„Święty Koran”

na podstawie wydania polskiego z 1996 roku opartego

na angielskim

przekładzie Malika Ghulam Farid

POLSKA 2002

AL-FĀTIHAH (objawiony przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Chwała Bogu, Panu światów. 3.Miłosiernemu, Litościwemu, 4.Królowi dnia Sądu. 5.Oto Ciebie czcimy i Ciebie prosimy o pomoc. 6.Prowadź nas drogą prostą, 7.Drogą tych, których obsypałeś dobrodziejstwami, nie tych, na których jesteś zagniewany, ani tych, którzy błądzą.

AL-BAQARAH (objawiony po Hijrah)

1.W imię Allacha-Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Mīm. 3.Oto jest księga doskonała. Nie ma w niej żadnych wątpliwości. Jest ona przewodnikiem dla sprawiedliwych. 4.którzy wierzą w to, co niewidzialne, przestrzegają Modlitwy oraz wydają z tego, czym My ich obdarzyliśmy. 4.i którzy wierzą w to, co zostało objawione tobie, jak i w to, co zostało objawione przed tobą, i mocno wierzą w Życie Przyszłe. 6.To oni właśnie – ci, którzy postępują zgodnie z przewodnictwem ich Pana-znajdą szczęście. 7.Ci zaś, którzy nie uwierzyli-a jest im wszystko jedno czy ich ostrzegasz, czy nie ostrzegasz-oni nie uwierzą. 8.Allach nałożył pieczęć na ich serca i ich uszy, a na ich oczy zasłonę. Tych czeka ciężka kara. 9.Wśród ludu są też i tacy, którzy powiadają: „Wierzymy w Allacha i Dzień Ostatni”, podczas gdy w ogóle nie są wiernymi. To oni chcieliby oszukiwać Allacha i ludzi wierzących, ale oszukują tylko samych siebie. Tylko, że oni tego nie rozumieją. 11.W sercach ich panowała choroba, więc Allach ją powiększył. Czeka ich ciężka kara, ponieważ kłamali. 12.Kiedy powiada się im: „Nie czyńcie zamieszania na ziemi”, odpowiadają: „Jesteśmy przecież krzewicielami pokoju”. 13.Zważajcie! To z pewnością oni zieją zamęt, lecz tego nie spostrzegają. 14.A kiedy powiada się im: ”Uwierzcie, jak uwierzyli inni”, odpowiadają: „Czyż mamy wierzyć tak, jak uwierzyli głupcy?” Zapamiętajcie sobie! To z całą pewnością oni są głupcami, lecz o tym nie wiedzą. 15.A kiedy spotykają wierzących, powiadają: „Wierzymy”. Kiedy jednak są sami ze swymi hersztami mawiają: „Jesteśmy całkowicie z wami. My się tylko wyśmiewamy”. 16.Allah ukarze ich szyderstwa i pozwoli im trwać w występku, chodzić na oślep. 17.To właśnie tacy ludzie zamienili przewodnictwo na grzech, jednak to ich kupczenie nie przyniosło im zysku, a i nie są właściwie prowadzeni. 18.Ich dzieło jest jak dzieło człowieka, który wzniecił ogień, a kiedy ten ogarnął go ze wszystkich stron, Allach zabrał wszelkie światło i pozostawił ludzi w gęstej ciemności; i oni nie widzą. 19.To oni właśnie są głusi, niemi i ślepi; oni więc nie powrócą. 20. Albo jest ono podobne do rzęsistego deszczu z chmur, od którego zapada gęsta ciemność , biją gromy i błyskawice. Tacy ludzie wkładają sobie palce w uszy w obawie przed śmiercią z powodu uderzeń piorunów. Allach okrąża niewiernych. 21.Błyskawica mogłaby nieomal odebrać im wzrok. Kiedy tylko nad nimi błyśnie, wkraczają w nią. Kiedy zaś robi się nad nimi ciemno, zatrzymują się. Gdybyż Allach tylko zapragnął, odebrałby im słuch i wzrok. Zaiste, Allach ma taką moc, by uczynić wszystko-co tylko zechce. 22.O wy, ludzie! Czcijcie Pana, który nas stworzył, oraz tych, którzy byli przed wami, byście mogli bronić się przed złem. 23.Czcijcie Pana, który ziemię uczynił waszym posłaniem, a niebo dachem, i sprawił, że woda spada z chmur, i w ten sposób dał wam owoce do spożywania. Nie ustanawiajcie zatem równych Allachowi, skoro wiecie. 24.A skoro powątpiewacie względem tego, co My zesłaliśmy naszemu słudze, to napiszcie choć jeden podobny rozdział a wezwijcie do tego swoich pomocników-oprócz Allacha-o ile jesteście prawdomówni. 25.Jeżeli jednak tego nie dokonacie-a nie dokonacie tego nigdy- to strzeżcie się Ognia, którego strawą są ludzie i kamienie i który przygotowany jest dla niewiernych. 26. A przekazujcie dobre nowiny tym, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, albowiem dla nich są ogrody, poniżej których płyną potoki. Kiedy będą otrzymywać nieco z owoców tych ogrodów, zawsze powiadać będą: „Oto jest, co było nam dane przedtem”; otrzymają dary podobne do siebie. W ogrodach tych mieć będą czystych małżonków i tam będą mieszkać. 27. Allach nie gardzi dawaniem przykładu, choćby tak małego jak komar lub nawet mniejszego. Ci, którzy wierzą, wiedzą, że to jest prawda od ich Pana, natomiast ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Co Allach chce powiedzieć poprzez taki przykład?” Na jego podstawie Pan wielu osądza jako błądzących, wielu dzięki niemu prowadzi. Przy jego pomocy nikogo jednak nie osądza Pan jako błądzących z wyjątkiem nieposłusznych. 28. którzy zrywają przymierze z Allachem po jego zawarciu oraz rozrywają to, co wedle Boga powinno być złączone, i sieją zamęt na ziemi. Właśnie tacy ludzie są przegrani. 29. Jak możecie nie wierzyć w Allacha? Byliście bez życia, a On to życie wam dał, później zaś spowoduje, że pomrzecie, by następnie dać wam życie na nowo. Wtedy do Niego będziecie musieli powrócić. 30.On to stworzył dla was wszystko, co jest na ziemi. Potem zwrócił się w stronę niebios i udoskonalił je jak siedem niebios. To On ma doskonałą wiedzę o wszystkim. 31.Kiedy Pan twój powiedział aniołom: „Zamierzam ustanowić namiestnika na ziemi”, oni odrzekli: „Czy umieścisz na niej kogoś, kto będzie siał tam zamęt i przelewał krew, my zaś będziemy głosić chwałę Twoją i wynosić pod niebiosa Twą świętość” Odrzekł Pan: „Ja wiem to, czego wy nie wiecie”. 32. I nauczył Pan Adama wszystkich nazw, a potem ustawił obiekty tych przed aniołami i powiedział: „Powiedzcie, jak nazywają się te rzeczy, o ile macie słuszność”. 33.Odpowiedzieli: „Ty jesteś święty! Nie ma w nas żadnej wiedzy poza tą, którą Ty nam dałeś. Zaprawdę, Tyś jest Wszechwiedzący, Mądry. 34. Pan zaś powiedział: „ O Adamie, wymień im te nazwy”. I kiedy ten powiedział aniołom te nazwy, Pan rzekł: „Czyż nie powiedziałem wam, że to Ja znam tajemnice nieba i ziemi oraz to, co objawione i co ukrywacie?” 35.I przypomnijcie sobie, kiedy My powiedzieliśmy aniołom: „Bądźcie ulegli Adamowi”; a wszyscy się podporządkowali. Lecz Iblīs tego nie uczynił. Odmówił, bo zbyt wysoko cenił siebie. To on właśnie był spośród niewiernych. 36.I powiedzieliśmy : „O Adamie, zamieszkaj wraz ze swą żoną w tym ogrodzie i jedzcie z niego w obfitości, gdzie tylko zechcecie. Nie zbliżajcie się jednak do tego drzewa, abyście nie stali się grzesznikami”. 37.Ale Szatan sprawił za pomocą tego drzewa, iż oboje popełnili błąd, przez co wyprowadził ich ze stanu, w jakim się znajdowali. My zaś powiedzieliśmy: „Odejdźcie stąd. Niektórzy z was są wrogami innych. Mieszkanie dla was znajduje się na ziemi, jak i zaopatrzenie na pewien czas”. 38.Wtedy Adam nauczył się od swego Pana pewnych słów modlitwy, przez co On zwrócił się doń z miłosierdziem. Zaprawdę, On często powraca z miłosierdziem i jest Litościwy. 39.Powiedzieliśmy: „Odejdźcie stąd wszyscy, a jeśli nadejdzie do was przewodnictwo ode Mnie, wtedy na tych, którzy pójdą za Moimi wskazówkami, nie spadnie strach ani nie będą boleli”. 40. Ci jednak, którzy nie uwierzą i potraktują Nasze Znaki jak kłamstwa, zostaną mieszkańcami Ognia-w nim zamieszkają. 41. O dzieci Izraela(Jakuba)! Pamiętajcie o łaskach, którymi was obsypałem, i wypełniajcie swoje przymierze ze Mną. Ja zaś spełnię Moje przymierze z wami, a przede Mną tylko powinniście odczuwać bojaźń. 42.Uwierzczie w to, co zesłałem, a co spełnia to, co z wami, i nie bądźcie pierwszymi, którzy w to nie uwierzą. Nie odstępujcie Moich Znaków za marną cenę i u Mnie tylko szukajcie schronienia. 43.I nie mieszajcie prawdy z fałszem ani świadomie jej nie ukrywajcie. 44.Przestrzegajcie Modlitwy oraz płaćcie Zakāt; chylcie czoło wraz z tymi, którzy chylą swe czoło. 45.Czy czytając tę Księgę zachęcacie innych, by uczynili to, co dobre, i zapominacie o samych sobie? Czyż wtedy nie zrozumiecie? 46.Szukajcie pomocy w cierpliwości i w modlitwie. A jest to naprawdę trudne dla wszystkich z wyjątkiem tych, którzy mają pokorę w duchu. 47.którzy z całą pewnością wiedzą, że to oni spotkają swego Pana i do Niego powrócą. 48.O Dzieci Izraela! Pamiętajcie o łaskach, jakimi was obdarzyłem oraz o tym, że to Ja wyniosłem was ponad wszystkie narody tych czasów. 49.I strzeżcie się dnia, kiedy żadna dusza nie będzie mogła zastąpić innej, kiedy nie będzie za nią przyjęte żadne wstawiennictwo, kiedy nie zostanie od niej przyjęte żadne zadośćuczynienie, ani nie otrzyma ona żadnej pomocy. 50.I pamiętajcie czas, kiedy My wybawiliśmy was przed Faraona ludem, który zadawał wam straszne męki, zabijał waszych synów, a oszczędzał wasze niewiasty. W tym to zawierała się wielka próba dla was od waszego Pana. 51.I pamiętajcie czas, kiedy rozdzieliliśmy morze i uratowaliśmy was i kiedy zatopiliśmy lud Faraona, podczas gdy wy przyglądaliście się temu. 52.Kiesy zaś daliśmy Mojżeszowi obietnicę czterdziestu nocy, wy wzięliście sobie cielca za obiekt czci podczas jego nieobecności i staliście odstępcami. 53.Później My przebaczyliśmy wam, abyście mogli okazywać wdzięczność. 54.I przypomnijcie sobie, kiedy daliśmy Mojżeszowi Księgę oraz Wnikliwość, aby właściwie wami kierować. 55.I kiedy Mojżesz rzekł do swego ludu: „O ludu mój, zaiste zgrzeszyłeś oddając się czci cielca. Przeto zwróć się do swego Stwórcy i zabij w sobie wszystkie swoje złe pragnienia. To bowiem jest dla ciebie najlepsze w obliczu twojego Stwórcy. Potem Pan zwrócił się do was z miłosierdziem. Zaprawdę, On często powraca z miłosierdziem i jest Litościwy. 56. I przypomnijcie sobie, kiedy powiedzieliście: „O Mojżeszu, nie uwierzymy ci, jeśli nie ujrzymy Boga twarzą w twarz”. Wtedy spadł na was grom i sami, na własne oczy, ujrzeliście konsekwencje swojego postępowania. 57.Później podnieśliśmy was z martwych po waszej śmierci, abyście mogli być wdzięczni. 58.I uczyniliśmy tak, że chmury dawały wam cień i zesłaliśmy Mannę i Salwa, mówiąc: „Spożywajcie z tego co dobre, a co wam daliśmy”. Oni zaś nie skrzywdzili Nas, lecz samych siebie. 59.I przypomnijcie sobie czas, kiedy powiedzieliśmy: „Wejdźcie do tego miasta i pożywcie się obficie skąd tylko zechcecie. Wejdźcie w bramę w uległości i powiedzcie: „Boże! Przebacz nam nasze grzechy”. My wybaczymy wam wasze grzechy i pomnożymy tych, którzy czynią dobro”. 60.Grzesznicy zamienili przekazane im słowa na inne. Zesłaliśmy więc na grzeszników karę z nieba, albowiem byli nieposłuszni. 61.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Mojżesz modlił się o wodę dla swego ludu, a My powiedzieliśmy: „Uderz laską w skałę”. I wytrysnęło z niej dwanaście źródeł, aby każde plemię poznało miejsce, z którego może pić. I powiedziano im: „Jedzcie i pijcie z tego, czym obdarzył was Bóg, i nie dopuszczajcie się żadnej niegodziwości na ziemi, siejąc niepokój”. 62.I przypomnijcie sobie, kiedy powiedzieliście: „O Mojżeszu, zaprawdę, nie zadowolimy się jednym rodzajem pożywienia. Przeto pomódl się do swego Pana za nas, aby dał nam to, co rodzi ziemia: jej zioła, jej ogórki i jej pszenice, jej soczewicę i jej cebulę”. On zaś odrzekł: „Czy zamienilibyście to, co lepsze, na to, co gorsze? Idźcie do jakiegoś miasta, a tam znajdziecie to, o co prosicie”. I zostali ugodzeni poniżeniem i nędzą, i ściągnęli na siebie gniew Allacha. Stało się tak dlatego, iż odrzucili Znaki Boże i starali się zabijać Proroków niesprawiedliwie. Stało się tak, ponieważ zbuntowali się i zgrzeszyli. 63.Zapradę, ludzie wierzący, Żydzi, chrześcijanie oraz Sabianie – jeśli jakaś ich część prawdziwie wierzy w Allacha i Dzień Ostatni oraz spełnia dobre uczynki – otrzymają nagrodę od Pana i nie spadnie na nich strach ani nie zaznają smutku. 64.I przypomnijcie sobie czas, kiedy zawarliśmy z wami przymierze i wznieśliśmy wysoko nad wami Górę, mówiąc: „Trzymajcie mocno to, co wam daliśmy, i pamiętajcie, co się w tym kryje, abyście doznali zbawienia”. 65.Wtedy to zawróciliście i gdyby nie łaska Allacha i Jego Litość wobec was, z pewnością byście przegrali. 66.Z pewnością poznaliście koniec tych spośród was, którzy zgrzeszyli wobec Szabatu. Wtedy powiedzieliście im: „Stańcie się małpami, wzgardzonymi”. 67.W ten sposób daliśmy lekcję ludziom z tamtych czasów oraz tym. Którzy mieli przyjść po nich. Jest to również lekcja dla tych, którzy maja bojaźń Bożą. 68.I przypomnijcie sobie, kiedy Mojżesz powiedział do swego ludu: „Allach nakazuję wam zabić krowę”, A oni spytali „Czy urządzasz z nas pośmiewisko?” A on odrzekł: „Ja szukam schronienia u Allacha, albowiem inaczej stanę się jednym z tych, którzy są nieświadomi”. 69.Wtedy odrzekli: „Pomódl się za nas do twojego Pana, aby powiedział nam, jaka ona ma być”. Mojżesz odrzekł: „Bóg powiada, że ma to być krowa ani stara, ani młoda, ani dojrzała – gdzieś pomiędzy tym. A teraz czyńcie to, co się wam nakazuję”. 70.Odpowiedzieli: „Pomódl się za nas do twego Pana, aby powiedział nam, jakiego ma ona być koloru”. Mojżesz odrzekł: „Bóg powiada, że ma ona być ciemnobrązowa, czysta i o silnym głosie, zachwycająca swoich właścicieli”. 71.Powiedzieli: „Pomódl się za nas do twego Pana, aby nam wyjaśnił, jaka ona być, bowiem wszystkie krowy wydają się nam jednakowe. A jeśli Allach zechce, to – zaiste – będziemy właściwie pokierowani”. 72.Odpowiedział im: „Pan Bóg powiada, że ma to być krowa, która nie jest ugięta do orania ziemi ani do nawadniania upraw. Ma to być krowa bez skazy, jednobarwna”. Powiedzieli: „Teraz wypowiedziałeś prawdę”. Potem zabili krowę, choć raczej woleliby tego nie czynić. 73. I przypomnijcie sobie czas, kiedy zabiliście człowieka i z tego powodu zapanowała między wami niezgoda. Allach zaś ujawnił to, co ukrywaliście. 74.Wtedy My powiedzieliśmy „Porównajcie ten incydent z jakimś podobnym, a c odkryjecie prawdę”. Tak zatem Allach daje życie zmarłym i ukazuję wam swoje Znaki, abyście mogli zrozumieć. 75.Potem wasze serca zatwardziły się tak, że stały się twarde jak kamienie lub jeszcze twardsze. A wśród kamieni są i takie, z których tryskają strumienie lub woda, kiedy je rozłupać. Zaprawdę, wśród nich są i tacy, którzy poniżają samych siebie w bojaźni przed Allachem. Allach zaś zważa na to, co czynicie. 76.Czy oczekujecie, że oni wam uwierzą, gdy jakaś ich grupa usłyszy Słowo Boże, a później je poprzekręca, dobrze je zrozumiawszy i poznawszy tego konsekwencje. 77.A kiedy spotykają ludzi wierzących, mówią: „Wierzymy”. Kiedy jednak spotykają się wzajemnie w zacisznym miejscu, powiadają: „Czy mówicie im (wiernym) o tym, co Allach odkrył przed nami, aby w ten sposób mogli się z wami spierać przed waszym Panem? Czyż nie zrozumiecie?” 78. Czyliż oni nie wiedzą, że Allach wie to, co trzymają w tajemnicy, jak i to, co ujawniają? 79.Niektórzy z nich są analfabetami. Ci nie znają Księgi, lecz swoje własne fałszywe mniemania, a nie czynią nic oprócz dociekań. 80.Dlatego biada tym, którzy piszą Księgę swoimi własnymi rękami, a potem mówią: „To pochodzi od Allacha”, by móc za nią wziąć nędzną cenę. Biada im zatem za to, co napisały ich dłonie, jak i za to, co zarabiają. 81.i powiadają: „ Ogień nas nie dosięgnie, chyba że na ograniczoną liczbę dni”. Powiedz: „Czyż otrzymaliście obietnicę od Allacha? Wiedzcie, że Allach nigdy nie zerwie swojego przymierza. Albo czy mówicie o Allachu to, czego nie wiecie?” 82.Zaprawdę, każdy, kto czyni zło i jest ogarnięty przez swój własny grzech, jest mieszkańcem Ognia, w nim zamieszka. 83.Natomiast ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, są mieszkańcami Nieba, w nim zamieszkają. 84.I przypomnijcie sobie czas, kiedy zawarliśmy przymierze z Dziećmi Izraela: „Nie będziecie czcić nikogo poza Allachem, będziecie dobrzy dla rodziców, rodziny, sierot i biednych, będziecie przestrzegać Modlitwy i płacić Zakāt. Potem odwróciliście się z uczuciem awersji z wyjątkiem nielicznych. 85. I przypomnijcie sobie, kiedy zawarliśmy przymierze z wami: „Nie będziecie wzajemnie przelewać swojej krwi ani wyrzucać swych ludzi z domów”, a wy je potwierdziliście i byliście świadkami. 86. A jednak to wy właśnie zabijacie się nawzajem i wyrzucacie niektórych spośród was z ich domów, wspomagając ich wrogów przeciwko nim w grzechu i występku. A kiedy przychodzą do was jako jeńcy , wykupujecie ich, podczas gdy samo ich wyrzucanie było z waszej strony nieprawością. Czy zatem wierzycie w jedną część Księgi, a nie wierzycie w inne? Jakąż ma być zatem nagroda dla tych z was, którzy tak postępują, jeśli nie niełaska w życiu doczesnym? W Dniu Sądu ludzie tacy otrzymają najsroższą karę. Zaprawdę, Allach baczy na to, co czynicie. 87.Otoci, którzy przekładają życie doczesne nad Życie Przyszłe. Dlatego ich kara nie będzie pomniejszona ani nie otrzymają pomocy w żadnej innej formie. 88.I zaiste, daliśmy Mojżeszowi Księgę, i zesłaliśmy Posłańców, by szli jego śladem. I Jezusowi, synowi Marii, daliśmy wyraźnie Znaki i wzmocniliśmy go Duchem Świętości. Czyż zatem za każdym razem, kiedy będzie do was przybywał Posłaniec z tym, czego nie pragniecie, będziecie zachowywać się arogancko i traktować niektórych jak kłamców, a innych zabijać? 89.Powiedzieli: „Nasze serca okryte są zasłoną”. Nie, to Allach przeklął ich z powodu ich niewiary. To, w co wierzą, to zbyt mało. 90. a kiedy otrzymali Księgę od Allacha spełniającą to, co jest z nimi – a przedtem to, o co modlili się w związku ze zwycięstwem nad niewiernymi – kiedy przyszło do nich to, o czym wiedzieli, że jest prawdą, odrzucili to. Klątwa Allacha niechaj spadnie na niewiernych. 91.Złem jest to, czemu zaprzedali swoje duszę – iż nie uwierzyli w to, co objawił Allach, żałując, że Allach zsyła łaskę na tego spośród swoich sług, którego wybierze. Ściągnęli zatem gniew na gniew, a przecież na niewiernych czeka upokarzająca kara. 92.A kiedy powiada się im: „Uwierzcie w to, co zesłał Allach”, odpowiadają: „Wierzymy w to, co zostało nam zesłane”, lecz nie wierzą w to, co zostało zesłane później, choć jest to Prawda spełniająca to, co jest z nimi. Powiedz: „Dlaczego zatem próbowaliście zabijać Proroków Allacha wcześniej, skoro wierzyliście?” 93.Mojżesz przyszedł do was z wyraźnymi Znakami, a potem wy podczas jego nieobecności wzięliście sobie za obiekt czci cielca i staliście się odstępcami. 94.I przypominacie sobie czas, kiedy zawarliśmy z wami przymierze i wysoko nad wami wznieśliśmy Górę, powiadając: „Trzymajcie się mocno tego, co wam daliśmy i słuchajcie”. Oni zaś odrzekli: „Słuchamy i jesteśmy posłuszni”. A jednak ich serca napełniły się miłością do cielca z powodu ich niewiary. Powiedz: „Złem jest to, do czego zachęca was wasza wiara, o ile jesteście wierzącymi”. 95.Powiedz: „Jeżeli mieszkanie Życia Przyszłego z Allachem jest tylko dla was, wyłączając wszystkie inne ludy, to proście o śmierć, jeśliście prawdomówni”. 96.Ale oni nigdy o to nie poproszą z powodu tego, co ich własne ręce wysłały przed nimi. Allach wszak dobrze zna złoczyńców. 97.Ty zaś z całą pewnością stwierdzisz, że spośród wszystkich ludów oni są najbardziej chciwi, a nawet bardziej niż ci, którzy ustanawiają równych Bogu. Każdy z nich pragnie otrzymać życie tysiącletnie, lecz tak długie jego istnienie nie odsunie go ani na krok dalej od kary. A Allach widzi wszystko, co oni czynią. 98.Powiedz: „Jeśli kto jest wrogiem Gabriela – on to bowiem spowodował, że to spłynęło na wasze serca z rozkazu Allacha, wypełniając poprzedzające je objawienie, i jest przewodnictwem i dobra nowiną dla wiernych. 99.”Jeśli kto jest wrogiem Allacha i Jego aniołów, Jego Posłańców, Gabriela i Michała, to zaiste, Allach jest wrogiem każdego takiego niewiernego”. 100. I zaprawdę, zesłaliśmy wam wyraźnie Znaki i każdy w nie wierzy z wyjątkiem nieposłusznych. 101.Cóż? Czy za każdym razem, kiedy będą zawierać przymierze, jakaś ich część będzie je odrzucać? Nie, większość z nich nie ma wiary. 102.Lecz teraz, skoro przybył do nich Posłaniec od Allacha, spełniając to, co jest z nimi, część ludu, któremu dana była Księga, odrzuca Księga Allacha za siebie, jakby jej nie znali. 103.I idą śladem przekleństwa, którego śladem szli buntownicy przeciwko Królestwu Salomona. Salomon zaś wierzył – zbuntowali się zaś ci, którzy nie uwierzyli. To właśnie oni uczyli ludzi fałszu i oszustwa. To oni twierdzą, że postępują zgodnie z tym, co zostało objawione dwu aniołom w Babilonie – Hārūtowi i Mārūtowi. Ci dwaj jednak nikogo niczego nie nauczyli, dopóki nie powiedzieli: „Jesteśmy zaledwie próbą od Allacha, dlatego nie odrzucajcie tego, co mówimy”. Zatem ludzie nauczyli się od nich tego, jak oni rozróżniają pomiędzy mężczyzną i jego żoną. Oni jednak nikogo tym nie zranili z wyjątkiem rozkazu Allacha. Przeciwnie, ci ludzie (przeciwnicy Świętego Proroka) uczą się tego, co może zranić ich samych i co może nie być dla nich niczym dobrym. Oni dobrze o tym wiedzą, iż ten, kto w tym frymarczy, nie ma swojej części dobra w Życiu Przyszłym. I zaiste, złem jest to, czemu zaprzedali swoje dusze. Gdybyż jednak tylko o tym wiedzieli. 105.I gdyby uwierzyli i postępowali sprawiedliwie, to z pewnością lepsza byłaby ich nagroda u Allacha. Gdybyż tylko wiedzieli. 105.O wy, którzy wierzycie, nie powiadajcie Prorokowi ”Rā’inā”, ale mówcie „Unzurnā” i słuchajcie go. Niewiernych zaś czeka bolesna kara. 106.Ci, spośród Ludu Księgi, Którzy nie wierzą, lub spośród tych, którzy łączą innych bogów z Allachem – ci nie pragną, aby jakiekolwiek dobro spłynęło na was od waszego Pana. Allach jednak wybiera dla swej łaski kogo tylko zechce. A jest Allach Panem niezmierzonej szczodrości. 107.Jeśli jakieś posłannictwo My skracamy albo powodujemy, że zostaje zapomniane, zsyłamy lepsze od niego lub jemu podobne. Czyż nie wiesz, że Allach ma taką moc, by czynić, co tylko zechcę? 108.Czyż nie wiesz, że Królestwo Niebios i ziemi należy wyłącznie do Allacha? Poza Allachem nie ma dla was żadnego innego obrońcy ani pomocnika. 109.Czy zwątpicie w Posłańca wysłanego do was, tak jak zwątpiono w Mojżesza przedtem? Każdy, kto zamienia wiarę na niewiarę niewątpliwie schodzi z właściwej drogi. 110.Wielu spośród Ludu Księgi z powodu czystej zawiści z ich strony chciałoby, aby po tym, jak uwierzyliście, mogli na nowo zamienić was w niewiernych, już po tym, jak przedstawiona im została prawda. Lecz przebaczajcie i nie zważajcie aż do czasu, kiedy Allach wyda swój wyrok. Zaprawdę, Allach posiada taka moc, by uczynić wszystko to, czego zechce. 111.I przestrzegajcie Modlitwy, i płaćcie Zakāt. A cokolwiek dobrego wyślecie przed sobą dla siebie samych, odnajdziecie to z pomocą Allacha. Zaprawdę, Allach widzi wszystko, co czynicie. 112.Oni zaś powiadają: „Nikt nigdy nie wejdzie do Nieba, chyba że będzie Żydem lub chrześcijaninem”. Są to ich próżne życzenia. Powiedz: „Dajcie dowód, jeśliście prawdomówni”. 113.Nie, kto odda samego siebie Allachowi i będzie czynił dobro, ten otrzyma swą nagrodę od Pana. Na tego nie spadnie strach ani nie będzie on żałować. 114.Żydzi zaś powiadają: „Chrześcijanie robią ceremonie z niczego”, a chrześcijanie mówią: „Żydzi robią ceremonie z niczego”, podczas gdy jedni i drudzy czytają tę samą Księgę. Tak mówią ci, którzy nie mają żadnej wiedzy – i podoba im się to, co mówią. Allach jednak rozsądzi ich w dniu Zmartwychwstania w kwestii tego, co wywołuje między nimi niezgodę. 115.Bo któż może być bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto zabrania głoszenia chwały Allacha oraz stara się je zrujnować? Ludzie tacy nie wchodzili do nich, chyba że ze strachu. Dla nich niełaska na tym świecie. Dla nich tez wielka kara w świecie przyszłym. 116.Do Allacha należą Wschód i Zachód. Zatem dokądkolwiek się zwrócicie, tam będzie oblicze Allacha. Zaiste, Allach jest Szczodry, Wszechwiedzący. 117.I powiadają: „Allach wziął sobie syna”. On jest święty! Nie, wszystko w niebiosach i na ziemi należy do Niego. Do Niego należą wszyscy posłuszni. 118.On wszak dał początek niebiosom i ziemi. Kiedy On coś nakazuję, powiada tylko danej rzeczy: „Stań się”, a ona się staje. 119.Ci zaś, którzy nie mają żadnej wiedzy, powiadają: „Dlaczego Allach do nas nie przemówi lub nie da nam jakiegoś Znaku?” Tak samo powiadali ci, co byli przed nimi, a było to podobne. Serca ich wszystkich są podobne. Zaprawdę, My uczyniliśmy wyraźne Znaki ludowi, który mocno wierzy. 120.Wysłaliśmy ciebie z prawdą jako zwiastuna dobrych wieści oraz tego, kto ostrzega. I nikt nie będzie cię pytać w sprawie mieszkańców Piekła. 121.I Żydzi nigdy nie będą z ciebie zadowoleni ani chrześcijanie, chyba że zaczniesz wyznawać ich kredo. Powiedz: „Zaprawdę, jedynie przewodnictwo Allacha jest przewodnictwem prawdziwym”. A jeżeli pójdziesz za ich złymi pragnieniami, posiadając wiedzę, jaka na ciebie spłynęła, nie będziesz miał w Allachu przyjaciela ani pomocnika. 122.Ci, którym daliśmy Księgę, postępują zgodnie z nią, tak jak to powinni robić. To oni w nią wierzą. Kto jednak w tą Księgę nie wierzy, ten z pewnością przegrywa. 123.O Dzieci Izraela! Przypomnijcie sobie Moje Łaski, którymi was obsypałem, oraz że to Ja wyniosłem was ponad wszystkie narody tego czasu. 124.I strzeżcie się dnia, w którym żadna dusza nie będzie zastępstwem dla innej duszy, ani nie będzie od niej przyjęte żadne zadośćuczynienie, ani nie uchroni jej żadne wstawiennictwo, oraz kiedy żadna dusza nie otrzyma pomocy. 125.I przypomnijcie sobie, kiedy Pan wypróbował Abrahama przy pomocy pewnych poleceń, które on wypełnił. Pan rzekł: „Uczynię cię przywódcą ludzi”. Abraham spytał: „A spośród mego potomstwa?” Bóg odpowiedział: „Moje przymierze nie dotyczy odstępców”. 126.I przypomnijcie sobie czas, kiedy uczyniliśmy Dom miejscem schronienia dla ludzkości, jak i miejscem bezpiecznym. Powiedzieliśmy: „Weźcie sobie miejsce Abrahama za miejsce Modlitwy”. I nakazaliśmy Abrahamowi i Izmaelowi mówiąc: „Oczyśćcie Mój Dom dla tych, którzy wypełnią okrążenie oraz dla tych, którzy pozostaną w środku w celach nabożnych, jak i dla tych, którzy kłaniają się i upadają na twarz w Modlitwie”. 127.I przypomnijcie sobie, kiedy Abraham powiedział: „Panie mój, uczyń to miejsce miastem pokoju i daj owoce tym jego mieszkańcom, którzy wierzą w Allacha i Dzień Ostatni”. Allach rzekł: ‘Także i tego, który nie wierzy, obsypię dobrodziejstwami na czas jakiś. Potem wyznaczę mu karę Ognia, a jest to zły los”. 128.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Abraham i Izmael wznosili fundamenty Domu modląc się: „Panie nas, przyjmij to od nas. Tyś bowiem jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący”. 129.”Panie nasz, uczyń nas obu poddanymi Tobie, z naszego zaś potomstwa także uczyń lud Tobie poddany. Wskaż nam sposoby oddawania czci i zwracaj się do nas z litością. Tyś jest bowiem tym, kto często powraca ze współczuciem i tyś jest Litościwy”. 130.”I, Panie nasz, powołaj spośród nas Posłańca – spośród tych, którzy potrafią zrozumieć Twoje Znaki oraz nauczać Księgi i Mądrości oraz którzy mogliby je oczyszczać. Zaprawdę, tyś jest Potężny, Mądry”. 131.Bo któż odwróci się od religii Abrahama, jeśli nie ten, kto sam z siebie czyni głupca? Jego wybraliśmy na tym świecie, a i w przyszłym z pewnością znajdować się on będzie pośród sprawiedliwych. 132.Kiedy Pan powiedział Mu: „Poddaj się”, on odrzekł: „Ja już poddałem się Panu Światów”. 133.Do tego samego zachęcał Abraham swoich synów – także i Jakuba – powiadając: „Synowie moi, zaprawdę, Allach wybrał tę religię dla was. Nie pozwólcie zatem, aby dosięgła was śmierć, chyba że w stanie, kiedy okażecie zupełne podporządkowanie się:. 134.Czy byliście obecni, kiedy śmierć przyszła do Jakuba i kiedy rzekł do swych syn ów: „Kogo będziecie czcić po mnie?” Odrzekli: „Będziemy czcić tego Boga, Boga twoich przodków – Abrahama, Izmaela i Izaaka – Jedynego Boga. Jemu się podporządkujemy”. 135.Oto ludzie, którzy odeszli. Dla nich jest to, na co sobie zasłużyli. Dla was zaś jest to, na co zasłużyliście sobie wy sami, a nikt nie będzie was pytać o to, co czynili oni. 136.I powiadają: „Czyście Żydzi czy chrześcijanie, będziecie właściwie prowadzeni”. Powiedz: „Nie, wyznawajcie religię Abrahama – tego, który zawsze skłaniał się ku Allachowi. On nie był z tych, którzy z Allachem łączą swych bożków”.137.Powiedzcie: „Wierzymy w Allacha oraz w to, co zostało nam objawione, i co zostało objawione Abrahamowi i Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i jego dzieciom, i co było dane Mojżeszowi i Jezusowi, i co było dane wszystkim innym Prorokom od ich Pana. Nie dokonujemy między nimi żadnych rozróżnień. Jemu to siebie oddajemy”. 138.I gdyby oni uwierzyli tak, jak wierzycie wy, wtedy byliby właściwie prowadzeni. Jeśli jednak odwrócą się, będą skłonni do tworzenia rozłamu u Allach z pewnością wystarczy ci przeciwko nim, albowiem On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 139.Powiedz: „Przyjęliśmy religię Allacha, a któż jest lepszy niż Allach w nauczaniu religii. Jego tylko czcimy”. 140.Powiedz: „Czy dyskutujecie z nami w sprawie Allacha, kiedy On jest naszym Panem i waszym Panem? Dla nas są nasze dzieła, a dla was dzieła wasze. Jemu tylko jesteśmy szczerze oddani”. 141.Czy powiadacie, że Abraham i Izmael, i Izaak, i Jakub, i jego dzieci byli Żydami lub chrześcijanami?” Powiedz: „Czy lepiej wiecie wy czy Allach i kto jest bardziej niesprawiedliwy niż taki człowiek, który ukrywa świadectwo otrzymane od Allacha? Allach w pełni zdaje sobie sprawę z tego, co czynicie”. 142.Oto lud, który odszedł. Dla niego jest to, na co sobie zasłużył. Dla was zaś będzie to, na co wy sobie zasłużycie. Nikt nie będzie was pytać o to, co oni czynili.

143.Głupcy pośród ludu powiedzą: „Co odwiodło ich od ich Qiblah, którego byli wyznawcami?” Powiedz: „Do Allacha należą Wschód i Zachód. On prowadzi kogo chce właściwą drogą”. 144.I w ten sposób wynieśliśmy was ponad narody, abyście stali się obrońcami ludzi, Posłaniec zaś od Allacha obrońcą was. Nie wyznaczyliśmy wyznawanego przez ciebie Qiblah w żadnym innym celu, lecz abyśmy mogli odróżnić tego, który idzie za Posłańcem Allacha, od tego, który odwraca się na pięcie. A jest to rzeczywiście trudne z wyjątkiem tych, którymi kieruje Allach. Allach nigdy nie pozwoliłby, aby wasza wiara poszła na marne. Zaiste, Allach jest Współczujący i Litościwy wobec ludu. 145.Zaprawdę, widzimy, że często zwracasz twarz w stronę nieba. Przeto z pewnością spowodujemy, że odwrócisz się w stronę Qiblah, które jest ci drogie. Zatem zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. Gdziekolwiek będziecie, zwracajcie tam swe oblicza. Natomiast ci, którym dana została Księga, wiedzą, że jest to prawda od ich Pana. Allach zważa na to, co oni czynią. 146.I gdybyś nawet przekazał każdy Znak tym, którzy otrzymali Księgę, oni nigdy nie będą wyznawcami twego Qiblah ani ty nie będziesz wyznawał ich Qiblah, także i niektórzy z nich nie pójdą za Qiblah innych ludzi. I gdybyś miał zamiar zaspokoić ich pragnienia posiadając wiedzę, która na ciebie spłynęła, wtedy z pewnością będziesz podobny do grzeszników. 147.Ci, którym daliśmy tę Księgę, uznają to tak jak uznają swoich synów, lecz z pewnością niektórzy z nich świadomie ukrywają prawdę. 148.Oto prawda od twego Pana. Dlatego nie bądź jak ci, którzy powątpiewają. 149.Każdy posiada cel, ku któremu zwraca całą swoją uwagę. Zatem prześcigajcie się wzajemnie w dobrych dziełach. Gdziekolwiek będziecie, Allach wszystkich nas połączy. Zaiste, Allach posiada moc czynienia wszystkiego, czego zechce. 150.I skądkolwiek przybędziesz, zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. Taka bowiem jest prawda od twego Pana. Allach wszak baczy na to, co czynisz. 151.I skądkolwiek przybędziesz, zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. I gdziekolwiek będziecie, zwracajcie oblicza swe w jego stronę, aby ludzie nie mieli przeciwko wam argumentów z wyjątkiem tych, którzy są niesprawiedliwi. Nie obawiajcie się więc ich, lecz okazujcie bojaźń przede Mną, abym Ja mógł udoskonalić Moje dla was łaski oraz abyście wy mogli być właściwie prowadzeni. 152.Tak samo jak My wysłaliśmy wam Posłańca spośród was samych, który recytuje wam Nasze Znaki i oczyszcza was, i naucza was Księgi i Mądrości, oraz naucza was tego, czego nie znaliście. 153.Dlatego pamiętajcie o Mnie, a Ja będę pamiętał o was. I dziękujcie Mi, i nie bądźcie wobec mnie niewdzięczni. 154.O wy, którzy wierzycie, szukajcie pomocy poprzez wytrwałość i Modlitwę. Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są cierpliwie wytrwali. 155.I nie mówcie o tych, którzy polegli za sprawę Allacha, że umarli. Nie, oni żyją, tylko wy tego nie widzicie. 156.A My wypróbujemy was czymś ze strachu i głodu, i utraty bogactwa i życia i owoców, a będziemy nieść dobre nowiny tym, którzy są cierpliwie wytrwali. 157.Któż, gdy napotka go zły los, powiada: „Zaprawdę, do Allacha należymy i do Niego powrócimy”? 158.Oto ci, na których spływają błogosławieństwa od ich Pana, jak i łaska. Oto także ci, którzy są właściwie prowadzeni. 159.Zaiste, Al.-Safā i Al.-Marwah to również znaki Allacha. Dlatego nie jest grzechem, jeśli ten, kto odbywa Pielgrzymkę do Domu albo wypełnia Umrah, obchodzi je oba. I jeśli ktoś czyni dobro poza tym, co obowiązkowe, wtedy Allach docenia dobre uczynki, a jest Wszechwiedzący. 160.Ci, którzy ukrywają to, co My zesłaliśmy w formie Znaków i przewodnictwa po tym, jak przedstawiliśmy to ludziom wyraźnie w Księdze, oni właśnie będą wyklęci przez Allacha. Tak samo przeklinają ich ci, którzy maja prawo przeklinać. 161.Lecz do tych, którzy okazują skruchę, poprawiają swe postępowanie i głoszą prawdę, zwracam się z przebaczeniem. Ja zaś często powracam ze współczuciem i jestem Litościwy. 162.Na tych, którzy nie wierzą i umrą jako niewierni, spadnie bicz Boży, klątwa aniołów i ludzi. 163.Ci pozostaną pod jej działaniem. W ich przypadku kara nie zostanie pomniejszona ani nie zostanie im udzielona zwłoka. 164.Wasz Bóg jest Jedynym Bogiem. Nie ma Boga poza Nim – Miłosiernym, Litościwym. 165.Zaprawdę, w stworzeniu niebios i ziemi, przemienności nocy i dnia, i w okrętach pływających po morzu z tym, co ludziom przynosi korzyść, i w wodzie, którą Allach zsyła z nieba i dzięki niej ponagla ziemię po jej śmierci i rozrzuca po niej wszelkie zwierzęta, i w zmianach wiatru, jak i w chmurach, które muszą służyć zawieszone pomiędzy niebem i ziemią – w tym wszystkim są Znaki dla ludu, który posługuje się rozumem. 166.Lecz są wśród ludzi także i tacy, którzy za obiekty czci biorą sobie coś innego niż Allacha, miłując to, tak jak Allacha właśnie miłować powinni. Jednak wierzący są silniejsi w swojej miłości do Allacha. A gdyby ci, którzy grzeszą, mogli teraz ujrzeć czas, kiedy zostaną ukarani, uświadomili sobie, że wszelka moc należy do Allacha i że Allach srogo karze. 167.Gdybyż mogli ujrzeć, kiedy przywódcy postradają swych wyznawców i ujrzą swą karę, a wszelkie ich więzy zostaną rozcięte. 168.Ci zaś którzy za nimi szli, powiedzą: „Gdybyśmy mogli tylko powrócić, porzucilibyśmy ich tak samo, jak oni porzucili nas”. W ten sposób Allach wskaże im ich uczynki jako udrękę dla nich, a nie wydostaną się z Ognia. 169.O wy, ludzie! Jedzcie z tego, co prawowite i dobre na ziemi. Nie chodźcie śladami Szatana. Zaiste, on jest waszym jawnym wrogiem. 170.To on zachęca was do tego, co złe i obrzydliwe, oraz do tego, byście mówili o Allachu to, czego nie wiecie. 171.A kiedy powiada się im: „Idźcie za tym, co zesłał Allach”, oni powiadają: „Nie, będziemy wyznawać to, w czym odnajdujemy naszych ojców”. Cóż, jeśli nawet ci ojcowie w ogóle nie mieli pojęcia i nie kroczyli właściwą drogą. 172.Przypadek zaś tych, którzy nie wierzą, jest jak przypadek tego, kto krzyczy do tego, co nie słyszy niczego oprócz wołania i krzyku. Oni są głusi i ślepi, więc nie rozumieją. 173.O wy, którzy wierzycie, jedzcie z rzeczy dobrych, które My wam daliśmy, i składajcie dzięki Allachowi, jeśli On jest rzeczywiście tym, którego czcicie. 174.On uczynił nieprawowitym dla was tylko to, co umiera samo z siebie oraz krew i mięso świńskie, jak i to, z powodu czego wzywane było imię inne niż Allacha. Jeśli jednak kimś powoduje konieczność i nie jest w swym działaniu ani nieposłuszny, ani nie przekracza określonych granic, ten nie popełni grzechu. Zaprawdę, Allach najbardziej przebacza, jest Litościwy. 175.Ci, którzy ukrywają to, co zostało zesłane przez Allacha z Księgi oraz biorą z to marna cenę, oni to właśnie napełnią swe brzuchy niczym innym niż tylko ogniem. Allach nie przemówi do nich w Dniu Zmartwychwstania ani ich nie oczyści. Na nich czeka sroga kara. 176.To właśnie oni wzięli sobie błąd za przewodnika, a karę za przebaczenie. Jakże wielka jest ich wytrwałość wobec Ognia! 177.Oto dlaczego Allach zesłał Księgę, zawierającą Prawdę. Z pewnością ci, którzy nie zgadzają się co do księgi, daleko posunęli się we wrogości. 178.Nie jest prawością to, że zwracacie swoje oblicza na Wschód lub na Zachód. Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto wierzy w Allacha i Dzień Ostatni, i aniołów, i Księgę, i Proroków, oraz łoży swe pieniądze z czystej miłości do Niego na swych krewnych i sieroty, i potrzebujących, jak i dla tych, co w podróży i którzy proszą o jałmużnę, oraz na cele wykupienia jeńców. Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto przestrzega Modlitwy i płaci Zakāt. Sprawiedliwymi są ci, którzy dotrzymują obietnicy, kiedy takową dają, oraz cierpliwi w biedzie i cierpieniach, jak i wytrwali w czasie wojny. Właśnie tacy ludzie okazują się prawdomówni i to oni są prawdziwie bogobojni. 179.O wy, którzy wierzycie! Nakazuje się wam wyrównujące odwzajemnienie w kwestii zabitych: człowiek wolny za wolnego, niewolnik za niewolnika, niewiasta za niewiastę. Temu, komu udzielone zostanie odpuszczenie przez jego zranionego brata, załatwienie sprawy odpłacenia krwi dokonane będzie sprawiedliwie, a zabójca zapłaci mu stosowne odszkodowanie. Oto ulga od waszego Pana oraz litość. Kto od tej pory dopuści się grzechu, tego spotka ciężka kara. 180.W sprawie zadośćuczynienia jest dla was życie – o ludzie rozumni! – abyście mogli cieszyć się poczuciem bezpieczeństwa. 181.Zaleca się wam. Że kiedy do któregoś z was przyjdzie śmierć, i jeśli pozostawia on bogactwo, powinien on sporządzić testament na korzyść rodziców i najbliższej rodziny – testament sprawiedliwy. Oto obowiązek, jaki spoczywa na bogobojnych. 182.A jeśli ktoś zmieni go, poznawszy jego treść, zaciąży na nim grzech. Zaiste, Allach jest Wszystkosłyszący, Wszystkowiedzący. 183.Jeśli jednak ktoś dopatrywał się stronniczości lub błędu ze strony dawcy testamentu i doprowadził do pokoju między nimi (zaangażowanymi stronami), nie będzie to u niego grzechem. Zaiste, Allach jest Wszechwybaczający i Litościwy. 184.O wy, którzy wierzycie! Nakazuje się wam post, tak jak nakazywany on był tym, co byli przed wami, abyście mogli chronić się przed złem. 185.Zalecany post ma trwać określoną liczbę dni, lecz jeśli ktoś spośród was będzie chory lub będzie w podróży, ten będzie pościł taką samą ilość innych dni. W przypadku zaś tych, którzy mogą pościć tylko z wielką trudnością, istnieje pokuta – nakarmić biednego. Bo jeśli kto czyni dobro z własnej woli, to lepiej dla niego. Post bowiem jest dla was dobrem – obyście tylko wiedzieli. 186.Miesiąc Ramadan to ten, w którym Koran został objawiony jako przewodnictwo dla całej ludzkości z wyraźnymi dowodami prowadzenia i roztropności. Dlatego jeśli ktoś z was będzie w tym miesiącu w domu, tam niechaj pości. Jeśli jednakże ktoś jest czasowo chory lub odbywa podróż, ten powinien pościć tę samą liczbę innych dni. Allach pragnie dla was wygody, On nie pragnie dla was trudności. Allach pragnie, abyście mogli dopełnić liczby i abyście mogli wychwalać Allacha za to, że wami kieruje, i abyście byli Mu wdzięczni. 187.A kiedy moje sługi spytają cię o Mnie, powiedz : „Jestem w pobliżu. Odpowiadam na modlitwę proszącego, kiedy się do Mnie modli. Powinni oni zatem słuchać Mnie i wierzyć we Mnie, aby mogli iść słuszną drogą. 188.Prawowitym czyni się dla was łączenie się z waszymi z żonami w nocy podczas postu. One są swoistym rodzajem stroju dla was, wy zaś jesteście swoistym strojem dla nich. Allach wie, że niesprawiedliwie postępowaliście wobec siebie, w związku z czym wrócił się On do was z litością i daje wam ulgę. Możecie zatem wchodzić w wasze żony i szukać tego, co dał wam Allach. Możecie też jeść i pić aż do czasu, kiedy biała nić zacznie się odróżniać od czarnej nici świtu. Potem dopełnijcie postu aż po zapadnięcie nocy i nie wchodźcie w swe żony. Przebywajcie w meczetach w celach nabożnych. Oto granice nakreślone przez Allacha, więc nie zbliżajcie się do nich. W ten sposób Allach czyni swoje przykazania jasnymi dla ludzi, aby mogli zabezpieczyć się przed złem. 189.I nie trwońcie swojej własności wśród siebie za pomocą fałszywych środków i nie oferujcie jej jako łapówki dla ważnych ludzi, moglibyście bowiem roztrwonić część bogactwa innych ludzi w sposób niewłaściwy, wiedząc o tym. 190.Pytają cię o księżyc w nowiu. Powiedz: „Jest on sposobem mierzenia czasu dla ogólnej wygody ludzi oraz Pielgrzymki”. I nie jest prawym z waszej strony, abyście wchodzili do domów tylnymi drzwiami. Prawdziwie prawym jest ten kto boi się Boga. Wy zaś powinniście wchodzić do domów przez ich drzwi główne, jak i okazywać bojaźń przed Allachem, aby się wam dobrze wiodło. 191.I walczcie w sposób Boży przeciwko tym, którzy prowadzą walkę przeciwko wam, ale nie dopuszczajcie się grzechu. Zaprawdę, Allach nie lubi grzeszników. 192.A zabijajcie tych grzeszników zawsze, gdy ich spotkacie, oraz wypędzajcie ich stamtąd, skąd oni przedtem wypędzali was. Prześladowanie bowiem jest gorsze niż zabijanie. I nie walczcie z nimi w Świętym Meczecie lub w jego pobliżu, chyba że oni będą z wami tam właśnie walczyć. Jeśli jednak oni walczyć będą z wami, walczcie z nimi. Taka jest odpłata dla niewiernych. 193.Jeśli jednak odstąpią, wtedy zapewne Allach będzie najbardziej Przebaczający, Litościwy. 194.I walczcie z nimi aż do czasu, gdy nie będzie już więcej prześladowań, a głoszona będzie jedynie religia Allacha. Jeśli jednak oni odstąpią od swego, wtedy pamiętajcie, że nie dopuszcza się żadnej wrogości, chyba że wobec złoczyńców. 195.Pogwałcenie Świętego Miesiąca można pomścić podczas Świętego Miesiąca. Względem wszystkich rzeczy Świętych istnieje prawo odwetu. Tak zatem, jeśli ktoś grzeszy przeciwko wam, ukarzcie go za jego grzech na tyle, na ile on zgrzeszył przeciwko wam. I bójcie się Allacha oraz wiedzcie, że Allach jest z tymi, którzy się Go boją. 196.I łóżcie a sprawę Allacha, i nie pogrążajcie się w ruinie w wyniku działania waszych własnych rąk, jak i czyńcie dobro. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy czynią dobro. 197.I dopełniajcie pielgrzymki oraz Umrah dla sprawy Allacha. Jeśli jednak coś was powstrzymuje, to uczyńcie jakąkolwiek łatwo osiągalną ofiarę. I nie gólcie swych głów aż do czasu, gdy ofiara ta dotrze do miejsca swego przeznaczenia. A jeśli ktoś spośród was jest chory lub ma dolegliwość głowy, ten powinien odpokutować albo w formie postu, albo poprzez jałmużnę lub ofiarę. Lecz kiedy jesteście bezpieczni, wtedy ten, kto chciałby skorzystać z Umrah razem z Pielgrzymką, powinien złożyć jakąkolwiek łatwo osiągalną ofiarę. Ci z was, którzy nie znajdą żadnej ofiary, powinni pościć trzy dni w czasie Pielgrzymki, zaś dni siedem po powrocie do domu. Razem będzie tych dni dziesięć. Powyższe jest dla tych, których rodzina nie mieszka w pobliżu Świętego Meczetu. I bójcie się Allacha i wiedzcie, że Allach srogo karze. 198.Miesiące Pielgrzymki są dobrze znane. Jeśli zatem ktoś postanowił odbyć w tych miesiącach, powinien pamiętać, że nie ma wtedy miejsca na sprośności, ani występki, ani na kłótnie. Cokolwiek zaś uczynicie dobrego, Allach będzie o tym wiedział. Zabezpieczcie się odpowiednio na tę podróż, a z całą pewnością najlepszym zabezpieczeniem się jest sprawiedliwość. A ukazujcie bojaźń wyłącznie przede Mną, o ludzie rozumni. 199.Nie jest z waszej strony grzechem, abyście poszukiwali szczodrości Pana waszego. Lecz kiedy wylejecie się z ‘Arafāt, pamiętajcie o Allachu w Mash’ar al-Harām, oraz pamiętajcie, jak On wami kieruje, chociaż przedtem byliście z tych, którzy zeszli z drogi. 200.Następnie wyruszcie z miejsca, z którego wyruszają inni, i szukajcie przebaczenia u Allacha. Zaprawdę, Allach jest najbardziej Przebaczający, Litościwy. 201.A kiedy wypełnicie akty czci dla was wyznaczone, świętujcie chwałę Allacha, tak jak zwykliście świętować chwałę waszych ojców, a może nawet z większym oddaniem. Pośród ludzi są i tacy, którzy powiadają: „Panie nasz, daj nam dobre rzeczy tego świata”. Taki człowiek nie będzie miał udziału w Życiu Przyszłym. 202.Spośród nich biorą się i tacy, którzy mawiają: „Panie nasz, daj i dobro w świecie Przyszłym, oraz uchroń nas przed Mękami Ognia”. 203.Dla nich będzie ich udział z powodu tego, na co sobie zasłużyli. Allach zaś Jest Szybki w rachowaniu. 204.I pamiętajcie o Allachu przez wyznaczoną liczbę dni. Lecz jeśli ktoś pośpieszy się i oddali w czasie dwóch dni, nie będzie to z jego strony grzechem. Kto natomiast pozostanie dłużej, także i z jego strony nie będzie to grzechem. Powyższa wskazówka jest dla tego, kto cechuje się bojaźnią Bożą. Zatem bójcie się Allacha i wiedzcie, że wszyscy razem sprowadzeni będziecie przed Jego oblicze. 205.Wśród ludzi jest i taki, którego mowa o tym życiu podobałaby ci się, i on to przywołuje Allacha na świadka tego, co znajduje się w jego sercu, a mimo to jest on najbardziej kłótliwym awanturnikiem. 206.A kiedy człowiek taki ma autorytet, podróżuje po kraju, by siać niepokój i niszczyć uprawy oraz potomstwo człowieka. Allach zaś nie lubi zamętu. 207.I kiesy takiemu człowiekowi powiada się: „Okaż bojaźń przed Allachem”, jego duma popycha go do dalszych grzechów. Zatem Piekło będzie jego wystarczającą nagrodą, a z pewnością jest to złe miejsce do odpoczynku. 208.Wśród ludzi jest i taki, który sam siebie sprzedaje z chęci przypodobania się Allachowi. Allach zaś jest Współczujący wobec swoich sług. 209.O wy, którzy wierzycie, podporządkujcie się wszyscy i nie chodźcie śladami Szatana. Zaprawdę, on jest waszym jawnym wrogiem. 210. Jeśli jednak zobaczycie, ujrzawszy wyraźne Znaki, wtedy wiedzcie, że Allach jest Potężny i Mądry. 211.Czyż nie czekają tylko na to, by Allach przybył do nich w okryciu z chmur wraz z aniołami, i aby sprawa została rozstrzygnięta? A do Allacha wracają wszystkie rzeczy. 212.Spytaj Dzieci Izraela, ile wyraźnych Znaków daliśmy im. Jeżeli jednak ktoś zmienia dar Allacha, kiedy ten na niego spłynie, wtedy zaprawdę Allach jest Srogi w swym karaniu. 213.Życie na tym świecie uczynione jest takim, iż wydaje się atrakcyjnym dla tych, którzy nie wierzą, i to właśnie oni szydzą z wierzących. Jednakże ci, którzy boją się Boga, znajdą się ponad tamtymi w Dniu Zmartwychwstania. Allach zaś obsypuje swymi darami każdego, kogo zechce, bez rozliczania. 214.Ludzkość była jedną społecznością, lecz później ludzie poróżnili się między sobą, więc Allach wzbudzał Proroków jako zwiastunów dobrej nowiny i jako tych, którzy ostrzegają. Zesłał wraz z nimi Księgę zawierającą prawdę, aby móc rozsądzać ludzi w kwestii tego, co ich poróżnia. Lecz później ludzie zaczęli różnić się w swoich sądach dotyczących samej Księgi, a nikt nie miał innego zdania o tej księdze, jak tylko ci, którym została ona dana, po tym, jak otrzymali wyraźne Znaki, a czynią to z wzajemnej zawiści. Teraz Allach, mocą swego przykazania, kieruje wiernych do prawdy w kwestii tego, w czym byli oni (niewierni) poróżnieni. Allach zaś kieruję na właściwą drogę każdego, kogo zechce. 215.Czy uważacie, że wejdziecie do Nieba, skoro nie przyszło do was to samo, co przyszło do tych, którzy przeminęli przed wami? Bieda i cierpienie spadały na nich i doznawali wstrząsu dopóki Posłaniec oraz ci, którzy wierzyli, powiedzieli wraz z nimi: „Kiedyż nadejdzie pomoc od Allacha?” Tak, zaiste, pomoc Allacha jest blisko. 216.Pytają cię, co powinni wydawać. Powiedz: „Cokolwiek z dobra i obfitego bogactwa wydacie, powinno być przekazane rodzicom i najbliższej rodzinie, sierotom i podróżnym. I cokolwiek dobrego czynicie, zaprawdę, Allach doskonale to zna”. 217.Nakazuje się wam walkę, choć jest ona dla as czymś odrażającym. Może wszak zdarzyć się tak, że coś się wam nie spodoba, a jest dla was dobre. Może być również i tak, że coś się wam spodoba, chociaż jest dla was złe. Allach wie, wy zaś nie wiecie. 218.Pytają cię o prowadzenie walki w Świętym Miesiącu. Powiedz: „Prowadzenie walki w tym miesiącu to rzecz ohydna, lecz przecież wstrzymywanie ludzi od wejścia na drogę Allacha, niewdzięczność wobec Niego, nie dopuszczanie ludzi do Świętego Meczetu oraz wyrzucanie ludzi z niego to rzeczy bardziej ohydne w oczach Allacha. Prześladowanie zaś jest gorszę niż zabijanie”. Oni przecież nie przestaną z wami walczyć, dopóki nie odwiodą was od waszej Wiary, jeżeli im się to uda. A jeśli ktoś z was odwróci się od swojej wiary i umrze jako niewierzący, jego uczynki będą bez znaczenia zarówno na tym świecie, jak i w przyszłym. Tacy ludzie są mieszkańcami Ognia, w nim będą przebywać. 219.Ci, którzy wierzą oraz ci, którzy emigrują i dokładają starań dla sprawy Allacha, oni to właśnie maja nadzieję na litość Allacha. Allach zaś jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 220.Pytają cię w sprawie wina i gier hazardowych. Powiedz: „W obu tych rzeczach jest wielki grzech i szkoda, jak i pewne korzyści dla ludzi. Jednakże grzech i szkoda tych rzeczy są większe niż płynące z nich korzyści”. Pytają cię też, co powinni łożyć. Odpowiedz: „Dawajcie to, czego możecie zaoszczędzić”. W ten sposób czyni Allach swoje przykazania dla was jasnymi, abyście mogli się zastanowić 221.nad tym światem i nad przyszłym. Pytają cię także o sieroty. Powiedz: „Troska o ich dobrobyt jest aktem wielkiej dobroci. A jeśli się z nimi zmieszacie, będą waszymi braćmi. Allach dobrze wie, kto stara się szkodzić, a kto stara się o dobro sierot. On może przysporzyć wam trudów. Zaprawdę, Allach jest Potężny i Mądry”. 222.Nie poślubiajcie niewiast bałwochwalczych do czasu, aż uwierzą. Nawet wierząca niewolnica jest lepsza niż bałwochwalczyni, choć być może ta się wam podoba. Nie dawajcie wierzących kobiet za żony bałwochwalcom do czasu, aż oni uwierzą. Nawet wierzący niewolnik jest lepszy niż bałwochwalca, choć być może podoba się wam. Ci nawołują do Ognia, Allach zaś nawołuje do Nieba i do przebaczenia mocą Jego Woli. On też czyni swe Znaki wyraźnymi i zrozumiałymi dla ludzi, aby mogli je zapamiętać. 223.Pytają cię też o menstruację. Powiedz: „To rzecz szkodliwa, dlatego trzymajcie się z dala od kobiet mających menstruację i nie wchodźcie w nie do czasu, kiedy już będą czyste. Kiedy jednak już się oczyszczą, wchodźcie w nie, jak nakazuję wam Allach. Allach miłuje tych, którzy utrzymują się w czystości”. 224.Wasze żony są dla was swoistą ziemią uprawną. Zbliżajcie się zatem do swej roli kiedy i jak wam się podoba oraz wysyłajcie przed siebie nieco dobra dla was samych. Bójcie się Allacha i wiedzcie, że Go spotkacie. Nieście również dobre nowiny tym, którzy wierzą. 225.Nie czyńcie Allacha celem waszych przysięg, abyście z tego powodu nie musieli powstrzymywać się od czynienia dobra i działania sprawiedliwego oraz czynienia pokoju wśród ludzi. Allach wszak jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 226.Allach nie będzie wymagał od was rozliczenia się z tych waszych przysięg, które są próżne, lecz On wezwie was do zdania sprawy z tego, na co zasłużyły sobie wasze serca. Allach wszak jest Najbardziej Przebaczający, Cierpliwy. 227.W przypadku tych, którzy ślubują nie zbliżać się do swych żon, maksymalny okres oczekiwania to cztery miesiące. Wtedy, jeśli powrócą do swoich normalnych stosunków, Allach będzie Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 228.A jeśli zdecydują się na rozwód, wtedy zaprawdę Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 229.Rozwiedzione niewiasty będą oczekiwać w swojej sprawie przez trzy takie okresy. Nie jest prawowitym, aby usuwały one to, co Allach stworzył w ich łonach, o ile wierzą w Allacha i Dzień Ostatni. Ich mężowie maja większe prawo zabrać je na powrót w tym okresie pod warunkiem, że pragną pojednania. One zaś (niewiasty) mają prawa podobne (do praw mężczyzn) nad nimi. Mężczyźni jednak mają nad nimi pewną przewagę. Natomiast Allach jest Potężny i Mądry. 230.Taki rozwód może być ogłaszany dwukrotnie. Wtedy albo przyjmijcie je na powrót w uprzejmy sposób albo uprzejmie je odeślijcie. Nie jest dla was prawowitym, abyście odbierali cokolwiek z tego, co im daliście (waszym żonom), chyba że oboje obawiają się, iż nie potrafią przestrzegać granic wyznaczonych przez Allacha. Jeśli jednak obawiacie się, że one nie potrafią przestrzegać granic nakazanych przez Allacha, wtedy nie będzie grzechem dla żadnej z nich w tym, co dadzą dla zdobycia wolności. Oto granice wyznaczone przez Allacha, więc ich nie przekraczajcie. Kto zaś przekroczy wyznaczone przez Allacha granicę, ten jest złoczyńcą. 231.A jeżeli on rozwiedzie się z nią po raz trzeci, od tej pory ona nie będzie prawowicie do niego należała, aż do czasu, kiedy poślubi innego mężczyznę. A jeśli ten także rozwiedzie się z nią, nie będzie dla nich grzechem, jeśli do siebie powrócą, pod warunkiem, że będą pewni, iż będą w stanie przestrzegać granic wyznaczonych przez Allacha. Te nakreślone granice czyni On zrozumiałymi dla ludzi posiadających wiedzę. 232.I kiedy będziecie brać rozwód z kobietami, a one zbliżać się będą do końca wyznaczonego okresu, wtedy albo zachowajcie je w uprzejmy sposób albo w uprzejmy sposób odeślijcie je. Jednak nie zatrzymujcie ich w sposób krzywdzący, abyście przeciwko nim nie zgrzeszyli. Kto bowiem tak czyni, ten szkodzi swojej własnej duszy. I nie obracajcie w żart przykazań Allacha, a pamiętajcie o zesłanych wam łaskach Allacha, i o Księdze, i o Mądrości, którymi On was obdarował i przez które was napomina. Bójcie się Allacha i wiedzcie, że On dobrze zna wszystkie rzeczy. 233.A kiedy rozwodzicie się z niewiastami, one zaś dochodzą do końca swojego okresu, nie powstrzymujcie ich od poślubienia ich mężów, o ile nie dojdą między sobą do zgody w sposób obyczajny. Oto napomnienie dla tego z was, kto wierzy w Allacha i w Dzień Ostatni. To dla was bardziej błogosławione i czystsze – i Allach wie, choć wy nie wiecie. 234.Matki zaś karmić będą swe dzieci piersią przez całe dwa lata – to dla tych, którzy pragną ukończyć okres karmienia. Natomiast mężczyzna, do którego należy dziecko, będzie odpowiedzialny za ich (matek) utrzymanie i odzienie zgodnie ze zwyczajem. Żadna dusza nie jest obarczona ciężarem ponad jej możliwości. Tak samo matka nie będzie musiała cierpieć z powodu jej dziecka ani ten, do którego to dziecko należy nie będzie musiał cierpieć z jego powodu i to samo jest obowiązkiem dziedzica ojca. Jeżeli oni oboje na mocy wspólnej zgody i porozumienia postanowią odstawić dziecko od piersi, nie będą za to winieni. A jeśli zapragniecie wynająć mamkę do swych dzieci, nie będziecie za to obwiniani pod warunkiem, że będziecie płacić jej uczciwie tyle, na ile się umówicie. Bójcie się Allacha i wiedzcie, że On widzi, co czynicie. 235.W przypadku zaś tych z was, którzy umrą i pozostawią swe żony, one (żony) oczekiwać będą w kwestii ich samych przez cztery miesiące i dziesięć dni. A kiedy dojdą do końca swojego okresu, nie spadnie na was żadna wina pod względem tego, co one uczynią ze sobą w sposób obyczajny. Allach jest Świadom tego, co czynicie. 236.Nie będziecie też obwiniani z powodu rzucenia wzmianki o waszej chęci poślubienia tych kobiet lub zachowywania tego pragnienia ukrytego w myślach. Allach wie, że będziecie myśleć o nich w związku z tym. Jednak nie zawierajcie z nimi kontraktu potajemnie, z wyjątkiem tego, gdy wypowiecie uczciwie słowo. Nie podejmujcie decyzji o więzach małżeńskich, dopóki wyznaczony okres nie dobiegnie końca. I wiedzcie, że Allach wie, co ukryte jest w waszych umysłach, więc strzeżcie się Go. I wiedzcie, że Allach najbardziej przebacza i jest Cierpliwy. 237.Nie będzie z waszej strony grzechem, jeśli weźmiecie rozwód z niewiastą, której nie dotknęliście lub jeśli nie ustaliliście dla niej posagu. Zabezpieczcie je jednak przyzwoicie – bogaci wedle swoich możliwości, a biedni wedle swoich. Oto obowiązek nakładany na cnotliwych. 238.A jeśli rozwodzicie się z nimi zanim je dotknęliście, lecz ustaliliście już dla nich posag, wtedy połowa z tego, co wyznaczyliście, należna będzie od was, chyba że one to darują lub też ten, w którego rękach jest związek małżeński, posag ten daruje. To zaś, byście darowali, bliższe jest sprawiedliwości. A nie zapominajcie czynić sobie wzajemnie dobro. Zaprawdę, Allach widzi, co czynicie. 239.Zważajcie na Modlitwy, a zwłaszcza na Modlitwę środkową, i stawajcie przed Allachem w uległości. 240.Jeżeli jesteście w stanie strachu, wtedy wypowiadajcie swą Modlitwę idąc lub jadąc wierzchem, lecz kiedy jesteście bezpieczni, pamiętajcie o Allachu, jako że to On nauczył was tego, czego nie znaliście. 241.Ci zaś z was, którzy umierając pozostawiają swe żony, zapiszą swym żonom utrzymanie na rok, nie oddalając ich. Jeżeli jednak one same wyjdą z domu, wtedy nie spadnie na was żadna wina w odniesieniu do tego, co one ze sobą uczynią. Allach jest Potężny i Mądry. 242. Także w stosunku do niewiast rozwiedzionych powinno być utrzymanie zgodnie z tym, co uczciwe – obowiązek dla bogobojnych. 243.W ten sposób Allach wyjaśnia wam swoje przykazania, abyście mogli je zrozumieć. 247.Czy nie słyszałeś o przywódcach Dzieci Izraela po Mojżeszu, iż rzekli do jednego ze swych Proroków: „Wyznacz nam króla, abyśmy mogli walczyć dla sprawy Allacha”? Odpowiedział: „Czy nie jest prawdopodobnym, iż nie będziecie walczyć, jeśli walka zostanie wam nakazana?” Odrzekli: „Jaki mamy powód, żeby nie walczy za Allacha, skoro my i nasi synowie zostaliśmy wypędzeni z naszych domów?” Kiedy jednak nakazano im walkę, odwrócili się z wyjątkiem małej ich grupy. Allach dobrze zna grzeszników. 248.A ich Prorok powiedział im: „Allach wyznaczył dla was na króla Tālūta”. Odrzekli: „Jakże on ma nami rządzić, skoro my mamy większe prawo rządzić nim, i nie posiada on obfitości bogactwa?” Odrzekł: „Zaprawdę, Allach wybrał go ponad wami i obsypał go obfitością wzrostu wiedzy i siły ciała”. Allach daje władzę temu, komu zechcę, i jest Szczodry, Wszechwiedzący. 249.A Prorok ich powiedział im: „Znakiem jego władzy jest to, że otrzymacie serce, w którym zapanuję spokój od Pana waszego oraz dziedzictwo dobra, pozostawione przez rodzinę Mojżesza i rodzinę Aarona – niesione przez aniołów. Zaprawdę, w tym jest Znak dla was, jesteście wierni”/ 250.A kiedy Tālūt wyprawiał się ze swymi siłami, powiedział: „Zaiste, Allach wypróbuję was za pomocą rzeki. Zatem ten, kto się w niej popróbuje, na pewno nie jest ze mną z wyjątkiem tego, kto weźmie tylko garść wody swoją dłonią”. Oni jednak napili się wody, z wyjątkiem niewielu. A kiedy przeszli przez rzekę, on i ci, którzy wierzyli wraz z nim, powiedzieli: „Dzisiaj nie mamy dość sił przeciwko Jālūtowi i jego wojskom”. Jednakże ci, którzy wiedzieli na pewno, że pewnego dnia spotkają Allacha, powiedzieli: „Ileż razy mała grupa zwyciężała dużą grupę na rozkaz Allacha! Allach wszak jest z wytrwałymi”. 251.I kiedy ruszyli, by spotkać się z Jālūtem i jego siłami, powiedzieli: „O Panie nasz, wylej na nas wytrwałość i uczyń nasze kroki pewnymi, i pomóż nam przeciwko niewiernemu ludowi”. 252.Rozgromili ich więc z rozkazu Allacha, Dawid zabił Jālūta, a Allach dał mu władzę i mądrość, i nauczył go tego, czego tylko chciał. I gdyby Allach nie odrzucał jednych przy pomocy innych, ziemia naprawdę byłaby pełna niezgody. Ale Allach jest Panem łaski wobec wszystkich ludów. 253.Oto znaki Allacha. Mówimy ci o nich w prawdzie. Zaprawdę, tyś jest jednym z Posłańców.

254.Niektórych spośród Posłańców wynieśliśmy ponad innych. Wśród nich są i ci, do których przemówił Allach. Niektórych z nich wyniósł On w ich randze. I daliśmy Jezusowi, synowi Marii, wyraźne dowody oraz wzmocniliśmy go Duchem świętości. I gdyby Allach tego zechciał, ci, którzy byli po nich, nie walczyliby ze sobą nawzajem po tym, jak, jak otrzymali wyraźne Znaki. Oni jednak nie zgadzali się ze sobą. Spośród nich byli tacy, którzy uwierzyli, lecz byli i tacy, którzy nie uwierzyli. A gdyby Allach tego zechciał, nie walczyliby ze sobą wzajemnie. Allach jednak czyni to, czego pragnie. 255.O wy, którzy wierzycie! Wydawajcie z tego, czym was obsypaliśmy, zanim nadejdzie dzień, w którym nie będzie ani kupowania, ani sprzedawania, ani przyjaźni, ani wstawiennictwa; wszak to właśnie ci, którzy nie wierzą, sami sobie czynią zło. 256.Allach – nie ma boga poza Nim, Żywym, Samoistnym i Wszechpodtrzymującym. Nie ogarnia Go drzemka ani sen. Do Niego należy wszystko, co znajduje się w niebiosach, oraz wszystko, co jest na ziemi. Kimże jest ten, kto odważa się wstawiać do Niego, chyba że za Jego przyzwoleniem? On wie, co jest przed nimi, a co za nimi. Oni zaś nie obejmują umysłem z Jego wiedzy nic z wyjątkiem tego, co On zechcę przed nimi odsłonić. Jego wiedza rozciąga się ponad niebiosa i ziemię, a troska o nich nie męczy Go. On jest Wysoki, Wielki. 257.W religii nie ma przymusu. Zaprawdę, droga właściwa odróżnia się od błędu, więc kto tylko odmówi bycia kierowanym przez grzeszników, i wierzy w Allacha, ten zaiste chwyta za coś pewnego, co nigdy nie pęka. Allach zaś jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 258.Allach jest Przyjacielem tych, którzy wierzą. On wyprowadza ich z wszelkiej ciemności na światło. Przyjaciółmi zaś niewierzących są grzesznicy, którzy wyprowadzają ich . Ci są mieszkańcami Ognia, w nim będą mieszkać. 259.Czy nie słyszałeś o tym, który spierał się z Abrahamem o jego Pana, ponieważ Allach dał mu królestwo? Kiedy Abraham powiedział: „Moim Panem jest Ten, który daje życie i przynosi śmierć”, tamten odrzekł: „Ja także daję życie i powoduję śmierć”. Abraham odpowiedział: „Dobrze, Allach sprowadza słońce ze Wschodu. Uczyń tak, aby przybyło z Zachodu”. W tej chwili niewierny zmieszał się. Allach nie kieruję ludźmi niesprawiedliwymi. 269.Lub czyś nie słyszał o podobnym człowieku, który przechodził obok miasta, które się zawaliło, i wykrzyknął: „Kiedy Allach przywróci je do życia po jego zniszczeniu?” Wtedy Allach spowodował, że człowiek ten umarł na sto lat, a potem przywrócił go do życia i powiedział: „Jak długo pozostawałeś w tym stanie? Ten odrzekł: „Byłem w nim przez tydzień lub część dnia”. Allach rzekł: „Tak jest, lecz przebywałeś w tym stanie przez sto lat. Spójrz teraz na twoje pożywienie i na twój napój. One się nie zepsuły. Spójrz też na twego osła. A uczyniliśmy to, byś był Znakiem dla ludzi. I spójrz na kości, na to, jak je ułożyliśmy i później przyodzialiśmy w ciało”. I kiedy stało się to dla niego jasne, powiedział: „Wiem, że Allach ma taką potęgę, by czynić, co tylko zechcę”. 261.I przypomnijcie sobie, kiedy Abraham powiedział: „Panie mój, pokaż mi, jak dajesz życie zmarłym”. Bóg odpowiedział: „Czyż nie wierzysz?” Abraham odrzekł: „Tak, lecz proszę o to, by moje serce mogło się uspokoić”. Bóg odrzekł: „Weź cztery ptaki i uczyń, by przywiązały się do ciebie. Potem każdego z nich zanieść na wzgórze. Następnie zawołaj je – przybędą do ciebie w pośpiechu. Wiedzcie, że Allach jest potężny i Mądry. 262.Tych, którzy wydają swoje bogactwo dla sprawy Allacha, porównać można do ziarna zboża, które wydaje siedem kłosów, a w każdym z nich jest sto nasion. A Allach pomnaża je dalej temu, komu zechce, a jest On Hojny, Wszechwiedzący. 263.Dla tych, którzy wydają swoje bogactwo dla sprawy Allacha, a później nie mówią o tym, co wydali, z pogardą, czeka nagroda u Pana i to właśnie oni nie zaznają strachu ani nie będą żałować. 264.Miłe słowo i przebaczenie są lepsze niż dobroczynność, za którą idzie krzywda. Allach jest Niezależny, Cierpliwy. 265.O wy, którzy wierzycie! Nie czyńcie waszej jałmużny próżną poprzez wymówki i krzywdę, jak ten, kto wydaje swe bogactwo, aby widzieli to ludzie, i nie wierzy w Allacha ani w Dzień Ostatni. Jego położenie jest jak przypadek pokrytej ziemią gładkiej skały, na którą spada obfity deszcz, pozostawiając ją nagą i twardą. Oni nie zabezpieczą niczego z tego, co zarobią. Allach wszak nie kieruję ludźmi niewiernymi. 266.Przypadek zaś tych, którzy wydają swe bogactwo, by przypodobać się Allachowi i wzmocnić swe dusze, jest jak przypadek ogrodu na wzgórzu. Spada nań obfity deszcz, by mógł on wydać dwakroć tyle owoców. A jeśli nie spada nań obfity deszcz, to wystarczy i lekki. Alach widzi, co czynicie. 267.Czyż ktoś spośród was pragnąłby mieć ogród palmowy i winogronowy ze strumieniami płynącymi poniżej, z wszystkimi rodzajami owoców – podczas gdy uderzył go starczy wiek, a jego potomstwo jest słabe – i żeby potężna trąbą powietrzna zniszczyła ten ogród i żeby cały spłonął? W ten sposób Allach czyni swe Znaki dla was wyraźnymi, abyście się zastanowili. 268.O wy, którzy wierzycie! Wydawajcie spośród tych dobrych rzeczy, które zdobyliście, jak i z tego, co my dajemy wam z ziemi. I nie szukajcie z tego, co złe, byście mogli wydawać z tego, jeślibyście sami nie mieli z tego brać, chyba że patrzycie na to przez palce. I wiedzcie, że Allach jest Niezależny, Godny Chwały. 269.Szatan napawa was strachem z powodu biedy i zachęca was do tego, co odrażające, podczas gdy Allach obiecuje wam przebaczenie i obfitość. Allach wszak jest Szczodry, Wszechwiedzący. 270.On daje mądrość tym, których wybierze, a kto tylko otrzyma mądrość, już otrzymuję obfitość dobra. I nikt nie będzie ostrożnym z wyjątkiem tych, którzy obdarzeni zostali zrozumieniem. 271.I cokolwiek będziecie wydawać lub ślubować, wszystko to Allach zna. Dla złoczyńców zaś nie będzie żadnej pomocy. 272.Jeśli dajecie jałmużnę otwarcie, to jest to słuszne i dobre, lecz jeśli ukrywacie ją i dajecie ją biednym, to jest to lepiej dla was i On daruje wam wiele spośród waszych złych uczynków. Allach jest Świadomy tego, co czynicie. 273.Nie jest twoim obowiązkiem to, by szli właściwą drogą. Allach wszak prowadzi tych, których chce. I wszystko, co wydacie z bogactwa, płynąca z tego korzyść będzie dla was samych, bowiem wydajecie tylko po to, by przypodobać się Allachowi. Wszystko, co wydacie ze swego bogactwa, zostanie wam zwrócone w całej pełni i nie zostaniecie pokrzywdzeni. 274.Jałmużna jest dla tych ludzi biednych, którzy zatrzymani są na drodze Allacha i nie są w stanie poruszać się po kraju. Ignoranci uważają, że ludzie tacy nie mają potrzeb, ponieważ powstrzymują się od żebrania. Powinieneś poznawać ich po wyglądzie. Oni nie żebrzą od ludzi natarczywie. I cokolwiek z bogactwa wydajecie, zaprawdę, Allach doskonale wie o tym. 275.Ci, którzy wydają swoje bogactwo w nocy i w dzień potajemnie i otwarcie, oni mają swą nagrodę u Pana. Nie spadnie na nich strach ani nie będą żałować. Ci, którzy połykają zyski nie powstają, chyba że tak jak powstaje ktoś, kogo Szatan napełnił szaleństwem. Jest tak, ponieważ powiadają: „Handel jest także jak zysk”, podczas gdy Allach uczynił handel prawowitym, zysk zaś nieprawym. Jeśli zatem ktoś otrzymuję napomnienie od swego Pana i zrzeka się, wtedy to, co otrzymał w przeszłości, będzie jego – jego sprawa spoczywa w rękach Allacha. Ci zaś, którzy do tego powracają, są mieszkańcami Ognia, w nim zamieszkają. 277.Allach wykreśli zysk i spowoduje, że dobroczynność wzrośnie. Allach nie miłuje nikogo, kto jest potwierdzonym niewiernym i arcygrzesznikiem. 278.Zaprawdę ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, dopełniają Modlitwy i płacą Zakāt, otrzymają swoją nagrodę od Pana, nie spadnie na nich strach ani nie będą żałować. 279. O wy , którzy wierzycie! Okazujcie bojaźń przed Allachem i porzućcie to, co pozostało z zysków, o ile prawdziwie wierzycie. 280.Lecz jeśli tego nie uczynicie, strzeżcie się wojny z Allachem i Jego Posłańcem. Jeśli zaś okażecie skruchę, będziecie mieć swego pryncypała. W ten sposób nie będziecie krzywdzić ani nie będziecie krzywdzeni. 281.A jeśliby dłużnik był w ciężkim położeniu, dajcie mu dodatkowy czas, aż będzie mu lżej. I żebyście darowali to jako dobroczynność, byłoby ta dla waszego dobra – gdybyście tylko wiedzieli. 181.I strzeżcie się dnia, kiedy będziecie musieli powrócić do Allacha. Wtedy każdej duszy w pełni odpłaci się za to, co się jej należy. A oni nie będą skrzywdzeni. 283.O wy, którzy wierzycie! Kiedy pożyczacie od siebie na ustalony czas, zapisujcie to. I niechaj skryba napisze to wiernie w waszej obecności. Żaden skryba nie powinien tego odmawiać, ponieważ Allach go nauczył; niechaj zatem pisze i niechaj dłużnik dyktuje. On to powinien bać się Allacha, jego Pana, i niczego z tego nie przeoczyć. Jeśli jednak osoba zaciągająca dług byłaby słabego pojmowania lub słaba, lub niezdolna do samodzielnego dyktowania, niechaj ktoś, kto może chronić jej interesów, dyktuje sprawiedliwie. Zawołajcie też dwóch świadków spośród waszych ludzi. A gdyby nie można było zawołać dwóch mężczyzn, wtedy zawołajcie mężczyznę i dwie niewiasty, takich, jakich przyjmiecie za świadków, po to, że gdyby jedna z kobiet zapomniała, to druga mogła jej przypomnieć. Świadkowie nie powinni odmawiać, kiedy się ich wzywa. Nie odnoście się ze sprzeciwem do zapisywania bez względu na to, czy dług jest duży czy mały, tak samo w odniesieniu do wyznaczonego czasu spłaty. Jest to bardziej sprawiedliwe w oczach Allacha i czyni świadectwo pewniejszym i z pewnością bardziej uchroni was przed długiem. Zatem zapisujcie, chyba że chodzić będzie o gotową transakcję, zawieraną między wami na pniu, w którym to przypadku nie będzie z waszej strony grzechem, jeśli tego nie zapiszecie. Miejcie też świadków, kiedy sprzedajecie jedni drugim, i niechaj nie stanie się krzywda ani skrybie, ani świadkowi. Gdybyście tak postąpili, z pewnością byłoby to z waszej strony nieposłuszeństwem. I bójcie się Allacha. Allach was naucza i Allach zna wszystkie rzeczy całkowicie dobrze. 184.A gdybyście byli w podróży i nie mogli znaleźć skryby, wtedy dajcie zastaw z własności. A jeśli jeden z was powierza coś innemu, niechaj tedy ten, komu się powierza, weźmie to i niechaj boi się Allacha, swego Pana. A nie ukrywajcie świadectwa. Kto bowiem je ukrywał, tego serce jest z pewnością grzeszne. Allach zaś dobrze zdaje sobie sprawę z tego, co czynicie. 285.Do Allacha należy wszystko to, co w niebiosach i co na ziemi. I nie jest ważne czy odkrywacie to, co jest w waszych umysłach, lub pozostawiacie to w ukryciu, Allach wezwie was, abyście się z tego rozliczyli. Wtedy On przebaczy, komu zechce, oraz ukarze tych, których zechce ukarać. Allach ma taką moc, by czynić wszystko to, czego zapragnie. 286.Ten Nasz Posłaniec wierzy w to, co zostało mu objawione od jego Pana, a i podobnie czynią wierni. Wszyscy oni wierzą w Allacha, Jego aniołów, w Jego Księgi i Jego Posłańców, powiadając: „Nie czynimy rozróżnień między Jego Posłańcami”. I powiadają: „Usłyszeliśmy i jesteśmy posłuszni. Panie nasz, błagamy Cię o przebaczenie, albowiem do Ciebie wszystko powróci”. 287.Allach nie obarcza żadnej duszy ciężarem ponad jej możliwości. Otrzyma ona nagrodę, na jaką sobie zasłuży, jak i karę, jaką ściągnie na siebie. Panie nasz, nie karz nas, jeśli zapomnimy lub popełnimy błąd, oraz, Panie nasz, nie obarczaj nas obowiązkiem tak, jak obarczyłeś tych, którzy byli przed nami. Panie nasz, nie obarczaj nas tym, do dźwigania czego nie mamy dosyć sił. Zmyj nasze grzechy i daj nam przebaczenie, jak i miej dla nas litość. Tyś jest naszym Panem, więc pomóż nam przeciwko ludziom niewierzącym.

ĀL-‘IMRĀN (objawiony po Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lam Mim. 3.Allach jest tym, poza którym nie ma nikogo godnego czci – Żywym, Samoistnym i Wszechutrzymującym. 4.On zesłał tobie Księgę zawierającą prawdę i wypełniającą to, co było przed nią. To On zesłał Torah i Ewangelię przed nią jako przewodnictwo dla ludzi. I to On zesłał Roztropność. 5.zaprawdę, na tych, którzy zaprzeczają Znakom od Allacha, spadnie sroga kara. A Allach jest Potężny, jest Panem zapłaty. 6.Zaprawdę, nic na ziemi ani w niebiosach nie ukryje się przed Allachem. 7.On jest tym, który kształtuje nas w łonach tak, jak tego pragnie. Nie ma nikogo godnego czci poza Nim – Potężnym, Mądrym. 8.On to zesłał ci Księgę. Zawarte są w niej wersety niezachwiane i decydujące w znaczeniu – te są podstawą tej Księgi – a są też i inne, które dopuszczają możliwość różnorodnych interpretacji. Ludzie, którzy w sercach mają zepsucie, wyszukują takie wersety, które można równie interpretować, starając się wywołać niezgodę i szukając niewłaściwej dla danego wersetu interpretacji. A nikt nie zna właściwej interpretacji z wyjątkiem Allacha oraz tych, którzy mocno opierają się na wiedzy. Oni to powiadają: „Wierzymy w to. Całość pochodzi od naszego Pana”. I nikt nie zważa, jedynie ci, którzy obdarowani są rozumem. 9.”Panie nasz, nie pozwól, aby serca nasze poddały się zepsuciu po tym, jak wskazałeś nam drogę, i obdarz nas swą litością. Zaiste, Tyś jest Wielkim Dawcą”. 10.”Panie nasz, Ty z pewnością zbierzesz razem całą ludzkość w Dniu, co do którego nie ma żadnych wątpliwości. Zaiste, Allach nigdy nie łamie swojej obietnicy”. 11.Ludziom, którzy nie wierzą, ich posiadłości ani ich dzieci w ogóle nie pomogą przeciwko Allachowi. To oni właśnie są strawą dla Ognia. 12.Ich przypadek podobny jest do przypadku ludu Faraona, jak i tych przed nim. Oni odrzucili Nasze Znaki. Allach zatem ukarał ich za ich grzechy, a jest On srogi w karaniu. 13.Powiedz tym, którzy nie wierzą: „Zostaniecie pokonani i wrzuceni do Piekła, a jest ono złym miejscem do odpoczynku”. 14. Zaprawdę, był dla was Znak w tych dwóch armiach, które się ze sobą starły. Jedna walczyła za sprawę Allacha, a druga była armią niewierzących, których ujrzeli swoimi własnymi oczami, a było tamtych dwa razy więcej niż ich samych. W ten sposób Allach wzmacnia swą pomocą każdego, kogo zechce. W tym, zaiste, zawiera się lekcja dla tych, którzy mają oczy. 15.Miłość rzeczy upragnionych wydaje się ludziom bez skazy – niewiasty i dzieci, zebrane stosy złota i srebra, rasowe konie i bydło, i zbiory. Są to artykuły życia doczesnego, lecz to Allach jest tym, u którego jest najwspanialszy dom. 16.Powiedz: „Czy mam powiedzieć wam o czymś lepszym niż to?” Dla tych, którzy okazują bojaźń Bożą, są ogrody u ich Pana, poniżej płyną strumienie. Tam zamieszkają oni i ich czyści małżonkowie – upodobania Allacha. Allach zważa na swoje sługi. 17.którzy powiadają: „Panie nasz, naprawdę wierzymy, dlatego przebacz nam nasze grzechy i uchroń nas przed karą Ognia”; 18.którzy są wytrwali, prawdomówni i pokorni oraz którzy łożą na sprawę Allacha, jak i którzy modlą się o przebaczenie w ostatniej części nocy. 19.Allach daje świadectwo, że nie ma żadnego innego boga poza Nim. To samo czynią aniołowie, jak i ci, którzy mają wiedzę, zachowując sprawiedliwość. Nie ma żadnego boga poza Nim – Potężnym, Mądrym. 20.Zaprawdę, prawdziwą religią u Allacha jest Islam. Ci zaś, którzy otrzymali Księgę, nie zgadzali się – otrzymawszy wiedzę – tylko z powodu wzajemnej zawiści. Jeśli ktoś odrzuca Znaki Allacha, to – zaiste – Allach jest Szybki w rozliczaniu. 21.Jeśłi jednak będą się z tobą spierać, powiedz: „Ja całkowicie poddałem się Allachowi, jak i ci, którzy idą za mną”. I powiedz tym, którzy otrzymali Księgę, jak i ludziom ciemnym: „Czy i wy poddaliście się?” Jeśli się podporządkowują się, z całą pewnością będą właściwie prowadzeni. Jeśliby jednak odwrócili się, wtedy twoim obowiązkiem będzie jedynie przekazanie Posłannictwa. A Allach strzeże swoich sług. 22.Zaprawdę, tym, którzy zaprzeczają Znakom Allacha i próbują zabijać niesprawiedliwie Proroków, jak i tych, którzy zachęcają do sprawiedliwości, tym właśnie ogłoś bolesną karę. 23.Są to ci, których uczynki spełzną na niczym na tym świecie, jak i w świecie przyszłym, a nie będą mieli żadnych pomocników. 24.Czyż nie widziałeś tych, którzy otrzymali swoją część Księgi? Przywołuje się ich do Księgi Allacha, aby ona ich rozsądziła, lecz część spośród nich odwraca się z odrazą. 25.Jest tak dlatego, iż powiadają: „Nie dotknie nas Ogień, z wyjątkiem ograniczonej liczby dni”. A to, co zwykli byli wymyślać, ich samych oszukało w kwestii ich religii. 26.Jak z nimi będzie, kiedy My zbierzemy ich razem w Dniu, co do którego nie ma żadnych wątpliwości, kiedy każda dusza otrzyma zapłatę za to, na co sobie zasłużyła, a nie będą pokrzywdzeni? 27.Powiedz: „O Allachu, Panie wszechwładzy, dajesz niezależność komu zechcesz i odbierasz tę niezależność każdemu, komu zechcesz. Ty wynosisz kogo zechcesz i upokarzasz każdego, kogo tylko zapragniesz. W Twoich rękach spoczywa wszelkie dobro. Zaiste, ty masz taka moc, by czynić wszystko. 28.”To Ty powodujesz, że noc przechodzi w dzień, i Ty czynisz, że dzień zmienia się w noc. I Ty czynisz żywe z martwego, a martwe z żywego. I ty dajesz każdemu, komu zechcesz, bez miary”. 29.Niechaj wierni nie biorą sobie za przyjaciół niewiernych zamiast innych wiernych – albowiem kto tak czynić będzie, ten z pewnością nie jest związany z Allachem – chyba że mocno będziecie się przed nimi chronić. Allach ostrzega was przed swą karą. Do niego nastąpi powrót. 30.Powiedz: „Cokolwiek ukrywacie z tego, co w waszych piersiach, lub ujawniacie – Allach to zna. On zna też to wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi. Allach ma taką moc, by czynić wszystko”. 31. Strzeżcie się Dnia, w którym każda dusza stanie w obliczu wszystkiego dobra, jakie uczyniła, i wszystkiego zła, jakiego się dopuściła. Będzie wtedy żałować, że nie jest wielce oddalona od tego zła. Allach ostrzega was przed swą karą. On jest najbardziej Współczujący dla swoich sług. 32.Powiedz: „Jeśli miłujecie Allacha, idźcie za mną. Wtedy i Allach umiłuje was i przebaczy wam wasze grzechy. Bo Allach najbardziej przebacza i jest Litościwy”. 33.Powiedz: „Bądźcie posłuszni Allachowi i Jego Posłańcowi”. Jeżeli jednak odwrócą się, pamiętaj, że Allach nie miłuje niewiernych. 34.Allach wybrał Adama i Noego, rodzinę Abrahama i rodzinę ‘Imrān i ponad wszystkie ludy tamtych czasów. 35.Oni byli spadkobiercami siebie wzajemnie, Allach zaś jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 36.Przypomnij sobie, kiedy niewiasta ‘Imrāna powiedziała: „Panie mój, ślubowałam Ci, że oddam Ci to, co jest w moim łonie, na służbę. Przyjmij to zatem ode mnie. Zaprawdę, Tyś jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący”. 37.Lecz kiedy urodziła dziecko, powiedziała: „Panie mój, poczęłam dziewczynkę” – Allach zaś najlepiej wiedział, co poczęła, a chłopiec, którego pragnęła mieć, nie był podobny do tego, co urodziła – „i nazwałam ją Maria i oddaję ją i jej potomstwo pod Twą opiekę i ochronę przed Szatanem, tym odrzuconym”. 38.Pan więc przyjął ją litościwie, uczynił, że wspaniale wzrastała oraz uczynił Zachariasza jej opiekunem. Zawsze gdy Zachariasz odwiedzał ją w jej pokoju, znajdował przy niej pożywienie. Mawiał: „O Mario, skąd to masz?” Ona odpowiadała: „To od Allacha”. Zaiste, Allach daje, komu zechce i bez miary. 39.Wtedy i tam modlił się Zachariasz do swego Pana, mówiąc: „Panie mój, daj mi czyste potomstwo. Zaiste, Ty wysłuchujesz Modlitwy”. 40.Gdy stał, modląc się w izbie, zawołali do niego aniołowie: „Allach przysyła ci dobrą nowinę o Yahyā, który da świadectwo prawdzie Słowa Allacha – szlachetny i czysty i Prorok spośród sprawiedliwych. 41.Odrzekł on: „Panie mój, jakże ja mam mieć syna, skoro lata już mnie przygniotły, a i moja żona jest już jałowa?” Pan odpowiedział: „Takie są drogi Allacha. Czyni On, co Mu się podoba”. 42.Zachariasz rzekł: „Panie mój, daj mi jakieś przykazanie”. A Pan odpowiedział: „Przykazanie dla ciebie jest takie, abyś nie mówił do ludzi przez trzy dni, chyba że za pomocą znaków. I pamiętaj o swoim Panu i wychwalaj Go wieczorem i wcześnie rano”. 43.I przypomnij sobie, kiedy aniołowie powiedzieli: „O Mario, Allach wybrał ciebie, oczyścił cię i ciebie wybrał ponad wszystkie niewiasty tych czasów”. 44.”O Mario, bądź posłuszna swemu Panu i padnij na twarz i czcij Jedynego boga wraz z tymi, którzy oddają Mu cześć”. 45.Oto wieść o rzeczach niewidzialnych, które ci objawiamy. Ty nie byłeś z nimi, kiedy rzucali strzały w sprawie tego, kto ma być opiekunem Marii, ani nie było cię z nimi, kiedy się wzajemnie ze sobą spierali. 46.Kiedy aniołowie powiedzieli: „O Mario, Allach przekazuje ci dobrą nowinę o synu poprzez Słowo od Niego: jego imię będzie Mesjasz, Jezus, syn Marii, szanowany na tym świecie i w świecie przyszłym, a jest spośród tych, którzy cieszą się bliskością Boga. 47.I on to będzie przemawiał do ludzi w kołysce i kiedy będzie w średnim wieku, a będzie spośród sprawiedliwych”. 48.Ona rzekła: „Panie mój, jakże ja mam mieć syna, skoro nie dotknął mnie żaden mężczyzna?” Pan odrzekł: „Takimi są wyroki Allacha. On tworzy to, co Mu się podoba. Kiedy On nakazuje coś, powiada temu: „Bądź”, a to się staje. 49.”I to On nauczy go Księgi i Mądrości, i Torah, i Ewangelii”. 50.”I wyśle go jako Posłańca do Dzieci Izraela wraz z Posłannictwem : „Przybywam do was ze Znakiem od Pana waszego, a znak ten jest taki, że ja ulepię stworzenie z gliny na wzór ptaka. Później tchnę weń nowego ducha i stanie się on istotą szybującą z rozkazu Allacha. I uzdrowię chorych na kurzą ślepotę i trędowatych, jak i ożywię martwych na rozkaz Allacha. I powiem wam, co będziecie jeść, jak i to, co macie przechowywać w waszych domach. Zaiste, jest w tym Znak dla was, jeśliście wierni. 51.”I przybywam, by wypełnić to, co było przede mną, a mianowicie Torah, oraz by pozwolić wam na trochę tego, co było wam zabronione. Przybywam do was ze Znakiem od Pana waszego, więc bójcie się Allacha i bądźcie mi posłuszni. 52.”Zaprawdę, Allach jest moim Panem i waszym, więc czcijcie Go – oto właściwa droga”. 53.A kiedy Jezus zrozumiał ich niewiarę, powiedział: „Kto będzie mi pomagał w sprawie Allacha?” Uczniowie odpowiedzieli: „My jesteśmy pomocnikami Allacha. Uwierzyliśmy w Allacha. Nieś świadectwo tego, żeśmy posłuszni. 54.”Panie nasz, wierzymy w to, co nam zesłałeś i idziemy za twym Posłańcem. Zapisz nas więc pomiędzy tymi, którzy dają świadectwo Tobie.” 55.Wrogowie Jezusa planowali, lecz Allach także planował, a jest On Najlepszym Planistą. 56.Przypomnijcie sobie czas, kiedy Allach powiedział: „O Jezusie, spowoduję, że umrzesz śmiercią naturalną i podniosę cię osobiście, jak i oczyszczę z oskarżeń wyniosę tych, którzy idą za tobą, ponad tych, którzy nie wierzą aż po Dzień Zmartwychwstania. Wtedy do Mnie powrócicie, a Ja rozsądzę was względem tego, w czym jesteście poróżnieni. 57.”Wówczas, jeśli nie wierzą, ukarzę ich karą srogą na tym świecie, jak i w świecie przyszłym, a nikt im nie pomoże”. 58.”A jeśli chodzi o tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, On da im pełną zapłatę. Wszak Allach nie miłuję złoczyńców”. 59.Oto co My recytujemy ci spośród Znaków oraz Przypomnienia pełnego Mądrości. 60.Zaprawdę, sprawa Jezusa w związku z Allachem podobna jest do sprawy Adama. Pan stworzył go z pyłu, a potem powiedział do niego: „Bądź”, a ten stał się. 61.Oto prawda od Twego Pana, nie bądź więc spośród tych, którzy nie wierzą. 62.Jeżeli teraz ktoś spierać się będzie z tobą w kwestii niego, po tym, jak otrzymałeś wiedzę, powiedz mu: „Przyjdźcie, zwołajmy naszych synów i waszych, nasze niewiasty i wasze, nasz lud i lid wasz. Wtedy módlmy się gorąco i błagajmy o przekleństwo od Allacha dla tych, którzy mówią kłamstwa. 63.Zaprawdę, jest to prawdziwy opis. Nie ma nikogo godnego czci poza Allachem i, zaiste, Allach jest tym, który jest Potężny, Mądry. 64.Lecz jeżeli oni odwrócą się, pamiętaj, że Allach dobrze zna tych, którzy sieją zarzewie niezgody. 65.powiedz: „O ludu Księgi! Przybądź do słowa jednakowego pomiędzy tobą i nami, abyśmy nie czcili nikogo poza Allachem i abyśmy nie przypisywali Mu żadnego partnera oraz by niektórzy z nas nie brali sobie żadnych panów poza Allachem”. Lecz jeśli oni odwrócą się, powiedz im „Dajcie świadectwo tego, że myśmy podporządkowali się Bogu”. 66 O Ludu Księgi! Dlaczego spieracie się w kwestii Abrahama, skoro Torah i Ewangelia objawione były dopiero po nim? Czyż zatem nie rozumiecie? 67.Zważajcie! To wy właśnie spieraliście się w sprawie tego, o czym mieliście trochę wiedzy. Dlaczego zatem spieracie się o to, o czym w ogóle nie macie pojęcia? Allach wie, wy zaś nie wiecie. 68.Abraham nie był ani Żydem ani chrześcijaninem, ale zawszę skłaniał się ku Panu i był Mu posłuszny. On nie był z tych, którzy przypisują Allachowi innych bogów. 69.Zaprawdę, najbliższymi Abrahamowi spośród ludzi są ci, którzy poszli za nim i za tym Prorokiem, jak i ci, którzy w niego uwierzyli. Allach bowiem jest Przyjacielem wierzących. 70.Część Ludu Księgi z ochotą zwiodłaby was z właściwej drogi, ale lud ten nie sprowadza z drogi nikogo poza samym sobą, tylko że on o tym nie wie. 71.O Ludu Księgi! Dlaczego zaprzeczasz Znakom Allacha, skoro jesteś ich świadkiem? 72.O Ludu Księgi! Dlaczego mieszasz fałsz z prawdą i świadomie ją ukrywasz? 73.Część Ludu Księgi powiada: „Na początku dnia głoście swą pozorną wiarę w to, co zostało objawione wiernym, a przestańcie w to wierzyć pod jego koniec. Oni być może powrócą. 74.”I bądźcie posłuszni tylko temu, kto wyznaje waszą religię:. Powiedz: „Zaprawdę, prawdziwe prowadzenie – prowadzenie Allacha – polega na tym, że człowiek otrzymuję to, co zostało dane wam” – „lub będą spierać się z wami przed waszym Panem”. Powiedz: „Wszelka łaska jest w rękach Allacha. On jej udziela komu zechce. A Allach jest Hojny, Wszechwiedzący. 75.”On wybiera za obiekt swej łaski kogo zechce. A jest On Panem wielkiej łaski”. 76.Wśród Ludu Księgi znajdziesz takiego, kto – jeśli powierzysz mu swe bogactwo – odda ci je. Wśród tego ludu znajdzie się i taki, kto – jeśli powierzysz mu dinara – nie odda ci go, chyba że będziesz nań nalegał. Jest tak, ponieważ ludzie ci powiadają: „Nie mamy obowiązku tłumaczenia się sprawie ludu Nieuczonego”, i świadomie wypowiadają kłamstwo przeciwko Allachowi. 77.Nie, kto wypełnia swe ślubowania i boi się Allacha – zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy okazują przed Nim bojaźń. 78.Jeśli chodzi o tych, którzy biorą marną cenę w zamian za swoje przymierze z Allachem i ich przysięgi, ci nie będą mieli udziału z życiu przyszłym. Allach ani do nich nie przemówi, ani na nich nie spojrzy w Dniu Zmartwychwstania, ani ich nie oczyści. Spotka ich sroga kara. 79.Zaprawdę, są i tacy, którzy wykręcają języki, czytając Księgę, abyście pomyśleli, że to jest część tej Księgi, podczas gdy nie jest to częścią Księgi. I powiadają: „To od Allacha”, podczas gdy to nie pochodzi od Allacha. I wypowiadają kłamstwa przeciwko Allachowi, choć wiedzą. 80.Nie przystoi człowiekowi prawdomównemu, aby – skoro Allach dał mu Księgę i Mądrość, i Proroctwo – później mówił do ludzi: „Bądźcie czcicielami mnie, a nie Allacha”. Powinien powiadać: „Bądźcie całkowicie oddani Panu, ponieważ to wy nauczacie Księgi i ponieważ ją studiujecie”. 81.Nie przystoi mu także, aby zachęcał was do traktowania aniołów i Proroków jak panów. Co? Miałby zachęcać was do tego, byście przestali wierzyć skoro, już oddaliście się Bogu? 82.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Allach zawarł przymierze z ludem poprzez Proroków, mówiąc: „Kiedy dam wam Księgę i Mądrość, a później przyjdzie do was Posłaniec, wypełniający to, co jest u was, wtedy uwierzcie mu i będziecie nieść mu pomoc”. I dodał: „Czy zgadzacie się i czy przyjmujecie obowiązek, jaki na was w tej sprawie nakładam?” Odpowiedzieli: „Zgadzamy się”. Pan powiedział: „Zatem nieście świadectwo, a Ja będę z wami pośród świadków”. 83.A jeśli kto teraz, po tym, odwróci się, ten z pewnością jest grzesznikiem. 84.Czy szukają religii innej niż religia Allacha, skoro Jemu poddaje się każdy w niebiosach i na ziemi, chętnie czy niechętnie, i do Niego będą zawróceni? 85.Powiedz: „Wierzymy w Allacha i w to, co zostało objawione Abrahamowi, Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i ich plemionom, oraz w to, co dane było Mojżeszowi i Jezusowi i innym Prorokom od ich Pana. Nie czcimy różnic między nimi Jemu się oddajemy”. 86.a jeśli kto szukać będzie religii innej niż Islam, nie będzie ona od niego przyjęta, a w Życiu Przyszłym znajdzie się wśród przegranych. 87.Jakże Allach ma prowadzić lud, który przestał wierzyć wcześniej uwierzywszy, i który dawał świadectwo prawdy: Posłańca, i który otrzymał wyraźne dowody? Allach nie prowadzi ludu czyniącego zło. 88.jeśli o takich ludzi chodzi, ich zapłatą będzie przekleństwo od Allacha, od aniołów i od ludzi, od wszystkich razem. 89.Pod jego ciężarem zamieszkają. Ich kara nie będzie zmniejszona ani umorzona. 90.z wyjątkiem tych, którzy okażą skruchę i poprawią swe postępowanie. A z pewnością Allach najbardziej przebacza, jest Litościwy. 91.Zaprawdę, od tych, którzy przestali wierzyć po tym, jak wcześniej uwierzyli, a później powiększyli swą niewiarę, skrucha nie będzie przyjęta i to oni naprawdę zeszli z właściwej drogi. 92.Jeśli chodzi o tych, którzy przestali wierzyć i umrą jako niewierni, od żadnego z nich nie zostanie przyjęte nawet tyle złota, ile mieści ziemia, gdyby oferował je jako odkupienie. Właśnie takich ludzi czeka sroga kara i oni nie znajdą żadnej pomocy.

93.Nie osiągniecie sprawiedliwości, dopóki nie będziecie łożyć z tego, co miłujecie. A jeśli coś wydajecie, Allach z pewnością o tym wie. 94.Dla dzieci Izraela wszelkie pożywienie było prawowite z wyjątkiem tego, czego Izrael sam sobie zabraniał przed zesłaniem Torah. Powiedz: „Przynieście zatem Torah i przeczytajcie je, jeśliście prawdomówni”. 95.Jeśli zatem teraz ktoś wymyśli kłamstwo przeciwko Allachowi, ten będzie prawdziwym złoczyńcą. 96.Powiedz: „Allach      ogłosił prawdę. Dlatego wyznawajcie religię Abrahama, który zawszę skłaniał się ku Panu. Wszak on nie pochodził z tych, którzy łączą z Nim jakichś bożków”. 97.Zaprawdę, pierwszym Domem założonym dla całej ludzkości jest Dom w Bekka, obfitujący w błogosławieństwa i przewodnictwo dla wszystkich ludów, 98.W nim są wyraźne Znaki. Jest to miejsce Abrahama. I jeśli kto do niego wejdzie, będzie bezpieczny. Pielgrzymka zaś do tego Domu jest obowiązkiem, który ludzie – ci, którzy odnajdą do niego drogę – winni są Allachowi. A jeśliby kto nie uwierzył, niechaj zapamięta, że Allach z całą pewnością jest Niezależny pośród wszystkich stworzeń. 99.Powiedz: „O ludu Księgi! Dlaczego zaprzeczacie Znakom Allacha, skoro Allach jest Świadkiem tego, co czynicie?” 100.Powiedz: „O Ludu Księgi! Dlaczego powstrzymujecie wiernych przed kroczeniem drogą Allacha, staracie się ją wykrzywić, podczas gdy sami jesteście jej świadkami? Allach nie jest niepomny na to, co czynicie”. 101.O wy, którzy wierzycie! Jeśli okażecie posłuszeństwo jakiejś części tych, którzy otrzymali Księgę, oni na powrót uczynią z was niewiernych po tym, jak uwierzyliście. 102.Jakże mielibyście przestać wierzyć, skoro wam pokazywane są Znaki od Allacha i między wami znajduje się Posłaniec od Niego? Ten zaś, kto wytrwale stoi przy Allachu, naprawdę prowadzony jest ku właściwej drodze. 103.O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Allacha tak, jak człowiek powinien się Go bać. Nie poddawajcie się śmierci, chyba że będziecie w stanie całkowitego poddania się Mu. 104.Wszyscy razem trzymajcie się mocno więzów Allacha i nie dzielcie się. I pamiętajcie o łasce Allacha, którą was obdarzył, kiedy byliście wrogami, a On zjednoczył wasze serca w miłości, abyście dzięki Jego łasce stali się braćmi. Byliście wszak na skraju ognia, a On was przed nim uchronił. W ten sposób Allach wyjaśnia wam swoje przykazania, byście mogli być prowadzeni. 105.I niechaj między wami zawsze będzie grupa ludzi, którzy będą zachęcać do dobroci i cnoty, a zabraniać zła. To oni właśnie osiągną szczęście. 106.I nie upodobniajcie się do tych, którzy się podzielili i którzy posiali niezgodę między sobą po tym, jak otrzymali wyraźne dowody. Na nich właśnie czeka sroga kara. 107.W dniu, kiedy jedne twarze będą białe, inne zaś czarne. Jeżeli chodzi o tych, których twarze będą czarne, powie się im: „Czy przestaliście wierzyć po tym, jak uwierzyliście? Popróbujcie zatem kary, ponieważ przestaliście wierzyć”. 108.Jeśli zaś chodzi o tych, których twarze będą białe, ci doświadczą łaski Allacha, w niej zamieszkają. 109.Oto Znaki od Allacha, w których zawarta jest Prawda. Przedstawiamy je wam, ponieważ Allach nie pragnie niesprawiedliwości dla swoich stworzeń. 110.Do Allacha należy wszystko, co jest w niebiosach, jak i wszystko, co jest na ziemi. Do Allacha też powrócą do rozstrzygnięcia wszystkie sprawy. 111.Jesteście najlepszym ludem, ludem wzburzonym dla dobra ludzkości. Zachęcajcie do dobra i zabraniajcie zła wierzcie w Allacha. O, gdyby Lud Księgi uwierzył, zaprawdę byłoby tak dla niego lepiej. Niektórzy wśród tego ludu wierzą, lecz większość to grzesznicy. 112.Oni nie są w stanie wam zaszkodzić, co najwyżej trochę was zranić. I jeśli będą z wami walczyć, odwrócą się do was plecami. I wtedy nie zaznają pomocy. 113.Będą poniżani, kiedy tylko zostaną odnalezieni, chyba że chronić ich będzie przymierze z Allachem lub przymierze z ludźmi. Ściągnęli na siebie gniew Allacha i zostali dotknięci nieszczęściem. Jest tak dlatego, że odrzucili Znaki Allacha i próbowali niesprawiedliwie zabijać Proroków. Jest tak dlatego, że zbuntowali się i zwykli byli grzeszyć. 114.Onie nie są wszyscy do siebie podobni. Wśród Ludu Księgi jest taka jego część, która dotrzymuje swego przymierza. Ci ludzie czytają Słowo Allacha w nocy i padają przed Nim na twarz. 115.Oni wierzą w Allacha i Dzień Ostatni, zachęcają do dobra i zabraniają zła, śpieszą, by prześcigać się w dobrych uczynkach. I tacy są wśród sprawiedliwych. I jeśli uczynią co dobrego, nie odmówi się im należnej nagrody. Allach zaś dobrze zna tych, którzy bronią się przed złem. 117.Jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą, ich własność ani ich dzieci w ogóle im nie pomogą przeciwko Allachowi. Ci będą mieszkańcami Ognia, w nim zamieszkają. 118.To, co wydają w życiu obecnym, podobne jest do bardzo zimnego wiatru. Wiatr ten smaga zboże ludu, który sam sobie zaszkodził, i niszczy je. Allach nie skrzywdził tych ludzi. Oni skrzywdzili sami siebie. 119.O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół nikogo innego tylko swój własny lud. Oni nie będą szczędzić wysiłku, by was zrujnować. Bardzo pragnęliby ujrzeć was w kłopotach. W wypowiedziach ich ust pokazała się już nienawiść, a w ich piersiach kryją coś jeszcze gorszego. Wyraźnie wskazywaliśmy wam Nasze przykazania – obyście tylko chcieli korzystać ze swego rozumu. 120.Zważajcie! Wy jesteście tymi, którzy ich miłują, choć oni nie miłują was. I wierzcie w Księgę, w nią całą. Kiedy oni was spotykają, powiadają: „Wierzymy”, lecz kiedy są sami z wściekłości na was ogryzają sobie paznokcie. Powiedz: „Zgińcie w swej wściekłości. Zaiste, Allach dobrze wie, co kryje się w waszych piersiach”. 121.Jeśli na was spada coś dobrego, napawa ich to złością. A jeśli spotyka was coś złego, radują się z tego. Jeśli jednak będziecie wytrwali i sprawiedliwi, ich plany ani trochę wam nie zaszkodzą. Zaprawdę, Allach pojmuje wszystko to, co oni czynią. 122.I przypomnij sobie, kiedy wczesnym rankiem wyszedłeś ze swego domu, wyznaczając wiernym ich pozycje w walce. Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 123.Kiedy dwie grupy spośród was myślały o okazaniu tchórzostwa, choć Allach był ich Przyjacielem. A na Allachu wierni powinni polegać. 124.Allach wszak pomógł wam już pod Badr, kiedy byliście słabi. Weźcie zatem Allacha za swego Protektora, abyście mogli być wdzięczni. 125.Kiedy powiedziałeś wiernym: „Czyż nie wystarczy wam, że Pan wasz pomorze wam trzema tysiącami aniołów zesłanych z wysoka?” 126.Tak, jeśli będziecie wytrwali i sprawiedliwi, a oni ruszą na was natychmiast w wielkim pośpiechu, Pan wasz pomoże wam pięcioma tysiącami aniołów, zaciekle atakujących. 127.Allach czyni to dla was dobrą nowiną oraz aby uspokoić wasze serca. Pomoc wszak przychodzi wyłącznie od Allacha – Potężnego, Mądrego. 128.Tak się stanie, aby On mógł odciąć część niewiernych lub upokorzyć ich tak, by odeszli stłamszeni. 129.Nie twoją jest sprawą fakt, czy On zwróci się do nich z litością czy ich ukarze, ponieważ są złoczyńcami. 130.Do Allacha należy wszystko to, co jest w niebiosach i wszystko to, co na ziemi. On przebacza, komu zechce, karze, kogo zechce, a jest najbardziej Przebaczający, Litościwy. 131.o wy, którzy wierzycie! Nie czerpcie zysków z mnożenia dodatków i bójcie się Allacha, abyście osiągnęli szczęście. 132.Bójcie się także Ognia, który przygotowany jest dla niewiernych. 133.I okazujcie posłuszeństwo Allachowi i Jego Posłańcowi, aby okazano wam litość. 134.I śpieszcie ku przebaczeniu od waszego Pana oraz ku Rajowi, którego wartością są niebiosa i ziemia. Jest on przygotowany dla bogobojnych, 135.tych, którzy dają w dobrobycie i nieszczęściu, oraz tych, którzy tłumią gniew i wybaczają ludziom. Allach miłuje tych, którzy czynią dobro. 136.jak i tych, którzy – kiedy popełnią zły uczynek lub sami siebie skrzywdzą – pamiętają o Allachu i błagają o odpuszczenie grzechów – któż bowiem może odpuszczać grzechy poza Allachem – i świadomie nie upierają się przy tym, co czynią. 137.Są to ci, których nagrodą jest przebaczenie od Pana i ogrody, poniżej których płyną ruczaje, a w których zamieszkają. Wspaniała jest zapłata dla tych, co czynią dobro. 138.Zaiste, istniało wiele rodzajów prawa przed wami, więc przemierzcie ziemię, by ujrzeć, jak zły koniec spotkał tych, którzy uważali Proroków za kłamców. 139.Ten Koran jest wyraźnym dowodem dla ludzi, przewodnictwem i napomnieniem dla bogobojnych. 140.Nie zaniedbujcie się ani nie żałujcie, a z pewnością wy będziecie górą, jeśli jesteście prawdziwymi wiernymi. 141.Jeśliście zostali zranieni, to z pewnością ludzie niewierni zostali już podobnie zranieni. My powodujemy, że wśród ludzi następują takie dni, by doznawali napomnienia oraz by Allach mógł wyróżnić tych, którzy wierzą, i brać sobie świadków spośród was Allach nie lubi niesprawiedliwych; 142.oraz by Allach mógł oczyścić tych, którzy wierzą, a zniszczyć niewiernych. 143.Czy podejrzewacie, że wejdziecie do Nieba, podczas gdy Allach nie spowodował jeszcze, by odróżniano wśród was tych, którzy starają się dla Allacha, i skoro nie spowodował jeszcze , żeby odróżniono wytrwałych? 144.Zwykliście byli życzyć sobie takiej śmierci zanim ją spotkaliście. Teraz ujrzeliście ją oko w oko, dlaczego więc niektórzy z was starają się jej uniknąć? 145.Jedynie Muhammad jest Posłańcem. Zaprawdę, wszyscy Posłańcy umarli przed nim. Jeśli zatem on umrze lub zostanie zabity, to czy wy odwrócicie się na pięcie? Ten, kto odwraca się na pięcie, wcale nie krzywdzi Allacha. Allach z pewnością wynagrodzi wdzięcznych. 146.Żadna dusza nie może umrzeć bez przyzwolenia Allacha – oto nakaz określonego czasu. A jeśli kto zapragnie nagród tego świata, damy mu je. Jeśli zaś ktoś zapragnie nagród Życia Przyszłego, damy mu je. I z pewnością wynagrodzimy wdzięcznych. 147.Było wielu Proroków, u boku których walczyły liczne zastępy ich współwyznawców. Oni nie słabli, jeśli spotkało ich coś na drodze Allacha, nie poddawali się, ani nie poniżali się prze wrogiem. Allach miłuje wytrwałych. 148.I nie mówili nic poza tym: „Panie nasz. Odpuść nam nasze grzechy i nasze występki w postępowaniu oraz uczyń nasze kroki pewnymi i pomóż nam przeciwko niewiernym”. 149.Allach dał im zatem nagrodę tego świata, jak też wspaniała nagrodę Życia Przyszłego. Allach miłuję tych, którzy czynią dobro. 150.O wy, którzy wierzycie! Jeżeli okażecie posłuszeństwo tym, którzy przestali wierzyć, spowodują oni, że odwrócicie się na pięcie i będziecie przegrani.151.Nie, Allach jest waszym Obrońcą i jest Najlepszym z pomocników. 152.Natchniemy strachem serca tych, którzy przestali wierzyć, ponieważ przypisują Allachowi równych, w kwestii czego On nie objawił niczego. Ich mieszkaniem jest Ogień. Zło jest mieszkaniem złoczyńców. 153.Allach, zaiste, dobrą dla was uczynił swą obietnicę, kiedy zabijaliście i niszczyliście ich za Jego przyzwoleniem, aż do czasu, kiedy opuściła was odwaga i zaczęliście się między sobą sprzeczać na temat tego rozkazu i odmówiliście posłuszeństwa po tym, jak On wskazał wam to, co miłujecie, wstrzymał swą pomoc. Wśród was byli tacy, którzy pragnęli tego świata, między wami też byli i tacy, którzy pragnęli Życia Przyszłego. Wtedy On odwrócił was od nich, aby was wypróbować – a z pewnością wybaczył wam, bo Allach jest Miłosierny dla wiernych – 154.kiedy uciekaliście i nie odwracaliście się na nikogo, podczas gdy wołał was Posłaniec, za waszymi plecami. Wtedy Pan dał wam jeden smutek po drugim, abyście nie żałowali tego, co was ominęło, ani tego, co na was spadło. Allach jest całkowicie Świadom tego, co czynicie. 155.Potem, po smutku, On zesłał na was spokój – sen, który zmorzył niektórych z was zaniepokojona była sobą. Dopuszczali się złych myśli o Allachu, aż do myślenia pełnego ignorancji. Powiadali: „Czyż mamy udział w tej sprawie?” Powiedz: „Zaprawdę, sprawa ta w całości należy do Allacha”. Oni ukrywają w swoich umysłach to, czego nie odkrywają przed tobą. Powiadają: „Jeśli mamy jakikolwiek wpływ na bieg wypadków, nie powinniśmy padać tutaj ofiarami”. Powiedz: „Gdybyście pozostali w waszych domach, zaiste, ci, którzy zachęcani byli do walki, udaliby się do swego łoża śmierci, by Allach mógł wypełnić swój dekret oraz by mógł wypróbować to, co było w waszych piersiach, i aby mógł On oczyścić to, co było w waszych sercach. Allach dobrze wie, co jest w piersiach 156.tych spośród was, którzy odwrócili się tego dnia, kiedy spotkały się dwa zastępy. Zaiste, to Szatan chciał, by błądzili z powodu niektórych ich czynów. Lecz Allach z pewnością już im wybaczył. Zaprawdę, Allach jest Najbardziej Miłościwy, Cierpliwy. 157.O wy, którzy wierzycie! Nie upodabniajcie się do tych, którzy nie uwierzyli i którzy powiadają o swych braciach, gdy ci podróżują po kraju i wybierają się na wojnę: „Gdyby byli z nami, nie umarliby ani nie zostaliby zabici”. Mówią tak, by Allach mógł wzbudzić w ich sercach. Allach daje życie i powoduje śmierć, jak i zważa na to, co czynicie. 158.A jeśli zostaniecie zabici za sprawę Allacha lub umrzecie, zaprawdę, przebaczenie od Allacha i litość są lepsze niż to, co oni gromadzą. 159.I jeśli wy umrzecie lub zostaniecie zabici, zaiste, u Allacha wszyscy zostaniecie zebrani. 160.To dzięki wielkiej litości Allacha jesteś uprzejmy dla nich bo gdybyś był szorstki i zatwardziałego serca, uciekliby od ciebie. Zatem wybaczaj im i proś o przebaczenie dla nich, jak i porozumiewaj się z nimi w sprawach administracji. A kiedy się zdecydujesz, zaufaj Allachowi. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy pokładają w Nim zaufanie. 161.Kiedy pomaga wam Allach, nikt nie jest w stanie was pokonać. Lecz kiedy On o was zapomni, to któż inny będzie mógł pomóc poza Nim? Niechaj zatem w Allachu wierni pokładają swoje zaufanie. 162.Nie jest możliwe, aby Prorok postępował nieszczerze; kto bowiem działa nieszczerze, przyniesie ze sobą to, w kwestii czego był nieszczery, w Dniu Zmartwychwstania. Wówczas każda dusza otrzyma pełną zapłatę za to, na co sobie zasłużyła, a nikt nie zostanie skrzywdzony.163.Czy człowiek, który czyni to, co podoba się Allachowi, jest podobny do tego, który sam ściąga ma siebie gniew Allacha i którego mieszkaniem jest Piekło? A jest ono złym schronieniem! 164.Oni dzielą się na różne klasy w obliczu Allacha. Allach zaś widzi, co czynią. 165.zaiste, Allach wyświadczył łaskę wiernym przez powołanie spośród nich Posłańca, który mówi im o Jego Znakach, oczyszcza ich i naucza ich Księgi i mądrości. Przedtem z pewnością byli oni w błędzie. 166.Co? Kiedy spada na was nieszczęście – a zasłużyliście sobie już na dwakroć tyle – powiadacie: „Skąd to?” Powiedz: „To od was samych”. Zaprawdę, Allach ma władzę nad wszystkim. 167.To zaś, co spadło na was w dniu, kiedy spotkały się te dwie armie, było z rozkazu Allacha. Stało się tak, by On mógł wyróżnić wiernych 168.oraz by mógł spowodować, aby zostali odróżnieni hipokryci. Powiedziano im: „Przybądźcie, walczcie za sprawę Allacha i odeprzyjcie atak wroga”, a oni odrzekli: ”Gdybyśmy wiedzieli jak walczyć z pewnością poszlibyśmy za wami”. Owego dnia byli oni bliżej niewiary niż wiary. Swoimi ustami wypowiadają to, czego nie ma w ich sercach. A Allach dobrze wie, co ukrywają. 169.To właśnie ci, którzy powiadali o swych braciach, samemu pozostając w tyle: „Gdyby byli nam posłuszni, nie zostaliby zabici”. Powiedz: „Zatem odsuńcie śmierć od samych siebie, o ile jesteście prawdomówni”. 170.Nie myślcie o tych, których zabito za sprawę Allacha, jako o zmarłych. Nie, oni żyją w obecności ich Pana, otrzymując od Niego dary, 171.radośni z powodu tego, czego Allach użyczył im ze swej hojności, oraz uradowani dla dobra tych, którzy jeszcze się do nich nie przyłączyli, ponieważ na nich nie spadnie strach ani nie będą żałować. 172.Oni radują się z łaski Allacha i Jego szczodrości, jak i z faktu, że Allach nie lubi, by ginęły nagrody wiernych. 173.Ci, którzy odpowiedzieli na wołanie Allacha i Posłańca po tym, jak zostali ranni – ci spośród nich, którzy czynią dobro i sprawiedliwie postępują, otrzymają wielką zapłatę; 174.Ci, którym ludzie powiedzieli: „Ludzie zebrali się przeciwko wam, dlatego bójcie się ich”. To jednak powiększyło tylko ich wiarę, więc odrzekli: „Wystarczy nam Allach, a jest On wspaniałym Opiekunem”. 175.Powrócił więc z wielka łaską Allacha i Jego wielką hojnością a nie dotknęło ich zło. Poszli za tym, co przyjemne dla Allacha. Allach jest Panem wielkiej szczodrości. 176.To jedynie Szatan napełnia strachem swych przyjaciół, więc nie obawiajcie się ich, ale bójcie się mnie, o ile jesteście wiernymi. 177.I niechaj ci, którym śpieszno do popadnięcia w niewiarę, nie żałują cię. Zaprawdę, oni nie są w stanie w żaden sposób zaszkodzić Allachowi. Allach nie pragnie przypisać im żadnego udziału w Życiu Przyszłym i spotka ich sroga kara. 178.Zaiste, ci, którzy oddali się niewierze za cenę wiary, w ogóle nie mogą skrzywdzić Allacha. Czeka ich ciężka kara. 179.I niechaj niewierni nie myślą, że przyznanie im z Naszej strony zwłoki jest dla nich czymś dobrym. Właściwie wynikiem tej zwłoki będzie to, że powiększą jeszcze swój grzech. Spotka ich poniżająca kara. 180.Allach nie pozostawiłby wiernych w takim stanie, w jakim jesteście wy do czasu oddzielenia niegodziwych od dobrych. Podobnie nie objawiłby wam tego, co niewidzialne. Allach jednak na swoich Posłańców wybiera kogo chcę. Jeśli uwierzycie i będziecie sprawiedliwi, otrzymacie wspaniałą zapłatę. 181.I niechaj ci, którzy skąpo łożą z tego, czego Allach użyczył im ze swej szczodrości, nie myślą, że to dla nich dobrze. Nie, to dla nich źle. To, czego skąpili, zostanie włożone im jak obroża na szyje w Dniu Zmartwychwstania. Do Allacha należy dziedzictwo niebios i ziemi i Allach jest w pełni Świadom tego, co czynicie. 182.Zaiste, Allach słyszał wypowiedzi tych, którzy mówili: „Allach jest biedny, my zaś bogaci”. Zapiszemy to, co powiedzieli, jak i ich próby zabijania niesprawiedliwie Proroków. Powiemy: „Skosztujcie kary palenia”. 183.”To z powodu tego, co wasze ręce wcześniej uczyniły”. Allach wcale nie jest niesprawiedliwy wobec swoich sług. 184.Tym, którzy powiadają: „Allach zobowiązał nas, abyśmy nie wierzyli żadnemu Prorokowi aż do czasu, kiedy przyniesie on nam ofiarę, którą strawi ogień, powiedz: „Już przybywali do was Posłańcy przede mną, niosąc wyraźne Znaki oraz to, o co prosicie. Dlaczego zatem próbowaliście ich zabijać, o ileście prawdomówni?” 185.a jeśli oskarżą cię o kłamstwo – podobnie o kłamstwo oskarżani byli Posłańcy przed tobą, którzy przybywali z wyraźnymi Znakami i Księgami mądrości oraz Księgą oświecającą. 186.Każda dusza popróbuje śmierci. Otrzymacie w pełni swą zapłatę dopiero w Dniu Zmartwychwstania. Kto zatem odsunięty będzie od Ognia i wejdzie do Nieba, osiągnie naprawdę swój cel. Życie zaś na tym świecie jest zaledwie iluzoryczną przyjemnością. 187.Z pewnością poddani będziecie próbie w kwestii waszej własności i waszych osób, jak i z pewnością usłyszycie wiele bolesnych słów od tych, którzy otrzymali Księgę przed wami oraz od tych, którzy ustanawiają równych Allachowi. Jeśli jednak będziecie cierpliwi i wytrwali i postępować będziecie sprawiedliwie – zaiste, jest to sprawa waszej decyzji. 188.I przypomnij sobie, kiedy Allach zawarł przymierze z tymi, którzy otrzymali Księgę, mówiąc: „Będziecie objaśniać ją ludziom, a nie ukrywać ją”. Oni jednak wyrzucili ją za siebie i sprzedali za marną cenę. Złem jest to, co za to nabyli. 189.Nie myślcie, że ci, którzy unoszą się z powodu swoich dokonań i uwielbiają być z ich powodu wychwalani, są bezpieczni i wolni od kary. Dosięgnie ich sroga kara. 190.Do Allacha należy Królestwo niebios i ziemi oraz w przemienności nocy i dnia są zaiste, Znaki dla ludzi rozumnych, 192.tych, którzy pamiętają o Allachu stojąc, siedząc i kładąc się na boku, jak i zastanawiają się nad stworzeniem niebios i ziemi i powiadają: „Panie nasz, nie stworzyłeś tego wszechświata na darmo. Tyś jest Święty, więc uchroń nas przed karą Ognia”. 193.”Panie nasz, jeśliś kogo postanowił wrzucić w Ogień, ten z pewnością stracił Twą łaskę. A złoczyńcy nie znajdą pomocy”. 194.”Panie nasz, słyszeliśmy Wołającego nas do Wiary, który mówił: <<Uwierzcie w Pana>>, i uwierzyliśmy. Panie nasz, odpuść nam dlatego nasze grzechy i odsuń od nas wszelkie nasze zło, zaś w śmierci przyłącz nas do sprawiedliwych”. 195.”Panie masz, daj nam to, coś nam obiecał przez swych Posłańców, i nie darz nas niełaską w Dniu Zmartwychwstania. Zaprawdę, Ty nie złamiesz swojej obietnicy”. 196.Pan zatem odpowiedział na ich modlitwy, mówiąc: „Nie ścierpię, jeśliby daremnym stać się miało jakiekolwiek dzieło któregoś spośród was, czy to mężczyzny czy niewiasty. Wyście jedno z drugiego. Dlatego ci, którzy wyemigrowali i zostali wypędzeni ze swych domów oraz prześladowani z powodu Mojej sprawy, jak i walczyli i zostali zabici, tym z pewnością wybaczę ich złe uczynki i spowoduję, że wejdą do ogrodów, przez które przepływają strumienie – zapłata od Allacha, bo u Niego są najlepsze nagrody. 197.Niechaj nie zwiodą cię ruchy niewiernych po kraju. 198.Jest to korzyść mała i tymczasowa, później jednak Piekło będzie ich mieszkaniem. A cóż to za złe miejsce do odpoczynku! 199.Natomiast ci, którzy boją się swego Pana, otrzymają ogrody, przez które przepływają strumienie, w nich zamieszkają – radość od Allacha. To zaś, co jest u Allacha, jest jeszcze lepsze dla sprawiedliwych. 200.i zaiste, wśród Ludu Księgi są niektórzy, co wierzą w Allacha oraz w to, co zostało wam zesłane, jak i w to, co zostało zesłane im, okazując pokorę przed Allachem. Oni nie kupczą Znakami Allacha za marną cenę. O właśnie oni otrzymują zapłatę od ich Pana. Zaprawdę, Allach jest Szybki w wystawianiu rachunków. 201.O wy, którzy wierzycie! Bądźcie wytrwali i starajcie się prześcigać w wytrwałości, i zważajcie, i bójcie się Allacha, abyście byli szczęśliwi.

AL-NISĀ (objawiony przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.O wy, ludzie! Bójcie się Pana waszego, który stworzył was z jednej duszy i z jej rodzaju stworzył jej towarzyszkę, z tej pary zaś wielu mężczyzn i wiele niewiast. Bójcie się Allacha, w imię którego wzajemnie się do siebie zwracacie, a bójcie się Go szczególnie w sprawach więzów pokrewieństwa. Zaprawdę, Allach czuwa nad wami. 3.Oddawajcie sierotom ich własność i nie zamieniajcie dobra na zło, nie odbierajcie im ich własności, mieszając ją z waszą własną. Zaiste, jest to wielki grzech. 4.A jeśli obawiacie się, że nie będziecie sprawiedliwi w zajmowaniu się sierotami, to poślubiajcie inne niewiasty, z którymi będziecie się zgadzać – dwie lub trzy, lub cztery. A jeśli obawiacie się, że nie zdołacie postępować sprawiedliwie, poślubiajcie tylko jedną lub to, co posiada wasza prawa ręka. Wówczas będzie bardziej prawdopodobnym, iż nie będziecie dopuszczać się niesprawiedliwości. 5.Dawajcie niewiastom ich posagi z ochotą. Jeśli one jednak, dla swojej własnej przyjemności, oddadzą wam część swego posagu, przyjmijcie to jako coś miłego i zdrowego. 6.Nie dawajcie ludziom słabego pojmowania swojej własności, którą Allach uczynił dla was środkiem utrzymania, lecz żywcie ich z niej i odziewajcie, a i przemawiajcie do nich słowami uprzejmej porady. 7.Kontrolujcie mądrość sierot aż do czasu zawarcia przez nie małżeństwa, a wtedy, jeśli odnajdziecie w nich zdolność dokonywania dojrzałych sądów, przekażcie im ich własność. Nie przejmujcie jej lekkomyślnie i nie spieszcie się z nią przed osiągnięciem przez sieroty dojrzałości. Kto jest bogaty, niechaj pości. Kto zaś jest biedny, niechaj spożywa z niej tak samo. Kiedy już przekazywać będziecie im ich własność, wtedy wezwijcie świadków w ich obecności. Allach wystarczy jako rachmistrz. 8.Dla mężczyzn jest część tego, co zostawiają rodzice i bliscy. Dla niewiast zaś jest część tego, co pozostawiają rodzice i bliscy, czy jest tego mało czy dużo – określona część. 9.Kiedy przy podziale spadku obecni są inni członkowie rodziny, sieroty i biedni, dajcie im z niego coś i przemawiajcie do nich uprzejmymi słowami. 10.I niechaj boją się Allacha ci, którzy mieliby się obawiać z powodu pozostawionego słabego potomstwa, gdyby takowe mieli. Dlatego niechaj boja się Allacha i niech wypowiadają słowa prawości. 11.Zaiste, ci, którzy niesprawiedliwie przejmują własność sierot, napełniają swoje brzuchy jedynie ogniem i w wielkim ogniu spłoną. 12.Oto przykazania Allacha w kwestii waszych dzieci. Chłopiec dostanie część równą częściom dwóch dziewcząt. Jeśli jednak w rodzinie będą same dziewczęta, i to ponad dwie, wtedy otrzymają dwie trzecie tego co zmarły. Jeśliby była jedna, otrzyma połowę. Jego rodzice otrzymają każde szóstą część dziedzictwa, o ile miałby dziecko, lecz gdyby nie miał dziecka, a jego rodzice byliby jego spadkobiercami, wtedy matka otrzyma trzecią część. Gdyby miał braci i siostry, to matka otrzyma szóstą część po zapłaceniu tego, co mógł zapisać lub po uregulowaniu długów. Wasi ojcowie i wasze dzieci; nie wiecie, kto z nich jest dla was większym dobroczyńcą. Taki podział części dziedzictwa pochodzi od Allacha. Zaiste, Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 13.Otrzymacie połowę tego, co pozostawią wasze żony, jeśli nie będą miały dzieci. Jeśli jednak będą miały dziecko, otrzymacie czwartą część tego, co pozostawią, po zapłaceniu wszelkich zapisów lub długów. One otrzymają czwartą część tego, co pozostawicie wy, o ile nie macie dzieci. Jeślibyście jednak posiadali dzieci, wtedy one otrzymają ósmą część tego, co pozostawicie, po zapłaceniu wszelkich zapisów i długów. A gdyby był mężczyzna lub niewiasta, którego spadek miałby być podzielony, a nie posiadałby on lub ona ani rodziców ani dziecka, zaś miałby on lub ona brata i siostrę, wtedy każde z nich otrzyma szóstą część. Gdyby zaś było ich więcej, wtedy każde z nich otrzyma po równo z jednej trzeciej po zapłaceniu wszelkich zapisów lub długów. I wszystko to odbywać się będzie bez szkody dla kogokolwiek. Oto przykazanie od Allacha, a jest On Mądry, Cierpliwy. 14.Oto normy wyznaczone przez Allacha. Każdy, kto okazuje posłuszeństwo Allachowi i Jego Posłańcowi, wprowadzony będzie przez Niego do Ogrodów, przez które przepływają strumienie. W nich zamieszkają, a to wielkie zwycięstwo. 15.Kto zaś nie jest posłuszny Allachowi i Jego Posłańcowi i będzie przekraczać wyznaczone przezeń granice, Pan spowoduje, że wkroczy on w Ogień. W nim zamieszka i otrzyma poniżającą karę. 16.Jeśli spośród waszych niewiast któraś winna jest jakieś niegodziwości, zawołajcie na świadków cztery osoby przeciwko niej. A kiedy dadzą świadectwo, wtedy zamknijcie je w domu do czasu aż przyjdzie po nie śmierć lub Allach otworzy przed nimi jakąś inną drogę. 17.Jeżeli dwóch spośród was będzie winnymi tego, ukarzcie ich obu. Jeśli okażą skruchę i uczynią zadość, pozostawcie ich samym sobie. Zaiste, Allach często zwraca się za współczuciem i jest zawsze Litościwy. 18.Zaprawdę, Allach przyjmuje skruchę tylko od tych, którzy dopuszczają się zła w niewiedzy, a potem wkrótce tę skruchę okazują. Do takich Allach zwraca się z litością, a jest Wszechwiedzący, Mądry. 19.Nie przyjmuje się skruchy od tych, którzy nadal czynią zło aż do czasu, gdy w obliczu śmierci powie: „Teraz naprawdę okazuję skruchę”, ani od tych, którzy umierają jako niewierni. Właśnie dla nich przygotowaliśmy bolesną karę. 20.O wy, którzy wierzycie! Nie jest prawowitym otrzymywać w spadku niewiastę wbrew jej woli. Nie powinniście też przetrzymywać ich bezprawnie, chcąc odebrać im część tego, co im daliście, chyba że byłyby winne niegodziwości. Traktujcie je dobrze. A jeśli przestaną się wam podobać, to być może przestanie się wam podobać to, w czym Allach zawarł wiele dobra. 21.Jeżeli zapragniecie wziąć jedną żonę w miejsce drugiej, a daliście jednej z nich coś cennego, nie bierzcie z tego nic, Czyż wzięlibyście z tego na podstawie fałszywego oskarżenia i jawnego grzechu? 22.I jakże moglibyście to wziąć, kiedy być może dobrze ze sobą współżyliście, one zaś (niewiasty) zawarły z wami silne przymierze? 23.I nie poślubiajcie tych niewiast, z którymi zawarli małżeństwo wasi ojcowie, z wyjątkiem tego, co już przeminęło. To rzecz obrzydliwa i szkodliwa, jak i zły sposób postępowania. 24.Zabronione są wam wasze matki, wasze córki, wasze siostry, siostry waszych ojców, siostry waszych matek, córki braci, córki sióstr, mamki, które was karmiły, wasze przyrodnie siostry, matki waszych żon, przyrodnie córki, które są pod waszą opieką i są córkami waszych żon, w które wchodziliście – jeśli jednak nie wchodziliście w nie, nie spadnie na was wina – oraz żony waszych synów, którzy pochodzą z waszych lędźwi. Zabrania się wam także posiadania w małżeństwie dwóch sióstr z wyjątkiem tego, co już przeminęło. Zaprawdę, Allach jest Najbardziej Miłosierny, Wiecznie Litościwy.

25.Zabronione są wam niewiasty zamężne z wyjątkiem tego, co posiada wasza prawa ręka. Do tego zachęca was Allach. Przyzwala się zaś na inne, gdy poszukujecie ich poprzez to, co posiadacie, poślubiając je we właściwy sposób i nie dopuszczając się cudzołóstwa. Za dobro zaś, które otrzymujecie od nich, dawajcie im ich posagi jak zostało ustalone, a nie spadnie na was żadna wina z powodu tego, co będziecie czynić na mocy wspólnej zgody po ustaleniu posagu. Zaprawdę, Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 26.a jeżeli ktoś z was nie może sobie pozwolić na poślubienie wolnej wierzącej niewiasty, niechaj poślubi to, co posiada jego prawa ręka, a mianowicie, wierzącą służebnicę. Allach najlepiej zna waszą wiarę. Wy wszyscy pochodzicie od siebie wzajemnie. Zatem poślubiajcie je za przyzwoleniem ich panów i przekazujcie im ich posagi zgodnie z tym, co uczciwe, jeśli są czyste, nie dopuszczają się cudzołóstwa i nie biorą sobie kochanków. Jeżeli jednak po poślubieniu ich okażą się winne lubieżności, otrzymają połowę kary wyznaczonej dla wolnych poślubionych niewiast. Przeznaczone jest to dla tych spośród was, którzy się obawiają, że popełnią grzech. Lepiej będzie dla was, żebyście się powstrzymywali. Allach zaś jest Najbardziej Miłosierny, Litościwy. 27.Allach pragnie wyjaśnić wam i prowadzić was ku drogom tych, którzy byli przed wami, jak i pragnie zwracać się do was z litością. Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 28.Allach pragnie zwracać się do was z litością, lecz ci, którzy dają upust swym niskim pobudkom, chcieliby, abyście całkowicie skłaniali się ku złu. 29.Allach pragnie ulżyć waszemu brzemieniu, człowiek bowiem stworzony został słabym. 30.O wy, którzy wierzycie! Nie przejmujcie między sobą cudzej własności w sposób nieprawy, chyba że zarobicie coś handlem na zasadzie obopólnej zgody. I nie zabijajcie się wzajemnie. Zaprawdę, Allach jest dla was Litościwy. 31.A jeżeli ktoś dopuści się tego na drodze grzechu lub niesprawiedliwość, wrzucimy go do Ognia; a jest to dla Allacha łatwe. 32.Jeśli trzymać się będziecie z daleka od rzeczy cięższych niż te, których się wam zabrania, oddalimy od was wasze mniejsze zło i dopuścimy was do zajmowania miejsca wielkich zaszczytów. 33.I nie patrzcie z zawiścią na to, czym Allach wyniósł niektórych z was ponad innych. Mężczyźni będą mieli swój udział w tym, na co sobie zasłużą, niewiasty zaś w tym, na co zasłużą sobie one. Błagajcie Allacha o jego szczodrość. Zaprawdę, Allach posiada doskonałą wiedzę o wszystkich rzeczach. 34.Każdemu wyznaczymy spadkobierców tego, co pozostawiają rodzice i krewni, ja również tych, z którymi dzięki zgodzie zawarte zostały umowy. Dawajcie także i im należną im część. Zaprawdę, Allach roztacza opiekę nad wszystkim. 35.Mężczyźni są opiekunami niewiast, ponieważ Allach uczynił niektórych z nich większymi od innych oraz ponieważ mężczyźni łożą na niewiasty ze swego bogactwa. Tak zatem kobiety cnotliwe są posłuszne i chronią tajemnic ich mężów z pomocą Allacha. A jeśli chodzi o te, ze strony których obawiacie się posłuszeństwa, napomnijcie je i trzymajcie się od nich z daleka w ich łożach oraz poddawajcie je karze. Jeżeli wtedy okażą wam posłuszeństwo, nie szukajcie przeciwko nim wymówek. Zaprawdę, Allach jest Wysoki i Wielki. 36.A jeśli wy obawiacie się jakiegoś wyłomu między nimi, wyznaczcie sędziego spośród jego ludzi oraz sędziego spośród jej ludzi. Jeżeli oni (sędziowie) zażądają pojednania, Allach doprowadzi do tego między nimi. Zaprawdę, Allach jest Wszechwiedzący, Wszechogarniający. 37.Czcijcie Allacha i nikogo Mu nie przypisujcie, okazujcie dobroć rodzicom, bliskim, sierotom, potrzebującym oraz sąsiadowi, który jest człowiekiem obcym, towarzyszowi u waszego boku i podróżnemu. Okazujcie dobroć tym, których posiada wasza prawa ręka. Zaprawdę, Allach nie miłuje butnych i dumnych, 38.którzy są skąpi i zachęcają ludzi do skąpstwa, jak i ukrywają to, co Allach dał im ze swej hojności. Przygotowaliśmy dla niewiernych poniżającą karę. 39.A jeśli chodzi o tych, którzy wydają ze swego bogactwa, by być zauważonym przez ludzi, a nie wierzą w Allacha ani w Dzień Ostatni, to są oni towarzyszami Szatana. A kto ma szatana za towarzysza, ma złego towarzysza. 40.Jakaż krzywda spotkałaby ich, gdyby uwierzyli w Allacha i Dzień Ostatni oraz wydawali z tego, czym obsypał ich Bóg? Allach dobrze ich zna. 41.Zaprawdę, Allach nie krzywdzi nikogo nawet tak mało, ile waży atom. A jeśli spełnić dobry uczynek, On pomnaża go i daje od siebie wielka nagrodę. 42.O, jakże będzie im się wiodło, kiedy My weźmiemy świadka z każdego ludu i ciebie wezwiemy jako świadka przeciwko nim! 43.tego dnia ci, którzy nie uwierzyli i nie okazali posłuszeństwa Posłańcowi, będą pragnąć, by zrównano ich z ziemią i niczego nie będą mogli ukryć przed Allachem. 44.O wy, którzy wierzycie! Nie podejmujcie Modlitwy, jeśli nie jesteście w pełni przy swoich zmysłach, do czasu, kiedy będziecie wiedzieć, co mówicie, ani też wtedy, gdy będziecie nieczyści, chyba że będziecie w podróży, a wówczas do czasu aż się oczyścicie. A jeśliście chorzy lub odbywacie podróż i jesteście nieczyści lub jeśli ktoś z was wychodzi z ustępu lub dotykał niewiast, a nie znajduje wody, niechaj weźmie czystego piasku i obetrze nim twarz i ręce. Zaprawdę, Allach zmazuje grzechy i jest Miłosierny. 45.Czyż nie widziałeś tych, którzy otrzymali część Księgi? Oni to dopuszczają się grzechu i pragną, abyście i wy zboczyli z drogi. 46.Allach dobrze zna waszych wrogów. On wystarczy jako Przyjaciel, wystarczy także jako Pomocnik. 47.Wśród Żydów są tacy, którzy usuwają słowa z ich właściwego miejsca. Powiadają: „Słyszymy i nie okazujemy posłuszeństwa” oraz „słuchajcie nas i niechaj Słowo Boże nigdy nie będzie przez was wysłuchane”, i powiadają: „Rā’inā”. Wszystko to wypowiadają wykręcając swe języki i starając się zaszkodzić Wierze. Gdyby mawiali: „Słyszymy i jesteśmy posłuszni” oraz „słuchaj i ty”, jak i „Unzurnā”, byłoby to dla nich lepsze i bardziej sprawiedliwe. Lecz Allach przeklął ich z powodu ich niewiary, dlatego wierzą tylko trochę. 48.O wy, Ludu Księgi! Uwierz w to, co zesłaliśmy ci teraz, wypełniając to, co z wami, zanim zniszczymy niektórych twoich przywódców i przewrócimy ich na plecy lub przeklniemy, tak jak wyklęliśmy lud Szabatu. Dekret Allacha musi być wypełniony. 49.Zaprawdę, Allach nie wybacza, jeśli przypisywać Mu jakiegoś partnera. Wybaczy On jednak wszystko, wszelkie niedociągnięcia temu, komu zechce wybaczyć. Kto zaś ustanawia równych Allachowi, ten rzeczywiście popełnia bardzo wielki grzech. 50.Czyż nie widziałeś tych, którzy mówią o sobie, że są czyści? Nie, to Allach oczyszcza kogo zechce, oni zaś nie będą ani trochę poszkodowani. 51.Popatrz, jak wymyślają kłamstwa przeciwko Allachowi! A to wystarczy, by potwierdzić grzech. 52.Czyż nie widziałeś tych, którzy otrzymali część Księgi? Ci wierzą w złe rzeczy i idą za tymi, którzy grzeszą. Powiadają o niewiernych: „Ci są lepiej prowadzeni w religii niźli ci, którzy wierzą”. 53.To są ci, których Allach przeklął, a kogo Allach przeklina, temu nie znajdziesz pomocnika. 54.Czyż oni mają swój udział w Królestwie? Wówczas nie daliby ludziom nawet tyle, co dziurka w pestce daktyla. 55.Albo czy zazdroszczą oni ludziom tego, czym Allach obdarzył ich ze swej szczodrości? Jeśli tak właśnie jest, to zaiste, daliśmy dzieciom Abrahama Księgę i mądrość i daliśmy im wielkie królestwo. 56.Wśród nich byli i tacy, którzy w niego uwierzyli. Byli również i tacy, którzy się od niego odwrócili. Jako kara wystarcza im gorejący ogień Piekła. 57.Wkrótce uczynimy, że ci, którzy nie wierzą w Nasze Znaki, wkroczą w Ogień. Tak często, jak spalać się będzie ich skóra, dawać im będziemy w zamian nową skórę, by dalej kosztowali kary. Zaprawdę, Allach jest Potężny i Mądry. 58.Tym zaś, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, uczynimy, że wejdą do Ogrodów, przez które przepływają strumienie, by zamieszkać w nich na wieki. Będą tam mieli czyste małżonki i czystych małżonków oraz dopuścimy ich do miejsca obfitego cienia. 59.Zaprawdę, Allach nakazuje wam, przekazywać obowiązki tym, którzy maja do tego prawo, oraz to, że kiedy rozsądzacie ludzi, macie to czynić sprawiedliwie. Zaiste, wspaniałe jest to, czym napomina was Allach. Allach wszystko słyszy i wszystko widzi. 60.O wy, którzy wierzycie! Bądźcie posłuszni Allachowi, jego Posłańcowi oraz tym, którzy wśród was mają autorytet. Jeśli poróżnicie się w czymkolwiek, zwracajcie się z tym do Allacha i Jego Posłańca, o ile wierzycie w Allacha i Dzień Ostatni. W końcu to jest najlepsze i najbardziej chwalone. 61.Czyż nie widziałeś tych, którzy przyznają, iż wierzą w to, co zostało objawione tobie i co było objawione przed tobą?! Oni poszukują rady u Złego, chociaż nakazano im, aby nie byli mu posłuszni. Szatan wszak pragnie sprowadzić ich daleko z drogi. 62.I kiedy powiada się im: „Przybądźcie do tego, co zesłał Allach oraz do Jego Posłańca”, widzisz: hipokryci odwracają się od ciebie ze wstrętem. 63.Jak to zatem jest, że kiedy spada na nich nieszczęście z powodu tego, ci ich prawe ręce wysłały przed sobą, przychodzą do ciebie i przysięgają na Allacha, mówiąc: „Mieliśmy na myśl jedynie czynienia dobra i pojednanie”. 64.To są ci, których tajemnice serca Allach dobrze zna. Odwróć się zatem do nich i napominaj ich i przemawiaj do nich skutecznym słowem względem ich samych. 65.Każdego Posłańca przysłaliśmy po to tylko, by okazywano mu posłuszeństwo z rozkazu Allacha. I gdyby przyszli do ciebie, wyrządziwszy krzywdę własnym duszom, i gdyby prosili Allacha o przebaczenie, a i gdyby Posłaniec sam prosił o przebaczenie dla nich, z pewnością stwierdziliby, że Allach często powraca ze współczuciem i jest Litościwy. 66.Lecz nie – na twego Pana – oni nie będą prawdziwymi wiernymi, dopóki nie uczynią cię sędzią we wszystkim, co jest przedmiotem sporów między nimi oraz dopóki później w swoich sercach nie znajdą żadnego sprzeciwu względem tego, co ty zadecydujesz i w pełni się nie podporządkowują. 67.A gdybyśmy nakazali im: „Pozabijajcie swój lud lub porzućcie swe domy”, nie uczyniliby tego z wyjątkiem nielicznych. A gdyby uczynili to, do czego ich się zachęca, z pewnością byłoby to dla nich lepsze i prowadziłoby do większej siły. 68.Wtedy z pewnością dalibyśmy im od Nas wspaniałą nagrodę. 69.I z pewnością poprowadzilibyśmy ich właściwą drogą. 70.Ci zaś, którzy będą posłuszni Allachowi i temu Posłańcowi, znajdą się wśród tych, których Allach obsypał swymi błogosławieństwami – Proroków, Prawdomównych, Męczenników i Sprawiedliwych. A są oni wspaniałym towarzystwem. 71.Łaska ta pochodzi od Allacha; Allach zaś wystarczy jako Ten, który jest Wszechwiedzący. 72.O wy, którzy wierzycie! Podejmijcie środki bezpieczeństwa a potem idźcie w oddzielnych grupach lub idźcie wszyscy razem. 73.Wśród was i taki, kto pozostaje w tyle, a kiedy spadnie na was nieszczęście, powiada: „Zaprawdę, Allach jest dla mnie łaskawy, ponieważ nie byłem z nimi”. 74.Kiedy jednak od Allacha spadnie na was dobry los, powiada tak, jakby nie było miłości między nim i wami: „Gdybym tylko był wraz z nimi, rzeczywiście osiągnąłbym wielki sukces!” 75.Niechaj zatem za sprawę Allacha walczą, ci, którzy zamieniliby życie doczesne na Życie Przyszłe. A jeśli kto walczy za Allacha, a zostałby zabity lub odniósłby zwycięstwo, wkrótce My damy mu wielka nagrodę. 76.A dlaczego wy nie mielibyście walczyć za sprawę Allacha oraz by ratować słabych mężczyzn, niewiasty i dzieci, którzy powiadają: „Panie nasz, wyprowadź nas z tego miasta, którego ludem są ciemiężcy, i daj nam od Siebie przyjaciela i pomocnika”. 77.Ci, którzy wierzą, walczą o sprawę Allacha; ci zaś, którzy nie wierzą, walczą o sprawę Złego. Dlatego walczcie przeciwko poplecznikom Szatana. Zaiste, strategia Szatana jest słaba. 78.Czyż nie widziałeś tych, którym powiedziano: „Powstrzymajcie swe dłonie, przestrzegajcie Modlitwy i płaćcie Zakāt?” A kiedy nakaże się im walkę – zważaj! – część z nich bać się będzie ludzi tak, jak powinni bać się Allacha, a może nawet jeszcze bardziej. Powiedzą wtedy: „Panie nasz, dlaczego nakazałeś nam walczyć? Czy nie mógłbyś tego na chwilę odroczyć?” Powiedz: „Korzyści tego świata są nikłe, Życie Przyszłe zaś lepsze będzie dla tego, kto boi się Allacha. I nie zostaniecie ani trochę skrzywdzeni”. 79.Gdziekolwiek będziecie, tam dosięgnie was śmierć, nawet gdybyście zamknęli się w warownych wieżach. Kiedy spada na nich coś dobrego, powiadają: „To od Allacha”, kiedy zaś spada na nich coś złego, mówią: „To od ciebie”. Powiedz: „Wszystko pochodzi od Allacha”. Cóż stało się z tymi ludźmi, że nie próbują niczego zrozumieć? 80.Wszelkie dobro, jakie cię spotyka, pochodzi od Allacha. Wszelkie zaś zło, jakie cię ogarnia, pochodzi od ciebie samego. A posłaliśmy cię jako Posłańca do całej ludzkości. Allach wystarczy jako Świadek. 81.Każdy, kto okazuje posłuszeństwo Posłańcowi, naprawdę posłuszny jest Allachowi. Jeśli zaś ktoś odwraca się, to wiedz, że nie posłaliśmy cię, abyś sprawował nad nimi pieczę. 82.Powiadają: „Posłuszeństwo to nasza przewodnia zasada”, lecz kiedy odchodzą od ciebie, część spośród nich spędza noc na knowaniu przeciwko temu, coś powiedział. Allach zapisuje wszystko, co knują po nocach. Odwróć się od nich i zaufaj Allachowi. Allach wystarczy jako Zarządca spraw. 83.Czyż zatem nie zastanowią się oni nad Koranem? Gdyby pochodził on od kogokolwiek innego poza Allachem, z pewnością znaleźliby w nim wiele sprzeczności. 84.I kiedy nadejdzie do nich jakaś nowina, czy to o pokoju czy o strachu, opowiadają o niej. Gdyby zaś udali się z nią do Posłańca oraz do tych, którzy wśród nich maja autorytet i którzy mogą z tej nowiny wyczytać prawdę, zrozumieliby ją. I gdyby nie łaska Allacha dla was i Jego litość, poszlibyście za Szatanem z wyjątkiem nielicznych. 85.Dlatego walcz za sprawę Allacha – nie jesteś odpowiedzialny za nikogo z wyjątkiem samego siebie – i ponaglaj wiernych do walki. Być morze Allach zapanuj nad siłą tych, którzy nie wierzą. Allach bowiem jest silniejszy i potężniejszy w wymierzaniu kary. 86.Kto będzie dokonywał sprawiedliwego wstawiennictwa, będzie miał w nim swój udział. Kto zaś dopuści się złego wstawiennictwa, w nim będzie miał swój udział. Allach jest Potężny ponad wszystko. 87.A kiedy ktoś pozdrowi cię pozdrowieniem, odpowiedz pozdrowieniem lepszym lub co najmniej takim samym. Zaprawdę, Allach wszystko zapisuje. 88.Allach jest Tym, poza którym nie ma nikogo godnego czci. On z pewnością nadal będzie was gromadził aż do Dnia Zmartwychwstania, co do którego nie ma żadnych wątpliwości. Któż bowiem jest bardziej prawdomówny w swych słowach niż Allach? 89.Co się z wami dzieje, że w odniesieniu do Hipokrytów dzielicie się na dwie grupy? Allach powalił ich z powodu tego, na co sobie zasłużyli. Czyż pragniecie prowadzić tego, któremu Allach nakazał zginąć? Nie szukaj drogi dla tego, któremu Allach nakazuje zginąć. 90.Oni chcieliby, abyście przestali wierzyć, tak jak i oni wierzyć przestali – abyście stali się im podobni. Dlatego nie bierzcie sobie przyjaciół spośród nich, chyba że wyemigrują dla sprawy Allacha. A jeśli się odwrócą, chwytajcie ich i zabijajcie zawsze, gdy ich znajdziecie. Nie bierzcie spośród nich ani przyjaciół ani pomocników, 91.z wyjątkiem tych, którzy złączeni są ludem, pomiędzy którym i wami zawarty jest pakt, albo tych, którzy przychodzą do was, podczas gdy ich serca wzdragają się przed walką z wami lub ich własnym ludem. Gdyby bowiem Allach zapragnął, dałby im siłę przeciwko wam, a wtedy z pewnością walczyliby z wami. Jeśli zatem będą trzymać się od was z daleka i nie będą z wami walczyć oraz zaproponują wam pokój, wtedy Allach nie zezwala wam na żaden odruch agresji przeciwko nim. 92.Znajdziecie również takich, którzy chcą być bezpieczni przed wami oraz przed własnym ludem. A zawsze, kiedy zwracają się ku wrogości, wpadają w nią głową naprzód. Dlatego jeśli nie będą trzymać się od was z daleka, nie zaproponują wam pokoju ani nie będą powstrzymywać swych dłoni, wtedy chwytajcie ich i zabijajcie, kiedy tylko ich znajdziecie. Przeciwko takim ludziom przekazaliśmy wam zdecydowany autorytet. 93.Nie przystoi wiernemu zabijać wiernego, chyba, że przez pomyłkę. Ten zaś, kto zabije wiernego przez pomyłkę, uwolni wierzącego niewolnika oraz zapłaci odszkodowanie jego spadkobiercom, chyba że w akcie dobroczynności darują mu to. Gdyby jednak zabity człowiek pochodził z ludu wam wrogiego, a byłby wierzący, wtedy karą jest jedynie danie wolności wierzącemu niewolnikowi. Gdyby zaś człowiek ten pochodził z ludu, z którym zawarliście przymierze, wtedy karą jest odszkodowanie dla jego spadkobierców oraz uwolnienie wierzącego niewolnika. Jeśliby kto takowego nie znalazł, wtedy będzie pościł przez dwa kolejne miesiące – litość ze strony Allacha. Allach jest Wszystkowiedzący, Mądry. 94.A jeśli kto zabije świadomie wierzącego, jego nagrodą stanie się Piekło, w którym zamieszka. Allach się na niego zagniewa i przeklnie go i przygotuje dlań wielką karę. 95.O wy, którzy wierzycie! Kiedy wyruszacie do walki za sprawę Allacha, dokonujcie stosownego przebadania i nie odpowiadajcie tym, którzy pozdrawiają was pozdrowieniem pokoju: „Nie jesteś wierzącym”. Poszukujecie dóbr tego życia, podczas gdy właśnie u Allacha dobrych rzeczy jest w brud. Tacy byliście przed tym, lecz Allach udzielił wam swej szczególnej łaski, dokonujecie zatem właściwego rozeznania. Zaiste, Allach jest Świadom tego, co czynicie. 96.Ci z wiernych, którzy siedzą w domu, czekając na chromych, oraz ci, którzy dokładają starań dla sprawy Allacha swoim bogactwem i swoimi osobami, oni nie są sobie równi. Allach wyniósł w randze tych, którzy dokładają starań swoim bogactwem i swoimi osobami, ponad tych, którzy pozostają w domu. A każdemu z nich przyobiecał Allach dobro. I Allach wyniósł tych, którzy się starają, ponad tych którzy siedzą w domu, z pomocą wspaniałej nagrody. 97.przy pomocy stopni wspaniałości przez Niego zesłanych, jak i dzięki szczególnemu przebaczeniu i litości. A jest Allach Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 98.Zaprawdę, tym, którym aniołowie przynoszą śmierć, podczas gdy oni sami krzywdzą swoje dusze, aniołowie powiedzą: „Do czego dążyliście? Ci odpowiedzą: „Byliśmy w kraju traktowani jako słabi”. Aniołowie powiedzą: „Czy ziemia Allacha nie była dość duża, abyście mogli do niej wyemigrować?” Są to ci których mieszkaniem będzie piekło, a jest to zły los. 99.Z wyjątkiem tych słabych wśród mężczyzn, niewiast i dzieci, którzy nie są w stanie przyjąć żadnego planu ani znaleźć żadnej drogi ucieczki. 100.Jeżeli o nich chodzi, być może Allach zmaże ich grzechy. Allach bowiem wymazuje grzechy, jest Najbardziej Miłosierny. 101.A kto wyemigruję ze swego kraju dla sprawy Allacha, ten znajdzie na ziemi liczne miejsca schronienia i obfitości. Kto zaś opuści swój dom, emigrując dla sprawy Allacha i Jego Posłańca, i zaskoczy go śmierć, ten znajdzie zapłatę u Allacha. Allach bowiem jest Najbardziej Miłosierny, Litościwy. 102.Kiedy będziecie podróżować po kraju, nie będziecie winni, gdybyście skrócili Modlitwę, obawiając się, że ci, którzy nie wierzą, przysporzyć wam mogą kłopotów. Zaprawdę, niewierni są waszymi jawnymi wrogami. 103. A kiedy będziesz wśród nich i będziesz prowadzić Modlitwę dla nich, niechaj część z nich stanie obok ciebie i niechaj wezmą ze sobą swą broń. I kiedy już oddadzą pokłony, niechaj staną za tobą i niech inna grupa, która się jeszcze nie modliła, podejdzie i modli się wraz z tobą. I także oni niechaj wezmą ze sobą swoje środki obronne i swoją broń. Niewierni chcieliby, abyście nie zważali na waszą broń i wasze bagaże, by mogli od razu na was napaść. Nie będzie z waszej strony grzechem, jeśli z powodu niewygody spowodowanej deszczem lub z powodu waszej choroby odłożycie broń na bok. Zawsze jednak powinniście mieć się na baczności. Zaiste, Allach przygotował dla niewiernych poniżającą karę. 104.A po skończeniu Modlitwy, pamiętajcie o Allachu, stojąc, siedząc i kładąc się na boku. Kiedy zaś będziecie wolni od niebezpieczeństwa, wtedy dopełniajcie Modlitwy w nakazanej formie. Zaprawdę, wiernych zachęca się do wypełniania Modlitwy w wyznaczonych godzinach. 105.I nie zaniedbujcie się w poszukiwaniu tych ludzi. Jeśli wy cierpicie, oni cierpią tak samo jak wy. Wy jednak macie nadzieję na to od Allacha, na co oni nadziei nie mają. Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 106.Z całą pewnością zesłaliśmy ci Księgę zawierającą prawdę, byś mógł rozsądzać pomiędzy ludźmi za pomocą tego, czego nauczył się Allach. I nie bądź obrońcą niewiernych. 107.I proś o przebaczenie od Allacha. Zaiste, Allach jest Najbardziej Miłosierny, Litościwy. 108.Nie wstawiaj się za tymi, którzy są nieszczerzy wobec samych siebie. Zaiste, Allach nie miłuję tego, kto jest wiarołomny i kto jest wielkim grzesznikiem. 109.Oni próbują ukryć swoje zamiary przed ludźmi, lecz nie są w stanie ich ukryć przed Allachem. On jest wszak obecny wśród nich, kiedy knują w nocy w sprawach, których On nie aprobuje. Allach ogarnia wszystko to, co czynią. 110.Zważcie! To wyście są tymi, którzy błagali za nich w życiu obecnym. Któż jednak wstawi się za nich w Dniu Zmartwychwstania lub kto będzie ich opiekunem? 111.Kto czyni zło lub szkodzi swojej duszy, a potem poprosi Allacha o przebaczenie, stwierdzi, że Allach jest Najbardziej Miłosierny, Litościwy. 112.Kto zaś popełnia grzech, popełnia go jedynie przeciwko swej własnej duszy. A Allach jest Wszechwiedzący, Mądry. 113.Kto popełnia błąd lub grzech, a potem obwinia nim człowieka niewinnego, ten z pewnością dźwiga brzemię kalumni i wyraźnego grzechu. 114.I gdyby nie miłosierdzie Allacha dla ciebie i Jego litości, pewna ich grupa chciałaby doprowadzić cię do ruiny. Oni jednak rujnują wyłącznie samych siebie i w ogóle nie są w stanie zaszkodzić ci. Allach zesłał ci Księgę i mądrość oraz nauczył cię tego, czegoś nie znał. Wielkie jest miłosierdzie Allacha dla ciebie. 115.Nie ma niczego dobrego w wielu z ich zebrań z wyjątkiem zgromadzeń tych ludzi, którzy zachęcają do dobroczynności, dobroci lub czynienia pokoju wśród ludzi. Tego, który tak czyni, starając się przypodobać Allachowi, obdarzymy wkrótce wspaniała nagrodą. 116.Kto zaś przeciwstawiać się będzie Posłańcowi po tym, jak otrzyma przewodnictwo, i pójdzie drogą inną niż droga wiernych, temu pozwolimy iść wybraną przezeń drogą i wrzucimy go do Piekła, a jest to zły los. 117.Allach nie wybacza przypisywania Mu czegokolwiek jako partnera, ale przebacza niedoskonałość tym, którym tylko zechce. Kto zaś przypisuję Allachowi cokolwiek, ten zaiste bardzo zboczył z drogi. 118.Poza Nim błagają jedynie o przedmioty bez życia, a błagają wyłącznie Szatana, Zbuntowanego, 119.którego Allach wyklął. Powiedział on: „Z pewnością odbiorę Ci określoną część sług”. 120.”I z pewnością sprowadzę ich z właściwej drogi, i z pewnością wzbudzę w nich próżne pragnienia, i z pewnością podburzę ich, a będą obcinać uszy bydłu. Zapewne podburzę ich, a zmienią to, co stworzył Allach”. Kto weźmie Szatana za przyjaciela, ten z pewnością poniesie wyraźną stratę. 121.On daje im fałszywe obietnice i pobudza w nich próżne pragnienia. Szatan obiecuje tylko rzeczy próżne. 122.Dla takich mieszkaniem będzie Piekło i nie znajdą z niego drogi ucieczki. 123.Lecz jeśli chodzi o tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, tych dopuścimy do Ogrodów, poniżej których przepływają strumienie, i w nich zamieszkają na wieki. Jest to niezawodna obietnica Allacha. Bo któż może być bardziej prawdomówny niż Allach w swoim słowie? 124.Nie stanie się zgodnie z waszymi pragnieniami ani z pragnieniami Ludu Księgi. Kto dopuszcza się zła, temu zostanie ono odpłacone. Ten nie znajdzie sobie żadnego przyjaciela ani pomocnika poza Allachem. 125.Lecz kto spełnia dobre uczynki, mężczyzna czy niewiasta, i jest wierzący, ten wejdzie do nieba i nie zostanie skrzywdzony nawet tak mało, jak mała jest wklęsłość w pestce daktyla. 126.Bo któż jest lepszy w wierze niż ten, kto całkowicie poddaje się Allachowi, czyni dobro i wyznaje religię Abrahama, człowiek prawy? Allach wszak wziął sobie Abrahama za szczególnego przyjaciela. 127.A do Allacha należy wszystko to, co jest w niebiosach, jak i to, co jest na ziemi. Allach ogarnia wszystkie rzeczy. 128.Oni oczekują od ciebie decyzji Prawa dotyczącego małżeństwa z więcej niż jedną niewiastą. Powiedz: Allach przekazuje wam swą decyzję w tej sprawie. To zaś, co recytowane jest wam w innym miejscu Księgi, dotyczy dziewcząt-sierot, którym nie dajecie tego, co jest dla nich nakazane, i pragniecie je poślubić, jak i dotyczy to słabych spośród dzieci. Pan zachęca was, byście sprawiedliwie obchodzili się z sierotami. A jeśli czynicie cokolwiek dobrego, zaprawdę, Allach dobrze o tym wie. 129.Jeżeli niewiasta obawia się niewłaściwego traktowania lub nieczułości ze strony jej męża, nie będzie dla nich grzechem, jeśli się z sobą należycie pojednają. Pojednanie bowiem jest najlepsze. Ludzie zaś skłaniają się ku pożądliwości. Jeżeli czynicie dobro i jesteście sprawiedliwi, zaprawdę, Allach jest Świadom tego, co czynicie. 130.Nie jesteście w stanie utrzymać doskonałej równowagi między żonami, bez względu na to, jak bardzo tego pragniecie. Nie skłaniajcie się jednak całkowicie ku jednej, tak by pozostawiać inne jak rzecz porzuconą. A kiedy się pojednacie i będziecie postępować sprawiedliwie, zaprawdę Allach jest Najbardziej Miłosierny i Litościwy. 131.A jeżeli się rozdzielą, Allach uczyni oboje niezależnymi ze swej szczodrości, bo Allach jest Hojny, Mądry. 132.Do Allacha należy wszystko to, co znajduje się w niebiosach, jak i wszystko to, co na ziemi. Z pewnością nakazaliśmy tym, którym została dana Księga przed wami, jak i nakazaliśmy wam samym, byście bali się Allacha. Jeżeli jednak nie uwierzycie, to pamiętajcie, że do Allacha należy wszystko to, co jest w niebiosach, oraz to, co jest na ziemi. Allach zaś jest Samowystarczalny, Godny Chwały. 133.Do Allacha należy wszystko to, co jest w niebiosach, i wszystko to, co jest na ziemi. Allach wystarczy jako Opiekun. 134.Jeżeli zechce, On może was zabrać – o ludu – i przeprowadzić innych na wasze miejsce. Allach ma dość potęgi, by tego dokonać. 135.Kto pragnie nagrody tego świata, niechaj się dowie, że u Allacha jest nagroda tego świata, jak i Życia Przyszłego. Allach bowiem jest Wszystkosłyszący, Wszystkowidzący. 136.O wy, Którzy wierzycie! Bądźcie dokładni w przestrzeganiu sprawiedliwości i bądźcie świadkami dla Allacha, nawet gdyby było to wbrew wam samym lub przeciwko waszym rodzicom lub krewnym. Bez względu na to czy człowiek, przeciwko któremu daje się świadectwo, jest bogaty czy biedny, Allach bardziej zważa na nich obu niźli ty. Dlatego nie gońcie za swymi niskimi pobudkami, abyście mogli postępować sprawiedliwie. Lecz jeśli będziecie ukrywać lub unikać prawdy, wtedy wiedzcie, że Allach jest Świadom tego, co czynicie. 137.O wy, którzy wierzycie! Wierzcie w Allacha i Jego Posłańca, jak i w Księgę, którą temu Posłańcowi objawił oraz w Księgę, którą objawił przedtem. Kto nie wierzy w Allacha i Jego aniołów, w Jego Księgi i Jego Posłańców, i Dzień Ostatni, ten z pewnością bardzo zboczył z drogi. 138.Tym, którzy wierzą, a potem przestają wierzyć, potem znów wierzą, a potem znów przestają wierzyć i powiększają swą niewiarę, Allach nigdy nie przebaczy ani nie poprowadzi ich ku właściwej drodze. 139.Przekaż hipokrytom nowinę, że czeka ich bolesna kara. 140.Tym, którzy za przyjaciół biorą sobie niewiernych raczej niźli wiernych. Czyż oczekują honorów z ich rąk? Zaprawdę wszelki honor należy do Allacha. 141.On zaś objawił wam już w Księdze, że kiedy słuchacie jak zaprzecza się Znakom od Boga i szydzi się z nich, nie siadajcie z tymi, którzy pozwalają sobie na takie słowa aż do czasu, kiedy zajmą się jakąś inną rozmową. W takim bowiem przypadku bylibyście podobni do nich. Zaprawdę, Allach zbierze hipokrytów i niewiernych w Piekle, wszystkich razem; 142.Tych, którzy czekają na wasz upadek. Kiedy wy zwyciężacie dzięki Allachowi, oni powiadają: „Czyż nie byliśmy z wami?” A jeśli mają w nim udział niewierni, ci powiadają do nich: „Czy przy poprzedniej okazji nie skorzystaliśmy więcej niż wy i nie uchroniliśmy was przed wierzącymi?” Allach rozsądzi was w Dniu Zmartwychwstania. Allach nie da niewiernym możliwości zwycięstwa nad wiernymi. 143.Hipokryci starają się zwieść Allacha, lecz On ukarze ich za ich oszustwa. A kiedy stają do Modlitwy, stoją leniwie i pragną być widziani przez ludzi, o Allachu zaś myślą niewiele, 144.wahając się pomiędzy tym i tamtym, nie należąc ani do tych, ani do tamtych. Dla tego, komu Allach wyznaczy zgubę, nie znajdziesz sposobu ucieczki. 145.O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół niewiernych przed wiernymi. Czyż chcecie dać Allachowi wyraźny dowód przeciwko wam samym? 146.Hipokryci z pewnością znajdą się w największej głębi Ognia. I nie znajdziesz dla nich pomocnika. 147.Z wyjątkiem tych, którzy okażą skruchę, poprawią swe postępowanie, mocno przylgną do Allacha i będą szczerzy w swej Jemu posłuszności – ci są wśród wiernych. Allach wkrótce obdarzy wiernych wielką nagrodą. 148.Dlaczego Allach miałby was karać, jeśliście wdzięczni i jeśli wierzycie? Allach docenia, jest Wszechwiedzący.

149.Allach nie lubi nieprzyzwoitej mowy wśród innych, chyba że ze strony tego, kogo się krzywdzi. Zaprawdę, Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 150.Bez względu na to czy obwieszczacie publicznie jakiś dobry uczynek czy zachowujecie go w tajemnicy lub przebaczacie zło, Allach z pewnością zmazuje grzechy, jest Wszechpotężny. 151.Zaiste, ci, którzy nie wierzą w Allacha i Jego Posłańców oraz starają się poróżnić Allacha i Jego Posłańców, jak i powiadają: „Wierzymy w jednych, lecz nie wierzymy w innych” oraz starają się wbijać klinem, ci są, zaiste, niewiernymi. A dla niewiernych właśnie przygotowaliśmy poniżającą karę. 153.Tym zaś, którzy wierzą w Allacha i wszystkich Jego Posłańców i nie dokonują rozróżnień pomiędzy nimi, im wkrótce Pan da ich nagrodę. Allach jest bowiem Najbardziej Miłosierny, Litościwy. 154.lud Księgi prosi cię, abyś przyniósł mu Księgę z Nieba. Oni prosili Mojżesza o coś jeszcze większego. Mówili: „Pokaż nam Allacha otwarcie”. Z tego powodu spadła na nich niszcząca kara – z powodu ich grzechu. Wtedy wzięli sobie cielca za obiekt czci, po tym jak otrzymali wyraźne Znaki, lecz My wybaczyliśmy im nawet to. I daliśmy Mojżeszowi zdecydowany autorytet. 155.Wysoko ponad nimi wznieśliśmy Gór, zawierając z nimi przymierze, i powiedzieliśmy im: „Wejdźcie przez bramę w uległości” i dodaliśmy: „Nie grzeszcie w kwestii Szabatu”. I zawarliśmy z nimi stanowcze przymierze. 156.Tak zatem z powodu złamania przez nich przymierza, przez ich zaprzeczanie Znakom Allacha, przez podejmowanie prób niesprawiedliwego zabijania Proroków, jak i mawianie: „Nasze serca okrywają zasłony” – nie, to Allach zapieczętował je z powodu ich niewiary, więc wierzą tylko trochę. 157.I z powodu ich niewiary i przez wypowiadanie przeciwko Marii strasznych kalumni. 158.I z powodu tego, że powiadali: „Zabiliśmy Mesjasza, Jezusa, syna Marii, Posłańca od Allacha”, podczas gdy nie zabili go, ani nie spowodowali jego śmierci na krzyżu, on bowiem tak tylko wyglądał jak ktoś ukrzyżowany; ci, którzy mają w tym względzie różne zdania, są z pewnością w stanie zwątpienia co do tego; nie posiadają o tym pewnej wiedzy, lecz tylko słuchają domysłów, a nie zdobyli w tej sprawie pewności. 159.Przeciwnie, Allach wyniósł go do Siebie. A Allach jest Potężny, Mądry. 160.Wśród Ludu Księgi nie ma nikogo, kto zmieniłby swą wiarę co do tego przed swoją własną śmiercią. Lecz w Dniu Zmartwychwstania on (Jezus) będzie świadkiem przeciwko nim. 161.Tak zatem z powodu występków Żydów My zabroniliśmy im rzeczy czystych, które były im dozwolone, jak i z powodu powstrzymywania przez nich wielu innych ludzi przed wrogami Allacha. 162.I z powodu tego, że czerpali zyski, chociaż było to zabronione, jak i z powodu tego, że przejmowali krzywdząco bogactwo innych ludzi. Przygotowaliśmy dla nich – dla tych, którzy nie wierzą – bolesną karę. 163.Lecz ci spośród nich, którzy mocno ugruntowani są w wiedzy, jak i wierni, wierzą w to, co zostało tobie zesłane i co było zesłane przed tobą, a zwłaszcza ci, którzy przestrzegają Modlitwy i ci, którzy płacą Zakāt i ci, którzy wierzą w Allacha i Dzień Ostatni. Tym z pewnością damy wspaniałą nagrodę. 164.Zaiste, zesłaliśmy ci objawienie, jak zesłaliśmy objawienie Noemu i Prorokom, którzy byli po nim. Zesłaliśmy objawienie Abrahamowi, Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i jego dzieciom, Jezusowi, Hiobowi, Jonaszowi, Aaronowi i Salomonowi, oraz daliśmy Dawidowi Księgę. 165.I wysłaliśmy kilku Posłańców, o których już ci mówiliśmy, jak i kilku, o których ci nie wspominaliśmy – do Mojżesza zaś Allach przemawiał długo – 166.Posłańców, głosicieli dobrej nowiny oraz tych, którzy ostrzegają, aby ludzie nie mogli mieć żadnej wymówki przeciwko Allachowi po przybyciu Posłańców. Allach zaś jest Potężny, Mądry. 167.Jednakże Allach daje świadectwo poprzez objawienie, które zesłał tobie, że zesłał je w pełni swej wiedzy. Także i aniołowie dają świadectwo. Wszak Allach wystarczy jako Świadek. 168.Ci, którzy nie wierzą i powstrzymują innych przed drogami Allacha, z pewnością zboczyli daleko z drogi. 169.zaiste, tym, którzy nie uwierzyli i postępowali niesprawiedliwie, Allach nie przebaczy ani nie wskaże im żadnej drogi, 170.z wyjątkiem drogi Piekła, w którym zamieszkają na długi okres. A dla Allacha jest to całkiem łatwe. 171.O ludzkości! Rzeczywiście przybył do ciebie Posłaniec z prawdą od twojego Pana. Dlatego uwierz, bo tak będzie dla ciebie lepiej. Jeśli jednak nie uwierzysz, to do Allacha należy wszystko to, co jest w niebiosach, jak i to, co na ziemi. Allach wszak jest Wszechwiedzący, Mądry. 172.O Ludu Księgi! Nie przekraczajcie granic waszej granicy i nie mówcie o Allachu niczego poza prawdą. Zaprawdę, Mesjasz – Jezus, syn Marii – był tylko Posłańcem od Allacha oraz spełnieniem Jego Słowa, którego zesłał Pan Marii oraz litością od Niego. Zatem uwierzcie w Allacha i Jego Posłańców oraz nie powiadajcie: „Jest ich troje”. Odstąpcie od tego, tak bowiem będzie dla was lepiej. Zaprawdę, Allach jest Jedynym Bogiem. On jest Święty, daleki od posiadania syna. Do niego należy wszystko to, co jest w niebiosach, jak i wszystko to, co jest na ziemi. A Allach wystarczy jako Opiekun. 173.Zaiste, Mesjasz nie gardzi tym, że jest sługą Allacha, nie czynią tego także aniołowie, którzy są blisko Niego. Kto bowiem gardzi czcią Allacha i jest dumny – takich On zbierze razem. 174.A jeśli chodzi o tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, On da im ich nagrodę w całej pełni oraz da im jeszcze więcej ze swej łaski. Jeśli jednak chodzi o tych, którzy gardzą i są dumni, On ukarze ich bolesna karą. Poza Allachem nie znajdą dla siebie żadnego przyjaciela ani pomocnika. 175. O wy, ludzie! Wyraźny dowód rzeczywiście spłynął na was od Pana waszego i zesłaliśmy wam wyraźne Światło. 176.Zatem, jeśli chodzi o tych, którzy wierzą w Allacha i mocno przy Nim trwają. On z pewnością dopuści ich do swej litości i miłosierdzia i poprowadzi ich drogą prowadzącą prosto do Niego. 177.Proszą cię o podjęcie decyzji. Powiedz: „Allach przekazuje swą decyzję w kwestii Kalālah. Jeżeli umrze mężczyzna, nie pozostawiając dziecka, a ma siostrę, ona otrzyma połowę tego, co on zostawił. Ją uczyni dziedziczką, o ile nie ma ona dziecka. Gdyby jednak były dwie siostry, wtedy otrzymają dwie trzecie tego, co on pozostawia. A gdyby spadkobiercami było rodzeństwo – zarówno mężczyźni, jak i niewiasty – wtedy mężczyzna otrzyma tyle co dwie niewiasty. Allach wyjaśnia to wam, abyście nie zboczyli z drogi, wszak On wszystko dobrze zna”.

AL-MĀ’IDAH (objawiony po Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.O wy, którzy wierzycie! Spełniajcie warunki waszych porozumień. Prawowitymi czyni się dla was czworonogi z klasy bydła inne niż te, które się wam przedstawia. Nie sądźcie, że przyzwala się wam polowanie w czasie pielgrzymki. Zaiste, Allach nakazuje to, co zapragnie. 3.O wy, którzy wierzycie! Nie bezcześćcie Znaków Allacha, Uświęconego Miesiąca ani zwierząt przyprowadzonych na ofiarę. Nie bezcześćcie zwierząt ofiarnych noszących kolie na szyjach ani tych; którzy udają się do Świętego Domu, szukając łaski od Pana i Jego upodobania. I kiedy zdejmiecie strój pielgrzyma i opuścicie Święte Terytorium, możecie polować. I niechaj fakt, że pewni ludzie przeszkadzali wam w dotarciu do Świętego Meczetu, nie powoduje, byście zgrzeszyli. Pomagajcie sobie wzajemnie w sprawiedliwości i pobożności, jednak nie pomagajcie nikomu w grzechu i występku. I okazujcie bojaźń przed Allachem. Zaprawdę, Allach jest Srogi w karaniu. 4.Zabrania się wam mięsa zwierzęcia, które samo z siebie umiera, jak i krwi i mięsa świni. Zabrania się wam też tego, do czego wzywa się imienia innego niż Allacha; tego, co zostało uduszone; i tego, co zostało zatłuczone na śmierć; tego, co zdechło z powodu upadku lub co wykrwawiło się na śmierć; tego, z czego jadło dzikie zwierzę, z wyjątkiem takiego, co we właściwy sposób zabiliście; tego, co zostało zabite przy ołtarzu jako ofiara dla bożków. Zabrania się wam również podejmowania prób poznania waszego losu poprzez stosowanie strzał wróżbiarskich. To bowiem jest akt nieposłuszeństwa. Dzisiaj ci, którzy nie wierzą, nie mają nadziei na zaszkodzenie waszej religii, więc nie bójcie się ich, lecz okazujcie bojaźń przede Mną. Dzisiaj udoskonaliłem tę religię dla was i dopełniłem mą łaskę wobec was, jak i jako religię wybrałem dla was Islam. Jeżeli jednak zmusi kogoś głód, a nie będzie świadomie chciał zgrzeszyć, wtedy zaiste Allach Najbardziej Przebacza i jest Litościwy. 5.Pytają cię o to, co jest dla nich prawowite. Powiedz: „Prawowitymi są dla was wszystkie dobre rzeczy, jak i to, do łapania czego przyuczyliście dzikie zwierzęta i ptaki, ucząc je polowania i nauczając je z tego, czego nauczył was Allach. Jedzcie zatem z tego, co one dla was złapią i wypowiadajcie przy tym imię Allacha. I bójcie się Boga. Zaiste, Allach jest szybkim Rachmistrzem”. 6.Dzisiaj wszystkie dobre rzeczy uczynione zostały dla was prawowitymi. Także pożywienie Ludu Księgi jest dla was prawowite. Wasze zaś pożywienie jest prawowite dla nich. Prawowitymi dla was są cnotliwe wierzące niewiasty spośród tych, którzy otrzymali Księgę, przed wami, jeżeli dacie im posagi, zawierając ważne małżeństwo i nie będziecie dopuszczać się cudzołóstwa ani nie szukać potajemnie kochanków. Kto zaś odrzuca wiarę, zaprawdę, jego dzieła są próżne, natomiast w Życiu Przyszłym znajdzie się on pomiędzy przegranymi. 7.O wy, którzy wierzycie! Kiedy stajecie do Modlitwy, obmyjcie swe twarze i ręce aż do łokci, i przesuńcie wilgotnymi dłońmi po swych głowach, i obmyjcie swe stopy aż do kostek. A gdybyście byli nieczyści, oczyśćcie się przez kąpiel. A jeżeli jesteście chorzy lub w podróży, a nie jesteście czyści, lub jeden z was wychodzi z ustępu lub jeśli dotykaliście niewiast, to gdy nie znajdujecie wody, to weźcie trochę czystego piasku i nim wytrzyjcie sobie twarze i dłonie. Allach nie chcę sprawiać wam trudności. On pragnie was oczyścić i dopełnić swej łaski wobec was, abyście mogli być Mu wdzięczni. 8.I przypomnijcie sobie łaskę Allacha dla was i przymierze, które z wami zawarł, a wy powiedzieliście: „Słyszymy i jesteśmy posłuszni”. I bójcie się Allacha. Zaprawdę, Allach dobrze wie, co jest w waszych umysłach. 9.O wy, którzy wierzycie! Bądźcie wytrwali dla sprawy Allacha, w sprawiedliwości dając świadectwo. I niechaj wrogość ludzi nie spowoduje, żebyście postępowali inaczej, jak tylko w sprawiedliwości. Bądźcie zawsze sprawiedliwi, to bowiem bliższe jest cnoty. I bójcie się Allacha. Zaprawdę, Allach jest Świadom tego, co czynicie. 10.Allach obiecał tym, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, że otrzymają oni przebaczenie i wielką nagrodę. 11.A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą i odrzucają Znaki Boże, to są oni ludem Piekła. 12.O wy. Którzy wierzycie! Przypomnijcie sobie łaskę Allacha wobec was, kiedy pewien lud miał zamiar podnieść na was rękę, a On powstrzymał ich ręce. I bójcie się Allacha. W Allachu wierni powinni pokładać swe zaufanie. 13.Allach rzeczywiście zawarł przymierze z Dziećmi Izraela. Powołaliśmy spośród nich dwunastu przywódców. Allach zaś powiedział: „Zaprawdę, jestem z wami. Jeśli będziecie przestrzegać Modlitwy, płacić Zakāt i wierzyć w Moich Posłańców oraz wspierać ich, użyczać Allachowi godziwej pożyczki, odsunę od was wasze zło i dopuszczę was do Ogrodów, poniżej których płyną strumienie. Jednak jeśli później ktoś z was przestanie wierzyć, ten z pewnością bardzo zboczył z właściwej drogi”. 14.Tak zatem, ponieważ zerwali przymierze, My przeklęliśmy ich i zatwardziliśmy ich serca. Oni usuwają słowa z ich właściwych miejsc i zapomnieli wiele z tego, czym byli napominani. I ty nadal znajdować u nich będziesz zdradliwość, z wyjątkiem nielicznych. Dlatego przebaczaj im i okazuj cierpliwość. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy innym czynią dobro. 15.Także i z tymi, którzy powiadają: „Jesteśmy chrześcijanami”, zawarliśmy przymierze, oni jednak również zapomnieli wiele z tego, czym byli napominani. Dlatego wzbudziliśmy wśród nich wrogość i nienawiść aż do Dnia Zmartwychwstania. I Allach pokaże im wkrótce to, co czynią. 16.O Ludu Księgi! Przybył do was Nasz Posłaniec, który wyjaśnia wam wiele z tego, co z Księgi trzymaliście w ukryciu, i wybacza wam wiele waszych błędów. Rzeczywiście przybyło do was od Allacha Światło i zrozumiała Księga. 17.Dzięki niej Allach prowadzi tych, którzy poszukują u Niego upodobania na drogach pokoju, i wyprowadza ich z każdego rodzaju ciemności na światło mocą swojej Woli oraz prowadzi ich ku właściwej drodze. 18.Zaprawdę, przestali wierzyć, ci, którzy powiadają: „Zaprawdę Allachu – On jest Mesjaszem, syn Marii”. Powiedz: „Któż zatem ma jakąś siłę przeciwko Allachowi, skoro zapragnął on zniszczyć Mesjasza, syna Marii, i jego matkę, i wszystkich tych, którzy są na ziemi?” Do Allacha należy Królestwo niebios i ziemi oraz to, co jest między nimi. On tworzy, co zechce. On ma władzę nad wszystkimi rzeczami. 19.Żydzi i chrześcijanie powiadają: „Jesteśmy dziećmi Allacha i Jego umiłowanymi”. Powiedz: ”Dlaczego zatem karze On was za wasze grzechy? Nie, jesteście śmiertelnikami wśród tych, których On stworzył”. Pan przebacza każdemu, komu zechce, i karze każdego, kogo zechcę. Do Allacha należy Królestwo niebios i ziemi oraz to, co jest między nimi, jak i do Niego nastąpi ostateczny powrót. 20.O Ludu Księgi! Zaprawdę, przybył da was Masz Posłaniec, po pewnej przerwie w serii Posłańców, który wyjaśnia wam różne rzeczy, abyście nie mówili: „Nie przybył do nas żaden dawca dobrej nowiny, ani nikt, kto by nas ostrzegł”. Tak zatem przybył do was dawca dobrej nowiny oraz ten, kto ostrzega. Allach zaś ma władzę nad wszystkimi rzeczami. 21.I przypomnijcie sobie, kiedy Mojżesz powiedział do swego ludu: ”O ludu mój, przypomnij sobie łaskę Allacha dla ciebie, kiedy powoływał spośród ciebie Proroków i uczynił was królami, i dał wam, to, czego nie dał żadnemu spośród innych ludów”. 22.”O ludu mój, wejdź do Ziemi Świętej, którą Allach dla ciebie wyznaczył i nie wracaj, albowiem powróciłbyś jako przegrany”. 23.Powiedzieli: „O Mojżeszu, w kraju tym żyje nieposłuszny i silny lud, więc nie wejdziemy doń, dopóki lud ten nie odejdzie stąd. Kiedy lud ten stąd odejdzie, wtedy my wejdziemy do tego kraju”. 24.Wówczas dwaj mężowie spośród tych, którzy bali się swego Pana, a na których Allach wylał swą szczególną łaskę, powiedzieli: „Wejdźcie w bramę, posuwając się przeciwko nim. Kiedy już tam wejdziecie, z pewnością będziecie zwycięzcami. Zaufajcie Allachowi, jeśliście wierni”. 25.Powiedzieli: „O Mojżeszu, nigdy tam nie wejdziemy, dopóki oni tam będą. Idź zatem ty i twój Pan i walczcie, my zaś poczekamy tutaj siedząc”. 26.Powiedział: „Panie mój, mam władzę jedynie nad samym sobą i nad moim bratem. Dlatego wyróżnij nas spośród zbuntowanego ludu”. 27.Bóg powiedział: „Zaprawdę, ziemia ta będzie dla nich zabroniona na czterdzieści lat. Rozproszeni błąkać się będą po ziemi. Nie żałuj więc ludu zbuntowanego”. 28.I opowiedz im w prawdzie historię dwóch synów Adama, kiedy każdy z nich przygotował ofiarę i została ona przyjęta od jednego z nich, a nie została przyjęta od drugiego. Ten drugi powiedział: „Z pewnością zabiję cię”. Ten pierwszy zaś odrzekł: „Allach przyjmuje jedynie od sprawiedliwych”. 29.”Jeżeli podniesiesz na mnie rękę, by mnie zabić, ja nie podniosę swojej ręki na ciebie, by ciebie zabić. Ja bowiem boje się Boga, Pana Wszechświata”. 30.”Chciałbym, abyś karę grzechu popełnionego przeciwko mnie, jak i twojego własnego, i w ten sposób stał się mieszkańcem Ognia. Jest to bowiem zapłata dla tych, którzy czynią zło”. 31.Lecz jego własne zło spowodowało, że zabił swego brata i stał się w ten sposób jednym z przegranych. 32.Wtedy Allach zesłał kruka, który grzebał w ziemi, aby wskazać mu, jak ma ukryć zwłoki brata. Powiedział on: „Biada mi! Czyż nawet nie mogę być podobny do tego kruka, by móc zakopać zwłoki mego brata?” I wtedy napełnił się skruchą. 33.Na podstawie tego nakazaliśmy Dzieciom Izraela, że jeśli ktoś zabiłby człowieka – chyba że byłaby to zemsta za zabicie innego lub za sianie zamętu w kraju – będzie tak, jakby zabił całą ludzkość. A jeśliby kto uratował czyjeś życie, będzie to tak, jakby uratował życie całej ludzkości. A Nasi Posłańcy przybyli do nich z wyraźnymi Znakami, lecz nawet po tym wielu z nich dopuszcza się występku w kraju. 34.Jedyną nagrodą tych, którzy wypowiadają wojnę Allachowi i Jego Posłańcowi i którzy starają się siać zamęt w kraju, jest to, że zostaną pozbawieni życia lub ukrzyżowani, ich ręce i stopy zostaną odcięte z powodu ich wrogości lub zostaną wygnani z kraju. Będzie to niełaską dla nich na tym świecie, w Życiu Przyszłym zaś otrzymają wielką karę, 35.z wyjątkiem tych, którzy okażą skruchę zanim znajdą się pod waszą władzą. Wiedzcie zatem, że Allach najbardziej przebacza, jest Litościwy. 36.O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Allacha i szukajcie drogi do Niego i dokładajcie starań dla Niego, abyście zaznali szczęścia. 37.Zaprawdę, gdyby ci, którzy nie wierzą, mieli wszystko to, co jest na ziemi i jeszcze raz tyle, by wykupić się tym od kary Dnia Zmartwychwstania, nie zostałoby to od nich przyjęte. I otrzymają bolesną karę. 38.Będę chcieli wydostać się z Ognia, lecz nie będą mogli z niego wyjść a spadnie na nich trwała kara. 39.A jeśli chodzi o mężczyznę, który kradnie, i o niewiastę, która kradnie, odetnijcie im ręce za ich występek i niechaj będzie to przykładem kary od Allacha. Allach jest bowiem Potężny, Mądry. 40.Lecz jeśli ktoś okaże skruchę po swoim występku i wynagrodzi szkodę, wtedy Allach z pewnością zwróci się doń w łasce. Zaprawdę, Allach najbardziej przebacza i jest Litościwy. 41.Czyż nie wiesz, że Allach jest Tym, do którego należy Królestwo niebios i ziemi? On zsyła karę na tego, na kogo zechce, a ma On władzę nad wszystkimi rzeczami. 42.O Posłańcu! Niechaj nie napełniają cię żalem ci, którym śpieszno do popadnięcia w niewiarę – ci, których usta mówią: „Wierzymy”, lecz serca nie wierzą. Również wśród Żydów są i tacy, którzy chętnie słuchaliby wszelkiego kłamstwa – którzy słuchają, by przekazywać je innym – tym, którzy do ciebie nie przyszli. Oni przestawiają słowa po tym, jak umieszczone zostały we właściwych miejscach, i powiadają: „Jeśli to otrzymujecie, przyjmujcie, lecz jeśli tego nie otrzymujecie, trzymajcie się z daleka od tego”. A jeśli chodzi o tego, którego Allach pragnie wypróbować, nie powinieneś pomagać mu przeciwko Allachowi. Są to bowiem ci, których serca nie będą oczyszczone, ponieważ Allach nie upodobał ich sobie. Dla nich niełaska na tym świecie, w Życiu Przyszłym zaś otrzymają srogą karę. 43.Oni chętnie słuchają fałszu, połykają to, co zakazane. Jeżeli zatem przyjdą do ciebie, byś ich rozsądził, rozsądź ich lub odwróć się od nich. A jeśli się od nich odwrócisz, w ogóle nie będą mogli ci zaszkodzić. A jeśli będziesz rozsądzał, czyń to sprawiedliwie. Zaprawdę, Allach miłuję sprawiedliwych. 44.Lecz jakże uczynią cię swoim sędzią, skoro mają ze sobą Torah, w którym zawarty jest sąd Boży? A jednak odwracają się i z pewnością nie uwierzą. 45.Zaprawdę, zesłaliśmy Torah w którym zawarte było przewodnictwo i światło. Na jego mocy Prorocy, którzy byli Nam posłuszni, byli sędziami dla Żydów, jak to uczynili ludzie pobożni i uczeni w Prawie, ponieważ to oni mieli zachować Księgę Allacha i ponieważ byli jej strażnikami. Dlatego nie bójcie się ludzi a bójcie się Mnie. Nie sprzedawajcie Moich Znaków za marna cenę. Kto zaś sądzi nie na podstawie tego, co zesłał Allach, ten jest niewierzący. 46.W nim nakazaliśmy im: życie za życie i oko za oko, nos za nos, ucho za ucho, ząb za ząb, za inne zaś szkody równoważną odpłatę. Kto zaś zrezygnuje z prawa do zemsty, będzie to odpuszczeniem jego własnych grzechów. Kto sądzi nie na podstawie tego, co zesłał Allach, ten jest naprawdę złoczyńcą. 47.I uczyniliśmy, że Jezus, Syn Marii, poszedł ich śladem, wypełniając to, co przed nim objawione zostało w Torah. I daliśmy mu Ewangelię, w której było przewodnictwo i światło, wypełniając to, co przed nim objawione było w Torah, i przewodnictwo i napomnienie dla bogobojnych. 48. I niechaj Lud Ewangelii osądza zgodnie z tym, co Allach w niej objawił. Kto bowiem nie sądzi na podstawie tego, co zesłał Allach, ten jest spośród tych, którzy są grzesznikami. 49.I objawiliśmy ci Księgę zawierającą prawdę i wypełniającą to, co było objawione wcześniej w Księdze – i jako jej strażnika. Dlatego rozsądzaj ich za pomocą tego, co objawił Allach, i nie idź za ich złymi pragnieniami, odwracając się od prawdy, która do ciebie przybyła. Dla każdego z was wyznaczyliśmy zrozumiałe Prawo duchowe oraz wyraźną drogę w sprawach świeckich. A gdyby Allach siłą wprowadził swoją Wolę, wszystkich was uczyniłby jednym ludem, lecz On chce was poddać próbie za pomocą tego, co wam dał. Zatem prześcigajcie się wzajemnie w spełnianiu dobrych uczynków. Wszyscy bowiem powrócicie do Allacha, a wtedy On poinformuje was, w jakich sprawach nie było między wami zgody. 50.I że ty powinieneś ich rozsądzać za pomocą tego, co objawił Allach i nie idź za ich złymi pragnieniami i miej się przed nimi na baczności, żeby nie przysporzyli ci kłopotów częścią tego, co Allach tobie objawił. Jeżeli jednak odwrócą się, wiedz, że Allach ma zamiar ich ukarać za niektóre z ich grzechów. Bo rzeczywiście wielu ludzi jest nieposłusznych. 51.Czyż zatem poszukują osądu dni Niewiedzy? Bo któż jest lepszy niż Allach jako sędzia dla ludu o silnej wierze? 52.O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół Żydów ani chrześcijan. Oni wzajemnie stają się swymi przyjaciółmi. A jeśli ktoś z was bierze ich sobie za przyjaciół, ten z pewnością jest jednym z nich. Zaprawdę, Allach nie prowadzi ludzi niesprawiedliwych. 53.Zobaczysz tych, którzy mając w sercach chorobę, śpieszyć będą do nich, mówiąc: „Obawiamy się, żeby nie spadł na nas zły los”. Być może Allach doprowadzi do zwycięstwa lub jakiegoś innego wydarzenia od samego Siebie. Wtedy oni będą żałować tego, co ukrywali w swoich umysłach. 54.A ci, którzy wierzą, powiedzą: „Czy to są ci, którzy na Allacha składali swoje solenne przysięgi, iż są z wami?” Ich dzieła są próżne i to oni stali się przegranymi. 55.O wy, którzy wierzycie! Jeżeli ktoś spośród was odwróci się od swej religii, to powiedz im, że Allach wkrótce na jego miejsce sprowadzi lud, który umiłuję jego, który będzie miły i pełen pokory wobec wierzących, natomiast twardy i stanowczy wobec niewiernych. Będą oni starać się dla sprawy Allacha i nie będą bać się wymówek ze strony tych, którzy szukają dziury w całym. Oto łaska Boża. On obdarza nią każdego, kogo zechce, a jest On Hojny, Wszechwiedzący. 56.Waszym przyjacielem jest Allach i Jego Posłaniec oraz wierni, którzy przestrzegają Modlitwy, płacą Zakāt i oddają cześć wyłącznie Bogu. 57.Ci zaś, którzy za przyjaciół biorą sobie Allacha, Jego Posłańca oraz wiernych, mogą być pewni, że to właśnie strona Allacha musi zwyciężyć. 58.O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie za przyjaciół tych, którzy wyśmiewają się z waszej religii, a są spośród tych, którzy przed wami otrzymali Księgę, jak i niewiernych. I bójcie się Allacha, jeśliście wierzący; 59.I którzy, gdy zwołujecie lud na modlitwę, wyśmiewają się z tego. Jest tak, dlatego, że są to ludzie, którzy nie rozumieją. 60.Powiedz: „O Ludu Księgi! Czy uważacie, iż błędem z naszej strony jest to, że wierzymy w Allacha i w to, co zostało nam zesłane i co było zesłane przedtem? A może jest tak dlatego, że większość z was nie jest posłuszna Allachowi?” 61.Powiedz: „Czy mam wam powiedzieć o tych, których nagroda od Allacha jest gorsza niż to? Oni są tymi, których Allach przeklął i na których spadł gniew Boży i z których uczynił On małpy i świnie i którzy czczą Złego. Ci zaiste są w gorszym położeniu, a i dalej od właściwej drogi. 62.I kiedy do was przychodzą, powiadają: „Wierzymy”, podczas gdy wchodzą z niewiarą i z nią wychodzą. Allach najlepiej wie, co ukrywają. 63.A ty widzisz, jak wielu z nich śpieszno do grzechu i występku i do spożywania rzeczy zabronionych. Zaprawdę, złem jest to, co praktykują. 64.Dlaczego święci i uczeni w Prawie nie zabronią im wypowiadania grzechu i spożywania rzeczy zabronionych? Zaprawdę, złem jest to, co czynią. 65.A Żydzi powiadają: „Ręka Allach jest związana”. Ich własne dłonie zostaną związane i będą przeklęci za to, co mówią. Nie, obie Jego ręce są szeroko rozpostarte. On daje, jak się Mu podoba. To zaś, co zostało zesłane tobie od twego Pana, z całą pewnością powiększy wielu z nich w buncie i niewierze. Rzuciliśmy między nimi wrogość i nienawiść aż po dzień Zmartwychwstania. Kiedy tylko wzniecają ogień wojny, Allach go gasi. Oni zaś starają się siać niepokój na ziemi, a Allach nie miłuję tych, którzy sieją zamęt. 66.I gdyby Lud Księgi uwierzył i był sprawiedliwy, My z pewnością odsunęlibyśmy od nich ich zło i z pewnością dopuścilibyśmy ich do Ogrodów szczęścia. 67.I gdyby przestrzegali Torah, Ewangelii i tego, co zostało zesłane teraz od ich Pana, zaprawdę, spożywaliby z dobrych rzeczy ponad nimi i spod ich stóp. Wśród nich są ludzie powściągliwi, lecz wielu z nich to tacy, którzy czynią zło. 68.O Posłańcu! Przekaz ludziom, co tobie zostało objawione od twego Pana. A jeśli tego nie uczynisz, nie przekażesz Jego Posłannictwa. Allach zaś będzie cię chronić przed ludźmi. Zaprawdę, Allach nie prowadzi ludzi niewierzących. 69.Powiedz: „O Ludu Księgi, stoisz na niczym, chyba że przestrzegać będziesz Torah, Ewangelii i tego, co teraz zesłane zostało od twego Pana”. I z pewnością to, co zostało ci zesłane od twojego Pana, powiększy w nich ich bunt i niewiarę, więc nie żałuj ludu niewiernego. 70.Zaprawdę, ci, którzy uwierzyli, i Żydzi i Sabianie, i chrześcijanie – każdy, kto wierzy w Allacha i Dzień Ostatni oraz spełnia dobre uczynki, na tego nie spadnie żaden strach, ani nie będzie żałował. 71.Zaprawdę, zawarliśmy przymierze z Dziećmi Izraela i posłaliśmy do nich Posłańców. Lecz za każdym razem, gdy przychodził do nich Posłaniec z tym, czego nie pragnęły ich serca, niektórych traktowali jak kłamców, a innych próbowali zabijać. 72.I wyobrażali sobie, że w wyniku ich postępowania nie spadnie na nich kara, więc stali się ślepi i głusi. Ale Allach zwrócił się do nich z miłosierdziem, a mimo tego wielu z nich stało ślepymi i głuchymi. Allach zaś zważa na to, co czynią. 73.Zaprawdę, ci są niewiernymi, którzy powiadają: „Allach, On jest Mesjaszem, synem Marii”, podczas gdy sam Mesjasz powiedział: „O Dzieci Izraela, czcijcie Allacha, który jest moim Panem i waszym Panem”. Zaprawdę, kto przypisuję Allachowi partnerów, ten nie zostanie przez Allacha wpuszczony do Nieba, a jego mieszkaniem będzie Ogień. I złoczyńcy nie będą mieli żadnych pomocników. 74.Z pewnością ci nie wierzą, którzy powiadają: „Allach jest trzecim z trójcy”. Nie ma innego boga poza Jedynym Bogiem. I jeśli nie odstąpią od tego, co mówią, z pewnością spadnie na nich żałosna kara – na tych spośród nich, którzy nie wierzą. 75.Czyż zatem nie zwrócą się do Allacha i nie poproszą o przebaczenie od Niego, skoro Allach najbardziej przebacza i jest Litościwy? 76.Mesjasz, syn Marii, był jedynie Posłańcem. Zaprawdę, podobni mu Posłańcy przeminęli przed nim. A jego matka była prawdomówną niewiastą. Oni oboje zwykli byli jeść. Spójrz, jak wyjaśniamy Znaki dla ich dobra, i zobacz, jak się odwracają. 77.Powiedz: „Czy pragniecie czcić poza Allachem tego, kto nie ma władzy, by wam szkodzić ani czynić dobro?” Allach zaś jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 78.Powiedz: „O Ludu Księgi, nie przekraczajcie niesprawiedliwie granic w kwestii waszej religii ani nie poddawajcie się niskim pragnieniom ludu, który zszedł z drogi i spowodował, że wielu za nimi poszło, i który zszedł z właściwej drogi”. 79.Kto spośród Izraela nie dał wiary, ten został przeklęty językiem Dawida i Jezusa, syna Marii. Stało się tak, ponieważ nie uwierzyli i grzeszyli. 80.Nie powstrzymywali się wzajemnie przed niegodziwością, której się dopuszczali. Zaiste, to co zwykli byli czynić, było złem. 81.Zobaczysz, jak wielu z nich będzie się zaprzyjaźniać z tymi, którzy nie wierzą. Zaprawdę, złem jest to, co ich dusze wysłały przed sobą dla nich samych, więc Allach jest z nich niezadowolony. I ta właśnie kara będzie ich mieszkaniem. 82.Gdybyż uwierzyli w Allacha i tego Proroka oraz w to, co jemu zostało objawione, nie braliby ich sobie za przyjaciół, lecz jednak wielu z nich to grzesznicy. 83.Z pewnością stwierdzisz, że Żydzi oraz ci, którzy przypisują Allachowi partnerów, są spośród wszystkich ludzi najbardziej gwałtowni w swej wrogości wobec wiernych. Stwierdzisz także, że ci, którzy powiadają: „Jesteśmy chrześcijanami”, są spośród nich najbliżsi wiernym w kwestii przyjaźni. Jest tak dlatego, iż wśród nich są uczeni i mnisi oraz że nie są wyniośli.

84.A kiedy słuchają tego, co objawione zostało temu Posłańcowi, widzisz, jak ich oczy napełniają się łzami z powodu prawdy, którą rozpoznają. Powiadają :”Panie nasz, wierzymy, więc zapisz nas wśród dających świadectwo”. 85.”Dlaczego nie mielibyśmy uwierzyć w Allacha i w prawdę, która do nas przybywa, skoro prawdziwie chcemy, by Pan nasz przyłączył nas do ludu sprawiedliwych?” 86.Zatem „Allach nagrodził ich za to, co mówili, i dał im Ogrody, poniżej których przepływają strumienie. W nich zamieszkają, a jest to nagroda dla tych, którzy czynią dobro. 87.Natomiast ci, którzy nie uwierzyli o odrzucili Nasze Znaki, ci są mieszkańcami Piekła. 88.O wy, którzy wierzycie! Nie czyńcie nieprawymi rzeczy dobrych, które Allach uczynił dla was prawowitymi, i nie dopuszczajcie się grzechu. Zaprawdę, nie miłuję On grzeszników. 89.I spożywajcie z tego, co dał wam Allach, a co jest prawowite i dobre. I bójcie się Allacha, w którego wierzycie. 90.Allach nie będzie zarzucał wam tych waszych przysięg, które są próżne, jednakże będzie was napominał za niedotrzymanie przysięg poważnych. Tak zatem pokutą za to jest nakarmienie dziesięciu biednych takim przeciętnym pożywieniem, jakim karmicie swoje rodziny, lub odzianie ich albo danie wolności niewolnikowi. Kto zaś nie będzie miał na to właściwych środków, niechaj pości przez trzy dni. Oto pokuta za wasze przysięgi, któreście złożyli. Dotrzymujcie dawanych przysięg. W ten sposób Allach wyjaśnia wam swoje Znaki, abyście byli wdzięczni. 91.O wy, którzy wierzycie! Wino, hazard, bożki i strzały wróżbiarskie to szkaradzieństwo dzieła Szatana. Zatem wystrzegajcie się ich wszystkich, aby dobrze się wam wiodło. 92.Szatan pragnie jedynie wywoływać wśród was wrogość i nienawiść z pomocą wina i gier hazardowych oraz powstrzymywać was przed pamiętaniem o Allachu i przed Modlitwą. Czy zatem dacie się powstrzymać? 93.Okazujcie posłuszeństwo Allachowi i Jego Posłańcowi oraz strzeżcie się. Jeśli jednak odwrócicie się, wiedzcie, że wyłącznie na Naszym Posłańcu spoczywa zrozumiałe przekazanie Posłannictwa. 94.Na tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, nie spadnie grzech z powodu tego, co spożywają, pod warunkiem, że boją się Allacha i czynią dobro i znowu się boją Allacha, i wierzą, i znowu boją się Allacha, i czynią dobro. Albowiem Allach miłuje tych, którzy czynią dobro. 95.O wy, którzy wierzycie! Allach z pewnością wypróbuje was w pewnej drobnej sprawie: zwierzyna, której dosięgnąć mogą wasze ręce i lance, aby Allach mógł spowodować, by poznano tych, którzy okazują przed Nim bojaźń potajemnie. Dlatego kto po tym zgrzeszy, otrzyma bolesną karę. 96.O wy, którzy wierzycie! Nie zabijajcie zwierzyny podczas Pielgrzymki. Kto jednak spośród was zabije jakieś zwierzę umyślnie, wynagrodzeniem za nie jest czworonóg podobny do zwierzęcia zabitego, wyznaczony przez dwóch sprawiedliwych spośród was i przyprowadzony w ofierze do Ka’bah. W formie pokuty człowiek taki może nakarmić pewną liczbę biednych lub pościć przez taką samą liczbę dni, by popróbować kary za swój uczynek. A jeśli chodzi o to, co minęło, Allach to przebacza. Kto jednak do tego powróci, Allach ukarze go za jego zniewagę. A jest Allach Potężny, jest Panem zapłaty. 97.Zwierzęta z morza i ich spożywanie czyni się prawowitym jako pokarm dla was i dla podróżnych. Zabrania się wam jednak zwierzyny lądowej, dopóki odbywacie Pielgrzymkę. I bójcie się Allacha, przed którym będziecie zebrani. 98.Allach uczynił Ka’bah, Święty Dom, środkiem wsparcia i podtrzymania na duchu dla ludzkości, jak i Święty Miesiąc, i ofiary, i zwierzęta noszące obroże. Jest tak, abyście dowiedzieli się, że Allach wie, co jest w niebiosach i co jest na ziemi oraz że Allach dobrze zna wszystkie rzeczy. 99. Wiedzcie, że Allach jest srogi w karaniu ale że jest On również Najbardziej Przebaczający i wiecznie Litościwy. 100.Na Posłańcu spoczywa jedynie przekazanie Posłannictwa. I Allach wie, co odkrywacie, a co ukrywacie. 101.Powiedz: „Zło i dobro nie są do siebie podobne”, nawet jeśli obfitość zła może ci się podobać. Baczcie zatem na swój obowiązek wobec Allacha, o ludzie rozumni, aby wam się dobrze wiodło. 102.O wy, którzy wierzycie! Nie pytajcie o te rzeczy, które – jeśli je wam objawić –sprawiłyby wam kłopot, choć jeśli spytacie o nie podczas objawienia Koranu, i one będą wam objawione. Allach pominął je celowo. A jest Allach Najbardziej Przebaczający i Cierpliwy. 103.Pewien lud przed wami pytał o takie rzeczy, lecz później przestał w nie wierzyć. 104. Allach nie nakazał żadnych „Bahīrah”, ani „Sā’ibah”, ani „Wasīlah”, ani „Hāmi”, lecz ci, którzy nie wierzą, wymyślają kłamstwa przeciwko Allachowi, a większość z nich nie posługuje się z nich rozumem. 105.I kiedy powiada się im: „Przyjdźcie do tego, co objawił Allach, jak i do Posłańca”, oni odpowiadają: „Nam wystarczy to, w czym odnajdujemy naszych ojców”. Cóż, skoro nawet ich ojcowie nie mieli żadnej wiedzy ani nikt nimi nie kierował. 106.O wy, którzy wierzycie! Zatroszczcie się o samych siebie. Ten, kto zbacza z drogi, nie może wam zaszkodzić, jeśli wy sami będziecie właściwie prowadzeni. Wszyscy bowiem powrócicie do Allacha, a wtedy On wam powie, co zwykliście byli uczynić. 107.O wy, którzy wierzycie! Jeżeli do kogoś z was przyjdzie śmierć w czasie sporządzania testamentu, właściwym dla was świadectwem jest dwóch sprawiedliwych spośród was lub dwóch innych nie spośród was, jeśli podróżujecie po kraju i spadnie na was nieszczęście śmierci. Zatrzymacie ich obu po Modlitwie, by dali świadectwo. A gdybyście mieli wątpliwości względem ich świadectwa, niechaj przysięgną na Allacha, mówiąc: „Nie weźmiemy za to żadnych pieniędzy, nawet gdyby chodziło o osobę bliską, ani nie będziemy ukrywać świadectwa, do którego zachęca Allach. Zaprawdę, w takim przypadku znaleźlibyśmy się wśród grzeszników”. 108.Lecz jeśliby stwierdzono, że ci dwaj świadkowie winni są grzechu, ich miejsce zajmie dwóch innych spośród tych, przeciwko którym ci dwaj poprzedni – którzy znajdowali się w lepszej sytuacji, by dać prawdziwsze świadectwo zeznawali. Ci, dwaj ostatni przysięgną na Allacha, mówiąc: „Zaprawdę, nasze świadectwo jest prawdziwsze niż świadectwo tych dwóch przed nami, a nie byliśmy nieszlachetni w żaden sposób. Gdyby tak bowiem było, - to zaiste – bylibyśmy spośród niesprawiedliwych”. 109.W ten sposób bardziej prawdopodobnym jest, że będą dawać świadectwo zgodnie z faktami oraz że będą się obawiać, że po ich przysięgach mogą być złożone inne przysięgi. Bójcie się więc Allacha i słuchajcie. Allach wszak nie prowadzi ludu nieposłusznego. 110.Pomyślcie o dniu, w którym Allach zbierze swych Posłańców i powie: „Jaką otrzymaliście odpowiedź?” Oni powiedzą: „Nie mamy o tym wiedzy, Tyś bowiem jest tym, który zna wszystko, co jest ukryte”. 111.Kiedy Allach powie: „O Jezusie, synu Marii, przypomnij sobie Moją łaskę wobec ciebie i twojej matki, kiedy wzmocniłem cię Duchem Świętości, byś mógł przemawiać do ludzi będąc w kołysce, jak i w wieku średnim; i kiedy nauczyłem cię Księgi i mądrości, i Torah, i Ewangelii; i kiedy stworzyłeś stworzenie z gliny na podobieństwo ptaka – na Mój rozkaz. Później tchnąłeś weń nowego ducha i stał się on istotą szybująca z Mojego rozkazu. Ty zaś uzdrowiłeś ślepego i trędowatego, też z Mego rozkazu. Przypomnij sobie, kiedy z Mojego rozkazu podniosłeś martwego do życia i kiedy Ja powstrzymywałem Dzieci Izraela przed zadaniem ci śmierci, gdy przybyłeś do nich z wyraźnymi Znakami. Ci zaś spośród nich, którzy nie wierzyli, powiedzieli: „To nic innego, jak tylko zwykłe oszukaństwo”. 112.I przypomnij sobie Moją łaskę, kiedy dałem inspirację uczniom, mówiąc: „Uwierzcie we Mnie i Mojego Posłańca”, a oni odrzekli: „Wierzymy i dajemy Ci świadectwo, żeśmy się poddali”. 113.Kiedy uczniowie powiedzieli: „O Jezu, synu Marii, czy twój Pan może zesłać nam stół pełen pożywienia z nieba?” On powiedział: „Bójcie się Allacha, jeśli jesteście wiernymi”. 114.Powiedzieli: „Pragniemy z tego spożywać, jak i chcemy, by nasze serca się uspokoiły i abyśmy dowiedzieli się, że mówiłeś nam prawdę oraz że możemy dawać jej świadectwo”. 115.Jezus, syn Marii powiedział: „O Allachu, Panie nasz, ześlij nam z nieba stół pełen pożywienia, by stał się dla nas świętem, dla pierwszego z nas i dla ostatniego, jak i Znakiem dla Ciebie. Daj nam środki do życia, Ty bowiem jesteś Najlepszym z Żywicieli”. 116.Allach powiedział: „Zaprawdę, ześlę go wam, lecz jeśli potem ktoś z was przestanie wierzyć, to z pewnością ześlę nań taką karę, jaką nie ukarzę żadnego z innych ludów”. 117.I kiedy Allach powie: „O Jezusie, synu Marii, czy powiedziałeś ludziom: <<Weźcie mnie i moją matkę za bogów oprócz Allacha>>?”, on odpowie: „Tyś jest Święty, nigdy nie mógłbym powiedzieć tego, do czego nie mam prawa. Gdybym tak powiedział, Ty z pewnością wiedziałbyś o tym. Ty wiesz, co jest w moim umyślę, ja zaś nie wiem, co jest w Twoim umyślę. To Ty jesteś Tym, Który zna wszystkie rzeczy ukryte. 118.Nie powiedziałem im niczego poza tym, co Ty mi nakazałeś – „Czcijcie Allacha, mego Pana i waszego”. I byłem nad nimi świadkiem, dopóki pozostawałem miedzy nimi, lecz odkąd spowodowałeś, że umarłem, Ty byłeś ich Strażnikiem i Ty jesteś Świadkiem wszystkich rzeczy. 119.”Jeśli Ty ich karzesz, oni są Twymi sługami, a jeśli im przebaczasz, to – zaiste – jesteś Potężny, Mądry”. 120.Allach powie: „Oto dzień, w którym jedynie prawdomówni będą mieli pożytek ze swej prawdomówności. Na nich czekają Ogrody, poniżej których płyną strumienie. W nich zamieszkają na wieki. Allach jest zadowolony z nich, oni zaś są zadowoleni z Niego. Oto, zaiste, najwyższe osiągnięcie”. 121.Do Allacha należy Królestwo niebios i ziemi oraz wszystko to, co jest w nich. I ma On władzę nad wszystkimi rzeczami.

AL’AN’ĀM (objawiony po Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Wszelka chwała należy się Allachowi, który stworzył niebiosa i ziemię oraz uczynił, iż powstała ciemność i światło, lecz mimo to ci, którzy nie wierzą, ustanawiają równych ich Panu. 3.On jest tym, który stworzył was z gliny, a później naznaczył termin. Istnieje też inny termin ustanowiony przez Niego. A jednak wątpicie. 4.I On to jest Allachem, Bogiem, zarówno w niebiosach, jak i na ziemi. On wie, co wyjawiacie i zna wasze tajemnice. On zna również wasze zarobki. 5.I nie przychodzi do nich żaden Znak Znaków od ich Pana, aby się od niego nie odwrócili. 6.Odrzucali zatem prawdę, kiedy do nich przybywała, lecz wkrótce nadejdą do nich nowiny o tym, z czego szydzili. 7.Azaliż nie widzą ile pokoleń zniszczyliśmy przed nimi? Ustanowiliśmy ich na ziemi tak, jak nie ustanowiliśmy was oraz zesłaliśmy nad nich chmury, z których wylewał się obficie deszcz. Spowodowaliśmy, że popłynęły pod nimi strumienie, a potem zniszczyliśmy ich z powodu ich grzechów, po nich zaś wzbudziliśmy inne pokolenie. 8.I gdybyśmy zesłali ci pismo na pergaminie, a oni mogli dotknąć go rękami, to nawet wtedy niewierzący z pewnością powiedzieliby: „To nic innego jak wyraźne czary”. 9.Powiadają: „Dlaczego nie został do niego zesłany anioł?” Lecz gdybyśmy zesłali anioła, sprawa zostałaby zdecydowana i wtedy to nie zaznaliby ulgi. 10.I gdybyśmy jako Posłańca wyznaczyli anioła, uczynilibyśmy go podobnym do człowieka i w ten sposób pomylilibyśmy im to, co oni sami już mylą. 11.Zaprawdę z wszystkich Posłańców szydzono przed tobą, jednakże to, z czego szydzono, ogarnęło tych spośród nich, którzy się z tego wyśmiewali. 12. Powiedz: „Wyruszcie w świat i sprawdźcie, co się stało z tymi, którzy Proroków uważali za kłamców”. 13.Powiedz: „Do kogo należy to, co jest w niebiosach i na ziemi?” Powiedz: „Do Allacha”. On sam sobie dał cechę litości. Z pewnością nadal będzie was gromadził aż po Dzień Zmartwychwstania. Co do tego nie ma wątpliwości. Ci, którzy zrujnowali swe dusze, nie uwierzą. 14.Do Niego należy wszystko, co istnieje w ciemności nocy i w świetle dnia. On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 15.Powiedz: „Czyż powinienem wziąć sobie innego obrońcę niż Allacha, Stworzyciela niebios i ziemi, który karmi, a sam nie jest karmiony?” Powiedz: „Rozkazano mi, abym był pierwszym z tych, którzy się poddają”. I nie bądź spośród tych, którzy przypisują Allachowi równych. 16.Powiedz: „Zaiste, boję się kary strasznego dnia, gdybym miał być nieposłuszny”. 17.Od kogo zostanie ona odsunięta w owym dniu, temu zaiste Allach okazuję litość. To właśnie jest wyraźnym osiągnięciem. 18.A jeśli Allach dotknąłby cię nieszczęściem, nikt nie mógłby go odsunąć poza Nim. A jeśli obdarzy cię On szczęściem, wtedy ma władzę czynienia wszystkiego, czego tylko zechce. 19.On to jest Najwyższym ponad swymi sługami; On jest Mądry, Wszechwiedzący. 20.Powiedz: „Cóż ma największą wagę jako świadectwo?” Powiedz: „Allach jest świadkiem pomiędzy mną i wami. Ten oto Koran został mi objawiony, abym przy jego pomocy mógł ostrzegać was, jak i wszystkich innych, do których dotrze, przed nadchodzącą karą. Cóż, czyż rzeczywiście zaświadczylibyście, że oprócz Allacha istnieją inni bogowie?” Powiedz: „Nie daję świadectwa temu”. Powiedz: „On jest jedynym Bogiem, a i z pewnością nie jestem winny tego, co wy Jemu przypisujecie”. 21.Ci, którym daliśmy Księgę, uznają Go tak, jak uznają swoich synów. Jednak ci, którzy rujnują swe dusze, ci nie uwierzą. 22.Bo któż jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, który wymyśla kłamstwa przeciwko Allachowi lub traktuje Jego Znaki jak kłamstwa? Zaprawdę, niesprawiedliwym nie będzie się wiodło. 23.Pomyślcie o dniu, w którym zbierzemy ich wszystkich. Wówczas powiemy do tych, którzy przypisywali równych Allachowi: „Gdzież są ci równi, o których mówiliście i zapewnialiście?” 24.Wtedy nie będą mieć wytłumaczenia poza tym, że powiedzą: „Na Allacha, Pana naszego, nie byliśmy bałwochwalcami”. 25.Spójrz, jak będą kłamać przeciwko sobie samym. To zaś, co wyssali sobie z palca, zawiedzie ich. 26.Wśród nich są i tacy, którzy ciebie słuchają. My jednak okryliśmy ich serca zasłoną, by nie zrozumieli, i zatkaliśmy im uszy. I nawet jeśli ujrzą wszelki Znak, nie uwierzą weń tak samo jak ci, którzy przychodząc do ciebie i dyskutując z tobą, będąc niewiernymi, powiadają: „To są tylko bajki z pradawnych czasów”. 27.Także i innym zabraniają oni wierzyć, jak również sami siebie trzymają od tego z daleka. Jednakże nie rujnują nikogo innego tylko samych siebie, tylko że tego nie pojmują. 28.I gdybyś tylko mógł ujrzeć, kiedy będą musieli stanąć przed Ogniem! Powiedzą: „O gdybyśmy tak mogli być odesłani! Wtedy nie traktowaliśmy Znaków od Pana jak kłamstwa i znaleźlibyśmy się wśród wierzących”. 29.Nie, to, co przedtem ukrywali, stało się teraz dla nich jasne. Lecz gdyby ich odesłano, z pewnością powróciliby do tego, czego im się zabrania. To z pewnością oni są kłamcami. 30.I powiadają: „Nie ma niczego innego poza naszym obecnym życiem i nie będziemy podniesieni z martwych”. 31.I gdybyś mógł tylko ujrzeć, kiedy będą musieli stanąć przed ich Panem. Powie On: „Czyż to drugie życie nie jest prawdą?” Oni powiedzą: „Tak, na Boga”. On zaś powie: „Zatem skosztujcie kary, albowiem nie uwierzyliście”. 32.Zaiste ci przegrają, którzy zaprzeczają spotkaniu z Allachem, tak samo jak powiedzą, gdy nieoczekiwanie przyjdzie ich Godzina: „O, jakże nam żal że zlekceważyliśmy tę Godzinę!” I dźwigać będą swe brzemię na barkach. Zaprawdę, złem jest to, co dźwigają. 33.A życie tego świata jest ledwie sportem i rozrywką. I z pewnością mieszkanie Życia Przyszłego jest lepsze dla tych, którzy są sprawiedliwi. Czyż zatem nie pojmujecie? 34.Zaprawdę wiemy, że to, co oni powiadają, martwi cię, albowiem z pewnością nie ciebie oskarżają o fałszywość. Złoczyńcy bowiem odrzucają Znaki Allacha. 35.I rzeczywiście, odrzucano Posłańców przed tobą, lecz nie zważając na odrzucenie i prześladowania pozostawali cierpliwi aż do czasu nadejścia naszej pomocy. Nie ma nikogo, kto mógłby zmienić słowa Allacha. Zaprawdę, otrzymałeś już niektóre nowiny o Posłańcach. 36.A jeśli fakt, że się odwracają, jest dla ciebie bolesny, to o ile potrafisz odnaleźć drogę do ziemi lub drabinę do nieba i sprowadzić dla nich Znak – możesz to uczynić. I gdyby Allach wzmocnił swą wolę, z pewnością wszystkich ich zabrałby pod swym drogowskazem. Nie bądź zatem, wśród tych, którym brakuje wiedzy. 37.Jedynie ci potrafią przyjąć prawdę, którzy słuchają. A jeśli chodzi o zmarłych, Allach podniesie ich do życia i wtedy wszyscy oni na powrót będą do Niego sprowadzeni. 38.Powiadają: „Dlaczego ani jeden Znak nie został mu zesłany od jego Pana?” Powiedz: „Zaprawdę, Allach posiada moc, by zesłać Znak, lecz większość z nich o tym nie wie”. 39.Nie ma zwierzęcia, które pełza po ziemi, ani ptaka, który fruwa na swych dwóch skrzydłach, lecz są to społeczeństwa podobne do was. Nie pominęliśmy niczego w tej Księdze. Wtedy to przed ich Panem wszyscy oni zostaną zgromadzeni 40.Ci, którzy odrzucili Nasze Znaki, są głusi i niemi, w zupełnej ciemności. Komu zechce pozwala Allach zejść z drogi i kogo zechce umieszcza na właściwej drodze. 41.Powiedz: „Odpowiedzcie mi. Czy, jeśli spadnie na was kara od Allacha lub nadejdzie wasza Godzina, zwrócicie się do kogokolwiek innego niż Allach, jeśliście prawdomówni? 42.Nie, zwrócicie się właśnie do niego, a wtedy On, jeśli taka będzie Jego wola, usunie to, o co prosicie Go, by usunął, a zapominacie o tym, co Mu przypisywaliście”. 43.Zaiste wysyłaliśmy Posłańców do różnych ludów przed tobą. Później zsyłaliśmy na nie biedę i wrogość, aby mogły się upokorzyć. 44.Dlaczego, wobec tego, gdy nasza kara spadła na nich, nie okazali pokory? Ich serca zatwardziły się jeszcze bardziej, a Szatan, wszystko, co uczynili, uczynił takim, iż wydawało im się uczciwe. 45.Kiedy zapomnieli o tym, czym byli napominani, a My otworzyliśmy przed nimi wrota wszystkich rzeczy, wtedy, nawet gdy radowali się z tego, co otrzymali, chwyciliśmy ich niespodziewanie i – patrzcie! – wpadli w krańcową rozpacz. 46.W ten sposób ostatnia pozostałość ludu, który czynił zło, została odcięta i wszelka chwała należy się Allachowi, Panu wszystkich światów. 47.Powiedz: „Odpowiedzcie mi. Jeśliby Allach odebrał wam słuch i wzrok i zapieczętował wasze serca, to jakiż bóg inny poza Nim mógłby je wam przywrócić?” Spójrz, jak objaśniamy na różne sposoby te Znaki, a mimo to oni odwracają się. 48.Powiedz: „Jak uważacie? Czy gdyby kara od Allacha spadła na was nagle lub otwarcie, to zniszczony zostałby ktokolwiek inny poza tymi, którzy czynią zło?” 49.Wysyłamy Posłańców właśnie jako głosicieli dobrej nowiny oraz jako tych, którzy ostrzegają. Tak zatem ci, którzy wierzą i zmieniają się, na nich nie spadnie strach ani nie będą żałować. 50.Na tych zaś, którzy odrzucają Nasze Znaki, na nich spadnie kara, albowiem nie okazali posłuszeństwa. 51.Powiedz: „Nie mówię wam: Mam skarby Allacha, ani nie znam tego, co niewidzialne. Nie mówię też: Jestem aniołem, idę jedynie za tym, co jest mi objawiane”. Powiedz: „Czyż mogą być podobni, człowiek ślepy i ten, który widzi?” Czyż zatem nie zastanowicie się? 52.I w ten sposób ostrzeż tych, którzy obawiają się, że zostaną zgromadzeni przed ich Panem, iż nie znajdą przyjaciela ni wstawiennika poza Nim, aby się stali sprawiedliwi. 53.I nie odciągaj tych, którzy zwracają się do swego Pana rano i wieczorem, starając Mu się przypodobać. Ty w ogóle nie jesteś za nich odpowiedzialny, ani oni w ogóle nie są odpowiedzialni za ciebie. Jeślibyś zatem spróbował ich odwodzić, będziesz spośród niegodziwych. 54.W podobny sposób wystawialiśmy na próbę jednych przy pomocy innych, aby mogli rzec: „Czyliż to ci, których spośród nas Allach obdarzył łaską?” Czy Allach nie zna najlepiej tych, którzy są wdzięczni? 55.A kiedy ci, którzy wierzą w Nasze Znaki, przyjdą do ciebie, powiedz: „Pokój z wami! Pan wasz postanowił sam okazać wam litość, aby każdy z was, kto uczyni zło z powodu ignorancji, a później okaże skruchę i zmieni się – wówczas On najbardziej przebacza i jest Litościwy”. 56.W ten sposób wyjaśniamy Znaki, aby prawda stała się jasna i aby drogi grzeszników zostały obnażone. 57.Powiedz: „Nie wolno mi czcić tych, do których poza Allachem wy się zwracacie”. Powiedz: „Nie pójdę za waszymi przyziemnymi pragnieniami. W ten bowiem sposób zszedłbym z drogi i nie znajdowałbym się wśród tych, którzy są właściwie kierowani”. 58.Powiedz: „Zajmuję to stanowisko na podstawie wyraźnych dowodów od mego Pana, wy zaś odrzucacie je. To, czego ponaglenia pragniecie, nie jest w mojej mocy. Decyzja należy wyłącznie do Allacha. To On wyjaśnia prawdę i On jest Najlepszym z Sędziów”. 59.Powiedz: „Gdyby to, czego ponaglenia pragniecie, znajdowało się w mojej mocy, z pewnością cała sprawa rozstrzygnięta zostałaby pomiędzy mną a wami. Allach najlepiej zna niesprawiedliwych”. 60.To On jest w posiadaniu kluczy do niewidzialnego; nikt ich nie zna poza Nim. On zna wszystko, co znajduję się w ziemi oraz w morzu. I nie spadnie ani jeden liść, aby On o tym nie wiedział, ani nie ma jednego nawet ziarnka w głębokiej ciemności ziemi lub czegokolwiek zielonego czy suchego, aby nie było zapisane w zrozumiałej księdze. 61.I on jest tym, który bierze dusze wasze w nocy i wie, co czynicie za dnia, a potem budzi was na nowo, aby mógł wypełnić się wyznaczony termin. Wtedy do Niego powracacie. Wtedy On wam powie o tym, co zwykliście byli czynić. 62.On jest Najwyższy nad swymi sługami i On zsyła strażników, aby was strzegli aż do czasu, kiedy do kogoś z was nadejdzie śmierć, duszę waszą zabiorą nasi Posłańcy, a nie zawiodą. 63.Wtedy powracają do Allacha, ich prawdziwego Pana. Zaprawdę, do Niego należy sąd. A jest On najszybszym Rachmistrzem. 64.Powiedz: „Kto uwalnia was od nieszczęść ziemi i morza, kiedy wołacie do Niego w pokorze i tajemnicy, powiadając: <<Jeśli uwolni nas od tego, z pewnością będziemy spośród tych, którzy są wdzięczni>>”. 65.Powiedz: „Allach uwalnia was od nich i od wszelkiego strapienia, a mimo to przypisujecie Mu równych”. 66.Powiedz: „On ma taka moc, by zesłać na was karę sponad was lub spod waszych stóp, albo by was pomieszać, dzieląc was na sekty, i pozwolić wam skosztować wzajemnej gwałtowności. Spójrz, jak wyjaśniamy Znaki na różne sposoby, aby mogli zrozumieć! 67.A lud twój odrzucił to, choć jest to prawda. Powiedz: „Nie jestem waszym strażnikiem”. 68.Dla każdego proroctwa istnieje wyznaczony czas i wkrótce go poznacie. 69.A kiedy zobaczysz tych, którzy oddają się próżnej rozmowie o Naszych Znakach, odwróć się od nich aż zajmą się rozmową inną od takiej. A gdyby Szatan spowodował, że zapomnisz, nie grzesz, pojednawszy się, z ludźmi nieprawymi. 70.Ci, którzy są sprawiedliwi, nie są w ogóle odpowiedzialni za nich – ich obowiązkiem jest napominanie ich, aby bali się Allacha. 71.oraz aby pozostawiali samych tych, którzy swą religię traktują jak zabawę i rozrywkę i których życie doczesne omamiło. I napominaj poprzez to ludzi, aby ani jedna dusza nie skazana została na zatracanie z powodu tego, na co sobie zasłużyła. Nie będzie bowiem miała żadnego pomocnika ni wstawiennika oprócz Allacha. I nawet jeśli przedłoży najwspanialszy okup, nie będzie od niej przyjęty. Oto ci, którzy skazani zostaną na zatracenie z powodu ich własnych uczynków. Dostaną oni do wypicia wrzącą wodę i otrzymają żałosną karę, albowiem nie uwierzyli. 72.Powiedz: „Czy powinniśmy zwracać się oprócz Allacha do tego, co ani nie może nam pomóc, ani zaszkodzić i czy powinniśmy odwrócić się na pięcie po tym jak Allach nami pokierował? Jak ten, którego zwiódł zły, pozostawiając go w oszołomieniu na ziemi, i który posiada towarzyszy proszących go o wskazówki słowami: <<Przybądź do nas>>”. Powiedz: „Zaprawdę, przewodnictwo Allacha jest jedynym prawdziwym przewodnictwem, a nakazano nam podporządkować się Panu wszystkich światów”. 73.”I otrzymaliśmy przykazanie: <<Przestrzegajcie Modlitwy i okazujcie przed Nim bojaźń>>. On jest tym, przed którym wszyscy zostaniecie zgromadzeni”. 74.On jest tym, który stworzył niebiosa i ziemię zgodnie z zasadami mądrości; a w dniu, kiedy powie: „Stań się!”, tak się stanie. Jego Słowo jest prawdą i do Niego należeć będzie Królestwo w dniu, kiedy odezwą się trąby. On jest Znawcą niewidzialnego i widzialnego. I On jest Mądry, Wszechwiedzący. 75.A przypomnijcie sobie czas, kiedy Abraham powiedział do swego ojca, Āzara: „Czy bierzesz sobie bożków za bogów? Zaiste, widzę, że ty i twój lud jesteście w błędzie”. 76.W ten sposób ukazaliśmy Abrahamowi Królestwo niebios i ziemi, aby w pełni wiedział i aby był spośród tych, którzy mają pewność wiary. 77.A kiedy pociemniała nad nim noc, ujrzał gwiazdę. Rzekł: „Czy to może być mój Pan?” Lecz kiedy zaszła, powiedział: „Nie lubię takich, którzy zachodzą”. 78.A kiedy ujrzał jak wschodzi księżyc, rzucają światło, rzekł: „Czyż to może być mój Pan?” Kiedy ten jednak zaszedł, powiedział: „Jeśli mój Pan mnie nie poprowadzi, z pewnością będę jednym z tych, którzy schodzą z drogi”. 79.A kiedy ujrzał jak wschodzi słońce, rzucając światło, rzekł: „Czy to może być mój Pan? To jest największe”. Lecz kiedy i ono zaszło, powiedział: „O ludu mój! Z całą pewnością pozbyłem się tego, co wy łączycie z Bogiem”. 80.”Zwróciłem swe oblicze do Tego, który stworzył niebiosa i ziemię, zawsze skłaniając się ku Allachowi, i nie jestem jednym z tych, którzy Jemu przypisują bogów”. 81.A lud jego spierał się z nim. Powiedział: „Czy spieracie się ze mną odnośnie Allacha, skoro on wprowadził mnie na właściwą drogę? Nie boję się tego, co wy z Nim łączycie, z wyjątkiem tego, czego pragnie mój Pan. Mój Pan w swojej wiedzy pojmuje wszystko. Czyż zatem nie ulegniecie napomnieniu?” 82.” I dlaczego powinienem okazywać bojaźń temu, co łączycie z Allachem, skoro wy nie boicie się łączyć z Allachem tego względem czego zesłał wam autorytet?” Która zatem grupa ma większe prawo do bezpieczeństwa, o ile wiecie? 83.Ci, którzy wierzą i nie mieszają swych przekonań z niesprawiedliwością – to oni pozostaną w pokoju i to oni są właściwie prowadzeni. 84.A to Nasz argument, jaki przedstawiliśmy Abrahamowi przeciwko jego ludowi. Wynosimy w randze tych, których chcemy. Twój Pan jest zaprawdę Mądry, Wszechwiedzący. 85.Daliśmy mu Izaaka i Jakuba. Każdego właściwie pokierowaliśmy, jak i niegdyś słusznie pokierowaliśmy Noego, a z jego potomstwa Dawida i Salomona, i Joba, i Józefa i Mojżesza, i Aarona. W ten sposób wynagradzamy tych, którzy czynią dobro. 86.I pokierowaliśmy Zachariasza i Jana, i Jezusa, i Eliasza. Każdy z nich był spośród sprawiedliwych. 87.I pokierowaliśmy również Izmaela i Elizeusza, i Jonasza, i Lota! A każdego z nich wynieśliśmy ponad lud. 88.Podobnie wynieśliśmy niektórych spośród ich ojców i ich dzieci, jak i ich braci, i wybraliśmy ich i poprowadziliśmy ich drogą prostą. 89.oto przewodnictwo Allacha. Nim kieruje on te swoje sługi, które zechce. I gdyby czcili cokolwiek oprócz Niego, z pewnością wszystkie ich poczynania na nic by się nie zdały. 90.Oto ci, którym daliśmy Księgę i zwierzchnictwo, i Proroctwo. Lecz jeśli nie będą za te łaski wdzięczni, to nie szkodzi, albowiem teraz powierzyliśmy ich ludowi, który nie jest za nie niewdzięczny. 91.Oto ci, których Allach właściwie poprowadził, wiec idź za ich przewodnictwem. Powiedz: „Nie proszę was za to o żadną nagrodę. To nic innego jak napomnienie dla całej ludzkości”. 92.Oni nie dokonują właściwej oceny atrybutów Allacha, kiedy powiadają: „Allach niczego nikomu nie objawił”. Powiedz: „Kto objawił Księgę, którą przyniósł Mojżesz – światło i przewodnictwo dla ludu – chociaż traktujecie ja jak strzępy papieru, z którym jedne pokazujecie, a inne ukrywacie, a nauczeni zostaliście tego, czego nie znali wasi ojcowie ani wy sami?” Powiedz: „Allach”, a potem pozostaw ich, by mogli zabawiać się swą czczą rozmową. 93.Oto Księga, którą objawiliśmy – pełna błogosławieństw – aby wypełniła to, co było przed nią, oraz abyś ty mógł ostrzec Matkę miast oraz tych wokół niej. Ci zaś, którzy wierzą w Życie Przyszłe, wierzą weń i pilnie przestrzegają Modlitw. 94.Bo któż jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwo przeciwko Allachowi lub powiada: „To zostało mi objawione”, podczas gdy nic nie było mu objawione; oraz kto mówi: „Ześlę podobieństwo tego, co zesłał Allach”? O, gdybyś tylko mógł zobaczyć kiedy złoczyńcy będą w agonii śmierci, a aniołowie wyciągną swe ręce, mówiąc: „Oddajcie swe dusze. Tego dnia otrzymacie karę niełaski z powodu tego, co wypowiadaliście przeciwko Allachowi w fałszu oraz ponieważ odwracaliście się od Jego Znaków w pogardzie”. 95.A teraz przybywacie do Nas kolejno, jak was pierwej stworzyliśmy, i pozostawiliście za swymi plecami to, czym was obdarzyliśmy, a nie widzimy z wami waszych wstawienników, o których zapewnialiście, że w waszych sprawach są równymi Allachowi. Teraz zostaliście od siebie oddzieleni, to zaś, o czym zapewnialiście, zawiodło was. 96.zaprawdę, to Allach powoduje, iż kiełkuje ziarno i nasiona daktylowe. To On czyni żywe z martwego i On czyni martwe z żywego. Oto Allach! Dlaczegoż zatem jesteście odwróceni? 97.To On czyni, iż zaczyna się dzień i On stworzył noc do odpoczynku oraz słońce i księżyc do liczenia czasu. Oto miara Potężnego, Mądrego. 98.I On jest tym, Który stworzył gwiazdy dla was, byście mogli podążać we właściwym kierunku z ich pomocą w ciemności ziemi i morza. Wyjaśniliśmy Znaki szczegółowo ludowi, który posiada wiedzę. 99.On jest tym, Który stworzył was z jednej duszy, i dla was istnieje tymczasowe miejsce pobytu i stałe mieszkanie. Wyjaśniliśmy Znaki szczegółowo ludowi, który posiada zrozumienie. 100.i On jest tym, Który zsyła wodę z chmur. Dzięki niej pobudzamy wszelki wzrost. Potem dzięki niej tworzymy zielone listowie, z którego powstają zbite kłosy. A z palmy daktylowej, z jej pochew wyrastają kiście nisko zwisające. Dzięki tej wodzie tworzymy ogrody winne, oliwne i granatowe – podobne i niepodobne. Spójrzcie na ich owoce, gdy owocują, i na ich dojrzewanie. Zaiste, w tym są Znaki dla ludu, który wierzy. 101.Oni zaś uważają jinn za równych Allachowi, chociaż to On ich stworzył, i fałszywie przypisują Mu synów i córki bez jakiejkolwiek wiedzy. On jest Święty i znajduje się wysoko ponad tym, co Mu przypisują. 102.Stwórca niebios i ziemi. Jak On może mieć syna skoro nie ma małżonki i skoro to On wszystko stworzył i wie o wszystkim? 103.Takim jest Allach, wasz Pan. Nie ma innego boga poza Nim, Stwórcą wszystkich rzeczy, więc oddawajcie Mu cześć. On jest Obrońcą wszystkiego. 104.Oczy doń nie sięgają, ale On sięga do oczu. On jest Niepojęty, Wszechwiedzący. 105.Dowody rzeczywiście otrzymaliście od waszego Pana, kto zatem ujrzy, to będzie dla jego własnego dobra. Kto zaś oślepnie, to będzie jego strata. A ja nie jestem waszym obrońcą. 106.Tak zatem wyjaśniamy Znaki na różne sposoby, aby ustanowiona została prawda i aby mogli powiedzieć: „Wyczytałeś to, coś poznał” oraz byśmy mogli wyjaśnić to ludowi, który posiada wiedzę. 107.Idź za tym, co zostało ci objawione od twego Pana. Nie ma innego boga poza Nim, więc odwracaj się od bałwochwalców. 108.A gdyby Allach narzucił swą wolę, nie wymyślaliby równych Mu bogów. Nie uczyniliśmy cię ich stróżem, ani nie jesteś ich obrońcą. 109.A nie obrażaj tych, do których oni zwracają się poza Allachem, aby oni, z powodu urazy, nie obrażali w swej ignorancji Allacha. W ten sposób uczyniliśmy, że poczynania każdego ludu wydają mu się słuszne. W końcu powrócą do ich Pana, a On powiadomi ich o tym, co zwykli byli czynić. 110.Oni składają na Allacha swoje najżarliwsze przysięgi, że gdyby otrzymali Znak, z pewnością uwierzyliby weń. Powiedz: „Zaiste, Znaki są u Allacha. I dzięki czemu dowiecie się, że kiedy Znaki nadejdą, oni nie uwierzą?” 111.A pomieszamy ich serca i ich oczy, albowiem nie uwierzyli w nie za pierwszym razem, i pozostawimy ich w występku, by błąkali się w szaleństwie.

112.I gdybyśmy nawet zesłali do nich aniołów i gdyby przemówili do nich zmarli, i gdybyśmy postawili przed nimi, wszystkie rzeczy twarzą w twarz, nie uwierzyliby, chyba żeby Bóg wymusił swoją wolę. Jednakże większość z nich to ludzie ciemni. 113.Podobnie każdemu Prorokowi stworzyliśmy wroga, złego spośród ludzi i jinn. Podsuwają sobie wzajemnie miłe słówka, by się zwodzić. A gdyby Pan twój wymusił swoją wolę, nie uczyniliby tego, więc zostaw ich samych sobie z tym, co wymyślają. 114.Allach zaś czyni to, aby serca niewierzących w Życie Przyszłe kierowały się ku temu i aby byli z tego zadowoleni oraz by mogli dalej zasługiwać sobie na to, na co sobie zasługują. 115.Czyż powinienem zatem szukać innego sędziego poza Allachem, skoro to on jest Tym, który zesłał wam Księgę w pełni wyjaśnioną? Ci zaś, którym daliśmy tę Księgę wiedzą, iż została ona zesłana od twego Pana wraz z prawdą. Nie bądź zatem podobny do tych, którzy wątpią. 116.A słowo twego Pana wypełnione zostało w prawdzie i sprawiedliwości. Nikt nie może zmienić Jego słów, On bowiem jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 117.A jeśli będziesz okazywać posłuszeństwo większości tych na ziemi, odwiodą cię od dróg Allacha. Oni idą tylko za przypuszczeniami, a nie czynią nic prócz kłamstwa. 118.Zaprawdę, twój Pan najlepiej zna tych, którzy zbaczają z Jego drogi. On też najlepiej zna tych, którzy są właściwie prowadzeni. 119.Spożywajcie zatem z tego, nad czym wypowiedziane zostało imię Allacha, jeśli wierzycie w Jego Znaki. 120.Jakiż macie powód, by nie spożywać z tego, nad czym wypowiedziane zostało imię Allacha, skoro On wyjaśnił wam już to, co jest wam zabronione, z wyjątkiem tego, do czego jesteście zmuszeni. I zaprawdę wielu zwodzi innych swymi złymi pragnieniami, a to z braku wiedzy. Niechybnie Pan twój najlepiej zna grzeszników. 121.I powstrzymujcie się przed grzechami jawnymi, jak i przed ukrytymi. Zaprawdę, ci, którzy zaskarbiają sobie grzech, nagrodzeni zostaną za to, co sobie zaskarbiają. 122.A nie spożywajcie z tego, nad czym nie zostało wypowiedziane imię Allacha, albowiem jest to z pewnością obrzydliwością. Niechybnie źli pobudzają swych przyjaciół do takich myśli, by się z wami spierali. I jeśli będziecie im posłuszni, to rzeczywiście znajdziecie się wśród tych, którzy przypisują Allachowi bożków. 123.czy ten, który umarł, a My potem daliśmy mu życie i stworzyliśmy dlań światło, dzięki któremu chodzi wśród ludzi, może być podobny do tego, który znajduje się w całkowitej ciemności, z której nie może się wydostać? W ten sposób uczynki niewiernych wydają się im dobrymi. 124.I w ten sposób w każdym mieście uczyniliśmy przywódców ludzi niegodziwych, a rezultat jest taki, iż knowają oni przeciwko Posłańcom Allacha, a knowają tylko przeciw swoim własnym duszom, tylko że tego nie rozumieją. 125. A kiedy otrzymują Znak powiadają: „Nie uwierzymy, aż nie otrzymamy tego, co otrzymali Posłańcy Allacha”. Allach najlepiej wie, gdzie umieścić swoje Posłannictwo. Zaiste, poniżenie przed Allachem oraz sroga kara spadną na grzeszników z powodu ich knowań. 126.Zatem, jeśli Allach zamierza kogoś prowadzić, powiększa jego serce, by przyjęło Islam, jeśli zaś zamierza uczynić, by ktoś zszedł z Jego drogi, zawęża i zamyka jego serce, jakby wzrastał ku niebiosom. W ten sposób Allach karze tych, którzy nie wierzą. 127.Oto droga twego Pana prosto do Niego prowadząca. Zaiste, szczegółowo wyjaśniliśmy Znaki ludziom, którym udzieli się napomnienia. 128.Dla nich jest mieszkanie w pokoju u ich Pana i On jest ich Przyjacielem z powodu ich uczynków. 129.W dniu, w którym On zbierze ich wszystkich razem, powie: „O grupo jinn! Pozyskaliście sobie wielu spośród ludzi”. Natomiast ich przyjaciele spośród ludzi powiedzą: „Panie nasz! Wzajemnie z siebie czerpaliśmy korzyści, lecz teraz nadszedł czas, który Ty dla nas wyznaczyłeś”. On powie: „Waszym mieszkaniem jest Ogień, w którym zamieszkacie, z wyjątkiem tego, czego zapragnie Allach”. Zaprawdę, Pan twój jest Mądry, Wszechwiedzący. 130.I w ten sposób czynimy niektórych złoczyńców wzajemnymi ich przyjaciółmi z powodu tego, na co sobie zasługują. 131.”O grupo jinn i ludzi! Czyż nie przybyli do was spośród was samych Posłańcy, którzy opowiadali wam i Moich Znakach i którzy ostrzegali was przed nadejściem tego waszego dnia?” Odpowiedzą: „Niesiemy świadectwo przeciwko samym sobie”. Wszak życie doczesne zwiodło ich i będą sami przeciw sobie świadectwem, iż byli niewierni. 132.Zsyła się Posłańców, ponieważ Pan twój nie zniszczyłby miast niesprawiedliwie, gdyby ich lud nie został ostrzeżony. 133.Dla wszystkich istnieją stopnie oceny wedle tego, co czynią, Pan zaś twój zważa na to, co one czynią. 134. A Pan twój jest Samowystarczalny, jest Panem łaski. Jeżeli zechce, może się was pozbyć i spowodować, że zostaniecie zastąpieni przez tych, których On zapragnie, tak jak was właśnie wyniósł z potomstwa innych ludów. 135.Zaprawdę, to, co wam obiecano, stanie się a nie będziecie mogli tego udaremnić. 136.Powiedz: „O ludu mój, działaj zgodnie ze swą władzą. Ja też tak działam. Wkrótce dowiesz się kto otrzyma ostateczną nagrodę mieszkania”. Zaprawdę, złoczyńcom nie będzie się wiodło. 137.Przyznali Allachowi część zbiorów i bydła, które dzięki Niemu urosły, i powiadają: „To jest dla Allacha”, przyznając tym samym, iż „reszta jest dla naszych bożków”. Jednak to, co przeznaczone jest dla ich bożków, nie dociera do Allacha, to zaś, co przeznaczone jest dla Allacha, dociera do ich bożków. Złem jest to, co uznają. 138.I w podobny sposób ich bogowie spowodowali, iż zabijanie dzieci wydaje się rzeczą bez skazy wielu bałwochwalcom, a to w tym celu, by samych siebie niszczyli i wprowadzali zamęt w swojej religii. I gdyby Allach zechciał przymusić do swej woli, nie uczyniliby tego. Zatem zostaw ich samym sobie z ty, co sobie wymyślają. 139.Powiadają: „Takie to a takie bydło i owoce pól są zakazane” Nikt nie będzie z nich spożywał z wyjątkiem tego, komu pozwolimy – tak powiadają – a jest i bydło, którego grzbietów nie wolno używać, jest też bydło, nad którym nie wypowiadają imienia Allacha, tworząc w ten sposób kłamstwo przeciwko Niemu. On wkrótce wynagrodzi im to, co zmyślali. 140.I powiadają: „To, co znajduje się w łonach takiego to a takiego bydła, zarezerwowane jest dla naszych mężczyzn, a zabronione jest naszym niewiastom. Gdyby jednak narodziło się martwe, wtedy oni wszyscy mieliby w tym udział. On nagrodzi ich za ich twierdzenia. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący. 141.Przegrani zaiste są ci, którzy w głupocie zabijają swe dzieci z powodu braku wiedzy i nieprawym czynią to, co dał im Allach, tworząc w ten sposób kłamstwo przeciw Allachowi. Zaiste zeszli oni z drogi i nie są właściwie kierowani. 142.On jest tym, który tworzy ogrody ogrodzone i nie ogrodzone, palmę daktylową i pola ze zbożem, których owoce różnią się smakiem, oliwkę i granat, podobne i niepodobne. Spożywajcie ich owoce, kiedy owocują i oddawajcie Jemu należne w dniu żniw, a nie przekraczajcie granic. Zaprawdę, Allach nie miłuję tych, którzy przekraczają naznaczone granice. 143.Pośród bydła On to stworzył jedne do dźwigania, a inne do zabijania. Spożywajcie z tego, co dał wam Allach, a nie chodźcie śladami Szatana. Zaprawdę, on jest waszym jawnym wrogiem. 144.Spośród bydła stworzył On osiem par – dwie spośród owiec i dwie spośród kóz. Powiedz: „Czyż chodzi i dwa samce, których On zakazał, czy też o dwie samice albo to, co zawierają łona tych dwóch samic? Podzielcie się swoją wiedzą ze mną, o ileście prawdomówni”. 145.I spośród wielbłądów dwie oraz spośród wołów dwie. Powiedz: „Czyż chodzi o dwa samce, których On zakazał, czy też o te dwie samice albo to, co zawierają łona tych dwóch samic? Czy byliście obecni kiedy Allach wam to nakazywał?” Któż zatem jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwa przeciw Allachowi, by móc sprowadzać z drogi ludzi bez wiedzy? Zaprawdę, Allach nie kieruje ludźmi niesprawiedliwymi. 146.Powiedz: „W tym, co zostało mi objawione, nie znajduję czegokolwiek, co byłoby zabronione, jeśliby kto pragnął to zjeść, z wyjątkiem tego, co zdycha samo z siebie lub wylana została krew lub mięso świni – jako że to wszystko jest nieczyste – lub co jest bluźniercze, nad czym wzywa się imienia innego niż Allacha. Jeśli jednak kieruje kimś potrzeba, a nie jest on ani nieposłuszny, ani nie przekracza wyznaczonych ograniczeń, wtedy – zaiste – twój Pan jest Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 147.Tym zaś, którzy są Żydami, zakazaliśmy wszelkich zwierząt mających szpony; spośród wołów i owiec, i kozłów zakazaliśmy im ich tłuszczu z wyjątkiem tego, co noszą ich grzbiety lub wnętrzności lub tego, co jest zmieszane z kośćmi. Tym wynagrodziliśmy im ich bunt. A z całą pewnością jesteśmy prawdomówni. 148.Lecz gdyby oskarżali cię o fałsz, powiedz: „Wasz Pan jest Panem wszechogarniającej łaski, a Jego gniew nie będzie odwrócony od winnych”. 149.Ci, którzy łączą z Allachem innych bogów, powiedzą: „Gdyby Allach zechciał, nie łączylibyśmy z Nim innych bogów ani nasi ojcowie, ani też nie czynilibyśmy niczego nieprawego”. Podobnie ci, którzy byli przed nimi, oskarżali Posłańców Bożych o fałsz, aż wreszcie posmakowali Naszego gniewu. Powiedz: „Czy macie choć trochę wiedzy? Zatem okażcie ją nam. Idziecie ledwie w ślad przypuszczeń. A wypowiadacie tylko kłamstwa”. 150.Powiedz: „Allach ma przekonujące argumenty. Jeśliby przymusił do swej woli, z pewnością kierowałby wami wszystkimi”. 151.Powiedz: „Przedstawcie swe dowody ci, którzy twierdzicie, że Allach tego zabronił”. Jeśli przedstawią świadectwo, nie przedstawiaj go wraz z nimi ani nie poddawaj się złym pragnieniom tych, którzy nasze Znaki uważają za kłamstwa ani tych, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe i którzy ustanawiają równych ich Panu. 152.Powiedz: „Podejdźcie, powiem wam czego zabronił wasz Pan abyście nie przypisywali mu żadnego partnera; i abyście czynili dobro rodzicom i abyście nie zabijali swych dzieci ze strachu przed biedą – albowiem to my dajemy wam i im – i abyście nie czynili niczego plugawego, otwarcie ani potajemnie; i abyście nie zabijali duszy, której zabijania Allach zabronił, chyba że w zgodzie z wymogami sprawiedliwości. Oto co On wam nakazał, abyście zrozumieli. 153.”I nie zbliżajcie się do własności sieroty, chyba że w sposób, który jest najlepszy, aż osiągnie ona wiek dojrzały. A dawajcie pełną miarę i wagę sprawiedliwie. Nie obarczamy żadnej duszy ponad jej możliwości. I kiedy mówicie, przestrzegajcie sprawiedliwości, nawet jeśli chodzi o osobę spokrewnioną, i dopełniajcie przymierza Allacha. Oto do czego On was zachęca abyście byli pełni troski”. 154.I powiedz: „Oto Moja prosta droga. Zatem idźcie nią, a nie chodźcie innymi drogami, aby nie sprowadziły was z Jego drogi. Oto do czego nakłania On was, abyście potrafili chronić się przed złem”. 155.Ponadto daliśmy Mojżeszowi Księgę – dopełniając łaski dla tego, który czynił dobro oraz wyjaśnienie wszelkich potrzebnych rzeczy, jak i przewodnictwo i łaskę – aby uwierzyli w spotkanie z ich Panem. 156.A jest to Księga, którą zesłaliśmy, pełna błogosławieństw. Zatem idźcie za nią i chrońcie się przed złem, aby wam okazano łaskę 157.oraz abyście nie powiedzieli: „Księga ta została zesłana jedynie dwu ludom przed nami, my zaś rzeczywiście nie byliśmy świadomi tego, co oni przeczytali”; 158.i abyście nie powiedzieli: „Gdybyż ta Księga została zesłana nam, z pewnością bylibyśmy lepiej prowadzeni niż oni”. Teraz przybył do was wyraźny dowód od waszego Pana, przewodnictwo i łaska. Któż zatem jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto odrzuca Znaki Allacha i odwraca się od nich? Wynagrodzimy tych, którzy odwracają się od Naszych Znaków, złą karą z powodu tego, iż odwrócili się. 159.Oni czekają tylko, żeby przyszli aniołowie lub żeby przyszedł do nich twój Pan lub żeby przybyły do nich niektóre Znaki twojego Pana. W dniu, w którym pojawia się niektóre Znaki twego Pana, żadnej duszy nie pomoże uwierzenie, jeśli nie wierzyła przedtem ani nie zasłużyła sobie żadnym dobrem dzięki swej wierze. Powiedz: „Zaczekajcie no, my także czekamy”. 160.A jeśli chodzi o tych, którzy dzielą swą religię i sami dzielą siebie na sekty, nimi nie musisz się troszczyć. Zaprawdę, ich sprawa jest u Allacha i potem On poinformuje ich, co zwykli byli czynić. 161.Jeżeli kto spełni dobry uczynek, otrzyma dziesięć razy więcej lecz jeśli kto dopuści się złego uczynku, wynagrodzony zostanie jedynie jego odpowiednikiem, a nikt nie zostanie skrzywdzony. 162.Powiedz: „Pan mój poprowadził mnie drogą prostą – właściwą religią, religią Abrahama, sprawiedliwego. On nie był z tych, którzy łączą bogów z Allachem”. 163.Powiedz: „Moja Modlitwa i moja ofiara, i moje życie, i moja śmierć – wszystkie są dla Allacha, Pana światów”. 164.”On nie ma żadnego partnera. Tak mi się nakazuję i jestem pierwszym z tych, którzy się podporządkowują”. 165.Powiedz: „Czyż mam szukać Pana innego niż Allach, skoro to On jest Panem wszystkich rzeczy?” A żadna dusza nie przyczynia sobie zła, które nie byłoby przeciwko niej; tak samo nikt nie dźwiga brzemienia kogoś innego. Wówczas do waszego Pana powrócicie On zaś poinformuję was o tym, w kwestii czego nie zgadzaliście się. 166.To On jest tym, Kto uczynił was spadkobiercami innych na ziemi i niektórych spośród was wyniósł w randze ponad innymi, by móc wypróbować was poprzez to, co wam dał. Zaprawdę, twój Pan szybko karze, a jest zaiste Najbardziej Przebaczający, Litościwy.

AL-A’RĀF (objawiony przed Hijrah)