesprawiedliwości. Allach wszak zważa na to, co mówimy”.
30.I kiedy Mojżesz dopełnił terminu, wybrał się ze swoja rodziną i
spostrzegł ogień w kierunku Góry. Rzekł do swej rodziny:
„Zaczekajcie, widzę ogień. Być może przyniosę wam stamtąd jakieś
ważne wiadomości lub płonącą żagiew, byście mogli się przy niej
ogrzać”. 31.I kiedy przybył doń, zawołał do niego jakiś głos z
prawej strony Doliny, w miejscu błogosławionym, z drzewa: „O
Mojżeszu, zaprawdę, Ja jestem Allach, Pan światów. 32.”Rzuć swoją
laskę”. I kiedy zobaczył, że porusza się ona jakby była wężem,
odwrócił się w obawie i nie patrzył za siebie. „O Mojżeszu”, rzekł
głos, „Podejdź i nie obawiaj się. Zaiste, jesteś jednym z tych,
którzy są bezpieczni. 33.”Włóż swą rękę w swoją pierś, a wyjmiesz
ją białą bez żadnych złych rezultatów, a przybliż tę rękę do
siebie, aby uspokoić swój strach. Powyższe będą dwoma dowodami od
twego Pana dla Faraona i jego dowódców. Zaiste, są oni ludem
zbuntowanym”. 34.Mojżesz rzekł: „Panie mój, zabiłem człowieka,
jednego z nich, i obawiam się, że oni zabija mnie. 35.”A mój brat,
Aaron, on jest płynniejszy w mowie niż ja. Dlatego poślij go ze mną
jako pomocnika, aby dawał świadectwo mojej prawdzie. Obawiam się,
że fałszywie mnie oskarżą”. 36.Bóg rzekł: „Wzmocnimy twe ramię
twoim bratem oraz damy siłę wam obu, tak że oni was nie dosięgną.
Idźcie zatem wraz z Naszymi Znakami. Wy dwaj oraz ci, którzy idą z
wami, zwyciężycie”. 37.i kiedy Mojżesz przybył do nich z Naszymi
wyraźnymi Znakami, oni rzekli: „To nic innego jak tylko wymyślone
czary, wszak nigdy nie słyszeliśmy czegoś podobnego wśród naszych
praojców”. 38.Mojżesz rzekł: „Mój Pan wie najlepiej, kim jest ten,
który niesie przewodnictwo od Niego i do którego będzie należeć
nagroda ostatecznego mieszkania. Zaprawdę, grzesznikom nigdy nie
wiedzie się dobrze”. 39.Faraon zaś rzekł: „O dowódcy, nie znam
żadnego innego boga dla was poza mną samym. Zatem wypalcie mi
gliniane cegły, O Hāmānie, i wybudujcie mi wieżę, abym mógł,
wszedłszy na nią, spojrzeć na Boga Mojżesza, albowiem sądzę, że on
jest kłamcą”. 40.I on oraz jego zastępy postępowały butnie w kraju
bez usprawiedliwienia. I myśleli, że nigdy nie będą na powrót
sprowadzeni do Mnie. 41.Pochwyciliśmy więc jego i jego wojska i
wrzuciliśmy w morze. Spójrz zatem jak zły był koniec grzeszników!
42.I uczyniliśmy ich przywódcami, którzy nawoływali ludzi do Ognia,
lecz w Dniu Zmartwychwstania nie będzie im udzielona pomoc. 43.I
uczyniliśmy, że szła za nimi klątwa na tym świecie, w Dniu
Zmartwychwstania zaś znajdą się wśród tych, którzy pozbawieni są
wszelkiego dobra. 44.I daliśmy Mojżeszowi Księgę, po tym jak
zniszczyliśmy wcześniejsze pokolenia, jako źródło oświecenia dla
ludzi oraz jako przewodnictwo i łaskę, aby się zastanawiali. 45.Ty
nie byłeś po zachodniej stronie Góry, kiedy My przekazaliśmy
Mojżeszowi sprawę Proroctwa, ani też nie byłeś jednym ze świadków.
46.Jednak daliśmy życie pokoleniom po Mojżeszu, a życie zostało im
przedłużone. Ty nie byłeś mieszkańcem pośród ludu Madianu,
przedstawiającym im Nasze Znaki. To My wysyłamy Posłańców. 47.I ty
nie byłeś na zboczu Góry wraz z Mojżeszem, kiedy My wezwaliśmy go i
objawiliśmy mu Nasze proroctwo dotyczące ciebie. Jednak wysłaliśmy
ciebie jako łaskę od twego Pana, abyś ostrzegł ludzi, do których
nie przychodzi nikt, kto mógłby ich ostrzec przed tobą, by byli
rozważni. 48.I gdyby nie to, że – gdyby spadło na nich nieszczęście
z powodu tego, co wysłały przed nimi ich prawe ręce –
powiedzieliby: „Panie nasz, dlaczego nie wysłałeś do nas Posłańca,
abyśmy poszli za twymi przykazaniami i stali się wiernymi?” Nie
powinniśmy wysyłać ciebie jako Posłańca. 49.Lecz teraz, skoro
otrzymali prawdę od Nas, powiadają: „Dlaczego on nie otrzymał tego,
co dano Mojżeszowi?” Czyż nie odrzucili tego, co było dane przedtem
Mojżeszowi? Powiedzieli: „Aaron i Mojżesz są tylko dwoma
czarownikami, którzy wzajemnie się popierają”. I powiadają:
„Odrzucamy twierdzenie ich obu”. 50.Powiedz: „Przynieście zatem
Księgę od Allacha, która będzie lepszym przewodnikiem niż te dwie
Księgi – Tora i Koran – abym mógł za nią pójść, jeśli jesteście
prawdomówni”. 51.Jeśli jednak nie odpowiedzą ci, wiedz, że idą oni
wyłącznie za swoimi przyziemnymi pragnieniami. Któż bowiem bardziej
się myli niż ten, kto idzie za swymi przyziemnymi pragnieniami beż
żadnego przewodnictwa od Allacha. Zaprawdę, Allach nie prowadzi
ludu grzeszników. 52.I rzeczywiście stale wysyłaliśmy im
objawienie, aby zostali napomnieni. 53.Ci, którym daliśmy Księgę
przed Koranem – oni w nią uwierzyli. 54.A kiedy jest im recytowana,
powiadają: „Wierzymy w nią. Zaprawdę, jest to prawda od naszego
Pana. Rzeczywiście, nawet przedtem poddawaliśmy się jej naukom”.
55.Ci otrzymują swoją nagrodę po dwakroć, albowiem oni byli
wytrwali i odrzucają zło z pomocą dobra, jak i wydają z tego, co My
im daliśmy. 56.”I kiedy słyszą czcze gadanie, odwracają się i
powiadają: <<Dla nas są nasze dzieła, a dla was wasze. Pokój
z wami. Nie interesują nas nieświadomi>>”. 57.Zaiste, nie
możesz prowadzić każdego, kogo miłujesz. Allach jednak prowadzi
każdego, kogo zechce, a zna On najlepiej tych, którzy chcą przyjąć
przewodnictwo. 58.I powiadają: „Gdybyśmy mieli iść wraz z tobą za
przewodnictwem, oderwani zostalibyśmy od naszego kraju”. Powiedz
im: „Czy nie ustanowiliśmy dla nich bezpiecznego sanktuarium, do
którego przynoszone są owoce wszystkich rzeczy jako zaopatrzenie od
Nas?” Lecz większość z niech nie wie. 59.Ileż miast zniszczyliśmy,
które unosiły się radością ze swego łatwego i dostatniego życia!
Oto ich mieszkania, które po nich niewiele były zamieszkałe. I to
My staliśmy się ich spadkobiercami. 60.A Pan twój nigdy nie
zniszczyłby żadnego miasta, gdyby wcześniej w mieście-matce nie
powołał Posłańca, przedstawiającego im Nasze Znaki. I nie
niszczylibyśmy miast, gdyby ich mieszkańcy nie byli grzesznikami.
61.I jeśli otrzymujecie cokolwiek, jest to wyłącznie tymczasową
radością życia doczesnego i jego ozdobą. To jednak, co jest u
Allacha, jest lepsze i trwalsze. Czy zatem nie zrozumiecie? 62.Czy
zatem ten, któremu daliśmy dobra obietnicę – a doczeka jej
wypełnienia – jest podobny do tego, któremu daliśmy wyłącznie dobre
rzeczy tego życia, a potem w Dniu Zmartwychwstania znajdzie się
wśród tych, którzy sprowadzeni będą przed obliczę Boga, by
wytłumaczyć się ze swych uczynków? 63.Tego dnia On zawoła do nich i
powie: „Gdzież są ci, których uważaliście za Moich pomocników?
64.Wtedy ci, przeciwko którym zapadnie wyrok kary, powiedzą: „Panie
nasz, oto ci, których sprowadziliśmy z drogi. Sprowadziliśmy ich z
drogi tak samo, jak sami zostaliśmy z niej sprowadzeni. Teraz
odcinamy się od nich i zwracamy się ku Tobie. To nie my jesteśmy
tymi, których oni czcili”. 65.I zostanie powiedziane bałwochwalcom:
„Teraz zwróćcie się do swych nibypartnerów”. I oni zwrócą się do
nich, ci jednak nie odpowiedzą im. I ujrzą karę i będą żałować, że
nie szli za przewodnictwem. 66.Tego dnia Allach zawoła do nich i
powie: „Jaką odpowiedź daliście Posłańcom?” 67.Wówczas wszystkie
tłumaczenia staną się dla nich niejasne tego dnia, a nawet nie będą
wzajemnie zadawać sobie pytań. 68.Lecz ten, kto okaże skruchę,
uwierzy i będzie spełniał sprawiedliwe uczynki, być może on
znajdzie się wśród tych, którzy cieszyć się będą powodzeniem.
69.Pan twój tworzy to, co zapragnie, jak i wybiera tego, kogo
zechce. Nie ich sprawą jest dokonywanie wyboru. Niechaj wysławiany
będzie Allach. On jest wysoko ponad wszystkim tym, co oni z Nim
łączą. 70.Pan twój wie, co ukrywają ich piersi, a co ujawniają.
71.I On jest Allachem – nie ma boga poza Nim. Do Niego należy
wszelka chwała na początku, jak i w Życiu Przyszłym. Jego jest
Królestwo i do Niego wszyscy będą zawróceni. 72.Powiedz:
„Powiedzcie mi, gdyby Allach uczynił nad wami trwałą noc aż po
Dzień Zmartwychwstania, to jaki jest bóg inny niż Allach, który
mógłby dać wam światło? Czy zatem nie zastanowicie się?”
73.Powiedz: „Powiedzcie mi, gdyby Allach uczynił nad wami trwały
dzień aż po Dzień Zmartwychwstania, to jaki jest bóg inny niż
Allach, który mógłby dać wam noc, podczas której moglibyście
odpoczywać? Czyż zatem nie zauważacie?” 74.I ze swej łaski uczynił
On noc i dzień, abyście mogli wtedy odpoczywać oraz byście
poszukiwali Jego szczodrości, jak i byli wdzięczni. 75.I w dniu tym
On zawoła do nich i powie: „Gdzież są ci, których uważaliście za
Moich pomocników?” 76.I z każdego ludu weźmiemy świadka i powiemy:
„Pokażcie swój dowód”. Wtedy dowiedzą się, że prawda należy
wyłącznie do Allacha. To zaś, co zwykli byli wymyślać, całe będzie
dla nich stracone. 77.Zaprawdę, Korach pochodził z ludu Mojżesza,
lecz postępował wobec niego jak tyran. I daliśmy mu skarbce
nagromadzonego bogactwa w takiej ilości, że klucze do nich
przeważyłyby grupę silnych mężczyzn. Kiedy jego lud rzekł doń: „Nie
unoś się – zaiste, Allach nie miłuje tych, którzy się pysznią.
78.”W tym, czym obdarował cię Allach, szukaj Domu Życia Przyszłego,
a nie zaniedbuj swego losu na tym świecie. Czyń dobro innym, jak i
Allach uczynił dobro tobie. I nie staraj się siać zamętu w kraju.
Zaprawdę, Allach nie miłuje tych, którzy sieją zamęt”. 79.On rzekł:
„Wszystko to zostało mi dane z powodu wiedzy, jaką posiadam”. Czyż
on nie wiedział, że Allach zniszczył przed nim całe pokolenia,
które były od niego potężniejsze i bogatsze? Winnych nie poprosi
się, aby przedstawili wyjaśnienie ich grzechów. 80.Ruszył zatem
przed swym ludem w całym swoim przepychu. Ci, którzy spragnieni
byli życia tego świata, powiedzieli: „Gdybyśmy tak mieli to, co
dano Korachowi! Zaiste, on jest panem wielkiej fortuny”. 81.Jednak
ci, którzy otrzymali wiedzę, powiedzieli: „Biada wam, nagroda
Allacha jest lepsza dla tych, którzy wierzą i spełniają dobre
uczynki. Ona nie zostanie przyznana nikomu z wyjątkiem tych, którzy
są wytrwali”. 82.Wtedy uczyniliśmy, że ziemia pochłonęła jego i
jego mieszkanie. A nie miał nikogo, kto mógłby pomóc mu przeciwko
Allachowi, jak i nie był jednym z tych, którzy mogliby sami siebie
obronić. 83.Ci zaś, którzy poprzedniego dnia zazdrościli mu jego
pozycji, zaczęli mówić: „Zgiń! Allach rzeczywiście jest tym, który
powiększa dobra tych swoich sług, których zapragnie, jak i
pomniejsza tym, którym zechce. Gdyby Allach nie był dla nas
miłosierny, uczyniłby, że pochłonęłaby także i nas. Oh!
Niewdzięcznym nigdy nie wiedzie się dobrze”. 84.Oto Dom Życia
Przyszłego. Dajemy go tym, którzy nie szukają wyniesienia siebie
samych na ziemi ani zepsucia. Dobry zaś koniec jest dla
sprawiedliwych. 85.Ten, kto spełnia dobry uczynek, otrzyma nagrodę
lepszą od niego. A jeśli chodzi o tego, który dopuszcza się zła –
Ci, którzy czynią złe postępki, nie będą nagrodzeni inaczej jak
tylko zgodnie z tym, co czynili. 86.Ten, który naukę Koranu uczynił
obowiązującą ciebie, z pewnością sprowadzi cię na powrót do
wyznaczonego dla ciebie miejsca powrotu. Powiedz: „Pan mój
najlepiej zna tego, który przyniósł przewodnictwo, jak i tego, kto
jest wyraźnie w błędzie”. 87.Tyś nigdy nie oczekiwał, że będzie ci
objawiona Księga, lecz jest to łaska od twego Pana, więc nigdy nie
bądź pomocnikiem niewiernych. 88.I nie pozwól, aby odwrócili cię
oni od Znaków Allacha po tym, jak zostały ci zesłane. Nawołuj
ludzkość do twego Pana i nie bądź jednym z tych, którzy przypisują
Mu partnerów. 89.I nie zwracaj się do żadnego innego boga poza
Allachem. Nie ma boga poza Nim. Wszystko zginie tylko nie On. Do
Niego należy sąd i do Niego wy wszyscy zostaniecie na powrót
sprowadzeni.
29. AL-‘ANKABŪT
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga Miłosiernego, Litościwego.
2.Alif Lām Mīm. 3.Czy ludzie sądzą, że będą pozostawieni samym
sobie, ponieważ mawiają: „Wierzymy” oraz że nie będą poddani
próbie? 4.Wypróbowaliśmy wszak tych, którzy byli przed nimi. Zatem
Allach z pewnością będzie wiedział, którzy są prawdomówni, jak i
będzie z pewnością wiedział, którzy są kłamcami. 5.Albo czy ci,
którzy dopuszczają się złych uczynków, wyobrażają sobie, że uciekną
przed Nami? O, jakże błędnie sądzą! 6.Jeśli kto ma nadzieję spotkać
Allacha, niechaj będzie na to przygotowany, albowiem wyznaczony
czas Allacha niechybnie zbliża się. A jest On Wszystkosłyszący,
Wszechwiedzący. 7.Jeżeli kto dokłada starań, dokłada starań
wyłącznie dla swojej własnej duszy. Zaprawdę, Allach jest
Niezależny od wszystkich swoich stworzeń. 8.Jeżeli chodzi o tych,
którzy wierzą i spełniają sprawiedliwe uczynki, od nich niechybnie
odsuniemy ich zło i niechybnie damy im najlepszą nagrodę za ich
dzieła. 9.I zachęcamy ludzi do uprzejmości wobec rodziców, jeśli
jednak będą się z tobą spierać, byś przypisywał Mnie to, o czym oni
nie mają żadnego pojęcia, wtedy nie bądź im posłuszny. Do Mnie
nastąpi twój powrót i opowiem ci o tym, co czyniłeś. 10.Tych zaś,
którzy wierzą i spełniają sprawiedliwe uczynki – ich niechybnie
dopuścimy do towarzystwa sprawiedliwych. 11.Wsród ludzi są tacy,
którzy powiadają: „Wierzymy w Allacha”. Jednak kiedy maja cierpieć
dla sprawy Allacha, uważają prześladowania ze strony innych ludzi
za karę od Allacha. A jeśli nadejdzie od twego Pana pomoc, z całą
pewnością mawiają: „Oczywiście, byliśmy z wami”. Czyż Allach nie
jest najbardziej świadom tego, co znajduje się w piersiach Jego
stworzeń? 12.Allach niechybnie wskaże tych, którzy wierzą, jak i
niechybnie wyróżni On hipokrytów spośród wierzących. 13.A ci,
którzy nie wierzą, powiadają do tych, którzy wierzą: „Idźcie naszą
drogą, a my z pewnością będziemy dźwigać brzemię ich grzechów”.
Oni, zaiste, są kłamcami. 14.Oni jednak z pewnością dźwigać będą
swoje własne brzemiona, jak i brzemiona inne wraz ze swoimi
własnymi. W Dniu Zmartwychwstania zostaną z pewnością wypytani w
kwestii tego, co wymyślali. 15.My zaś istotnie wysłaliśmy Noego do
jego ludu, a pozostawał wśród nich przez tysiąc lat bez
pięćdziesięciu. Wtedy ogarnął ich Potop, podczas gdy byli
grzesznikami. 16.Lecz My uratowaliśmy jego oraz tych, którzy z nim
byli w Arce. I uczyniliśmy to Znakiem dla wszystkich ludów. 17.I
wysłaliśmy Abrahama, kiedy rzekł do swego ludu: „Czcijcie Allacha i
okazujcie przed Nim bojaźń. Tak jest dla was lepiej, gdybyście
tylko wiedzieli. 18.”Poza Allachem czcicie wyłącznie bożków oraz
zmyślacie kłamstwo. Ci, których czcicie obok Allacha, nie mają
żadnej władzy, by dać wam utrzymanie. Zatem szukajcie utrzymania u
Allacha i czcijcie Go oraz bądźcie Mu wdzięczni, albowiem do Niego
będziecie zawróceni”. 19.A jeśli odrzucicie prawdę, wtedy i
pokolenia przed wami także ją odrzuciły. Posłaniec zaś
odpowiedzialny jest wyłącznie za przekazanie Posłannictwa. 20.Czyż
oni nie widzą, jak Allach daje początek stworzeniu, a potem je
powtarza? To, zaiste, jest dla Allacha łatwe. 21.Powieedz:
„Wybierzcie się w podróż po ziemi i sprawdźcie, jak On dawał
początek stworzeniu. Wtedy Allach stworzy drugie stworzenie.
Zaiste, Allach ma władzę nad wszystkimi rzeczami. 22.”On karze,
kogo zechce, oraz okazuje litość, komu zapragnie. I do Niego
będziecie zawróceni. 23.”I nie jesteście w stanie zniweczyć planów
Allacha na ziemi ani w niebie. Nie macie również ani przyjaciela,
ani pomocnika poza Allachem”. 24.Ci, którzy nie wierzą w Znaki
Allacha oraz spotkanie z Nim – oto ci, którzy nie mają nadziei na
Jego litość. I otrzymają oni żałosną karę. 25.Jedyną odpowiedzią
jego ludu było to, iż powiedzieli: „Zabijcie go albo go spalcie”.
Lecz Allach wybawił go z ognia. W tym, zaiste, zawarty jest Znak
dla ludu, który wierzy. 26.Abraham zaś rzekł: „Zaprawdę, wzięliście
sobie bożków obok Allacha w wzajemnej do siebie miłości w życiu
doczesnym. Lecz potem, w Dniu Zmartwychwstania, wyprzecie się
nawzajem i będziecie się nawzajem przeklinać. A waszym mieszkaniem
będzie Ogień i nie znajdziecie żadnych pomocników”. 27.A Lot
uwierzył w niego, Abraham zaś rzekł: „Uciekam się do mego Pana.
Zaiste, On jest Potężny, Mądry”. 28.i obdarowaliśmy go Izaakiem i
Jakubem oraz umieściliśmy Proroctwo, jak i Księgę pomiędzy jego
potomkami. Daliśmy mu jego nagrodę w tym życiu, a w Życiu Przyszłym
znajdzie się on z pewnością pośród sprawiedliwych. 29.I przypomnij
sobie Lota, kiedy rzekł do swego ludu: „Dopuszczacie się rzeczy
ohydnej, jak jeszcze nikt przed wami tego nie czynił. 30.”Co?
Zbliżacie się do mężczyzn z pożądaniem i dopuszczacie się rabowania
na drodze, jak i oddajecie się obrzydliwości podczas waszych
spotkań?” Lecz jedyną odpowiedzią jego ludu było to, iż
powiedzieli: „Sprowadź na nas karę Allacha, jeżeli mówisz prawdę”.
31.On rzekł: „panie mój, dopomóż mi przeciwko temu niegodziwemu
ludowi”. 32.I kiedy Nasi posłańcy przekazali Abrahamowi nowiny,
powiedzieli: „Nowina jest taka: <<Mamy wkrótce zniszczyć lud
tego miasta. Zaiste, jego lud to grzesznicy>>”. 33.On rzekł:
„Lecz przecież jest tam Lot!” Oni powiedzieli: „Bardzo dobrze
wiemy, kto tam jest. Niechybnie uratujemy go wraz z jego rodziną z
wyjątkiem jego żony, która jest jedną z tych, którzy pozostają w
tyle”. 34.I kiedy Nasi posłańcy przybyli do Lota, ten zasmucił się
z ich powodu i czuł się bezsilny w odniesieniu di nich. I
powiedzieli: „Nie obawiaj się ani nie smuć. My zostaliśmy obarczeni
Bożym Posłannictwem: <<Niechybnie uratujemy ciebie oraz twą
rodzinę z wyjątkiem twojej żony, która jest jedną z tych, co
pozostają w tyle>>”. 35.Oraz „My niechybnie sprowadzimy na
lud tego miasta karę z nieba, albowiem byli oni krnąbrni”. 36.I
pozostawiliśmy z tego wyraźny Znak dla ludu, który rozumie. 37.A do
Madianu posłaliśmy ich brata, Shu’aiba, który rzekł: „O ludu mój,
czcijcie Allacha i pamiętajcie o Dniu Ostatnim, jak i nie
dopuszczajcie się niegodziwości na ziemi, siejąc zamęt”. 38.Oni
jednak nazwali go kłamcą. Ogarnęło ich więc gwałtowne trzęsienie
ziemi i leżeli w swych domach twarzami do ziemi. 39.I zniszczyliśmy
Ād i Thamūd, a jest to dla was oczywiste na podstawie ich miejsc
zamieszkania. Szatan uczynił, iż ich uczynki wydawały się im miłe i
w ten sposób zawrócił ich z właściwej drogi, choć byli
spostrzegawczy. 40.I zniszczyliśmy Koracha i Faraona i Hāmāna. I
choć Mojżesz przybył do nich z wyraźnymi Znakami, oni zachowywali
się butnie w kraju, lecz nie byli w stanie Nas przewyższyć. 41.Tak
zatem każdego z nich ogarnęliśmy z powodu ich grzechu. Spośród nich
byli ci, przeciwko którym wysłaliśmy gwałtowna burzę piaskową;
spośród nich byli ci, których ogarnęło ryczące uderzenie; spośród
nich byli ci, których – jak uczyniliśmy – pochłonęła ziemia;
spośród nich byli i ci, których My zatopiliśmy. Allach nie
skrzywdził ich, lecz to oni sami siebie skrzywdzili. 42.Położenie
tych, którzy biorą sobie pomocników poza Allachem jest podobne do
położenia pająka, który bierze sobie dom. Zaiste, najbardziej
kruchym spośród domów jest dom pająka, gdybyż tylko wiedzieli.
43.Zaprawdę, Allach zna wszystko, do czego zwracają się poza Nim, a
jest On Potężny, Mądry. 44.Oto przypowieści, które przedstawiamy
ludzkości, lecz rozumieją je wyłącznie ci, którzy posiadają wiedzę.
45.Allach stworzył niebiosa i ziemię zgodnie z wymogami mądrości. W
tym, zaiste, zawarty jest Znak dla wierzących.
CZĘŚĆ
XXI
46.Głoś to, co zostało ci objawione z Księgi
i przestrzegaj Modlitwy. Zaiste, Modlitwa powstrzymuje człowieka
przed nieprzyzwoitością i jawnym złem, pamiętanie zaś o Allachu
jest rzeczywiście cnotą największą. Allach wie, co czynicie. 47.I
nie spieraj się z Ludem Księgi, chyba że z pomocą tego, co jest
najlepsze jako argument, a nie sprzeczaj się w ogóle z tymi spośród
nich, którzy są niesprawiedliwi. I powiedz: „Wierzymy w to, co
zostało objawione nam oraz w to, co zostało objawione wam. Albowiem
nasz Bóg i was Bóg to Jeden Bóg i Jemu się oddajemy”. 48.I w
podobny sposób My zesłaliśmy Księgę tobie, zatem ci, którym daliśmy
prawdziwą wiedzę (Tora) wierzą w nią (Koran). A wśród tych
Mekkańczyków są i tacy, którzy w nią wierzą. I tylko niewierni
trwają w odrzucaniu Naszych Znaków. 49.I ty nigdy nie głosiłeś
żadnej Księgi przed Koranem ani żadnej nie napisałeś swoją prawą
dłonią. W takim bowiem razie kłamcy mieliby powód do wątpliwości.
50.Nie, to jest zbiór wyraźnych Znaków w sercach tych, którzy
otrzymują wiedzę. I nikt poza złoczyńcami nie odrzuca Naszych
Znaków. 51.I powiadają: „Dlaczego nie zostaną mu zesłane Znaki od
jego Pana?” Powiedz: „Znaki są u Allacha, ja zaś wyłącznie
ostrzegam”. 52.Czyż nie jest wystarczającym dla nich Znakiem to, że
zesłaliśmy ci doskonałą księgę, którą im się recytuje? Zaprawdę, w
tym zawiera się wielka łaska i przypomnienie dla ludu, który
wierzy. 53.Powiedz: „Allach wystarczy jako Świadek pomiędzy mną i
wami. On wie, co jest w niebiosach i na ziemi. A jeśli chodzi o
tych, którzy wierzą w fałsz, a nie wierzą w Allacha, oni są tymi,
którzy są przegrani”. 54.Proszą cię, abyś przyśpieszył karę, lecz
gdyby termin nie został już ustalony, spadłaby już na nich kara.
Zaiste, spadnie ona na nich niespodziewanie, podczas gdy oni tego
nie spostrzegą. 55.Proszą cię, abyś przyśpieszył karę, lecz
przecież Piekło niechybnie ogarnie niewiernych 56.W dniu, kiedy
nadejdzie dla nich kara sponad nich oraz spod ich stóp, a On powie:
„Skosztujcie owocu waszych poczynań”. 57.O Moje sługi, którzy
wierzycie! Zaprawdę, Moja ziemia jest wielka, więc czcijcie
wyłącznie Mnie. 58.Każda dusza popróbuje śmierci, a potem do Nas
wszyscy będziecie zawróceni. 59.I ci, którzy wierzą i spełniają
sprawiedliwe uczynki – im niechętnie damy dom w wyniosłych
budowlach Raju, pod którymi przepływają strumienie. Tam oni
zamieszkają. Wspaniała jest nagroda tych, którzy pracują dla dobra.
60.Którzy są wytrwali i pokładają swe zaufanie w ich Panu. 61.I
ileż jest zwierząt, które nie niosą swego pożywienia! Allach bowiem
daje im i wam. A jest On Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 62.A
jeśli spytasz ich: „Kto stworzył niebiosa i ziemię i przymusił do
służby słońce i księżyc?” powiedzą niechybnie: „Allach”. Jak zatem
są oni odwracani od prawdy? 63.Allach powiększa środki utrzymania
tym spośród swoich sług, którym pragnie, a ogranicza tym, którym
zechce. Zaiste, Allach posiada całkowitą wiedzę o wszystkich
rzeczach. 64.A jeśli spytasz ich: „Kto zsyła wodę z nieba i dzięki
niej daje ziemi życie po jej śmierci?” niechybnie odpowiedzą:
„Allach”. Powiedz: „Wszelka chwała należy się Allachowi”. Lecz
większość z nich nie rozumie. 65.A życie tego świata jest ledwie
rozrywką i zabawą, Dom zaś Życia Przyszłego – oto jest rzeczywiste
Życie, gdybyż oni tylko wiedzieli! 66.I kiedy wchodzą na pokład
okrętu, wypowiadają imię Allacha w szczerej i uczciwej wierze w
Niego. Kiedy jednak On sprowadza ich bezpiecznie na ląd – zważ! –
przypisują Mu znowu partnerów, 67.Będąc niewdzięcznymi za to, co My
im daliśmy, jak i radując się przez czas jakiś. Lecz wkrótce
dowiedzą się o konsekwencjach swego postępowania. 68.Czyż oni nie
widzą, że sanktuarium Mekki uczyniliśmy dla nich bezpiecznym,
podczas gdy odrywani zostają ludzie wokół nich? Czy zatem wtedy
uwierzą w fałsz i odrzucą łaskę Allacha? 69.I któż jest bardziej
niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwo dotyczące Allacha lub
odrzuca prawdę, kiedy ona doń przychodzi? Czyż w Piekle nie ma
mieszkania dla niewiernych? 70.a jeśli chodzi o tych, którzy dążą
do spotkania z Nami – tych niechybnie poprowadzimy Naszymi drogami.
I, zaiste, Allach jest z tymi, którzy czynią dobro.
30. AL-RŪM
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, litościwego.
2.Alif Lām Mīm. 3.Rzymianie zostali pokonani 4.W niedalekiej ziemi
i odniosą po swojej porażce zwycięstwo 5.W ciągu kilku lat – do
Allacha panowanie przedtem, jak i potem – i tego dnia wierzący
radować się będą. 6.Z pomocy Allacha. On pomaga, komu zechce, a
jest On Potężny, Litościwy. 7.Allach dał tę obietnicę. Allach nie
zrywa swej obietnicy, lecz większość ludzi nie wie. 8.Oni znają
tylko zewnętrzną część życia tego świata, a jeśli chodzi o Życie
Przyszłe, są oni zupełnie niepomni. 9.Czy wewnątrz siebie nie
zastanawiają się nad tym, że Allach stworzył niebiosa i ziemię oraz
to, co znajduje się między nimi wyłącznie zgodnie z wymogami
mądrości i na wyznaczony czas? Lecz wielu spośród ludzi nie wierzy
w spotkanie z ich Panem. 10.Czyż nie podróżowali po ziemi, by móc
przekonać się, jaki był koniec tych, którzy byli przed nimi? Byli
od nich silniejsi, jeśli chodzi o władzę, i uprawiali ziemię oraz
zaludnili ją bardziej i lepiej niż ci ja zaludnili. I ich Posłańcy
przybywali do nich z wyraźnymi Znakami. A Allach nie skrzywdziłby
ich, lecz oni sami skrzywdzili swe dusze. 11.Zatem zły był koniec
tych, którzy czynili zło, albowiem odrzucili Znaki Allacha oraz
szydzili z nich. 12.Allach daje początek stworzeniu, a potem je
powtarza. Wtedy do Niego będziecie zawróceni. 13.A w dniu, kiedy
nadejdzie Godzina, winnych ogarnie rozpacz. 14.A nie będą mieć
żadnych wstawienników spośród tych, których łączą z Allachem, a
zaprą się tych, których z Nim łączą. 15.A w dniu, kiedy nadejdzie
Godzina – tego dnia będą od siebie oddzieleni. 16.Wtedy ci, którzy
uwierzyli i postępowali sprawiedliwie, zostaną uhonorowani i będą
szczęśliwi w okazałych ogrodach. 17.Jeśli jednak chodzi o tych,
którzy nie uwierzyli i odrzucili Nasze Znaki oraz spotkanie z
Życiem Przyszłym, ci staną oko w oko z karą. 18.Zatem wychwalajcie
Allacha, kiedy wchodzicie w wieczór i kiedy wchodzicie w poranek –
19.Jemu bowiem należy się wszelka chwała w niebiosach i na ziemi –
i wychwalajcie Go po południu i kiedy wkraczacie w czas zachodu
słońca. 20.On podnosi do życia martwych, jak i przynosi śmierć
żywym. To On daje życie ziemi po jej śmierci. I w podobny sposób
także i wy będziecie podniesieni z martwych. 21.I spośród Jego
Znaków jest to, że On stworzył was z prochu. Potem – zważ! –
staliście się ludźmi rozprzestrzeniającymi się po ziemi. 22.I wśród
Jego Znaków jest to, że On stworzył wam żony z was samych, abyście
w nich znajdowali spokój umysłu i to On umieścił między wami miłość
i czułość. W tym, zaiste, zawarte są Znaki dla ludu, który się
zastanawia. 23.I wśród Jego Znaków znajduje się stworzenie niebios
i ziemi oraz mnogość waszych języków i barw. W tym, zaiste, zawarte
są Znaki dla tych, którzy posiadają wiedzę. 24.I wśród Jego Znaków
jest wasz sen w nocy i za dnia, jak i wasze poszukiwanie Jego
szczodrości. W tym, zaiste, zawarte są Znaki dla ludu, który
słucha. 25.I wśród Jego Znaków jest to, że On ukazuje wam
błyskawicę dla strachu i nadziei oraz zsyła wodę z nieba, a dzięki
niej ponagla ziemię po jej śmierci. W tym, zaiste, zawarte są Znaki
dla ludu, który rozumie. 26.I wśród Jego Znaków jest to, że niebo i
ziemia mocno trwają z Jego nakazu. Wówczas, gdy On woła was jednym
zawołaniem, abyście wyszli z ziemi – spójrz! – wychodzicie z niej.
27.I do Niego należy ktokolwiek jest w niebiosach i na ziemi.
Wszyscy są Jemu posłuszni. 28.On jest Tym, który daje początek
stworzeniu, a potem je powtarza, a jest to dla Niego czymś
najłatwiejszym. On jest najbardziej wyniesiony w niebiosach i na
ziemi, a jest On Potężny, Mądry. 29.On przedstawia wam przypowieść
dotyczącą was samych. Czyż macie, wśród tych, których posiada wasza
prawa ręka, partnerów względem tego, czym was obdarowaliśmy,
abyście stali się tego równymi udziałowcami. Oraz czy boicie się
ich tak jak boicie się o siebie nawzajem? Tak wyjaśniamy Znaki
ludowi, który rozumie. 30.Nie, lecz ci, którzy są niesprawiedliwi,
idą za swymi przyziemnymi pragnieniami bez wiedzy. Zatem któż może
poprowadzić tego, komu Allach pozwala zejść z drogi? Tacy nie
znajdą żadnych pomocników. 31.Zatem zwróć swą twarz ku służbie dla
religii w szczerym oddaniu. I idź za naturą stworzoną przez
Allacha, za naturą, zgodnie z którą On ukształtował ludzkość. Nie
ma mowy o odmienieniu stworzenia Allacha. Oto właściwa religia,
lecz większość ludzi nie wie. 32.Zatem wy wszyscy zwrócicie się do
Niego pełni skruchy i będziecie szukać Jego opieki oraz
przestrzegać Modlitwy, a nie bądźcie jednymi z tych, którzy
przypisują Allachowi partnerów – 33.Spośród tych, którzy
rozdzielają swą religię i dzielą się na sekty, a każda ich część
raduje się z tego, co ma. 34.I kiedy na ludzi spada nieszczęście,
wołają do swego Pana, szczerze się do Niego zwracając. Wówczas,
jeśli pozwolił On jakiejś ich części skosztować swej łaski –
spójrz! – inna ich część przypisuje ich Panu partnerów, 35.Tak że
zaczynają wypierać się tego, czym ich obdarzyliśmy. Tak zatem
cieszcie się przez chwilę, lecz później dowiecie się. 36.Czy My
zesłaliśmy wam jakieś świadectwo, które przemawia za tym, co oni z
Nim łączą? 37.A kiedy pozwalamy ludziom skosztować łaski, cieszą
się z niej. Jeśli jednak spadnie na nich jakieś zło z powodu tego,
co wysłały ich własne ręce – spójrz! – wpadają w rozpacz. 38.Czyż
oni nie widzą, że Allach powiększa zaopatrzenie tym, którym zechce,
jak i ogranicza tym, którym zapragnie? W tym naprawdę zawarte są
Znaki dla ludu, który wierzy. 39.Zatem dawajcie rodzinie, co się
jej należy oraz potrzebującym i tym, co w podróży. To jest
najlepsze dla tych, którzy szukają łaski Allacha i to właśnie oni
są tymi, którym się powiedzie. 40.Jeśli odkładacie coś dla zysku,
aby powiększało bogactwo ludzi, to to nie powiększa się w obliczu
Allacha. Lecz jeśli dacie coś w formie Zakāt, szukając upodobania
Allacha – oto ci, którzy powiększą swe bogactwo wielokrotnie.
41.Allach jest tym, który was stworzył, a potem wam dawał. Później
On uczyni, że umrzecie, a potem na nowo przywróci was do życia. Czy
którykolwiek z waszych tak zwanych bogów jest w stanie czynić takie
rzeczy? Niechaj będzie On wychwalany i wyniesiony wysoko ponad to,
co oni Jemu przypisują. 42.Zepsucie rozprzestrzeniło się po ziemi i
morzu z powodu tego, co uczyniły ręce ludzi aby On mógł dać im
skosztować owocu niektórych ich uczynków, by mogli odwrócić się od
zła. 43.powiedz: „Wybierzcie się w podróż po ziemi i dowiedzcie
się, jak zły był koniec tych, co byli przed wami. Większość z nich
była bałwochwalcami”. 44.A zatem skieruj swe oblicze ku służbie dla
właściwej religii zanim nadejdzie dzień od Allacha, a nie będzie go
można odwrócić. Tego dnia wierzący i niewierzący będą od siebie
oddzieleni. 45.Ci, którzy nie wierzą, poniosą konsekwencje swej
niewiary, ci zaś, którzy spełniają sprawiedliwe uczynki,
przygotowują dobro dla swoich własnych dusz, 46.Aby On ze swej
hojności nagrodził tych, którzy wierzą i sprawiedliwie postępują.
Zaiste, On nie miłuje niewiernych. 47.I wśród Jego Znaków jest to,
że On zsyła wiatr jako zwiastuna dobrej nowiny, jak i to, że On
może uczynić, iż skosztujecie z Jego łaski, jak i to że okręty
płyną z Jego rozkazu oraz to, żebyście poszukiwali Jego szczodrości
i abyście byli wdzięczni. 48.I, zaiste, wysyłaliśmy Posłańców przed
tobą do ich ludów i oni przekazywali im wyraźne Znaki. Potem
ukaraliśmy tych, którzy byli winni. A było Naszym obowiązkiem
pomagać wiernym. 49.Allach jest Tym, który zsyła wiatr, tak że
podnosi on pary w formie chmur. Potem umieszcza je On na niebie tak
jak zechce, a potem dzieli je na części, a widzisz jak spomiędzy
nich wydobywa się deszcz. A kiedy On czyni, że spada on na którego
zechce spośród Jego sług – spójrz! – radują się. 50.Choć przedtem –
zanim został na nich zesłany – byli pogrążeni w rozpaczy. 51.Zważaj
zatem na znaki łaski Allacha, jak ponagla On ziemię po jej śmierci.
Zaprawdę, On jest tym, który ponagla martwych, albowiem On ma
władzę nad wszystkimi rzeczami. 52.I gdybyśmy zesłali wiatr, a oni
ujrzeliby, jak ich zboże żółknie, wówczas z pewnością zaczęliby
wypierać się naszych łask. 53.Ty nie możesz uczynić, aby zmarli
usłyszeli ani nie możesz uczynić, aby głusi usłyszeli wołanie,
kiedy uciekają, odwracając się plecami. 54.Ani nie możesz
pokierować ślepymi, by wydostali się ze swego błędu. Ty możesz
jedynie uczynić, że usłyszą wyłącznie ci, którzy wierzą w Nasze
Znaki i podporządkowują się. 55.Allach jest Tym, który stworzył was
w stanie słabości, a po słabości dał wam siłę. Później, po sile,
przyniósł słabość starczego wieku. On tworzy to, czego zapragnie.
On jest Wszechwiedzący, Wszechmocny. 56.A w dniu, w którym
nadejdzie wyznaczona Godzina, winni będą przysięgać, że przeminął
ledwie krótki okres czasu – w ten sposób odwracani są od właściwej
drogi. 57.lecz ci, którym przekazuje się wiedzę i wiarę, powiedzą:
„Minęło wam tyle czasu, ile było w zgodzie z Księgą Allacha aż po
Dzień Zmartwychwstania. A jest to naprawdę Dzień Zmartwychwstania,
lecz wam nie zależało na tym, by wiedzieć. 59.Zatem tego dnia ich
tłumaczenia na nic się nie zdadzą złoczyńcom, jak i nie będzie im
wolno poprawić swe postępowanie. 59.I, zaiste, przedstawiamy
ludziom w tym oto Koranie wszelkie rodzaje przypowieści i
rzeczywiście, jeśli przedstawisz im jakiś Znak, ci, którzy nie
wierzą, powiedzą niechybnie: „Jesteście niczym innym jak tylko
kłamcami”. 60.W ten sposób Allach zapieczętowuje serca tych, którzy
nie posiadaja wiedzy. 61.Zatem bądź cierpliwy. Zaiste, obietnica
Allacha jest prawdziwa. I nie pozwól, aby ci, którzy nie mają
pewności co do wiary, nisko cię oceniali, by odwieść cię od
stanowiska, które przyjąłeś.
31. LUQMĀN
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Alif Lām Mīm. 3.Oto wersety Księgi pełnej mądrości,
4.Przewodnictwo i łaska dla tych, którzy czynią dobro, 5.Tych,
którzy przestrzegają Modlitwy i płacą Zakāt i którzy mocno wierzą w
Życie Przyszłe. 6.Oto ci, którzy idą za przewodnictwem od ich Pana.
To są także ci, którym będzie się dobrze wiodło. 7.A wśród ludzi
jest taki, który próżne opowieści bierze w zamian za przewodnictwo,
by sprowadzać ludzi z drogi Allacha bez wiedzy oraz by sobie z tego
żartować. Na takich czekać będzie poniżająca kara. 8.I kiedy
przedstawia się mu Nasze Znaki, on odwraca się pogardliwie, jak
gdyby tego nie słyszał, jakby miał ociężałość w uszach. Zatem ogłoś
mu bolesną karę. 9.Zaiste, ci. Którzy wierzą i spełniają dobre
uczynki, oni otrzymają Ogrody Szczęścia, 10.W których zamieszkają.
Allach dał prawdziwą obietnicę, a jest On Potężny, Mądry. 11.On
stworzył niebiosa bez żadnych widocznych dla was filarów i to On
umieścił na ziemi góry potężne, aby ona nie drżała wraz z wami. On
też umieścił na niej wszelkie rodzaje stworzeń. I zesłaliśmy wodę z
nieba oraz uczyniliśmy, że wyrosły wszelkie rodzaje gatunków.
12.oto stworzenie Allacha. A teraz pokażcie mi, co stworzyli inni
poza Allachem. Nie, lecz złoczyńcy są w całkowitym błędzie. 13.I
obdarowaliśmy Luqmāna mądrością i rzekliśmy: „Bądź wdzięczny
Allachowi”, albowiem ten, kto jest wdzięczny, jest wdzięczny dla
dobra swojej własnej duszy. A jeśli kto jest niewdzięczny, wówczas,
zaiste, Allach jest Samowystarczalny, Godny Chwały. 14.I przypomnij
sobie, kiedy Luqmān rzekł do swego syna, napominając go: „O mój
drogi synu! Nie przypisuj Allachowi partnerów. Zaiste,
przypisywanie Allachowi partnerów jest żałosnym grzechem”. 15.I
nakazaliśmy człowiekowi, aby był dobry dla swych rodziców – jego
matka nosi go w słabości na słabości, a jego odstawienie od piersi
trwa dwa lata – i powiedzieliśmy: „Dziękuj Mi i twoim rodzicom. Do
Mnie bowiem nastąpi ostateczny powrót. 16.”I jeśli będą na ciebie
nalegać, abyś ustanowił równych Mnie, względem czego nie masz
żadnej wiedzy, nie bądź im posłuszny, lecz bądź ich miłych
towarzyszem w sprawach doczesnych, natomiast w sprawach duchowych
podążaj drogą tego, który zwraca się ku Mnie. Potem do Mnie nastąpi
wasz powrót, a Ja poinformuję was o tym, co zwykliście byli czynić.
17.”O mój drogi synu i gdyby miało to być ziarenko gorczycy, i
gdyby miało być w skale lub w niebiosach albo na ziemi, Allach
niechybnie je odnajdzie. Zaprawdę, Allach jest Znawcą najbardziej
ukrytych tajemnic i jest wszechświadom. 18.”O mój drogi synu,
przestrzegaj modlitwy, zachęcaj do dobra i zabraniaj zła, jak i
trwaj w cierpliwości, bez względu na to, co mogłoby na ciebie
spaść. Zaiste, jest to jedna ze spraw, które wymagają znaczącej
decyzji. 19.”I nie odwracaj się od ludzi w pogardzie ani nie chodź
po ziemi pełen wyniosłości. Zaiste, Allach nie miłuje żadnego
aroganckiego samochwała. 20.”I chodź w umiarkowanym tempie oraz
ściszaj swój głos. Zaprawdę, najbardziej znienawidzonym z głosów
jest głos ryczącego osła”. 21.Czyż nie widzicie, że Allach
przymusił do służby dla was to, co jest w niebiosach oraz to, co
jest na ziemi, jak i dopełnił swoich łask dla was, zarówno
widzialnych, jak i niewidzialnych? A pośród ludzi są tacy, którzy
spierają się w sprawie Allacha, nie mając wiedzy ani przewodnictwa,
ani oświecającej Księgi. 22.A kiedy powiada się im: „Idźcie za tym,
co objawił Allacha” powiadają: „Nie, pójdziemy za tym, za czym –
jak stwierdziliśmy – szli nasi ojcowie”. Co?! Nawet wtedy Szatan
zapraszał ich do kary palącego ognia? 23.A ten, kto całkowicie
podporządkowuje się Allachowi i czyni dobro, ten z pewnością
chwycił coś solidnego. U Allacha spoczywa koniec wszystkich spraw.
24.A jeśli chodzi o tego, kto nie wierzy, to niechaj jego niewiara
nie zasmuca cię. Do Nas nastąpi ich powrót i My niechybnie powiemy
im o tym, co czynili. Zaiste, Allach w pełni wie, co znajduje się w
piersiach. 25.Pozwolimy im cieszyć się sobą przez jakąś chwilę,
lecz potem wyznaczymy im srogie męki. 26.I jeśli spytasz ich: „Kto
stworzył niebiosa i ziemię?” oni z pewnością powiedzą: „Allach”.
Powiedz: „Wszelka chwała należy do Allacha”. Lecz większość z nich
nie posiada wiedzy. 27.Do Allacha należy wszystko, co jest w
niebiosach i na ziemi. Zaprawdę, Allach jest Samowystarczalny,
Godny Chwały. 28.I gdyby wszystkie drzewa, jakie są na ziemi, były
piórami, a ocean – i siedem oceanów więcej, by go uzupełnić – był
atramentem, słowa Allacha nie zostałyby wyczerpane. Zaiste, Allach
jest Potężny, Mądry. 29.Wasze stworzenie i wasze zmartwychwstanie
jest tak stworzenie i zmartwychwstanie pojedynczej duszy. Zaprawdę,
Allach jest Wszystkosłyszący, Wszystkowidzący. 30.Czy nie widzisz,
że Allach czyni, iż noc przechodzi w dzień, oraz że czyni, iż dzień
przechodzi w noc, jak i że to On przymusił słońce i księżyc do
posługi; każde z nich podąża swoją drogą aż po wyznaczony termin,
jak i że Allach jest Wszechświadom tego, co czynicie? 31.Jest tak
dlatego, iż jedynie Allach jest Tym, który jest Prawdziwym Bogiem,
a wszystko, do czego zwracają się poza Nim jest fałszem, jak i
dlatego, że to Allach jest Tym, który jest Najwyższy,
Nieporównywalnie Wielki. 32.Czyż nie widzisz, że okręty płyną po
morzu z łaski Allacha, aby mógł On okazać wam część swoich Znaków?
Zaiste, w tym zawarte są Znaki dla każdej cierpliwej i wdzięcznej
osoby. 33.I kiedy fale ogarniają ich jak te liczne okrycia,
zwracają się do Allacha w pełni szczerości wiary. Lecz kiedy
zwracają się do Allacha w pełni szczerości wiary. Lecz kiedy On
sprowadza ich bezpiecznie na lad, wówczas niektórzy z nich trzymają
się właściwego kierunku. A nikt nie odrzuca Naszych Znaków z
wyjątkiem każdej wiarołomnej, niewdzięcznej osoby. 34.O ludzie,
szukajcie obrony u swego Pana i bójcie się dnia, w którym ojciec na
nic nie zda się swemu dziecku ani dziecko w ogóle na nic nie zda
się swemu ojcu. Obietnica Allacha jest, zaiste, prawdziwa. Niechaj
zatem życie doczesne nie zwiedzie was, ani niech Kłamca nie
zwiedzie was w kwestii Allacha. 35.Zaprawdę, wyłącznie u Allacha
spoczywa znajomość Godziny. On to zsyła deszcz i On wie, co
znajduje się w łonach. A żadna dusza nie wie, co sobie zaskarbi
jutro, jak i żadna dusza nie wie, w jakiej ziemi umrze. Zaiste,
Allach jest Wszechwiedzący, Wszechświadomy.
32. AL-SAJDAH
(objawione przed Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.
Alif Lām Mīm. 3.Objawienie Księgi – nie ma co do niej żadnej
wątpliwości – pochodzi od Pana światów. 4.Czy powiadają: „On to
wymyślił?” Nie, to jest prawda od twego Pana, abyś ostrzegał lud,
do którego nie przybył przed tobą nikt, kto by go ostrzegł, aby był
właściwie prowadzony. 5.Allach to Ten, który stworzył niebiosa i
ziemię oraz to, co znajduje się pomiędzy nimi, w czasie sześciu
okresów, a potem zasiadł na Tronie. Nie macie żadnego pomocnika ani
wstawiennika poza Nim. Czyż zatem nie zastanowicie się? 6.On
prześle swe Zarządzenie z nieba na ziemię, a potem wzniesie się ono
do Niego w dniu, którego trwanie wynosi tysiąc lat, zgodnie z
waszym obliczeniem. 7.Taki jest Znawca niewidzialnego i
widzialnego, Potężny, Litościwy. 8.Który doskonałym uczynił
wszystko, co stworzył. I rozpoczął On stworzenie człowieka z gliny.
9.Potem uczynił On swe potomstwo z wyciągu mało znaczącego płynu.
10.Następnie obdarował je doskonałymi cechami i tchnął weń swego
ducha. I dał On wam uszy, oczy i serca. Wy jednak mało Mu
dziękujecie! 11.I powiadają: „Co?! Kiedy będziemy zgubieni w ziemi,
to czy potem będziemy podniesieni w formie nowego stworzenia?” nie,
lecz oni nie wierzą w spotkanie z ich Panem. 12.Powiedz: „Anioł
Śmierci, który uczyniony został odpowiedzialnym za was, spowoduje,
że umrzecie; potem do waszego Pana zostaniecie zawróceni”. 13.i
gdybyś tylko mógł zobaczyć, kiedy winni zwieszą swe głowy przed ich
Panem i powiedzą: „Panie nasz, widzieliśmy i słyszeliśmy, więc
odeślij nas, abyśmy spełniali dobre uczynki. Teraz bowiem jesteśmy
przekonani o prawdzie, o której nam mówiono”. 14.I gdybyśmy
przymusili do wypełnienia Naszej woli, każdej duszy dalibyśmy
odpowiednie dla niej przewodnictwo, lecz słowo ode Mnie okazało się
prawdą, iż „Napełnię Piekło jinn i ludźmi, wszystkimi razem”.
15.skosztujcie zatem kary waszych złych uczynków, albowiem
zapomnieliście o spotkaniu tego oto waszego dnia. My również
zapomnieliśmy o was. Zatem skosztujcie trwałej kary z powodu tego,
co zwykliście byli czynić. 16.Jedynie ci prawdziwie wierzą w Nasze
Znaki, którzy – kiedy im o nich przypomnieć – padają na twarz i
święcą chwałę ich Pana oraz nie są dumni. 17.Ich boki trzymają się
z daleka od ich łóżek. I zwracają się do ich Pana w strachu i
nadziei, jak i wydają z tego, czym My ich obdarowaliśmy. 18.I żadna
dusza nie wie, jaka radość oczu jest przed nią ukryta jako nagroda
za dobro, jakie zwykła była czynić. 19.Czy zatem ten, kto wierzy,
podobny jest do tego, kto jest nieposłuszny? Oni nie są sobie
równi. 20.Jeżeli chodzi o tych, którzy wierzą i spełniają dobre
uczynki, oni otrzymają Ogrody wiecznego Mieszkania jako ucztę w
zamian za to, co zwykli byli czynić. 21.A jeśli chodzi o tych,
którzy są nieposłuszni, ich mieszkaniem będzie Ogień. Za każdym
razem, gdy będą pragnęli wydostać się zeń, będą na powrót do niego
wrzucani i będzie im mówione: „Skosztujcie kary Ognia, której
zwykliście się byli zapierać”. 22.I niechybnie My uczynimy, iż
skosztują mniejszej kary przed karą większą, aby mogli powrócić do
Nas w skrusze. 23.I kto jest bardziej niesprawiedliwy niż ten,
któremu przypomina się o Znakach jego Pana, a on potem odwraca się
od nich? My z pewnością wyznaczymy winnym karę. 24.I My
rzeczywiście daliśmy Mojżeszowi Księgę – dlatego nie wątp, iż sam
nie otrzymałeś doskonałej Księgi – i to My uczyniliśmy ją
przewodnictwem dla dzieci Izraela. 25.I wyznaczyliśmy spośród nich
przywódców, którzy kierowali ludem zgodnie z Naszym rozkazem,
albowiem byli oni wytrwali i mocno wierzyli w Nasze Znaki.
26.Zaprawdę, twój Pan – On rozsądzi pomiędzy nimi w Dniu
Zmartwychwstania względem tego, w czym zwykli się byli nie zgadzać.
27.Czyż nie jest dla nich przewodnictwem to, jak wiele pokoleń
zniszczyliśmy przed nimi, pośród mieszkań których teraz się
poruszają? W tym, zaiste, zawarte są Znaki. Czyż oni zatem nie
posłuchają? 28.Czyz oni nie widzą, że My kierujemy wodę ku suchej
ziemi i dzięki tworzymy zbiory, z których spożywa ich bydło, jak i
oni sami? Czyż zatem nie ujrzą? 29.I powiadają: „Kiedy nadejdzie to
zwycięstwo, o ile jesteście prawdomówni?” 30.Powiedz: „W dniu
zwycięstwa wiara niewiernych nie pomoże im, ani nie będzie im
udzielona żadna zwłoka”. 31.Zatem odwróć się od nich i czekaj. Oni
także czekają.
33. AL-AHZĀB
(objawione po Hijrah)
1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.O ty, Proroku, szukaj obrony u Allacha i nie idź za pragnieniami
niewiernych i hipokrytów. Zaprawdę, Allach jest Wszechwiedzący,
Mądry. 3.I idź za tym, co jest ci objawiane od twego Pana.
Zaprawdę, Allach jest w pełni Świadom tego, co czynicie. 4.I zaufaj
Allachowi, Allach bowiem wystarczy z Obrońcę. 5.Allach żadnemu
człowiekowi nie uczynił dwóch serc w piersi ani nie uczynił On tych
waszych żon, od których stronicie, nazywając je matkami,
rzeczywiście waszymi matkami; On też nie uczynił tych, których wy
adoptujecie jako synów, waszymi prawdziwymi synami. Są to tylko
słowa waszych ust, natomiast Allach głosi prawdę, jak i prowadzi ku
właściwej drodze. 6.Nazywajcie ich po ojcach. To sprawiedliwsze w
obliczu Allacha. Lecz jeśli nie znacie ich ojców, wówczas będą
waszymi braćmi w Wierze oraz waszymi przyjaciółmi. I nie spadnie na
was żadna wina, gdybyście mimowolnie popełnili w tej sprawie jakiś
błąd. Będziecie jednak musieli wytłumaczyć się z tego, co
zamierzają wasze serca. A Allach jest Najbardziej Przebaczający,
Wiecznie Litościwy. 7.Prorok jest bliższy wiernym niż oni sami, a
jego żony są jak matki dla nich. Krewni są sobie nawzajem bliżsi
zgodnie z Księgą Allacha niż inni wierni spośród Pomocników i
Emigrantów, chyba że okazujecie swoim przyjaciołom uprzejmość. To
również zapisane jest w Księdze. 8.I przypomnij sobie, kiedy
zawarliśmy z Prorokami przymierze, jak i z tobą, z Noem i
Abrahamem, Mojżeszem i Jezusem, synem Marii, a My rzeczywiście
przyjęliśmy od nich solenne przymierze, 9.Iż Allach może wypytywać
prawdomównych o ich prawdomówność. A dla niewiernych przygotował On
bolesną karę. 10.O wy, którzy wierzycie, przypomnijcie sobie łaskę
Allacha wobec was, kiedy przybyły przeciwko wam zastępy, a My
posłaliśmy przeciwko nim wiatr i zastępy, których nie widzieliście.
A Allach widzi, co czynicie. 11.Kiedy przybyli do was sponad was
oraz spod was i kiedy wasze oczy oszalały, serca podeszły wam do
gardeł i przez głowy przechodziły wam różne myśli o Allachu.
12.Wtedy wierni zostali poddani bolesnej próbie, a wstrząsnął nimi
gwałtowny wstrząs. 13.I przypomnij sobie, kiedy hipokryci oraz ci,
w których sercach była choroba, powiedzieli: „Allach i Jego
Posłaniec obiecali nam tylko iluzję”; 14.I kiedy część z nich
powiedziała: „O ludu Yathrib, chyba nie przeciwstawicie się temu
wrogowi, więc odwróćcie się”. A pewna ich część zwróciła się do
Proroka z prośbą o zwolnienie, mówiąc: „Nasze domy są narażone”,
podczas gdy nie były narażone. Oni po prostu starali się uciec.
15.Gdyby wrogowie mieli wejść do Miasta z jego okolic, a potem
zostali poproszeni do przyłączenia się do niepokojów przeciwko
Muzułmanom, z pewnością uczyniliby tak, a nie zabawiliby w ich
domach, chyba że przez krótką chwilę. 16.I prawdziwie oni zawarli
przymierze z Allachem, iż nie odwrócą się. A za przymierze z
Allachem będzie trzeba odpowiedzieć. 17.Powiedz: „Ucieczka na nic
się wam nie przyda, jeśli uciekniecie przed śmiercią lub rzezią.
Nawet wtedy nie będziecie mogli się radować, chyba że przez
chwilę”. 18.Powiedz: „Któż to jest, kto mógłby uratować was przed
Allachem, gdyby On zapragnął was skrzywdzić, lub też kto mógłby was
tego pozbawić, gdyby On zechciał okazać wam litość?” Oni nie znajdą
sobie żadnego przyjaciela ani pomocnika innego niż Allach. 19.
Zaprawdę, Allach dobrze zna tych spośród was, którzy powstrzymują
innych od walki, jak i tych, którzy powiadają do swych braci.
„Przyjdźcie i bądźcie z nami”, a oni sami nie przybywają do walki,
z wyjątkiem niewielu, 20.Będąc skąpymi, jeśli chodzi o ich pomoc
dla was. Kiedy jednak nadchodzi niebezpieczeństwo widzisz jak
spoglądają w twoją stronę, a ich oczy odwracają się jak u
człowieka, który traci przytomność w chwili nadejścia śmierci.
Kiedy zaś strach mija, napadają na was ostrymi słowami, będąc
skąpymi, jeśli chodzi o jakiekolwiek dobro, które staje na waszej
drodze. Tacy nigdy nie wierzyli, więc Allach uczynił ich dzieła
niczym i czymś próżnym. A to jest dla Allacha łatwe. 21.Oni nadal
maja nadzieję, że Konfederaci nie odeszli. A gdyby ci Konfederaci
mieli przyjść raz jeszcze, oni pragnęliby znaleźć się wśród nomadów
arabskich, tam wypytując się o was. A gdyby byli wśród was,
walczyliby tylko trochę. 22.Zaprawdę, macie w Proroku Allacha
wspaniały wzór tego, który ma nadzieję spotkać Allacha i Dzień
Ostatni i który dobrze pamięta o Allachu. 23.I kiedy wierni ujrzeli
Konfederatów, powiedzieli: „oto co obiecał nam Allach i Jego
Posłaniec. Allach i Jego Posłaniec mówili prawdę”. I to powiększyło
tylko ich wiarę i oddanie się. 24.Wśród wiernych są ludzie, którzy
byli wierni przymierzu, jakie zawarli z Allachem. Niektórzy spośród
nich dotrzymali przyrzeczenia, lecz są i inni, którzy czekają, a
nie zmienili się w najmniejszym stopniu, 25.Aby Allach nagrodził
prawdomównych za ich prawdę oraz ukarał hipokrytów, gdyby tego
zapragnął, lub zwrócił się do nich z litością. Zaprawdę, Allach
jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 26.A Allach odwrócił
niewiernych w ich wściekłości, a nie zyskali niczego dobrego. I
Allach wystarczył wiernym w ich walce. Allach jest Potężny, Mocny.
27.I tych spośród Ludu Księgi, którzy im pomogli, On sprowadził z
ich fortec i natchnął ich serca przerażeniem. Niektórych
zabiliście, a niektórych wzięliście do niewoli. 28.I On uczynił, że
odziedziczyliście ich kraj i ich domy, i ich bogactwo, jak i
ziemię, na której nie postawiliście stopy. A Allach posiada władzę
nad wszystkimi rzeczami. 29.O Proroku! Powiedz swoim żonom: „Jeżeli
pragniecie życia tego świata i jego ozdoby, przyjdźcie, ja wam dam
i odeślę was w przyzwoity sposób. 30.”jeżeli jednak pragniecie
Allacha i Jego Posłańca oraz Domu Życia Przyszłego, wtedy,
zaprawdę, Allach przygotował dla tych z was, które czynią dobro,
wspaniałą nagrodę. 31.O żony Proroka! Jeśli którakolwiek z was
winna była wyraźnie nikczemnego postępowania, dla tej kara zostanie
podwojona. A jest to dla Allacha łatwe.