1.W mię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Mīm Sād. 3.Oto Księga objawiona tobie, więc niechaj w twej piersi nie będzie względem niej ubóstwa, a otrzymałeś ją, by dzięki niej ostrzegać a aby była ona napomnieniem dla wiernych. 4.Idźcie za tym, co zostało wam zesłane od waszego Pana, a nie chodźcie za żadnym innym obrońcą niż On. Wy jednak rzadko zważacie na ostrzeżenia. 5.O, ileż miast zniszczyliśmy! Kara nasza spadała na nie w nocy lub kiedy spali za dnia. 6.Kiedy zatem spadła na nich nasza kara, nie zawołali inaczej jak tylko: „Istotnie byliśmy złoczyńcami (lub „grzesznikami”)!” 7.Zaprawdę wypytamy tych, do których posłani byli Posłańcy oraz z pewnością wypytamy Posłańców. 8.Wówczas niechybnie opowiemy im ich uczynki z wiedzą, albowiem nigdy nie jesteśmy nieobecni. 9.I waga będzie owego dnia prawdziwa. Wtedy, jeśli chodzi i tych, których szale przeważą, tym będzie się powodzić. 10.Jeśli zaś chodzi o tych, których szale nie będą przeważać, ci zrujnują swe dusze z powodu tego, iż byli niesprawiedliwi względem Naszych Znaków. 11.My umieściliśmy was na ziemi i daliśmy wam na niej środki utrzymania. Jednakże jesteście mało wdzięczni. 12.I zaiste stworzyliśmy was, a później daliśmy wam wasz kształt. Później powiedzieliśmy aniołom: „Podporządkujcie się Adamowi”, a oni wszyscy podporządkowali się. Lecz Iblīs tego nie uczynił – on nie będzie z tych, którzy się podporządkowują. 13.Powiedział Bóg: „Co powstrzymało cię od podporządkowania, kiedy Ja ci to nakazałem?” Ten odrzekł: „Ja jestem lepszy niż on. Stworzyłeś mnie z ognia, podczas gdy jego stworzyłeś z gliny”. 14.Powiedział Bóg: „Odejdź więc stąd. Nie ma tu miejsca dla twej arogancji. Wyjdź, jesteś z pewnością spośród tych, którzy są poniżeni”. 15.Ten odrzekł: „Odrocz swój wyrok do dnia, w którym zostaną podniesieni z martwych”. 16.Powiedział Bóg: „jesteś z tych, którym udzielono zwłoki”. 17.Ten odrzekł: „Skoro teraz uznałeś, że zgrzeszyłem, niechybnie będę czekać na nich na Twojej prostej drodze. 18.Potem z pewnością spadnę na nich i zza nich oraz z ich lewej strony i z prawej, a stwierdzisz, iż większość z nich nie będzie wdzięczna”. 19.Powiedział Bóg: „Odejdź stąd, pogardzony i wygnany. Jeśli którykolwiek z nich pójdzie za tobą, niechybnie zapełnię Piekło wami wszystkimi”. 20.”O Adamie, zamieszkaj ty i twoja małżonka w Ogrodzie i spożywajcie z niego gdziekolwiek zechcecie, ale nie zbliżajcie się do tego drzewa, abyście nie stali się grzesznikami”. 21.Jednakże Szatan podsunął im złe myśli, by móc im ujawnić, co było przed nimi skryte z ich wstydu, i rzekł: „Wasz Pan zabronił wam tego drzewa tylko dlatego, abyście nie stali się aniołami albo nieśmiertelnymi”. 22.i przysiągł im, mówiąc: „Naprawdę jestem waszym szczerym doradcą”. 23.W ten sposób podstępem spowodował, iż popadli w nieposłuszeństwo. I kiedy skosztowali z tego drzewa, ich wstyd stał się dla nich oczywisty i oboje zaczęli okrywać się liśćmi z Ogrodu. Ich Pan zaś zawołał na nich, mówiąc: „Czyż nie zabroniłem wam tego drzewa i nie powiedziałem, iż Szatan jest naprawdę waszym jawnym wrogiem?” 24.Odrzekli: „Panie nasz, zgrzeszyliśmy i jeśli nam nie przebaczysz i nie okażesz nam litości, zapewne znajdziemy się wśród przegranych”. 25.Powiedział Bóg: „Odejdźcie stąd, niektórzy z was staną się wrogami innych. I dla was jest na ziemi mieszkanie i pożywienie na pewien czas”. 26.Powiedział: „Tam będziecie żyć i tam będziecie umierać, jak i stamtąd zostaniecie sprowadzeni”. 27.O dzieci Adama, zaiste zesłaliśmy wam szaty do zakrycia nagości oraz dla ozdoby, lecz szaty sprawiedliwości, to znaczy najlepsze. Oto jedno z przykazań Allacha, aby zapamiętali. 28.O dzieci Adama, nie dajcie się zwieść Szatanowi – jak wyrzucił waszych rodziców z Ogrodu, odzierając ich z szat, by móc pokazać im ich nagość. Zaiste, on was widzi – on i jego plemię – stamtąd, gdzie wy ich nie widzicie. Zaprawdę, uczyniliśmy Szatanów przyjaciółmi tych, którzy nie wierzą. 29.I kiedy dopuszczą się jakiejś nieprzyzwoitości, mawiają: „Robili to nasi ojcowie i Allach nakazał to nam”. Powiedz: „Allach nigdy nie zachęca do nieprzyzwoitości. Czy mówicie o Allachu to, o czym nie macie pojęcia?” 30.Powiedz: „Pan mój nakazał sprawiedliwość. A nastrajajcie swą uwagę właściwie w każdym czasie i każdym miejscu modlitwy i zwracajcie się do Niego, stając się szczerymi wobec Niego w religii. Tak jak On was stworzył, podobnie do Niego właśnie powrócicie”. 31.Niektórymi Pan pokierował, innymi zaś przypadł w udziale błąd. Ci wzięli sobie za przyjaciół ludzi złych zamiast Allacha i sądzą, że są właściwie kierowani. 32.O dzieci Adama! Bierzcie swe ozdoby w każdym czasie i każdym miejscu modlitwy, i spożywajcie, i pijcie, lecz nie bądźcie bez umiaru. Zaprawdę, On nie miłuje tych, którzy nie znają umiaru. 33.Powiedz: „Kto zakazał ozdoby Allacha, którą On stworzył dla swoich sług oraz rzeczy dobrych spośród Jego darów?” Powiedz: „One są dla wierzących w życiu doczesnym, a będą wyłącznie dla nich w Dniu Zmartwychwstania”. Tak wyjaśniamy Znaki ludowi, który ma wiedzę. 34.Powiedz: „Pan mój zakazał jedynie nieprzyzwoitości, jawnej lub potajemnej, oraz grzechu i krzywdzącego odstępstwa, jak i abyście łączyli z Allachem to, dla czego nie zesłał żadnego świadectwa, oraz abyście mówili o Nim to, czego nie wiecie”. 35.Każdy naród ma wyznaczony swój termin i kiedy termin ten nadejdzie, wówczas nie może pozostać w tyle nawet na jedną chwilę ani też nie może go wyprzedzić. 36.O dzieci Adama, gdyby Posłańcy przybyli do was spośród was samych, opowiadając wam o Moich Znakach, wtedy każdy, kto okazałby bojaźń przed Panem i spełniał dobre uczynki, nie pozna co to strach ani nie będzie żałować. 37.Jednakże ci, którzy odrzucają Nasze Znaki i odwracają się od nich z pogardą – ci są mieszkańcami Ognia, w nim zamieszkają. 38.Któż zatem jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwo przeciw Allachowi lub zadaje kłam Jego Znakom? To ci, których spotka wyznaczony los, aż do czasu kiedy odwiedzą ich nasi Posłańcy, by odebrać im ich dusze, a wtedy powiedzą: „Gdzież jest to, do czego zwykliście się odwoływać poza Allachem?” Odpowiedzą: „Nie możemy ich znaleźć” i będą nieść świadectwo przeciwko samym sobie, iż byli niewiernymi. 39.On powie: „Wstąpcie w Ogień pośród narody jinn i ludzi, które zeszły z tego świata przed wami”. Za każdym razem, gdy jeden naród będzie wstępował w Ogień, będzie przeklinał swój bratni naród tak długo, dopóki ostatni z nich się tam nie znajdzie i nie powie pierwszym z nich: „Panie nasz, ci sprowadzili nas z drogi, więc ukarz ich podwójną karą Ognia”. On powie: „Dla każdego jest podwójna kara, lecz wy o tym nie wiecie”. 40.A pierwszy z nich powie do ostatniego: „wobec tego nie macie nad nami wyższości, dlatego skosztujecie kary za wszystko, co uczyniliście”. 41.Przed tymi, którzy odrzucają Nasze Znaki i odwracają się od nich z pogardą, nie zostaną otwarte wrota duchowego firmamentu ani nie wejdą do Nieba, chyba że wielbłąd przeciśnie się przez ucho igły. Tak nagradzamy grzeszników. 42.Ci będą mieli łoże z Piekła, a nad nimi będzie pokrycie z tego samego. Tak nagradzamy niesprawiedliwych. 43.Jeśli jednak chodzi o tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki – a nie obarczamy żadnej duszy ponad jej możliwości – ci są mieszkańcami Niebios, w nich zamieszkają. 44.I usuniemy wszelkie rozgoryczenie, jakie znajdzie się w ich sercach. Poniżej nich będą płynąć rzeki. I powiedzą: „Wszelka chwała należy się Allachowi, który doprowadził nas do tego Raju. A nie znaleźlibyśmy przewodnictwa, gdyby Allach nami nie kierował. Posłańcy Pańscy naprawdę głosili Prawdę”. O zostanie im obwieszczone: „Oto Niebo, którego spadkobiercami zostaliście uczynieni w nagrodę za to, co czyniliście”. 45.Mieszkańcy zaś Nieba zawołają do mieszkańców Piekła, mówiąc: „W istocie znaleźliśmy to, co Pan nasz obiecał nam, iż będzie prawdziwe. Czy i wy znaleźliście to, co Pan wasz obiecał wam jako prawdziwe?” Ci odpowiedzą: „Tak! Wówczas głosiciel ogłosi pomiędzy nimi, mówiąc: „Przekleństwo Allacha spadło na grzeszników, 46.którzy powstrzymują ludzi przed drogą Allacha i starają się ją utrudnić i którzy nie wierzą w Życie Przyszłe”. 47.A między nimi będzie przegroda, a na Wzniesionych Miejscach w Niebie będą ludzie, którzy znać będą wszystkich z ich ocen. I będą wołać do ludzi w Niebie: „Pozostańcie w Pokoju”. Ci jeszcze doń nie weszli, chociaż będą mieli za to nadzieję. 48.A kiedy ich oczy zwrócą się na mieszkańców Ognia, powiedzą: „Panie nasz, nie umieszczaj nas wraz z ludem grzesznym”. 49.Mieszkańcy zaś Miejsc Wyniesionych zawołają do ludzi, których rozpoznają po ich znakach, i powiedzą: „Nie pomogły wam wasze rzesze ani wasza niewiedza”. 50.”Czy ci są ludźmi, co do których przysięgaliście, że Allach nie rozciągnie na nich swojej łaski?” Do nich Bóg powie: „Wejdźcie do Raju; nie spadnie na was strach, ani nie będziecie żałować”. 51.A mieszkańcy Ognia zawołają do mieszkańców Nieba: „Wylejcie na nas nieco wody lub tego, czym obdarował was Allach”, Ci powiedzą: „Zaprawdę, Allach zabronił i tego, i tego niewiernym. 52.tym, którzy traktowali swą religię jak zabawę i sport i których omamiło życie na tym świecie”. W tym dniu zatem zapomnimy o nich, jak i oni zapomnieli o nadejściu tego ich dnia i jak trwali w odrzucaniu Naszych Znaków. 53.A zaiste daliśmy im Księgę, którą napełniliśmy wiedzą – przewodnictwo i łaskę dla ludu, który wierzy. 54.Czyż oni czekają zaledwie na spełnienie jej ostrzeżeń? W dniu, w którym nadejdzie jej spełnienie, ci, którzy zapomnieli o niej przedtem, powiedzą: „Posłańcy Pana naszego rzeczywiście przynieśli Prawdę. Czyż zatem mamy jakich orędowników, którzy by się za nami wstawili? A może można by nas odesłać, byśmy mogli spełniać dobre uczynki, inne od tego, co zwykliśmy byli czynić?” Ci rzeczywiście zniszczyli swoje dusze, to zaś, co zmyślali, zawiodło ich. 55.Zaiste, waszym panem jest Allach, który stworzył niebiosa i ziemię w sześciu okresach, a potem Sam Siebie mocno posadził na Tronie. To On powoduję, że noc zakrywa dzień, który delikatnie idzie za nią. I On to stworzył słońce i księżyc i gwiazdy – wszystko pożyteczne z Jego rozkazu. Zaprawdę, do Niego należy stworzenie i rozkaz. Błogosławiony Allach, Pan światów. 56.Zwracajcie się do swego Pana w pokorze i potajemnie. Zaiste, On nie miłuje grzeszników. 57.A nie twórzcie nieporządku na ziemi po tym, jak stworzony na niej został porządek, i zwracajcie się do Niego z bojaźnią i w nadziei. Zaiste, litość Allacha bliska jest tych, którzy czynią dobro. 58.On jest tym, który wysyła wiatr jako dobrą nowinę przed Swoją łaską do czasu, kiedy przyniesie on ciężką chmurę, My niesiemy ją ku martwej ziemi. Wówczas zsyłamy z niej wodę i dzięki niej pobudzamy owoce wszelkiego rodzaju. Podobnie pobudzamy zmarłych, których być może pamiętacie. 59.I dobra ziemia – jej rośliny wzrastają obficie na rozkaz jej Pana, ta zaś, co jest złe, tego wzrost jest ubogi. W podobny sposób objaśniamy Znaki w najróżniejszych formach ludowi, który jest wdzięczny. 60.Posłaliśmy Noego do jego ludu, a on powiedział: „O ludu mój, czcij Allacha. Nie masz innego boga poza Nim. Doprawdy, za was lękam się kary wielkiego dnia”. 61.Przywódcy jego ludu powiedzieli: „Zaiste, widzimy, żeś wyraźnie w błędzie”. 62.On rzekł: „O ludu mój. Nie ma we mnie błędu, jam jest wszak Posłaniec od Pana światów. 63.”Ja przekazuję wam posłannictwa mego Pana i służę wam szczerą radą oraz wiem od Allacha to, czego wy nie wiecie”. 64.”Czy dziwicie się, iż napomnienie przyszło od waszego Pana poprzez człowieka spośród was samych, aby mógł on was ostrzec, a wy byście mogli stać się sprawiedliwymi i by mogła wam zostać okazana łaska?” 65.Jednakże oni nazwali go kłamcą, więc wyratowaliśmy jego oraz tych, którzy odrzucili nasze Znaki. Oni zaiste byli ludźmi ślepymi. 66.A Ād posłaliśmy ich brata Hūda. Powiedział on: „O ludu mój, oddawajcie cześć Allachowi. Nie macie żadnego innego bóstwa poza Nim. Czyż zatem nie okażecie przed Nim bojaźni?” 67.Niewierzący przywódcy jego ludu powiedzieli: „Zaiste widzimy, żeś zagubiony w głupocie i naprawdę sądzimy, żeś jest jednym z kłamców”. 68.On odrzekł: „P ludu mój, nie ma we mnie krzty głupoty, ale jestem Posłańcem od Pana światów. 69.”Przynoszę wam posłannictwa mego Pana i jestem waszym szczerym i wiernym doradcą. 70.”Czy dziwicie się, iż napomnienie przyszło od waszego Pana poprzez człowieka spośród was samych, aby mógł on was ostrzec. A przypomnijcie sobie czas kiedy On uczynił was spadkobiercami Jego łaski po narodzie Noego i z coraz większą miarą obdarzał was wielką siłą fizyczną. Pamiętajcie zatem o łaskach Allacha, by dobrze się wam wiodło”. 71.Oni rzekli: „Czy przybyłeś do nas, abyśmy czcili samego Allacha i zapomnieli o tym, co zwykli byli czcić nasi ojcowie? Wobec tego przynieś nam to, czym nas straszysz, jeśliś prawdomówny”. 72.On odrzekł: „Istotnie spadły już na was kara i gniew Boży. Czy spieracie się ze mną w kwestii imion, które wymienialiście – wy i wasi ojcowie – co do których Allach nie zesłał żadnego świadectwa? Zaczekajcie więc, jestem z wami pośród tych, którzy oczekują”. 73.I uratowaliśmy go oraz tych, którzy z nim byli, dzięki naszej łasce, oraz odcięliśmy ostatnie pozostałości tych, którzy odrzucili Nasze Znaki i nie uwierzyli. 74.A do Thamūd wysłaliśmy ich brata, Salīh. Ten powiedział: „O ludu mój, czcij Allacha. Nie masz boga innego niż On. Zaprawdę, otrzymaliście wyraźny znak od waszego Pana – tę wielbłądzice Allacha, Znak dla was. Zatem zostawcie ją, aby pasła się na ziemi Allacha, a nie czyńcie jej zła, aby nie spadła na was bolesna kara. 75.”I przypomnijcie sobie czas kiedy On uczynił was spadkobiercami Jego łask po Ad i umieścił was w tej ziemi, abyście budowali pałace na jej równinach oraz wykuwali mieszkania w górach. Dlatego zapamiętajcie łaski Allacha i nie dopuszczajcie się niegodziwości na ziemi, wywołując nieporządek”. 76.Najważniejsi ludzie z jego ludu, nie mający wiedzy, powiedzieli do tych, których uważano za słabych – a wśród tej liczby i do wierzących – „Czy wiecie z całą pewnością, że Sālih jest posłany przez jego Pana?” Ci odpowiedzieli: „Zaiste, wierzymy w to, z czym został wysłany”. 77.Ci, którzy byli butni, powiedzieli: „Zaprawdę, nie wierzymy w to, w co wy wierzycie”. 78.Wówczas podcięli ścięgna wielbłądzicy i przeciwstawili się nakazowi ich Pana i rzekli: „O Sālihu, przynieś nam to, czym nas straszysz, o ile jesteś rzeczywiście jednym z Posłańców”. 79.Wtedy spadło na nich trzęsienie ziemi i w swych domach leżeli twarzami do ziemi. 80.Na to Sālih odwrócił się od nich i powiedział: „O ludu mój, przekazałem wam Posłannictwo mojego Pana dla was i zaoferowałem wam szczerą radę, wy jednak nie lubicie szczerych doradców”. 81.I posłaliśmy Lota, kiedy powiedział do swego ludu: „Czy dopuszczacie się obrzydliwości, jakiej nikt na świecie nie dopuścił się nigdy przed wami?” 82.”Zbliżacie się do mężczyzn z pożądaniem zamiast do niewiast. Nie, jesteście ludem, który przekracza wszelkie granice”. 83.A jedyną odpowiedzią jego ludu było to, że powiedzieli: „Wyrzuć ich z ich miasta, albowiem są ludźmi, którzy pysznią się swą czystością”. 84.I uratowaliśmy jego i jego rodzinę z wyjątkiem żony – ona była z tych, co pozostali w tyle. 85.I zesłaliśmy na nich deszcz. Teraz widzicie jaki był koniec grzeszników. 86.a do Madian posłaliśmy ich brata Shu’aib. Powiedział on: „O ludu mój, czcij Allacha. Nie masz boga poza Nim. Wyraźny znak otrzymaliście wszak od swego Pana. Zatem dawajcie pełną miarę i pełną wagę i nie uszczuplajcie ludziom ich rzeczy, a i nie czyńcie nieporządku na ziemi, skoro zapanował na niej porządek. To jest dla was lepsze, jeśli jesteście wiernymi. 87.”A nie zasadzajcie się na każdej drodze, zagrażając i sprowadzając z drogi Allacha tych, którzy w Niego wierzą, oraz starając się ją powikłać. I przypomnijcie sobie czas kiedy było was niewielu, a On was pomnożył. Oto jaki był koniec tych, którzy siali zamęt! 88.”A jeśli jest wśród was grupa, która wierzy w to, z czym zostałem przysłany, oraz grupa, która nie wierzy, wówczas czekajcie cierpliwie aż Allach nas rozsądzi. A On jest Najlepszym z Sędziów”.

89.Wodzowie jego ludu, którzy byli butni, powiedzieli: „Zapewne, wygnamy cię, o Shu’aib, oraz wiernych, którzy są z tobą z naszego miasta, chyba że powrócisz do naszej religii”. On rzekł: „Nawet jeśli nie będziemy chcieli? 90.”Gdybyśmy powrócili do waszej religii po tym jak Allach uchronił nas przed nią, rzeczywiście przyznalibyśmy, iż cały czas zmyślaliśmy kłamstwa przeciwko Allachowi. I nie wypada nam do niej powrócić, chyba żeby Allach – nasz Pan – zapragnął tego. Pan nasz obejmuje rozumem wszystkie rzeczy w swej wiedzy. W Allachu pokładamy swe zaufanie. Zatem, o Panie nasz, Ty rozsądź pomiędzy nami i naszym ludem w prawdzie, boś Ty jest Najlepszym z tych, którzy decydują”. 91.Dowódcy zaś jego ludu, którzy nie wierzyli, powiedzieli: „Jeśli pójdziecie za Shu’aib, z pewnością będziecie przegrani”. 92.Wówczas spadło na nich trzęsienie ziemi i w swoich domach leżeli twarzą do ziemi. 93.Ci, którzy oskarżali Shu’aib o kłamstwa, stali się takimi, jakby nigdy tam nie mieszkali. Ci, którzy oskarżali Shu’aib o kłamstwa – to oni byli przegrani. 94.Wtedy on odwrócił się od nich i powiedział: „O ludu mój, naprawdę przekazałem wam posłaństwa od mego Pana i służyłem wam szczerą radą. Jak zatem miałbym smucić się z powodu niewiernego ludu”. 95.nigdy nie posyłaliśmy Proroka do żadnego miasta, lecz zsyłaliśmy na ich lud nieszczęście i cierpienie, aby upokorzył się. 96.Wtedy zmienialiśmy ich nieszczęsne położenie na dobre do czasu aż zdobyli dostatek i pomnożyli się i powiadali: „Cierpienia i nieszczęście spadały również na naszych ojców, więc cóż, jeśliby spadały na nas”. Wówczas chwytaliśmy ich nagle, podczas gdy oni tego nie rozumieli. 97.A gdybyż lud tych miast uwierzył i był sprawiedliwy, z pewnością otworzylibyśmy przed nimi błogosławieństwa nieba i ziemi. Oni jednak nie uwierzyli, więc pochwyciliśmy ich z powodu tego, na co sobie zasłużyli. 98.Czyż zatem ludy tych miast są bezpieczni przed nadejściem naszej kary dla nich w nocy, podczas gdy będą spać? 99.I czyż ludy tych miast są bezpieczne przed nadejściem naszej kary dla nich wczesnym przedpołudniem, kiedy zabawiają się? 100.Czyż są oni bezpieczni przed planami Allacha? Nikt nie czuje się bezpiecznym przed zamiarami Allacha z wyjątkiem ludu, który skazany jest na zagładę. 101.Czyż tych, którzy odziedziczyli ziemię po jej poprzednich mieszkańcach, nie prowadzi to do wniosku, że jeżeli zechcemy, możemy porazić ich także za ich grzechy i zapieczętować ich serca, aby nie słuchali słów przewodnictwa. 102.Takimi były te miasta, o których przekazaliśmy ci niektóre wiadomości. I zaiste ich Posłańcy przybywali do nich z wyraźnymi Znakami. Oni jednak nie chcieli uwierzyć w to, co odrzucili byli wcześniej. W ten sposób Allach zapieczętowuje serca niewierzących. 103.A u większości z nich nie znaleźliśmy ani odrobiny przestrzegania przymierza, a – zaiste – stwierdziliśmy, że większość z nich to złoczyńcy. 104.Wtedy, po nich, posłaliśmy Mojżesza z Naszymi Znakami do Faraona i jego dowódców, oni jednak niesprawiedliwie odrzucili je. Zważajcie, zatem, na to, jaki był koniec tych, którzy siali zamęt! 105.A Mojżesz powiedział: „O Faraonie, zaiste ja jestem Posłańcem od Pana światów. 106.”Nie jest słusznym, abym ja mówił o Bogu cokolwiek poza prawdą. Przybyłem do ciebie z wyraźnym Znakiem od twego Pana. Dlatego pozwól Dzieciom Izraela iść ze mną”. 107.Faraon odrzekł: „Jeśli rzeczywiście przyszedłeś ze Znakiem, to przedstaw go, o ile jesteś prawdomówny”. 108.On więc cisnął o ziemię swoją laską i oto ujrzeć można było wyraźnie węża. 109.I wyciągnął przed siebie swą dłoń i nagle patrzącym wydała się ona biała. 110.Przywódcy ludu Faraona powiedzieli: „Z całą pewnością jest z niego sprytny czarownik. 111.”On pragnie wygnać was z waszego kraju. Cóż zatem radzicie?” 112.Powiedzieli: „Niechaj on i jego brat nieco poczekają, a ty wyślij do miast wysłanników, 113.”którzy sprowadzą ci każdego zręcznego czarownika”. 114.I przybyli czarownicy do Faraona i powiedzieli: „Oczywiście otrzymamy nagrodę, jeśli będziemy górą”. 115.On powiedział: „Tak, jak również znajdziecie się wśród tych, którzy są blisko mnie”. 116.Oni rzekli: „ O Mojżeszu, czy ty rzucisz pierwszy, czy też pierwsi mamy rzucać my?” 117.Ten odrzekł: „Rzucajcie wy”. I kiedy rzucili, omamili oczy ludu i natchnęli go strachem oraz zaprezentowali potężną magię. 118.My zaś powiedzieliśmy do Mojżesza: „Rzuć swą laskę” i oto pochłonęła wszystko, co oni wymyślili. 119.I tak ustanowiona została prawda, a wszystko, co oni czynili, okazywało się próżne. 120.Tak zostali pokonani i odeszli poniżeni. 121.A czarownicy zmuszeni byli upaść twarzami do ziemi. 122.i powiedzieli: „Wierzymy w Pana światów, 123.”Pana Mojżesz i Aarona”. 124.Faraon rzekł: „Uwierzyliście w niego zanim wam na to pozwoliłem. Zaiste jest to spisek, który uknuliście w mieście, by móc wypędzić zeń jego mieszkańców, ale wkrótce poznacie konsekwencje. 125.”Niechybnie poodcinam wam dłonie i stopy z powodu waszego nieposłuszeństwa. Wówczas z pewnością ukrzyżuję was wszystkich razem”. 126.Oni odpowiedzieli: „Wobec tego do naszego Pana powrócimy, 127.”A ty nie wywrzesz na nas zemsty z powodu tego, że uwierzyliśmy w Znaki od naszego Pana, kiedy do nas przybyły. Panie nasz, wylej na nas cierpliwość i spraw, abyśmy umarli oddani Tobie”. 128.A przywódcy ludu Faraona powiedzieli: „Czy zostawisz Mojżesza i jego lud, by siali zamęt w kraju oraz by zaparli się ciebie i twoich bogów?” On odrzekł: „Zabijamy bezwzględnie ich synów, a ich niewiastom pozwolimy żyć. A z pewnością mamy nad nimi przewagę”. 129.Mojżesz rzekł do swego ludu: „Szukajcie pomocy u Allacha i bądźcie wytrwali. Zaprawdę, ziemia należy do Allacha – On daje ją jako dziedzictwo komu tylko zechce spośród swoich sług, a dobry koniec oczekuje Bogobojnych”. 130.Oni odrzekli: „Byliśmy prześladowani zanim do nas przybyłeś oraz po twoim przybyciu”. On rzekł: „Wasz Pan ma właśnie zniszczyć waszego wroga i was uczynić władcami tej ziemi, by zobaczyć jak będziecie postępować”.131.I dotknęliśmy lud Faraona latami suszy i ubóstwem owoców, aby zważał. 132.lecz kiedy tylko spotykali się z dobrem, powiadali: „to dla nas”. A kiedy spadało na nich zło, zły los przypisywali Mojżeszowi i jego ludziom. Teraz z pewnością powód złego losu był u Allacha. Jednak większość z nich nie wiedziała. 133.Powiadali: „Jakikolwiek Znak byś nam przedstawił, by nas nim omamić, nie poddamy ci się”. 134.Wtedy zesłaliśmy na nich burzę, i szarańczę, i robactwo, i żaby, i krew – wyraźne Znaki – oni jednak postępowali dumnie i byli ludem grzesznym. 135.I kiedy spadła na nich kara, powiedzieli: „O Mojżeszu, pomódl się za nas do twego Pana zgodnie z tym, co tobie On obiecał. Jeśli zdejmiesz z nas karę, z pewnością uwierzymy ci i z pewnością wyślemy wraz z tobą Dzieci Izraela”. 136.Lecz kiedy odsunęliśmy od nich karę na pewien okres, który mieli osiągnąć, oto złamali dane przez siebie słowo. 137.Wobec tego zemściliśmy się na nich i zatopiliśmy ich w morzu, jako że traktowali Nasze Znaki jak kłamstwa i lekceważyli je. 138.I uczyniliśmy, że ludzie, których uważano za słabych, odziedziczyli wschodnie części kraju i jego części zachodnie – co pobłogosławiliśmy. A miłosierne słowo twego Pana wypełniło się wobec Dzieci Izraela, albowiem byli wytrwali. Ostatecznie zniszczyliśmy wszystko to, co Faraon i jego lud wznieśli, jak i wszystko, co zbudowali. 139.Przeprowadziliśmy dzieci Izraela przez morze, a przybyli do ludu, który oddawał się czci bożków. Powiedzieli: „O Mojżeszu, uczyń nam boga tak jak i oni mają swych bogów”. On odrzekł: „Zaprawdę, jesteście ludem nieświadomym”. 140.”Zaprawdę, wszystko to, czemu oddaje się ten lud, powinno zostać zniszczone, a daremne będzie wszystko to, co czynią”.141.Powiedział: „Czy mam wam znaleźć boga innego niż Allach, skoro to On wyniósł was ponad wszystkie ludy?” 142.Przypomnijcie sobie czas kiedy wybawiliśmy was od ludu Faraona, który ciężko was doświadczył, zabijając waszych synów, a pozostawił przy życiu niewiasty. W tym bowiem zawierała się wielka próba dla was od waszego Pana. 143.A daliśmy Mojżeszowi obietnicę trzydziestu nocy i dodaliśmy do nich jeszcze dziesięć. W ten sposób dopełniony został naznaczony przez Pana okres – czterdzieści nocy. Rzekł Mojżesz do swego brata Aarona: „Zajmij moje miejsce wśród ludu podczas mojej nieobecności, i kieruj nim dobrze, a nie postępuj drogą siejących niezgodę. 144.A kiedy Mojżesz przybył w wyznaczonym przez Nas czasie, a jego Pan przemówił doń, rzekł: „Panie mój, pokaż mi się, abym mógł na Ciebie spojrzeć”. Allach odrzekł: „Nie zobaczysz Mnie. Jednak spójrz na tę górę, a jeśli pozostanie na swoim miejscu, wówczas ujrzysz Mnie. I kiedy Pan jego ukazał się na górze, rozbił ją na kawałki, a Mojżesz padł bez świadomości. A kiedy ją odzyskał, powiedział: „Tyś jest Święty, zwracam się do Ciebie i pierwszy wierzę”. 145.Allach powiedział: „O Mojżeszu, ciebie wybrałem ponad ludźmi twoich czasów poprzez Moje Posłannictwa i poprzez Moje Słowo. Zatem trzymaj się mocno tego, co ci dałem, i bądź spośród wdzięcznych”. 146.Napisaliśmy mu na Tablicach o wszystkim napomnienie oraz wyjaśnienie wszystkich rzeczy. „Trzymaj je mocno i przykaż swemu ludowi, by szedł za tym, co najlepsze z tego. Wkrótce wskaże ci mieszkanie grzeszników”. 147.Wkrótce odwrócę od Moich Znaków tych, którzy się pysznią w kraju niesprawiedliwie, i nawet jeśli ujrzą wszystkie Znaki, nie będą w nie wierzyć. I jeśli ujrzą drogę sprawiedliwości, nie przyjmą jej za swoją drogę. Jeżeli jednak spostrzegą drogę błędu, potraktują ją jak swoją własną drogę. Będzie tak, ponieważ traktowali Nasze Znaki jak kłamstwa i nie zważali na nie. 148.Ci, którzy odrzucają Nasze Znaki oraz nadejście Życia Przyszłego – ich dzieła są próżne. Czyż mogą oczekiwać, że nagrodzeni za cokolwiek innego niż za to, co czynią? 149.Lud Mojżesza podczas jego nieobecności uczynił sobie ze swych ozdób cielca – pozbawione życia ciało, wydające ryk. Czyż nie widzieli, że nie przemawiało do nich ani nie wiodło ich ku żadnej drodze? Wzięli go sobie za obiekt czci i byli grzesznikami. 150.A kiedy porażeni zostali wyrzutami sumienia i ujrzeli, iż rzeczywiście zeszli z drogi, powiedzieli: „Jeżeli Pan nasz nie okaże nam litości i nie przebaczy nam, z pewnością będziemy przegrani”. 151.Kiedy zaś Mojżesz powrócił do swego ludu, oburzony i zasmucony, rzekł: „Złem jest to, co uczyniliście podczas mojej nieobecności. Czyż pośpieszyliście się, by wymyślić sobie drogę, nie poczekawszy na rozkaz Pana waszego?” I odłożył Tablice i chwycił swego brata za głowę, przyciągając go do siebie. Aaron rzekł: „Synu mojej matki, lud rzeczywiście uważał mnie za słabego i chciał mnie uśmiercić. Dlatego nie pozwól, aby wrogowie radowali się z mojego nieszczęścia i stawiaj mnie na równi z ludem niesprawiedliwym”. 152.Mojżesz rzekł: „Panie mój, przebacz mi i memu bratu i dopuść nas do swej łaski, bowiem Tyś jest najbardziej Litościwy spośród tych, którzy okazują litość”. 153.Jeżeli chodzi o tych, którzy za obiekt czci wzięli sobie cielca, spadnie na nich gniew Boży i poniżenie w życiu doczesnym. Tak bowiem nagradzamy tych, którzy zmyślają kłamstwa. 154.Jednak ci, którzy czynią zło i okazują skruchę i uwierzą, z pewnością Pan twój po tym jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 155.Kiedy opadł gniew Mojżesza, wziął Tablice, a w ich treści zawierało się przewodnictwem i łaska dla tych, którzy okazują bojaźń Bożą. 156.Mojżesz wybrał spośród swoich ludzi siedemdziesięciu mężów dla naszego wyboru. Kiedy jednak spadło na nich trzęsienie ziemi, powiedział: „Panie mój, gdybyś tylko zechciał, mógłbyś zniszczyć ich przedtem i mnie także. Czyż zatem zniszczysz nas za to, co uczynili głupcy pośród nas? To przecież tylko próba z Twojej strony. Dzięki niej zginą ci, których zguby pragniesz, a poprowadzeni będą ci, których chcesz prowadzić. Tyś jest naszym Obrońcą. Przebacz nam zatem i okaż nam litość, boś Ty jest Najlepszym z tych, którzy przebaczają. 157.”I zrządź dla nas dobro na tym świecie, jak i w przyszłym. Zwróciliśmy się ku Tobie ze skruchą”. Allach odrzekł: „Obarczę karą tego, kogo obarczę, lecz moja łaska ogarnia wszystkie rzeczy. Zarządzę dobro dla tych, którzy postępują sprawiedliwie i płacą Zakāt oraz dla tych, którzy wierzą w Nasze Znaki. 158.”Dla tych, którzy idą za Posłańcem, Prorokiem, Umīi, o których mówi się w Tora i w Ewangelii, które z nimi są. On nakazuje im dobro, a zabrania czynienia zła i czyni dla nich prawowitymi rzeczy dobre, a zabrania im rzeczy złych. On zdejmuje z nich ich brzemię i ich pęta, które na nich były. Tak zatem ci, którzy uwierzą w niego i uszanują go i będą go wspierać, i pomagać mu oraz pójdą za światłem, które zostało zesłane wraz z nim – tym dobrze będzie się wiodło”. 159.Powiedz: „O ludzkości, naprawdę jestem Posłańcem do was wszystkich od Allacha, do którego należy Królestwo niebios i ziemi. Nie ma boga poza Nim. On daje życie i On przynosi śmierć. Uwierzcie więc w Allacha i Jego Posłańca, Proroka Umīi, który wierzy w Allacha i Jego słowa. A idźcie za nim, abyście byli słuszni prowadzeni”. 160.A spośród ludu Mojżesza jest grupa, która prowadzi w prawdzie i dzięki niej czyni sprawiedliwość. 161.Podzieliliśmy ich na dwanaście plemion, różnych ludów. I objawiliśmy Mojżeszowi, kiedy jego lud prosił o go o wodę, mówiąc: „Uderz w skałę swoją laską”, a wytrysnęło z niej dwanaście źródeł. Każde plemię poznało swe miejsce, z którego mogło pić. Uczyniliśmy, że pojawiła się nad nimi chmura i zesłaliśmy im Mannę i Salwa i powiedzieliśmy: „Spożywajcie spośród dobrych rzeczy, które wam daliśmy”. A oni nie zaszkodzili nam, zaszkodzili tylko samym sobie. 162.A przypomnijcie sobie czas kiedy powiedziano im: „Zamieszkajcie w tym mieście spożywajcie z niego gdzie tylko zechcecie, i powiedzcie: „Boże! Ulżyj naszemu brzemieniu” a wejdźcie w bramę w pokorze. Przebaczymy wam grzechy wasze, z pewnością powiększymy tych, którzy czynią dobro”. 163.Jednakże grzesznicy spośród nich zamienili to na słowo inne od tego, które zostało do nich wypowiedziane. A zatem zesłaliśmy na nich karę z nieba z powodu ich złych uczynków. 164.I spytaj ich o miasto, które stało nad morzem. Kiedy sprofanowali Szabat; kiedy przybyły do nich ich ryby w dniu Szabatu, pojawiając się na powierzchni wody, lecz w dniu, kiedy nie dotrzymali Szabatu, one do nich nie przyszły. W ten sposób wypróbowaliśmy ich, albowiem buntowali się. 165.I kiedy jedna grupa spośród nich powiedziała do drugiej: „Dlaczego napominacie lud, którego Allach zamierza zniszczyć albo ukarać srogą karą?” Oni odpowiadają: „Aby oczyścić się z winy przed waszym Panem oraz po to, byśmy mogli zwrócić się ku sprawiedliwości”. 166.A kiedy zapomnieli wszystko to, czym byli napominani, uratowaliśmy tych, którzy wystrzegali się zła, a zesłaliśmy srogą karę grzesznikom, ponieważ buntowali się. 167.A kiedy w swej bucie buntowali się przeciwko temu, co było im zabronione, powiedzieliśmy im: „Zostańcie małpami wzgardzonymi”. 168.I przypomnijcie sobie czas kiedy twój Pan ogłosił, że z pewnością podniesie przeciw nim aż po Dzień Zmartwychwstania tych, którzy zadawać im będą bolesne rany. Zaiste, twój Pan jest szybkim Rachmistrzem i z pewnością jest jednocześnie Najbardziej Przebaczającym, Litościwym. 169.I rozbiliśmy ich na oddzielne ludy na ziemi. Wśród nich są tacy, którzy są sprawiedliwi, i są wśród nich tacy, którzy sprawiedliwi nie są. Wypróbowaliśmy ich rzeczami dobrymi i rzeczami złymi, aby powrócili do dobra. 170.Wtedy po nich przyszło złe pokolenie, które odziedziczyło Księgę. Ci biorą marne dobra tego upadłego świata i mówią: „To będzie nam przebaczone”. Gdyby jednak raz jeszcze otrzymali takie dobra, wzięliby je. Czyż nie odebrano im przymierza Księgi, aby nie mówili o Allachu niczego poza prawdą? I studiowali to, co ona zawiera. Lecz mieszkanie Życia Przyszłego jest lepsze dla tych, którzy są sprawiedliwi. Czyż zatem nie pojmujecie? 171.A jeśli chodzi o tych, którzy wytrwale postępują zgodnie z Księgą i przestrzegają Modlitwy, zaiste nie pozwolimy, aby zginęła nagroda przeznaczona dla sprawiedliwych. 172.A kiedy zatrzęśliśmy nad nimi górą, jakby była pokryciem, a im wydawało się, że na nich zaraz spadnie, powiedzieliśmy: „Trzymajcie się mocno tego, co wam daliśmy i pamiętajcie o tym, co to zawiera, abyście mogli bronić się przed złem. 173.I przypomnijcie sobie kiedy twój Pan zrodził z dzieci Adama – z ich lędźwi – ich potomstwo i uczynił, iż dawali świadectwo przeciwko sobie samym, mówiąc: „Czyż nie jestem waszym Panem?”, oni powiedzieli: „Tak, dajemy temu świadectwo”. Uczynił On to, abyście nie powiedzieli w Dniu Zmartwychwstania: „Rzeczywiście nie byliśmy tego świadomi”. 174.Lub żebyście nie mówili: „To nasi ojcowie łączyli różnych partnerów z Allachem w przeszłości, my zaś byliśmy ledwie pokoleniem po nich. Czy zatem zniszczysz nas za to, co czynili ci, którzy kłamali? 175.W ten sposób wyjaśniamy Znaki, aby byli napominani oraz by powrócili do dobra. 176.opowiedz im historię tego, któremu przekazaliśmy Nasze Znaki, on zaś odstąpił od nich. Wówczas Szatan poszedł za nim, a on stał się jednym z tych, którzy zbaczają z drogi. 177.A gdybyśmy zechcieli, wynieślibyśmy go w ten sposób. On jednak skłaniał się ku ziemi i dawał upust swoim złym pragnieniom. Dlatego jego przypadek podobny jest do przypadku spragnionego psa – jeżeli go odciągniesz, wystawia swój jęzor. Taki jest przypadek tego ludu, który nie wierzy w Nasze Znaki. Dlatego opowiedz im tę historię, aby się zastanowili. 178.Zły jest przypadek tego ludu, który Nasze Znaki uważa za kłamstwa. To samych siebie oni skrzywdzili. 179.Ten, którego Allach prowadzi, jest na dobrej drodze. Ci zaś, których pozostawia On w błędzie, oni będą przegranymi. 180.Zaprawdę, stworzyliśmy wielu jinn i ludzi, których końcem będzie Piekło. Oni maja serca, którymi niczego nie rozumieją, i mają oczy, którymi niczego nie widzą, mają też uszy, którymi nie słyszą. Oni są podobni do bydła – nie, oni zeszli z drogi nawet bardziej. Oni rzeczywiście w ogóle nie zważają. 181.Do Allacha należą wszystkie doskonałe atrybuty. Dlatego zwracajcie się do Niego przy pomocy tych atrybutów. I pozostawiajcie samych sobie tych, którzy zbaczają z właściwej drogi w odniesieniu do Jego atrybutów. Oni będą wynagrodzeni za to, co czynią. 182.A spośród tych, których stworzyliśmy, jest lud, który kieruje ludźmi w prawdzie i dzięki niej czyni sprawiedliwość. 183.Tych zaś, którzy odrzucają Nasze Znaki, poprowadzimy ku zagładzie krok po kroku w sposób, którego nie znają. 184.I Ja udzielam im zwłoki, zaprawdę Mój plan jest wspaniały. 185.Czyż oni nie uważają, że nie ma mowy o szaleństwie w przypadku ich towarzysza? On jest tylko ostrzegaczem. 186.i czy nie zaglądają oni do Królestwa niebios i ziemi, i wszystkich rzeczy, które stworzył Allach? I czy nie widzą – a to możliwe – że zbliżył się już ich własny termin? W wobec tego po tym uwierzą? 187.Jeśli Allach kogokolwiek postanowi odsunąć od właściwej drogi, nie znajdziesz dlań żadnego przewodnika. Takich pozostawia On w ich grzechu, błąkających się w szaleństwie. 188.Pytaja cię o Godzinę: „Kiedy ona nadejdzie?” Powiedz: „Wiedza o tym jest wyłącznie u mego Pana. Jedynie On jest w stanie przedstawić ja w jej czasie. Ona ciąży na niebiosach i na ziemi. Spadnie na was wyłącznie niespodziewanie”. Pytają cię tak, jakbyś dobrze o tym wiedział. Powiedz: „Wiedza o tym jest wyłącznie u Allacha, a większość ludzi nie wie”. 189.Powiedz: „Nie mam władzy czynić sobie dobra ani zła, chyba że tego zapragnie Allach. O, gdybym posiadał wiedzę o niewidzialnym, nazbierałbym już sobie wiele dóbr, a zło nie dotknęłoby mnie. Ja jestem tylko Ostrzegaczem przekazicielem dobrej nowiny ludowi, który wierzy”. 190.To On jest tym, który stworzył was z jednej duszy i z niej stworzył jej towarzyszkę, by znajdował w niej pocieszenie. A kiedy ja poznał, nosiła lekkie brzemię i z nim się poruszała. A kiedy stanie się ciężka, oboje modlą się do Allacha, ich Pana, mówiąc: „Jeśli dasz nam dobre dziecko, z pewnością będziemy spośród wdzięcznych”. 191.Lecz kiedy On daję im dobre dziecko, oni łączą z Nim różnych partnerów w odniesieniu do tego, co On im dał. Jednak Allach wyniesiony jest wysoko ponad to, co oni z Nim łączą. 192.Czy łączą z Nim jako partnerów tych, którzy niczego nie tworzą, a sami są stworzeni? 193.Oni nie są w stanie im pomóc, ani nie są w stanie pomóc samym sobie. 194.i jeśli zawołacie ich ku dobrej drodze, oni za wami nie pójdą. Nie sprawia wam różnicy czy ich zawołacie czy pozostaniecie w milczeniu. 195.Zaprawdę, ci, do których zwracacie się poza Allachem, są stworzeniami jak wy sami. Zwróćcie się zatem do nich i niechaj wam odpowiedzą, jeśliście prawdomówni. 196.Czyż mają stopy, na których chodzą, lub czy mają dłonie, którymi trzymają, albo oczy, którymi widzą, lub uszy, którymi słyszą? Powiedz: „Zwróćcie się do partnerów, których przypisujecie Allachowi, a potem przeciwstawcie się mi i nie dajcie mi zwłoki. 197.”Zaiste, moim Obrońcą jest Allach, który objawił tę Księgę, On to chroni sprawiedliwych. 198.”Ci zaś, do których zwracacie się poza Nim, nie są w stanie wam pomóc, ani nie są w stanie pomóc samym sobie”. 199.I kiedy zachęcacie ich, by przewodzili, nie słyszą. Ty zaś widzisz, że patrzą ku tobie, lecz oni nie widzą. 200.Czy zawsze przebaczasz, o Proroku! A zachęcaj do uprzejmości i odwracaj się od nieświadomych. 201.A jeśli spadnie na ciebie zła sugestia od szatana, szukaj schronienia u Allacha. Zaprawdę, On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 202.A jeśli chodzi o tych, którzy są sprawiedliwi, to kiedy spadnie na nich zła myśl od Szatana, pamiętają o Allachu i – zważ! – zaczynają poprawnie widzieć. 203.A bracia niewiernych wprowadzają ich w błąd, a później nie szczędzą wysiłków. 204.Kiedy nie przedstawisz om żadnego Znaku, powiadają: „Dlaczego żadnego nie wymyśliłeś?” Powiedz: „Idę jedynie za tym, co jest mi objawiane od mego Pana. Oto wyraźne dowody od waszego Pana i przewodnictwo, i łaska dla ludu, który wierzy”. 205.Kiedy recytowany jest Koran, słuchajcie go i bądźcie cicho, aby okazano wam łaskę. 206.I przypomnij sobie swego Pana w umyśle z pokorą i bojaźnią przed Nim, a cichym głosem rano i wieczorem. I nie bądź spośród tych, którzy nie zważają. 207.Naprawdę, tych, którzy są blisko twego Pana, nie odwracaj z dumą od Jego czci, albowiem oni wychwalają Go i padają przed Nim na twarz.

8.      AL-ANFĀL i 9.      AL-TAUBAH (objawione po Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Pytają cię w sprawie zdobyczy. Powiedz: „Zdobycze wojenne są dla Allacha i Posłańca. Bójcie się więc Allacha i ustalajcie między sobą sprawy właściwie oraz bądźcie posłuszni Allachowi i Jego Posłańcowi, jeśli jesteście wierzącymi”. 3.Jedynie ci są prawdziwymi wiernymi, których serca drżą, gdy wymieniane jest imię Allacha, i kiedy mówi się im o Jego Znakach, oni powiększają swą wiarę, jak i ci, którzy w Panu pokładają zaufanie. 4.Którzy przestrzegają Modlitwy i wydają z tego, co im daliśmy. 5.Ci właśnie są prawdziwymi wierzącymi. U ich Pana czekają na nich wysokie rangi, jak i przebaczanie oraz zaszczytne zapasy. 6.Jest tak dlatego, że Pan twój wyprowadził cię z twego domu w sprawiedliwym celu, podczas gdy część wiernych była temu całkiem przeciwna. 7.Oni (niewierzący) spierają się z tobą w kwestii prawdy już po tym, jak została dowiedziona, tak jakby byli gnani ku śmierci, w rzeczywistości widząc ją. 8.i przypomnijcie sobie kiedy Allach obiecał, że jedna z dwóch grup będzie wasza, a wy zapragnęliście, aby wasza była nieuzbrojona, jednak Allach pragnął ustanowić Prawdę poprzez Swoje słowa oraz odciąć korzeń ludzi niewierzących”. 9. by ustanowić Prawdę oraz udaremnić to, ci fałszywe, chociaż mogłoby nie podobać się to winnym. 10.Kiedy błagaliście swego Pana o pomoc, a On odpowiedział na waszą modlitwę, mówiąc: „{Z pewnością pomogę wam tysiącem aniołów, rząd za rzędem”. 11.A Allach uczynił to jedynie dobrą nowiną, aby dzięki niej uspokoiły się wasze serca. Jednakże pomoc nadchodzi wyłącznie od Allacha. Zaprawdę, Allach jest Potężny, Mądry. 12.Kiedy sprowadził na was sen jako znak bezpieczeństwa od Niego i zesłał wodę z chmur, aby dzięki niej oczyścić was i usunąć z was nieczystość Szatana, jak i by wzmocnić wasze serca i wasze kroki uczynić pewnymi. 13.kiedy twój Pan objawił aniołom, mówiąc: „Jestem z wami, więc wzmocnijcie tych, którzy wierzą. Napawam strachem serca tych, którzy nie wierzą. Uderzajcie ich powyżej szyi i podcinajcie im wszystkie końce palców”. 14.Jest tak dlatego, iż przeciwstawili się Allachowi i Jego Posłańcowi. Kto bowiem przeciwstawia się Allachowi i Jego Posłańcowi, wówczas z pewnością Allach jest Srogi w rozliczaniu. 15.Oto wasza kara, posmakujcie jej zatem. I pamiętajcie, że na niewiernych czeka kara Ognia. 16.O wy, którzy wierzycie! Kiedy spotkacie tych, którzy nie wierzą jak zbliżają się w swej sile, nie odwracajcie się do nich plecami. 17.Jeśli bowiem ktoś odwróci się plecami do nich w takim dniu, z wyjątkiem manewrów bitewnych lub w celu dołączenia do innej grupy, ten z pewnością ściągnie na siebie gniew Allacha, a Piekło stanie się jego mieszkaniem. A jest ono złym miejscem do przebywania. 18.Tak zatem nie wy ich zabiliście, lecz to był Allach, który ich zabił. I to nie wy rzucaliście, kiedy rzucaliście, lecz to był Allach, który rzucał, żeby pokonać niewierzących oraz by wyświadczyć wielką łaskę wiernym od Siebie. Zaprawdę Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 19.Oto co się wydarzyło. I wiedzcie, że Allach osłabi zamiary niewiernych. 20.Jeśli wy, o niewierni, szukaliście osądu, to sąd już nad wami zapadł. I jeśli odstąpicie, tak będzie dla was lepiej. Ale jeżeli zwrócicie się ku niezgodzie, również i My zwrócimy się ku karze. A wasza gromada na nic wam się nie przyda, bez względu na jej liczebność, i wiedzcie, że Allach jest po stronie wiernych. 21.O wy, którzy wierzycie! Okazujcie posłuszeństwo Allachowi i Jego Posłańcowi oraz nie odwracajcie się od niego, słuchając jego poleceń. 22.I nie bądźcie podobni do tych, którzy powiadają: „Słyszymy” podczas gdy nie słyszą. 23.Zaiste, najgorszymi zwierzętami są w oczach Allacha głuche i nieme, które nie maja żadnego zmysłu. 24.Gdyby Allach widział w nich jakiekolwiek dobro, z pewnością spowodowałby, żeby słyszeli. Jeśli jednak teraz spowoduje, że usłyszą, oni odwrócą się z niechęcią. 25.O wy, którzy wierzycie! Odpowiadajcie Allachowi i Posłańcowi, kiedy was wzywa, żeby on mógł dać wam życie i wiedzcie, że Allach wstępuje pomiędzy człowieka i jego serce oraz że On jest Tym, przed którym zostaniecie zgromadzeni. 26.I strzeżcie się nieszczęścia, które z pewnością nie dotknie wyłącznie tych z was, którzy dopuścili się zła. I wiedzcie, że Allach jest Srogi w karaniu. 27.Przypomnijcie sobie kiedy było was niewielu i w kraju uważano was za słabych i kiedy baliście się, żeby lud was nie oderwał, a On dał wam schronienie i wzmocnił was swoją pomocą i dał wam dobre rzeczy, byście byli wdzięczni. 28.O wy, którzy wierzycie! Nie bądźcie fałszywi wobec Allacha i Posłańca ani nie zdradzajcie świadomie swych odpowiedzialności. 29.I wiedzcie, że to, co posiadacie oraz wasze dzieci są jedynie próbą oraz że to Allach jest Tym, u którego czeka was wspaniała nagroda. 30.O wy, którzy wierzycie! Jeśli będziecie wypełniać swój obowiązek wobec Allacha, On da wam zwycięstwo o odsunie od was wasze zło i przebaczy wam. Allach bowiem jest Panem wielkiej obfitości. 31.I przypomnij sobie czas kiedy niewierni snuli plany przeciwko tobie, by cię uwięzić lub zabić lub wypędzić. Oni planowali, lecz Allach także planował, a jest On najlepszym z planistów. 32.A kiedy recytuje się im Nasze wersety, powiadają: „Usłyszeliśmy. Gdybyśmy zechcieli, z pewnością moglibyśmy powiedzieć coś podobnego do tego. To nic więcej jak tylko opowieść o dawnych czasach”. 33.I przypomnij sobie czas kiedy powiedzieli: „O Allachu, jeśli to rzeczywiście jest prawda od Ciebie, to ześlij na nas deszcz kamieni z nieba lub sprowadź na nas straszna karę”. 34.Jednak Allach nie chciał ich karać kiedy ty byłeś miedzy nimi. Allach nie pragnął ich także ukarać, kiedy szukali przebaczenia. 35.Jakież mają teraz wytłumaczenie, żeby Allach ich nie ukarał, skoro nie dopuszczają ludzi do Świętego Meczetu i nie są jego prawdziwymi strażnikami? Jego prawdziwymi strażnikami są ci, którzy są sprawiedliwi, ale większość z nich nie wie. 36.A ich modlitwa w Świętym Domu to tylko gwizdy i klaskanie dłońmi. „Zatem skosztujcie kary, albowiem nie uwierzyliście”. 37.Zaiste ci, którzy nie wierzą, wydają swoje bogactwo po to, by odwracać ludzi od drogi Allacha. Z pewnością nadal będą je tak wydawać, jednak później stanie się ono źródłem żalu dla nich i wtedy zostaną pokonani. Niewierzący będą zgromadzeni w Piekle, 38.by Allach oddzielił złych od dobrych, a umieścił złych jednych na drugich i zebrał ich wszystkich, później zaś by wrzucił ich do Piekła. Oni rzeczywiście będą przegranymi. 39.Powiedz tym, którzy nie wierzą, jeśli odstąpią, że to, co minęło, będzie im przebaczone. A jeśli powrócą do swych występków, wówczas zaprawdę miał już miejsce przykład poprzednich ludów przed nimi. 40.I walczcie z nimi aż do czasu, gdy nie będzie już prześladowań, a cała religia będzie dla Allacha. Lecz jeśli odstąpią od swego, wówczas Allach jest zaiste Świadom tego, co czynią. 41.A jeżeli się odwrócą, wiedzcie, że Allach jest waszym Obrońcą – wspaniałym Pomocnikiem!

42.I wiedzcie, że cokolwiek weźmiecie jako zdobycz wojenną, piąta jej część jest dla Allacha i dla Posłańca, i dla krewnych, i sierot, i potrzebujących, i podróżnika, jeśli wierzycie w Allacha oraz w to, co zesłaliśmy Naszemu słudze w Dniu Wyróżnienia – w dniu, kiedy spotkały się dwie armie – a Allach ma władzę, by uczynić wszystko, czego zapragnie. 43.Kiedy wy byliście po tej stronie Doliny, a oni byli po tamtej, poniżej was zaś była karawana. I gdybyście musieli umawiać się między sobą, z pewnością poróżniliście się w kwestii czasu umowy. Jednak spotkanie to odbyło się bez umowy, aby Allach dopełnił rzeczy, która była naznaczona tak, aby ten, który już zginął, zginął, ten zaś, który już przyszedł na świat, żył. A z pewnością Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 44.Kiedy Allach pokazał ich tobie we śnie jako niewielu i gdyby On pokazał ich tobie jako licznych, wy z pewnością stracilibyście odwagę i nie moglibyście się porozumieć wzajemnie w tej sprawie. Jednakże Allach was wybawił. Zaprawdę, On ma pełną wiedzę o tym, co znajduje się w waszych sercach. 45.I przypomnijcie sobie kiedy w czasie waszego spotkania On uczynił, iż wydawało się wam, że jest ich niewielu, oraz jak uczynił, iż im wydawało się, że was jest niewielu, a to, żeby Allach doprowadzić do tego, co było postanowione. Przed Allachem bowiem stawiane są wszystkie sprawy do rozstrzygnięcia. 46.o wy, którzy wierzycie! Kiedy spotykacie się z jakimiś wojskami, bądźcie wytrwali i pamiętajcie o Allachu, aby się wam dobrze powiodło. 47.I bądźcie posłuszni Allachowi i Jego Posłańcowi oraz nie sprzeczajcie się ze sobą nawzajem, abyście nie wahali się oraz aby nie opuściła was wasza siła. I bądźcie wytrwali. Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są wytrwali. 48.I nie bądźcie podobni do tych, którzy wychodzą ze swych domów chełpliwie, by być zauważonymi przez innych, i którzy odwracają ludzi od drogi Allacha – lecz Allach ogarnia wszystko to, co oni czynią. 49.I kiedy Szatan uczynił, iż ich uczynki wydawały się im uczciwe i powiedział: „Tego dnia żaden człowiek nie będzie nad wami górą, albowiem ja jestem waszym obrońcą”. Lecz kiedy obie armie zbliżyły się do siebie na odległość wzroku, on odwrócił się na pięcie i powiedział: „Zaiste, nie mam z wami nic do czynienia; zaiste, ja widzę to, czego wy nie widzicie. Zaiste, boję się Allacha, albowiem kara od Allacha jest sroga. 50.Kiedy Hipokryci oraz ci, których serca pełne są choroby, powiedzieli: „Ich religia zwiodła tych ludzi”. Kto jednak zaufa Allachowi, wówczas Allach jest z pewnością Potężny, Mądry. 51.Gdybyś tylko mógł zobaczyć jak aniołowie zabierają dusze tych, którzy nie wierzą, smagając ich twarze i plecy i mówiąc: „Skosztujcie kary palenia”. 52.”Ta męka jest z powodu tego, co wasze ręce wysłały przed wami; i wiedzcie, że Allach w istocie nie jest ani trochę niesprawiedliwy dla swoich sług”. 53.Wasze położenie będzie podobne do położenia ludu Faraona oraz tych przed nim – oni nie uwierzyli w Znaki Allacha, więc Allach ukarał ich za ich grzechy. Zaiste, Allach jest w karaniu Potężny i Srogi. 54.Jest tak, ponieważ Allach nigdy nie zmieniłby swych łask, którymi obsypał lud, chyba żeby zmienił on swe położenie, oraz wiedzcie, że Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 55.O wierni! Wasze położenie będzie również podobne do położenia ludu Faraona oraz tych przed nim. Oni odrzucili Znaki ich Pana, więc zniszczyliśmy ich za ich grzechy. I zatopiliśmy lud Faraona, albowiem wszyscy oni byli grzesznikami. 56.Zaiste, najgorszymi zwierzętami w oczach Allacha są ludzkie niewierni – ci, którzy nie uwierzą, 57.ci, z którymi ty zawarłaś przymierze – potem oni zrywają to przymierze za każdym razem i nie boja się Allacha. 58.Jeśli zatem pokonasz ich w wojnie, wówczas dzięki temu napawaj strachem tych, którzy byli za nimi, aby oni byli rozważni. 59.A jeśli obawiasz się zdrady ze strony jakiegoś ludu, tak samo odrzuć jego przymierze. Zaiste, Allach nie miłuje zdrajców. 60.I nie pozwól, żeby ci, którzy nie wierzą, pomyśleli, iż mogą Nas przewyższyć. Zaprawdę, oni nie są w stanie odmienić naszych planów. 61.I przygotujcie przeciwko tym, którzy z wami walczą, wszystko, co możecie spośród sił zbrojnych i wysuniętych placówek przy granicy, abyście dzięki nim mogli natchnąć strachem wroga Allacha i wroga waszego oraz innych poza tymi, których nie znacie, a których zna Allach. Cokolwiek wydacie na drodze Allacha, zostanie wam zwrócone w całej pełni, a nie będziecie pokrzywdzeni. 62.A jeśli on skłaniać się będą ku pokojowi, także i ty skłaniaj się ku niemu, i zaufaj Allachowi. Zaiste, On jest tym, który jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 63.Lecz gdyby próbowali cię oszukać, wówczas Allach z pewnością będzie ci Wystarczający. On jest tym, który wzmocnił cię Swą pomocą i wiernymi. 64.On włożył uczucie pomiędzy ich serca. Choćbyś wykorzystał wszystko, co na ziemi, nie mógłbyś włożyć uczucia pomiędzy ich serca, Allach jednak włożył uczucie między nie. Zaprawdę, Allach jest Potężny, Mądry. 65.O Proroku, Allach jest dla ciebie Wystarczający oraz dla tych, którzy spośród wiernych idą za tobą. 66.O Proroku, ponaglaj wiernych do walki. Jeśli będzie was dwudziestu wytrwałych, pokonają dwie setki, a jeśli będzie was stu, pokonają tysiąc tych, którzy nie wierzą, albowiem są oni ludem, który nie rozumie. 67.Obecnie Allach ulżył waszemu brzemieniu, albowiem On wie, że jest w was słabość. Zatem jeśli będzie wśród was stu wytrwałych, pokonają oni dwustu. Jeżeli natomiast będzie wśród was tysiąc, z rozkazu Allacha pokonają oni dwa tysiące. Allach bowiem jest z tymi, którzy są wytrwali. 68.Nie wypada, aby Prorok miał więźniów, dopóki nie zacznie prowadzić w kraju regularnej walki. Jeśli będziecie brać jeńców, poza wziętymi do niewoli podczas regularnej walki, będziecie uważani za tych, którzy szukają dóbr tego świata, podczas gdy Allach pragnie dla was Życia Przyszłego. A Allach jest Potężny, Mądry. 69.Gdyby nie wydany został przez Allacha wcześniejszy dekret, opanowałaby was wielka niedola w konsekwencji tego, co wzięliście. 70.Zatem spożywajcie z tego, co zdobyliście na wojnie jako prawowite i dobre, i okazujcie bojaźń przed Allachem. Zaiste Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 71.O Proroku, powiedz jeńcom, którzy są w twoich rękach: „Jeśli Allach zna jakiekolwiek dobro w waszych sercach, da On wam lepsze niż to, co zostało wam zabrane w formie odpłaty i przebaczy wam. Allach bowiem jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 72.I gdyby zamierzali postąpić wobec ciebie zdradziecko, rzeczywiście byli już zdradliwi wobec Allacha przedtem, On jednak dał władzę tobie, władzę nad nimi. Allach bowiem jest Wszechwiedzący, Mądry. 73.Zaiste, ci, którzy uwierzyli i pozostawili swe domy oraz swoim bogactwem i życiem walczyli o sprawę Allacha, jak i ci, którzy dawali im schronienie i udzielali pomocy – oni są wzajemnie swymi przyjaciółmi. Jeśli jednak chodzi o tych, którzy uwierzyli, lecz nie opuścili swych domów, nie jesteście w żaden sposób za nich odpowiedzialni aż do czasu, kiedy wyjdą ze swych domów. Jeśliby jednak szukali waszej pomocy w sprawie religii, waszym obowiązkiem jest pomóc im, chyba że chodzi o sprawę przeciwko ludowi, z którym zawarliście przymierze. Allach bowiem widzi co czynicie. 74.Ci, którzy nie uwierzyli, oni są wzajemnie swymi przyjaciółmi. Jeśli nie wykonacie tego, co wam nakazano, w kraju zapanuje niezgoda i wielki nieporządek. 75.Ci, którzy uwierzyli i opuścili swoje domy i starają się dla sprawy Allacha oraz ci, którzy dawali im schronienie i udzielali pomocy – ci naprawdę są prawdziwymi wiernymi. Czeka ich przebaczenie i zaszczytne dobra. 76.Ci zaś, którzy wierzą po tym i opuszczają swoje domy i starają się dla sprawy Allacha wraz z wami – ci są spośród was. A jeśli chodzi o więzy pokrewieństwa, są oni bliżej względem siebie w Księdze Allacha. Zaprawdę, Allach dobrze zna wszystkie rzeczy.

1.Oto deklaracja absolutnego oczyszczenia ze strony Allacha i Jego Posłańca wobec bałwochwalców, którym daliście przyrzeczenie, ż Islam zwycięży w Arabii. 2.Wędrujcie zatem po kraju przez cztery miesiące i wiedzcie, że nie jesteście w stanie odmienić planu Allacha oraz że Allach upokorzy niewierzących. 3.Jest to proklamacja od Allacha i Jego Posłańca do tego ludu w dniu większej Pielgrzymki, iż Allach jest wolny od bałwochwalców oraz że takiż jest Jego Posłaniec. Jeśli zatem okażecie skruchę, tak będzie dla was lepiej; lecz jeżeli odwrócicie się, wówczas dowiedzcie się, iż nie jesteście w stanie zmienić planu Allacha. I przekazuj wieści o bolesnej karze tym, którzy nie wierzą, 4.z wyjątkiem tych niewiernych, z którymi zawarliście przymierze i którzy później z żaden sposób was nie zawiedli ani nie wspomagali nikogo przeciwko wam. Z nimi zatem dopełnijcie przymierza aż po jego kres. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy są sprawiedliwi. 5.A kiedy miną zakazane miesiące, zabijajcie bałwochwalców kiedy tylko ich znajdziecie i bierzcie ich do niewoli, oblegajcie ich oraz leżcie oczekując ich w każdej zasadzce. Jeśli jednak okażą skruchę i będą przestrzegać modlitwy i płacić Zakāt, wówczas pozostawcie ich drogę wolną. Zaiste, Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 6.Kiedy jakiś bałwochwalca będzie szukał u ciebie pomocy, schroń go, by mógł wysłuchać Słowa Allacha, a później odprowadź go do jego schronienia. Jest tak dlatego, że są oni ludem, który nie ma wiedzy. 7.Jak zatem może być mowa o przymierzu z tymi bałwochwalcami z Allachem i Jego Posłańcem, z wyjątkiem tych, z którymi zawarliście traktat w Świętym Meczecie? Dopóki będą wobec was uczciwi, i wy bądźcie dla nich uczciwi. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy wypełniają swoje obowiązki. 8.Jakże może tak być, że – jeśli zdobędą nad wami przewagę – nie będą przestrzegać żadnych więzów pokrewieństwa ani przymierza w odniesieniu do was. Chcieliby przypodobać się wam swymi ustami, podczas gdy ich serca odrzucają to, co sami wypowiadają, a większość z nich to ludzie perfidni. 9.Kupczyli Znakami Allacha za marną cenę i odwracali ludzi od Jego drogi. Złem, zaiste, jest to, co czynią. 10.Nie przestrzegają żadnego związku krwi ani przymierza w odniesieniu do żadnego wiernego. Właśnie oni są tymi, którzy są grzesznikami. 11.jeśli jednak okazują skruchę, przestrzegają Modlitwy i płaca Zakāt, wówczas są waszymi braćmi w Wierze. A My wyjaśniamy Znaki ludowi, który ma wiedzę. 12.Jeżeli jednak złamią swe przysięgi po ich przymierzu i zaatakują waszą religię, wtedy walczcie z tymi przywódcami niewiary – zaprawdę, oni nie zważają na swe przysięgi – aby odstąpili od swego. 13.Czyż nie będziecie walczyć z ludem, który złamał dane słowo i który knował, by wygnać Posłańca, a pierwszy był tym, kto rozpoczął wrogość wobec was? Czy boicie się ich? Nie, to Allach najbardziej jest godzien tego, abyście się Jego bali, jeśliście wiernymi. 14.Walczcie z nimi, aby Allach waszymi rękami mógł ich ukarać, poniżyć ich, a wam pomóc ich zwyciężyć oraz ulżyć umysłom tych, którzy wierzą; 15.oraz by Allach mógł usunąć obawy ich serc. Allach wszak zwraca się z litością do każdego, kto mu się spodoba. A jest Allach Wszechwiedzący, Mądry. 16.Czy uważacie, że będziecie pozostawieni w spokoju, podczas gdy Allach nie poznał jeszcze tych z was, którzy starają się dla sprawy Allacha i nie biorą sobie za bliskiego przyjaciela nikogo poza Allachem i Jego Posłańcem oraz wiernymi. Allach jest Świadom tego, co czynicie. 17.Bałwochwalcy nie mogą zatrzymać Meczetów Allacha, podczas gdy dają świadectwo przeciwko samum sobie w niewierze. To właśnie ich dzieła okażą się próżne i w Ogniu zamieszkają na wieki. 18.Tylko ten może zatrzymać Meczety Allacha, kto wierzy w Allacha i Dzień Ostatni, przestrzega Modlitwy, płaci Zakāt i nie okazuje bojaźni przed nikim z wyjątkiem Allacha – tacy właśnie mogą być właściwie prowadzeni. 19.Czy uważacie akt napojenia pielgrzymów i utrzymania Świętego Meczetu jako rzecz równą dziełom tego, kto wierzy w Allacha i Dzień Ostatni i stara się na drodze Allacha? Nie są one nic a nic równe w oczach Allacha, a Allach nie kieruję ludźmi niesprawiedliwymi. 20.Ci, którzy uwierzyli i opuścili swoje domy dla sprawy Boga i starali się dla sprawy Allacha swoim bogactwem i swoim życiem, oni są najwspanialsi w oczach Allacha. To właśnie oni zatryumfują. 21.Ich Pan przekazuje im dobrą nowinę od Siebie, o Jego upodobaniu i Ogrodach, w których czeka ich wieczne szczęście. 22.Zamieszkają tam na wieki. Zaprawdę, u Allacha czeka wspaniała nagroda. 23.O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół waszych ojców ani waszych braci, jeśli wolą oni niewiarę zamiast wiary. Kto z was weźmie ich sobie za przyjaciół, ten jest grzesznikiem. 24.Powiedz: „Jeżeli wasi ojcowie i wasi synowie, i wasi bracia, i wasze małżonki, i wasi krewni oraz bogactwo, które zgromadziliście, i handel którego nikłości obawiacie się, i mieszkania, które lubicie, są dla was droższe niż Allach i Jego Posłaniec oraz staranie się dla Jego sprawy, to poczekajcie aż Allach dokona swego sądu. Allach nie prowadzi ludu nieposłusznego”. 25.Zaprawdę, Allach pomógł wam na wielu polach bitewnych, jak i w Dniu Hunain, kiedy wielkie wasze rzesze uczyniły, iż pyszniliście się, one jednak nie przyniosły wam żadnej korzyści, ziemia zaś z całym jej ogrodem dla was się skurczyła, a wtedy odwróciliście się do ucieczki. 26.Potem Allach zesłał pokój na swego Posłańca oraz na wierzących, jak i zesłał zastępy, których nie widzieliście, i ukarał tych, którzy nie wierzyli. Taka jest nagroda dla niewiernych. 27.Jednak po takiej karze Allach zwraca się ze współczuciem do każdego, do kogo zechce, a jest On Najbardziej Przebaczający. 28.O wy, którzy wierzycie! Zaprawdę, bałwochwalcy są nieczyści. Zatem nie będą się oni zbliżać do Świętego Meczetu po tym ich roku. I jeśli obawiacie się ubóstwa, Allach wzbogaci was ze swej Obfitości, jeśli tego zapragnie. Zaiste, Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 29.Walczcie z tymi spośród Ludu Księgi, którzy nie wierzą w Allacha, ani w Dzień Ostatni, ani nie uważają za nieprawe tego, co Allach i Jego Posłaniec ogłosili nieprawym, aż do czasu, gdy zapłacą należność, uznają swe podporządkowanie. 30.Żydzi powiadają: „Ezdrasz jest synem Allacha”, a chrześcijanie mówią: „Mesjasz jest synem Allacha” – oto, co wypowiadają swymi ustami. Oni wszak tylko naśladują słowa tych, którzy nie uwierzyli przed nimi. Niechaj spadnie na nich przekleństwo Allacha! Jakże zostali odwróceni. 31.Oni wzięli sobie swych kapłanów i swych mnichów za panów obok Allacha. Tak samo wzięli sobie Mesjasza, syna Marii. A nakazano im czcić tylko Jednego Boga. Nie ma żadnego boga poza Nim. On jest Święty o wiele bardziej ponad to, co Mu przypisują! 32.Pragnęliby zgasić światło Allacha swoimi ustami, Allach jednak nie chce niczego innego, jak tylko doskonalić swe światło, choć niewierni mogą chcieć je odrzucać. 33.On jest tym, Który zesłał Swego Posłańca z przewodnictwem i religią prawdy, aby mogła ona zwyciężyć każdą inną religię, nawet gdyby bałwochwalcy ją odrzucali. 34.O wy, którzy wierzycie! Zaprawdę, wielu z kapłanów i mnichów pochłania bogactwo ludzi fałszywymi sposobami i odwraca się od drogi Allacha. Tym zaś, którzy gromadzą złoto i srebro i nie wydają go na sposób Boży, im przekaż wieść o bolesnej karze. 35.W dniu, kiedy stanie się gorąco w ogniu Piekła, a ich czoła i ich boki, i ich plecy zostaną nim przypalone i zostanie im powiedziane: „Oto co nagromadziliście dla siebie samych – teraz więc skosztujcie tego, co zwykliście byli gromadzić”. 36.liczba miesięcy u Allacha to dwanaście z Jego nakazu od dnia kiedy stworzył niebiosa i ziemię. Z tej liczby cztery to miesiące święte. Oto właściwa religia. Zatem nie wyrządzajcie sobie krzywdy w niej. I walczcie razem z bałwochwalcami, jak i oni walczą razem z wami. I wiedzcie, że Allach jest z tymi, którzy okazują Mu bojaźń. 37.Zaprawdę, odraczanie Świętego Miesiąca jest dodatkiem do niewiary. Ci, którzy nie wierzą, są przez nie sprowadzani z drogi. Oni zezwalają nań w jednym roku, a zabraniają go w innym, a to żeby zgadzała się liczba miesięcy, które Allach uczynił świętymi, a w ten sposób czynić prawowitym to, czego Allach zakazuje. Zło ich uczynków wydaje się im czymś uczciwym. Allach natomiast nie prowadzi ludzi niewiernych. 38.O wy, którzy wierzycie. Co się z wami dzieje, że kiedy powiada się wam: „Idźcie drogą Allacha”, opadacie ciężko ku ziemi? Czy zadowala was życie doczesne ponad perspektywę Życia Przyszłego? Wszak radość z życia doczesnego jest niczym w porównaniu z Życiem Przyszłym. 39.Jeżeli nie wyruszycie do walki za sprawę Allacha, On zada wam bolesną karę i w wasze miejsce wybierze inny lud, a wy w ogóle nie będziecie mogli Mu zaszkodzić. Allach wszak posiada władzę nad wszystkimi rzeczami. 40.Jeżeli mu nie pomożecie, to wiedzcie, że Allach pomógł mu nawet wtedy, gdy niewierni prowadzili go, kiedy był on jednym z dwóch, gdy byli obaj w Jaskini, a on powiedział do swego Towarzysza: „Nie smuć się, albowiem Allach jest z nami”. Wtedy Allach zesłał na niego Swój pokój, i pomógł mu zastępami, których nie widzieliście, i upokorzył słowo tych, którzy nie uwierzyli, a słowo Allacha jest tym słowem, które jest najwyższe. Allach jest Potężny, Mądry. 41.Idźcie, kto lekki lub ciężki, i starajcie się swoim bogactwem i swoim życiem dla sprawy Allacha. To jest dla wasz najlepsze, gdybyście tylko wiedzieli. 42.Gdyby chodziło o natychmiastowy zysk i krótką podróż, oni z pewnością ruszyliby za tobą, ale trudna podróż wydawała się im zbyt długa. A mimo to będą przysięgać na Allacha, mówiąc: „Gdybyśmy tylko mogli, z pewnością poszlibyśmy z tobą”. Oni wszak rujnują tylko swoje własne dusze, a Allach wie, że są kłamcami. 43.Allach usunie złe konsekwencje twego błędu. Dlaczego pozwoliłeś im pozostać w tyle, póki nie dowiedziałeś się i ty również poznałeś kłamców? 44.Ci, którzy wierzą w Allacha i w Dzień Ostatni nie będą prosić o zwolnienie ze starań ich bogactwem i ich osobami. Allach dobrze zna tych, którzy wypełniają swe obowiązki wobec Niego. 45.Jedynie ci prosić cię będą o zwolnienie, którzy nie wierzą w Allacha i w Dzień Ostatni i których serca pełne są wątpliwości, a w swej wątpliwości wahają się. 46.Gdyby rzeczywiście zamierzali pójść, w jakiś sposób przygotowaliby się do tego. Allach jednak był przeciwny ich wyruszeniu. Zatem powstrzymał ich i powiedziano im: „zostańcie w domu z tymi, którzy zostali”. 47.Gdyby poszli z wami, nie dodaliby wam niczego oprócz kłopotów, plątaliby się między wami, próbując siać między wami niezgodę. A są wśród was tacy, którzy słuchaliby was po to, by wiadomości przekazywać im. A Allach dobrze zna grzeszników. 48.Próbowali doprowadzić do buntu nawet przedtem, knuli przeciw tobie aż do nadejścia prawdy i do czasu, kiedy zwyciężył cel Allacha, chociaż im się to nie podobało. 49.A jest wśród nich i taki, który powiada: „Pozwól mi pozostać w tyle i nie wystawiaj mnie na próbę”. Zaprawdę, oni już poddani zostali próbie. I zaprawdę, Piekło ogarnie niewiernych. 50.Kiedy spotka cię coś dobrego, napawa ich to smutkiem, lecz kiedy spadnie na ciebie nieszczęście, powiadają: „Rzeczywiście wcześniej podjęliśmy środki ostrożności”. I odwracają się uradowani. 51.Powiedz: „Nie spotka nas nic poza tym, co Allach dla nas naznaczył. On jest naszym Obrońcą, więc w Allachu powinni wierni pokładać zaufanie”. 52.Powiedz: „Nie oczekujecie dla nas niczego poza jedną z dwóch dobrych rzeczy, podczas gdy my oczekujemy, że Allach ukarze was albo sam, albo z naszych rąk. Zatem czekajcie, my także czekamy z wami”. 53.Powiedz: „Wydawajcie dobrowolnie lub niechętnie, a i tak nie będzie to od was przyjęte. W samej rzeczy nieposłuszny z was jest lud”. 54.Nic innego nie powoduje, że nie będą przyjęte ich datki, poza tym, iż oni nie wierzą w Allacha i Jego Posłańca. I przybywają na Modlitwę leniwie i wydają na sposób Allacha niechętnie. 55.Niechaj zatem ani ich bogactwo, ani ich dzieci nie zaprzątają twoich myśli. Przy ich pomocy Allach pragnie ukarać ich w tym życiu, a dusze ich niechaj odejdą, albowiem nie wierzą. 56.I przysięgają na Allacha, że naprawdę są spośród was, podczas gdy nie są spośród was, lecz są ludźmi tchórzliwymi. 57.Gdybyż tylko mogli znaleźć jakieś miejsce schronienia, jaskinię czy nawet jakąś dziurę, z pewnością zwróciliby się ku niej i ruszyli tam w niekontrolowanym pośpiechu. 58.Wśród nich są tacy, którzy dopatrują się u ciebie błędu w kwestii podziału jałmużny. Kiedy z niej otrzymują, są zadowoleni, lecz kiedy z niej nie otrzymują – zważ! – oburzają się. 59.A gdyby byli zadowoleni z tego, co dał im Allach i Jego Posłaniec i powiedzieli: „Wystarczy nam Allach. Allach da nam ze swego bogactwa i także uczyni Jego Posłaniec. Do Allacha zwracamy się z błaganiem”, tak byłoby dla nich lepiej. 60.Jałmużna jest tylko dla biednych i potrzebujących oraz dla tych, którzy się nimi zajmują, jak i dla tych, których serca wymagają pojednania, i dla wyzwolenia niewolników, i dla tych, którzy maja długi, jak i dla sprawy Allacha oraz dla podróżnego – nakaz od Allacha. Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 61.I wśród nich są tacy, którzy trapią Proroka i mawiają: „On jest jednym Uchem”. Powiedz: „Jego dawanie posłuchu wszystkiemu jest waszego dobra. On wierzy w Allacha i wierzy Wiernym, i jest łaską dla tych z was, którzy wierzą”. Ci zaś, którzy trapią Posłańca Allacha, otrzymają żałosną karę. 62.Przysięgaja wam na Allacha, by się wam przypodobać, jednak Allach ze Swoim Posłańcem mają większe prawo, by dać Mu upodobanie, jeżeli są wiernymi. 63.Czyż nie wiedzą, że jeśli ktoś przeciwstawia się Allachowi i Jego Posłańcowi, dla niego jest ogień Piekła, w którym zamieszka? A to wielkie poniżenie. 64.Hipokryci udają swój strach, żeby nie została objawiona Sura o nich samych, informująca ich o tym, co jest w ich sercach. Powiedz: „Szydźcie dalej. Zaprawdę, Allach przyniesie na światło to, czego podobno baliście się, gdyby nie zostało ujawnione. 65.i jeśli ich spytasz, najpewniej powiedzą: „Tak tylko gadaliśmy i żartowaliśmy”. Powiedz: „Czy wyśmiewaliście się z Allacha, Jego Znaków i Jego Posłańca?” 66.nie tłumaczcie się. Z pewnością przestaliście wierzyć po tym jak uwierzyliście. Jeśli części z was wybaczymy, część zostanie ukarana, albowiem są winni. 67.Hipokryci, mężczyźni i niewiasty, wszyscy są jak jedno. Zachęcają do zła, a zakazują dobra, powstrzymują swe ręce przed wydawaniem dla sprawy Allacha. Oni zapomnieli o Allachu, więc On zapomniał o nich. Zaprawdę, hipokryci są grzesznikami. 68.Allach obiecuje hipokrytom, mężczyznom i niewiastom oraz niewiernym ogień Piekła, w którym zamieszkają. On im wystarczy. Allach ich przeklął. Spotka ich długotrwała kara. 69.Tak jak ci przed wami, byli oni silniejsi niż wy w swej władzy i mieli więcej bogactwa i dzieci. Cieszyli się swoim losem przez jakiś czas, tak i wy cieszyliście się swoim losem, jak cieszyli się swym losem ci przed wami. I wy pozwalaliście sobie na puste słowa, tak jak oni pozwalali sobie na puste słowa. To właśnie oni są tymi, których dzieła na nic się nie zdadzą w tym świecie i w Życiu Przyszłym. I to oni są tymi, którzy będą zwyciężeni. 70.Czyż nie dotarły do nich wieści o tych, co byli przed nimi – o ludzie Noego, i Ad, i Thamud, i o ludzie Abrahama, i o mieszkańcach Midian oraz miast, które zostały zburzone? Ich Posłańcy przybywali do nich z wyraźnymi Znakami. Nie Allach im zaszkodził, lecz zaszkodzili oni sobie sami. 71.Wierni, mężczyźni i niewiasty, są swoimi przyjaciółmi. Oni zachęcają do dobra, a zabraniają zła i przestrzegają Modlitwy i płacą Zakāt i są posłuszni Allachowi i Jego Posłańcowi. To właśnie im okaże Allach łaskę. Zaprawdę, Allach jest Potężny i Mądry. 72.Allach obiecał wiernym, mężczyznom i niewiastom, Ogrody, poniżej których płyną rzeki, w których zamieszkają, oraz wspaniałe mieszkania w Ogrodach Wieczności. A upodobanie Allacha jest największe ze wszystkich. Oto największe zwycięstwo. 73.O Proroku! Dokładaj starań przeciwko niewiernym i hipokrytom. Bądź wobec nich twardy. Ich mieszkaniem jest Piekło, a jest to zły los. 74.Oni przysięgaj na Allacha, że nic nie powiedzieli, lecz z pewnością wypowiedzieli słowo niewiary i przestali wierzyć po tym jak przyjęli Islam. I planowali to, czego nie byli w stanie osiągnąć. I dopuszczali się wrogości przeciwko wiernym tylko dlatego, że Allach i Jego Posłaniec wzbogacili ich ze swej obfitości. Lepiej dla nich będzie, jeśli okażą skruchę. Jeżeli jednak odwrócą się, Allach ukarze ich żałosną kara na tym świecie i w życiu Przyszłym, a nie będą mieć ani przyjaciela ni pomocnika na ziemi. 75.Wśród nich są tacy, którzy zawarli przymierza z Allachem, powiadając: „jeśli On da nam ze swej obfitości, najpewniej dawać będziemy jałmużnę i będziemy cnotliwi”. 76.Kiedy jednak On dał im ze swej obfitości, stali się skąpi i odwrócili się z niechęcią. 77.Zatem Pan nagrodził ich hipokryzją, która trwać będzie w ich sercach aż po dzień, w którym spotkają się z Nim, albowiem złamali swą obietnicę daną Allachowi i ponieważ kłamali. 78.Czyż nie wiedzą, że Allach zna ich ukryte myśli, jak i ich potajemne zebrania oraz że doskonale zna wszystkie rzeczy niewidzialne? 79.tymi hipokrytami są ci, którzy doszukują się błędu u takich, którzy nie mogą dać niczego poza dochodami za ich trud. Oni więc wyśmiewają się z nich. Allach ukarze ich za ich szyderstwa i czeka na nich żałosna kara. 80.Proś o przebaczenie dla nich lub nie proś o przebaczenie dla nich. Nawet gdybyś prosił o przebaczenie dla nich siedemdziesiąt razy, Allach nigdy im nie daruje. Jest tak, ponieważ przestali wierzyć w Allacha i Jego Posłańca. Allach nie prowadzi ludzi wiarołomnych. 81.Ci, którym udało się pozostać, radowali się z przebywania w swoim domu poza Posłańcem Allacha i byli przeciwni staraniu się swoim bogactwem i swoimi osobami dla sprawy Allacha. I powiadali: „Nie wychodźcie na ten upał”. Powiedz: „Ogień piekielny jest intensywniejszy niż upał”. Gdybyż oni mogli to tylko zrozumieć! 82.Oni powinni mało się śmiać, a wiele płakać w nagrodę za to, co zwykli byli sobie zyskiwać. 83.A jeśli Allach przyprowadzi cię z powrotem do jednej ich grupy, a oni poproszą cię, abyś pozwolił im pójść i walczyć, powiedz: „Nigdy nie pójdziecie ze mną i nigdy nie będziecie u mojego boku walczyć z wrogiem. Postanowiliście zostać w domu za pierwszym razem, siedźcie więc i teraz wraz z tymi, którzy pozostają w tyle”. 84.I nigdy nie módl się za któregokolwiek z nich, jeśli umrze, i nigdy nie stawaj przy jego grobie, albowiem oni przestali wierzyć w Allacha i Jego Posłańca oraz zmarli będąc nieposłusznymi. 85.I niechaj ich bogactwa i ich dzieci nie zaprzątają twojej głowy, bowiem Allach w ten właśnie sposób pragnie ich ukarać na tym świecie oraz aby ich dusze odeszły, podczas gdy oni będą niewiernymi. 86.I kiedy objawiona jest Sura, zachęcając: „Uwierzcie w Allacha i dokładajcie wysiłków dla Jego sprawy w towarzystwie Jego Posłańca”, ludzie bogaci i dostatni spośród nich proszą cię o pozwolenie, mówiąc: „Pozwól nam być z tymi, którzy siedzą w domu”. 87.Oni wolą pozostać z niewiastami, które zostają w domach, a ich serca są zapieczętowane, tak że nie rozumieją. 88.Lecz posłaniec oraz ci, którzy wierzą z nim, dokładają starań dla sprawy Allacha ich bogactwem i ich osobami i to oni właśnie posiądą rzeczy dobre i im będzie się dobrze wiodło. 89.Allach przygotował dla nich Ogrody, pod którymi płyną strumienie; w nich zamieszkają. A jest to najwyższe zwycięstwo. 90.Ci zaś, którzy spośród Arabów pustyni wymigują się, przybyli z prośba o zwolnienie. Ci zaś, którzy kłamali wobec Allacha i Jego Posłańca, pozostali w domach. Żałosna kara spadnie na tych spośród nich, którzy nie uwierzyli. 91.Nie obwinia się słabych, ani chorych, ani tych, którzy nie maja z czego wydawać, jeśli są szczerzy względem Allacha i Jego Posłańca. Nie ma powodu do wyrzutów wobec tych, którzy spełniają dobre uczynki; Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 92.Ani przeciwko tym, do których – gdy przybyli do ciebie, abyś dał im konie – powiedziałeś: „Nie mogę znaleźć niczego, na czym mógłbym was posadzić”; oni odwrócili się, ich oczy napełniły się łzami z żalu, że nie mogli znaleźć sposobu wydatkowania. 93.Powód do wyrzutów istnieje jedynie wobec tych, którzy proszą cię o zwolnienie, będąc bogatymi. Ci zadawalają się przebywaniem wraz z niewiastami, które pozostają w domach. Allach umieścił pieczęć na ich sercach, aby nie widzieli.

94.Będą się tłumaczyć, kiedy do nich powrócicie. Powiedz: „Nie tłumaczcie się; nie uwierzymy wam. Allach poinformował już nas o tym, co w waszym przypadku jest prawdą. Allach będzie obserwował wasze postępowanie, jak i Jego Posłaniec. Wówczas zostaniecie na powrót przyprowadzeni do Tego, Kto zna niewidzialne i widzialne, i On powie wam o wszystkim, co czyniliście. 95.Będą przysięgać wam na Allacha, kiedy do nich powrócicie, iż możecie pozostawić ich samym sobie. Zatem możecie pozostawić ich samych. Zaprawdę, oni są obrzydliwością, a ich mieszkaniem jest Piekło – stosowna rekompensata za to, na co sobie zasługiwali. 96.Będą wam przysięgać, że będziecie z nich zadowoleni. Lecz jeśli nawet będziecie z nich zadowoleni, Allach nie znajdzie upodobania w zbuntowanym ludzie. 97.Arabowie pustynni są najgorsi w niewierze i hipokryzji, a większość z nich nie nadaje się do tego, by znać nakazy Objawienia, które Allach zesłał swemu Posłańcowi. A Allach jest wszechwiedzący, Mądry. 98.I wśród Arabów pustyni są tacy, którzy uważają, że to, co wydają dla sprawy Allacha, jest obowiązkową grzywną, i czekają, aż spadną na was nieszczęścia. To na nich samych spadnie złe nieszczęście. A Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 99.I wśród Arabów pustyni są tacy, którzy wierzą w Allacha i w dzień Ostatni i uważają to, co wydają, za środek przybliżenia ich do Allacha oraz otrzymania modlitw Proroka. I owszem, jest to dla nich z pewnością sposób przybliżania ich do Allacha. Allach dopuści ich wkrótce do swej łaski. Zaprawdę, Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 100.A jeśli chodzi o pierwszych Emigrantów i pomocników, oraz tych, którzy za nimi poszli w najlepszy z możliwych sposób, w nich Allach znajduje upodobanie i oni znajdują upodobanie w Nim; On przygotował dla nich Ogrody, poniżej których przepływają strumienie. Zamieszkają w nim na wieki. Oto największe zwycięstwo. 101.I wśród Arabów pustyni otaczających was niektórzy są hipokrytami, a i spośród ludu Medyny także. Ci trwają w hipokryzji. Ty ich nie znasz – My ich znamy. Ukarzemy ich po dwakroć; wtedy będą przekazani dla odbycia wielkiej kary. 102.Są i inni, którzy wyznali swoje błędy. Ci mieszali dobre dzieła z innymi, które są złe. Być może Allach zwróci się do nich ze współczuciem. Zaprawdę, Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 103.Weź jałmużnę z ich bogactwa, abyś w ten sposób mógł ich oczyścić. I módl się za nich, modlitwa bowiem jest prawdziwym źródłem spokoju dla nich. A Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 104.czyż oni nie wiedzą, że Allach to Ten, Który przyjmuje skruchę od swoich sług i bierze jałmużnę, oraz że Allach to Ten, który Często Powraca ze współczuciem i jest Litościwy? 105.i powiedz: „Pracujcie dalej, a Allach z pewnością będzie obserwował wasze postępowanie, jak i Jego Posłaniec oraz wierni. I będziecie na powrót do Niego przyprowadzeni – do Niego, który zna niewidzialne i widzialne; wtedy On opowie wam o tym, co czynicie”. 106.I są też inni, których sprawa została odroczona w oczekiwaniu na werdykt Allacha. On może ich ukarać lub może zwrócić się do nich ze współczuciem. A Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 107.A wśród hipokrytów są tacy, którzy wybudowali meczet, by szkodzić Islamowi i pomagać niewierze i wywoływać podziały wśród wiernych, oraz by przygotować zasadzkę na tego, który walczył przeciwko Allachowi i Jego Posłańcowi przedtem. Będą oni z pewnością przysięgać: „Mieliśmy na myśli samo dobro”, jednakże Allach daje świadectwo, że oni są na pewno kłamcami. 108.nigdy nie stawaj się w nim do modlitwy. Meczet posadowiony na pobożności od pierwszego dnia jest z pewnością bardziej godzien, abyś stawał w nim do Modlitwy. W nim są ludzie, którzy miłują być oczyszczanymi, a Allach miłuje tych, którzy sami siebie oczyszczają. 109.Czy zatem ten, kto zbudował swój budynek z obawy przed Allachem i Jego upodobania lepszy niż ten, kto postawił swój budynek na niepewnym, naruszonym przez wodę brzegu, który zawalił się wraz z nim i wpadł w ogień Piekła! Allach nie prowadzi ludzi grzesznych. 110.Ten ich budynek, który zbudowali, zawszę będzie źródłem niepokoju dla ich serc, aż ich serca będą pocięte na kawałki. A Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 111.Zaprawdę, Allach wykupił od wiernych ich osoby i ich własność w zamian za Ogrody niebiańskie jakie otrzymają. Ci walczą za sprawę Allacha i zabijają, i są zabijani – niezawodna obietnica wiążąca go, którą uczynił w Tora, Ewangelii i w Koranie. I któż może być wierniejszy swojej obietnicy niż Allach? Radujcie się zatem z transakcji jaką z nim zawarliście, wszak jest to potężne zwycięstwo. 112.Ci, którzy zwracają się do Allacha pełni skruchy, którzy czczą Go, którzy Go wychwalają, którzy chodzą po kraju służąc Mu, którzy kłaniają Mu się, którzy padają na twarz przed Nim w Modlitwie, którzy zachęcają do dobra i zabraniają zła i którzy przestrzegają ograniczeń ustanowionych przez Allacha. I przekazują dobrą nowinę tym, którzy wierzą. 113.Nie przystoi Prorokowi oraz tym, którzy wierzą, aby prosili u Allacha o przebaczenie dla bałwochwalców, nawet gdyby ci byli ich krewnymi, po tym jak stało się dla nich jasne, iż są oni towarzyszami Piekła. 114.Prośba Abrahama o przebaczenie dla jego ojca była spowodowana jedynie tym, że on mu to obiecał, lecz kiedy stało się dlań jasne, że ten był wrogiem Allacha, odciął się od niego. Zaprawdę, Abraham był najczulszego serca i był człowiekiem cierpliwym. 115.Allach nie spowodowałby, aby lud zboczył z drogi po tym, jak On go sprowadził aż nie unaoczni im tego, przed czym powinni się chronić. Zaprawdę, Allach dobrze zna wszystkie rzeczy. 116.Zaprawdę, to do Allacha należy Królestwo Niebios i ziemi. On daje życie i przynosi śmierć. Wy zaś nie macie żadnego przyjaciela ani pomocnika poza Nim. 117.Allach z pewnością zwrócił się z litością do Proroka i do Emigrantów oraz Pomocników, którzy poszli za nim w godzinie niedoli po tym, jak serca pewnej ich grupy niemal odeszły od obowiązku. On ponownie zwrócił się do nich z litością. Zaprawdę, On jest dla nich Współczujący, Litościwy. 118.On zwrócił się również z litością do tych trzech, którzy przypadkiem zostali z tyłu aż do czasu, kiedy ziemia stała się dla nich zbyt mała w całej swej wielkości i ich dusze także stały się zbyt małe, i przekonali się, że nie ma ucieczki do nikąd poza Allachem. Wówczas On zwrócił się do nich z litością, aby oni powrócili do Niego. Zaprawdę, to Allach często powraca ze współczuciem i jest Litościwy. 119.O wy, którzy wierzycie! Okazujcie bojaźń przed Allachem i bądźcie wraz z prawdomównymi. 120.Nie było właściwym ze strony ludu Medyny oraz tych otaczających go spośród Arabów pustyni, żeby pozostawali z tyłu poza Posłańcem Allacha lub żeby wyżej cenili swoje własne życie nad życie jego. Jest tak ponieważ nie ogarnia ich ani pragnienie, ani zmęczenie, ani głód na drodze Allacha, ani nie wchodzą na ścieżkę, co rozwściecza niewiernych, ani nie zyskują przewagi nad wrogiem, lecz jest zapisane dla nich dobre dzieło z powodu tego. Zaprawdę, Allach nie cierpi nagrody tych, którzy czynią dobro, aby byli straceni. 121.A oni nie wydają żadnej sumy, małej czy wielkiej, ani nie przekraczają doliny, lecz to jest im zapisane, pośród ich dobrych dzieł, że Allach da im najlepszą z nagród za to, co czynili. 122.Nie jest możliwym, aby wierni wyruszyli wszyscy razem. Dlaczego zatem jedna ich grupa nie wyruszy, aby zapoznali się dobrze z religia i aby ostrzegli swój lud, kiedy doń powrócą, by strzegł się przed złem? 123.O wy, którzy wierzycie! Walczcie z tymi niewiernymi, którzy są blisko was i niechaj odnajdą w was twardość. I wiedzcie, że Allach jest wraz ze sprawiedliwymi. 124.Kiedykolwiek zsyłana jest jakaś sura, są wśród nich tacy, którzy powiadają: „Którego z was Sura ta wzmocniła w wierze?” Jeśli jednak chodzi o tych, którzy wierzą, ona wzmacnia ich wiarę i radują się. 125.Lecz jeśli chodzi o tych, w sercach których panuje choroba, dodaje ona więcej nieczystości do ich nieczystości obecnej i oni umierają, będąc niewiernymi. 126.Czy oni nie widzą, że są wypróbowywani każdego roku raz lub dwa razy? A jednak nie okazują skruchy, ani nie biorą sobie tego do serca. 127.I kiedy tylko objawiana jest jakaś Sura, spoglądają po sobie, mówiąc: „Czy ktoś widzi?” Potem odwracają się. Allach odwrócił ich serca, ponieważ są ludem, który nie zrozumie. 128. Zaprawdę, przybył do was Posłaniec spośród was samych; żalem napawa go to, że moglibyście napytać sobie biedy. On żarliwie pragnie waszego dobra, a wobec wiernych jest on szczególnie współczujący i litościwy. 129.Jeśli jednak odwrócą się, powiedz: „Allach mi wystarcza. Nie ma boga poza Nim. W Nim pokładam zaufanie, On jest bowiem Panem potężnego Tronu”.

10.      YŪNUS (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Rā. Tamte to wersety Księgi, pełnej mądrości. 3.Zastanawia ludzi to, że zesłaliśmy objawienie człowiekowi jednemu spośród nich, mówiąc: „Ostrzeż ludzkość i przekaż dobrą nowinę tym, którzy wierzą, aby zyskali sobie prawdziwą rangę szacunku u ich Pana”. Niewierni powiadają: „Zaiste to najwyraźniej czarownik”. 4.Zaprawdę, waszym Panem jest Allach, który stworzył niebiosa i ziemię w sześciu okresach, a potem zasiadł pewnie na Tronie. On rządzi wszystkim. Nie ma wstawiennika u niego, chyba że na to zezwoli. Oto Allach, wasz Pan, więc czcijcie Go. Czy zatem zapamiętacie? 5.Do Niego wszyscy powrócicie. Obietnica Allacha jest prawdziwa. Zaprawdę, On daje początek stworzeniu, a potem je powtarza, żeby nagrodzić tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki każdemu wedle jego zasług. A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą, otrzymają do picia wrzątek i bolesna karę, ponieważ nie uwierzyli. 6.On jest tym, który spowodował, że słońce promieniuje wspaniałym światłem, a księżyc odbija ten blask, oraz naznaczył mu odpowiednie stadia, byście poznali liczenie lat oraz liczenie czasu. Allach stworzył ten system zgodnie z wymaganiami prawdy. Om wyjaśnia Znaki ludowi, który posiada wiedzę. 7.Zaprawdę, w przemienności nocy i dnia oraz we wszystkim, co Allach stworzył na niebie i ziemi, są Znaki dla ludu bogobojnego. 8.Ci, którzy mają nadzieję, że nie spotkają się z Nami i są zadowoleni z życia na tym świecie oraz ci, którzy nie zważają na Nasze Znaki. 9.Oto ci, których mieszkaniem jest Ogień z powodu tego, na co sobie zasłużyli. 10.Jeżeli chodzi o tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki ich Pan będzie ich prowadził drogą sukcesu z powodu ich wiary. Poniżej nich będą przepływać strumienie w Ogrodach Szczęścia. 11.Ich modlitwa tam będzie taka: „Chwała Tobie, O Allachu!” a ich wzajemnym tam pozdrowieniem będzie: „Pokój!” Zakończeniem ich modlitwy będzie: „Wszelka chwała należy się Allachowi, Panu światów”. 12.Gdyby Allach przyspieszył ludziom złe konsekwencje ich poczynań, tak jak oni chcieliby przyśpieszyć dobre, koniec okresu ich życia już by nastąpił. Lecz My pozostawiamy tych, którzy nie oczekują spotkania z Nami, by błądzili w swym grzechu. 13.Kiedy człowiek wpada w tarapaty, wzywa Nas, leżąc na boku, siedząc lub stojąc, lecz kiedy My odsuwamy od Niego jego kłopoty, on idzie swoją droga jakby nigdy Nas nie wzywał, abyśmy odsunęli od niego trudności, które go spotkały. Jest tak, że poczynania lekkomyślnych są w ich oczach uczciwe. 14.I zniszczyliśmy wiele pokoleń przed wami, kiedy źle postępowały, a przybywał do nich Posłaniec z wyraźnymi Znakami, lecz oni nie wierzyli. Zatem odpłacamy ludziom winnym. 15.Potem uczyniliśmy was ich spadkobiercami na ziemi po nich, aby zobaczyć, jak będziecie postępować. 16.I kiedy Nasze Znaki są recytowane tym, którzy nie mają nadziei na spotkanie z Nami, powiadają oni: „Przynieś Koran inny niż ten lub zmień go”. Powiedz: „Nie dla mnie jest zmienianie go samodzielnie. Ja idę jedynie za tym, co zostało mi objawione. I rzeczywiście boję się, że jeśli nie okaże posłuszeństwa wobec mojego Pana, czeka mnie kara strasznego dnia”. 17.Powiedz: „Gdyby Allach tego zapragnął, nie recytowałbym go wam ani On sam nie pozwoliłby go wam poznać. Naprawdę żyłem między wami na długo przedtem. Czyż zatem nie rozumiecie?” 18.Kto zatem jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwo przeciwko Allachowi lub kto traktuje Jego Znaki jak kłamstwo? Zaprawdę, winnym nigdy nie będzie się dobrze wiodło. 19.I czczą oni, zamiast Allacha, to co ani im nie zaszkodzi, ani nie przynosi korzyści. I powiadają: „Oto nasi wstawiennicy u Allacha”. Powiedz: „Czy przypuszczacie, poinformujecie Allacha o tym, czego On nie zna w niebiosach lub na ziemi? Chwała mu! Niechaj będzie wyniesiony wysoko ponad wszystko, co oni z Nim łączą. 20.Ludzkość była jedną społecznością, później zaś ludzie poróżnili się między sobą. I gdyby nie słowo, które nadeszło od waszego Pana, postanowionoby już względem tego, w czym się różnili. 21.I powiadają: „Dlaczego żaden Znak nie został mu zesłany od jego Pana?” Powiedz: „Wiedza o tym, co niewidzialne, jest wyłącznie u Allacha. Zatem czekajcie. Ja jestem z wami pośród tych, którzy czekają”. 22.I kiedy pozwalamy ludziom skosztować łaski po tym, jak dotknęło ich nieszczęście, wówczas – zważ! – zaczynają knuć plany przeciwko Naszym Znakom. Powiedz: „Allach jest o wiele szybszy w planowaniu”. Zaprawdę, Nasi posłańcy zapisują wszystko, co planujecie. 23.On jest tym, Który umożliwia wam podróżowanie lądem i morzem do czasu, gdy jesteście na pokładzie statków, a one płyną wraz z nimi w lekkim wietrze i radują się, spada na nie gwałtowny wiatr i spadają na nie fale ze wszystkich stron, wówczas wołają do Allacha w szczerym podporządkowaniu się Mu, mówiąc: „Jeśli wybawisz nas z tego, z pewnością będziemy spośród wdzięcznych”. 24.Lecz kiedy On ich wybawia – patrz! – zaczynają grzesznie dopuszczać się występku na ziemi. O wy, ludzie, wasze występki w poszukiwaniu przyjemności życia doczesnego skierowane są wyłącznie przeciwko wam samym. Wtedy do Nas powrócicie, a My poinformujemy was o tym, co zwykliście byli czynić. 25.Podobieństwo życia doczesnego jest jak woda, którą My zsyłamy z chmur; potem miesza się z nią produkt ziemi, z której ludzie i bydło spożywają do czasu, kiedy ziemia przywdziewa na siebie swe ozdoby i wygląda przepięknie, a jej właściciele sądzą, że mają nad nią absolutną władzę – wówczas przybywa doń Nasz nakaz w nocy lub za dnia i traktujemy ja jak kosa, do gołej ziemi, tak jakby jeszcze poprzedniego dnia nic na niej nie istniało. W ten sposób wyjaśniamy Znaki ludowi, który zastanawia się. 26.A Allach zachęca do mieszkania w spokoju, jak i prowadzi tych, których sobie upodobał, ku prostej drodze. 27.Dla tych, którzy czynią dobro, będzie najlepsza nagroda i jeszcze więcej błogosławieństw. I ani ciemność, ani sromota nie zakryje ich twarzy. To ci, którzy są mieszkańcami Nieba, w nim zamieszkają. 28.A jeśli chodzi o tych, którzy dopuszczają się złych postępków, kara zła będzie ich podobieństwem, a sromota pokryje ich twarze. Nie będą mieli nikogo, kto mógłby uchronić ich przed Allachem. A będą wyglądać tak, jakby ich twarze pokryły ciemne plamy nocy. To oni są mieszkańcami Ognia, w nim zamieszkają. 29.I przypomnij sobie dzień, kiedy ich wszystkich zbierzemy razem, potem powiemy tym, którzy łączyli z Nami innych bogów; „Zostańcie na swoich miejscach, wy i wasi bogowie”. Potem oddzielimy ich bardzo od siebie, a ich bogowie powiedzą: „Zaiste, to rzeczywiście nie byliśmy my. Których czciliście”. 30.”Zatem Allach teraz wystarczy jako Świadek pomiędzy nami i wami. Zaiste nie byliśmy świadomi waszej czci”. 31.Każda dusza uświadomi sobie t, co wysłała przed sobą. A zostaną na powrót przyprowadzeni do Allacha, ich Prawdziwego Pana, a wszystko, co zwykli byli zmyślać, zostanie im porzucone. 32.Powiedz: „Kto dostarcza wam pożywienia z nieba i ziemi? Lub kim jest ten, kto ma władzę nad uszami i oczami? I kto czyni żywe z martwego a martwe z żywego? I kto zarządza wszystkimi sprawami?” Powiedzą: „Allach”. Wówczas rzeknij: „Czyż zatem nie będziecie u Niego szukać schronienia?” 33.Taki jest Allach, wasz Prawdziwy Pan. Cóż zatem jest innego niż prawda, jeśli nie błąd? W jaki zatem sposób odwracani jesteście od prawdy? 34.Takim jest słowo Pana udowodnione jako prawdziwe przeciwko tym, którzy się buntują, iż nie wierzą. 35.Powiedz: „Czy jest taki wśród waszych bogów, który daje początek stworzeniu, a potem je powtarza?” Powiedz: „Jedynie Allach jest tym, Który daje początek stworzeniu, a potem je powtarza. Dokąd zatem jesteście odwracani?” 36.Powiedz: „Czy jest taki wśród waszych bogów, który prowadzi do prawdy?” Powiedz: „Jedynie Allach jest tym, Który prowadzi do prawdy. Czy zatem ten, Który prowadzi do prawdy jest bardziej godny, by za Nim iść, niż ten, który sam nie znajduje drogi, jeśli nim nie pokierować? Co zatem z wami się dzieje? Jak sądzicie?” 37.A większość z nich idzie ledwie za przypuszczeniami. Zaiste, przypuszczenia nie czynią niczego przeciwko prawdzie. Zaprawdę, Allach jest Świadom tego, co czynią. 38.I ten Koran nie jest taki, by mógł być stworzony przez kogokolwiek innego niż przez Allacha. Przeciwnie, wypełnia on to objawienie, które jest przed nim oraz jest wyjaśnieniem doskonałego Prawa. Nie ma co do niego żadnych wątpliwości, iż pochodzi od Pana wszystkich światów. 39.Czy to mówią: „On to zmyślił”? Powiedz: „Przynieście zatem Surę podobną do tej i wzywajcie pomocy wszystkiego, czego możecie, poza Allachem, jeśliście prawdomówni”. 40.Nie, oni jednak odrzucili to, czego pełnej wiedzy nie pojęli ani nie zrozumieli jeszcze prawdziwego tego znaczenia. W podobny sposób ci przed nimi odrzucili prawdę. Spójrz jednak, jaki był koniec grzeszników. 41.Spośród nich są niektórzy, którzy w to wierzą, ale są spośród nich i tacy, którzy w to nie wierzą, lecz twój Pan dobrze zna intrygantów. 42.A jeśli oskarżać cię będą o kłamstwo, powiedz: „Dla mnie jest moje dzieło, a dla was wasze dzieło. Nie jesteście odpowiedzialni za to, co ja czynię, ani ja nie jestem odpowiedzialny za to, co wy czynicie”. 43.Wśród nich są tacy, którzy dają ci posłuch. Lecz czy możesz uczynić, aby głusi usłyszeli, nawet jeśli nie rozumieją? 44.Wśród nich są niektórzy, co ku tobie spoglądają. Lecz czy możesz prowadzić ślepych, nawet jeśli nie będą widzieć? 45.Z pewnością Allach w ogóle ludziom nie szkodzi. To oni sami szkodzą własnym duszom. 46.A w dniu, kiedy On zbierze ich wszystkich razem, wyda się im, jak gdyby bawili na świecie zaledwie godzinę lub dzień. Będą się nawzajem rozpoznawać. Rzeczywiście przegranymi są ci, którzy odrzucają spotkanie z Allachem i nie chcą korzystać z przewodnictwa. 47.I jeśli My pokażemy ci w twoim życiu wypełnienie niektórych rzeczy, którymi potraktowaliśmy ich, poznasz to. Lub kiedy spowodujemy, że umrzesz przed tym, wówczas do Nas oni powrócą, a ty będziesz o tym wiedział w przyszłym świecie. Allach jest Świadkiem wszystkiego, co oni czynią. 48.i dla każdego ludu jest Posłaniec. Kiedy zatem Posłaniec przybywa, rozsądza się ich sprawiedliwie i nie są krzywdzeni. 49.I powiadają: „Kiedy obietnica ta będzie wypełniona, o ile jesteś prawdomówny?” 50.Powiedz: „Ja sam nie mam żadnej władzy ani nad szkodą, ani nad korzyścią, z wyjątkiem tego, czego zapragnie Allach. Każdy lud ma wyznaczony termin. Kiedy termin ten nadchodzi, nie mogą pozostać w tyle nawet na moment, ani też nie mogą go wyprzedzić”. 51.powiedz: „Powiedzcie mi, jeśli Jego spadnie na was w nocy lub za dnia, to jak winni będą od niej uciekać? 52.”Czy właśnie wtedy, gdy ona na was spadnie, uwierzycie w nią? Jak? Teraz wierzycie! A przedtem żądaliście, aby szybko nadeszła?” 53.Wtedy tym, którzy czynili zło, zostanie powiedziane: „Skosztujcie wiecznej kary. Zostaliście nagrodzeni wyłącznie tak, jak sobie na to zasłużyliście”. 54.I proszą cię, abyś powiedział im, czy to jest prawda? Powiedz: „Tak, na mojego Pana! To najpewniej jest prawda i nie jesteście w stanie jej odmienić”. 55.I kiedy każda dusza, która czyni zło, posiądzie wszystko, co jest na ziemi, z pewnością zapragnie się tym wykupić. I będą oni chcieli ukryć swe wyrzuty sumienia, kiedy ujrzą karę. I zostaną rozsądzeni, a nie będą skrzywdzeni. 56.Pamietajcie, z pewnością do Allacha należy wszystko, co znajduje się w niebiosach i na ziemi. Wiedzcie, że obietnica Allacha jest niechybnie prawdziwa. Jednak większość z nich nie rozumie tego. 57.On jest tym, Który daje życie i powoduje śmierć i przed Którym wszyscy zastaniecie na powrót zgromadzeni. 58.O ludzkości! W samej rzeczy otrzymaliście już Napomnienie od waszego Pana oraz uzdrowienie dla każdej choroby, jaka może gnębić serca, jak i przewodnictwo i litość dla wiernych. 59.powiedz: „Wszystko to jest dzięki łasce Allacha i dzięki Jego litości. Dlatego w tym niechaj się radują. To jest bowiem lepsze niż to, co gromadzą”. 60.Powiedz: „Czy kiedykolwiek zastanowiliście się, że Allach zesłał wam pożywienie, a wy jedną jego część uczyniliście nieprawowitą?” Powiedz: „Czy Allach pozwolił wam na to, a może wymyślacie kłamstwa przeciwko Niemu?” 61.Co myślą ci, którzy wymyślają kłamstwa przeciwko Allachowi o Dniu Zmartwychwstania? Zaprawdę. Allach jest Miłosierny wobec ludzkości, lecz jej większość nie jest wdzięczna. 62.I ty niczym się nie zajmujesz, nie recytujesz od Niego żadnej części Koranu, i nie pracujesz, lecz to My jesteśmy waszym Świadkiem, kiedy się tym zajmujecie. A przed twoim Panem nie ukryje się nawet ciężar atomu na ziemi ani w niebiosach. I nie ma niczego mniejszego ani większego, co nie byłoby zapisane w zrozumiałej Księdze. 63.Spójrzcie! Przyjaciele Allacha z pewnością nie zaznają strachu, ani nie będą żałować – 64.Ci, którzy uwierzyli i zawsze byli sprawiedliwi – 65.Dla nich jest dobra nowina w życiu doczesnym, jak i w Życiu Przyszłym – nie ma zmiany w słowach Allacha – co zaiste jest najwyższym osiągnięciem. 66.I nie pozwól, aby ich słowa smuciły cię. Zaiste, wszelka władza należy do Allacha. On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 67.Spójrz! Ktokolwiek jest w niebiosach czy na ziemi należy do Allacha. Ci, którzy zwracają się do innych niż Allach, naprawdę nie idą za tymi bogami. Oni ledwie idą w ślad przypuszczeń i zaledwie zgadują. 68.On jest tym, Który noc uczynił dla was ciemną, abyście podczas niej odpoczywali, dzień zaś uczynił pełnym światła, abyście mogli wykonywać swój zawód. Zaiste, w tym są Znaki dla ludu, który słucha Posłannictwa Bożego. 69.Powiadają: „Allach wziął sobie syna”. On jest Święty! On jest Samowystarczalny. Do Niego należy wszystko, co jest w niebiosach i wszystko, co znajduje się na ziemi. Nie macie na to żadnego świadectwa. Jak? Czy w kwestii Allacha mówicie to, czego nie wiecie? 70.Powiedz: „Tym, którzy zmyślają kłamstwa przeciwko Allachowi nie będzie się dobrze wiodło”. 71.Oni będą mieli nieco radości w życiu doczesnym. Lecz potem powrócą do Nas. Wówczas pozwolimy im skosztować strasznej męki, ponieważ ciągle nie wierzyli. 72.I opowiedz im historię Noego, kiedy powiedział do swego ludu: „O ludu mój, jeżeli moje miejsce przy Allachu oraz moje przypominanie wam waszych obowiązków poprzez Znaki Allacha obrażają was – a w Allachu pokładam swe zaufanie – to zbierzcie wszystkie wasze plany i waszych bogów, a wtedy niechaj droga waszego postępowania pozostanie dla was jawna we wszystkim. Wówczas wypełnijcie swe plany i nie dajcie mi wytchnienia. 73.”Jeśli jednak powrócicie, to pamiętajcie, że nie prosiłem was o żadną nagrodę. Moja nagroda jest wyłącznie u Allacha i zostało mi nakazane, by być w pełni oddanym Jemu”. 74.Oni jednak odrzucili go, więc My uratowaliśmy jego oraz tych, którzy byli z nim w Arce. I uczyliśmy ich dziedzicami Naszych łask, a jednocześnie zatopiliśmy tych, którzy odrzucili Nasze Znaki. Spójrz zatem, jak zły był koniec tych, których ostrzegano. 75.Później posłaliśmy po nim innych Posłańców do ich ludów, a oni dali im wyraźne dowody. Oni jednak w nie nie uwierzyli ponieważ odrzucili je przedtem. W ten sposób zapieczętowujemy serca grzeszników. 76.Potem zesłaliśmy po nich Mojżesza i Aarona do Faraona i jego dowódców wraz z Naszymi Znakami, oni jednak postępowali lekceważąco. A byli ludem grzesznym. 77.Kiedy przychodziła do nich prawda od Nas, powiadali: „To z pewnością zwykła magia”. 78.Mojżesz powiedział: „Czy mówicie to o prawdzie, kiedy już do was nadeszła? Czyż to może być magia? I czarownikom nigdy nie wiedzie się dobrze”. 79.Powiedzieli: „Czy przybyliście do nas po to, by odwrócić nas od tego, co czczą nasi ojcowie oraz by zyskać wielkość w tym kraju? My jednak nie uwierzymy żadnemu z was”. 80.A Faraon rzekł: „Sprowadźcie mi wszystkich najlepszych czarowników”. 81.I kiedy czarownicy przybyli, Mojżesz powiedział do nich: „Rzucajcie, co macie rzucać”. 82.A kiedy rzucili, Mojżesz powiedział: „To, co przynieśliście, to tylko magia. Zaprawdę, Allach to udaremni. Zaprawdę, Allach nie pozwala, aby dzieło intrygantów odnosiło sukces. 83.”Allach ustanawia prawdę swoimi słowami, nawet gdyby winni byli jej przeciwni”. 84.A nikt nie okazał Mojżeszowi posłuszeństwa z wyjątkiem pewnej liczby młodzieży spośród jego ludu, a to z powodu strachu przed Faraonem i jego dowódcami, aby ich nie prześladowali. I naprawdę Faraon był tyranem w tym kraju i z pewnością był jednym z grzeszników. 85.Mojzesz powiedział: „O ludu mój, jeśli uwierzyłeś w Allacha, to zaufaj Mu, jeśliście prawdziwie poddali się Jego Woli”. 86.A oni powiedzieli: „W Allachu pokładamy nasze zaufanie. Panie nasz, nie czyń nas próbą dla ludu złoczyńców. 87.”I uwolnij nas dzięki Twojej litości spod tyranii niewierzącego ludu”. 88.I objawiliśmy Mojżeszowi i jego bratu, mówiąc: „Przygotuj dla twego ludu nieco domów w tym mieście, i zbuduj je tak, aby stały naprzeciwko siebie i przestrzegaj Modlitwy. I przekazuj wiernym dobra nowinę”. 89.A Mojżesz rzekł: „Panie Nasz, obsypałeś Faraona i jego dowódców zaszczytami i bogactwem w życiu doczesnym z takim wynikiem, Panie nasz, że sprowadzają oni ludzi z Twojej drogi. Panie nasz! Zniszcz ich bogactwa oraz zatwardź ich serca, aby nie uwierzyli aż nie zobaczą żałosnej kary”. 90.Bóg powiedział: „Twoja modlitwa została przyjęta. Bądźcie zatem obaj wytrwali i nie idźcie drogą tych, którzy nie wiedzą”. 91.i przeprowadziliśmy Dzieci Izraela przez morze, Faraon zaś i jego oddziały goniły ich bezprawnie i napastliwie do czasu, gdy spadło na nich nieszczęście zatopienia. Wtedy zawołał on: „Wierzę, że nie ma innego boga poza Tym, w którego wierzą Dzieci Izraela, i jestem jednym z tych, którzy podporządkowują się Mu”. 92.Jak? Teraz? Kiedy przedtem nie okazałeś posłuszeństwa i byłeś intrygantem? 93.Zatem tego dnia uratujemy cię tylko w twoim ciele, abyś był Znakiem dla tych, którzy przyjdą po tobie. Zaprawdę wielu ludzi nie zważa na Nasze Znaki. 94.I wyznaczyliśmy Dzieciom Izraela wspaniałe miejsce do życia i daliśmy im rzeczy dobre, a nie poróżnili się aż do czasu, kiedy zyskali wiedzę. Zaiste, twój Pan rozsądzi ich w Dniu Zmartwychwstania w kwestii tego, w czym teraz nie zgadzają się. 95.I jeżeli powątpiewasz w kwestii tego, co zesłaliśmy ci, spytaj tych, którzy czytali Księgę przed tobą. Zaiste, prawda nadeszła do ciebie od twego Pana, dlatego nie bądź jednym z tych, którzy wątpią. 96.I nie bądź jednym z tych, którzy odrzucają Znaki Allacha, inaczej będziesz jednym z przegranych. 97.Zaprawdę, ci, przeciwko którym zapadła już decyzja o karze od ich Pana, nie uwierzą. 98.Nawet gdyby otrzymali wszelki Znak aż do czasu, gdy ujrzą żałosną karę. 99.Dlaczego nie było żadnego miasta, które by uwierzyło, żeby jego wiara przyniosła mu korzyści, z wyjątkiem ludu Jonasza? Kiedy uwierzyli, odsunęliśmy od nich karę niełaski w życiu doczesnym i daliśmy im zabezpieczenie na pewien czas. 100.i gdybyż Pan twój wymusił swoją Wolę, z pewnością wszyscy na ziemi razem by uwierzyli. Czyż zatem ty zmusisz ludzi, by zostali wiernymi? 101. A żadna dusza nie uwierzy, chyba że za przyzwoleniem Allacha. On to bowiem powoduje, że Jego gniew spada na tych, którzy nie chcą korzystać ze swego umysłu. 102.Powiedz: „Zastanówcie się nad tym, co dzieje się w niebiosach i na ziemi”. Ale Znaki i ostrzeżenia na nic nie zdadzą się ludziom, którzy nie chcą wierzyć. 103.Na co zatem oni czekają, jeśli nie na dni kary, którą cierpieli ci, którzy przeminęli przed nimi? Powiedz: „Czekajcie zatem, a i ja jestem wraz z wami, pośród tych, którzy czekają”. 104.Wówczas My uratujemy Naszych Posłańców oraz tych, którzy wierzą. Tak uczyniliśmy Naszym obowiązkiem uratowanie wiernych. 105.powiedz: „o wy, ludzie, jeśli powątpiewacie w kwestii mojej religii, to wiedzcie, że ja nie oddaję czci tym, których wy czcicie poza Allachem, lecz czczę wyłącznie Allacha, który powoduję, że umieracie, nakazano mi bowiem, abym był jednym z wierzących. 106.nakazano mi również, abym przekazał wam przykazanie Boże: „Zwracajcie swe oblicza ku religii jak ten, który zawszę skłaniał się ku Allachowi, i nie bądź jednym z tych, którzy przypisują Allachowi partnerów. 107.”I nie zwracaj się poza Allachem do nikogo, który ani nie może przynieść ci korzyści, ani zaszkodzić ci. A jeślibyś tak uczynił, z pewnością byłbyś jednym z grzeszników”. 108.A jeśli Allach ześle na ciebie krzywdę, nikt nie będzie w stanie jej odsunąć poza Nim samym. A jeśli przeznaczy On dla ciebie dobro, nie znajdzie się nikt taki, kto odrzuciłby Jego łaskę. On bowiem powoduję, że ona dosięga do każdego Jego sługi, do którego pragnie. I On jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 109.powiedz: „O ludzie, teraz przyszła do was Prawda od waszego Pana. Zatem jeśli kto pójdzie za przewodnictwem, pójdzie za nim wyłącznie dla dobra swojej własnej duszy, kto zaś pobłądzi, pobłądzi przeciwko niej. Ja natomiast nie jestem waszym stróżem”. 110.I idź za tym, co jest ci objawiane i bądź wytrwały aż do czasu, gdy Allach przekaże swój sąd. A jest On najlepszym z sędziów.

11.      HŪD (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Rā. Oto Księga, której wersety uczynione zostały niezmiennymi i pozbawionymi niedoskonałości, a potem zostały szczegółowo wyjaśnione. Ona pochodzi od Jedynego Mądrego i Wszechświadomego. 3.Naucza ona, że nie powinniście czcić nikogo poza Allachem – ja jestem tym, który was ostrzega, jak i nosicielem dobrej nowiny od Niego – 4.oraz abyście szukali przebaczenia u waszego Pana, a później do Niego powrócili. On da wam niemało aż do wyznaczonego terminu. I użyczy On swej łaski każdemu, kto na to zasłuży. A jeśli się odwrócicie, to zaiste obawiam się kary strasznego dnia. 5.Do Allacha nastąpi wasz powrót, a ma On pełną władzę nad wszystkimi rzeczami. 6.Teraz z pewnością zamykają swe piersi, by ukryć przed Nim swoje zły myśli. Zawsze, nawet jeśli zakryją się swymi szatami, On wie, co ukrywają, a co ujawniają. Zaiste, On dobrze wie, co jest w ich piersiach.

7.I nie ma na ziemi takiego stworzenia, któremu Allach nie zabezpieczyłby przetrwania. I zna On jego miejsce tymczasowego pobytu, jak i jego stałe mieszkanie. Wszystko to zapisane jest w zrozumiałej Księdze. 8.I On jest tym, Który stworzył niebiosa i ziemię w sześciu okresach – a Jego tron spoczywa na wodzie – aby wypróbować was i stwierdzić, kto z was jest najlepszy w swoich postępkach. I jeżeli powiesz: „Z pewnością będziecie podniesieni z martwych”, ci, którzy nie wierzą, z pewnością powiedzą: „To nic więcej niż jawny postęp”. 9.Jeżeli odroczymy ich karę na określony czas, z całą pewnością powiedzą: „Co ją powstrzymuje?” Zapewne, w dniu, w którym na nich spadnie, nie zostanie od nich odwrócona, a to, z pomocą czego zwykli byli szydzić, wszechogarnie ich. 10.Jeśli pozwolimy człowiekowi skosztować Naszej litości, a później odsuniemy ją od niego, zaprawdę, jest zrozpaczony, niewdzięczny. 11.A jeśli po tym, jak dotknęło go nieszczęście, pozwolimy mu skosztować dobrobytu, z całą pewnością powie: „Odeszły ode mnie nieszczęścia”. Spójrz! Nie posiada się z radości, jest dumny. 12.Z wyjątkiem tych, którzy są wytrwali i spełniają dobre uczynki. To oni otrzymają przebaczenie i wspaniałą nagrodę. 13. Być może niewierni mają próżną nadzieję, że może uda się ciebie przekonać, abyś porzucił część tego, co zostało ci objawione, a twój brzuch skurczy się przez to, albowiem powiadają: „Dlaczego nie zostało mu zesłane bogactwo ani nie przybył z nim anioł?” Zaprawdę, ty jedynie ostrzegasz, Allach zaś jest Stróżem wszystkich rzeczy. 14.Czy mówią: „On to zmyślił”? Powiedz: „Przedstawcie zatem dziesięć Sur jak ta zmyślona i zwracajcie się do kogo zechcecie poza Allachem, jeśliście prawdomówni”. 15.I jeżeli nie przyjmą waszego wyzwania, wtedy wiedzcie, iż zostało objawione to, co jest wyłącznie w wiedzy Allacha oraz że nie ma boga poza Nim. Czy zatem podporządkujecie się? 16.Jeśli kto pragnie życia doczesnego i jego ozdoby, My w pełni odpłacimy im dzieła tego życia, a nie będą w nim skrzywdzeni. 17.Oni są tymi, którzy w Życiu Przyszłym nie będą mieli niczego oprócz Ognia, to zaś co zdziałali w swoim życiu, spełznie na niczym, i próżnym będzie to, co zwykli byli czynić. 18.Czyż zatem może być te, który stoi wobec wyraźnych dowodów od swego Pana i za którym idzie jego świadectwo i przed którym była Księga Mojżesza, przewodnictwo i łaska, oszustem? Ci, którzy są prawdziwymi następcami Mojżesza, wierzą weń, a jeśli nie wierzy weń ktoś z przeciwstawiających się grup, Ogień będzie jego obiecanym miejscem. Zatem ty, o czytelniku, nie powątpiewaj w to. Zaiste, to jest prawda od twego Pana, lecz większość ludzi nie wierzy. 19.Któż jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwo przeciwko Allachowi? Tacy postawieni będą przed ich Panem, a wszyscy świadkowie powiedzą: „Oto ci, którzy kłamali przeciwko swemu Panu”. Zaprawdę, teraz przekleństwo Allacha spada na grzeszników, 20.którzy, odwracają ludzi od drogi Allacha i starają się ją pogmatwać. Oto ci, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe. 21.Tacy nigdy nie będą w stanie odmienić planów Bożych na ziemi, jak i nie mają żadnych innych przyjaciół poza Allachem. Ich kara będzie podwojona. Ci ani nie słyszą ni nie widzą. 22.Oto ci, którzy zrujnowali swe dusze, a to, co zmyślali, zawiedzie ich. 23.Niewątpliwie, to są ci, którzy w Życiu Przyszłym będą najbardziej przegrani. 24.Zaprawdę, ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, jak i poniżają się przed swym Panem, ci są mieszkańcami Nieba, w nim zamieszkają na wieki. 25.Przypadek tych dwóch grup jest jak przypadek ślepych i głuchych, widzenia i słyszenia. Czy przypadek tych dwóch jest taki sam? Czyż zatem nie zrozumiecie? 26.i wysłaliśmy Noego do jego ludu, a on powiedział: „Zaprawdę, ja was wyraźnie ostrzegam, 27.”Abyście nie czcili nikogo poza Allachem. Naprawdę obawiam się dla was kary żałosnego dnia”. 28.Wodzowie jego ludu, którzy nie uwierzyli, powiedzieli: „widzimy, że jesteś człowiekiem śmiertelnym jak my sami i widzimy, że nie poszedł za tobą nikt poza tymi, którzy – na podstawie zewnętrznego wyglądu są najubożsi z nas. Nie widzimy, abyś miał jakąkolwiek przewagę nad nami; nie, uważamy, że jesteście kłamcami”. 29.On rzekł: „o ludu mój, powiedz mi czy stoję wobec wyraźnego dowodu od mojego Pana, a On zesłał mi od Siebie wielka łaskę, która pozostaje dla was niewidoczna, jak wam się więc powiedzie? Czyż mamy was do tego przymusić, skoro jesteście temu przeciwni? 30.”O ludu mój, nie pragnę od ciebie w zamian za to żadnego bogactwa. Moja nagroda oczekuje mnie wyłącznie u Allacha. Ja nie zamierzam odrzucić tych, którzy wierzą. Oni z pewnością spotykają się z ich Panem. Widzę jednak, że jesteście ludem lekkomyślnym. 31.”O ludu mój, któż pomógłby mi przeciwko Allachowi, gdybym zechciał ich porzucić? Czyż zatem nie weźmiecie tego pod rozwagę? 32.”I nie mówię wam, że posiadam bogactwo Allacha lub że znam to, co niewidzialne, ani nie mówię: <<Jestem aniołem>>. Nie mówię też w sprawie tych, którymi pogardzają wasze oczy: <<Allach nie ześle na nich żadnego dobra>> - Allach najlepiej wie, co jest w ich umysłach. Zaiste, w tym przypadku byłbym jednym z niesprawiedliwych”. 33.Oni odrzekli: „O Noe, tyś rzeczywiście spierał się z nami już od dawna i często. Zatem przynieś nam teraz to, czym nas straszysz, o ile jesteś jednym z prawdomównych”. 34.Ten powiedział: „Jedynie Allach wam to przyniesie, jeśli zechce, wy zaś nie jesteście w stanie odmienić Jego celu. 35.”A moje rady nie przyniosą wam korzyści, nawet gdybym chciał udzielić wam szczerej porady, jeżeli Allach zapragnie was zniszczyć. On jest waszym Panem i do Niego będziecie musieli powrócić”. 36.Czy powiadają: „On to zmyślił”? Powiedz: „Jeśli ja to zmyśliłem, niechaj na mnie spadnie wina, lecz jestem wolny od wszystkich występków popełnionych przez was”. 37.I zostało Noemu objawione: „Nikt z twego ludu nie uwierzy poza tymi, którzy już uwierzyli. Dlatego nie smuć się tym, co czynili. 38.”Zbuduj Arkę na Naszych oczach i wedle Naszego przykazania. A nie zwracaj się do Mnie w sprawie grzeszników. Oni z pewnością zostaną zatopieni”. 39.I zaczął budować Arkę, a za każdym razem, gdy przechodzili obok wodzowie jego ludu, szydzili zeń. On mawiał: „Skoro wy teraz szydzicie z nas, nadejdzie taki czas, kiedy to my będziemy się z was wyśmiewać, tak jak wy wyśmiewacie się z nas obecnie. 40.”Wówczas dowiecie się, kto jest tym, na którego spadnie kara, która go zhańbi, jak i na kogo spadnie wieczna kara”. 41.Wówczas, gdy nadszedł Nasz rozkaz i trysnęły wodą źródła ziemi, powiedzieliśmy: „weź do Arki dwoje z każdego gatunku, samca i samicę, i twoją rodzinę z wyjątkiem tych, przeciwko którym wypowiedziane już zostało słowo, jak i tych, którzy wierzą”. A uwierzyło weń jedynie niewielu. 42.i powiedział on: „Wejdźcie do Arki. W imię Allacha niechaj będzie jej droga i jej lądowanie. Mój Pan jest niechybnie Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 43.I popłynęła z nimi pośród fal jak góry. I zawołał Noe do swego syna, kiedy ten pozostał z dala: „O synu mój, wsiadaj razem z nami i nie pozostawaj z niewiernymi”. 44.Ten odrzekł: „Wkrótce znajdę schronienie na górze, która uratuje mnie przed wodą”. Noe powiedział: „Tego dnia nie ma schronienia dla nikogo przed nakazem Allacha, z wyjątkiem tego, komu okaże On łaskę”. I rozdzieliła ich fala, więc znalazł się wśród zatopionych. 45.I zostało powiedziane: „O ziemio, wciągnij swą wodę” oraz „O niebo, powstrzymaj deszcz”. I wody zaczęło ubywać i sprawa została rozstrzygnięta. Arka zaś spoczęła na Al-Jūdī. I zostało powiedziane: „Niechaj przeklęty będzie lud grzeszników”. 46.I Noe zawołał do swego Pana i rzekł: „Panie mój, zaprawdę, mój syn jest z mojej rodziny, a z pewnością twoja obietnica jest prawdziwa, Tyś bowiem jest Najsprawiedliwszym z sędziów”. 47.Allach rzekł: „O Noe, on z pewnością nie jest z twojej rodziny. On zaiste jest człowiekiem niesprawiedliwego postępowania. Zatem nie proś Mnie o to, o czym wiedzy nie posiadasz. Napominam cię, abyś nie był jednym z nieświadomych”. 48.Noe powiedział: „Panie mój, błagam cię, abyś uchronił mnie przed proszeniem Cię o to, o czym wiedzy nie posiadam. I dopóki Ty mi nie przebaczysz i nie okażesz mi łaski, będę jednym z tych, którzy przegrają”. 49.Zostało powiedziane: „O Noe zatem zstąp w pokoju od Nas, bądź błogosławiony ty oraz lud, który będzie zrodzony z tych, którzy są z tobą. A będą i inne ludy, którym damy zabezpieczenie na określony czas, lecz później spadnie na nie żałosna kara od Nas”. 50.Oto nowina z tego, co niewidzialne, które co objawiamy. Przedtem tego nie znałeś, ani ty, ani twój lud. Bądź zatem cierpliwy, albowiem dobry koniec czeka bogobojnych. 51.A do ‘Ād posłaliśmy ich brata, Hūda. Powiedział on: „O ludu mój, czcijcie jedynie Allacha. Nie macie bogów poza Nim. Łącząc z Nim innych bogów, wymyślacie tylko kłamstwa. 52.”O ludu mój, nie proszę was o żadną nagrodę. Moja nagroda jest wyłącznie u Tego, Który mnie stworzył. Czy zatem nie pojmujecie? 53.”O ludu mój, błagajcie waszego Pana o przebaczenie, potem zwróćcie się do Niego, a On ześle nad was chmury wylewające obfity deszcz o doda siły do waszej siły. I nie odwracajcie się od Niego, będąc grzesznikami”. 54.Oni powiedzieli: „O Hūdzie, nie dałeś nam żadnego wyraźnego dowodu, nie zamierzamy więc porzucać naszych bogów tylko dlatego, co powiedziałeś, ani też nie uwierzymy w ciebie. 55.”Możemy jedynie powiedzieć, że niektórzy nasi bogowie porazili cię złem”. On odrzekł: „Zaiste, wzywam Allacha na świadka, a i wy wezwijcie świadka tego, iż jestem wolny od grzechu tego, co czynicie, łącząc 56. innych bogów z Nim. Knujcie zatem plany przeciwko mnie, wszyscy z was, i nie dajcie mi wytchnienia. 57.”Ja rzeczywiście zaufałem Allachowi, mojemu i waszemu Panu. Nie ma stworzenia, które poruszałoby się po ziemi, a On nie prowadziłby go za grzywę. Zaiste, mój Pan jest na prostej drodze, by nieść pomoc tym, którzy mu zaufają. 58.”Jeżeli zatem odwrócicie się, już przekazałem wam to, z czym zostałem do was posłany, mój Pan uczyni, że inny lud zajmie wasze miejsce. Wy natomiast w ogóle nie jesteście w stanie Mu zaszkodzić. Zaprawdę, Pan mój jest Strażnikiem wszystkich rzeczy”. 59.I gdy nadszedł nasz nakaz, uratowaliśmy Hūd i tych, którzy wraz z nim wierzyli, dzięki naszej szczególnej łasce. I uchroniliśmy ich przed strasznymi mękami. 60.I tacy sami byli ‘Ād. Odrzucali Znaki ich Pana i nie byli posłuszni Jego Posłańcom, a poddawali się nakazom wszystkich wyniosłych wrogów prawdy. 61.I szło za nimi przekleństwo na tym świecie i w Dniu Zmartwychwstania. Spójrz! ‘Ād byli niewdzięczni wobec swego Pana. Zważ! Wyznaczone jest zniszczenie ‘Ād, ludu Hūda. 62.Do plemienia Thamūd wysłaliśmy ich brata Sāliha. Rzekł on: „O ludu mój, czcij Allacha; nie macie bowiem boga poza Nim. On to podniósł was z ziemi i dał wam na niej miejsce. Zatem błagajcie Go o przebaczenie, a potem zwróćcie się całkowicie ku Niemu. Zaprawdę, Pan mój jest blisko i odpowiada na modlitwy”. 63.Oni powiedzieli: „O Sālihu, byłeś wśród nas jednym z tych, w którym pokładaliśmy nadzieję. Czyż zabraniasz nam czcić to, co czcili nasi ojcowie? I zaiste niepokoją nas wątpliwości względem tego, do czego nas nawołujesz”. 64.On rzekł: „O ludu mój, powiedzcie mi. Jeśli opieram swoje twierdzenie na wyraźnym dowodzie od mego Pana i On obdarzył mnie swą szczególną łaską, to kto pomoże mi przeciwko Allachowi, jeśli okażę się Mu nieposłuszny? Zatem wy przyłożycie tylko rękę do mojego zniszczenia. 65.:O ludu mój, oto wielbłądzica Allacha, Znak dla was, więc pozostawcie ją w spokoju, by mogła paść się na ziemi Boga, a nie wyrządzajcie jej krzywdy, aby nie spadła na was bliska kara”. 66.Oni jednak podcięli jej ścięgna, on zaś powiedział: „Radujcie się w waszych domach przez trzy dni. Oto obietnica, od której nie będzie odstępstwa”. 67.I kiedy nadszedł Nasz rozkaz, uratowaliśmy Sāliha oraz tych, którzy wraz z nim wierzyli, dzięki naszej szczególnej łasce, przed hańbą tego dnia. Zaiste, twój Pan jest Potężny, Wielki. 68.I kara spadła na tych, którzy zgrzeszyli, i leżeli twarzami do ziemi w swoich domach, 69.Jak gdyby nigdy w nich nie mieszkali. Pamiętaj! Thamūd nie uwierzyli w ich Pana. Precz zatem z plemieniem Thamūd. 70.Zaiste, Nasi posłańcy przybyli z dobrą nowiną do Abrahama. Powiedzieli: „Ofiarujemy wam pokój”. On odrzekł: „pokój z wami” i niedługo przyniósł pieczone cielę. 71.kiedy jednak ujrzał, że nie wyciągają doń rąk, uznał to za rzecz dziwną z ich strony i zaczął się ich obawiać. Oni zaś rzekli: „Nie obawiaj się, albowiem wysłani zostaliśmy do ludu Lota”. 72.A obok stała jego żona i ona również pełna była obaw, wobec czego przekazaliśmy jej dobrą nowinę o narodzinach Izaaka, a po Izaaku, Jakuba. 73.Powiedziała: „O, biada mi! Czy mam urodzić dziecko, kiedy jestem już bardzo starą kobieta, a i mój mąż także jest człowiekiem bardzo starym? To zaiste rzecz dziwna!” 74.Oni powiedzieli: „Czy dziwisz się z powodu nakazu Allacha? Spłynęła na was łaska Allacha i Jego błogosławieństwo, o ludu tego domu. Zaprawdę, On jest Godny Chwały, Wspaniały”. 75.a kiedy opuścił Abrahama strach i otrzymał dobrą nowinę, wraz z Nami wstawiać się za lud Lota. 76.Zaiste, Abraham był łagodny, czuły i często do Nas powracał. 77.”O Abrahamie, odstąp od tego. Zaprawdę, decyzja Twego Pana została już podjęta i zaiste zbliża się już do nich kara, której nie można odwrócić”. 78.A kiedy Nasi posłańcy przybyli do Lota, ten zasmucił się z ich powodu u poczuł się wobec nich bezradny i rzekł: „To jest smutny dzień”. 79.a jego ludzie przybyli doń, biegnąc ku niemu, trzęsąc się ze złości, a i przedtem również zwykli byli czynić zło. On rzekł: „o ludu mój, to są moje córki; one są czystsze dla was. Okażcie zatem bojaźń przed Allachem i nie czyńcie mi hańby w obecności moich gości. Czyż nie ma wśród was ani jednego prawego człowieka?” 80.Oni odrzekli: „Z pewnością wiesz, że nie mamy niczego przeciwko twoim córkom, jak i wiesz, czego pragniemy”. 81.On powiedział: „Gdybym miał tylko dość siły, by się wami zająć lub gdybym mógł znaleźć sobie dobre schronienie”. 82.Posłańcy rzekli: „O Locie, jesteśmy posłańcami od twego Pana. Oni w żaden sposób nie zdołają cię dotknąć. Zatem odejdź ze swą rodziną, jako że pozostała jeszcze część nocy, i niechaj nikt z was się nie odwraca, z wyjątkiem twojej żony. Zaiste, to, co spadnie na nich, spadnie i na nią. Zaprawdę, ich wyznaczonym czasem jest ranek. A czyż ranek nie jest blisko?” 83.Kiedy zatem nadszedł Nasz rozkaz, wywróciliśmy to miasto do góry nogami i zesłaliśmy na nie deszcz kamieni, warstwa po warstwie, 84.naznaczonych dla nich nakazem ich Pana. Taka kara nie jest odległa od grzeszników współczesnych czasów. 85.A do Midian wysłaliśmy ich brata, Shu’aib. Rzekł on: „O ludu mój, czcij Allacha. Nie masz żadnego innego boga poza Nim. I nie pomniejszaj miary ani wagi. Widzę was w dobrobycie i obawiam się dla was kary dnia zniszczenia”. 86.”O ludu mój, dawaj pełną miarę i pełną wagę sprawiedliwie i nie pozbawiaj ludzi ich rzeczy i nie dopuszczaj się niegodziwości w kraju, wywołując nieporządek”. 87.”To, co pozostawione jest u was przez Allacha, jest dla was lepsze, jeśliście wierni. Ja zaś nie jestem wyznaczonym waszym strażnikiem”. 88.Oni odrzekli: „O Shu’aibie, czy twoja Modlitwa nakazuje ci, abyśmy porzucili to, co czcili nasi ojcowie, lub abyśmy z naszą własnością przestali czynić to, co chcemy? Zaiste, uważasz sam siebie za bardzo mądrego i prawego”. 89.On rzekł: „O ludu mój, powiedzcie mi. Jeśli wspieram się na wyraźnym dowodzie od mego Pana, a On obdarzył mnie sowicie, jaką będzie wasza odpowiedź? Ja nie pragnę uczynić wobec was tego, o co proszę, abyście wy nie czynili. Ja staram się wyłącznie właściwie ustawić rzeczy, na ile mogę. Nie posiadam żadnej władzy, by cokolwiek osiągnąć, jeśli nie dzięki Allachowi. W Nim pokładam zaufanie i do Niego się zwracam. 90.”O ludu mój, nie pozwólcie, aby wasza wrogość wobec mnie doprowadziła was do tego, że spadnie na was to, co spotkało lud Noego, lud Hūda czy lud Sāliha. Wszak i lud Lota nie jest od was odległy. 91.”I szukajcie przebaczenia u waszego Pana, a potem całkowicie zwróćcie się do Niego. Zaprawdę, mój Pan jest Litościwy, Najbardziej Miłujący”. 92.Oni odrzekli: „O Shu’aibie, niewiele rozumiemy z tego, co mówisz, i zaiste widzimy, żeś słaby pośród nas. I gdyby nie twoje plemię, z pewnością ukamienowalibyśmy cię. Nie masz wśród nas mocnego stanowiska”. 93.On rzekł: „O ludu mój, czy dla was moje plemię jest większe niż Allach? Wszak odrzuciliście Go za siebie jak rzecz zapomnianą. Zaiste, Pan mój ogarnia wszystko, co czynicie”. 94.”O ludu mój działaj zgodnie z twoją władzą. Ja także samo postępuję. Wkrótce dowiecie się, na kogo spada kara, która go hańbi, jak i kto jest kłamcą. I czekajcie. Zaiste, ja czekam wraz z wami”. 95.I kiedy nadszedł Nasz rozkaz, uratowaliśmy Shu’aiba wraz z tymi, którzy z nim uwierzyli dzięki naszej szczególnej łasce. Kara zaś spadła na tych, którzy grzeszyli, więc leżeli twarzami do ziemi w swoich domach. 96.Jak gdyby nigdy w nich nie mieszkali. Tak zginął Midian, tak samo jak zginął Thamūd. 97.I, zaiste, wysłaliśmy Mojżesza z Naszymi Znakami i wyraźnym świadectwem. 98.Do Faraona i jego dowódców, oni jednak poddali się nakazowi Faraona, a nakaz Faraona zupełnie nie był prawy. 99.On pójdzie przed swoim ludem w Dniu Zmartwychwstania i poprowadzi go w Ogień. I zaiste zły będzie wodopój, do którego dotrą. 100.Idzie za nimi przekleństwo w tym życiu jak i w Dniu Zmartwychwstania. Zły jest dar, który będzie im dany. 101.Oto część nowiny zburzonych miast, jaką tobie przedstawiamy. Spośród nich niektóre stoją, a inne zostały skoszone jak zboże. 102.A nie pokrzywdziliśmy ich, oni bowiem pokrzywdzili sami siebie, jak i ich bogowie, do których się zwracali zamiast do Allacha, na nic im się nie przydali, kiedy nadszedł dekret twego Pana o karze. Ich bogowie przyczynili się jeszcze do ich wiecznego potępienia. 103.Na tym polega zawładnięcie ze strony twego Pana, kiedy uderza On na miasta, podczas gdy one czynią zło. Zaiste, On uderza srogo i strasznie. 104.W tym zaiste jest Znak dla tego, kto obawia się kary Życia Przyszłego. Jest to dzień, w którym zebrana zostanie cała ludzkość, i jest to dzień, któremu świadectwo dadzą wszyscy. 105.I nie odkładamy go, nastąpi w wyznaczonym czasie. 106.W dniu, w którym on nadejdzie, żadna dusza nie przemówi, chyba, że za Jego przyzwoleniem. Wówczas niektórzy będą szczęśliwi, a inni nieszczęśliwi. 107.A jeśli chodzi o nieszczęśliwych, ci znajdą się w Ogniu, w którym będą wzdychać i szlochać, 108.zamieszkując tam na długo, jak długo trwać będą niebiosa i ziemia, chyba że inaczej zapragnie twój Pan. Zaiste, twój Pan czyni to, co chce. 109.Jeśli zaś chodzi o szczęśliwych, ci znajdą się w Niebie, w nim zamieszkają na tak długo, jak długo trwać będą niebiosa i ziemia, chyba że inaczej zapragnie twój Pan – dar, który nie będzie odcięty. 110.Nie powątpiewaj zatem, o czytelniku, jeśli chodzi o to, co ludzie ci czczą. Oni oddają cześć temu, czemu cześć oddawali ich ojcowie przedtem, My zaś z pewnością w pełni zapłacimy im ich nieuszczuploną porcję. I zaiste daliśmy Mojżeszowi księgę, jednak stworzono w niej różnice. I gdyby nie słowo, przekazane przez twego Pana, z pewnością sprawa między nimi już dawno zostałaby rozstrzygnięta. A teraz ludzie ci mają niepokojące wątpliwości względem niej. 112.Twój Pan z pewnością odpłaci im w pełni, zgodnie z ich dziełami. On jest niechybnie Świadom wszystkiego, co czynią. 113.Stój zatem prosto, jak ci nakazano, jak również ci, którzy wraz z tobą zwrócili się do Allacha. I nie przekraczają wyznaczonych granic, albowiem On zaiste widzi, co czynicie. 114.A nie skłaniajcie się ku tym, którzy czynią zło, aby nie dotknął was Ogień. I nie będziecie mieli żadnego przyjaciela poza Allachem, ani nie będzie wam udzielona pomoc. 115.i przestrzegajcie Modlitwy przy obu końcach dnia, jak i w pewnych godzinach nocy. Zaiste, dobre uczynki odpychają złe. Oto przypomnienie dla tych, którzy rozumieją. 116.I bądź wytrwały. Zaprawdę, Allach nie znosi, kiedy cierpią sprawiedliwi. 117.Dlaczego zatem nie było przed wami pokoleń, które by rozumiały, które zabraniałyby zepsucia na ziemi, z wyjątkiem niewielu spośród nich, których uratowaliśmy? Grzesznicy jednak dalej cieszyli się dobrymi rzeczami, które otrzymali w obfitości, i stali się winni. 118.Pan twój nie zniszczyłby niesprawiedliwie miast, których lud byłby sprawiedliwy. 119.I gdyby twój Pan przymusił do swojej Woli, z pewnością całą ludzkość uczyniłby jednym ludem, oni jednak nie przestawali spierać się z sobą. 120.Z wyjątkiem tych, dla których Pan twój miał litość i do tego stworzył ich On. Lecz słowo twego Pana będzie wypełnione: „Zaprawdę, zapełnię Piekło nieposłusznymi jinn i ludźmi, wszystkimi razem”. 121.I przedstawiamy ci wszystkie ważne nowiny Posłańców, przez co wzmacniamy twoje serce. I oto nadeszła do ciebie prawda i napomnienie, i przypomnienie dla wiernych. 122.I powiedz tym, którzy nie wierzą: „Postępujcie jak potraficie, my również postępujemy po naszemu”. 123.”I czekajcie, jak i my czekamy”. 124.Do Allacha należy to, co niewidzialne w niebiosach i na ziemi, i przed Nim postawiona będzie cała ta sprawa. Tak zatem czcij Go i w Nim wyłącznie pokładaj swe zaufanie. Albowiem Pan twój zważa na to, co czynicie.

12.      YŪSUF (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Rā. Oto wersety zrozumiałej Księgi. 3.Objawiliśmy ją – Koran w języku arabskim – abyście zrozumieli. 4.Przedstawiamy ci najpiękniejsze opowiadanie, w którym zawiera się ten Koran, chociaż ty przedtem byłeś jednym z nieświadomych prawdy. 5.Przypomnij sobie czas, kiedy Józef rzekł do swego ojca: „O ojcze mój, widziałem we śnie jedenaście gwiazd, słońce i księżyc – widziałem, jak złożyły mi hołd”. 6.on rzekł: „O mój drogi synu, nie opowiadaj o swym śnie twoim braciom, aby nie zaczęli knuć przeciw tobie, albowiem Szatan jest człowiekowi jawnym wrogiem. 7.”I w ten sposób, jak ujrzałeś we śnie, Pan twój ciebie wybierze i nauczy cię interpretacji rzeczy świętych oraz dopełni swej łaski wobec ciebie oraz wobec rodziny Jakuba, tak jak dopełnił jej wobec dwóch twoich przodków – Abrahama i Izaaka. Zaprawdę, twój Pan jest Wszechwiedzący, Mądry”. 8.Zaiste, w Józefie i jego braciach jest Znak dla szukających; 9.Kiedy powiedzieli do siebie: „Zaprawdę, Józef i jego brat drożsi są naszemu ojcu niż my, chociaż my jesteśmy silni. Zaiste, ojciec nasz jest w wyraźnie w błędzie. 10.postarajcie się zatem zabić Józefa lub wygnajcie go do jakiegoś odległego kraju, aby łaski waszego ojca spadły wyłącznie na was, a potem byście mogli okazać skruchę i zostać sprawiedliwymi ludźmi”. 11.Jeden z nich powiedział: „Nie zabijajcie Józefa, ale jeżeli musicie już coś uczynić, wrzućcie go na dno jakiejś głębokiej studni. Jacyś podróżni wydostaną go”. 12.Oni powiedzieli: „O ojcze nasz, dlaczego nie zaufałeś nam, jeśli chodzi o Józefa, skoro jesteśmy mu szczerze oddani? 13.”Wyślij go jutro wraz z nami, aby się rozerwał i zabawił, my zaś z pewnością będziemy go chronić”. 14.On rzekł: „Martwi mnie to, że pragniecie go zabrać, i obawiam się, żeby nie pożarł go jakiś wilk, podczas gdy wy nie będziecie nań baczyć”. 15.oni odrzekli: „Zaiste, gdyby miał pożreć go wilk, choć my jesteśmy silni, wówczas rzeczywiście ponieślibyśmy wielką klęskę”. 16.Kiedy więc zabrali go ze sobą i postanowili wrzucić go do głębokiej studni i wypełnili swój haniebny plan, My zesłaliśmy mu objawienie, mówiąc: „Ty z pewnością pewnego dnia opowiesz im o tej ich obrzydliwej sprawie, a oni nie będą wiedzieć”. 17.Oni zaś powrócili wieczorem do swego ojca płacząc. 18.Powiedzieli: „O ojcze nasz, wyruszyliśmy na wyścigi, podczas gdy Józef pozostał z naszymi rzeczami, i pożarł go wilk; ty jednak nie uwierzysz nam, choć opowiadamy ci prawdę”. 19.I przybyli z fałszywą krwią na jego koszuli. On powiedział: „T, co mówicie, nie jest prawdą, a wasze dusze uczyniły, iż wielka rzecz jest w waszych oczach drobnostką. Zatem teraz potrzebna jest stosowna cierpliwość. I wyłącznie pomocy Allacha należy szukać przeciwko temu, co twierdzicie”. 20.I nadjechała karawana podróżnych i wysłali oni swego czerpacza wody. Ten spuścił do studni swój czerpak: „O, dobre wieści!” powiedział, „jest tutaj jakiś młodzieniec!” I schowali go jak towar na sprzedaż, Allach zaś dobrze wiedział, co uczynili. 21.I sprzedali go za marną cenę, kilka dirhamów, i wcale im na tym nie zależało. 22.A człowiek z Egiptu, który go kupił, powiedział do swej żony: „Niechaj jego pobyt wśród nas będzie zaszczytny. Być może przyniesie on nam jakąś korzyść albo może weźmiemy go sobie za syna”. I w ten sposób umieściliśmy Józefa w tym kraju, a uczyniliśmy tak, aby nauczyć go również interpretacji rzeczy. Allach ma całkowitą władzę nad swym dekretem, chociaż większość ludzi o tym nie wie. 23.A kiedy osiągnął on wiek pełnej siły, obdarzyliśmy go zdrowym sądem i wiedzą. Tak nagradzamy tych, którzy czynią dobro. 24.Ta zaś, w której domu przebywał, próbowała uwieść go wbrew jego woli. Zaryglowała drzwi i powiedziała: „Teraz pójdź”. On rzekł: „Szukam schronienia u Allacha. On jest moim Panem. To On uczynił mój pobyt u was zaszczytnym. Zaprawdę, grzesznikom nigdy nie wiedzie się dobrze”. 25.I ona postanowiła względem niego, że go uwiedzie, on zaś postanowił względem niej, że się jej oprze. Gdyby nie ujrzał był wyraźnych Znaków od swego Pana, być może nie okazałby takiej determinacji. I wydarzyło się tak, abyśmy odsunęli od niego wszelkie zło i niegodziwość. Zaiste, on był jednym z Naszych wybranych sług. 26.Oboje rzucili się do drzwi i w walce ona porwała z tyłu jego koszulę, u drzwi zaś spotkali jej pana. Ona rzekła doń: „Jaka może być kara dla tego, kto miał na myśli zło wobec twej żony, jeśli nie więzienie lub sroga chłosta?” 27.Józef rzekł: „To ona starała się mnie uwieść wbrew mojej woli”. A świadek spośród ich domowników dał świadectwo mówiąc: „Jeśli jego koszula porwana jest z przodu, to ona mówiła prawdę, on zaś jest kłamcą; 28.”Lecz jeśli jego koszula jest porwana z tyłu, to ona skłamała, o on jest prawdomówny”. 29.I kiedy on zobaczył, że jego koszula jest porwana z tyłu, powiedział: „Zaiste, oto wasza kobieca przebiegłość. Wasza przebiegłość jest rzeczywiście wielka”. 30.”O Józefie, czy ty zapomnisz o tym występku, a ty, niewiasto, czy poprosisz o przebaczenie twego grzechu? Z pewnością tyś jest winna”. 31.A niewiasty w mieście powiedziały: „Żona ‘Azīza stara się uwieść swego służebnego wbrew jego woli. On doprowadził ją do szaleństwa miłością. W samej rzeczy widzimy, że jest ona w całkowitym błędzie”. 32.I kiedy dowiedziała się o ich chytrych szeptach, wysłała po nie i przygotowała dla nich posiłek, a dała każdej nóż i później powiedziała do Józefa: „Podejdź do nich”. I kiedy ujrzały go, stwierdziły, że jest on osobą wielkiej godności i w zdziwieniu pokaleczyły sobie ręce i powiedziały: „Niechaj będzie wychwalany Allach! To nie istota ludzka – wszak to szlachetny anioł”. 33.Ona powiedziała: „Oto ten, o którego mnie posądzałyście. Ja próbowałam uwieść go wbrew jego woli, on jednak powstrzymał się od grzechu. I jeśli teraz nie uczyni, co mu nakażę, z pewnością zostanie wtrącony do więzienia i zostanie jednym z poniżonych”. 34.Na to Józef pomodlił się: „O Panie mój, więzienie droższe mi jest niż to, do czego mnie zachęcają. Jeżeli Ty nie odwrócisz ode mnie ich przebiegłości, skłonię się ku nim i stanę się jednym z tych, którzy nie wiedzą”. 35.Jego Pan wysłuchał tej modlitwy i odwrócił od niego ich chytrość. Zaprawdę, On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 36.Wówczas po tym, jak ujrzeli oznaki jego niewinności, stwierdzili, że aby zachować swe dobre imię, powinni na czas jakiś uwięzić go. 37.A wraz z nim weszło do więzienia dwóch młodych ludzi. Jeden z nich powiedział: „Widziałem siebie we śnie, jak wyciskałem wino”. Ten drugi zaś rzekł: „Widziałem we śnie, jak niosłem na głowie chleb, z którego jadły ptaki. Powiedz nam, jak należałoby to rozumieć, jako że widzimy, iż jesteś jednym ze sprawiedliwych”. 38.On odrzekł: „Pożywienie, które otrzymujecie, nie przybędzie do was, lecz ja powiem wam jak to rozumieć zanim przybędzie. Na podstawie tego, czego nauczył mnie mój Pan. Wyrzekłem się religii ludu, który nie wierzy w Allacha i który nie wierzy w Życie Przyszłe. 39.”Wyznawałem religię moich ojców – Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nie przystoi nam przypisywać Allachowi żadnego partnera. To jest łaska Allacha dla nas i dla całej ludzkości, lecz większość ludzi jest niewdzięczna. 40.”O moi dwaj towarzysze więzienia, czy poróżnieni miedzy sobą panowie są lepsi niż Allach, Jedyny, Najwyższy? 41.”Poza Allachem nie czcicie niczego oprócz imion, które poznaliście, wy i wasi ojcowie. Allach nie dał temu żadnego świadectwa. Decyzja spoczywa wyłącznie u Allacha. On to nakazał, abyście nie czcili niczego poza Nim. Oto właściwa religia, lecz większość ludzi o tym nie wie. 42.”O moi dwaj towarzysze więzienia, jeśli chodzi o jednego z was, naleje on swemu panu wino do picia, jeśli zaś chodzi o drugiego, ten będzie ukrzyżowany, tak że ptaki będą spożywać z jego głowy. Sprawa, o którą pytaliście została postanowiona.” 43.I powiedział do tego z nich, który – jak myślał – będzie wypuszczony: „Wspomnij twemu panu o mnie”. Lecz Szatan spowodował, że ten zapomniał wspomnieć o nim swemu panu, więc ten pozostał w więzieniu przez kilka lat. 44.Król rzekł do swoich dworzan: „Widziałem we śnie siedem tłustych sztuk bydła, które zjadały siedem chudych, oraz siedem zielonych kłosów i siedem zeschniętych. O wy, wodzowie, wyjaśnijcie mi znaczenie mego snu, o ile potraficie interpretować sny”. 45.Oni odrzekli: „To są pogmatwane sny, a my nie znamy interpretacji pogmatwanych snów”. 46.Ten zaś spośród dwóch, który został uwolniony i który teraz przypomniał sobie po jakimś czasie, rzekł: „Ja przedstawię wam tę interpretację, dlatego poślijcie mnie”. 47.I przybył do Józefa i powiedział: „Józefie! O ty, człowieku prawdy, wyjaśnij nam znaczenie snu, w którym siedem tłustych krów zjada siedem chudych, jak i takiego, w którym widać siedem zielonych kłosów i siedem zeschniętych. Uczyń to, abym mógł powrócić do ludzi, a oni mogli poznać interpretację”. 48.Józef odpowiedział: „Będziecie siać przez siedem lat, pilnie przez ten czas pracując; potem z tego, co zbierzecie, pozostawcie w kłosach wszystko, z wyjątkiem tej odrobiny, którą zjecie. 49.”Następnie nadejdzie siedem ciężkich lat, które pochłoną wszystko, co odłożyliście na nie, z wyjątkiem odrobiny, którą będziecie mogli zachować. 50.”Póżniej po tym nadejdzie rok, w którym ludzie zostaną uwolnieni i w którym dawać będą sobie nawzajem prezenty”. 51.I król powiedział: „Przyprowadźcie mi go”. Kiedy jednak przybył do niego posłaniec, on rzekł: „Wróć do swego pana i spytaj jak wiedzie się niewiastom, które pokaleczyły sobie ręce, albowiem mój Pan dobrze zna ich przebiegłe zamiary”. 52.Król spytał: „Jaką jest prawda w tej sprawie, kiedy usiłowałyście uwieść Józefa, wbrew jego woli?” One rzekły: „On odsunął się od grzechu z obawy przed Allachem – wobec niego nie miałyśmy nic złego na myśli”. Żona ‘Azīza powiedziała: „Teraz prawda ujrzała światło dnia. To ja próbowałam go uwieść wbrew jego woli i zaiste jest on jednym z prawdomównych”. 53.Józef rzekł: „Poprosiłem o zasięgnięcie informacji, aby ‘Azīz dowiedział się, iż nie byłem wobec niego niewdzięczny podczas jego nieobecności oraz że Allach nie lubi, aby zwyciężały zamiary niewdzięczników.

54.”Nie twierdzę, że sam pozbawiony jestem słabości – zaiste dusza skłania się ku radości ze zła – z wyjątkiem tego, wobec czego Pan mój okazuję łaskę. Zaprawdę, mój Pan Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 55.Król zaś rzekł: „Przyprowadźcie go do mnie, abym mógł mieć go przy sobie”. A kiedy z nim porozmawiał, rzekł: „Od tego dnia jesteś osobą o ustalonej pozycji – zaufaj nam”. 56.Józef rzekł: „Wyznacz mnie na stróża skarbów tego kraju, albowiem jestem dobrym dozorcą i posiadam wiedzę o tych sprawach”. 57.W ten sposób posadowiliśmy Józefa w tym kraju. Mieszkał tam, gdzie tylko zapragnął. Obsypujemy łaską każdego, kogo zechcemy, jak i nie lubimy, aby przepadała nagroda dla sprawiedliwych. 58.I zaiste nagroda Życia Przyszłego jest lepsza dla tych, którzy wierzą i są bogobojni. 59.I przybyli bracia Józefa i przedstawili się mu. On ich poznał, lecz oni go nie rozpoznali. 60.A kiedy dał im, co było im potrzebne, rzekł: „Przyprowadźcie mi waszego brata ze strony waszego ojca. Czyż nie widzicie, że daję wam pełną miarę zboża oraz że jestem najlepszym z wielu? 61.”Jeśli jednak nie przyprowadzicie go do mnie, wówczas nie otrzymacie ode mnie żadnej miary zboża ani nie będziecie mieli do mnie dostępu”. 62.Oni odrzekli: „Spróbujemy przekonać jego ojca, aby się z nim rozstał i z pewnością tak uczynimy”. 63.On zaś rzekł do swych sług: „Włóżcie na powrót ich pieniądze do ich toreb przy siodłach, aby mogli je poznać kiedy powrócą do swej rodziny; być może szczęśliwie powrócą”. 64.A kiedy powrócili do swego ojca, rzekli: „O ojcze nasz, odmówiono nam więcej zboża, wyślij więc z nami naszego brata, abyśmy je otrzymali – z pewnością potrafimy zaopiekować się nim właściwie”. 65.Ten powiedział: „Czy mogę wam zaufać, jeśli o niego chodzi, i nie obawiać się tego samego, co wydarzyło się, kiedy zaufałem wam w kwestii waszego brata przedtem? Allach jednak jest Najlepszym Opiekunem i On jest Najbardziej Litościwy spośród tych, którzy okazują łaskę”. 66.A kiedy rozpakowali swoje dobra, stwierdzili, że zwrócono im ich pieniądze. Powiedzieli: „O ojcze nasz, czegoż więcej możemy pragnąć? Oto zwrócono nam nasze pieniądze. Przywieziemy zaopatrzenie dla naszej rodziny, będziemy chronić naszego brata oraz otrzymamy dodatkową miarę, ładunek wielbłądzi. Jest to miara, jaką łatwo zdobyć”. 67.On rzekł: „Nie wyślę go z wami, chyba że złożycie mi solenne przyrzeczenie w imię Allacha, że na pewno z powrotem go do mnie przywieziecie, aby nie stało się, że będziecie otoczeni”. A kiedy oni solennie mu przyrzekli, on powiedział: „Allach pilnuje tego, co mówimy”. 68.I rzekł: „O synowie moi, nie wchodźcie przez jedną bramę, lecz wchodźcie różnymi bramami, albowiem ja nie jestem w stanie pomóc wam przeciwko Allachowi. Jemu ja ufam i Jemu ufają ci, którzy mają zaufać”. 69.A kiedy weszli tak, jak im nakazał ich ojciec, dopełnił się cel Jakuba, lecz to nie mogło pomóc im przeciwko Allachowi, z wyjątkiem tego, że w umyśle Jakuba tkwiło pragnienie, które w ten sposób zadowolił. On niechybnie posiadał wielką wiedzę, którą mu przekazaliśmy, lecz większość ludzi nie. 70.A kiedy odwiedził Józefa, on przyjął go u siebie. I rzekł: „Jestem twoim bratem, więc nie smuć się z powodu tego, co oni czynili”. 71.I kiedy dał im ich zaopatrzenie, włożył kielich do torby swego brata. Wtedy obwoływacz zawołał: „O wy, ludzie z karawany, z całą pewnością jesteście złodziejami”. 72.Oni powiedzieli odwracając się: „Cóż takiego brakuje wam?” 73. Ci odrzekli: „Brakuje nam miarki królewskiej; kto ją przyniesie, ten otrzyma wielbłądzi bagaż ziarna, a ja z pewnością to popieram”. 74.Oni odrzekli: „Na Allacha, dobrze wiecie, że nie przybyli, by siać zamęt w tym kraju, a i nie jesteśmy złodziejami”. 75.Oni powiedzieli: „Zatem jaka miałaby być kara, gdybyście okazali się kłamcami?” 76.Ci odrzekli: „Kara za to – w czyjej torbie będzie to znalezione, ten sam będzie za to karą. Tak karzemy złoczyńców”. 77.Wówczas on rozpoczął przeszukiwanie ich toreb przed torbą brata Józefa. Potem wyjął naczynie z jego torby. Tak zaplanowaliśmy dla Józefa. On nie mógłby wziąć swego brata zgodnie z prawem królewskim, gdyby nie zapragnął tego Allach. Wynosimy w randze każdego, kogo zechcemy; natomiast nad każdym posiadającym wiedzę, jest ten Jeden, Najwięcej Wiedzący. 78.Powiedzieli: „Jeśli on ukradł, to i jego brat również dopuścił się kradzieży przedtem”. Jednak Józef zachował to w tajemnicy swego serca i nie powiedział im. Rzekł po prostu: „Jesteście w najgorszym położeniu, a Allach najlepiej wie, o czym mówicie”. 79.Oni rzekli: „O szlachetny wodzu, on ma bardzo starego ojca, więc weź w jego miejsce jednego z nas, albowiem widzimy, żeś jednym z dobroczyńców”. 80.On odpowiedział: „Allach zabrania, abyśmy zatrzymywali kogoś innego poza tym, przy którym znaleziona została nasza własność. Wówczas bowiem okazalibyśmy się niesprawiedliwi”. 81.I kiedy stracili nadzieję, oddalili się, naradzając się wspólnie potajemnie. Wtedy najważniejszy z nich powiedział: „Czyż zapomnieliście, że złożyliście waszemu ojcu solenne przyrzeczenie w imię Allacha oraz jak przedtem nie dopełniliście swego obowiązku wobec Józefa? Dlatego ja nie opuszczę tego kraju, aż nie zezwoli mi na to mój ojciec lub zadecyduje wobec mnie Allach. On bowiem jest Najlepszym z sędziów. 82.”Wracajcie do swego ojca i powiedzcie: „O ojcze nasz, twój syn dopuścił się kradzieży, my zaś powiedzieliśmy tylko to, co wiemy, i nie mogliśmy być stróżami tego, co niewidzialne. 83.”Wypytaj ludzi z miasta, w którym byliśmy, i z karawany, z którą przybyliśmy, a z pewnością mówimy prawdę”. 84.On odrzekł: „Nie, lecz wasze umysły upiększyły wam rzecz złą. Zatem teraz nie pozostaje mi nic innego jak tylko wielka cierpliwość. Być może Allach na powrót wszystkich ich do mnie przyprowadzi, albowiem On jest Wszechwiedzący, Mądry”. 85.I odwrócił się do nich i rzekł: „Cóż za żal z powodu Józefa!” A jego oczy napełniły się łzami z powodu żalu i tłumił w sobie smutek. 86.Oni powiedzieli: „Na Allacha, nie przestaniesz mówić o Józefie aż sam się nie zniszczysz lub nie będziesz jednym z tych, którzy zginęli”. 87.On odrzekł: „Ja jedynie mówię o moim smutku i żalu Allachowi i od Allacha wiem to, czego wy nie wiecie”. 88.”O moi synowie, idźcie i pytajcie o Józefa i jego brata i nie wątpcie w litość Allacha z wyjątkiem ludzi niewiernych”. 89.I kiedy ponownie przybyli do Józefa, powiedzieli: „O szlachetny wodzu, bieda spadła na nas i naszą rodzinę; przywieźliśmy małą sumę pieniędzy, lecz niemniej daj nam pełną miarę i bądź wobec nas życzliwy. Zaiste, Allach nagradza życzliwych”. 90.On rzekł: „Czy wiecie, co uczyniliście Józefowi i jego bratu w swojej niewiedzy?” 91.Ci odrzekli: „Czyś ty jest Józefem?” Ten powiedział: „Tak, ja jestem Józefem, a to jest mój brat. Istotnie Allach był dla was miłościwy. Zaprawdę, jeśli kto okazuje bojaźń Allachowi i jest wytrwały – Allach nigdy nie dopuszcza, aby nagroda dobrych zaginęła”. 92.Oni odrzekli: „Na Allacha, zaiste, Allach wybrał ciebie ponad nami i rzeczywiście byliśmy grzesznikami”. 93.Ten rzekł: „Tego dnia nie spadnie na was wina; niechaj Allach wam wybaczy! A jest On najbardziej litościwy spośród tych, którzy okazują łaskę. 94.”Jedźcie z tą oto moją koszulą i połóżcie ją przed moim ojcem – on będzie wszystko wiedział. I przyprowadźcie do mnie całą waszą rodzinę”. 95.a kiedy karawana odeszła, ich ojciec powiedział: „Zaiste, wyczuwam zapach Józefa, chociaż uważacie mnie za zdziecinniałego starca”. 96.oni odrzekli: „Na Allacha, ty niechybnie ciągle jesteś w swoim dawnym błędzie”. 97.I kiedy przybył człowiek z dobrą nowiną, położył przed nim koszulę, a ten doznał oświecenia. Potem rzekł: „Czyż nie powiedziałem wam: <<Wiem od Allacha to, czego wy nie wiecie>>?” 98.ci powiedzieli: „O ojcze nasz, błagaj Allacha o przebaczenie naszych grzechów, albowiem zaiste byliśmy grzesznikami”. 99.On rzekł: „Zapewne poproszę o przebaczenie dla was u mojego Pana. Zaiste, On jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 100.I kiedy przybyli do Józefa, on wziął do siebie swoich rodziców i powiedział: „Wejdźcie do Egiptu w pokoju, jeśli tak podoba się Allachowi”. 101.I wzniósł swych rodziców aż na tron, a oni wszyscy upadli na twarze przed Allachem za niego. I powiedział: „O ojcze mój, oto spełnienie mojego dawnego snu. Mój Pan uczynił, iż sen ten urzeczywistnił się. I to On obsypał mnie łaskami, kiedy wydobył mnie z więzienia i sprowadził was z pustyni po tym, jak Szatan posiał niezgodę między mną i moimi braćmi. Zaiste, mój Pan jest łaskawy dla każdego, dla kogo zechce. On bowiem jest Wszechwiedzący, Mądry”. 102.”O Panie mój, zesłałeś na mnie część Twej niezależności i nauczyłeś mnie interpretacji snów. O Stworzycielu niebios i ziemi, Tyś jest moim Obrońcą na tym świecie oraz w Życiu Przyszłym. Niechaj śmierć nadejdzie do mnie, kiedy będę w stanie podporządkowania się Tobie i Twojej woli, i przyłącz mnie do sprawiedliwych”. 103.Oto część nowiny spośród tego, co niewidzialne, a co My tobie objawiamy. Ty nie byłeś z nimi, kiedy oni porozumieli się co do ich planu i uknuli go. 104.A większość ludzi nie uwierzy, nawet gdybyś bardzo tego pragnął. 105.I nie prosisz ich o żadną za to nagrodę. Jest to źródłem zaszczytu dla całej ludzkości. 106.Ileż Znaków jest w niebie i na ziemi, obok których przechodzą, odwracając się od nich! 107.I większość z nich nie wierzy w Allacha tak, by jednocześnie nie przypisywać Mu partnerów. 108.Czyż oni zatem czują się bezpieczni przed nadejściem przytłaczającej kary od Allacha lub nagłym nadejściem Godziny, podczas gdy są nieświadomi? 109.Powiedz: „Oto moja droga – zwracam się do Allacha, wspierając się na rzetelnej wiedzy, jak i ci, którzy idą za mną. Allach jest Święty, a ja nie jestem jednym z tych, którzy łączą jakichś bogów z Allachem. 110.I nie wysyłaliśmy przed tobą jako Posłańców nikogo oprócz ludzi, którym zsyłaliśmy objawienie, spośród ludów miast. Czyż zatem nie podróżowali po ziemi, by przekonać się, jaki był koniec tych przed nimi? I zaiste, mieszkanie Życia Przyszłego jest lepsze dla tych, którzy okazują bojaźń przed Allachem. Czyż zatem nie posłużyliście się swymi umysłami?” 111.I kiedy Posłańcy zwątpili w niewiernych, a niewierni uznali, że ci wypowiadali jedynie kłamstwa, do Posłańców Nadeszła Nasza pomoc, a potem uratowaliśmy tych, którzy spodobali się nam. Naszej kary nie sposób odwrócić od ludzi grzesznych. 112.Niechybnie, w ich opowiadaniu zawiera się lekcja dla ludzi rozumnych. Nie jest to rzecz zmyślona, lecz wypełnienie tego, co było przedtem, jak i szczegółowe wyjaśnienie wszystkich rzeczy oraz przewodnictwo i łaska dla ludzi, którzy wierzą.

13.      AL-RA’D (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Mīm Rām. Oto wersety doskonałej Księgi. To, co zostało ci objawione od twego Pan, jest Prawdą, jednak większość ludzi nie wierzy. 3.Allach to Ten, Który wzniósł bez filarów niebiosa, które widzicie. Potem zasiadł na Tronie. To On przymusił słońce i księżyc do służby dla was – każda planeta biegnie swym torem aż po wyznaczony czas. To On reguluje wszystkimi sprawami i to On dobrze wyjaśnia Znaki, abyście mocno uwierzyli w spotkanie z waszym Panem. 4.On jest Tym, Który rozszerzył ziemię i uczynił na niej góry i rzeki, a ze wszystkich rodzajów owoców uczynił na niej dwie ci. On powoduje, że noc zakrywa dzień. Zaprawdę, w tym są Znaki dla ludu, który się zastanawia. 5.Na ziemi są różne drogi, łączące się z sobą, i ogrody winne, pola obsiane zbożem i palmy daktylowe, wyrastające wspólnie z jednego korzenia, jak i inne, które tak nie rosną. A wszystkie one nawadniane są tą samą wodą, lecz czynimy, iż niektóre przewyższają inne w owocowaniu. W tym znajdują się Znaki dla ludu, który korzysta z umysłu. 6.A gdybyś dziwił się z tego, że mówią: „Co? Kiedy już staniemy się pyłem, to później znajdziemy się w stanie nowego stworzenia?”, zaiste dziwne jest, co mówią. Oto ci, którzy nie wierzą w ich Pana. Oto ci, którzy będą mieć pęta na szyi – to oni będą mieszkańcami Ognia, w którym zamieszkają. 7.I proszą cię, abyś przyśpieszył zło raczej niż dobro, podczas gdy przykładowa kara spadła już przed nimi. Zaprawdę, Pan twój jest pełen przebaczenia wobec ludzkości pomimo jej grzechu i, zaiste, Pan twój jest także Srogi w rozliczaniu. 8.A ci, którzy nie wierzą, mawiają: „Dlaczego nie został mu zesłany Znak od jego Pana?” Ty z pewnością ostrzegasz. A istnieje przewodnik dla każdego ludu. 9.Allach wie, co nosi każda niewiasta i co łono uznaje za wadliwe i odrzuca, a co rozwija. U Niego wszystko ma właściwą sobie miarę. 10.On jest Znawcą niewidzialnego i widzialnego, jest Nieporównywalnie Wielki, Najwyższy. 11.W Jego wiedzy równy jest spośród was ten, który wypowiada Jego słowo potajemnie, jak i ten, który wypowiada je otwarcie. Równy jest również ten, kto ukrywa się w nocy, jak i ten, kto otwarcie idzie za dnia. 12.Dla niego (Posłańca) jest zastęp aniołów przed nim i za nim – oni chronią go z rozkazu Allacha. Zaiste, Allach nie zmienia ludu, dopóki on nie zmieni tego, co ten ma w sercu. A kiedy Allach postanawia ukarać jakiś lud, nie ma mowy o odrzuceniu tego, ani lud taki nie ma żadnego pomocnika poza Nim. 13.On jest Tym, Który ukazuje wam błyskawicę, by natchnąć was niepokojem i nadzieją, i to On podnosi ciężkie chmury. 14.I grzmot wychwala Go o podobnie czynią aniołowie ze strachu przed Nim. On zsyła pioruny i razi nimi każdego, kogo zechce, a mimo to oni dyskutują w kwestii Allacha, podczas gdy On jest Srogi w karaniu. 15.Jemu Jednemu należy się prawdziwa modlitwa. Ci zaś, do których oni się zwracają poza Allachem, w ogóle im nie odpowiadają. Ich położenie jest podobne do położenia człowieka, który wyciąga swe dłonie w stronę wody, czekając aż ona sięgnie jego ust, lecz tak się nie dzieje. Modlitwa niewiernych jest tylko rzeczą roztrwonioną. 16.Allachowi podporządkowuje się każdy, kto jest w niebiosach i na ziemi, dobrowolnie lub niechętnie, i podobnie czynią ich cienie rano i wieczorem. 17.Powiedz: „Kto jest Panem niebios i ziemi?” Powiedz: „Allach”. Powiedz: „Czyż zatem zamiast Niego wzięliście sobie pomocników, którzy nie mają władzy czynienia dobra ani krzywdzenia nawet samych siebie?” Powiedz: „Czy ślepiec i widzący mogą być równi? Lub czy ciemność może się równać ze światłem? Lub czy przypisują oni Allachowi partnerów, którzy stworzyli podobieństwo Jego stworzenia, tak że oba te stworzenia wydają im się podobne?” Powiedz: „Wyłącznie Allach jest Stworzycielem wszystkich rzeczy i On jest Jeden, Najwyższy”. 18.On zsyła wodę z nieba, tak że doliny płyną wedle ich miary, a powódź niesie na swej powierzchni obrzmiałą pianę. I z tego, co rozpalają w ogniu, próbując czynić ozdoby lub narzędzia, wydobywa się podobna piana. Tak Allach ilustruje prawdę i fałsz. A jeśli chodzi o pianę, ona odchodzi jak nieczystości i znika, a jeśli chodzi o to, co przynosi ludziom korzyści, to pozostaje w ziemi. W ten sposób Allach tworzy przypowieści. 19.Dla tych, którzy odpowiadają swemu Panu, jest wieczne dobro. A jeśli chodzi o tych, którzy Mu nie odpowiadają, to gdyby mieli wszystko to, co jest na ziemi i jeszcze drugie tyle, chętnie próbowaliby się tym wykupić. To właśnie oni otrzymają smutne rozliczenie, a ich mieszkaniem jest Piekło. Cóż za okropne miejsce odpoczynku! 20.Czyż zatem ten, kto wie, iż to, co zostało ci objawione od twego Pana, jest prawdą, podobny jest do ślepca? Lecz wyłącznie ludzie obdarzeni rozumem zważają; 21.Ci, którzy dopełniają paktu z Allachem i nie łamią przymierza; 22.Oraz ci, którzy dołączają do tego, do czego Allach nakazuje dołączać, i boją się ich Pana, i obawiają się złego rozliczenia; 23.I ci, którzy trwają w poszukiwaniu łaski ich Pana, przestrzegają Modlitwy, wydają z tego, co My im daliśmy, potajemnie lub jawnie oraz odrzucają zło dla dobra. Oto ci, którzy otrzymają nagrodę ostatecznego Mieszkania – 24.Ogrodów Wieczności. Oni wejdą do nich, jak i ci, którzy są sprawiedliwi spośród ich ojców, oraz ich żony i ich dzieci. I z każdej bramy wchodzić do nich będą aniołowie mówiąc: 25.”Pokój niechaj będzie z wami, albowiem byliście wytrwali. Spójrzcie, jak wspaniała jest nagroda ostatecznego Mieszkania!” 26.Ci zaś, którzy łamią przymierze Allacha, zawarłszy je, i odcinają się od tego, do czego Allach nakazuje się przyłączyć, i sieją zepsucie na ziemi – na nich spadnie przekleństwo Allacha, i znajdą się w żałosnym mieszkaniu. 27.Allach powiększa lub zmniejsza to, co daje, wedle Jego woli. A oni radują się życiem doczesnym, podczas gdy życie doczesne jest ledwie radością tymczasową w porównaniu z Życiem Przyszłym. 28.Ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Dlaczego nie został mu zesłany Znak od jego Pana?” Powiedz: „Allach pozwala zejść z drogi wedle swojej woli i sprowadzi do Siebie tych, którzy się ku Niemu zwracają; 29.”Tych, którzy wierzą i których serca znajdują pocieszenie w pamiętaniu o Allachu. Zaprawdę, w pamiętaniu Allacha serca znajdują pocieszenie; 30.”Tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki – dla nich wyznaczone jest szczęście i wspaniałe miejsce powrotu”. 31.Tak zatem posłaliśmy cię do ludu, przed którym przeminęły inne ludy, abyś recytował mu to, co ci objawiliśmy, albowiem oni odrzucają Boga Litościwego. Powiedz: „On jest moim Panem, nie ma boga poza Nim. Jemu okazuję zaufanie i do Niego powrócę”. 32.I gdyby istniał Koran, dzięki któremu można by przesuwać góry lub dzięki któremu ziemię można by rozciąć na dwoje, lub dzięki któremu można by przemówić do zmarłych, i tak nie uwierzyliby weń. Nie, kwestia ich wiary zależy wyłącznie od Allacha. Czy wierni nie doszli jeszcze do wniosku, że gdyby Allach przymusił do swej Woli, z pewnością kierowałby całą ludzkością? A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą, na nich spadać będzie nieszczęście po nieszczęściu za to, czego się dopuszczają, lub świecić blisko ich domu do czasu, aż wypełni się obietnica Allacha. Zaiste, Allach nie zawodzi, jeśli chodzi o Jego obietnice. 33.I zaiste, szydzono z Posłańców już przed tobą, lecz Ja udzieliłem zwłoki tym, którzy nie wierzą. Potem otoczyłem ich i jakże straszliwa była Moja kara! 34.Czy zatem Ten, Kto stoi nad każdą duszą i obserwuje to, czym sobie ona zasługuje, pozwoli jej ujść bezkarnie? A jednak oni przypisują Allachowi partnerów. Powiedz: „Nazwijcie ich”. Czy chcielibyście powiedzieć Mu o tym, czego On nie zna na ziemi? A może to tylko puste słowa? Nie, to tylko zamiary niewiernych są w ich oczach piękne, a zostali powstrzymani przed właściwą drogą. Ten zaś, komu Allach pozwoli zboczyć z drogi, nie będzie miał przewodnika. 35.Na nich czeka kara w życiu doczesnym, a - zaiste! – kara Życia Przyszłego jest większa, a nie znajdą żadnego obrońcy przed Allachem. 36.Obraz Ogrodu obiecanego bogobojnym jest taki, że płyną przezeń strumienie, jego owoc jest wieczny i takiż jest jego cień. Tak wygląda nagroda dla tych, którzy są sprawiedliwi, końcem zaś niewiernych jest Ogień. 37.A ci, którym daliśmy Księgę, radują się z tego, co zostało ci objawione. A pośród różnych grup istnieją takie, które odrzucają jej część. Powiedz: „Mi nakazano jedynie czcić Allacha i nie przypisywać Mu równych. Do Niego się zwracam i do Niego powrócę”. 38.W ten sposób objawiliśmy to, jasny osąd w języku arabskim. I gdybyś poszedł za ich złymi pragnieniami po tym, jak posiadłeś wiedzę, nie będziesz miał ani przyjaciela, ani obrońcy przeciwko Allachowi. 39.I, zaiste, wysyłaliśmy Posłańców przed tobą i dawaliśmy im żony i dzieci. Nie jest możliwym, aby Posłaniec przyniósł Znak, chyba że z nakazu Allacha. Każdy termin ma swój Boski dekret. 40.Allach zmazuje lub ustanawia wedle swojej woli i u Niego znajduje się źródło wszystkich przykazań. 41.I nie ma znaczenia czy podczas twojego życia pokażemy ci spełnienie niektórych rzeczy, którymi napawamy ich strachem, czy spowodujemy, że umrzesz, albowiem na tobie spoczywa jedynie obowiązek przekazania Posłannictwa, na Nas zaś rozliczenia. 42.Czyż oni nie widzą, że My nawiedzamy ziemię, pomniejszając ją od jej granic? Allach osądza: nikt nie jest w stanie odwrócić Jego osądu. I jest On Szybki w rozliczaniu. 43.Także i ci, którzy byli przed nimi, snuli plany, lecz wszelkie skuteczne snucie planów należy do Allacha. On wie, na co zasługuje sobie każda dusza; a niewierni dowiedzą się wkrótce, kto otrzyma ostateczną nagrodę Mieszkania. 44.Ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Tyś nie jest Posłańcem”. Powiedz: „Allach wystarczy jako Świadek między mną i wami, a także i ten, kto zna Księgę”.

14.      IBRĀHĪM (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Rā. Oto Księga, którą ci objawiliśmy, abyś mógł wyprowadzić ludzkość z głębin ciemności na światło z rozkazu ich Pana, na drogę Potężnego, Godnego Chwały – 3.Drogę Allacha, do Którego należy wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi. I biada niewiernym z powodu strasznej kary; 4.Tym, którzy wolą życie doczesne ponad Życie Przyszłe i powstrzymują ludzi przed drogą Allacha oraz starają się ją utrudnić. To są ci, którzy w swym błędzie bardzo zboczyli z drogi. 5.I wysyłaliśmy Posłańców zawsze z objawieniem w języku ich ludu aby mogli im wszystko wyjaśniać. Wtedy Allach pozwala zboczyć z drogi komu chce oraz prowadzi tego, kogo chce. A jest On Potężny, Mądry. 6.I wysłaliśmy Mojżesza z Naszymi Znakami mówiąc: „Wyprowadź swój lud z głębin ciemności i przypomnij mu o dniach Allacha”. Zaiste, w tym zawarte są Znaki dla każdej cierpliwej i wdzięcznej osoby. 7.I przypomnij sobie kiedy Mojżesz powiedział do swego ludu: „Przypomnijcie sobie łaskę Allacha, kiedy wybawił was przed ludem Faraona, który zadawał wam straszne męki, zabijając waszych synów, a oszczędzając niewiasty. W tym zawarta była wielka próba dla was od waszego Pana”. 8.I kiedy was Pan ogłosił: „Jeśli będziecie wdzięczni, z pewnością ześlę na was więcej łask. Jeżeli jednak będziecie niewdzięczni, wówczas wiedzcie, że moja kara jest sroga”. 9.i rzekł Mojżesz: „Jeżeli nie wierzycie, wy oraz ci wszyscy na ziemi, nie możecie w żaden sposób zaszkodzić Allachowi. Zaprawdę, Allach jest Samowystarczalny, Godny Chwały”. 10.Czyż nie otrzymaliście nowiny o tych przed wami, o ludzie Noego i plemionach ‘Ād i Thamūd oraz tych po nich? Teraz nikt ich nie zna poza Allachem. Ich Posłańcy przybyli do nich z wyraźnymi Znakami, lecz oni powkładali ręce w usta i powiedzieli: „Nie wierzymy w to, z czym zostałeś wysłany, i zaiste wątpimy w to, do czego nas nawołujesz”. 11.Ich posłańcy mówili: „Czy wątpicie w kwestii Allacha, Stwórcy niebios i ziemi? On was wzywa, by wam przebaczyć wasze grzechy i udzielić zwłoki aż po wyznaczony czas”. Oni rzekli: „Wy jesteście wszak takimi jak my śmiertelnikami, chcecie odwrócić nas od tego, co zwykli byli czcić nasi ojcowie. Przynieście nam zatem jakieś wyraźne dowody”. 12.Ich Posłańcy powiedzieli im: „Rzeczywiście jesteśmy jak wy tylko śmiertelnikami, lecz Allach zsyła swą łaskę na kogo chce spośród swoich sług. I nie możemy przynieść wam dowodów, chyba że za przyzwoleniem Allacha. I wyłącznie w Allachu powinni pokładać zaufanie wierni. 13.”I dlaczego nie mielibyśmy zaufać Allachowi, skoro wskazał nam właściwą drogę? I, zaiste, będziemy znosić cierpliwie wszystkie krzywdy, jakie nam wyrządzicie. Zatem ci, którzy ufają, ufają Allachowi”. 14.A ci, którzy nie uwierzyli, powiedzieli do swych posłańców: „Z pewnością wygnamy was z naszego kraju, chyba że powrócicie do naszej religii”. Wtedy ich Pan zesłał im objawienie: „Z pewnością zniszczymy grzeszników”. 15.”I z pewnością uczynimy, że zamieszkacie w tym kraju po nich. Obietnica ta jest dla tego, który boi się stanąć przed Moim Trybunałem oraz boi się mojego ostrzeżenia”. 16.I modlili się o zwycięstwo, a każdy hardy wróg prawdy ponosił porażkę: 17.Przed nim jest Piekło i będzie musiał pić wrzącą wodę. 18.Będzie popijał ją małymi łyczkami i nie będzie mógł łatwo jej połykać. A śmierć będzie doń przychodzić z różnych stron, a mimo to nie umrze. A poza tym czeka go sroga kara. 19.Położenie tych, którzy nie wierzą w swego Pana, jest takie, że ich dzieła są jak popiół, w który gwałtownie wieje wiatr w burzliwy dzień. Nie będą miały żadnej władzy nad tym, na co zasługują. Rzeczywiście to jest krańcowa ruina. 20.Czy nie widzisz, że Allach stworzył niebiosa i ziemię zgodnie z wymogami mądrości? Jeśli On zechce, może się was pozbyć i doprowadzić do nowego stworzenia. 21.i to w ogóle nie jest dla Allacha trudne. 22.Oni wszyscy staną przed Allachem. Wówczas ci, którzy uważani byli za słabych, powiedzą do tych, którzy byli butni: „Zaiste, szliśmy za wami, czyż więc nie możecie nam w ogóle pomóc przeciwko karze Allacha?” Ci powiedzą: „Gdyby prowadził nas Allach, to zapewne poprowadzilibyśmy i was. Jest nam wszystko jedno czy okazujemy niecierpliwość, czy jesteśmy cierpliwi, nie ma bowiem dla nas ucieczki”. 23.A kiedy sprawa zostanie zdecydowana, Szatan powie: „Allach dał wam obietnicę prawdy, lecz ja wam obiecałem i zawiodłem. Nie miałem nad wami żadnej władzy z wyjątkiem tego, że zwróciłem się do was, a wy okazaliście mi posłuszeństwo. Zatem mnie nie obwiniajcie, lecz wińcie samych siebie. Nie mogę przyjść wam z pomocą, jak i nie mogę pomóc sam sobie. Wyparłem się już tego, że łączycie mnie z Allachem. Grzeszników z pewnością spotka sroga kara”. 24.Ci, którzy wierzą i postępują sprawiedliwie, dopuszczeni będą do Ogrodów, przez które przepływają strumienie i w nich zamieszkają na rozkaz ich Pana. I tak będą się tam wzajemnie pozdrawiać: „Pokój z tobą”. 25.Czy nie widzisz jak Allach przedstawia przypowieść o dobrym słowie? Jest ono jak dobre drzewo, którego korzeń jest mocny, a gałęzie sięgają nieba? 26.Wydaje ono owoce przez cały czas z nakazu jego Pana. Allach przedstawia przypowieści ludziom, by się nad nimi zastanowili. 27.A przypadek złego słowa jest jak przypadek złego drzewa, które wyrwane jest z korzeniami od góry i nie ma równowagi. 28.Allach wzmacnia wiernych słowem, które jest mocno posadowione, zarówno w życiu doczesnym, jak i w Życiu Przyszłym. Allach pozwala grzesznikom zbaczać z drogi. Allach czyni to, co pragnie. 29.Czy nie widzisz tych, którzy zamienili łaskę Allacha na niewdzięczność i wpędzili swój lud do mieszkania w ruinie – 30.Do Piekła. Oni tam spłoną, a jest to złe miejsce odpoczynku. 31.I ustanowili Allachowi rywali, żeby sprowadzali ludzi z właściwej drogi, z Jego drogi. Powiedz: „Zatem cieszcie się z siebie przez chwilę; zaiste, podróżujecie w kierunku Ognia.” 32.Powiedz Moim sługom, którzy wierzą, że powinni przestrzegać Modlitwy i wydawać z tego, co My im daliśmy, potajemnie lub otwarcie, zanim nadejdzie dzień, w którym nie będzie ani targowania się, ani przyjaźni. 33.Allach to Ten, Który stworzył niebiosa i ziemię oraz spowodował, że woda spada z chmur, i dzięki niej dał owoce wam do spożywania, jak i podporządkował wam okręty, aby pływały po morzach z Jego rozkazu, oraz rzeki wam podporządkował. 34.I to On podporządkował wam również słońce i księżyc, a oba te ciała stale wypełniają swe funkcje. I to On podporządkował wam tak samo noc, jak i dzień. 35.I to On daje wam wszystko to, o co Go prosicie, a jeśli spróbujecie zliczyć łaski Allacha, nie zdołacie ich wyliczyć. Zaprawdę, człowiek jest bardzo niesprawiedliwy, bardzo niewdzięczny. 36.I przypomnij sobie, kiedy Abraham rzekł: „Panie mój, uczyń to miasto miastem pokoju i uchroń mnie i moje dzieci przed czcią bożków. 37.”Panie mój, oni naprawdę wielu ludzi sprowadzili z właściwej drogi. Kto zatem idzie za mną, ten rzeczywiście jest ze mnie. Kto natomiast nie jest mi posłuszny – z pewnością Tyś jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 38.”Panie nasz, umieściłem część mojego potomstwa w jałowej dolinie nieopodal Twojego Świętego Domu, Panie nasz, aby przestrzegali Modlitwy. Uczyń zatem, aby serca ludzi zwróciły się ku nim oraz daj im owoce, aby byli wdzięczni. 39.”Panie nasz, Ty z pewnością wiesz, co skrywamy, a co pozwalamy poznać. Nic nie jest ukryte przed Allachem, czy to na ziemi, czy w niebie. 40.”Wszelka chwała należy się Allachowi, który pomimo mego podeszłego wieku dał mi Izmaela i Izaaka. Zaiste, mój Pan odpowiada na modlitwy. 41.”Panie mój, uczyń mnie wytrwałym w przestrzeganiu Modlitwy, jak i moje dzieci. Panie nasz! Ześlij na mnie swą łaskę i przyjmij ma modlitwę. 42.”Panie nasz, przebacz mi i moim rodzicom oraz wiernym w dniu, w którym nastąpi rozliczenie”. 43.I nie myśl, że Allach jest nieświadom tego, co czynią grzesznicy. On tylko udziela im zwłoki aż do dnia, w którym ich oczy patrzeć będą w przerażeniu. 44.Będą śpieszyć w strachu, unosząc swe głowy, a ich spojrzenie nie będzie do nich powracać, serca zaś ich będą zupełnie puste. 45.I udziel ludziom ostrzeżenia o dniu, w którym spadnie na nich obiecana kara, a grzesznicy powiedzą: „Panie nasz, udziel nam zwłoki choć na krótko, a my wysłuchamy Twojego wołania i pójdziemy za Posłańcami”. On powie: „Czyż przedtem nie przysięgaliście, że nigdy nie upadniecie? 46.”I mieszkacie w mieszkaniach tych, którzy sami sobie zaszkodzili, i stało się dla was jasne, jak My z nimi mieszkaliśmy. A przedstawiliśmy wam zrozumiałe przypowieści”. 47.A oni wypróbowali wszystkie swoje zamiary, lecz ich zamiary są w rękach Allacha. I nawet gdyby ich zamiary były takie, że mogłyby przesuwać góry, nie powiedzie się im. 48.Nie myśl zatem, że Allach nie dotrzyma kiedykolwiek swojej obietnicy wobec Jego Posłańców. Zaiste, Allach jest Potężny, jest Panem zemsty. 49.W dniu, w którym ta ziemia zostanie zamieniona w inna ziemię, a także samo i niebiosa, a oni wszyscy staną przed Allachem, Jedynym, Najwyższym. 50.A ty ujrzysz tego dnia winnych w łańcuchach. 51.Ich szaty będą jakby ze smoły i ogień ogarnie ich twarze. 52.Stanie się tak, by Allach mógł odpłacić każdej duszy za to, co uczyniła. Zaiste, Allach jest Szybki w rozliczaniu. 53.Oto wystarczające napomnienie dla ludzkości, aby dzięki niemu skorzystała i aby doznała dzięki niemu ostrzeżenia, jak również żeby dowiedzieli się, że On jest Jedynym Bogiem i że ludzie posiadający rozum zastanawiają się.

15.      AL-HIJR (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Rā. Oto wersety doskonałej Księgi i oświecającego Koranu.

3.Niewierni często chcieliby być muzułmanami. 4.Pozostaw ich samych sobie, aby spożywali i cieszyli się oraz by zwodziły ich ich płonne nadzieje, lecz wkrótce dowiedzą się. 5.Nigdy nie zniszczyliśmy żadnego miasta, żeby nie był dlań znany dekret. 6.Żaden lud nie jest w stanie uciec od swego losu poprzez wyprzedzanie wyznaczonego terminu, nie może też pozostać w tyle. 7.I powiedzieli: „O ty, któremu napomnienie to zostało zesłane, jesteś z pewnością szaleńcem. 8.”Dlaczego nie sprowadzisz nam aniołów, jeśli jesteś prawdomówny?” 9.Nie posyłamy aniołów, jeżeli nie wymaga tego sprawiedliwość, a kiedy ich posyłamy, niewiernym nie udziela się zwłoki. 10.Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego Strażnikiem. 11.I My zsyłaliśmy Posłańców przed tobą do różnych grup ludów starożytnych. 12.I nigdy nie przybył do nich Posłaniec, aby zeń nie szydzili. 13.Zatem to My powodujemy, że ten zwyczaj wyszydzania wdziera się do serc ludzi grzesznych. 14.Oni nie wierzą w ten Koran, chociaż przykład poprzednich ludów już ujrzeli. 15.I gdybyśmy nawet otwarli przed nimi bramy nieba, a oni wchodziliby przez nią. 16.Z pewnością powiadaliby: „To tylko nasze oczy są omamione; jesteśmy raczej oczarowani”. 17.Rzeczywiście to My stworzyliśmy gmachy z gwiazd w niebie i przystroiliśmy je dla patrzących. 18.Chronimy to przed wtargnięciem każdego odrzucanego Szatana. 19.Lecz jeśli kto w skrytości posłyszy coś z objawienia i naruszy je, będzie go ścigać jasny płomień. 20.I ziemię rozciągnęliśmy i umieściliśmy na niej potężne góry i uczyniliśmy, że każda rzecz wzrasta tam we właściwej ilości. 21.I stworzyliśmy tam dla was warunki życia, jak i dla wszystkich tych, którym wy nie dajecie. 22.I nie ma takiej rzeczy, nad której ilością nie sprawowalibyśmy pieczy. A nie zsyłamy tego, chyba że w określonej ilości. 23.I zsyłamy zapładniające wiatry, a potem wodę z chmur, później zaś dajemy ją wam do picia – natomiast wy sami nie moglibyście jej przechowywać. 24.I zaiste, to My dajemy życie i My powodujemy śmierć. I to My jesteśmy jedynym Dziedzicem wszystkiego. 25.I My znamy tych, którzy wśród was idą naprzód, jak i tych, którzy pozostają w tyle. 26.I zaiste, to twój Pan zbierze ich wszystkich razem. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący. 27.I zaiste, My stworzyliśmy człowieka za suchej, dźwięczącej gliny, z czarnego błota stworzyliśmy jego kształt. 28.Jinn zaś stworzyliśmy przedtem z ognia gorącego wiatru. 29.I przypomnij sobie, kiedy Pan twój powiedział do aniołów: „Zamierzam stworzyć człowieka z suchej, dźwięczącej gliny, z czarnego błota stworzyć jego kształt”. 30.”Kiedy zatem w pełni go ukształtuję i tchnę weń Mego Ducha, upadnijcie przed nim w poddaniu”. 31.Tak zatem aniołowie podporządkowali się, wszyscy razem. 32.Lecz Iblis nie podporządkował się. On odmówił tego, by być jednym z tych, którzy podporządkowali się. 33.Bóg powiedział: „O Iblisie, co ci się stało, że nie chcesz być jednym z tych, którzy się podporządkowali?” 34.Ten odrzekł: „Nie zamierzam podporządkowywać się śmiertelnikowi, którego Ty stworzyłeś z suchej, dźwięczącej gliny, z czarnego błota go ukształtowałeś”. 35.Bóg rzekł: „A zatem odejdź stąd, albowiem tyś jest z pewnością odrzucony. 36.”I zaiste, na ciebie spadnie Moje przekleństwo aż po Dzień Sądu”. 37.Ten rzekł: „Panie mój, udziel mi zatem zwłoki aż do dnia, w którym oni wszyscy zostaną podniesieni z martwych”. 38.Bóg powiedział: „Jesteś jednym z tych, którym udziela się zwłoki. 39.”Aż po dzień wyznaczonego czasu”. 40.Ten odrzekł: „Panie mój, ponieważ osądziłeś mnie jako tego, który zszedł z drogi, z pewnością będę czynił tak, iż oddalanie się od właściwej drogi będzie im się wydawało piękne na ziemi, a z pewnością wszystkich ich zwiodę z drogi. 41.”Z wyjątkiem Twoich wybranych sług spośród nich”. 42.Bóg rzekł: „Jest to droga prowadząca prosto do Mnie. 43.”Zaiste, nie będziesz miał władzy nad Moimi sługami za wyjątkiem tych błądzących, którzy postanowią iść za tobą”. 44.I zaiste, Piekło jest obiecanym miejscem. 45.Ma ono siedem bram, a do każdej z nich przypisana jest określona ich część. 46.Zaprawdę, sprawiedliwi będą umieszczani pośród ogrodów i źródeł. 47.I usuniemy wszelki żal, jaki mógłby znaleźć się w ich piersiach, aby byli jak bracia posadowieni na tronach, naprzeciw siebie. 49.Zmęczenie ich tam nie dosięgnie ani nigdy nie będą stamtąd zabrani. 50.Powiedz Moim sługom, o Proroku, że Ja jestem z całą pewnością Wszechprzebaczający, Wszechlitościwy, 51.Jak i że Moja kara jest karą najsroższą. 52.I opowiedz im o gościach Abrahama. 53.Kiedy przybyli do niego i powiedzieli: „Pokój z tobą”, a on odpowiedział: „Zaprawdę, boimy się was”. 54.Oni odrzekli: „Nie obawiaj się, niesiemy ci dobrą nowinę o synu, który obdarzony będzie wspaniałą wiedzą”. 55.On rzekł: „Czy niesiecie mi tę dobrą nowinę pomimo tego, że jestem już starym człowiekiem? Zatem na jakiej podstawie przekazujecie mi tą dobrą nowinę?” 56.Ci powiedzieli: „W samej rzeczy przekazaliśmy ci prawdziwą dobrą nowinę, więc nie bądź jednym z tych, którzy tracą nadzieję”. 57.On rzekł: „A któż traci nadzieję na łaskę swego Pana, jeśli nie ten, który zboczył z drogi?” 58.On rzekł: „Na czym zatem polega wasza sprawa, o wy, posłańcy?” 59.Oni powiedzieli: „Zostaliśmy posłani do ludzi winnych, 60.”Z wyjątkiem tych, którzy idą za Lotem. Tych uratujemy wszystkich, 61.”Za wyjątkiem jego żony. Postanowiliśmy, że ona będzie jedną z tych, co pozostają w tyle”. 62.A kiedy posłańcy przybyli do Lota i jego ludzi, 63.On powiedział: „Zaprawdę, jesteście grupą obcych”. 64.Oni rzekli: „Tak, lecz niesiemy ci wieści o karze, co do której wątpili. 65.”A przynosimy ci wieści pewne i z pewnością jesteśmy prawdomówni. 66.”Zatem odejdź wraz ze swą rodziną przy końcu nocy, a idź za ich plecami. I niechaj żadne z was nie spogląda za siebie. Ruszaj teraz tam, dokąd ci nakazano”. 67.I przekazaliśmy mu jasno ten dekret, aby przed rankiem podcięte zostały korzenie tego ludu. 68.I lud miasta przybył, radując się. 69.On rzekł: „Oto moi goście, więc nie zawstydzajcie mnie. 70.”A bójcie się Allacha i nie poniżajcie mnie”. 71.On rzekł: „Oto moje córki, które wystarczą, jeśli musicie już coś uczynić”. 73.Na twoje życie, także i oni w swym upojeniu błądzą w szaleństwie. 74.Wówczas o wschodzie słońca spadła na nich kara. 75.Wywróciliśmy ich miasto do góry nogami i obsypaliśmy ich deszczem kamieni. 76.Zaiste, w tym zawiera się wiele Znaków dla tych, którzy wykorzystują swój umysł. 77.A miasto to leży na drodze, która jeszcze istnieje. 78.Zaiste, w tym zawiera się Znak dla wierzących. 79.I także Lud Lasu był ludem grzeszników. 80.Tak zatem również i jego ukaraliśmy. I oba te ludy leżą na otwartej drodze. 81.Lud Hijr także traktował Posłańców jak kłamców. 82.I daliśmy im Nasze Znaki; oni jednak odwrócili się od nich. 83.A zwykli oni wyrąbywać domy w górach, bezpiecznie. 84.Lecz spadła na nich kara rankiem 85.I nie pomogło im nic z tego, co sobie zyskali. 86.My stworzyliśmy niebiosa i ziemię oraz wszystko to, co jest między nimi zgodnie z wymogami mądrości, Godzina zaś nadejdzie niechybnie. Zatem i ty powstrzymuj się w cierpliwości. 87.Zaprawdę, twój Pan jest Tym, Który jest Wielkim Stwórcą, Wszechwiedzącym. 88.I rzeczywiście przekazaliśmy ci tych siedem często powtarzanych wersetów, jak i Wielki Koran. 89.Nie spoglądaj na to, czym obdarzyliśmy niektóre ich klasy dla doczesnej radości i nie smuć się z ich powodu. Raczej opuszczaj swe skrzydło łaski w stronę wiernych. 90.I powiedz: „Ja zaiste prawdziwie ostrzegam”. 91.Albowiem postanowiliśmy zesłać karę na tych, którzy zebrali się w grupy przeciwko tobie, 92.Którzy ogłosili Koran stekiem kłamstw. 93.Zatem, na twego Pana, z pewnością wszystkich ich wypytamy, 94.Jeśli chodzi o to, co zwykli byli czynić. 95.Głoś więc otwarcie to, co nakazano ci przekazać, i odwracaj się od tych, którzy przypisują Allachowi partnerów. 96.My z pewnością wystarczymy ci przeciwko tym, którzy szydzą, 97.Którzy na równi z Allachem stawiają innego boga, lecz wkrótce dowiedzą się. 98.I, zaiste, My wiemy, że zapiera ci dech z powodu tego, co mówią. 99.Jednak wychwalaj swego Pana i bądź jednym z tych, którzy padają przed Nim na twarz. 100.I nadal wychwalaj swego Pana, aż nadejdzie twoja śmierć.

16.      AL-NAHL (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Dekret Boży jest w zasięgu ręki, więc nie starajcie się go przyśpieszyć. On jest Święty i Wyniesiony wysoko ponad wszystko, co oni z Nim łączą. 3.On ze swego rozkazu zsyła aniołów z objawieniem, któremu spośród swoich sług zechce, mówiąc: „Ostrzeż ludzi, że nie ma żadnego boga poza Mną, aby jedynie Mnie brali sobie za Obrońcę”. 4.On stworzył niebiosa i ziemię zgodnie z wymogami mądrości. Wyniesiony jest On wysoko ponad wszystko to, co oni z Nim łączą. 5.On stworzył człowieka z ledwie kropelki płynu, lecz oto ten otwarcie się sprzeciwia. 6.Również i bydło On stworzył – z niego macie ciepło i inne rzeczy, jak i z niektórych spożywacie ich mięso. 7.W nim jest wasza ozdoba i godność, kiedy wieczorem przyprowadzacie je do domu, a rano wyprowadzacie na pastwisko. 8.To one (zwierzęta) dźwigają wasze ładunki do kraju, który wy osiągnęlibyście tylko z wielkim wysiłkiem z waszej strony. Zaiste, Pan wasz jest Współczujący, Litościwy. 9.On stworzył konie i muły, i osły, abyście mogli na nich jeździć, jak też jako źródło piękna. I On stworzy to, czego wy jeszcze nie znacie. 10.Allach wskazuje właściwą drogę, a istnieją drogi, które zbaczają z właściwego kierunku. Lecz gdyby On przymusił do swej Woli, prowadziłby was wszystkich. 11.On jest Tym, który zsyła wam wodę z chmur – z niej pijecie i z niej wyrastają drzewa, przy których pasą się wasze zwierzęta. 12.Dzięki niej wzrasta wam zboże, drzewa oliwne, palmy daktylowe, winogrona i wszelkie inne owoce. Zaiste, w tym zawiera się Znak dla ludu, który się zastanawia. 13.On też przymusił do pracy dla was noc i dzień, słońce i księżyc; również i gwiazdy zmuszone zostały do pracy dla was z Jego rozkazu. Zaiste, w tym zawierają się Znaki dla ludu, który wykorzystuję rozum. 14.I wielobarwne rzeczy, jakie On stworzył dla was na ziemi, też służą waszym celom. Zaiste, w tym jest Znak dla ludu, który ma baczenie. 15.I On jest Tym, który podporządkował wam morze, byście mogli spożywać zeń świeże mięso oraz byście mogli brać z niego to, co używacie dla ozdoby. I widzisz jak okręty przecinają się, byście dzięki nim mogli podróżować oraz byście na inne sposoby mogli poszukiwać Jego obfitości, jak i byście byli wdzięczni. 16.On umieścił na ziemi góry, aby się nie trzęsła wraz z wami, jak i rzeki, i drogi, abyście mogli odnaleźć dojście do waszego miejsca przeznaczenia. 17.On ustawił także inne znaki – dzięki nim oraz dzięki gwiazdom odnajdują oni właściwy kierunek. 18.Czyż zatem Ten, który tworzy, jest podobny do tego do tego, który nie tworzy? Czy zatem nie będziecie zważać? 19.A gdybyście spróbowali zliczyć łaski Allacha, nie będziecie w stanie wymienić je. Zaiste, Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 20.Allach zna to, co ukrywacie, oraz to, co ujawniacie. 21.Ci zaś, do których zwracają się poza Allachem, nie tworzą niczego, lecz sami są stworzeni. 22.Oni są martwi, a nie żywi, jak i nie wiedzą, kiedy zostaną podniesieni z martwych. 23.Wasz Bóg jest Jednym Bogiem. A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe, ich serca obce są prawdzie i pełni są pychy. 24.Niewątpliwie Allach wie o tym, co trzymają w tajemnicy i co ujawniają. Zaiste, On nie miłuje ludzi wyniosłych. 25.I kiedy powiada się im: „Co myślicie o tym, co zesłał wasz Pan?” powiadają: „To są tylko opowieści o bardzo dawnych czasach”. 26.Konsekwencje będą takie, że oni w pełni dźwigać będą swe brzemiona w Dniu Zmartwychwstania, jak i część brzemienia tych, których bez wiedzy sprowadzili z drogi. Zważajcie! Złem jest to, co dźwigają. 27.Ci, którzy byli przed nimi, także tworzyli plany, lecz Allach zszedł na ich budowlę od samych fundamentów, tak że dach spadł na nich z góry, a kara spadła na nich z miejsca, którego nie znali. 28.Wówczas w Dniu Zmartwychwstania On ich poniży i powie: „Gdzież są Moi partnerzy, z powodu których przeciwstawiliście się Moim Prorokom?” Ludzie obdarzeni wiedzą powiedzą: „W tym dniu poniżenie i nieszczęście spadnie na niewiernych”. 29.Ci, którym aniołowie przyniosą śmierć, podczas gdy oni własnym duszom będą czynić zło, zaproponują podporządkowanie się, błagając: „Nie zwykliśmy byli czynić żadnego zła”. Zostanie im powiedziane: „Nie, zaiste, Allach dobrze zna to, co zwykliście byli czynić, 30.”Więc wejdźcie w bramy Piekła, aby tam zamieszkać. Złym zaiste jest mieszkanie ludzi butnych”. 31.A kiedy powiada się do sprawiedliwych: „Co sądzicie o tym, co objawił wasz Pan?” oni odpowiadają: „To co najlepsze”. Dla tych, którzy czynią dobro, jest na tym świecie, a dom Życia Przyszłego jest nawet lepszy. Wspaniałe jest, zaiste, mieszkanie sprawiedliwych – 32.Ogrody Wieczności, do których wejdą, a przepływają przez nie strumienie. Będą w nich mieli to, czego zapragną. W ten sposób Allacha wynagradza sprawiedliwych. 33.Tym, których śmierć wywołają aniołowie, podczas gdy oni sami będą czyści, oni powiedzą: „Pokój z wami. Wejdźcie do Nieba w związku z tym, co zwykliście byli czynić”. 34.Na co czekają ci niewierni, z wyjątkiem tego, że powinni do nich przyjść aniołowie lub że powinien wypełnić się dekret twego Pana? Tak czynili ci, którzy byli przed nimi. Allach ich nie skrzywdził, lecz to oni zwykli byli krzywdzić samych siebie. 35.Tak zatem złe konsekwencje ich czynów spadły na nich i ogarnęło ich to, z czego szydzili. 36.A bałwochwalcy powiadają: „Gdyby taka była wola Allacha, nie czcilibyśmy niczego poza Nim, ani my, ani nasi ojcowie, nie zabranialibyśmy także niczego bez Jego rozkazu”. Tak czynili ci, którzy przed nimi przeciwstawiali się Prawdzie. Czy Posłańcy Odpowiedzialni są za cokolwiek innego poza samym przekazaniem Posłannictwa? 37.wśród każdego ludu powołaliśmy Posłańca z nauką: „Czcijcie Boga i wyrzeknijcie się Złego”. Wtedy pośród nich byli tacy, którzy zasłużyli sobie na ruinę. Wyruszcie zatem poprzez ziemię, by zobaczyć, jaki był koniec tych, którzy traktowali Proroków jak kłamców! 38.Jeżeli pragniesz ich przewodnictwa, wiedz, że Allach z pewnością nie prowadzi tych, którzy innych sprowadzają z drogi. 39.I z imieniem Allacha składają swoje najgorętsze przysięgi, że Allach nie podniesie tych, którzy zmarli. Nie, On z całą pewnością podniesie ich z martwych. To jest prawdziwa obietnica, której wypełnienie zobowiązuje Go, lecz większość ludzi nie wie. 40.On z pewnością podniesie ich z martwych, by wyjaśnić im to, względem czego różnili się w poglądach, oraz by ci, którzy nie uwierzyli, uświadomili sobie, iż byli kłamcami. 41.Naszym słowem w kwestii jakiejś rzeczy, jeśli My jej pragniemy, jest to, że powiadamy do niej jedynie: „Bądź”, a ona się staje. 42.A jeśli chodzi o tych, którzy opuszczają swoje domy dla sprawy Allacha po tym, jak zostaną skrzywdzeni, z pewnością damy im godziwe mieszkanie na tym świecie; a Zaiste nagroda Życia Przyszłego jest większa – gdybyż tylko wiedzieli – 43.ci, którzy są wytrwali i ufają swemu Panu. 44.I jako Posłańców posyłaliśmy przed tobą jedynie tych, którym zsyłaliśmy objawienie, więc spytajcie tych, którzy posiadają Upomnienie, jeżeli nie wiecie – 45.Wyraźnymi Znakami i Pismami. Zesłaliśmy ci Upomnienie, abyś wyjaśnił ludzkości to, co zostało jej zesłane, oraz aby ludzie zastanowili się. 46.Czy zatem ci, którzy obmyślają złe plany, czują się bezpieczni przed tym, że Allach ich nie poniży w ich własnym kraju lub że nie spadnie na nich kara, a nie będą wiedzieli skąd? 47.Lub że On pochwyci ich w ich podróżach, tak że nie będą w stanie zaszkodzić Jego planom? 48.Lub że On nie zniszczy w procesie stopniowego wyczerpania? Pan wasz jest rzeczywiście Współczujący, Litościwy. 49.Czyż nie zaobserwowali, kłaniając się w uniżeniu przed Allachem, że cienie wszystkiego, co Allach stworzył przesuwają się z prawej i z lewej, a są poniżani? 50.A cokolwiek jest w niebiosach i jakiekolwiek stworzenie jest na ziemi, wszystko uniżenie podporządkowuje się Allachowi, a aniołowie także, i nic nie jest wyniosłe. 51.Oni ponad nimi okazują bojaźń przed swym Panem i czynią to, co im się nakazuje. 52.Allach rzekł: „Nie czcijcie dwóch bogów. Jest tylko Jeden Bóg. Bójcie się zatem wyłącznie Mnie”. 53.Do Niego należy wszystko w niebiosach i na ziemi oraz Jemu należy się wieczne posłuszeństwo. Czyż zatem weźmiecie sobie za Obrońcę kogoś innego niż Allacha? 54.Wszelkie błogosławieństwo, jakie posiadacie, pochodzi od Allacha. A kiedy spada na was jakieś nieszczęście, właśnie do Niego wołacie o pomoc. 55.Wtedy, kiedy On odsunie od was to nieszczęście – zważ! – pewna grupa pośród was zaczyna przypisywać ich Panu równych. 56.żeby odrzucić to, czym ich obdarzyliśmy. Zatem dobrze, miewajcie się dobrze przez jakiś czas, lecz wkrótce dowiecie się. 57.I dla swych fałszywych bogów, o których nic nie wiedzą, oddzielają część tego, czym ich obdarowaliśmy. Na Allacha, z pewnością będziecie musieli wytłumaczyć się z wszystkiego tego, co nazmyślaliście. 58.I przypisują Allachowi córki – On jest Święty – podczas gdy sami maja to, czego pragną. 59.A kiedy jeden z nich otrzymuje nowinę o narodzinach dziewczynki, jego twarz ciemnieje od powstrzymywanego wewnętrznego żalu. 60.Taki ukrywa się przed ludźmi z powodu złych wieści, jakie otrzymał. Czy zachowa ja pomimo niełaski, czy powinien raczej zakopać ją w pyle? Zaprawdę, złem jest to, co oni sądzą. 61.stan tych, którzy nie wierzą w Życie przyszłe, jest zły, albowiem wszystkie najwyższe atrybuty należą do Allacha, a jest On Potężny, Mądry. 62.A gdyby Allach miał ukarać ludzi za ich grzechy, nie pozostawiłby na ziemi ani jednej żywej istoty, On jednak udziela im zwłoki aż po wyznaczony czas. A kiedy nadejdzie ich czas, nie będą mogli pozostać w tyle ani na moment, ani nie będą w stanie go wyprzedzić. 63.I przypisują Allachowi to, czego sami nie lubią, a ich języki wypowiadają kłamstwo, iż posiądą najlepsze ze wszystkiego. Niewątpliwie do nich należeć będzie Ogień i w nim zostaną porzuceni. 64.Na Allacha zaprawdę wysyłaliśmy Posłańców do wszystkich ludów przed tobą, lecz Szatan uczynił, iż dzieła ich wydawały się im piękne. On zatem jest tego dnia ich orędownikiem, a otrzymają żałosną karę. 65.I zesłaliśmy ci Księgę tylko dlatego, abyś mógł wyjaśnić im to, względem czego stworzyli różnice, oraz jako przewodnictwo i łaskę dla ludu, który wierzy. 66.Allach zesłał wodę z nieba i dzięki niej ponaglił ziemię po jej śmierci. Zaiste, w tym zawiera się Znak dla ludu, który chce słuchać prawdy. 67.I zaiste również i bydło stanowi dla was lekcję. Dajemy wam pić z tego, co zawierają jego brzuchy – spomiędzy stolca i krwi – mleko czyste i miłe dla tych, którzy je piją. 68.Jak i spośród owoców palmy daktylowej i winogrona, z których otrzymujecie upajający napój oraz zdrowe pożywienie. Zaprawdę, w tym jest Znak dla ludu, który wykorzystuje rozum. 69.I Pan twój objawił pszczole: „Czyń sobie domy na wzgórzach i w drzewach, i w szpalerach, które sobie budują, 70.”A potem spożywaj ze wszystkich rodzajów owoców i poruszaj się drogami, których nauczył cię twój Pan i które uczynione zostały dla ciebie łatwymi”. Z ich brzuchów pochodzi napój o różnych kolorach. W nim uzdrowienie dla ludzkości. Zaiste, w tym jest Znak dla ludu, który się zastanawia. 71.I was stwarza Allach, a potem powoduję, że umieracie. A są tacy pośród was, którzy doprowadzani są do najgorszego stanu życia z takim rezultatem, że nie wiedzą niczego, wcześniej posiadawszy wiedzę. Zaiste, Allach jest Wszech wiedzący, Potężny. 72.Allach niektórych z was obficiej obdarzył niż innych darami doczesnymi. Jednak ci bardziej obdarowani nie oddadzą żadnej części swoich darów doczesnych tym, których posiada ich prawa ręka, aby mieli w tym równy udział. Wiedząc to, czyż nadal zaprzeczają łasce Allacha? 73.Allach uczynił wam partnerki a was samych, a z waszych partnerek uczynił wam synów i wnuki oraz dał wam rzeczy dobre. Czyż zatem uwierzą oni w to, co ginie i odrzucą łaski Allacha? 74.Oni poza Allachem czczą tych, którzy nie mają żadnej władzy, by obdarzać ich jakimikolwiek darami z nieba lub z ziemi, ani nigdy takiej władzy nie będą posiadać. 75.Zatem nie wymyślajcie podobnych Allachowi. Zaiste, Allach wie, podczas gdy wy nie wiecie. 76.Allach przedstawia wam przypowieść o niewolniku, którego posiadają, a który nie ma władzy nad niczym, oraz o człowieku wolnym, którego od Nas samych stosownie zaopatrzyliśmy, a on wydaje z tego potajemnie i otwarcie. Czyż oni są równi? Chwała Allachowi. Lecz większość z nich nie wie. 77.Allach przedstawia jeszcze jedną przypowieść o dwóch ludziach. Jeden z nich jest niemy i nie ma władzy nad niczym. I jest on ciężarem dla swego pana. Po co by go nie posłał, ten nie przynosi niczego dobrego. Czyś może on być równy temu, który cieszy się sprawiedliwością i który idzie prostą drogą. 78.Do Allacha należy wiedza o niewidzialnym w niebie i na ziemi; i sprawa nadejścia obiecanej Godziny jest już bliska, nie, jest znacznie bliższa. Zaiste, Allach ma pełną władzę nad wszystkimi rzeczami. 79.Allach wyprowadził was z łon waszych matek, kiedy niczego nie wiedzieliście, i dał wam uszy i oczy, i serca, abyście byli wdzięczni. 80.Czyż nie obserwują ptaków trzymanych w podporządkowaniu się pod sklepieniem niebieskim? Nikt ich nie powstrzymuje poza Allachem. Zaprawdę, w tym są Znaki dla ludu, który wierzy. 81.Allach uczynił wam w waszych domach miejsce odpoczynku, jak i uczynił wam ze skór bydła mieszkania, które uważacie za lekkie podczas podróży, a użyteczne podczas postoju. Natomiast z ich wełny i futer, i włosia dał wam rzeczy potrzebne w domu oraz artykuły wykorzystywane przez pewien czas. 82.A spośród rzeczy, które stworzył, dał wam Allach wiele rzeczy dostarczających cień. W górach uczynił wam schronienia, jak i szaty, które chronią was przed upałem, oraz kolczugi, które chronią was podczas wojny. W ten sposób dopełnia On swoje łaski dla was, abyście w pełni Jemu się poddali. 83.Gdyby jednak odwrócili się, ty odpowiedzialny jesteś jedynie za przekazanie Posłannictwa. 84.Oni rozpoznają łaski Allacha, a mimo to odrzucają je. I większość z nich to potwierdzeni niewierni. 85.I przypomnij sobie dzień, kiedy spośród każdego ludu powołamy świadka, a wówczas ci, którzy nie wierzą, nie będą mogli zadośćuczynić, ani nie będzie przyjęte ich błaganie. 86.A kiedy ci, którzy czynili zło, ujrzą karę, nie będzie ona pomniejszona, ani nie otrzymają zwłoki. 87.A kiedy ci, którzy przypisywali Allachowi partnerów, ujrzą tych bożków, powiedzą: „Panie nasz, oto nasi bogowie, do których zwracaliśmy się zamiast do Ciebie”. Wtedy ci odpłacą się im słowami: „Zaiste, byliście kłamcami”. 88.I zaoferują podporządkowanie się Allachowi w tym dniu, a wszystko, co zwykli byli wymyślać, zawiedzie ich. 89.A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą i sprowadzają innych ludzi z drogi Allacha, My dodamy karę do ich kary, albowiem siali niezgodę. 90.I przypomnij sobie dzień, w którym spośród każdego ludu powołamy świadka przeciwko niemu samemu, a ciebie sprowadzimy jako świadka przeciwko nim wszystkim. Zesłaliśmy ci Księgę, by wszystko wyjaśnić, jak i przewodnictwo, i litość, i dobrą nowinę tym, którzy poddają się Allachowi. 91.Zaprawdę, Allach nakazuje sprawiedliwość i czynienie dobra innym; i dawać podobnie jak rodzina; i zakazuje nieprzyzwoitości, jawnego zła i grzechu. On was napomina, abyście się zastanowili. 92.Dopełniajcie przymierza Allacha, kiedy takie zawarliście, i nie zrywajcie danej przysięgi po jej złożeniu, skoro Allacha uczyniliście swą poręką. Zaiste, Allach wie, co czynicie. 93.I nie bądźcie podobni do tej, która tnie swą przędzę na kawałki, uplótłszy ją, czyniąc solenne przysięgi środkiem oszustwa między wami, a to z obawy, żeby jeden lud nie stał się silniejszy od drugiego. Zaiste, Allach wypróbowuje was w ten sposób, w Dniu Zmartwychwstania zaś wyjaśni wam On to, względem czego byliście poróżnieni. 94.Gdybyż Allach zechciał przymusić do swej Woli, z pewnością uczyniłby was jednym ludem, On jednak pozwala zboczyć z drogi każdemu, kto tego pragnie, a wy z pewnością będziecie wypytywani w kwestii tego, co czyniliście. 95.I nie czyńcie waszych przysięg środkiem oszustwa pomiędzy wami, inaczej bowiem wasza stopa poślizgnie się po tym, jak znalazła już silne oparcie, i skosztujecie zła, albowiem tak postępując, odwracaliście innych ludzi od drogi Allacha – i otrzymacie srogą karę. 96.I nie sprzedawajcie przymierza Allacha za marną cenę. Zaiste, to, co jest u Allacha, jest dla was lepsze; obyście tylko wiedzieli. 97.To, co posiadacie, przeminie, to zaś, co jest u Allacha, jest wieczne. My z całą pewnością damy tym, którzy są wytrwali, ich nagrodę stosownie do ich najlepszych uczynków. 98.Jeśli kto postępuje sprawiedliwie, czy to będzie mężczyzna czy niewiasta, i jest wierzący, temu z pewnością damy czyste życie. Takich ludzi niechybnie obdarzymy ich nagrodą zgodnie z najlepszymi spośród ich uczynków. 99.A kiedy recytujesz Koran, szukaj schronienia u Allacha przed Szatanem, tym odrzuconym. 100.Zaiste, on nie ma żadnej władzy nad tymi, którzy wierzą i którzy ufają ich Panu. 101.Jego władza obejmuje jedynie tych, którzy zaprzyjaźniają się z nim i Bogu przypisują partnerów. 102.A kiedy zsyłamy jeden Znak w miejsce innego – a Allach najlepiej zna cel tego, co objawia – oni powiadają: „Tyś jest łgarzem”. Nie, lecz większość z nich nie wie. 103.Powiedz: „Duch świętości przyniósł to od waszego Pana w prawdzie, aby On mógł wzmocnić w wierze tych, którzy wierzą oraz jako przewodnictwo i dobrą nowinę dla muzułmanów. 104.I naprawdę wiemy, iż powiadają, że tylko człowiekiem jest ten, który go naucza. Lecz mowa tego, ku któremu skłaniają się ich umysły, jest obca, podczas gdy to jest język arabski, zrozumiały i jasny. 105.A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą w Znaki Allacha, to Allach z pewnością nie będzie nimi kierował i otrzymają oni srogą karę. 106.Wyłącznie ci, którzy nie wierzą w Znaki Allacha, dopuszczają się fałszu i to oni są kłamcami. 107.Jeśli kto przestanie wierzyć w Allacha po tym, jak już uwierzył – z wyjątkiem tego, kto zmuszony jest zadeklarować niewiarę, podczas gdy jego serce znajduje pokój w wierze – i jego pierś otwarta jest dla niewiary, na niego spadnie gniew Allacha. Dla takich wyznaczona jest sroga kara. 108.Jest tak dlatego, że przedkładają życie doczesne ponad Życie Przyszłe oraz że Allach nie prowadzi ludzi niewiernych. 109.Są to ci, których serca, uszy i oczy Allach zapieczętował. I to są ci, którzy nie mają baczenia. 110.Niewątpliwie, to oni właśnie będą przegrani w Życiu Przyszłym. 111.Wówczas, zaiste, Pan twój – wobec tych, którzy wyemigrowali po tym, jak byli prześladowani, potem zaś dokładali starań dla sprawy Allacha i pozostawali wytrwali. Zaiste, potem Pan twój jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 112.W dniu, w którym każda dusza przybędzie błagając o samą siebie i w którym każda dusza otrzyma pełną nagrodę za to, co czyniła, a każda nie będzie skrzywdzona. 113.Allach przedstawia przypowieść o mieście, które cieszyło się bezpieczeństwem i pokojem. Jego zaopatrzenie przybywało obficie ze wszystkich stron. Ono jednak było niewdzięczne wobec łask Allacha, więc Allach pozwolił mu posmakować głodu i strachu, które przyoblekły je jak szata z powodu tego, co czynili. 114.I rzeczywiście przybył do nich Posłaniec spośród nich samych, oni jednak potraktowali go jak kłamcę, więc spadła na nich kara, podczas gdy byli grzesznikami. 115.Zatem spożywajcie z rzeczy prawowitych i dobrych, jakie dał wam Allach, i bądźcie wdzięczni z powodu hojności Allacha, jeśli to On jest tym, którego czcicie. 116.On uczynił dla was nieprawym jedynie to, co umiera samo z siebie oraz krew i mięso świni, jak i to, nad czym wypowiedziane zostało imię inne niż Allacha. Jeśli jednak ktoś zmuszony jest spożywać cokolwiek z tego, nie będąc ani nieposłusznym ani nie przekraczając granic, wówczas niechybnie Allach jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 117.I nie powiadajcie z powodu fałszu wydobywającego się z waszych ust: „to jest prawowite, a to nieprawe”, abyście nie byli spośród tych, którzy zmyślają kłamstwa przeciwko Allachowi. Zaiste, tym, którzy wymyślają kłamstwa przeciw Allachowi, nie wiedzie się. 118.To życie jest krótką radością, a później otrzymają żałosną karę. 119.Także i tym, którzy są Żydami, przedtem zakazaliśmy tego, o czym ci mówimy. A nie skrzywdziliśmy ich, lecz to oni zwykli byli krzywdzić sami siebie. 120.Wówczas, zaiste, Pan twój – wobec tych, którzy czynią zło w niewiedzy, a później okazują skruchę i poprawiają swe postępowanie – z pewnością wówczas Pan twój jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 121.Abraham był w istocie wzorem cnoty, był posłuszny Allachowi, zawsze ku Niemu się skłaniał, a nie był jednym z tych, którzy ustanawiają Mu równych. 122.On był wiecznie wdzięczny za Jego łaski. Pan wybrał go i prowadził go drogą prostą. 123.I obdarzyliśmy go dobrem na tym świecie, jak również w Życiu Przyszłym z pewnością znajdzie się pośród sprawiedliwych. 124.A teraz zesłaliśmy objawienie tobie, nakazując: „Idź drogą Abrahama, który zawsze skłaniał się ku Bogu i nie był jednym z tych, którzy ustanawiają Mu równych”. 125.Kara za profanację Szabatu nałożona była wyłącznie na tych, którzy nie zgadzali się względem niego i Pan twój z pewnością rozsądzi ich w Dniu Zmartwychwstania w kwestii tego, w czym się nie zgadzali. 126.Nawołuj do drogi twego Pana mądrze, przystojnym napomnieniem i przekonuj ich tak, jak jest najlepiej. Zaiste, Pan twój wie najlepiej, kto zboczył z Jego drogi. On również zna tych, którzy są właściwie prowadzeni. 127.A jeśli postanowicie ukarać prześladowców, ukarzcie ich zgodnie z tym, jak wam zaszkodzili. Jeżeli jednak okażecie cierpliwość, wówczas zaiste najlepsze jest to dla tych, którzy są cierpliwi. 128.O Proroku, trwaj w cierpliwości. Zaprawdę, twoja cierpliwość jest możliwa wyłącznie dzięki pomocy Allacha. I nie żałuj ich i nie martw się z powodu ich złych planów. 129.Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są sprawiedliwi i którzy czynią dobro.

17.      BANĪ ISRĀ’ĪI (objawione przed Hijrah)

1.w IMIĘ Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Chwała Temu, który przeniósł swego sługę w nocy ze świętego Meczetu do Odległego Meczetu, którego otoczenie pobłogosławiliśmy, by wskazać mu niektóre Nasze Znaki. Zaiste, tylko On jest Wszystkosłyszący, Wszystkowidzący. 3.Daliśmy Mojżeszowi księgę i uczyniliśmy ją przewodnikiem dla Dzieci Izraela, nakazując: „Nie bierzcie sobie żadnego obrońcy oprócz Mnie”. 4.”O wy, potomkowie tych, których zabraliśmy na Arkę wraz z Noem”. On istotnie był Naszym wdzięcznym sługą. 5.Wyraźnie powiedzieliśmy w tej Księdze do Dzieci Izraela: „Z pewnością po dwakroć dopuścicie się występku na ziemi, i z pewnością staniecie się pyszni ponad miarę”. 6.Kiedy zatem nadszedł czas spełnienia się pierwszego z tych dwóch ostrzeżeń, posłaliśmy przeciwko wam nieco Naszych sług, którzy mieli wielką siłę w walce, a ci wtargnęli do waszych domów. A było to ostrzeżenie, które musiało się wypełnić. 7.Potem zwróciliśmy wam siłę przeciwko nim i daliśmy wam bogactwo i dzieci, jak i pomnożyliśmy was bardziej niż przedtem. 8.Jeśli zatem teraz będziecie czynić dobro, będziecie czynić dobro swoim własnym duszom. Jeśli jednak będziecie czynić zło, uczynicie to na swoją własną zgubę. Kiedy nadszedł czas spełnienia tego drugiego ostrzeżenia, zbuntowaliśmy przeciwko wam lud, aby pokrył wasze twarze żalem i aby wszedł do Meczetu, jak wszedł tam za pierwszym razem, oraz aby mógł on ostatecznie zniszczyć to, co zdobył. 9.Możliwe, że Pan okaże wam teraz łaskę. Jeżeli jednak powrócicie do występku, także i My powrócimy do kary, a pamiętajcie, że Piekło uczyniliśmy więzieniem dla niewiernych. 10.Zaiste, ten Koran prowadzi do tego, co najsłuszniejsze, i przekazuje wiernym, którzy spełniają dobre uczynki, dobrą nowinę, iż otrzymają wspaniałą nagrodę; 11.I ostrzega, że dla tych, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe, przygotowaliśmy żałosną karę. 12.A człowiek modli się o zło tak, jak powinien modlić się o dobro; a jest on bardzo nieroztropny. 13.I uczyniliśmy noc i dzień dwoma Znakami, Znak nocy uczyniliśmy ciemnym, a Znak dnia dającym widoczność, abyście poszukiwali szczodrości od waszego Pana oraz abyście poznali sposób liczenia lat oraz proces rozliczania. A wszystko wyjaśniliśmy w szczegółowym objaśnieniu. 14.Dzieła każdego człowieka przywiązaliśmy do jego szyi, a w Dniu Zmartwychwstania przedstawimy mu księgę, która – jak stwierdzi – będzie szeroko otwarta. 15.Będzie mu powiedziane: „Przeczytaj swą księgę. W tym dniu twoja własna dusza wystarczy za rachmistrza przeciwko tobie”. 16.Ten, kto idzie właściwą drogą, idzie nią wyłącznie dla dobra swojej własnej duszy, ten zaś, który zbacza z drogi, zbacza z niej wyłącznie dla swojej zguby. A żaden niosący nie będzie dźwigał brzemienia kogoś innego. Albowiem My nigdy nie karzemy zanim nie poślemy Posłańca. 17.A kiedy zamierzamy zniszczyć miasto, nakazujemy jego mieszkańcom żyjącym wygodnie, by przyjęli drogę sprawiedliwości, oni jednak grzeszą tam, wobec tego zapada wyrok o karze przeciwko niemu i tak niszczymy je ostatecznym zniszczeniem. 18.Ileż pokoleń zniszczyliśmy po Noem! Twój Pan wystarczy jako Znawca i Widzący grzechy swoich sług. 19.Jeśli kto pragnie życia doczesnego, szybko dajemy mu z tego życia, co chcemy – tym, którym zapragniemy. Później wyznaczamy im Piekło. Spali się w nim potępiony i odrzucony. 20.A jeśli kto pragnie Życia Przyszłego i stara się o nie tak jak powinien i jest człowiekiem wierzącym – oto ci, których starania będą w pełni docenione. 21.Wszystkim My okazujemy pomoc – tamtym, jak i tym – dar od ich Pana. A dar twego Pana nie jest ograniczony. 22.Spójrz, jak jednych spośród nich wynieśliśmy w życiu doczesnym ponad innych. Życie Przyszłe wszak będzie większe w stopniach i większe w swej wspaniałości. 23.Zatem nie stawiaj innego boga obok Allacha, abyś nie zasiadł potępiony i zapomniany. 24.Twój Pan nakazał, abyście czcili wyłącznie Jego oraz abyście szanowali swoich rodziców. Jeśli jedno z nich lub oboje osiągną podeszły wiek wraz z tobą, nie powiedz do nich nigdy nawet „uch!” ani nie rób im wymówek, lecz zawsze zwracaj się do nich miłymi słowami. 25.I opuszczajcie ku nim skrzydło pokory jako wyraz czułości. I powiedz: „Panie mój, okaż im łaskę, tak jak oni troszczyli się o mnie, kiedy byłem małym dzieckiem”. 26.Wasz Pan najlepiej wie, co jest w waszych umysłach. Jeśli będziecie sprawiedliwi, wówczas z pewnością On jest Najbardziej Przebaczający wobec tych, którzy bez przerwy zwracają się do Niego. 27.Dawaj krewnemu, co mu się należy, i biednym, i podróżnikowi, a nie trwoń swego bogactwa bezmyślnie. 28.Zaprawdę, ci, którzy trwonią, są braćmi szatanów, a Szatan jest niewdzięczny wobec swego Pana. 29.A gdybyś musiał odwrócić się od nich, poszukując łaski twego Pana, na którą masz nadzieję, nawet wtedy zwracaj się do nich miłym słowem. 30.I nie pozwól, aby twoja dłoń była uwiązana łańcuchem do szyi ze skąpstwa, jak i nie wyciągaj jej jak tylko się da z powodu rozrzutności, abyś nie zasiadł obwiniony, wyczerpany. 31.Zaiste, Pan twój powiększa zaopatrzenie od Siebie komu zechce, a i ogranicza je temu, któremu zechce. Zaprawdę, On zna i widzi swoje sługi doskonale. 32.i nie zabijajcie swoich sług dzieci z obawy przed biedą. To bowiem My dajemy zarówno im, jak i wam. Zaiste, zabijanie ich to żałosny grzech. 33.I nie dopuszczajcie się cudzołóstwa; zaiste, jest ono jawną niegodziwością i złą drogą. 34.I nie zabijajcie duszy, której zabijania Allach zabronił, chyba że w sprawiedliwej sprawie. A jeśliby kto został zabity i poszkodowany, z pewnością My daliśmy prawo jego dziedzicowi do żądania odszkodowania, niechaj jednak nie przekracza określonych granic zabijania, albowiem w tym będzie wspierany przez prawo. 35.I nie zbliżajcie się do własności sieroty, chyba że w najlepszy ze sposobów, aż nie osiągnie ona wieku dojrzałego oraz dopełniajcie przymierza, albowiem na temat tego przymierza będziecie wypytywani. 36.I dawajcie pełną miarę, gdy mierzycie, oraz pełną wagę, gdy warzycie – to jest najlepsze i najbardziej zalecane w ostatecznym rozrachunku. 37.I nie chodźcie za tym, o czym niczego nie wiecie. Zaprawdę, ucho i oko, i serce – one wszystkie będą musiały się wytłumaczyć. 38.I nie chodź po ziemi pełen pychy, albowiem w ten sposób nie zdołasz rozłupać ziemi ani sięgnąć szczytów gór. 39.Zło tego wszystkiego jest znienawidzone w oczach twego Pana. 40.Nakazania te są częścią tej mądrości, którą Pan twój objawił ci. I nie ustawiaj obok Allacha innego boga, abyś nie został wrzucony do Piekła, potępiony i odrzucony. 41.Cóż! Czy Pan twój obdarzył cię synami, a sobie wziął córki spośród aniołów? Zaiste, wypowiadacie żałosne słowa. 42.Wyjaśniamy prawdę w tym Koranie na różne sposoby, aby zostali napomnieni, to jednak powiększa tylko ich awersję. 43.Powiedz: „Gdyby, jak twierdzą, byli wraz z Nim inni bogowie, wówczas z pewnością z ich pomocą bałwochwalcy odnaleźliby drogę do Władcy Tronu”. 44.On jest Święty i Wyniesiony wysoko ponad to, co powiadają. 45.Siedem niebios i ziemia, i ci, którzy tam są, pod niebiosa wynoszą Jego chwałę. I nie ma rzeczy, która nie wychwalałaby Go Jego chwałą. Wy jednak nie rozumiecie ich wychwalania Go. Zaprawdę, On jest Cierpliwy, Najbardziej Przebaczający. 46.A kiedy recytujesz Koran, pomiędzy tobą oraz tymi, którzy nie wierzą, umieszczamy niewidzialną zasłonę. 47.I nakładamy okrycia na ich serca, by tego nie zrozumieli, a uszy ich obarczamy głuchotą. A kiedy w Koranie wspomnisz tylko o swym Panu, oni odwracają się plecami w awersji. 48.My najlepiej wiemy, czego słuchają i kiedy radzą się potajemnie, kiedy grzesznicy powiadają: „Idziecie tylko za człowiekiem, który jest ofiarą oszustwa”. 49.Spójrz, jak ciebie porównują, a w konsekwencji tego tak zbaczają z drogi, że nie potrafią jej na powrót odnaleźć. 50. I powiadają: „Co? Czy kiedy zostaną z nas połamane kości i szczątki, to czy rzeczywiście będziemy na nowo podniesieni jak w nowym stworzeniu?” 51.Powiedz: „Gdybyście stali się kamieniami lub żelazem, 52.”Lub stworzoną materią jakiegokolwiek rodzaju, która zdaje się najtwardsza w waszych umysłach, nawet wtedy będziecie podniesieni z martwych. Wtedy spytają: „Kto przywróci nas do życia?” Powiedz: „Ten, który stworzył was za pierwszym razem”. Oni jednak i tak będą kręcić głowami przed tobą i powiedzą: „Kiedy to się stanie?” Powiedz: „Być może jest to bliskie”. 53.”Stanie się to w dniu, kiedy On was zawoła do siebie. Wtedy odpowiecie Mu wychwalając Go i będziecie myśleć, że zabawiliście na świecie ledwie krótką chwilkę”. 54.Powiedz Moim sługom, iż zawsze powinni mówić to, co jest najlepsze. Zaiste, Szatan sieje między nimi niezgodę. Zaiste, Szatan jest jawnym wrogiem człowieka. 55.Wasz Pan zna was najlepiej. Jeżeli zechce, okaże wam łaskę, a jeśli tego zapragnie, ukarze was. I nie posłaliśmy cię, abyś był ich nadzorcą. 56.I Pan twój najlepiej zna tych, co są w niebiosach i na ziemi. Niektórych Proroków wynieśliśmy ponad innych, a Dawidowi daliśmy Księgę. 57.Powiedz: „Zwróćcie się do tych, których oprócz Allacha uważacie za bogów, a wówczas dowiecie się, że nie mają oni żadnej władzy, by odsunąć od was nieszczęście ani odmienić wasze położenie”. 58.Ci, do których oni się zwracają, sami poszukują bliskości swego Pana – nawet ci, którzy są najbliżej – oraz mają nadzieję na Jego łaskę i obawiają się kary. Zaiste, kara twego Pana jest czymś, czego należy się bać. 59.Nie ma takiego miasta, którego nie zniszczylibyśmy przed nadejściem Dnia Zmartwychwstania lub nie ukaralibyśmy go wielką karą. Zapisane jest to w Księdze. 60.Nic nie jest w stanie Nas powstrzymać przed zsyłaniem Znaków – chociaż poprzednie ludy odrzucały je, nie powstrzymywało Nas to. Ludowi Thamūd daliśmy wielbłądzice jako zrozumiały Znak, oni jednak niesprawiedliwie odrzucili go. A wysyłaliśmy te Znaki tylko po to, by ostrzegać. 61.I przypomnij sobie, kiedy powiedzieliśmy ci: „Zaiste, twój Pan postanowił zniszczenie tego ludu”. Wizję, którą pozwoliliśmy ci ujrzeć, uczyniliśmy próbą dla ludu, podobnie jak drzewo przeklęte w Koranie. I dalej ostrzegamy ich, to jednak utwierdza ich tylko w grzechu. 62.I przypomnij sobie, kiedy powiedzieliśmy aniołom: „Podporządkujcie się Adamowi, a oni wszyscy poddali mu się. Jednakże Iblis tego nie uczynił. Powiedział: „Czyż mam podporządkować się temu, którego Tyś stworzył z gliny?” 63.I rzekł: „Co Ty o tym sądzisz? Czy ten, którego Ty zaszczyciłeś ponad mną, może być moim zwierzchnikiem? Jeżeli udzielisz mi zwłoki aż po Dzień Zmartwychwstania, z całą pewnością zawładnę jego potomkami z wyjątkiem niewielu”. 64.Allach rzekł: „Precz! Jeżeli ktoś z nich pójdzie za tobą, z pewnością Piekło będzie nagrodą dla was wszystkich – pełną nagrodą. 65.”Kuś kogokolwiek z nich tylko możesz swoim głosem i wyślij przeciwko nim swoich jeźdźców i pieszych i dziel się nimi bogactwem, jak i z ich dziećmi, i składaj im obietnicę”. A Szatan nie obiecuje im nic innego prócz fałszu. 66.Jeżeli chodzi o moje sługi, z pewnością nie będziesz miał nad nimi żadnej władzy, albowiem twój Pan wystarcza jako Obrońca. 67.Waszym Panem jest Ten, który dla was wyprowadza okręty w morze, abyście mogli poszukiwać Jego szczodrości. Zaiste, On jest Wiecznie Litościwy wobec was. 68.A kiedy spotyka was nieszczęście na morzu, wszyscy ci, do których się zwracacie się poza Nim, są dla was straceni. Kiedy jednak On szczęśliwie sprowadza was na ląd, odwracacie się. Tak zatem człowiek jest bardzo niewdzięczny. 69.Czy zatem czujecie się bezpieczni i myślicie, że On nie uczyni, iż utoniecie w ziemi po stronie brzegu i nie wyśle przeciwko wam strasznej burzy, a wówczas nie znajdziecie dla siebie żadnego obrońcy? 70.Albo czy czujecie się bezpieczni i myślicie, że nie odeśle was tam po raz drugi, a potem wyśle przeciwko wam uderzenie burzy i zatopi was z powodu waszej niewiary? Wówczas nie znajdziecie tam żadnego pomocnika przeciwko Nam. 71.W istocie, wyróżniliśmy dzieci Adama i niesiemy je lądem i morzem oraz dajemy im rzeczy dobre, jak i wynieśliśmy je wysoko ponad tych, których stworzyliśmy. 72.Przypomnij sobie dzień, w którym zwołamy każdy lud wraz z jego Przywódcą. Wówczas jeżeli ktoś dostanie swą księgę do prawej ręki, ten będzie ją czytał chętnie, a nie będzie ani odrobinę skrzywdzony. 73.Lecz jeśli ktoś jest ślepy na tym świecie, będzie ślepy także w Życiu Przyszłym, a nawet jeszcze bardziej zboczy z drogi. 74.Oni nieomal nie sprowadzili na ciebie straszne nieszczęście z powodu tego, co My tobie objawiliśmy, byś dzięki temu mógł wymyślić coś innego przeciwko Nam. Wtedy z pewnością wzięliby sobie ciebie za wyjątkowego przyjaciela. 75.I gdybyśmy nie wzmocnili cię poprzez ten Koran, nawet wtedy skłaniałbyś się ku nim ledwie odrobinę. 76.Gdybyś jednak, jak sobie wyobrażają, zmyślił kłamstwo przeciwko Nam, wówczas pozwolilibyśmy ci skosztować ciężkiej kary w życiu i ciężkiej kary w śmierci, a wtedy nie znalazłbyś sobie żadnego pomocnika przeciwko Nam. 77.I w istocie bliscy są zastraszania cię wygnaniem z kraju, aby móc cię z niego wyrzucić, lecz w takim przypadku oni sami nie pozostaliby poza tobą, chyba że na krótką chwilę. 78.Tak postępowaliśmy z Naszymi Posłańcami, których posyłaliśmy przed tobą. I nie znajdziesz żadnej zmiany w Naszej drodze. 79.Przestrzegaj Modlitwy od zachodu i zblednięcia słońca aż po ciemność nocy oraz recytuj Koran o świcie. Zaprawdę, recytowanie Koranu o brzasku jest przez Allacha szczególnie przyjmowane. 80.I podczas nocy budź się, by go recytować – oto nadobowiązkowa służba dla ciebie. Być może Pan twój wyniesie cię na wspaniałe stanowisko. 81.I powiedz: „O Panie mój, uczyń moje wejście dobrym wejściem, moje wyjście zaś dobrym wyjściem. I udziel mi od Siebie pomocnej siły”. 82.I głoś: „Prawda nadeszła, a fałsz zniknął. Zaprawdę, fałsz musi zniknąć”. 83.My stopniowo objawiamy z Koranu to, co jest uzdrowieniem i litością dla wiernych, to jednak przyczynia się jeszcze bardziej do przegranej grzeszników. 84.A kiedy zsyłamy na człowieka łaskę, on odwraca się i odchodzi na bok. A kiedy dotyka go zło, pogrąża się w rozpaczy. 85.Powiedz: „Każdy postępuje na swój sposób, a wasz Pan najlepiej wie, kto jest najlepiej prowadzony”. 86.Pytają cię o duszę. Powiedz: „Dusza stworzona została na rozkaz mego Pana. A z wiedzy o niej otrzymaliśmy zaledwie odrobinę”. 87.Gdybyśmy tego zapragnęli, moglibyśmy z pewnością zabrać to, co ci objawiliśmy, a wtedy nie znalazłbyś sobie żadnego strażnika w tej sprawie przeciwko Nam, 88.chyba że na mocy szczególnej łaski od twego Pana. Zaiste, wielka jest Jego łaska wobec ciebie. 89.Powiedz: „Gdyby ludzie i jinn zebrali się, by stworzyć podobieństwo tego oto Koranu, nie byliby w stanie stworzyć jego podobieństwa, nawet gdyby wzajemnie sobie pomagali”. 90.I zaiste, przedstawiliśmy ludzkości na różne sposoby najróżniejsze podobieństwa tego Koranu, ale większość ludzi odrzuca wszystko, co z tym związane, tylko nie niewiarę. 91.I powiadają: „Nie uwierzymy w ciebie aż nie uczynisz, że wytryśnie dla nas źródło z ziemi 92.”Lub aż nie będziesz miał ogrodu palm daktylowych i winnic i nie spowodujesz, że wśród nich tryśnie obfite źródło 93.”Lub nie uczynisz, że niebo spadnie na nas w kawałkach, jak twierdziłeś, lub jeśli nie sprowadzisz Allacha i aniołów przed nasze oblicze 94.”Lub jeśli nie będziesz posiadał złotego domu lub nie wstąpisz do nieba. A nie uwierzymy w twoje wniebowstąpienie, dopóki nie ześlesz nam Księgi, którą będziemy mogli przeczytać”. Powiedz: „Pan mój jest Święty! Ja jestem ledwie śmiertelnikiem, wysłanym jako Posłaniec”. 95.Nic nie powstrzymuje ludzi od wiary, kiedy spływa na nich przewodnictwo, choć mawiają: „Czy Allach przysłał nam podobnego człowieka jako Posłańca?” 96.Powiedz: „Gdyby na ziemi żyli aniołowie w ciszy i spokoju, z pewnością zesłalibyśmy im z nieba anioła jako Posłańca”. 97.Powiedz: „Allach wystarczy jako świadek pomiędzy mną i wami. Zaiste, On zna i widzi swoje sługi wystarczająco dobrze”. 98.Ten, którego prowadzi Allach, jest jedynym właściwie prowadzonym. Lecz jeśli chodzi o tych, którym On pozwala zboczyć z drogi, poza Nim nie znajdziesz im żadnego pomocnika. W Dniu Zmartwychwstania zbierzemy ich wszystkich razem na ich twarzach, ślepych, głuchych i niemych. Ich mieszkaniem będzie Piekło. Za każdym razem, gdy osłabnie, będziemy im ten płomień powiększać. 99.Oto ich nagroda, ponieważ odrzucili Nasze Znaki i powiadali: „Co? Kiedy umrzemy i pozostaną po nas jedynie kości i rozpadłe szczątki, to czy rzeczywiście zostaniemy podniesieni z martwych jak jakieś nowe stworzenie?” 100.Czyż oni nie widzą, że Allach, który stworzył niebiosa i ziemię, ma władzę, by stworzyć ich podobieństwo? On wyznaczył im termin – nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Lecz grzesznicy odrzucą wszystko z wyjątkiem niewiary. 101.Powiedz: „Gdybyście nawet posiadali niezliczone łaski mego Pana, z pewnością ukrywalibyście je z obawy przed wyczerpaniem ich, albowiem człowiek jest skąpy”. Niechybnie daliśmy Mojżeszowi zrozumiałe Znaki. Zatem spytaj Dzieci Izraela. Kiedy do nich przybył, Faraon powiedział doń: „O Mojżeszu, uważam, że jesteś ofiara oszustwa”. 103.Ten rzekł: „Dobrze wiesz, że tych Znaków nie zesłał nikt inny jak tylko Pan niebios i ziemi jako liczne dowody. O Faraonie, niechybnie sądzę, że skazany jesteś na śmierć”. 104.On więc postanowił usunąć ich z kraju, lecz My zatopiliśmy go oraz tych, którzy byli wraz z nim, wszystkich razem. 105.I po nim powiedzieliśmy do Dzieci Izraela: „Zamieszkajcie w ziemi obiecanej, a kiedy nadejdzie obietnica Ostatnich Dni, zbierzemy was wszystkich spośród najróżniejszych narodów”. 106.I zgodnie z wymogami prawdy i mądrości zesłaliśmy to i w prawdzie i mądrości to przybyło. A wysłaliśmy cię wyłącznie jako niosącego dobrą nowinę oraz jako tego, który ostrzega. 107.Podzieliliśmy Koran na części, byś mógł czytać go ludzkości powoli i z przerwami, i w częściach go zesłaliśmy. 108.Powiedz: „Bez względu na to, czy wierzycie czy też nie, ci, którzy otrzymali wiedzę przedtem, padają na twarz, kiedy im się go recytuje”. 109.I powiedz: „Święty jest nasz Pan. Zaiste, obietnica Pana naszego z pewnością się wypełni”. 110.Oni upadają na twarze płacząc, a to powiększa w nich pokorę. 111.Powiedz: „Wzywajcie Go imieniem Allacha lub imieniem Al-Rahmān. Którym imieniem nie wzywalibyście Go, do Niego należą najpiękniejsze imiona. A nie wypowiadaj swej modlitwy zbyt głośno ani zbyt cicho, lecz znajdź sposób pośredni. 112.i powiedz: „Wszelka chwała należy się Allachowi, który nie wziął sobie żadnego syna i który nie ma żadnego partnera w swoim Królestwie, ani nie ma nikogo do pomocy z powodu jakiejś Jego słabości”. I głoś Jego wielkość, wychwalając Go.

18.      AL-KAHF (objawione przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Wszelka chwała należy do Allacha, który zesłał Księgę swemu słudze i nie zawarł w niej żadnego fałszu. 3.On uczynił ją strażnikiem, aby ostrzegała przed jego srogą karą oraz aby wiernym, którzy spełniają dobre uczynki, przekazywała dobrą nowinę, iż otrzymają wspaniałą nagrodę, 4.w której zamieszkają na wieki; 5.Oraz aby ostrzegała tych, którzy powiadają: „Allach wziął sobie syna”. 6.Nie mają oni z tego ani trochę wiedzy, ani też ich ojcowie. Potworne jest słowo, które opuszcza ich usta. Wypowiadają wyłącznie kłamstwa. 7.Być może stanie się tak, że będziesz smucił się na śmierć z ich powodu, jeżeli nie uwierzą w tę Rozmowę. 8.Zaprawdę, wszystko, co jest na ziemi, uczyniliśmy dla niej ozdobą, by móc ich wypróbować w kwestii tego, co jest dla nich najlepsze w postępowaniu. 9.I zniszczymy wszystko, co na niej jest, i uczynimy ją jałową. 10.Czy sądzisz, że Towarzysze Jaskini oraz Inskrypcja były cudami pośród Naszych Znaków? 11.Kiedy ci młodzi znaleźli schronienie w Jaskini, powiedzieli: „Panie nasz, ześlij na nas swą łaskę i daj nam właściwe przewodnictwo w naszej sprawie”. 12.Wobec tego uczyniliśmy, że przez kilka lat niczego w tej Jaskini nie słyszeli. 13.Wówczas zbudziliśmy ich, by stwierdzić która z dwóch grup zachowała lepsze rozeznanie czasu minionego. 14.Opowiemy ci ich historię w pełni prawdy. Byli to młodzi ludzie, którzy uwierzyli w swego Pana, a My powiększyliśmy kierowanie nimi. 15.I wzmocniliśmy ich serca, kiedy wstali i powiedzieli: „Pan nasz jest Panem niebios i ziemi. Nigdy nie zwrócimy się do żadnego innego boga poza Nim, albowiem gdybyśmy tak uczynili, wypowiedzielibyśmy przecz niedorzeczną. 16.”Ten nasz lud wziął sobie za obiekt czci innych bogów poza Nim. Dlaczego nie przedstawią wyraźnego dowodu w ich sprawie? Kto bowiem jest bardziej niesprawiedliwy niźli ten, który wymyśla kłamstwo przeciwko Allachowi? 17.”I skoro teraz odeszliście od nich oraz od tego, co czczą oprócz Allacha, poszukajcie schronienia w Jaskini. Pan wasz otworzy przed wami swą litość i uczyni tę waszą sprawę łatwą i wygodną”. 18.Widziałeś, jak słońce, gdy wzeszło, odsunęło się od ich Jaskini na prawo, a gdy zaszło, odwróciło się od nich na lewo, a oni znaleźli się w obszernym zagłębieniu. Oto jeden spośród Znaków Allacha. Wyłącznie ten, którego prowadzi Allach, jest prowadzony właściwie, jeśli jednak kto zboczy z drogi, nie znajdziesz mu żadnego pomocnika ani przewodnika. 19.Mogłeś uznać, że czuwają, podczas gdy oni śpią; podczas gdy My uczynimy, iż będą przewracać się na prawą i na lewą stronę. A ich pies będzie wyciągał swoje przednie łapy na próg. Gdybyś był na nich spojrzał, z pewnością odwróciłbyś się od nich ze strachem i napełniłbyś się obawą przed nimi. 20.Zatem przebudziliśmy ich, aby mogli nawzajem się wypytywać. Jeden z nich powiedział: „Jak długo to trwało?” Odrzekli: „Przeminął jeden dzień lub jego część”. Inni powiedzieli: „Wasz Pan najlepiej zna czas, jaki spędziliście. Teraz poślijcie jednego z was z tymi oto srebrnymi monetami do miasta i niechaj sprawdzi, który z mieszkańców miasta ma najczystsze pożywienie, i niechaj coś z tego przyniesie wam. I niechaj będzie uprzejmy, lecz niech nikogo o was nie powiadamia, 21.”Albowiem gdyby mieli nad wami przewagę, ukamienowaliby was lub zmusili do powrotu do ich religii, a wówczas nigdy dobrze by się wam nie wiodło”. 22.I w ten sposób ukazaliśmy ich temu ludowi, aby dowiedział się, że obietnica Allacha jest prawdziwa oraz że nie ma żadnych wątpliwości, jeśli chodzi o przyobiecaną Godzinę. I przypomnij sobie czas, kiedy ludzie spierali się między sobą w ich sprawie i powiadali do siebie: „Wznieście nad nimi budowlę”. Ich Pan znał ich najlepiej. Ci, którzy postawili na swoim, rzekli: „Z pewnością wzniesiemy ponad nimi miejsce czci”. 23.Niektórzy mówią: „Było ich trzech, czwartym z nich był pies”, inni zaś powiadają: „Było ich pięciu, a szóstym był ich pies”, zgadując na chybił trafił. Natomiast jeszcze inni powiadają: „Było ich siedmiu, a ósmym był ich pies”. Powiedz: „Mój Pan najlepiej zna ich liczbę. Nie zna ich nikt z wyjątkiem niewielu”. Nie sprzeczaj się zatem w ich sprawie, chyba że argumentami, na które nie udzielisz odpowiedzi, ani nie staraj się zdobyć informacji o nich od któregokolwiek z nich. 24.I nie mów o niczym: „Uczynię to jutro”. 25.Dopóki taką nie będzie wola Allacha. I przypomnij sobie swego Pana, gdy zapomnisz, i powiedz: „Mam nadzieję, że Pan mój poprowadzi mnie do tego, co jest bliższe niż ta właściwej drodze”. 26.A pozostawali w swej Jaskini przez trzysta lat i dodali do tego jeszcze dziewięć. 27.Powiedz: „Allach najlepiej wie, ile spędzili tam czasu”. Do Niego należą tajemnice niebios i ziemi. Jakże On jest Widzący i jakże Słyszący! Nie mają żadnego pomocnika poza Nim, a On nikomu nie pozwala uczestniczyć w Jego sądzie. 28.Recytuj to, co zostało ci objawione z Księgi twego Pana. Nie ma takiego, kto mógłby zmienić Jego słowa, a nie znajdziesz schronienia poza Nim. 29.Trzymaj się z tymi , którzy zwracają się do swego Pana rani o wieczorem, starając się Mu przypodobać. I nie pozwól, aby twój wzrok padł poza nich, szukając ozdoby tego życia. Nie okazuj posłuszeństwa temu, którego serce – naszym rozkazem – nie zważa na pamięć o Nas oraz kto idzie za swymi niskimi pobudkami, a jego przypadek przekracza wszelkie prawa granice. 30.I powiedz: „Oto prawda od waszego Pana, dlatego tym, którzy chcą, pozwól wierzyć, a tym, którzy nie chcą, pozwól nie wierzyć”. Zaprawdę, dla grzeszników przygotowaliśmy ogień, którego płonące sklepienie ogarnie ich. A jeśli będą wołać o pomoc, udzieli im się jej wodą podobną do roztopionego ołowiu, która poparzy im twarze. Jakże to straszny napój i jakże złe miejsce odpoczynku! 31.Zaprawdę, ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki – zaiste, nie lubimy, aby ginęła nagroda tych, którzy spełniają dobre uczynki. 32.Oto ci, którzy otrzymają Ogrody Wieczności, pod którymi będą przepływać strumienie. Zostaną tam przystrojeni bransoletami ze złota i będą tam nosić zielone szaty z przedniego jedwabiu i ciężkiego brokatu, a będą odpoczywać na wzniesionych łożach. Jakże to wspaniała nagroda i jakże cudowne miejsce odpoczynku! 33.I przedstaw im przypowieść o dwóch mężach – jednemu z nich daliśmy dwa ogrody winne, otoczone palmami daktylowymi, między nimi zaś umieściliśmy pole obsiane zbożem. 34.Każdy z tych ogrodów wydawał obfitość owoców. A do swego towarzysza powiedział, przechwalając się i spierając się z nim: „Jestem od ciebie bogatszy i silniejszy w kwestii poszanowania przez ludzi”. 36.I wszedł do swego ogrodu, grzesząc przeciwko własnej duszy. Powiedział: „Nie sądzę, aby to kiedykolwiek zginęło”. 37.”I nie sądzę, żeby ta obiecana Godzina miała kiedykolwiek nadejść. A gdybym miał kiedyś powrócić do mego Pana, z pewnością znajdę sobie miejsce lepsze niż to”. 38.Jego towarzysz rzekł doń, podczas gdy on spierał się z nim: „Czyż nie wierzysz w Tego, który stworzył cię najpierw z prochu, potem z kropelki nasienia, a potem ukształtował cię w pełnego człowieka?” 39.”Lecz jeśli chodzi o mnie, wierzę, że wyłącznie Allach jest moim Panem i nikogo nie będę z Nim łączył”. 40.”Dlaczego nie powiedziałeś, wchodząc do tego ogrodu: „Jedynie to, czego pragnie Allach, staje się. Nie ma władzy poza władzą Boga”, skoro uważasz mnie za coś gorszego od siebie pod względem bogactwa i potomstwa. 41.”Być może Pan mój da mi coś lepszego niż twój ogród, a na twój ogród ześle z nieba piorun, tak że stanie się on nagim, śliskim gruntem 42.”Lub jego woda wyschnie, tak że nie będziesz mógł jej znaleźć”. 43.I jego owoc został całkowicie zniszczony, a on zaczął wykręcać sobie palce, lamentując nad wszystkim tym, co na niego wydał, i wszystko to spadło na jego szpalery. I rzekł on: „O, gdybym nikogo nie łączył z moim Panem!” 44.I nie miał nikogo, kto mógłby pomóc mu przeciwko Allachowi ani nie był w stanie sam się obronić. 45.W takim przypadku obrona przychodzi jedynie od Allacha Prawdziwego. N jest Najlepszy w nagradzaniu i Najlepszy, jeżeli chodzi o ostateczny wynik. 46.I przedstaw im przypowieść o życie na tym świecie. Jest ono jak woda, którą zsyłamy z nieba, i miesza się z nią wszelka roślinność ziemi, a wtedy staje się wyschniętą trawą, połamaną na kawałki, które unosi wiatr. Allach ma pełną władzę nad wszystkim. 47.Bogactwo i dzieci są ozdobami życia na tym świecie. Lecz trwałe dobra dzieła są lepsze w obliczu twego Pana, jeśli chodzi o niezwłoczną nagrodę, jak i lepsze, jeśli chodzi o przyszłą nadzieję. 48.I pomyśl o dniu, w którym My usuniemy góry, a ty ujrzysz, jak narody ziemi wyruszają jeden przeciwko drugiemu, My zaś zbierzemy je wszystkie i żadnego z nich nie pozostawimy w tyle. 49.I będą pozostawieni przed twym Panem w rządach, a zostanie im powiedziane: „Oto przybyliście do Nas, jak stworzyliśmy was na początku. Jednak uważaliście, że My nie wyznaczymy czasu spełnienia Naszej dla was obietnicy”. 50.i położona zostanie przed nimi Księga ich uczynków i zobaczysz strach wśród winnych z powodu tego, co zobaczą. Powiedzą oni wtedy: „Biada nam! Cóż to jest za księga! Nie brak w niej niczego, małego czy dużego, a wszystko jest zapisane”. I przeciwstawi się im wszystko, co czynili, choć Pan twój nikomu nie szkodzi. 51.Przypomnij sobie czas, kiedy powiedzieliśmy do aniołów: „Podporządkujcie się Adamowi”, a oni wszyscy poddali się mu z wyjątkiem Iblisa, który się nie podporządkował. On był jednym z jinn, sprzeciwił się rozkazowi jego Pana. Czyż zatem weźmiecie sobie jego i jego potomstwo za przyjaciół zamiast mnie, skoro ono są waszymi wrogami? Złem jest taka zamiana dla grzeszników. 52.Nie uczyniłem ich świadkami stworzenia niebios i ziemi, ani ich własnego stworzenia. Podobnie nie mógłbym brać sobie za pomocników tych, którzy sprowadzają ludzi z drogi. 53.I pomyśl o dniu, w którym On powie do nich: „Zawołajcie tych, których poczytywaliście za Moich partnerów”. Wtedy oni zwrócą się do nich, ci jednak nie odpowiedzą im, My zaś umieścimy pomiędzy nimi barierę. 54.Winni ujrzą ogień i uświadomią sobie, że wpadną weń, a nie znajdą przed nim ucieczki. 55.I, zaiste, w tym Koranie na różne sposoby wyjaśniliśmy dla dobra ludzkości wszelkie podobieństwa, lecz spośród wszystkiego człowiek jest najbardziej swarliwy. 56.Nic nie powstrzyma ludzi przed wiarą, kiedy spadnie na nich przewodnictwo, jak i nic ich nie powstrzyma od błagania ich Pana o przebaczenie, oni jednak czekają ma przykład tych, co dawno przeminęli, aż na nich spadnie to samo oraz aż spadnie na nich kara. 57.My wysyłamy Posłańców wyłącznie jako nosicieli dobrej nowiny oraz jako tych, którzy ostrzegają. Ci jednak, którzy nie wierzą, walczą z pomocą fałszu, starając się dzięki niemu obalić prawdę. A Moje Znaki oraz to, przed czym są ostrzegani, traktują wyłącznie jako żart. 58.Kto bowiem jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, któremu przypomina się o Znakach jego Pana, on jednak odwraca się od nich i zapomina o tym, co wysłały przed nim jego ręce? Zaprawdę, ich serca nakryliśmy zasłoną, aby nie rozumieli, a uszy głuchotą. I jeśli będziesz ich nawoływał ku przewodnictwu, nigdy go nie przyjmą. 59.A Pan twój jest Najbardziej Przebaczający, jest Panem Miłosierdzia. Gdyby miał On ogarnąć ich z powodu tego, na co sobie zasłużyli, wówczas z pewnością przynagliłby ich karę. Oni jednak mają swój wyznaczony czas, przed którym nie znajdą schronienia. 60.A miasta te zniszczyliśmy, kiedy dopuściły się niegodziwości. I wyznaczyliśmy czas ich zniszczenia. 61.A przypomnij sobie czas, kiedy Mojżesz rzekł do swego młodego towarzysza: „Nie przestanę iść moją drogą, aż dojdę do miejsca, w którym łączą się dwa morza, choć być może będę musiał podróżować całe wieki”. 62.Kiedy jednak dotarli do miejsca, w którym stykają się dwa morza, zapomnieli o swych rybach, a te szybko uciekły do morza. 63.A kiedy minęli to miejsce, on rzekł do swego towarzysza: „Przynieś nam nasze śniadanie. Zaiste, wielce się namęczyliśmy z powodu tej naszej podróży”. 64.Ten odrzekł: „Czy nie widziałeś, kiedy odpoczywaliśmy na skale, że zapomniałem o rybie – a tylko Szatan mógł spowodować, że zapomniałem ci o tym powiedzieć – ryba zaś uciekła do morza w jakiś cudowny sposób?” 65.On rzekł: „Oto czego szukaliśmy”. Zatem obaj zawrócili, odnajdując swoje ślady. 66.Potem spotkali Naszego sługę, którego obdarzyliśmy łaską od Nas i którego nauczyliśmy wiedzy od Nas samych. 67.Mojżesz rzekł doń: „Czy mogę iść z tobą, pod warunkiem, że nauczysz mnie choć części z tego przewodnictwa, którego ty zostałeś nauczony?” 68.Ten odrzekł: „Nie znajdziesz ze mną dość cierpliwości”. 69.”Jakże bowiem możesz być cierpliwy wobec rzeczy, których nie jesteś w stanie zrozumieć?” 70.On rzekł: „Jeśli Allach zechce, będę cierpliwy, jak i nie będę nieposłuszny wobec żadnego z twoich rozkazów”. 71.Ten rzekł: „Dobrze, jeśli zatem chcesz iść ze mną, nie pytaj mnie o nic, dopóki ja sam nie zacznę do ciebie o tym mówić”. 72.Wybrali się zatem wspólnie, aż kiedy weszli do łodzi, ten uczynił w niej dziurę. Mojżesz powiedział: „Czy uczyniłeś w niej otwór, aby zatopić tych, którzy w niej są? Zaiste, dopuściłeś się strasznej rzeczy”. 73.Ten odrzekł: „Czy nie powiedziałem ci, że zabraknie ci przy mnie cierpliwości?” 74.Mojżesz rzekł: „Nie gań mnie z powodu tego, o czym zapomniałem, i nie bądź wobec mnie srogi z powodu tego mojego niedociągnięcia”. 75.Podróżowali zatem dalej aż do czasu, kiedy – gdy spotkali młodego chłopca – ten go zabił. Mojżesz rzekł: „Co? Zabiłeś niewinnego człowieka, mimo że on nikogo nie zabił?! Zaiste, dopuściłeś się ohydnej rzeczy”.

76.Ten odrzekł: „Czyż nie powiedziałem ci, że nigdy nie będziesz cierpliwy w mojej obecności?” 77.Mojżesz powiedział: „Jeśli jeszcze raz spytam cię o cokolwiek, nie zatrzymuj mnie w swoim towarzystwie, albowiem wówczas wystarczająco dużo będziesz miał przeciwko mnie”. 78.Zatem podróżowali dalej do czasu, kiedy – gdy przybyli do mieszkańców miasta – poprosili o pożywienie, ci odmówili ugoszczenia ich. A znaleźli tam ścianę, która bliska była przewrócenia się, i on ją naprawił. Mojżesz rzekł: „Gdybyś tylko zechciał, mógłbyś zażądać za to zapłaty”. 79.Ten rzekł: „Oto chwila, w której rozchodzą się nasze drogi. Teraz powiem ci, jakie jest znaczenie tego, czego nie mogłeś znieść cierpliwie. 80.”Jeśli chodzi i łódź, to należała do pewnych biednych ludzi, pracujących na morzu, a ja zapragnąłem ją zniszczyć, ponieważ za nimi jest król, który każdą łódź odbiera siłą. 81.”A jeśli chodzi o tego młodzieńca, jego rodzice byli ludźmi wierzącymi, a my obawialiśmy się, aby dojrzewając nie sprawił im kłopotów poprzez bunt i niewiarę. 82.”Zapragnęliśmy zatem, aby ich Pan dał im w zamian lepszego od niego w czystości, jak i bliższego w uczuciach synowskich”. 83.”A jeśli chodzi o ścianę, to należała ona do dwu chłopców, sierot z miasta. Pod tą ścianą znajdował się skarb, który do nich należał, a ponieważ ich ojciec był człowiekiem sprawiedliwym, twój Pan zapragnął, aby chłopcy ci osiągnęli wiek pełnej siły i wydobyli swój skarb, jako znak litości od twego Pana – nie czyniłem tego zatem sam z siebie. Oto wyjaśnienie tego, czego nie byłeś w stanie znieść cierpliwie”. 84.I pytają cię w kwestii Dhu’l Qarnain. Powiedz: „Przedstawię wam nieco z jego opisu”. 85.Umieściliśmy go na ziemi i daliśmy mu środki osiągnięcia wszystkiego. 86.Poszedł więc pewną drogą. 87.Aż kiedy dotarł do miejsca zachodu słońca, stwierdził, że zachodzi ono jakby w stawie pełnym mrocznej wody. Obok zaś tego miejsca znalazł pewien lud. Powiedzieliśmy: „O Dhu’l Qarnainie, możesz ich ukarać lub potraktować ich uprzejmie”. 88.Powiedział: „Jeżeli chodzi o złoczyńcę, tego z pewnością ukarzemy, a wówczas będzie zawrócony do swego Pana, który ukarze go straszliwą karą. 89.”Jeśli zaś chodzi o tego, który wierzy i postępuje sprawiedliwie, ten otrzyma dobrą nagrodę od swego Pana, a i My będziemy przekazywać mu łatwe słowa naszych rozkazów”. 90.Wówczas on rzeczywiście poszedł inną drogą. 91.Aż dotarł do miejsca, w którym słońce wschodzi. Stwierdził, że wschodzi ono nad ludem, któremu nie uczyniliśmy żadnego przed nim schronienia. 92.Tak rzeczywiście było. Zaprawdę, dobrze wiemy o wszystkim, co on miał ze sobą. 93.Potem ruszył inną jeszcze drogą 94.Aż dotarł do otwartej przestrzeni pomiędzy dwiema górami. Tam stwierdził, że poniżej nich żyje lud, który właściwie nie rozumiał ani słowa z tego, co on mówił. 95.Powiedzieli oni: „O Dhu’l Qanainie, zaprawdę, Gog i Magog sieją na ziemi zamęt. Czy zatem powinniśmy zapłacić ci haracz, abyś postawił między nimi i nami jakąś zaporę” 96.On odrzekł: „Moc, jaką obdarzył mnie mój Pan jest większa niż zasoby moich wrogów, lecz możecie mi pomóc siłą waszych robotników, a dzięki niej wzniosę wał obronny pomiędzy wami i nimi. 97.”Dostarczcie mi bloków żelaznych”. Czynili tak aż do czasu, gdy zapełnił on nimi przestrzeń pomiędzy górami, a wówczas powiedział: „Teraz dmijcie w miechy”. Uczynił tak, aż – gdy metal zrobił się czerwony jak ogień – on rzekł: „Przynieście mi stopionej miedzi, abym mógł ją na to wylać”. 98.Tak więc oni (Gog i Magog) nie byli w stanie usunąć tego ani się przez to przebić. 99.Wtenczas powiedział on: „Oto łaska od mojego Pana. Kiedy jednak nadejdzie spełnienie Jego obietnicy, On rozwali tę przeszkodę na kawałki. A obietnica mego Pana jest z całą pewnością prawdziwa”. 100.A tego dnia pozwolimy, aby niektórzy z nich natarli na drugich, i będzie słychać głosy trąb. Wówczas wszystkich ich zbierzemy.101.Tego dnia twarzą w twarz postawimy Piekło przed niewiernymi, 102.Których oczy zakryte były zasłoną, a nie zważali na Moje Przypomnienie, jak i niczego nie słyszeli. 103.czy niewierni uważają, że mogą Moje sługi brać sobie za obrońców zamiast Mnie samego? Zaiste, Piekło przygotowaliśmy jako ucztę dla niewiernych. 104.Powiedz: „Czy My mamy powiedzieć wam o tych, którzy są najbardziej przegrani, jeśli chodzi o ich dzieła? 105.”O tych, których cała praca poszła na marne w gonitwie za życiem tego świata, a mimo to myślą, że spełniają dobre uczynki”. 106.Oto ci, którzy odrzucają Znaki ich Pana oraz spotkanie z Nim. Zatem ich dzieła są próżne, a w Dniu Zmartwychwstania nie nadamy im żadnej wagi. 107.Oto ich nagroda – Piekło, albowiem nie uwierzyli i żartowali sobie z Moich Znaków i Moich Posłańców. 108.Zaiste, ci, którzy wierzą i postępują sprawiedliwie, za mieszkanie otrzymają Ogrody Raju. 109.W których zamieszkają, nie pragnąc, aby ich stamtąd usunąć.110.Powiedz: „Gdyby każdy ocean stal się atramentem dla słów mego Pana, to zaiste, ocean wyczerpałby się zanim wyczerpałyby się słowa mego Pana, nawet gdybyśmy stworzyli jego podobieństwo do pomocy”. 111.Powiedz: „Jam jest człowiekiem tak jak i wy, lecz zostało mi objawione, że wasz Bóg jest Jedynym Bogiem. Niechaj zatem ten, kto ma nadzieję spotkać się ze swym Panem, wypełnia dobre uczynki, a niechaj nie dołącza się do czci nikogo innego w oddawaniu czci swemu Panu”.