Van Santa Claus (Sinterklaas) en zijn slee (sleigh) tot aan de dollar (vernoemd naar de daalder) en Yankees (Jan Kees), de Nederlandse taal is van grote invloed geweest op het Amerikaans-Engels. Yankees, cookies en dollars laat zien hoe de Nederlandse erfenis tot ver buiten New York reikt en zelfs terug te vinden is in de indianentalen. Dit jaar wordt herdacht dat vierhonderd jaar geleden, in 1609, Henry Hudson met zijn VOC-schip voor anker ging bij Manhattan. In zijn kielzog landden Nederlandse kolonisten op het eiland die de stad Nieuw-Amsterdam stichtten. In de loop van vierhonderd jaar is het gebied getransformeerd van landbouwgrond naar de huidige wereldstad New York. Hoewel er veel is veranderd, is de invloed van de Nederlandse taal nog steeds hoorbaar. Wat is de ontwikkeling geweest van het Nederlands in de Verenigde Staten? Hoelang is dit gesproken en is het ongewijzigd gebleven? Hoe groot was en is de invloed van het Nederlands op het Amerikaans-Engels? Welke Nederlandse woorden zijn door indianentalen overgenomen? In dit boek gaat taalkundige Nicoline van der Sijs in op deze en andere vragen. Ze geeft up-to-date informatie over de veranderende betekenis, de etymologie en de regionale spreiding van de Nederlandse leenwoorden.

Hoe begin je aan een verhaal? Niet door te gaan zitten en meteen te gaan schrijven, maar vooral door mijmeren en kiezen. Aan een verhaal, novelle of roman gaat namelijk heel veel vooraf: ideeën en personages ontwikkelen, conflictstof op het spoor komen, mogelijke verhaalwerelden
afbakenen. In dit boek laat Pim Wiersinga zien hoe je vanuit invallen en gedachteflarden tot een
bruikbaar verhaalidee kunt komen. Met als proef op de som: hoe zet ik het eerste hoofdstuk op?

Er zijn al zoveel handboeken met tips en trucs, vindt de auteur van dit boek. Hij belooft in de eerste pagina's het anders te doen en gaat veelbelovend van start. Hij licht in de eerste pagina's overtuigend toe dat er verschillende wegen zijn die naar een verhaal leiden. Maar dan. Gaandeweg verliest hij de lijn en is het voor de lezer niet langer duidelijk waar hij naartoe wil. Zeker, de auteur is belezen en heeft ervaring in het begeleiden van jonge schrijvers. Zowel zijn lees- als leservaringen strooit hij met (misschien wel iets te) gulle hand door zijn betoog, maar hij vergeet de lezer mee te nemen! Doordat structuur en doel na hoofdstuk twee ver te zoeken zijn, haakt zelfs de lezer die zelf met het begin van een verhaal worstelt en openstaat voor alle beschikbare tips en trucs, voortijdig af. Irritant want misplaatst is dan ook de familiaire stijl waarmee de auteur de lezer probeert aan te spreken.

Drs. Sasja E.A. Nicolai
(source: Bol.com)